AiiEitcitiEr Luilmllsi.
Verzekering Maatschappij „West
Friesland",
WOENSDAS 14 FEBRUARI 1917.
60ste Jaar q a u q. Mo. 5953.
Uitgevers: TUAPMAN Co.
Brieven uit Engeland,
te Alkmaar, Spoorstraat 68.
Binnenlandsch Nieuws.
SCHADE
Aliticei Niei*s-
Dit blad rerschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor-
den ADVERTENTIËN in het e-rstuitkomend nummer geplaatst.
SCHAGEN, LAAN D 5. Inl. Teleph. No. 20
Prijs per 3 maanden f 0.95per post. f 1.10. Losse nummers 5 «ent
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels f 0.35, iedere regel meer 6 cent
(Bewijsnummer inbegrepen). Groote l«tt. worden naar plaatsr. berek.
Baarn, 11 Februari 1917.
Waar tegenwoordig al niet over geklaagd wordt!
En wie ral ontkennen, dat er reden tot klagen
bestaat?.
De langdurige vorst, even te laat in dooi over
gegaan, heeft de waterleiding in mijn huis en in
dat van vele anderen in Baarn even onverbiddelijk
afgesloten, alsof we hardnekkige wanbetalers wa
ren.
Gas komt er, als je een kraantje openzet, maai
zegt de gemeente Baarn dat moet je niet doen.
Hoogstens op Zon- en feestdagen, want als je meer
dan 60 pet. gebruikt van de hoeveelheid, die we
je verleden jaar in Februari geleverd hebben, snij
den we je leiding af. En wat, als je verleden jaar
nog niet hier woonde? Ja, 20 kub. M. mag je in elk
geval gebruiken, 't Is 11 Februari, terwijl ik dit
schrijf, en volgens mijn gasmeter zijn de 20 kub.
M .vandaag precies op.
Brand petroleum! Zeker, maar ons petroleum-
vrouwtje lijdt plotseling aan menschenschuwheid.
Ze vertoont zich alleen op Zaterdag, en loopt ach
ter haar karretje, alsof ze meedoet aan een hard
draverij. Maar 't is er een met hindernissen. We
wachten haar op, roepen haar. Ze schijnt doof, plot
seling opgekomen zeker. We wenken. Ze schijnt
blind. We gaan voor haar wagentje staan en ze
kijkt ons smeekend aan. Wat we van haar willen?
Petroleum? 't Schijnt een artikel, waar ze nooit van
gehoord heeft; pas uitgevonden misschien? We
dwingen haar tot de bekentenis, dat er, als ze heel
goed nadenkt, haar geheugen keert gelukkig te
rug nog wat van die vreemde vloeistof in het
vat zit, dat ze bij zich heeft Vijf kan? Ze wordt
bleek, we vreezen hert ergste. Als ze bijkomt toont
ze nog heel wat verstand van de gewone breuken
te hebben. Ze.rekent met halven en kwarten. Wij
bepalen ons tot geheele getallen, liefst meervoudige.
We worden het eindelijk eens en ze stemt toe om
13 centen van ons aan te nemen in ruil voor een
heelen liter van haar kostbaren schat.
Er komt een wagen met turf door de straat,
't Is heusch de waarheid. Het is een wagen, een
groote zelfs, en er ligt turf op. Ik zie het duidelijk,
mijn vrouw is er ook van overtuigd, en de dienst
bode kan er op...Maar dat is een beetje over
dreven uitdrukking, want hoewel de dienstbode
niet groot is, verre van daar, kan een ieder terstond
zien, dat de turven, al lei Je ze een, beetje ruim
uit, geen plaats zouden J>ieden, om er fatsoenlijk
op dood te vallen.
We vragen den man of hij turf verkoopt Hij
kijkt ons aan, of hij zeggen wil: Nog één zoo'n
vraag, en ik zie mijn vrouw en kinderen niet weer
terug. Ja, hij schijnt het als een persoonlijke be-
leediging op te vatten. Wat hij op zijn wagen heeft?
Turf. Hij wil het niet ontkennen, hij heeft nooit ge
logen ,en wil er nu niet mee beginnen. Wij vra-
genhem beleefd, eerbiedig, onderdanig, er tien aan
ons te verkoopen. Wij zijn dol op turf, we dwee
pen er mee, en vooral met z ij n turf, zoo'n nette
soort, heelemaal niet die gewone huis-tuin-en keu-
kenturf, die we overal kunnen krijgen, maar be
slist niet willen hebben Al kwamen de handelaars
1ons smeeken, ze te koopen, we zouden ze weigeren,
't Is zijn turf, waar we om vragen en geen andere.
We staan met een open portemonnaie in onze
handen. Hij mag zelf den prijs bepalen, ja, hij mag
ze zelf uittellen, wij begrijpen beet, dat hij het tel
len tot tien misschien verleerd heeft. Hij is ze
ker al lang van school? We zijn geen klanten?
Een zucht van verlichting ontsnapt onze geprang
de gemoederen. Een mensch is nooit te oud om zich
te verbeteren. Geen klanten van dezen man? We
kijken elkaar verwijtend aan Hoe Is dat mogelijk,
dat we van zulk een man geen klanten zijn? We
worden het terstond, nog op dit oogenblik. We
glimlachen hem vriendelijk toe. 't Lijkt alsof we
dezen man al honderd jaren gekend hebben. Een
hechte vriendschapsband is tusschen ons ontstaan,
nu we klanten'van hem zijn.
Maar wat is dat, hebben we nog onze tien turven
niet? Zeggen alle menschan, dat ze wel klanten
willen worden? Ja, maar de andere menschen zijn
zoo slecht, wij meenen het Of hij dan geregeld
aan moet komen? Wij kijken hem wantrouwend
ongeloovig aan. Hij houdt ons niet voor nee, dat
is onmogelijk. We vragen ademloos, wanneer hij
weer komt, over een uurtje, of van avond? Toch
in elk geval morgenochtend? We hunkeren naar
zijn komst. Vandaag over een week? We zien hem
verwijtend aan. Liefde en vriendschap kunnen niet
van één kant komen. Maar we krijgen dan tien
turven, ti enheele turven?
Ze liggen in d ebijkeuken. Ik heb me omgewend,
toen hij ze telde. Ik heb hem het geld in de hand
gedrukt Ik heb hem tot weerziens toegeroepen. En
toen hij weg was, hebben we de turven geteld, mijn
Vr°JJT' 00dienstbode, die zulke vreemde aan
vechtingen tot zelfmoord kreeg, toen ze ze zag, en
ik. Er lagen er tien. Zoo'n eerlijke, brave, recht
schapen man!
Een kan petroleum en tien turven. We zullen er
zuinig op zijn. We hebben vanmorgen geprobeerd
de kachel aan te maken met papier en tout vin
leege sigarenkistjes, 't Ging ons aan t hart zoo
maar direct onze schatten aan te spreken. De
kachel heeft hardnekkig geprotesteerd, scheen ons
niet te begrijpen. Ze brandt nu, maar ten koste
van een gedeelte onzer petroleum en turf. Over
een week komt hij weer, en een week heeft ze
ven dagen. En als hij zijn woord eens brak?
Op het oogenblik speelt mijn jongste zoon
zijn moeder is er niet bij en Ik zit er met den
rug naar toe, ik kan toch niet alles zien bootje
net onze mooiste vacht die eigenlijk voor de schuif
deuren hoort te liggen, 't Jonge mensch is nog geen
drie, maar ik zal hem besliBt laten studeeren voor
Minister van Distributie van Petroleum en Aanver
wante Artikelen. Hij beweert tegen zijn zuster van
vtsr, dat de boot niet varen kan, omdat ze geen
olie heeft Dat noem ik nog eens de ernst van den
toestand begrijpen.
Hebben wij reden o mto klagen? Onze melkvrouw
levert ons water. Nee, ik bedoel niet op de ge
wone manier, in de melk, neen, een heelen em
mer vol van het kostbare vocht alleen. We zijn eT
zuinig op, alsof het petroleum was. We probeeren
die van louter nukkigheid ondanks petroleum en
turf is uitgegaan, en beweert uit te zullen blij
ven, tenzij we opnieuw den geslonken voorraad aan
gaan spreken. We hebben een petroleumstel, maar
het lijdt aan verval van krachten, te w-einig voedsel
vreezen we. We hebben een gasfornuis, maar op
mijn bureau ligt een dreigende brief, vier dagen ge
leden door een gasman bezorgd en onderteekend
door den Burgemeester. Wat te doen?
Als dit geen brief over Engeland is, kan ik het
heusch niet helpen. Toen ik de eerste regels neer
schreef, was ik van plan over heel iets anders te
praten dan het bovenstaande. Maar de petroleum,
de turven, het gas en de bevroren waterleiding
waren mij, helaas, te machtig.
Verzeker! werkgevers legen ziekte* en ongevallen*
schade van personeel en eigen zaken driivendeu
voor zichzelf.
Ajztnttn xiin a.<
Tb. Ha
EEN BEZOEK AAN DE JONKHEER
VON GEUSAU.
Men zal zich verschillende berichten Jjerinneren,
aangaande het vastliggen in het ijs vaïi de post
boot der N. V. „Kamper Stoomvaart Maatschappij.
Hieronder volgt het verhaal vah de expeditie op
7 Februari j.1. door den directeur der maatschappij
uitgezonden om de post op Urk te brengen, doch
bovendien voldoende voedingsmiddelen te verschaf
fen, die de bemanning in staat zou stellen nog mins
tens een winter van zes weken in het ijs door te
brengen.
De uitgezonden expeditie bestond uit den kapitein
Klaas Hof, een man, die het ijs kent en zijn sporen
op het gebied van ïjsloopen heeft verdiend. erder
1 it den stuurman Jan Gillot, en de matrozen Mar-
ten Bastiaan bijgenaamd de mosterd Kobus
van- Marle de Duvel en Jan Pleket; ten slotte
als nieuweling Pe de Rode.
Met den wagen w erden de goederen over het Kam
per-Eiland vervoerd naar het punt van vertrek
de Hamspol waar alles in de vletten werd gela
den. liet gezelschap was in goede stemming, het
weer mooi, en daar het ijs naar Schokland vrij
goed is, werden de schaatsen ondergebonden. Om
negen uur werd het commando tot den aftocht ge
geven, en voort ging het.
Het doel was Schokland rechts te laten liggen, en
nauwelijks was men zoover gevorderd, dat men dit
eiland dwars van zich zag, of daar begon de pret'
Plof! de vlet er door, en met een korten ruk Blon
den de rijders naast de boot en wipten er in. Deze
moest weer op het ijs gewerkt worden.
De voormannen braken het ijs, terwijl van ach
ter uit de boot met pieken werd afgeduwd. Eerst na
IX uur werken werd steviger ijs bereikt, zoodat
een paar man op het ijs gebracht konden worden,
die de vlet weer geheel op de vlakte konden trek
ken. Dat voorgaan was gevaarlijk!
Zakte men naast de vlet door het ijs, dan kon
men vrij gemakkelijk in de boot komen, al schepten
de laarzen water, doch die als trekker er door ging
kreeg een nat pak, en verwisseling van kleeding was
bij de felle vorst niet mogelijk. De piek werd door
hen dan ook dwars gedragen, om tenminste er
weer vlug uit te wippen.
Het sterke ijsveld dat nu beklommen werd, bleek
mooi glad, zoodat de schaats weer ondergebonden
werd, en de vletten vlogen er over! Vlak bij Schok
land ontrolde zich een natuurtafereel, zoo vreemd
en zoo indrukwekkend ,dat men zoo iets niet ge
makkelijk weer vergeet
t Was „dienzig", d.i. nevelig, het ijs zag loodblauw
tot grijs, en bijna overal was de horizon begrensd
met hooge ijsduinen, behalve vooruit Daar lag een
open vlak van circa 70 M. breed, een gezicht ver
lang, en daarom w erd de boot te water gelaten, het
zeil geheschen en dan was het vaartuig toch weer
eens even in eig:en element
Toen de overzijde bereikt was, werden de booten
opgetrokken, de schaatsen ondergebonden, en......
oorlam aan de klok!
Nu, dat was werkelijk verdiend, en het smaakte
uitstekend!
Dan ging het met frisachen moed verder, totdat
de eerste vlet er weer dooizakte. De schaatsen wer
den afgebonden, de ijs-spore naangegespt en dan
begon weer het moeilijke werk, de boot er uit te
halen. Het werd een opheffen, weer doorzakken,
weer breken en opheffen zonder einde, wat verklaar
baar \vas wanneer we het aantal postzakken en
proviand zagen, die was Ingeladen. Ten slotte lukte
het echter, en na een tijéje verder trekken was om
2 uur het eiland Urk goed in zicht!
Kwart voor drie waren we dwars van Urk, en dan
komen een dertigtal sto«re Urkera Onder groot ge
juich werd het gezelschap de Urker haven binnen
getrokken.
De post' werd op Urk gelost, en na eenige ver
kwikking, werd besloten om drie uur den tocht naar
de .Geusau" aan te vangen.
Er bestond eeqig verschil over de juiste richting,
die men te volgen had. Wel had de kapitein deze op
het kompas aangegeven, doch men was op Urk van
andere meening. Het gevaar zou daarom kunnen
bestaan, dat men in ce duisternis het schip voorbij
7°Diui°komt om alle bezwaren op te heffen, de Ur
ker Kramer, en heel eenvoudig ibealoot hij op
/n 'klomjes de expeditie als loods den weg te wij-
ren Zoo'n daad teekent den man, en men kon hem
niet genoeg daarvoor danken. De Urkers brachten
Slb^ttot aan de grens van het vaste ijs dat
Urk omgaf, dan gingen ze terug, en de vletten
W Merf"daeht water te vinden, maar jawel... niets
alDan' begonVet zware werk. Voorop twee man-
nen dieTet de laarzen tot ijs braken terwijl de
nrhterin waarioor de kop hoog lag
overigen .deken. Toen het commando klonk:
wierpen de «urnen zich op den boom
„Een how. ï&ndbreedte, of hoogstens
m» °°k M v*8le
o.Johs. Veerman, Aartswoud; D.
Schenk en JT>. Helder Ka, Alkmaar; P. Swart, Dirks-
horn; A. Kwantes, Hugow-aard, L. Mantel, Heaisbroek;
F. de Beurs, Julianadorp; F. Koster Hz., Nieuwesluis;
C. Goet Jz., N. Niedorp; M. Kooijman, O. Niedorp;.
K. Paarlberg, Öudesluis; C. Rempt, Oudkarspel, D.
Barten Wz, St Maarten, Stroet; A C. Kroon. Ob-
dam; Th. Paauw, Schagen; A. Schenk en A L. Zuid-
scherwoude, Schagerbrug; Jb. Kager Hz., Schoorl; K.
K. de Geus, Warmenhuizen; E. J. Baij», Wieringexi;
J. Kroon Jbz., Winkel, P. Nooq, Wteringerwaard; P.
Klerk Hz., te Sint Maartensbrug; Otto Klein, Anna
Paulowna; C. Prin* Dz, te Barsingerhorn.
AGENTEN GEVRAAGD.
U H^TwaïdÏÏk« geworden. Reeds om vier uur had
Til! ion het schip kunnen zien, en nu zou
hef^Tmnffeliik 7.1 in dit te bemerken, vóór de maan
K°wJJCSin? de Shtkver£Tenn
weer giug w i«Riien waren reeds lang vol
tien door los ijs. D a-ikkn ilsklontera Het
suinlg op, alsof het petroleum was. We probeeren water, alles was bedekt net uiaanijcht-
hst warm tc mskrn op de proterteerend^ kachel, was een luguber gezicht u het
echemer.
Toen plotseling meenden de mannen bij het licht
van de maan de boot te zienHoera, er op af,
maar na meer dan een uur werk, kwam de ont
goocheling! Het was een stapel ijsschotsen, die
grillig van vorm, door de slagschaduwen van het
maanlicht den vorm van het schip ging aannemen!
Wat nu? Men was uit de kompas-richting geraakt,
en de kapitein durfde niet verder, zonder daglicht
Kort en goed werd besloten den nacht op het ijs
door te brengen
Gelukkig is een Kachel meegegeven, met de noo-
dige brandstof. Deze wordt in de groote vlet ge
plaatst, aangemaakt, het zeil met behulp der pie
ken aan de windzijde gehangen, en „zie zoo, doe
nouw maar net of jelui thuis bint! Een kopje koffie
wordt ook nog gezet en a llijkt het volgens den
kapitein, wel wonderolie, het doet toch. goed! Het
verwarmt .Allen hebben de zware laarzen reeds af
gedaan, en droge kousen aangetrokken. Daarop in
d« klompen, en nu zal men om beurten probeeren
te slapen. Dicht tegen elkaar gekropen zitten vier
man in de boot, letterlijk boven op de kachel I
Groot is de kans voor bevriezen; maar men brengt
het er goed af om eindelijk het dagen met vreug
de te begroeten. Als het lichter wordt, wordt scherp
uitgezien naar de „Geusau", lang zonder resultaat,
tot eindelijk Marten de hand uitstrekt, en beslist
zegt: „nou ais de „Geusau" hier in. de buurt zit,
dan zit ie ginder!" De andere, die toch ook sterke
oogen hebben, gewend aan het zien in de verte, be
speuren niet, tot eindelijk ,ja! Daar zit iel Wat een
blijdschap! Vlug en vaardig worden de laarzen weer
aangetrokken, alles opgeruimd, de kachel op het ijs
geleegd, en vooruit jongens, er op af!
Toeteren op de misthoorn, dat het zoo'n aard
heeft, doch het wordt van boord niet gemerkt!
Al grooter ep grooter wordt het schip, de beman
ning hoort het signaal, klautert met een hoera er bi
neer, de mannen tegemoet. Nu is alle leed vergeten!
De hofmeester heeft reeds een dampende kan met
koffie gereed, en de menschen zijn gelukkig!
Dan wordt alles uitgepakt, erwten, boonon, spek
versch vleesch, .tabak, sigaren, lectuur, de kranten
van veertien dagen allerlei pakjes van de fa
milie en kennissen, voor de bemanningen. Gereed
schappen om spiering te visschen. Postduiven.
Het lijkt wel, zegt de machinist, mr. Dübois, of
Sinterklaas gereden heeft 1 De vreugde straalt van
zijn gezicht, als hij allee In oogenschouw neemt. De
man heeft dubbel reden tot blijdschap. Men heeft
namelijk door het valsche bericht, dat zijn vrouw
zwaar ziek was getracht hem van boord te Krijgen
om op die manier het schip voor goeden prijs te
kunnen verlaten, 't Is niet gelukt! HU bleef op
zijn poet en vernam nu het gelukkige nieuws, dat
zijn vrouw gezond was.
Nadat het middagmaal gebruikt was bruine
boonen met spek diende de terugtocht aanvaard
tö worden.
Iedor maakt zijn brieven voor de vaste wal in
orde, geeft groeten mee. Er wordt afscheid genomen
en na een postduif uitgelaten te hebben, met goe
de berichten voor de lui te Kampen, verlaten de
mannen het schip. *t Ib 12 uur. De tocht gaat nu
vrij wat gemakkeli/ker. Licht is de last, het is volle
dag, en na een half uur is Urk reeds in zicht Wan
neer men aan de vlakte komt, die gisteren zooveel
werk heeft gekost, biykt alles water. Zoo verander
lijk is het ijs op zee. Tot twee uur gaat alles goed,
doch dan staat men voor een scheur van eenige
meters breed. Deze zal met vluggen loop genomen
worden, doch als de boot te water gaat en de man
nen het boord grijpen, gaat de tweede man te water
Als Urk op 3 kwartier genaderd is, blijkt het dat
deze korte tijd 2X uur werken kost. Maar dan is
ook alle leed weer geleden.
Op Urk wacht de warme middagpot, en maken
de mehschen het zich gemakkelUk, daar den vol
genden ochtend te zes uur de tocht naar Kampen
wordt voortgezet
Als alles in orde is en de Urker Post voor den
vasten wal aan boord is genomen, steken de man
nen van wal! Het gaat alles vrij goed, voor een deel
met zeil op de schaats, voor een deel met moeite
over het losse Ijs, nog eens een keer er door, waar
bij nog een nat pak wordt opgeloopen, en dan gaat
het zingende op het punt-van uitgang de Hamspol
af. Daar staat de wagen, door den directeur den
heer G. de Groot gezonden .alles wordt overgeladen
en dan gaat het gezelschap op vlugge schaats over
het Noorddiep naar huis!
Het doel is bereikt, en volop smaken de stoere
werkers de voldoening van het zoo moeitevolle zwoe
genl HdbkL
—ANNA PAULOWNA.
Maandagavond 12 Februari hield de afdeeling ^Anna
Paulownu der S.D^P een openbare vergadering in
de van deri heer G. Borst te Broezend.
Bij ontstentenis van den voorzitter, den heer D.
Koorn. opende de heer Ligthart de bijeenkomst Hij
heette dé talrijke aanwezigen hartelijk welkom, waarna
h|j het woord verleende aan mevrouw Miedema—Zon
dervan van Amsterdam, voor baar onderwerp: „Ons
aller strijd."
Spreekster begon met te herinneren aan het jaar
1894. toen een twaalftal mannen zich afscheidden uit
de sociale beweging en overgingen tot de stichting
der sociaal-democratische arbeiderspartij, en hoe die
mannen aanvankelijk juist het hevigst werden tegen
gewerkt door han, voor wier belangen zij opkwamen.
>es ondanks streden die mannen vóórt met den moed
hunner overtuiging, gingen zij vóórt met de arbeiders
tot het bewustzijn te brengen, dat zij het waren, die
de aarde het voedsel deden voortbrengen, dat zij het
waren, Jiie de machine's deden produceeren, die de
schepen'over de zeeën stuwden om schatten te ver
zamelen, tiat zij dus waren de steun en de kracht
der maatschappij. Dat zij dus recht hadden op be
hoorlijke voeding, op voldoende kleeding en woning,
op genieten van kunst en literatuur. En meer en meer
kwamen de arbeiders dan ook tot bewustzijn van hun
waarde en rechten en steeds krachtiger werd alzoo
de partij.
Vergeleek spreekster de loonen en woningtoestanden
van voor een twintigtal jaren bij thans, dan viel
zeer zeker verbetering te constaleeren en dat was.
zei spreekster, te danken aan het rusteloos strijden
der S.DA.P Maar die partij moest nog oneindig veel
krachtiger worden, opdat zij steeds meer in koti grij
pen in het werk der staatsmachine, waarvan het rader
werk nog te veel werd in beweging gebracht door
een handjevol bczitteriden, ten bate van het kapitaal.
Met moeite had de Sj.D.AP., verklaarde spreekster,
het ouderdomspensioen van slechts 2 gulden weten
lost te wringen en slechts het algemeen kiesrecht voor
mannen en niet voor vrouwen, tevens. De geringd
resultaten, verklaarde zij, waren niet te wijten aan
te slappen arbeid en strijd der aangeslotenen, maar
aaii de vele la uwen onder de arbeiders zelf, die nog
maar altoos kalm en onverschillig bleven toezien, doch
er dikwijls het eerst bij waren, om de bevoelden voor-
deelen te genieten. In deze dagen van druk en be
nauwenis zou men wel graag van het handje vol
vertegenwoordigers in de Kamer uitkomst verwach
ten. maar juist zij, die het luidst hun teleurstelling
uitschreeuwden, hadden daartoe wel het minst het
recht, want dan hadden zij vóór den oorlog maar
moeten zorgen dat dit aantal vertegenwoordigers, thans
door zijn geringheid met onmacht geslagen, zooveel
te grooter was geweest.
Spreekster kon de nog niet aangeslotenen dan ook
niet genoeg op het hart drukken, óm toe te treden
tot de pariij. op da t beter onderwijs voor het arbei
derskind werd verkrej;en, betere woningtoestanden, groo
ter levensgeluk voor het proletariaat en dat ae ar
beiders niet langer dloor het kapitalisme konden wor
den uitgemergeld en uitgebuit door de bezittende klasse,
om ten slotte als hun krachten waren opgebruikt,
ais oud en onnut te worden opgesloten in een armen
huis of eenig ander gesticht
Ook de vrouwen, over wier aanwezigheid spreek
ster zich verheugde, werden opgewekt om mee te
strijden en wijl zij de opvoedsters harer kinderen wa
ren, konden zij in dit opzicht evenveel bewerken bin
nenshuis als daarbuiten Met een eenvoudig voorbeeld
ann eigen gezinsleven ontleend, daarop duidelijk te
maken, hoe bij het kind hij voorbeeld de haat tegen
het utilitarisme was aan te kweeken
De bede werd met ademloozo stille aangehoord en
verwierf een daverend applaus, terwijl de pauze werd
gevuld met het zingen van socialistische liederen
Van de gelegenheid tot debat of het stellen van vra
gen werd gebruik gesmaakt door den heer S. Kos,
die van spreekster wenschte te vernemen, wat zij eigen
lijk onder „politiek" verstond. Volgens hem beteekende
politiek „bedrog". Spreekster vond hierin aanleiding
om onderscheid te maken tusschen „schunnige poli
tiek". die de arbeiders trachtte wijs te maken, dat
door zus of zoo te doen hun eigen belang werd be
vorderd. schoon er slechts het voordeel der "bezitters
mee werd beoogd, esi de eerljjke politiek, die slechts
door de S.DAP werd gevoerd.
Bij het sluiten der vergadering herinnerde de heer
Ligthart er aan, hoe een week geleden in dezelfde
mal een vergadering der afdeeling van den Ned. Bond
van Land- en Tuinarbeidars niet kon doorgaan, wijl
slechts drie leden waren opgekomen Hij noemde dit
een schande voor de landarbeiders van Anna Pau
lowna en hij hoopte, dat zij aanstaanden MaaiAlag,
wanneer dezelfde «preker opnieuw zou optreden, in
grooten getale aanwezig mochten zijn. Voorts vond
hij het treurig, dat de hier en daar aangeplakte bil
jetten betreffende de vergadering van hedenavond alle
maal waren afgescheurd, terwijl die voor het ijsfeest
nog te zien waren Ten slotte meende hij de aanwe
zigen te moeten waarschuwen voor het hoofd der
school te Breezand als voor iemand, die een voor
stander was van het militarisme.
WIERINGEN.
L.l. Zaterdag- en Zondagavond gaf de muziekver-
éeniging „Harmonie" alhier in het lokaal van den
heer Jb. Bruul een goedgeslaagdee uitvoering voor
hare ongehuwde en gehuwde leden. Na opening der
bijeenkomst door den heer C. J -Boeker, werden
oen 5-tai muzieknummers ten gehooro gebracht,
welke met alle aandacht gevolgd werden. Hierna
werd opgevoerd ii^t tooneelspel „Theresia of „Het
Weeskind van Genève", een stuk wat zware eiscben
aan de mcdespelenden stelde, Een en ander werd
echter goed opgevoerd en loonde telkens een da
verend applaus. Bijzonder in orde en goed verzorgd
waren decor en grimage, tefrwijl passende coatuuma
het spel verhoogden. Beide avonden zijn dan ook
als steeds, heel goed geslaagd en sloot een gezellig
bal telkens de avonden.
ARRONDISSEMBNTSRK0HTBANK TB ALKMAAR.
Uitspraken van 13 Februari 1917.
Frits Schonberg, ged. H. v. Bew., oplichting, 4
maand gev.
Gerrit Hoedjes, beleediging, f 15 of 15 d. h.
Volkert Deen, vernieling, 1 maand gev.
Jan de Haas, overitr. Diatributiewet, vrijgespr.
Jasper de Vos, Huisvredebreuk, f25 of 15 d. h.
Geleis Wolfert, diefstal van koolzaad, 3 m. gev.
Toon Jonkers, dierenmishandeling, f15 of 15 d. h.
Jan Nieuwenhuls, verduistering van een schop,
vrijgesproken.
Albert Vennik, vernieling, f 15 of 15 d .h.
Gerbrand Appelboom ,2 maand gev.
Gerardus Koomen, vrijgesproken.
Cornelis Broertjes, f 15 of 1 maand tuchtsch.
Arien Knip, f25 ofl maand tuchtsch.
Klaas Krul, f25 of 1 maand tuchtsch.
Antje de Moor, ter beschikking der Regeering
gesteld zonder eenige straf,