Nieuwe Abonné's
GRATIS.
Niet door menschenhan-
den gebouwd.
Zaferdaq 23 Juni 1917.
60ste Jaargang No. 6024.
TWEEDE BLAD.
van dit blad ontvangen tot 1 Juli a.s.
de nog verschijnende nummers
Schetsen uit de Rechtzaal.
De Pink Pillen zullen u eenige
millioenen verschaffen.
FEUILLETON.
Binnenlandsch Nieuws.
Sciiager Courant.
DUUR „LEERGELD".
„Asjeblief^ meneer I" zei het mannetje, en hij streek
over net glimmende kamgaren van zijii Zondagsche
jas. En er was een vroolijk-vergenoegde uitdrukking
dat t er ooit van komen zou. Met Pinksteren werd
t negen jaar, dat hii Pieter ea Klaart je „ver
voering' met elkaar hadden. De kennissen, lachten er
om Ipotten met de eeuwige vrijage, want toen ze
dan zooveel ars geëngageerd waren, hadden zij allebei
de dertig al een aardig eind achter den rug Klaartje
was niet mooi envniet rijk. Ze had er zich naar ge
voegd, geschikt, om te verduren, dag aap dag
al sinds vele jaren de nukken en grillen van, een
knorrige moeder, 't Was een groot gezin geweest: ze
waren oorspronkelijk met hun zessen, behalve vader
en moeder. Maar vader was dood. Drie broers waren
getrouwd. En <de eenige ongehuwde, die moeder
eiken Zaterdag een rijksdaalder bracht speelde de
baas in huis vanwege zijn onderstand De zuster van
Klaartje was kamenier bij een Heilige oude dame;
altijd op reis. Van die hoorden zij haast nooit iets.
Een paar maal in het jaar stuurde Èmmy een post.
wisseltje, „om daar wat voor te koopen". Met
Nieuwjaar en-op Moeders verjaardag kwam een brief
ven F.mncy. Verder niets.
KAaaitje «as alleen overgebleven. Om moeder to
helpen in het zaakje van band, garen, eau-de-cologne,
veters, postpapier, prentkaarten, speelgoed en zoo meer,
tlat een sjofel bestaantje afwierp. Broer Gerrit,
de ongetrouwde had al een paar maal borg moe
ten blijven. Anders konden zij, in tijden, waarin
niemand meer vertrouwd werd geen goed meer in
huis krijgen.
Moeder was rheuinatisch en asthmalijdster. Dat maak
te haar. humeur soms ondragelijk. Maar Klaartje duldde
j alles. Pieter Stevens was eigenlijk zoon beetje huis
vriend Hij zat urenlang op visite Haalde voor moe
der Haarlemmerolie en andere middeltjes, die door
de oude vrouw verkozen werden boven gewone me
dicijnen", Sprak nooit over afrekening. Luisterde ge
duldig naar de einjlelooze verhalen over verschietende
pynen, behauwdheden en verdere narigheden. Als hét
winkeltje gesloten was, dan vroeg Klaartje. die naar
de veertig liep, of moeder goedvond, dat zij met
Pieter een luchtje ging scheppen." Soms als moe
extra-nijdige bui had, wepd 't geweigerd, en het menschjb
dacht'er niet aan te protesteeren. Beschouwde 't als
de natuurlijkste zaak van de wereld, dat zij nog te
gehoorzamen had als dertig jaar geleden, toen zij
kind was. Meestal vond moeder t goed. Dan liepen
Pieter en Klaartje een straatje om. Streken ten slotte
neer ln een of ander café. Hij dronk een biertje,
zii een kopje koffie of eeu kwast. Zij praatten, weinig
of niet met elkaar. Klaartje was al blij, dat ze wét
kon uitpuffen van den geheelen dag in 't winkeltje
met juffrouwen en kinderen zeuren; telkens geroepen
door moeder, die haar om een haverklap noodig had.
Over „plannen voor de toekomst" hadden zij 't
nooit Er werd zelfs niet op gezinspeeld. Zij begreep
wel, dat er voorloopig toch niets van komen kon. Hij
verdiende met zijn agentuurtjes en zoo nauwelijks ge
noeg om z'n „pension" te betalen hoe zuinig en
ingetogen brave Pieter ook leefde. En zelfs al nad-
tlen 4tj er botje bij botje leggend kunnen
komen, dan zou 't toch niet gekund hebben om
moeder. Zoolang die er was, kon aan trouwen niet
gedacht worden. Totdat Gepit de ongetrouwde broer
van de f 2.50 per week, uit den hoek kwam. Op oer*
avond tegen Klaartje zed:
,.Zeg, dat geloop met dien blikken dominee begint
mij te vervelen Je bent wel geen jonge meid meerj
Klaar maar toch lachen, de menschen er om Dat
moet uit zijn. Wat wil die vent eigenlijk?"
Zij was uit het veld geslagen. Verzekerde slechts,
dat Stevens „een fatsoenlijk, solied mensch" was.
„Dat kan we!zei broer, „maar daar schiet ik
niet mee op. Als-ie met je trouwen wil, dan dient-io
't fatsoenlijk aan de familie duidelijk te maken Als
ook, waarvan jelui en moeder behoorlijk zouden moe
ten leven En anders is dat geloop uit Snap je dat?"
Moeder, - doodsbang, dat Gerrit zijn „subsidie"
zou staken gaf hem dadelijk gelijk. Klaartje be
loofde ernstig met. Pieter' Stevens te zullen praten
En het gevolg was, dat Pieter nu de advertentiëjoi
H lezen, eiken avond.
En solliciteerde naar alle denkbare betrekkingen. Zon
der aenig succes, Hii had z'n twee sigaren "per dag
al prijsgegeven rookte thuis heel zuinig een pijpje,
en verder niet om de postzegels te kurmen bekos
tigen Een paar maal had hij antwoord gekregen.
Maar ten slotte kreeg-ie toch nul op het rekest
Eindelijk scheen de kans te keer en Hii kreeg een
irief, waarin men hem meldde, dat hij Pieter
Adolf Stevens Lzn voor de officie van hoofdagent
eenex maatschappij, die allerlei groote toekomst-pïan-
tnen had, in aanmerking kwam. En ftien „wachtte)
hem.
Maèrtje fleurde ervan op. De nigjjwe betrekking
zou al dadelijk achthonderd gulden geven Met tan
tièmes. En als Pieter aan „ae verwachtingen beant
woordde" <fan bestond er alle kans op „sneue promo
tie". Zou hij misschien vast aan het „centraal kan
toor" verbonden worden De directie moest „nog ea-en
informeeren Directeur rechtzinnig, deftig en plech-
tig-doend man ging niet graag over „een-nachtijs'
Wenschte te weten, „met' wien hii te' doen had."
Maar had hij eenmaaï zijn manueije gevonden, dan
was hij ook voorstander van de methode om zulk-een
krachtig te steunen Dan liet hij hem niet los"'. Pieter
had voor moeder van Klaartie een zak met hopjes
meegebracht, waar zij zoo dol op was. Hij had een
bezoek gebracht bij broer Gerrit, - en de ontvangst
was minder nijdig geweest dan Klaartje gevreesd had.
In de bedeesde, bescheiden goedige oogen van ouwe
vrijster leefde iets van blijden trots....
Zij hadden haar uitgelachen over de „eeuwige vrij
age Wie .weet, of bij haar nog niet het spreekwoord
van „wie 't laatst lacht, lacht 't best", zou worden
bewaarheid...
En moeder 'f eene hopje na 't andefe bezui-
gend en belurkend was vriendelijker voor Pieter,
aen sollicitant dan Klaartje zich kon. herinneren, dat
ooit het geval was geweesl...
„Asjeblieft meneer I" zei Pieter Stevens, zich over
het glimmende kamgaren van zijn Zondagsche jas
strijkend, toen de directeur hem verklaard had, dat
„de ingewonnen informatiSn niet onbevredigend wa
ren," en „men besloten had hem provisioneel in
dienst der onderneming te stellen."
De directeur zat in rijn kantoorstoel. Hij paste de
toppen der vier vingers van elke hand tegen elkaar
en liet de duimen haasjeover spelen De pendule liet
zwaar-gewichtige knars likken hoorem
Er was spanning van stilte. Pieter zat hem, door
zijn brilleglazen, eerbiedig afwachtend, aan te kijken
„En", zei directeur eensklaps zijn wenkbrauwen zéér
hoog optrekkend en Pieter heel scheip, streng aan
ziend, „en de borgstelling, is dit in orde?
„De de.Locgsteduug
„U wilt bij ons in dienst treden," zei directeur,
verontwaardigd, vergramd, verbaasd, „en U kent
niet eens onze voorwaarden'?"
„P... Pardon. Ik..' U. zei De zweetdroppels
braken armen Pieter uit
Met driftige gebaren haalde directeur papieren voor
den dog. Wierp die voor Pieter neer.
„U hebt te zorgen", zei hij en het vriendelijkfe
van zijn toon was nu heedemaal weg, „dat uiter
lijk drie dagen vóór uw in dienst treden een cautie
van vijfhonderd gulden te onzen kantore is gedepo
neerd. Gaal dat niet. dan wordt onmiddellijk de op
u volgende sollioitant aangesteld Er zijn niet minder
dan veertig naar de betrekking, die u ambieert Kort
en goed, hebt u do cautie, ja ot neen?"
Directeur keek op z'n horloge; scheen te ontstellen
over den verpraten tijd. Strekte de hand naar electrisch
schelknopje uit.
Pieter 'was wit van angst. Wist niet wat te zeggen.
„Z.... zou", bracht hij er eindelijk uit, „z.... zou
ik t 'nieW in twfee... twe.. helften., mogen aanzui
veren?"
't Warrelde, dwarrelde in zijn hoofd. Hij wist eigen,
lijk zelf niet' wat-ie zet
„Als ik vermoed had," zei directeur, na een peu.^n
dat wij met u dergelijke beslommeringen zouden
hebben, ik zou er mij wei voor gewacht hebben,
u voor te dragen aan den Raad van' Commissarissen.
Maar enfin, nu is 't tan slotte uw schuld, dat ik
een mal figuur moet slaan, daar Ik natuurlijk ver.
Inoed had dat u alles behoorlijk in orde hadt.
De pendule knarstikte. Directeur scheurde een "blaad
je papier van blocnote, krabbelde er haastig iets op.
Smeet 't voor Pieter neer. „Gaat u naar dit adres.
En u kunt zeggen, dat ik u... verstaat u mij goed?...
Heb vergund u daar aan te melden. Wanneer u daar
komt, precies drie uur vanmiddag, geen seconde
later dan zal de meneer van dit adres tijding van
mij hebben ontvangen. Ik wensch er nog bij te voegen,
dat wat ik voor u doe, iets heel buitengewoons is.
U moogt mij daar wel zéér dankbaar voor wezen.
En ik doe 't eerlijk gezegd "niet voor u. Dai
verdient u niet, maar ter wille van mijn figuur te-
genover Commissarissen."
Pieter boog heel diep. Stamelde woorden van in-
thigen dank Nam iie.t papiertje met adres in zijn
bevende hand. Maakte dat hij klokslag drie uur bij
den „redder" was.
Die hem zeer stuursch en norsch ontving. Ja,
hij had bericht gekregen. Er lag al een strook pa
pier klaar. Pieter, d.w.z, de onderneming, waar
fiij zou worden aangesteld, kon de vijfhonderd
ruiden krijgen. Onder die en die voorwaarden. Mits
Pieter binnen vier en twintig uur zorgde voor een
1 borg En alvast honde.rd gulden „afbetaling" stortte
Dan kon de zaak toch nog in orde komen. Meneer de
redder deed 't enkel en alleen wiil z'n boezemvriend,
i de directeur, Pieter had aanbevolen.
'Toen ?s Stevens gegaan nsar dm winkel Klaar
tje d'r moeder. De oude vouw deed haar dutje; Er
waren geen klanten. Hij wi h?,ar x» vertellen ytt
te leggen, ie verduidelijken. Alles kon in orde komen...
Ennij baalde het strookje papier voor den dag. Eii
zij zette er haar naam op, met (zooals de „redder"
op een ander stukje papier had voorgeschreven) „voor
aval" erboven En rij haalde uit een ijzeren 'kistje
geld voor den dag. Pieter had zelf veertig gulden
cvergespaard. Zij legde er Testig bij. De rekening,
waar 't voor bestemd was, zou eerst over zes weken
gepresenteerd worden Dan Votn Pieter van zijn salaris
gevoegd bij wat Klaartje nog van haar spaarbankboekje
kon losmaken in dien tija als 't moest in elk
geval die zestig gulden aanzuiveren In het stille, muffe
winkeltje terwijl Moeder lag te snurken in 'het
kamertje erachter gaven zij elkaar een zoen Wan
trouwen kwam niet op in net gemoed van de na.
ieve menschjes. En Pieter Stevens haastte zich,
met de honderd gulden en het „voor aval" geteekende
accept naar den „redder".
Toch was de zaak er door
Broer Gerrit heb ik zien terechtstaan wegens vrij
ernstige mishandeling. Op zekeren ochtend was Pie
ter Stevens al vrij. gauw na zijn definitieve aan
stelling" gekomen voor een gesloten deur, toen
hij zich aan het „centraal kantoor" wilde vervoegen.
De Directie was met de noorderzon vertrokken.
Hij en Klaartje hadden al 't een en ander uitge
zocht met het oog op hun rijpende trouwplannon.
Toen kwam de débacle. En de „redder" begon met
zijn accept van vijfhonderd gulden te werken". Was
eerlijk-loyaal genoeg om te erkennen, dat hij al hon
derd ontvangen had.
Maar: de restl.
Klaartje had voor aval geteekend De „redder" dreigde
met fa ill issemen tsaa nvra ge.
En 'om de schande voor de familie te keeren, be.
taalde broer Gerrit.
Maar toen bij op een Maandagmiddag Pieter Ste
vens ontmoette, werd 't hem „rood vóór Ja oogen".
Toonden de borrels, van tien tot twee uur op ai-uk
ken eersten werkdag verschalkt, hun invloed Had hij
den kerel, .die zijn zuster had overgehaald 't teek enen
^oor-aval en neg geld te leenen op den koop toe,
beetgepakt, getrapt, geslagen, gestompt, 't Was een
wonder, dat de zaak niet nog erger verloop bad gei.
nometl
Het O.M., den ondergrond d erzaak ietwat ken
nend, was tamelijk clement. Maar een korte vrij
heidsstraf werd toch tegen broer Gerrit gevorded.
In het stil-muffe winkeltje zit Klaartje nu suffig
voor zich uit te staren. Zij is heelemaal grijs gewor
den ziet er haast twen oud uit als moeder. Zij
borii vinb-0*xri'.'< fr? 'i
klinkt Zij draag» de spotternijen over de „pracht-
vrijage" „die zij met „dien oplichter" heeft gehad,
mèt gelatenheid
Alleen.... zij is wantrouwend geworden Ongeloof
lijk wantrouwend, Zoiodat ze gèen simpel gulderuzil-
verbonnetje inwisselt, zonder t betast, bevoeld, be
keken te hebben, dat de menschen er kriegel door
worden. Maar... zal men toegeven... Zij had leer
geld betaald 1
MAITRE CORBEAU.
De Pink Pillen zullen u de millioenen roode bol
letjes verschaffen, noodig voor uw bloed opdat dit vol
doende rijk zij.
Hot bloed stelt zich niet tevreden met een be
scheiden welstand, het eischt overvloed, een overvloed
die altijd op dezelfde hoogte wordt gehouden. Dit is
de eenige voorwaarde waarop het u de gezoiitlhedd
zal geven. Om uw bloed zijn rijkdom te doen bewa
ren, die. dit moet gij niet vergeten, zeer spoedig be
derft onder de verschillende Invloeden waaraan wu
zijn bloot gesteld; vermoeienissen, zorg. verdriet; guur
weer, is het voldoende dat gij regelmatig, vooral bij
de seizoenswisselingen, een kuur met de Pink Pillen
doet
De Pink Pillen zijn bij uitnemendheid de hersteller
van het bloed, dat zij zuiveren en waarvan dj de
kracht onderhouden.
De Pink Pillen zijn eveneens een machtige ver
sterker van de zenuwen
Die herstellende en versterkende eigenschappen, die
zij in een zeer hoogen graad bezitten,, maken haar
tot het werkdadigste middel in alle ziekten, aandoeningen
of storingen die tot oorzaak hebben een verslapping
van het bloed of een bloedarmoede, zenuwziekten,
rheumntiek, algemeene zwakte.
De Pink Piliaa zijn varkrijgba.r a f 1.75 per doos,
«n f d d« iw doozan bij het Hoofddepot der Pink
Pillen, Nassaukade Jll, Amsterdam
Te Schagen bij J Rotgans, Mólanstr. C 11 en ver
der bij verschillende apotheker* en goede drogisten
UIT HET ENGELSCH VAN DAVID LYALL
DOOR J. P. WESSELINK VAN ROSSUM
Uitgave W. DE HAAN, Utrecht
Gecart .10.95, prachtband f 1.15
35.
„Pat", zei Edie, zoodra de deur achter haar geslo
ten was, „er is iets gebeurd."
„Wat dan? Ailie heeft haar ouden minnaar gezjej,
maar ie hoorde, hoe luchlig zij over hem sprak Het
heeft haar geen schok gegeven en zij vond 'het ook
ftiet onaangenaam. En lk heb nog wel al den tijd
gezwegen, sinds zij hier was, om er haar onkundig
van te laten, dat hij was teruggekeerd. Het bewijst
al weer; dat geen man een vrouw kan, peulen."»
„Patnck Fleming, je bent stekeblind," antwoordde
zij onverwacht „Er is de een of andere scène geweest
en de hoer Crewe is "heengegaan om het te verkroppen-
Heb je de zenuwachtigheid van Alison niet opge
merkt?^' was vreeselijk koortsachtig en haar oogen
straalden als sterren En wat haar stem betrof, die
had den waren klank niet"
Alles verbeelding, Edie, en nog wel ziekelijke ver
beelding," antwoordde hij, zijn best doende luchtig
te spreken, ofschoon zijn voorhoofd plotseling ómflóerst
werd.
,Ik wilde, dat het verbeelding-was; ik wensch het
vurig. Het fa hedemaal niet prettig in staat te zijn door
de menschen en dingen hoen te kijken. Het geeft
mij te veel moeilijke oogenblikken, Heb je je zuster
ooit hooren bekennen- dat zij moe was en overdag
wenschte te slapen? Zij is naar boven gegaan, om
dat zij het met' zichzelf wil uitvechten'
„Wij hebben om haa rgezonden, opdat zy ons zou
hespen en in plaats daarvan brengt zij haar zorgen bij
ons zei Patnck Fleming treurig.
„Het hoeft zoo moeten z^jn, Pat Weet je niet,
dai het leven zoo Is, en dat al de dingen, die cri>«u-
ret», mijlpalen zijn, die we passeene» moeten. En de
mannen en vrouwen., die er de meeste voorbij zijn go-
gaan, zijn de gelukkigste."
Het was een dier geheimzinnige uitspraken, zooals
er zoo dikwijls aan Edie's lippen ontsnapten en die
haa nnan meestal niet al te ernstig opnam, ofschoon hij
volgaarne toegaf, dat zij de voortdurende bekoring
van het onverwachte bleven schenken aan het gezel
schap van zijn vrouw.
Hij verwijderde zich om ziin werk voor den middag
n ate zien, vervolgd door de gedachte aan een ern
stige oneonigheid tusschen zijn zuster en haar mam
Hij kende zijn zwager al voldoende om te weten, dat een
oneenigheid met hem een ervaring was, die bij voor
keur vermeden moest worden.
Alison hati de deur van de logeerkamer gesloten en
zat voor het open raam, dat op zee uitzag, met een
wezenlooze uitdrukking op het gelaat. Haar kort huwe
lijksleven was tot aan den rand gevuld met nieuwe
ondervindingen, waarvan enkele moeilijk en bedroevend
waren maar deze was de ergste van alle. Zij had
den geest van het kwaad dien dag in de oogen van
haar man gezien, zijn slechte ik gewekt door de hei.
tigheid van oen onredelijke jaloezie, die haar bang
maakte Zij wist niet, hoe zii dien demon moest tem
men, daar het feit. dat hii haar met Archie Macker.
row had gezien, niet te loochenen viel en hij wei
gerde haar te geloovem
Zij wist niet, wat zij moest doem Haar ontstelde
gedachten volgden hem in de verbeelding; zij schil
derde zich onmogelijke en vreesdijke ge^rlijtóedcn
af. Mannen, die zulke alles overheerschende hartstoch
ten voelen, ontnamen wel het leven aan zichzelf ot
3 'iLertUwas^oen ontzettende Sabbatdag, eeti dag, die
men later gaarne uit hel boek der herinnernig zou
willen uitwisschem Zii kon niet bidden, zy kon
haar hart of haar gedachten met opheffen, zy kou
slechts doelloos zitten wachten, tot er iets zou geheu-
ren, zij wist niet wat Zij hoorde nu esi dan eenige
beweging in het huis; haar broer ging ui. om ^ajn
plicht in de consistoriekomer te doen; de oude KK*
op de trap sloeg drie uur; eenige noten werden door
Edilh aangeslagen op de piano en daarna heerschte
weer stilte. Een beetje later vernam zij het sluiten van
een andere deur en uit haar raam zag zy ,~r
tweede dienstbode, op haar Zondagscn fi^Klcod. he
pad afgaan, dat door den moestuin naar li et strand
DE SCHEEPVAART.
Naar de N. R. Cl verneemt, is Donderdagmid
dag de Boeton, van de Maatschappij Nederland, in
volle zee aangehouden door een Engelache duikboot,
waarna twee Engelache torpedojagers nabijkwamen
en na onderzoek het schip weder loslieten. De Boe-
ton is te IJmuiden binnengekomen.
Het Nederlandacbe stoomschip Boeton, een vracht
stoomschip van de maatschappij Nederland, is van
Rangoon te IJmuiden binnengekomen met een volle
rjëv werd, fïag. biA triwmscblp
tor h-wigt* van "<rai:-gvt werd aangehouden door
middel van waarachywimrasrhot^n door een groot
model duikboot, die later bleek ven Engelsche na
tionaliteit te zijn. Van de duikboot werd een onder
zoek,1 naaïi de fecheepqpapjüeren geëischt, waarbij
den duikbootcommandant bleek, dat de Boeton ter
onderzoek geen Engelsche haven had aangedaan.
De duikbootcommandant meende, daarom, dat een
onderzoek nog diende te geschieden en gelaste, dat
het stoomschip paar de Downe roosst volgen, Reeds
op weg daarheen naderden twee groote Engelsche
torpedobootee, die ln overleg wet den duikboot-oom-
mandaat een n»der onderzoek instelden. Toen daar
bij bleek, dat de scheepspapieren in orde waren-en
de lading in een neutraal schip voor een neutraal
land bestemd was, verkreeg de Boeton vergunning
haar reis naar IJmuiden voort te zetten, waar bet
schip met ruim een uur vertraging aankwam.
—ALKMAAR.
Naar aanleiding van verschillende ter zake ingeko
men adressen van belanghebbende patroons, coöpe
ratieve vereenigingen en gezeHenbonden heeft de com
missie voor de Strafverordeningen den Raad ter vast
stelling aangeboden eene ontwerp-verordening op het
tegengaan van nachtarbeid La broodbakkerijen, op het
voetspoor van hetgeen te Hoorn in deze aangelegen
heid reeds is tot stand gekomen an met succes wordt
toegepast Komt de verordening tot stand, dan zal
o.m. verboden zijn het verrichten van bakkersarbeij
tusschen 's avonds 9 uur en 6 uur van den daarop
volgenden morgen. Voor den Zaterdagmorgen zal dit
1 uur zijn en voor bakkerijen die onder rabbinaal
toezicht werken, in plaats van Za ter da^morgenden
Vrijdagmorgen.
"Voorts zal het verboden zijn brood langs de open
bare straat te .vervoeren vóór des middags 12 uur,
uitgezonderd het vervoer in afzonderlijk en gesloten
pakket van ten hoogste 5 Kg. door of vanwege spoor- en
tramwegmaatschappijen of de posteryen, rechtstreeks
naar de woning van den verbruiker.
B. en W. kunnen van een en ander verbod in
het algemeen zoowel ais in bijzondere gevallen ont
heffing verleenen.
DIBKSEORN.
Een „heertjc"t ventende met paftaline-balletjes, had
de vrijmoedigheid achter do woning van den rijks
veldwachter y. d Meijden. een paar schoenen weg
te kaper-
Kort daarna zijn schoenen missende, ging de veld
wachter het „heertje" per flets ach'erna en had hem
weldra ingehaald. Dij fouillering Werd niets op den
verdachte gevonden, totdat de veldwachter bemerk
te, dat sinjeur de schoenen aan da voeten had Ont
kennen hielp nu niet meer, de snaak werd be.
hrorlijl opgebracht
KEERHUGOWAARD,
Ten tweeden male vergaderde de Prot KiesvereenL
ging „Burgerplicht", met het oog op candidaatsteL
ling voor de a.s. Gemeenteraadsverkiezing. Na opening
der vergadering ep lezing der notulen, werd in het
kort verklaring gegeven van de redenen, .welke aan
leiding had gegjeven tot bet nemen eener afwachi.
tende houding in de vorige vergadering. Door het
Dagelyksch Bestuur werd vervolgens verslag uitge
bracht van een conferentie waartoe het D. B. door de
beide hier bes taap.de R. Kath. Kies vereenigingen was
uitgeuoodigd Uit het meegedeelde bleek, dat deze kies-
vereenigingen voor een vergelijk waren, teneinde de
verkiezing zonder stemming te doen plaats hebben.
Voorgesteld werd door R. Kath. kiesvereenigingen, dat
„Burgeiplicht" mede zouden candidaatstellen de heer
P. Borst, in de plaats van den heer van der Oord, aftr.
De beide aftredende h.h. Blom en Met zouden ook
door de R. Kath. kiesvereenigingen worden gecaniIL
deerd en deze zouden tevens pvernemen een door
„Burgerplicht" te stellen candidaat voor de vacature
Appel waarbij men daar liefst een candidaat zou zien
gesteld uit Veenhuizen, hoewel dit geen bepaalde voor
waarde was voor samengaan. Na eenige bespreking
van dit voorstel werd met algemeene stemmen beslo
ten daarop in te gaan, waarna werd overgegaén tot
het opmaken van een groslijst Hierop komen slechts
2 personen voor, n.L de h.h. P Blauw en C. Appel.
Na eenige bespreking wordt met op één na algem.
stemmen de hr. P. Blauw tot candidaat gekozen. Deze
verklaart de candidatuur te aanvaarden. Besloten wordt
de R. Kath. kiesvereenigen met deze beslissing in ken
nis te stellen en indien toch stemming zou moeten
worden gehouden, door candidaatstellinè* van AntLRev.
zijde, in oen circulaire verklaring te geven van „Bur.
gerplicht's" houding en op te wekken bovengenoemde
uanOidaten te stemmen.
HOOGWOUD.
Onze plaatsgenoot de heer M. H. P. van der Veen.
is benoemd tot tijdelijk opzichter b het Provinciaal
Electriciteitsbedrijf van Noord-Holland.
-OUDE NIEDORP.
De stemming en herstemming, zoo noodig, voor de
verkiezing van 3 leden van dm Gemeenteraad is be
paald op 4 en 11 Juli a.s. Aan de beurt van nftre.
ding zijn de heeren P. Wit, C. Over Klz. en J. Ligt-
hart
HARENKAfiSPEL.
De heer C Bakker Jnz., alhier Is herbenoemd tot
mpienmeester van den Siootgaardpolder.
DE SCHEEPVAART.
Naar de N. R. Ct. verneemt, zijn de vier van Ned.-
Indië onderweg zijnde schepen van de stoomvaart
maatschappij Nederland, de Riouw, de Boeroe, de
Banka en de Kangean, door de regeering gerequi-
reerd om rijst te laden in Birma, zoodat vóór No
vember geen enkel schip van deze maatschappij in
NederL-lndië voor Nederland zal laden.
leidt Daarna weer stilte Het was ongeveer vier uur,
toen zij de voordeur met geraas hoorde openen en
oen zwaren voetstap de trap opstrompelea Zij snelde
d ekamer uit, bleek als de aooa en deed eenige zenuw
achtige schreden naar beneden toen zag zij haar
man en zij wist, wat er gebeurd was. Wat zii meer
dan iets anders had gevreesd, was geschied Hij had
eenvoudig den eenigen troost, dien "hij kende, gezocht.
Zij ging naar beneden en nam hem bij den arm en
hielp hem naar boven; elk oogenblik vreesde zij, dat
haar broer of zuster te voorschijn zou komen en deze
vernedering zou zij gaarne verborgen houden. Maar er
kwam niemand, alleen Jainet, die op haar weg van
den zolder, waar zy haar middagjapon had aange
trokken, naar beneden kwam. zag het vreemde schouw
spel: juffrouw Ailie, die haar man naar hun kamer
hielp. Zij aarzelde, vol verlangen om haar haar toe
te snellen, om "haar te helpen, maar iets hield haar
terug. Toen werd de deur gesloten en zij wist, dat
zij niet noodig was en dat er evenmin naar haar werd
verlangd
Een half uur later, toen zij vergeefs beproefde haar
gedachten te bepalen bij haar hoofdstuk van den Zon
dag en by de witgeschuurde tafel ^at, die voor het
keukenraam geschoven stond, werd de deur zacht ge
opend en juffrouw Ailie kwam binnen. Zij was even
wit als de fijne kant, die het bovengedeelte van haar
japon afsloot en in haar oogen brandde een stille ziele.
sxnart Janet sprong top en beefde over al haar leden
,.0, juffrouw Ailie, juffrouw -Ailie 1" zei zij. ,,Wat
is het? Is hij ziek of wat is er?"
Ailie schudde het hoofd.
„Hij is in Slaap gevallen. Wil je wat sterke koffie
gereed maken tegen dat hij wakker wordt; als ik ze
noodig heb, kom ik ze halen."
Ja, juffrouw Ailie, stellig is er noe wat anders f'
„Niets. Maar maar o, Janet 1 JanetI"
Plotseling kon z$ zich niet goed meer houden. en
«nik-kan deden haar stem beven. Janet snelde bleek en
wanhopig op haar toe.
„Mijn lieve, mijn lieve I Huil niet Het fc, het fa
de 'dranik, niet waar, maar er zijn erger dingen
ik had nooit gedacht
Maar Alison legde haar hand op haar lippen en
richtte zich op, alsof woorden haar meer pyn deden
dan zwijgen. Toen overviel Janet Aiken een groote
vree» «n ontzag, ie»n haar tong scheen aan haar ver.
hemelte te kleven.
HOOFDSTUK XXIV.
Tibbiemet het opgewekte gelaat
Tibbie Fleming was een vrouw van zaken geworden.
Zij kwam te Londen in dan avond van dèn twaalf
den Augustus met het doel een onderhoud te hebben
met een uitgever, die in de stad was gebleven om
haar te ontmoeten. Tibbie besefte niet ae beteekesiis
van zulk een concessie door een mant, die een uit-
noodiging had ontvangen lot de jacht op een van de
beste heidevelden van Yorkshire en die natuurlijk
brandde van ongeduld om er heen te gaan.
Zij liad geen overmatig verlangen ten toon gespreid
om hem te ontmoeten; de drang was van zijn kant
gekomen, wat ook' van beteekenis was.
Daar zij van plan was na het onderhoud naar Birt-
ley te gaan, reed zij 'naar Eustonhotel, dat haar het
best gelegen scheen, om haar reis den volgenden mor
gen te beginnen.,
Zij had reeds zooveel verschillende hotels op haar
reizen leeren kennen, dat zij zich door geen enkele
ervaring op da( gebied liet terneerslaan.
Toch deed het haar oprecht leed, toen haar gezegd
werd, dat er in Eustonhotel g^en plaats meer voor
haar was.
Zy stond in de vestibule en beet zich op de lip
pen by de vraag, waar zy nu heen zou pann toen
zij een man rap binnenkomen, die onmiddeliik' haar
aandacht trok. Een lange, magere, bruine man, in lange
grijze jas, een knap man. doch met een ernstig ge
laat en een paar scherpe, donkere oogen dat zag
zij met een oogopslag. Hij kwam haar bekend voor
doch thuisbrengen kon zij hem niet. Maar Archié
Mackerrow hcriniMirde zich haar en ma epn snellen
verbaasden blik kwam hij naar haar toe, met ziin
hoed in de hand
„Ik vergis me niet, het fa Tibbie," zei hij, met
den lach, waarmee hy reeds lang geleden haar hart
had gewonnen. In die ver verwijderde dagen werd
Tibbie verteerd door e$n zoo goed mogelijk verborgen
gehouden, doch daarom niet minder brandende jaloezie
op Alison, die den eenigen begeerenswaardigen min
naar, die in Rochallan, neen, langs de geheele kust
van de Kyle te vinden was, had veroverd en daarna
