TABAK van J. R. KEUSS
TWEEDE BLAD.
Brieven uit Engeland.
Niet door menschenhan-
den gebouwd.
FEUILLETON.
Schetsen uit de Rechtzaal.
70. t 3 &X .5 2SZ
Zaterdag 3 Maart 1917.
60ste Jaargang No, 5963.
Srtiager Courant
Baarn, 21 Februari 1917.
Den vorigen keer. toen de moeilijkheden van den
tegeuwoordigen tijd gebrek aan olie, gebrek aan
gas. gebrek aan steenkool me den baas 'Werden
en zonder, dat ik bet wilde of vermoedde den heelen
brief in beslag namen, was ik gaan zitten met hot
vasta plan om te schrijven over huizen.
Wij zullen binnenkort het twijfelachtig genoegen van
een verhuizing smaken Stads verleden Jaar Septem
ber zijn we eigenlijk aan het zoeken naar oen ge
schikte woning geweest, een artikel, dat, zooals we
allen weten, al even schaarsch Is als de meeste an
deren, en een waarvoor tot nog toe geen bon
netjes worden uitgegeven
't Bleek dat je om een huis te huren, een soort
van NP®urzin moest hebben, die je in staat stelde
eani^ teweken van te voren aan een huis te zien. dat
het na verloop van zekeren tijd open zou komen Als Jan
of Piet solliciteerde naar een andere plaats, wat je
van een kennis te hooren kreeg, die het door middel
van zijn dienstbode had vernomen van de dienst
bode van den sillicitant, dan zat je nog donzelfden
dag bij zijn huisheer. Gewoonlijk draaide hét dan
op hieis uit, of omdat Jan niet werd benoemd, óf
omdat Piet voorloopig zelf goeu huis kon vinden in
zijn nieuwe woonplaats en op en neer ging reizen.
Maar succes beloont den onvermoeiden zoeker. Een
huls kwam, werd bezichtigd en gehuurd. Een huur
contract werd opgemaakt en geteekend.
En als we ooit gemerkt hadden sinds verleden jaar
Juni, dat we terug waren in Holland, dan was hot
nu. Ik wou, dat ik er eens bij kou zitten, wanneer
een volbloed Engelschma n in Holland een huis had
gehuurd, en bij den eigenaar zat om het contract tc
teekenen. Ik stel me voor. dat het zoo zou gaan:
„Zie zoo, dat is geteekend. Wanneer stuurt u me
de stalen van het behang?"
„Behang? Stalen?"
„Ja, natuurlijk, wanneer stuurt u die?"
„Maar waarvoor?"
om te behangen natuurlijk. De kamers moe
tan toen behangen worden?
„Maar de kamer zijn behangen."
„U wilt toch niet zeggen dat ik ga wonen in
een huis, waarop het behang zit, dat een ander heeft
uitgekozen?"
„O, maar het behang is keurig netjes 't Is er
vijf jaar geleden pas opgekomen. Desnoods kunnen we
het hier en daar wat bijplakken.
De Engelschman bekomt van zijn verbazing en be
dwingt zijn verontwaardiging. Natuurlijk zal hij dan
zelf de kamers laten benangen 's Lands wijs., 's lands
eer.
„Wilt u dan morgen den stukadoor zenden, dan
kan. zoodra die klaar is, de bellanger direct voor
mijn rekening aan het werk gaan."
„De stukadoor?"
„Ja. Weet u soms ook al niet. waar die voor
dient?"
„Ja maar, dat doen wij hier niet. Stukadooreu
komt altijd voor rekening van den huurder."
De Engelschman begint te vinden, dat het huren
van huizen in Holland een zeer eenzijdig genoegen
pleegt te zijn. aarzelt even, voor hij verder gaat.
„De voorkamer wil ik lichtblauw geverfd hebben,
de "achterkamer bruin, de gangen donkerrood, de ka
mers boven creme. met uitzondering van.....
„Bedoelt u dat Ik-...?"
„Maar meneer, is u van plan heelemaal niets aan
het huis te doen?"
,,'t Huis is heel goed. meneer, 't Ziet er keurig
uit De vorige bewoners waren er tevreden mee en
u su t het moeten nemen, zooels het is.
Ja. het verschil tusschen beide landen is wel groot
in dit opzichL Jn ons nieuwe huis zalt ajthans voor
rekening van den huisheer, zoo goed als niets wor
den ee laan. Als ik dat vergelijk bij het huren van
ons nuis in Chiswick vijf jaar geleiden.
't Huurcontract was geteekend. Vindt u goed me
neer. dat we u vanmiddag het stalenboek sturen voor
het behang? Er is een prijslijst bij, zoodut u zien
kunt, hoeveel u moogt besteden voor de benedenka
raers. poeveei voor de gang (de gangen in Engeland
worden behangen), en hoeveel voor de verschillend--
slaapkamers. De stukadoors gaan uu meteen aan het
werk. "Wilt u de bijkeuken gtstukadoord hebben, of
zullen we die verven? Denkt u er om, dat u af-
waschbaar behang neemt voor de badkamer? De sta
len staan achter in het boek. Wanneer inogen we
het genoegen hebben het stalenboek terug te ont
vangen? Over drie dagen komen de schilders in het
huis. Zoudt u dan even kunnen komen, om te zeg
gen. jioe u de verschillende kamers geverfd wilt heb
ben? De vuilnisbak in den tuin is wat oud geworden.
We zullen dien weg laten halen, en er een nieuwen
voor in de plaats zetten. O Ja, voor ik het vergeet/
de schoonteenen hebben we vanmorgen alle laten
vegen. Zoudt u misschien nog even willen gaan zien
to h« hui», of er «jog iets d»t u gemaakt of
vsmiderd wil hebben?"
„En. maneer, heeft u nog iets gevonden? Gaan de
belJm niet in alle kamers? Dan zullen we meteen/
den electricien sturen. Ouwe rommel van de vorige
bewoners in den tuin? We zullen direct een jongen
Wiott mei om slks weg te halen. Nee
den gasmeter jn den kelder verplaatsen wü stal
Sm» me dei valt btutoi ons werk. Dan moet u wmisj
Mj bet byvsttooe van de gasfabriek, een hui» o!
tim verder op. 't ZsJ u een kleinigheid koeten De
schutting in den tuin? Ja, die maken wij. Maakt
u niet ongerust dgt we jets zullen vergelen, alles
stapt opgeteeketna. Zoolang u uwe verplichtingen als
huurder nakomt, zult u over ons met te klagen
hebban."
Acht of tien dagen later betrek je je huis. Alles
is nieuw, niets herinnert aan den voorgaandan be
woner. En het driejarig huurcontract treedt in In
de nu volgende drie jaren wordt natuurlijk aan be
hang, verf of stukadoorswerk niets meer gedaan. Bo
vendien is dit volstrekt niet noodig. 't Eenige, waar
over te klagen valt, is de verf, Die zit er niet dik
op. Maar de plafonds zijn keurig, en het behang Is
van zulk een kwaliteit, zelfs voor de bovenkamers,
dat het gerust meer dan drie jaar zou kunnen dienen.
Wat evenwel niet noodig is. Twee en een half
Jaar zijn bijna verloopen. In dien tijd zijn vorschei-
eane "bezoeken tusschen huurder en verhuurder ge
wisseld. De schoorsteen in dc voorkamer rookt zoó.
ondanks dat wij hem geregeld laten vegen Er wordt
een kap opgezet. De hellen worden zoowat om de
drie maanden nagezien Er zijn verscheidene andero
kleinigheden geweest, en een enkele kennisgeving wa,s
telkenmale voldoende, om het euvel hersteld te krijgen
Thans nadert de tijd van opzegging of inhunng.
Vóór de twee en oen hajf jaar om zijn.
Wilt u voor drie ja^r opnieuw een huurcontract
siilïton? Zegt u da,n maar over een maand of zes.
wanneer we u het stalenboek kunnen sturen. 'Natuur
lijk. pJles wordt opnieuw behangen, geverfd en ge-
stucadoord. Na drie jaar mag een nuis toch wd
eens opgeknapt worden."
„O. u wilt voor een jaar Inhuren? Ja, u begrijpt,
dan kunnen we niet tot die kosten overgaan.. Maar
natuurlijk heeft u recht op verschillende dingen. Wal
zullen we opschrijven? Gangen boven en beneden op
nieuw behangen en geschilderd. Voorkamer geschilderd
en gestukadoord. Badkamer behangen Alleen behan
gen? Laten we dan maar opschrijven behangen en
geschilderd. Nieuw behang bij oude verf staat slor
dig. Bad opnieuw geschilderd met emailverf Een paar
deuren en ramen nazien. O, dat kunt u met pleizier
gedaan krijgen. We zuilen u het nieuwe contract sturen,
dan zendt u ons wel een boodschap, wanneer u dc werk
lieden kunt verwachten."
Lijkt het geen ideale toestand? En toch is het pre
cies zoo gegaan. Was de huur hoog? Volstrekt niet
Voor den prijs, dien wij In Londen betaalden, zouden
wij in Baani een even goed ingericht huis. voorzien
van badkamer met bad en fonteintje, water closets
warm water door het geheale huis, in geen geval
kunnen krijgen, en in Amsterdam niet voor driemaal
den prijs.
Ik vertelde het aan mijn nieuwen huisheer. Iiy
luisterde aandachtig. En het resultaat was, <kit hij me
in vertrouwen meedeelde, dat tiet stukudooren voor
mijn rekening was. dat hij niet van plan was de
kamers te laten behangen, hoogstens één kamer te
laten bijplakken, en dat hij hoopte, dal ik prettig in
mijn nieuwe huis zou wonen, 's Lands wijs, 's lands
eer.
UIT HET ENOELSCH VAN DAVID LYALL
DOOR J. P. WE88ELINK VAN R08SUM
Uitgave W. DE HAAN, Utrecht
Oecart 10.85, prachtband 11.15
9.
ALson.kOUde Verachting 81***1 over het gelaat van
»i,(ziinepUUI!LeLffkcrn ziJn' dat hij even dwaas
*d ztjn als d,e beste Ik kou niet blijven om hei te
ei imx-t _miJ°f^' nil>' ouder dan vierentwintig, en
i hi°g nooit in haar leven gehoord van
liem.«lnS^ k'in,;fi T Zd- e!Bnif{CJ1 godsdienst heeft,
lielf"^ betwijfel, dan is zij waarschijnlijk katho-
n»11'r)';i,AJiSOn' ,.Zie. niet zo° somber ia Zij is
i.-i veronderstel eenc Engelsche. haar noaiu is
Aiioiitnnldfl®rop zal zij waarschijnlijk tot de
kcr'{ bëhooren. Maar waar het toch
zoro.i u ?P "^Eomt en waarover wij ons alleen he
rnat „n 16 maken is, of zij Pat gelukkig zal
leTdjnr 06,001
je, d[ut zij gelukkig zul
k-J-'lo® kon ik dat zeggen. Zy weten niets van el
had iv. niets, en welke opleiding heeft zij ge-
mii P i 1,0 geknoei in de pastorie nu al voor
toJl4.iL u, 80®11 handjg man in huis. cn van het
*orduXJkrl 1060 11101 ver' lenzij betloorlijk
e" w»t gij jij hu beginnen?" vroeg Tibbie
nrti- w0 vraflg nam Alison de spelden uit haar
en villen hoed- legde dien op de tafel en streek
X «*ad' Het was nog mooi haar, mol goon
naartjo er in, Een ij dele vrouw zou or
eenv™!^ moer gemaakt hebben, maar juist de
d»rh*"J *?,armede het was opgemaakt vestigde dc aan-
seli, °P schoonheid er van. Tibbie werd er plot,-
uitzan k°f 8etro"en, dat haar zusier er zoo goed
®*gi tiaar uiterlijk had dat aangename en bcval-
ANNONCE. „DE KAARTEN"
Zij had de advertentie gelezen en van dal «ogenblik
af was de zaak haar niet moer uit de gedichte ge
gaan. Wie hun fortuin „pp do gemakkelijkste wij/.o"
wilden verdubbelen, moesten slechts de moeite nemen
om een briefje te zonden onder hot motto „Discretie"
auu het Bureuu van dit Blad.
Clara had er met niemand over gesproken. Maar dien
nacht nadat de annonce haar ouder de ougen wus
gekomen, lag zij erover te piekeren, uren achter
een. Clara lag uit te rekenen Haas had haar gezegd,
dat-ie het zaakje niet over kon nemen beueden do
drieduizend gulden. Was 't eenmaal zóóver, dan zag
hij er geen bezwaar in te gaan trouwen Dat zou
best kunnen Hij kon voorloopig z'n betrekking aan
houden. 't Leverde niet veel op, maar om vier uur
's middags wus hij vry. Clara kou op den winkel
passen. £11 Jansje, zijn zuster, zou bij hem komen
inwonen. Dat was een prachtige combinatie Jansje
zou voor de huishouding zorgen, en na vieren wus
Hans er zelf. Hij kon natuurlijk dc administratie voe
ren en zoo meer.
Mtaar: de duiten. Clara had van haar ouders bij
de zeshonderd gulden geërfd. Hij had een spaar
duitje. Maur de arieduizend moesten er integraal) wezen
Meneer Donker, de eigenaar van het over te nemen
zaakje, was een solied-voorzichtig man. Geld bij de
vinch Met het overnemen van huur «m 'mv«n-
farisje wilde hij sebappetyk syo. Maar <te duiten voor
het «akje moesten er contant zijn
Hbjjs cn Clara waren al meer dan .«es jaar ver
loofd. 't Weren rustig-bedaarde eenvoudige mensen
jes 's Avonds kwam Ky bij hnar op visile. zaten
m de huiskamer van de hospita; waar Clara al
zoolang in den kogl m», -ïmhjjs gingen zy ai»
eng mooi weer we- «en «traelE om. Strek?" *0
ergens eme. Dronk hü cm simpel bierije en Clara
•ee kopje ilw«. Dc! beschouwden «c ai'g een soort
v»n iuzn. i/jj w<w al niet jong meer toen ,,dc ver
keering" begou. Nu had Clara grijze haren door het
zwart van haar coiffure zjj moest er in het ma
gazijn, waar ze betrekking had, altijd keurigjos uitzien
maar van koketterie had zij nooit gehoord. Zij gal
er niks pui, als de meisjes op hel atelier zeidui»:
„Klaar, je .wordt zoo wit als een duif. Alensch je
trouwt zeker uit bet oude-vrouwenhuis..." Die gees
tigheid, die fijne kiceehe kwinkslag, was gelanceerd
door de spits-vinnige, jaloerachc Betsy, van wie zij
wisten, allemaal, dit baar „galant" 'r op zekeren,
dag had /laten zitten nadat zij geweldig „gegeurd" had
met den titel van „semi-arls", die galant toekomend.
Maar de medicus-in-den-dop had zich geassocieerd"
met iemand, die door wondtoeren zieke inenschen
genas en nadat hij arts was geworden in vriend
schappelijke relatie getreden met de zuster van dien
loovenaar.
Betsy kreeg de bons en werd een verwoede mannen-
haatster. Ze was jaloersch op de bejaard wordende
Clara, die inog steeds geëngageerd was.
Klaartje trok zich van al die dingen niets aan.
Wachtte in rustige gelatenheid op bet wonder, dat
haar in staat zou stallen, met Hans in het huwelyk
te treden.
Toön was de advertentie haar onder het oog geko
men. Ze durfde er met niemand ronduit over spreken
Maar 't drong, 't perste tiaar naar de lippen.
Zij liad hospita als oen zeer omzichtig, heel uil
de verte in onmgrijpelgke polsende half in 't geheim
genomen.
Of die geloofde, dat er van die speculaties konden
zyn. waardoor een mensch z'n bezit verdriedubbelt?
Juffrouw van Vugt, de kamerverhuuister. had
toen Clara haar die vraag deed, de bril van d'r
neus op de knieën gelegd. Juffrouw van Vugt behoorde
tot de Inenschen, die gaarne advies geven; overtuigd
te beschikken over Pen aangename dosis doorzicht.
Zij haalde de wenkbrauwen zeer hoog op en bleef
onkcle oogenblikkeii peinzen.
„Zie-je". zei ze eindelijk „dat is een moei
lijke vraag, die je mij daar stelt. Spikkeleeren is altijd
een gevaarlijk unig Mijn broerzaliger Doris heeft er
dat weet ik nog heel goed eeu slordige duit mee
verloren. Die zit altijd met zijn neus in de Beurs-
noteeringen. Moeder leefde toen nog en 't is of ik
het goeie mensth nog hoor zeggen: Doris jongen,
luister naar mij. Beleg je geld in solide stukken Dan
heb je geen kopzorgen en je weet wat je bezit. Maar dan
werd Doris nijdig. Zanik toch niet, mensch, zei hij
dat zijn dingen waar jij geen benul van hebt En
dan zat-ie cijiertjes te krabbelen. En er kwam een
vriend van hem oploopen. Met z'n beiden redeneerden,
rekenden zij honderduit Eindelijk waren ze 't eens
Dat ging zoo een jaar of wat aoor.„ Totdal op een
goeien dag„.
Ja.„ zei Klaartje. op angstig, gespannen toon,
Totdat Doris op een goeien dag binnen kwam
vliegen. Zoo bleek als een doek Hij liep te vloeken
«n te tieren. Smeet met stoeien om zich heen Schreeuw
de dat-ie zijn vriend den nok zou omdraaien en
weet ik al wat moer. Hij had, geloof ik, in een uur
meer dan vijfduizend gulden verloren en er moest
direct gold wozon om te pre„ te prei,... Ja, ik weet
niet precies moer hoe dat op de beurs heet. Afijn,..,
't was verschrikkelijk. Hij liep naar allerlei inenschen
om hulp en met de grootste moeite is hij erdoor
gekomen. Dat was zuivere spekilaasje. zie-je„„
Clara zat met verschrikte ougen te luisteren.
De moed ontzonk haar De zoete hoop, die do
advertentie in haar had doen opleven, werd grauwe,
sombere gedruktheid.
Maar. hervatte hospita er zijn ook andere
gevallen dat moet ik er dadeljjk bijvoegen. In
Clani's oogen begon het te schitteren.
De oom van mijn zwager Gerbranda deq
man van mijn zuster Dientje had niet meer
de man heeft 't ons wel duizendmaal verteld dan
hoogstens een paarhonderd gulden. Totdat ie op ze
keren dag in aanraking kwam met Jaspers, een ouden
schoolkameraad van nem. en die zei: Jan, ben jU
nu heelemaal gek om je dood te ploeteren. Ik zal
jou eens wat vertellen. Hoe daar nu precies den
vork in den steel zat kan ik je niet zoggen. Maar
wél weet ik. dat diezelfde oome Jan later wel veertig
of vj}ftig huizen in vol bezit had, en dat4e bij zijn
dood op z'n allerminst een dikke ton heeft nage
laten. Dat ging dan met hypotheken en zoo..,.
Iemand van het vak moet je dat op klein geld geven,
maar hoe dan ook: gelukt is 't hem prachtig ...waar
zit jjj toch zoo over te denken, viel juffrouw Van
Vugt zichzelve eensklaps in de rede, oat Clara een
ALKMAARSCHE
OVERAL VERKRIJGBAAR.
kleur «U vuuf kim varj schrik en o«k van ?M»t
dat hosptte hwr geheim *ou doewmndae.
Juffrouw Van Vugl stond op, Plan.'te d«f'fvrü sec
stijf op dm neus Schoof wd It van haar bullet
je open,,
Lrgde eer «ebsinmffiiig pakje op la lel,
Wenkte C!»m
Ga das' «ffl* siüea - daar, over n»ü «m de
taM. Er weren kasfleo uitgeatwrid ever het 1*1*1
blad.
Juffrouw va?! Vugt bevochtigde <le punten ven duim
so wikvinger. Telt» veorsfchnglicidshalve de kaarten
collectie os.
Gelooft u daaraan? vroeg Clara verbaasd
Gelooven, riep hospita uit dat is te zeggen
je moet vooreerst weten hoe je met de kaarten moet
doen. 't Is geen spelletje En dan... en dan.
Nou?.,.,.
En dan moet een mensch daarvoor „het tweede
gezicht" hebben,. Ja, kijk maar niet zoo verwon
derd. Jij weet nog niks van die dingen. Afijn, we
zullen zien. Begin maar eens met Vier kaarten te
trakken 't doel er niet toe. welke. Je trekt maar...
Toen legde hospita een reeksje speelkaarten ernaast
Daarna W9s 't Klaartje d'r bouii
Juffrouw van /Vugt zat met plechtig gelaat te sta
ren op de kaarten Men hoorde het snuiven van
haar neus 't Was mysterieus stil in de kamer De
poes uit dutje ontwaakt sprong op de juffrouw d'r
schouder en Clara schrok er echt van
Dat ben jij zei hospita, op de Koningin wij
zend en dat is zooveel als meneer Hans. Dat 's een
leelijke kaart
Qara ontstelde
Er is iemand waar je voor moet oppassen, 't
Is een vrouwelijk personage. Je ontmoet haar dikwijls
Clara dapht natuurlijk dadelijk aan nijdig-jaloer-
schen Betsy van atelier.
Dat 's een prachtige kaart, zei hospita-mensch
daar wacht je fortuin, Je draagt een plan mei je
om. Er sullen nog moeilijkheden komen Pas op
voor een maneer mei een blonden snor. Pas daar
heed erg voor op. Maar ik zie geld, veel gdd.,,. een
heele hoop.„. Je snit op reis gaan. En een brie?
ontvangen, waar je in 't eerst nog van zult schrik
ken. Maar dat komt terecht Wees gerust, hoor....
O-je, wat 'o geld ligt daar... 't Is compleet om ér
jaloersch op te worden,,
Een erfenis? vroeg Clara met bonzend hart cn
schorre stem.
's Kijken zei hospita neen geen erfenis. Po
sitief geen erfenis. Maar wat 't dan wel is... Tja,
de kaarten zeggen niet alles.
Hospita vertelde nog meer. Clara luisterde er nauw-
lijks naar. De voorspelling van den schat, die haar
wachtte, beheersebte alles
Dien nacht sliep zij bijna nieL Stak zelfs niet het
licht op om de advertentie nog eens over te lezen.
Het besluit om 't er op te wagen, rijpte al-meer
in haar.
Den dsg erop vroeg zij een uur vrij op het ate
lier. 't Was de slappe periode 't Werd haar toege
staan. En Klaartje ging naar het adres, vermeld in
den brief, dien zij had ontvangen in antwoord op
haar missive naar aanleiding van de annonce. Vond
een allerhoffelijksten meneer in klein, wel eenvou
dig. maar sierlijk gemeubeld kantoortje. Meneer met
zachte stem, stemmig voorkomen in elk optzlcht
(vond zé) vertrouwen wekkend.
Toen zü met. de eerste transactie, die de meneer
van het kantoor haar had aangeraden, een kleine
dertig duizend gulden had verdiend, was zij opgetogen
de som gaan halen
Dus u verlangt uitbetaling? vroeg adviseur Gara
Clara begreep niet v
U melat toch, zei ze...
Zeker, zeker, beaamde adviseur geld voor den
dag halend en op het schrylbureau uittellend. na
tuurlijk. Dat is uw recht Maar u weet, uat onze
relaties hiermee dan geëindigd zij 11,
Gara keek hem ontdaan aan.
Hier hebt u de honderd veertien gulden achl
en veertig cents, ging adviseur op ijskouden toon
voort die u gestort hebt En nier de negen eai
twintig gulden twaalf ,cents winst, door u verdiend.
En daarmee verdwijnt uw naam uit onze boeken.
Adviseur haalde een zeer ljjvig boek voor den dag
en sloeg 't open. Hy nam pen ter hand
Maar, meneer, riep Clara uit ttgen de opko
mende tranen worstelend.
Gi&nten, zei adviseur mei blijkbare inspanning
zijn verontwaardiging bedwingend die zoo weinig
vertrouwen in onze Bank stellen, dat zh na de eerste
transactie reeds kwijting vorderen, inplaats van vol
gens advies voort te gaan die moeten bun geluk
maar elders beproeven Daar staat onze Bank te
hoog voor... Neen, juffrouw 't spijt me werkelijk.
Uw belangen interesseerden me werkelijk. Ik had er
mij een genoegen van gejnaakt u te brengen tot het
doel, dat u mii in vereerend vertrouwen geschetst
hebt. Maar nu is 't werkelijk onmogelijk By eenig
nadenken zult u dat moeten billijken.
Clara schreide smeekte, soebatte
Eindelijk zwichtte adviseur, verklaarde dat hij. in
aanmerking nemend haar onbekendheid „met zaken"
voor haar zou doen, wat nog aan niemand was
toegestaan.
Streek het geld weer op. Nam recu van Gara Gaf
haar „rekening courant" sprak met Gara af, dal zij
den volgenden middag voor de prachtspeculatie, die
adviseur nu op het getouw zette honderdvijhig
gulden zou brengen.
Met verlicht hart spoedde zij zich naar hét atelier
lige. dat de vrouw soms wordt gegeven, als haar
eerste jeugd, voorbij is en zij al hef hoekige uit haar
meisjesjaren verloren heeft. Alison was een knappe
vrouw met ruime borst ea een ruim oog. een vrouw,
die ongetwijfeld, de moeder van veel zoons liad moe
ten zijn. Het was een verlies voor dp natie, dat zij
nog ongetrouwd was. dacht Tibbie. Zij had veel van
die vreemde onge|>aste begrippen, die zij nooit uitte
Ik heb vandaag in den trein over veel gedacht.
Tii) maar vertel mij eerst, heeft Gruy oen meisje?"
Wel natuurlijk; nij is ultijd yeriiefd geweest op
CeYia Crewe. vanaf het eerste cogénblik, dal hij hier
kwam en luiar als een jong meisje met lange vlechten
ou haar rug gezien had, Nu is zij thuisgekomen van
1 1l.'/vclcnhriril ,c ttnitonfion i-inr nu
od haar rug gezien nau, mu is z'j uiuisgcsoi
hLr laatste kostschool; zij is negentien jaar nu. en
ik celoof dat hij spoedig van plan is te spreken. Hij
wacht er' op dat dr. Houghton de laatste schikkingen
ail treffen omtrent het volle deelgenootscliap in do
PlAl!Li boog zich naar voren met bijna pijnlijke
levendigheid, als iemand die nieuwen strijd bemeurt.
r>l.a Crcwe I Maar zal haar vader dat good vin
den? Hij is r'ik- b hel lüet' en lrotsch °P aJu
^Hihhoudt van Guy en dan. hij heeft nog twee
«}ld rtpinof «iet dat hij zal weigeren
Dus varen zij heiden in hetzelfde schuitje; ons
riiic is ufr zei Alison norsch. „Dat komt er van
minste niet >n m J /V li pjjn de herinnering aaii
doen. ,,E» te
wy moesten .tocl' wij samen stranden",
?,Het is misschien go. moeten het 0f !indcr
zei Alison levendig. J genoeg geld hadden
plan maken Indien wij 'l„eci^ns^! beamen In dc
liggen, dan konden J te Rochallan wordt
oen of andere badplaa - - ^evrouw Iilüir is In
er behoorlijk mee ve na vyf jaren zo-
staat geweesl haar huis te koopen, u 1
mergusten gelogeerd te1 heöDK.'liarts-
Vh-r K <p~!,c
toch lelijk Hel is eg houden voor zijn eigen
en het hJfn dat voor vreemden te doen cn
familie, maar om aai vooi
dan voor zijn levensonderhoud, dat zou zijn, wat
Guy het uiterste noemt"
„Wat stel je je dan voor te gaan doen," vroeg
Alison mistroostig. Maar Tibbie werd de noodzake
lijkheid om onmiddeliyk te antwoorden bespaard door
het rollen van wielen voor het kleine hek en het
stilhouden van de sjees.
Zij sprong op en snelde naar hel raam.
„Bet is Guy; mijnheer Crewe is by hem. Ik geloof,
dat hij mee naar binnen komt"
HOOFDSTUK VI.
De lieer Crewe komt binnen.
Alison had den grooten man van Birtley slechts
op toen afstand gezien en toen hij die kleine kamer
binnenkwam, scneen ze door zijn tegenwoordigheid
geheel gevuld te zijn.
Verbazing toekende zich op bet gelaat van Gavin
Fleming bij het zien van zijn zuster, en zijn stem
liaperdc een beetje, toen hij haar welkom heette.
„Wel. Alisoh, noe kom je hier., opgeschoten uls
een paddestoel in den nacht? Was je onder do tafel
verborgen, toen ik een uur geleden binnen was?"
„Neen, natuurlijk nieL ik kwam precies om half
vijf. Doe niet zoo dwaas. Gavin", zei zij een beetje
gemaakt; dat haar kleur liooger werd, kwam niet
door opwinding, die het terugzien van liaar broer
gaf, maar doordat zy er zich bewust van was, dat een
ander paar oogen haar strak aankeek.
„Alison, dit is de heer Crewe," zei Gruy, terzijde
gaande om den man voor te stellen, die zooweel
macht in Birtley had en het ook in zijn hand had
het geluk van Guy te maken of te vernietigen Om
die reden wenschte hy in goede verstandhouding^ met
hem te leven, ofschoon de dokter totdat hij als
was werd in Cecilia's handen zijn onafhankelijk
heid tegenover den magnaat behield, en voor zoover
zijn beroep hem met de ijzergieterij van Birtley en
de belangen van haar bezitter in aanraking bracht,
alles deed wat zijn plicht tegenover zijn patiënten mee
bracht. Bij meer dan een gelegenheid had hij woor
den gehad met den heer Crewe om de openhartigheid,
waarmee hy zijn meening uitsprak over de maatregelen,
die er genomen waren voor de behandeling van on
gelukken in de gietery.
„Menig man," had hij onbevreesd zegd, „heeft zijn
leven verloren, daar hij naar Birnungham werd ge
zonden 'om behandeld of geopereerd Te worden, ter-
wijl 0011 behandeling ter plaatse hem zou hebben
gered."
„Heel aangenaam u te ontmoeten," zei dé heer
Crewe, met eenigszins ouderwetsche hoffelijkheid; en
toen hij Alison de liand gaf, was hij zeer ingenomen
met hetgeen hij zag. Hy was een man aan de scha
duwzijde van de vyftig, gekleed in een donker, los
pak. en ofschoon noch buitengewoon lang, noch knap.
liad zijn persoonlijkheid op de een 01 andere ma
nier het vermogen om een gcheele kamer te be-
hoerscheiL De trekken van zijn gelaat waien alle grof
en groot, zijn mond was hard van lijn, en de oogen
Iiadnen een flikkerende schittering, die in staat was
iemand in verwarring te brengen. Zyn grauw. zwart
haar lag niet glad op zijn zwaar voorhoofd, maar
was geneigd op te springen, wat aan zijn gelaat een
uitdrukking van wakkerheid gaL Zijn gelaat was hoog
gekleurd en zelfs wat grof. wat alleen te verklaren
was uit een langjarige inwerking der elementen, of
aan het wat al te rijkelijk gebruik van spiritualiën.
Alison stelde vast. dat zij hem niet mocht lijden
en dat al de ongunstige verhalen, die van hem dc
ronde deden, waar moesten zijn.
Ik hoop, dat gij lang zult blijven, juffrouw Fle
ming,". zei de heer Crewe met een beteekenisvollën
lach. „En dat wij het genoqgen zullen hebben u te
Old lia.il te zien.'
„Ik ben slechts gekofnen om hier den Zaterdag
en Zondag door te Brengen," antwoordde Alison vor
melijk „Het is njleen om een dringende familieean-
gelegenheid en daarom ben ik onverwacht gekomen."
„Dringende familieiangelegenheidDaar weet ik niets
van." antwoordde hij met een gewild norschen lach.
„Ik heb er vier en eenigen er van zitten er altyd
leelijk in. Nu geloof ik, dat het Celia is," voegde
hij er aan toe. met een flikkering zijner oogen, die
als een sluwe blik naar Guv was bedoeld.
„Niet waar. morgenavond dineert gij by ons? Ik
geloof, dat Anne er van morgen :ian het ontbijt
over sprak. Natuurlyk brengt gij uw beide zusters mee,
dokter?"
„Ik geloof, dat ik my moet verontschuldigen, mijn
heer Crewe," zei Alison snel. „Zoools ik reeds zei,
ik kwiam voor een paar dagen en ik heb geen japou
