AiiEitcitiEr Luilmllsi. Verzekering Maatschappij „West Friesland", WOENSDAS 14 FEBRUARI 1917. 60ste Jaar q a u q. Mo. 5953. Uitgevers: TUAPMAN Co. Brieven uit Engeland, te Alkmaar, Spoorstraat 68. Binnenlandsch Nieuws. SCHADE Aliticei Niei*s- Dit blad rerschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor- den ADVERTENTIËN in het e-rstuitkomend nummer geplaatst. SCHAGEN, LAAN D 5. Inl. Teleph. No. 20 Prijs per 3 maanden f 0.95per post. f 1.10. Losse nummers 5 «ent ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels f 0.35, iedere regel meer 6 cent (Bewijsnummer inbegrepen). Groote l«tt. worden naar plaatsr. berek. Baarn, 11 Februari 1917. Waar tegenwoordig al niet over geklaagd wordt! En wie ral ontkennen, dat er reden tot klagen bestaat?. De langdurige vorst, even te laat in dooi over gegaan, heeft de waterleiding in mijn huis en in dat van vele anderen in Baarn even onverbiddelijk afgesloten, alsof we hardnekkige wanbetalers wa ren. Gas komt er, als je een kraantje openzet, maai zegt de gemeente Baarn dat moet je niet doen. Hoogstens op Zon- en feestdagen, want als je meer dan 60 pet. gebruikt van de hoeveelheid, die we je verleden jaar in Februari geleverd hebben, snij den we je leiding af. En wat, als je verleden jaar nog niet hier woonde? Ja, 20 kub. M. mag je in elk geval gebruiken, 't Is 11 Februari, terwijl ik dit schrijf, en volgens mijn gasmeter zijn de 20 kub. M .vandaag precies op. Brand petroleum! Zeker, maar ons petroleum- vrouwtje lijdt plotseling aan menschenschuwheid. Ze vertoont zich alleen op Zaterdag, en loopt ach ter haar karretje, alsof ze meedoet aan een hard draverij. Maar 't is er een met hindernissen. We wachten haar op, roepen haar. Ze schijnt doof, plot seling opgekomen zeker. We wenken. Ze schijnt blind. We gaan voor haar wagentje staan en ze kijkt ons smeekend aan. Wat we van haar willen? Petroleum? 't Schijnt een artikel, waar ze nooit van gehoord heeft; pas uitgevonden misschien? We dwingen haar tot de bekentenis, dat er, als ze heel goed nadenkt, haar geheugen keert gelukkig te rug nog wat van die vreemde vloeistof in het vat zit, dat ze bij zich heeft Vijf kan? Ze wordt bleek, we vreezen hert ergste. Als ze bijkomt toont ze nog heel wat verstand van de gewone breuken te hebben. Ze.rekent met halven en kwarten. Wij bepalen ons tot geheele getallen, liefst meervoudige. We worden het eindelijk eens en ze stemt toe om 13 centen van ons aan te nemen in ruil voor een heelen liter van haar kostbaren schat. Er komt een wagen met turf door de straat, 't Is heusch de waarheid. Het is een wagen, een groote zelfs, en er ligt turf op. Ik zie het duidelijk, mijn vrouw is er ook van overtuigd, en de dienst bode kan er op...Maar dat is een beetje over dreven uitdrukking, want hoewel de dienstbode niet groot is, verre van daar, kan een ieder terstond zien, dat de turven, al lei Je ze een, beetje ruim uit, geen plaats zouden J>ieden, om er fatsoenlijk op dood te vallen. We vragen den man of hij turf verkoopt Hij kijkt ons aan, of hij zeggen wil: Nog één zoo'n vraag, en ik zie mijn vrouw en kinderen niet weer terug. Ja, hij schijnt het als een persoonlijke be- leediging op te vatten. Wat hij op zijn wagen heeft? Turf. Hij wil het niet ontkennen, hij heeft nooit ge logen ,en wil er nu niet mee beginnen. Wij vra- genhem beleefd, eerbiedig, onderdanig, er tien aan ons te verkoopen. Wij zijn dol op turf, we dwee pen er mee, en vooral met z ij n turf, zoo'n nette soort, heelemaal niet die gewone huis-tuin-en keu- kenturf, die we overal kunnen krijgen, maar be slist niet willen hebben Al kwamen de handelaars 1ons smeeken, ze te koopen, we zouden ze weigeren, 't Is zijn turf, waar we om vragen en geen andere. We staan met een open portemonnaie in onze handen. Hij mag zelf den prijs bepalen, ja, hij mag ze zelf uittellen, wij begrijpen beet, dat hij het tel len tot tien misschien verleerd heeft. Hij is ze ker al lang van school? We zijn geen klanten? Een zucht van verlichting ontsnapt onze geprang de gemoederen. Een mensch is nooit te oud om zich te verbeteren. Geen klanten van dezen man? We kijken elkaar verwijtend aan Hoe Is dat mogelijk, dat we van zulk een man geen klanten zijn? We worden het terstond, nog op dit oogenblik. We glimlachen hem vriendelijk toe. 't Lijkt alsof we dezen man al honderd jaren gekend hebben. Een hechte vriendschapsband is tusschen ons ontstaan, nu we klanten'van hem zijn. Maar wat is dat, hebben we nog onze tien turven niet? Zeggen alle menschan, dat ze wel klanten willen worden? Ja, maar de andere menschen zijn zoo slecht, wij meenen het Of hij dan geregeld aan moet komen? Wij kijken hem wantrouwend ongeloovig aan. Hij houdt ons niet voor nee, dat is onmogelijk. We vragen ademloos, wanneer hij weer komt, over een uurtje, of van avond? Toch in elk geval morgenochtend? We hunkeren naar zijn komst. Vandaag over een week? We zien hem verwijtend aan. Liefde en vriendschap kunnen niet van één kant komen. Maar we krijgen dan tien turven, ti enheele turven? Ze liggen in d ebijkeuken. Ik heb me omgewend, toen hij ze telde. Ik heb hem het geld in de hand gedrukt Ik heb hem tot weerziens toegeroepen. En toen hij weg was, hebben we de turven geteld, mijn Vr°JJT' 00dienstbode, die zulke vreemde aan vechtingen tot zelfmoord kreeg, toen ze ze zag, en ik. Er lagen er tien. Zoo'n eerlijke, brave, recht schapen man! Een kan petroleum en tien turven. We zullen er zuinig op zijn. We hebben vanmorgen geprobeerd de kachel aan te maken met papier en tout vin leege sigarenkistjes, 't Ging ons aan t hart zoo maar direct onze schatten aan te spreken. De kachel heeft hardnekkig geprotesteerd, scheen ons niet te begrijpen. Ze brandt nu, maar ten koste van een gedeelte onzer petroleum en turf. Over een week komt hij weer, en een week heeft ze ven dagen. En als hij zijn woord eens brak? Op het oogenblik speelt mijn jongste zoon zijn moeder is er niet bij en Ik zit er met den rug naar toe, ik kan toch niet alles zien bootje net onze mooiste vacht die eigenlijk voor de schuif deuren hoort te liggen, 't Jonge mensch is nog geen drie, maar ik zal hem besliBt laten studeeren voor Minister van Distributie van Petroleum en Aanver wante Artikelen. Hij beweert tegen zijn zuster van vtsr, dat de boot niet varen kan, omdat ze geen olie heeft Dat noem ik nog eens de ernst van den toestand begrijpen. Hebben wij reden o mto klagen? Onze melkvrouw levert ons water. Nee, ik bedoel niet op de ge wone manier, in de melk, neen, een heelen em mer vol van het kostbare vocht alleen. We zijn eT zuinig op, alsof het petroleum was. We probeeren die van louter nukkigheid ondanks petroleum en turf is uitgegaan, en beweert uit te zullen blij ven, tenzij we opnieuw den geslonken voorraad aan gaan spreken. We hebben een petroleumstel, maar het lijdt aan verval van krachten, te w-einig voedsel vreezen we. We hebben een gasfornuis, maar op mijn bureau ligt een dreigende brief, vier dagen ge leden door een gasman bezorgd en onderteekend door den Burgemeester. Wat te doen? Als dit geen brief over Engeland is, kan ik het heusch niet helpen. Toen ik de eerste regels neer schreef, was ik van plan over heel iets anders te praten dan het bovenstaande. Maar de petroleum, de turven, het gas en de bevroren waterleiding waren mij, helaas, te machtig. Verzeker! werkgevers legen ziekte* en ongevallen* schade van personeel en eigen zaken driivendeu voor zichzelf. Ajztnttn xiin a.< Tb. Ha EEN BEZOEK AAN DE JONKHEER VON GEUSAU. Men zal zich verschillende berichten Jjerinneren, aangaande het vastliggen in het ijs vaïi de post boot der N. V. „Kamper Stoomvaart Maatschappij. Hieronder volgt het verhaal vah de expeditie op 7 Februari j.1. door den directeur der maatschappij uitgezonden om de post op Urk te brengen, doch bovendien voldoende voedingsmiddelen te verschaf fen, die de bemanning in staat zou stellen nog mins tens een winter van zes weken in het ijs door te brengen. De uitgezonden expeditie bestond uit den kapitein Klaas Hof, een man, die het ijs kent en zijn sporen op het gebied van ïjsloopen heeft verdiend. erder 1 it den stuurman Jan Gillot, en de matrozen Mar- ten Bastiaan bijgenaamd de mosterd Kobus van- Marle de Duvel en Jan Pleket; ten slotte als nieuweling Pe de Rode. Met den wagen w erden de goederen over het Kam per-Eiland vervoerd naar het punt van vertrek de Hamspol waar alles in de vletten werd gela den. liet gezelschap was in goede stemming, het weer mooi, en daar het ijs naar Schokland vrij goed is, werden de schaatsen ondergebonden. Om negen uur werd het commando tot den aftocht ge geven, en voort ging het. Het doel was Schokland rechts te laten liggen, en nauwelijks was men zoover gevorderd, dat men dit eiland dwars van zich zag, of daar begon de pret' Plof! de vlet er door, en met een korten ruk Blon den de rijders naast de boot en wipten er in. Deze moest weer op het ijs gewerkt worden. De voormannen braken het ijs, terwijl van ach ter uit de boot met pieken werd afgeduwd. Eerst na IX uur werken werd steviger ijs bereikt, zoodat een paar man op het ijs gebracht konden worden, die de vlet weer geheel op de vlakte konden trek ken. Dat voorgaan was gevaarlijk! Zakte men naast de vlet door het ijs, dan kon men vrij gemakkelijk in de boot komen, al schepten de laarzen water, doch die als trekker er door ging kreeg een nat pak, en verwisseling van kleeding was bij de felle vorst niet mogelijk. De piek werd door hen dan ook dwars gedragen, om tenminste er weer vlug uit te wippen. Het sterke ijsveld dat nu beklommen werd, bleek mooi glad, zoodat de schaats weer ondergebonden werd, en de vletten vlogen er over! Vlak bij Schok land ontrolde zich een natuurtafereel, zoo vreemd en zoo indrukwekkend ,dat men zoo iets niet ge makkelijk weer vergeet t Was „dienzig", d.i. nevelig, het ijs zag loodblauw tot grijs, en bijna overal was de horizon begrensd met hooge ijsduinen, behalve vooruit Daar lag een open vlak van circa 70 M. breed, een gezicht ver lang, en daarom w erd de boot te water gelaten, het zeil geheschen en dan was het vaartuig toch weer eens even in eig:en element Toen de overzijde bereikt was, werden de booten opgetrokken, de schaatsen ondergebonden, en...... oorlam aan de klok! Nu, dat was werkelijk verdiend, en het smaakte uitstekend! Dan ging het met frisachen moed verder, totdat de eerste vlet er weer dooizakte. De schaatsen wer den afgebonden, de ijs-spore naangegespt en dan begon weer het moeilijke werk, de boot er uit te halen. Het werd een opheffen, weer doorzakken, weer breken en opheffen zonder einde, wat verklaar baar \vas wanneer we het aantal postzakken en proviand zagen, die was Ingeladen. Ten slotte lukte het echter, en na een tijéje verder trekken was om 2 uur het eiland Urk goed in zicht! Kwart voor drie waren we dwars van Urk, en dan komen een dertigtal sto«re Urkera Onder groot ge juich werd het gezelschap de Urker haven binnen getrokken. De post' werd op Urk gelost, en na eenige ver kwikking, werd besloten om drie uur den tocht naar de .Geusau" aan te vangen. Er bestond eeqig verschil over de juiste richting, die men te volgen had. Wel had de kapitein deze op het kompas aangegeven, doch men was op Urk van andere meening. Het gevaar zou daarom kunnen bestaan, dat men in ce duisternis het schip voorbij 7°Diui°komt om alle bezwaren op te heffen, de Ur ker Kramer, en heel eenvoudig ibealoot hij op /n 'klomjes de expeditie als loods den weg te wij- ren Zoo'n daad teekent den man, en men kon hem niet genoeg daarvoor danken. De Urkers brachten Slb^ttot aan de grens van het vaste ijs dat Urk omgaf, dan gingen ze terug, en de vletten W Merf"daeht water te vinden, maar jawel... niets alDan' begonVet zware werk. Voorop twee man- nen dieTet de laarzen tot ijs braken terwijl de nrhterin waarioor de kop hoog lag overigen .deken. Toen het commando klonk: wierpen de «urnen zich op den boom „Een how. ï&ndbreedte, of hoogstens m» °°k M v*8le o.Johs. Veerman, Aartswoud; D. Schenk en JT>. Helder Ka, Alkmaar; P. Swart, Dirks- horn; A. Kwantes, Hugow-aard, L. Mantel, Heaisbroek; F. de Beurs, Julianadorp; F. Koster Hz., Nieuwesluis; C. Goet Jz., N. Niedorp; M. Kooijman, O. Niedorp;. K. Paarlberg, Öudesluis; C. Rempt, Oudkarspel, D. Barten Wz, St Maarten, Stroet; A C. Kroon. Ob- dam; Th. Paauw, Schagen; A. Schenk en A L. Zuid- scherwoude, Schagerbrug; Jb. Kager Hz., Schoorl; K. K. de Geus, Warmenhuizen; E. J. Baij», Wieringexi; J. Kroon Jbz., Winkel, P. Nooq, Wteringerwaard; P. Klerk Hz., te Sint Maartensbrug; Otto Klein, Anna Paulowna; C. Prin* Dz, te Barsingerhorn. AGENTEN GEVRAAGD. U H^TwaïdÏÏk« geworden. Reeds om vier uur had Til! ion het schip kunnen zien, en nu zou hef^Tmnffeliik 7.1 in dit te bemerken, vóór de maan K°wJJCSin? de Shtkver£Tenn weer giug w i«Riien waren reeds lang vol tien door los ijs. D a-ikkn ilsklontera Het suinlg op, alsof het petroleum was. We probeeren water, alles was bedekt net uiaanijcht- hst warm tc mskrn op de proterteerend^ kachel, was een luguber gezicht u het echemer. Toen plotseling meenden de mannen bij het licht van de maan de boot te zienHoera, er op af, maar na meer dan een uur werk, kwam de ont goocheling! Het was een stapel ijsschotsen, die grillig van vorm, door de slagschaduwen van het maanlicht den vorm van het schip ging aannemen! Wat nu? Men was uit de kompas-richting geraakt, en de kapitein durfde niet verder, zonder daglicht Kort en goed werd besloten den nacht op het ijs door te brengen Gelukkig is een Kachel meegegeven, met de noo- dige brandstof. Deze wordt in de groote vlet ge plaatst, aangemaakt, het zeil met behulp der pie ken aan de windzijde gehangen, en „zie zoo, doe nouw maar net of jelui thuis bint! Een kopje koffie wordt ook nog gezet en a llijkt het volgens den kapitein, wel wonderolie, het doet toch. goed! Het verwarmt .Allen hebben de zware laarzen reeds af gedaan, en droge kousen aangetrokken. Daarop in d« klompen, en nu zal men om beurten probeeren te slapen. Dicht tegen elkaar gekropen zitten vier man in de boot, letterlijk boven op de kachel I Groot is de kans voor bevriezen; maar men brengt het er goed af om eindelijk het dagen met vreug de te begroeten. Als het lichter wordt, wordt scherp uitgezien naar de „Geusau", lang zonder resultaat, tot eindelijk Marten de hand uitstrekt, en beslist zegt: „nou ais de „Geusau" hier in. de buurt zit, dan zit ie ginder!" De andere, die toch ook sterke oogen hebben, gewend aan het zien in de verte, be speuren niet, tot eindelijk ,ja! Daar zit iel Wat een blijdschap! Vlug en vaardig worden de laarzen weer aangetrokken, alles opgeruimd, de kachel op het ijs geleegd, en vooruit jongens, er op af! Toeteren op de misthoorn, dat het zoo'n aard heeft, doch het wordt van boord niet gemerkt! Al grooter ep grooter wordt het schip, de beman ning hoort het signaal, klautert met een hoera er bi neer, de mannen tegemoet. Nu is alle leed vergeten! De hofmeester heeft reeds een dampende kan met koffie gereed, en de menschen zijn gelukkig! Dan wordt alles uitgepakt, erwten, boonon, spek versch vleesch, .tabak, sigaren, lectuur, de kranten van veertien dagen allerlei pakjes van de fa milie en kennissen, voor de bemanningen. Gereed schappen om spiering te visschen. Postduiven. Het lijkt wel, zegt de machinist, mr. Dübois, of Sinterklaas gereden heeft 1 De vreugde straalt van zijn gezicht, als hij allee In oogenschouw neemt. De man heeft dubbel reden tot blijdschap. Men heeft namelijk door het valsche bericht, dat zijn vrouw zwaar ziek was getracht hem van boord te Krijgen om op die manier het schip voor goeden prijs te kunnen verlaten, 't Is niet gelukt! HU bleef op zijn poet en vernam nu het gelukkige nieuws, dat zijn vrouw gezond was. Nadat het middagmaal gebruikt was bruine boonen met spek diende de terugtocht aanvaard tö worden. Iedor maakt zijn brieven voor de vaste wal in orde, geeft groeten mee. Er wordt afscheid genomen en na een postduif uitgelaten te hebben, met goe de berichten voor de lui te Kampen, verlaten de mannen het schip. *t Ib 12 uur. De tocht gaat nu vrij wat gemakkeli/ker. Licht is de last, het is volle dag, en na een half uur is Urk reeds in zicht Wan neer men aan de vlakte komt, die gisteren zooveel werk heeft gekost, biykt alles water. Zoo verander lijk is het ijs op zee. Tot twee uur gaat alles goed, doch dan staat men voor een scheur van eenige meters breed. Deze zal met vluggen loop genomen worden, doch als de boot te water gaat en de man nen het boord grijpen, gaat de tweede man te water Als Urk op 3 kwartier genaderd is, blijkt het dat deze korte tijd 2X uur werken kost. Maar dan is ook alle leed weer geleden. Op Urk wacht de warme middagpot, en maken de mehschen het zich gemakkelUk, daar den vol genden ochtend te zes uur de tocht naar Kampen wordt voortgezet Als alles in orde is en de Urker Post voor den vasten wal aan boord is genomen, steken de man nen van wal! Het gaat alles vrij goed, voor een deel met zeil op de schaats, voor een deel met moeite over het losse Ijs, nog eens een keer er door, waar bij nog een nat pak wordt opgeloopen, en dan gaat het zingende op het punt-van uitgang de Hamspol af. Daar staat de wagen, door den directeur den heer G. de Groot gezonden .alles wordt overgeladen en dan gaat het gezelschap op vlugge schaats over het Noorddiep naar huis! Het doel is bereikt, en volop smaken de stoere werkers de voldoening van het zoo moeitevolle zwoe genl HdbkL —ANNA PAULOWNA. Maandagavond 12 Februari hield de afdeeling ^Anna Paulownu der S.D^P een openbare vergadering in de van deri heer G. Borst te Broezend. Bij ontstentenis van den voorzitter, den heer D. Koorn. opende de heer Ligthart de bijeenkomst Hij heette dé talrijke aanwezigen hartelijk welkom, waarna h|j het woord verleende aan mevrouw Miedema—Zon dervan van Amsterdam, voor baar onderwerp: „Ons aller strijd." Spreekster begon met te herinneren aan het jaar 1894. toen een twaalftal mannen zich afscheidden uit de sociale beweging en overgingen tot de stichting der sociaal-democratische arbeiderspartij, en hoe die mannen aanvankelijk juist het hevigst werden tegen gewerkt door han, voor wier belangen zij opkwamen. >es ondanks streden die mannen vóórt met den moed hunner overtuiging, gingen zij vóórt met de arbeiders tot het bewustzijn te brengen, dat zij het waren, die de aarde het voedsel deden voortbrengen, dat zij het waren, Jiie de machine's deden produceeren, die de schepen'over de zeeën stuwden om schatten te ver zamelen, tiat zij dus waren de steun en de kracht der maatschappij. Dat zij dus recht hadden op be hoorlijke voeding, op voldoende kleeding en woning, op genieten van kunst en literatuur. En meer en meer kwamen de arbeiders dan ook tot bewustzijn van hun waarde en rechten en steeds krachtiger werd alzoo de partij. Vergeleek spreekster de loonen en woningtoestanden van voor een twintigtal jaren bij thans, dan viel zeer zeker verbetering te constaleeren en dat was. zei spreekster, te danken aan het rusteloos strijden der S.DA.P Maar die partij moest nog oneindig veel krachtiger worden, opdat zij steeds meer in koti grij pen in het werk der staatsmachine, waarvan het rader werk nog te veel werd in beweging gebracht door een handjevol bczitteriden, ten bate van het kapitaal. Met moeite had de Sj.D.AP., verklaarde spreekster, het ouderdomspensioen van slechts 2 gulden weten lost te wringen en slechts het algemeen kiesrecht voor mannen en niet voor vrouwen, tevens. De geringd resultaten, verklaarde zij, waren niet te wijten aan te slappen arbeid en strijd der aangeslotenen, maar aaii de vele la uwen onder de arbeiders zelf, die nog maar altoos kalm en onverschillig bleven toezien, doch er dikwijls het eerst bij waren, om de bevoelden voor- deelen te genieten. In deze dagen van druk en be nauwenis zou men wel graag van het handje vol vertegenwoordigers in de Kamer uitkomst verwach ten. maar juist zij, die het luidst hun teleurstelling uitschreeuwden, hadden daartoe wel het minst het recht, want dan hadden zij vóór den oorlog maar moeten zorgen dat dit aantal vertegenwoordigers, thans door zijn geringheid met onmacht geslagen, zooveel te grooter was geweest. Spreekster kon de nog niet aangeslotenen dan ook niet genoeg op het hart drukken, óm toe te treden tot de pariij. op da t beter onderwijs voor het arbei derskind werd verkrej;en, betere woningtoestanden, groo ter levensgeluk voor het proletariaat en dat ae ar beiders niet langer dloor het kapitalisme konden wor den uitgemergeld en uitgebuit door de bezittende klasse, om ten slotte als hun krachten waren opgebruikt, ais oud en onnut te worden opgesloten in een armen huis of eenig ander gesticht Ook de vrouwen, over wier aanwezigheid spreek ster zich verheugde, werden opgewekt om mee te strijden en wijl zij de opvoedsters harer kinderen wa ren, konden zij in dit opzicht evenveel bewerken bin nenshuis als daarbuiten Met een eenvoudig voorbeeld ann eigen gezinsleven ontleend, daarop duidelijk te maken, hoe bij het kind hij voorbeeld de haat tegen het utilitarisme was aan te kweeken De bede werd met ademloozo stille aangehoord en verwierf een daverend applaus, terwijl de pauze werd gevuld met het zingen van socialistische liederen Van de gelegenheid tot debat of het stellen van vra gen werd gebruik gesmaakt door den heer S. Kos, die van spreekster wenschte te vernemen, wat zij eigen lijk onder „politiek" verstond. Volgens hem beteekende politiek „bedrog". Spreekster vond hierin aanleiding om onderscheid te maken tusschen „schunnige poli tiek". die de arbeiders trachtte wijs te maken, dat door zus of zoo te doen hun eigen belang werd be vorderd. schoon er slechts het voordeel der "bezitters mee werd beoogd, esi de eerljjke politiek, die slechts door de S.DAP werd gevoerd. Bij het sluiten der vergadering herinnerde de heer Ligthart er aan, hoe een week geleden in dezelfde mal een vergadering der afdeeling van den Ned. Bond van Land- en Tuinarbeidars niet kon doorgaan, wijl slechts drie leden waren opgekomen Hij noemde dit een schande voor de landarbeiders van Anna Pau lowna en hij hoopte, dat zij aanstaanden MaaiAlag, wanneer dezelfde «preker opnieuw zou optreden, in grooten getale aanwezig mochten zijn. Voorts vond hij het treurig, dat de hier en daar aangeplakte bil jetten betreffende de vergadering van hedenavond alle maal waren afgescheurd, terwijl die voor het ijsfeest nog te zien waren Ten slotte meende hij de aanwe zigen te moeten waarschuwen voor het hoofd der school te Breezand als voor iemand, die een voor stander was van het militarisme. WIERINGEN. L.l. Zaterdag- en Zondagavond gaf de muziekver- éeniging „Harmonie" alhier in het lokaal van den heer Jb. Bruul een goedgeslaagdee uitvoering voor hare ongehuwde en gehuwde leden. Na opening der bijeenkomst door den heer C. J -Boeker, werden oen 5-tai muzieknummers ten gehooro gebracht, welke met alle aandacht gevolgd werden. Hierna werd opgevoerd ii^t tooneelspel „Theresia of „Het Weeskind van Genève", een stuk wat zware eiscben aan de mcdespelenden stelde, Een en ander werd echter goed opgevoerd en loonde telkens een da verend applaus. Bijzonder in orde en goed verzorgd waren decor en grimage, tefrwijl passende coatuuma het spel verhoogden. Beide avonden zijn dan ook als steeds, heel goed geslaagd en sloot een gezellig bal telkens de avonden. ARRONDISSEMBNTSRK0HTBANK TB ALKMAAR. Uitspraken van 13 Februari 1917. Frits Schonberg, ged. H. v. Bew., oplichting, 4 maand gev. Gerrit Hoedjes, beleediging, f 15 of 15 d. h. Volkert Deen, vernieling, 1 maand gev. Jan de Haas, overitr. Diatributiewet, vrijgespr. Jasper de Vos, Huisvredebreuk, f25 of 15 d. h. Geleis Wolfert, diefstal van koolzaad, 3 m. gev. Toon Jonkers, dierenmishandeling, f15 of 15 d. h. Jan Nieuwenhuls, verduistering van een schop, vrijgesproken. Albert Vennik, vernieling, f 15 of 15 d .h. Gerbrand Appelboom ,2 maand gev. Gerardus Koomen, vrijgesproken. Cornelis Broertjes, f 15 of 1 maand tuchtsch. Arien Knip, f25 ofl maand tuchtsch. Klaas Krul, f25 of 1 maand tuchtsch. Antje de Moor, ter beschikking der Regeering gesteld zonder eenige straf,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1917 | | pagina 1