Nieuwe Abonné's
GRATIS.
DE BOETE.
WOENSDAG 12 SEPTEMBER 1917.
60ste Jaargang. No. 00
Brieven uit Engeland
FEUILLETON.
Binnenlandsch Nieuws^
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 ure wor-
den AD^ ER^J^NJIËN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
die zich thans opgeven, ontvangen de
tot 1 Oct. a.s. verschijnende nummers
SCHAGER
A
t HÜRAffi T.
Mratoiit- LulliiiUil
Prijs per 3 maanden f 0.95per post fl.10. Losse nummers 5 cent
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels f 0.40, iedere regel meer 7 cent
SCHAGEN, LAAN O 5. Inl. Teteph. No. 20 j (Bewijsnummer inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berek
Baarn, 0 Sept. 1917.
Voor me ligt een krant van drie jaar geleden, ruim
drie jaar. 3 Juli 1914. Geen mensch, die toen aan
oorlog dacht, dat wil zeggen, geen van ons, gewone,
menschan.
De krant, die ik bedoel, is een Engelsche, het week
blad Everyman. In tiie begindagen van Juli waren
de Engelsche bladen vervuld van heel andere dingen
dan wereldoorlogen.
Twee gewichtige raken hielden de pennen der jour
nalisten bezig De eene was de toestand in Ierland,
de strijd tusschen Nationalisien en Ulstermannen, tus
schen John Redmond en Sir Edward Carson, een
strijd die wellicht binnen enkele weken, öf dagen, tot
burgeroorlog zou leiden.
De andere was een boxwedstrijd In Olympia,
tusschen den Franschman Carpentier en den Engelsch-
man Smith. Een boxwedstrijd die weken eu maanden
van te voren was aangekondigd
Ik ben vergeten, wie hem won. Als ik mij gqod her
inner, was het Carpentier, maar het doet weinig ter
rake. Waar ik van wilde vertellen is van een berichtje
'in Everyman van 3 Juli 191-4, toen, let wel, niemand
van ons, gewone stervelingen, aan oorlog dacht.
Nooit ral ik vergeten, hoe dat kleine berichtje mij
toen trol Waarschijnlijk omdat het een gedachte weer
gaf, die weerklank vond in mijn eigen gedachten, om
dat datgene, wat er in gezegd werd, bewust of onbe
wust, ook door mij reeds was gevoeld hoewel ik het
waarschijnlijk nooit in woorden had ujjgedrukt.
Het was naar aanleiding van den box wedstrijd tus
schen Carpentier en Smith, en het berichtje was van de
hand van den hoofdredacteur van Everyman, Charles
Sarolea, den Belg-E ngelschman, over wian ik eenige
jaren geleden eens hen geschreven.
Sarolea schreef toen
„De discussie, die zooveel kolomman onzer heden
daagse pers heeft gevuld omtrent de vraag, of vrou
wen boxwedstrijden behooren bij te wonen, is van
groot belang. Door alle eeuwen heen hebben de vrou
wen ach het best en edelst getoond in het volgen van
werken des vredes. en alleen in de tijdperken van
verval in de wereldgeschiedenis hebben zij geneigd
heid en lust getoond om vertooningen van lichaams
kracht en geweld bij te wonen. Hel algemeen oordeal
schijnt te zijn, dat het bijwonen van een box wedstrijd
geen goeden invloed heeft op het vrouwelijk tempera
ment, maar van veel grooter belang qp dit oogenblik
is de vraag, waarom vrouwen juist thans de lust
zouden toonen een gevecht in het strijdperk bij te
wonen. Tot nu toe schijnen alleen de rijke vrouwen
door dien lust te zhn aangegrepen, maar het geeft te
denken, dat dit zelfde verschijnsel werd opgemokt in
Rome, waar de vrouwen de gevechten der gladiatoren
gingen bijwonen, toen het Romeinsche Tiyk
reeds bezig was te wankelen.
Deze laatste woorden: „toen het Romeinsche Rijk
r.eeds bezig was te wankelen," ziin door mij gespa
tieerd. Dr. Sarolea had ze in gewone letters laten
drukken.
't Was 3 of 4 Juli 1914, toen ik die iWoorden las, en
mij afvroeg: Is ook het Britsche Rijk reeds bezig te
wankelen?
Nog geen vier weken daarna begon de oorlog en
«ea öjd lang heb ik Dr. Sarolea als een profeet be
schouwd. Engeland, dat niet zoo gauw een groot leger
op de been kon 'brengen, haalde zijn troepen qlt Ioaië.
Had ook het Romeinsche Rijk niet hetzelfde gedaan, en
rijp legioenen o.a. uit - Engeland gehaald, omdat zij
noodig waren om den vaderlandschen bodem te ver
dedigen tegen de Barbaren?
Ban verhaal alt het hedendaagsch New-York
dooi
GOUVERNEUR MORRIS.
Uitgave W. DE HAAN, Utreaht.
17e f
JHet waa het allerbeste middel voor ieder verdriet.
atand en een drukke omgeving. Ga 's morgens ol
swnds den ingang van de Brooklyn Bridge
er daar met je verdriet en bedenk dan, dat
gen onL voorbijgangers zijn die verdriet dra-
(rionden l s grooter dan het jouwe, dat er af
men zich ellende zijn, dieper en donkerder dan
woorworstft?}* keelt voorgesteld en die toch moedig
Het lev^J worden.
nuttig gewfioi*0 Uw vader is bewonderenswaardig
vergissing? v^' m°®i men hem dan haten voor één
ander jonLriT^^tel dat het de beenen van een
Plaats van ni v,'ar,'n, die hij verknoeid had, in-
W el neen ik J^Jöe? 2011 lk hem daarvoor h^!.
aangezien' ik ^Wggea dat het jammer wa&Mw
dween bh mfi «hl Was beenen verloor, ver
en het dmrQ gevoel van recht en evenredigheid
aryr* eeQ V voordat ik ar ovar-
king dat htï i'I* miJ geholpen heeft is ae »mu»-
Pen heeft t van veel meer waarde gescha-
In *at Hij vernietigde.
meisien Lü dacht ik, dat u was zooals zooveel
dig uit, ruit8tand> goed gekleed en met een aar-
bemerkte ik, dat u een echt ta-
Tneif^ 6n 1? de wereld ging meetellen,
meisit.'.,1? J8 beste, begreep ik dat u een
wat v.1 ?e, duizend was, dat u alles zou doen.
krittou 1 JU8i0 toescheen niet zonder vreee voor
Ar6(1 en opoffering. maar dat u zich daar-
Maar thans zijn drie jarenverloopen en het Brit
sche Rijk is niet gevallen. Het heeft integendeel groote
kracht ^getoond. liet heeft een leger van millioenen
soldaten als uit den grond getooverd, dienstplicht in
gevoerd, wat tevoren ieder Engelschman voor een on
mogelijkheid zou hebben gehouden in zijn land van
vrijheid, de geheele bevolking ouder een militair be
stuur gebracht, als op het vasteland van Europa. Dat
is geen verval, en, het rijn zelfs geen teekeneij
van verval.
is geen
Maar wij moetien niet vergeten, dat de geschiedenis
langzaam werkt Wanneer wij ze lezen in onze hand
boeken, het eene bladzij na het andere, schijnt het
ons vaak, cl sof al dis feiten zich maf r achter elkaar
hebben afgespeeld. Wanneer wij lezen, dat het Ro
meinsche rijk zijn legioenen .uit de wingewesten haaldej
haalde, om het vaderland te verdedigen, worden wij
meteen gewezen op het feit dat hiermee de ver
brokkeling van het wereldrijk begon, en wij zien ze
dan voor onze oogen tot stand komen, in pagina op
kwam ze ook zoo duidelijk tot stand voor de
genen, die toen de geschiedenis meeleefden? Gingen
er geen drie, gingen er geen dertig jaren voorbij waarin
het toen levende geslacht zal hebben gezegd: „Neen,
dat is geen verval Het Romeinsche Rijk is sterk en
krachtig, als ooit t<s voren"?
Niet gaarne zou ik me willen uitgeven voor pro
feet €k>k hoeft het bekende woord: „den geschiedenis
hefhaalt zien," niet altijd bewaarheid te worden. Maar
toch. jeder kan nagaan dat het Britsche Rijk, hoe
het uit dezen strija te voorschijn mag komen jls
overwinnaar, of als overwonnene, een knak heeft ge-
Zal het, In het allergunstigste geval, dat van volko
men .nederlaag der Centra Len, kans hebben iets, of
althans eenig belangrijk deel, terug te krijgen van de
in de afgeloopen drie jaren gemaakte onkosten? Zestig
millioen gulden of meer per dag. Wie kan zich der
gelijke getallen voorstellen? Hoe lang moest in vroe
gere jaren de volksvertegenwoordigihg jjiet vergaderen,
eer zij een uitgave, zeg voor werkliedenpensioenen, of
onderwijs, van zestig millioen gulden per jaar kon
goedkeuren i Er was geen geld.
En 't Is niet alleen het geld. De industrie heeft reeds
drie jaren zoo goed als stil gestaan. Let wel, niet de
moordindustrie. Die is, tot vreugde en trots van Llovd
George tot een ongekende trap van ontwikkeling gebracht
Mannen, voor zoover niet in het leger noodig, vrou
wen. kinderen alles werkt in de ammunitiefabrieken.
Honderden, dufaesden artikejen zijn niet te kragen,
omdat het vervaardigen van'bommen, van kanonnen,
van vliegmachines, alle banden, die er zijn, vereischt
En men juicht omdat men den vijand de baas is,
omdat men nog meer ammunitie vervaardigt dan hij.
Nog meer dan Duitschland met de beroemde(T) Krupp-
fab rieken.
Maar waar is het nut daarvan na den.oorlog? Wie
gelooft, dat dan dezelfde energie zal worden getoond
in het maken van vredesartikelen, als thans in het
vervaardigen van-oorlogstuig?
Maar, za'1 men zeggen, dat Is dan hetzelfde voor
elk der oorlogvoerende landen. Tot op zekere hoogte
ja, het is waarschijnlijk hetzelfde voor Engeland en
Duitschland, voor Frankrijk, Italië en Rusland. Maar
het ia zeer zeker niet zoo voor Amerika en dief voor
Japan. Reeds wapent zich Amerika^ naar het algemeen
oordeel, niet zoozeer tegen de Gentralen, als tegen
den gelen overbuur aan de andere jjjde 8er Groote
Ocea; n.
Eenmaal ,zal ook aan dezen oorlog een einde komen.
Ik geloof niet, dat men bjj het sluiten van den vrede
zal ieggenEngeland is vernietigd, of zelfs maar ge
knakt Maar ik geloof, dat, minst genomen, de groote
waarschijnlijkheid bestaat, dat de latere geschiedenis
boeken zullen vermelden„Het was de oorlog van
1914 die Engeland den eersten knak gaf, een knak aan
zijn handel, zijn industrie, zijn wereldheerschappij
En dan zou Dr. Sarolea blijk hebben gegeven van
een ver vooruitzieuden blik, toen hij vier weken voor
het ïitbreken van den oorlog schreef: „Hef geeft te
denken, dat dit zelfde verschijnsel werd opgemerkt in
Rome, toen het Romeinsche Rijk reeds bezig was te
wankelen,"
Barbara's gezicht werd zeer ernstig. „Welk een
ver koerd idee gij u ook over mijn karakter vormt,
de vreeselljke vergissing is nog niet goed gemaakt
En u kunt er van verzekerd zijn, dat, hoe men er
ook over denken mag, ik u vriendschap verschut-
digd ben en u die ook zult hebben
Innerlijk trilde de bedelaar, maar hij schudde het
hoofd: „Het zou bijna ondoenlijk zijn mij tot u op te
heffen, zoodat vriendschap tusschen ons mogelijk
zou zijn. Stel u eens voor, dat ik tot de kin de mod
der gezonken ben en bij den laataten hulpkreet er
nog net word uitgetrokken.
Toch kleeft de modder nog aan mij
„Onzin", zei Barbara, „dat kan afgewaaschen wor
^Beiden lachten, maar werden dadelijk weer ernstig.
„U weet niet," zei hij, „wat ik geweest ben noch
wat ik gedaan heb. Dat kunt gij u niet vooretellen
„Daar hebben wij het niet over", zei Barbara, „de
kwestie is ileze: hebt u er spijt van.7 Als u wer
lijk zoo slecht bent geweest, zoudt u dan nu met
goed willen worden?! Indien dit zoo is, zullen J
vrienden zijn -en zal ik u zooveel helpen als ik kan -
„Als u eens wist", zei hij onderdanig, „hoe ik er
tegen opzie dat de buste af zal zijn! Ik zal als ee
straatkind zijn dat achter aan een rijtuig hangttot-
dat zijn armen hem begeven. Dan zal ik los moeten
laten en weer in de modderpoel terecht komen
„Ik bied u niet slechts vriendschap aan zoolang
ik u gebruiken kan", zeide zij^,Handel goed en
wees goed, dan zal ik altijd uw vriendin zijn
„Gelooft u dat lk goed wil bandelen en goed wil
zijn en het verleden wensch uit te wisschen?
U hoeft mij dit slechts te zeggen zei ze trouwhar-
"«iC&ï !d. h« Barbara
TE^?sm^ktemhiJde„mid iï daf komen om
raad eix steun, 't Is moeilijk oude gewoonten af te
schudden. Mijn vrienden, zijn dieven, boeven en be
driegers. Mijn bronnen van inkomst zijn onzuiver.
Zelfs op dit oogenblik ben ik met oneerlijke onder-
handelingen bezig. Zal ik die staken?
"Maar" menschan ,die mij vertrouwden, zuilen ge
krenkt zijn".
UITVAL VAN HET HANDELSBLAD.
Hollandsche spreekwoorden, internationaal toegepast
DuitschlandVeel honden zijn des hazen dood
Rusland: Veel koks bederven de brij.
.OostenrijkEerst gedaan en dan bedacht, heeft velen
in de lij gebraent
Engeland: Waar twee kijven hebben jwee schuld.
FrankrykDe gestadige jager vangt het wild,
Beglië: Waar gehakt wordt, vallen spaanders.
PortugalAlle beetjes helpen.
GriekenlandJe moet 't van je vrienden maar hebben
Turkije't Eind zal den last dragen.
Amerika: Trek als 't nept, visscher.
Roemenië: Berouw komt na de zonde.
Bulgarije: Een goede 'buur is beter dan een verre
vriend
Italië; Zet den stok niet verder dan je springen
kunt.
Japan: In troebel water is 't .goed vtsschen.
China; Veel geschreeuw, maar weinig wol
De neutralenWat gii niet wilt cat u geschiedt
Doe dat ook aan een ander niet
EIKENHOUT-UITVOER IN DRENïE.
De tegenwoordige uitvoer van brandhout uit Drom-
te vestigt de aandacht op de edkenhoutteelt in deze
provincie, zooala die was in vroegere dagen, maar
nu onbekend is geworden. Dat Drente tot in het mid
den der vorige eeuw zooveel eikenhout bezat, had
zijn oorzaak te danken aan het 18e eeuwsch land-
schapsbestuur, dat overal op den teelt van eikenhout
aandrong! waardoor imenig landbouwersheem en
bijna alle boersehapsgrondenals de zijden der bree-
de uitgangswegen uit dorpen en gehuchten, zoomede
pleinen en onbeheerde ruimten in en buiten die
woonplaatsen, met opgaand eikenhout beplant wer
den. Men geloofde toen nog niet, dat ln Drente later
voor den bouw van nieuwe huizen Ingevoerd vuren
hout zou "worden gebruikt en men vreesde dat. men
naderhand met eikenhout voor huizenbouw zou te
kort schieten. Dit was dan de oorzaak, dat men tot
ongeveer 1840 al meer met 'hout aanplanten voort
ging. Maar toen, nadat eenmaal met het meer ge
schikte, doch minder duurzame vurenhout uit Rus
land, Zweden en andere landen begonnen was, ein
digde de eikenhout-teelt, terwijl het bestaand hout
grootendeels naar de scheepstimmerwerven in de
Groninger Veenkoloniën werd uitgevoerd. In de ja
ren 1860 en 1880 was die uitvoer zeer groot en wer
den overal in de wintermaanden houtverkoopingen
gehouden.
Maar. het jongere eikenhout, in de jaren 1820 en
1840 aangeplant, bleef toen ln stand, het staat er
grootendeels nog en wordt bij den tegenwoordigen
uitvoer, nog niet aangetast, want de marktgenooten
zullen, voor zoover zij g$en koopers vinden voor de
gronden, waarop dat hout staat, niet licht tot ver
koop van het hout overgaan. Het eikenhout dat te
genwoordig zooveel wordt uitgevoerd, ls ander ei
kenhout Tusschen verschillende perceel en groenlan
den heeft men in 1850, om afscheidingen aan te brej*
gen, hooge aardra wallen opgeworpen en op die aar
den wallen woraen eikela ultgepoot, om daarop el-
ken schilhout te telen. Het afkappen van dat schll-
hout had om de tien jaar plaats, de best opgaan
de jonge boomen werden aangewezen om ln stand
te blijven en dat zijn nu de boomen, die nu voor
brandhout verkocht worden. Het natuurschoon van
veel dorpen en gehuchten verdwijnt daardoor natuur
lijk, doch het is menig landbouwer, die voor f1500
hout verkocht, niet* kwalijk te nemen, dat hij zoo
handelt, want de grond, waarop die boomen staan,
kon toch op,den duur niet bestemd blijven voor hout
teelt, waarvoor nog wel zooveel andere grohden be
schikbaar zijn.
De omgeving van menig Dultsch dorp of gehucht
krijgt door den toestand, die een gevolg ls van den
grooten wereldoorlog, een ander aanzien.
PETTEN.
De heer J. C. Rossen alhier slaagde te Amsterdam
voor het examen kantoorbediende bij de posterijen en
telegrafie, standplaats Bloemendaal.
'T ZAND.
Dinsdagmorgen brak er brand uit in den kapberg
ivan dea heer D. van Duin alhier, welke tot tien
frond toe afbrandde. Het woonhuis wist men te be-
ouden.
SCHAGERBRUG.
Dinsdagmiddag hield de harddraverijvereeniging,.Voor
waarts' alhier hare eerste handicap-draverif Het aan
tal deelnemers was 6, n.L „Zwaluw" van J. Smit te
Schagerlrug, „Condor" van F. Broers te Benningbroek.
„Eminentie' van J. Stammes te Nieuwe Niedorp, „Del
ta" van J, A. Bakker te Wïeringerwaard, „Keasie S".
van Z. Davidson te Hoorn en „Georgine S" van C.
Schippers te Koegras.
De le prijs f 100 werd behaald door „Condor"
de 2s prijs f 40 dosr Keesle S", de 3e prijs f 20
door „Eminentie" en 'de 4e prijs f 11 door „Geor-
gine S Era talrijk publiek woonde de draverij bij.
SCHAGERBRUG.
Maandagavond trad alhier in de zaal van den heer
Bakker op d« tooneelvereemiging „West-Frisia" van
Hoorn, trader leiding van Joh, sn Jac. Wilson. Op
gevoerd werd „Bij gebrek aan bewijc.,.,", toonerispel
tn 8 bedrijver,
Er werd uitstekend spel geleverd. Dat het publiek
genoot, bleek wel uit hst daverend applaus, dat na af
loop van elk bedrijf den spelers ton deel viel. Tot
bésluit een gezellig kermisbal.
ARR. RECHTBANK TE ALKMAAR,
Uitspraken van 11 September 1917.
Nioolaas Boots, caféhouder te Wervershoof, mishan
deling van Wt Groot, edsch 1 w. gev0 uitspraak f 25
of 15 d. h.
a. Maartra Vos, grondwerker te Züpe; b. Jacob Schrie-
ken, arbeider te Zijpe; c. Jan Vos, grondwerker te
Callantsoog, allen Ged. H. V. B., edsch voor a. 8
m. gev., Uitspraak 6 m. getv., voor b. 5 m. gev,, uit
spraak idem, voor c. 5 m. gev., uifspraak *3 m. gev.
Pieter Blokker, brievenbesteller te "Bergen, diefstal
van een boom ten nadeele van J. van Rerara, edsch
f 10 of 5 d. h., uitspraak idem,
a. Johannes Vrasdönk, brievenbesteller te Bergen en
b. Cornelis Beeldman, brievenbesteller te Bergen, dief
stal vaneen boom ten nadeele van J. van Roemen,
eisch voor beidra 2 d. gev., uitspraak idem,
Cornelis Leo nardus Hogervorst te Limmen, over
treding art 12 ra 21 distrihuüewet, eisch f 25 of 10
<L h., uitspraak idem.
Johannes Petrus Kuijs, landbouwer te Limmen, over
treding art. 12 distributiewet, eisch f 25 of 10 d. h.,
uitspraak vrijgesproken.
Aafje Rieuwerts, filiaalhoudster te Helder, overtre
ding art 12 distributiewet, eisch f 50 of 10 d. h.,
uitspraak f 25' of 10 d. h.
Pieter Slagter, slager te Bovenkarspel, overtreding
art. 12 en 21 distributiewet, eisch 1 25 of 10 d. h„
uitspraak idem.
Pieter Schotten, koopman te Hoorn, ontduiking hon
denbelasting, eisch 3 m f 5 of 3 m. 2 .4 h., uit
spraak f 6 of 2 d. h.
Arie Spel, koopman te Hoorn, overtreding honden
belasting. eisch f 5 of 1 d. h., uitspraak f 5 of 2
dagen hecht
Pieter Spel, koopman te Hoorn, overtreding hom-
denbelasting, eisch f 5 of 1 d. h., uitspraak f 5 of
2 d. h. 0
Halbe van der Veen, timmermansknecht te-Leeuwar
den, rijwieldiefstal, eisch 2 m gev. voorwaardelijk met
een proeftijd van 3 jaren, uitspraak 1 m, gev. voor
waardelijk met oen proeftijd van 3 Jaren em als bij
zondere voorwaarde dat hij wekelijks f 1 zal betaler»
tot het bedrag der schade f 25 zal zijn vergoed.
INDERDAAD EEN EERLIJKE VINDERI
Te Gestel bij Eindhoven bracht een onbekende een
bedrag van ruim f2300 terug bij de firma Van Beek,
waar men de som verloren had. Hij weigerde zich
bekend te maken!
WIERINGF.B WAARD.
Dinsdag werd door Notaris Van Houweninge pu
bliek verkocht 10.0400 H.A. bouwland, gelegen aan
den Middelweg te Anna Paulowna en eigendom vau
den heer J. Stammes te Alkmaar. Kooper werd de
heer P. Kaan Dz. te Anna Paulowna voor f18201.—.
„Dat moet u met uw geweten uitmaken".
Een plotseling aanmatigend kloppen aan de deur
beviel Blizzard allerminst, nu hij juist dacht dat hij
zich in haar vertrouwen begon in te. werken. Het
was een kleine "jongen, die een doos met Jonquille»
bracht. Blizzard sloeg Barbara's gelaat nauwkeurig
gade, terwijl zij de doos opende. Zij hield de bloe
men voor hem op.
„Zijn ze niet beeldig?" vroeg zij.
„Ja, heel mooi", zei Blizzard en hij had moeite zijn
stem te beheerschen, „en het is zoo lief van hem ze
te zenden. Is dat niet het einde van de zin?"
„Wel zeker", zei Barbara .vroolijk. Zij hipld de
bloemen zoo, dat zij het onderste deel van haar ge
zicht verborg.
„Zeker van meneer Allen", vroeg de bedelaar,
„Waarom denkt u aat?" zei Barbara koeltjes. „Er
is geen kaartje bij".
Blizzard voelde dat hij te ver waa gegaan en
Barbaramerkte, dat hij dit voelde. Zij ging in een
kamer daarnaast om een vaas met water te halen
en kwam spoedig terug met een verhoogde gelaats
kleur. Zij had de langzame, ernstige stem van Harry
West iets aan Bubbles hooren uitleggen. Haar hart
vertelde haar dat West de bloemen had gezonden en
zij wilde Blizzard weg krijgen om het uit te kunnen
vinden. Daarom reikte zij hem de band en zei: „Tot
morgen".
Blizzard had weinig lust om te vertrekken, maar
de beslistheid in haar stem liet geen aarzeling toe
en hij zwaaide het atelier uit met een hart vol ijver-
zucht
HOOFDSTUK XVIIL
Door Bubbles vernam Harry West het heuglijk
nieuws dat juffrouw Ferris hem wilde spreken. Maar
toen hij haar zag met de jonquillee in de hand en de
leege doos aan hAar voeten, zonk zijn moed.
„Meneer West", zei Barbara, „er is iemand die mij
hindert".
„Die u hindert?"
„Ik krijg vportdurend bloemen zonder kaartje of
eenige andere aanwijzing".
„Zijn het de bloemen of is het t ontbrekende kaar
tje dat u hindert?"
„De bloemen heb ik graag, maar allee wat ano
niem is vind lk laag en dat neem ik kwalijk."
„Ik kan mij gevallen voorstellen", zei West. „waar
in een man zien zonder te noemen bloemen kan zen
den, zooals ik een mooi standbeeld voorbijgaande,
het kan prijzen zonder mij er aan bekend te maken".
Zij glimlachte.
„Bloemen lijken niet ln 't minst op standbeelden
en uw vergelijking is ver gezocht. Maar er is iets an
ders dat mij nog meer ergert. Mijn geheime vriend
zendt mij bloemen van den goedkoopsten bloemist
dien hij kan vinden. Ik maak hieruit op, dat hij
arm is en dat hij beter deed in het geheel geen bloo
men te zenden",
„Zijn huis en kantoor zijn misschien te ver van
de Fifth Avenue-winkels".
„U bent niet erg beleefd, meneer West. Ik een
onbeschermde vrouw v».-tol u riat ik lastig ge
vallen word door een vreemden man. Inplaats van
voor mij in de bres te springen en te beloven hem
te zullen wurgen, neemt u het voor hem op. Ook
goed. Ik zal Bubbles oodragen uit te vinden wie het
is en zelf verdere maatregelen nemen".
Zij zag er ernstig uit, maar iemand die minder
verlegen was dan de jonge West had een schalksch
lachje in haar oogen kunnen bespeuren.
„Dat moet u niet doen", zei bij. „Bubbles zou het
toch niet kunnen uitvinden. U wenscht dus te we
ten wie u de bloemen zendt?"
„Ja, graag. Kunt u het uitvinden?"
„Ik denk van wel. Of beter, lk ben er zekeT van".
„En als u hem gevonden hebt, wilt u hem dan
op het hart drukkén dat hij voortaan eerlijk en open
hartig moet zijn. Anders zal hem Iets onaangenaams
ovorkomen",
West boog onderdanig.
„Hoe lang zal het duren", vroeg zij, „voor dat tl
er achter bent?"
„Nu", zei West, „ik zou naar den bloemist kunnen
gaari wiens naam op doos staat, hem mijr insigne
wijzen en een beschrijving eischen van den man dis
do bloemen heeft gekocht. Dan kon ik u zijn signale
ment geven en indien u dan iemand; kende
Wordt vervolgd.