DE BOETE. WOENSDAG 24 OCTOBER IH? ,1 H R r (j R H «1, MJ94 EERSTE BLAD. Ingezonden Stukken. Brieven uit Bngeland. FEUILLETON. Binnenlandsch Nieuws. Uitgevers: TRAPMAN Co. SCHAGER Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 ure wor denADVERTENiiRXinheteeretuitkomendnunmer geplaatst. COURANT. Mrattmit- Ltittmtlti. SCHAGEN, LAAN D 5. Int. Teleph. No. 20 Prijs per 3 maanden fO.95; per post fl.10. Losse nummers 5 cent A£>\'ERTENTIËN van 1 tot 5 regels f035, iedere regel meer 10 cent (Bewijsno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berekend Dit nummer bestaat uit twee bladen. MOET ONZE ÖSBAAN WEG? Hoewel zalf geen aandeelhouder in ons sportterrein •WilheLmina". .veroorloof ik mij als belangstellende, deze vraag aan de Aandeelhouder te stellen. Is het nu juist noodig. dat terrein, dat met zooveel moeit» verkregen werd. weg te doen? Het 1» nu "önmaal! Wat U het nu oen geringe moeite om het te behoudem Kan Schagen al niet eens meer behouden wat «ei vroegere generatie heeft geslicht, met veel moeite en volharding, en door samenwerking van velra'? Hot zou wél belabberd treurig wenen. Men bedenke tochdat mooie «Treintje, zoo prach tig gelegen, zoo voor alles geschikt, voor sport, voor jong en oud. voor openlucht-spelen, voor meetings en demonstratus, voor ijsvermaak, kortom voor alles, komt nooit meer terug als men '1 wegdoet. 't Is nog niet Ling geleden, dat 't druk was op ons rterrein. Eiken Zondagmiddag spelen of wedstrij- korfbal. voetbal, gymnastische spelen en oefe ningen, waar men met vurf genoegen een paar uurtjes ging kijken. Toen voelde .eder ons sportterrein als te voorzien in een behoefte. Dat ia nu anders geworden, zeker: maar na dezen tijd komt een anderefijd, weer opleving van alles wat nu dood is of slaapt.' En ik kan niet inzien, dat het noodig was uit finan cieel oogpunt, het voorstel tot likwidibe te doen. Dit terrein verliest toch nimmer zijn hooge waarde als grond, integendeel, het wordt steeds waardevoller. En uü Z'«k js ook geen finunciee.e onderneming: Eerder beschouw ik het gedane voorstel als een uiting van moedeloosheid over de steeds onbevredigende ex ploitatie-resultaten. of nog moer misschien als een uit vloeisel van beu-zjjn van de bestaande laksheid en geringe belangjtehing. Welnuhet dient volmondig er kend. da', er reden is om *r beu van te worden, beha gen is langzamerhand een plaats geworden, waar geen fut meer in zit wa,ar nergens belangstelling voor is, waar slechts zeer enkelen zich eenige moeite wil len geven voor de „algemeene aaak". Maar daarom mag ons sportterrein niet verdwijnen Dat gaat te veri Mij dunkt: hier moet raad geschaft worden in andere richting, en dan altijd zóó, dat nel terrein voor zijn doe) behouden blijf?. Ik hoop dan ook. dat er Vrijdag op de likwiutievargaderii^ zeer vele aandeelhouders present zijn, Maar dan niet om op te doeken, maar om raad te schaf fen tot behoud. Slechts goede wil en samenwerking is hiervoor noo dig. En wellicht geld, maar dat zal nog wel te krijgen zjjn. Men probeere het slechts Met dank voor de opname van dit stukje, K. KERKMEER. Bearn. JSO October 1917. Een nieuwe brief aan de Schager. Straks, als hij al is. een enveloppe er om, een lO-oentspostavgel er op. «n de post zorgt voor de rest. Voor één dubbeltje van Baarn naar Schagen i En dan klagen we nog over dure tijden, 't Is maar, hoe je weet te leven. Een huisvader in Punch zag dat ook in. eenige maanden geleden, toen hij zijn vrouw aanried, voortaan alleen die dingen te koopen, die niet op- Bwlagen waren. Vrouwlief overhandigde haar echt vriend de huiaho1 ,dp orternonneie. en uoodlgde hem uit, «n zelf maar voor de inkoopen te zorgen. Hij kwam "tuis met postzegels. En werkelijk geloof ik. dut postzegels ongeveer du tenlgc dingen zijn. die aan de algemeene prijsopja- jpg zijn ontkomen. Althans tot nu toe. In Amster dam noppen ze j«- een tramkaartje, waar duiuelijk op gedrukt staat: Geldig voor een rit van 5 cent. m ue handen voor zes. Zullen w binnenkort ook geen centen moeten innrkujea voot om» stuivezapost- dan la het oog goedkoop, als je nagaat, dai ®*n varhaal uit het hedendaagse!» NawTork door GOUVERNEUR MORRIS. 21 Uitgave W, DE HAAN, Utrecht. Ferrig H? bestaat er geen twijfel", zei dokter ken. dieiJ 0V6r6enkomBt tuaschen de moedervlok- gedra™ va ®nKewonen vorm en klei* hebben, het die 0p de arme vrouw bij het zien van een man teek.. ^vete gezicht, een man zonder beenen ge- JfjM zekere' .rf,,Ba-rW-a, „maar Ik baseer het meer op een die hem 1 ^kking die Bubblea aan kan nemen, en ik heb hi v.6kend °P vader doet lijken. Zie Je, keuric». 1° "e'der koppen geboetseerd en hen nauw- nDenu tudeerd dan iemand andera". „Ik rJV*1 de Jongen het weet?" hij dafh.^ het n,®t. Hij la tete fatsoenlijk. Als de din» 1 Blizzard zijn vader was, zou hU niet hooren n ®*&gen. die lk hem over Blizzard heb riént getL HiJ te buitengewoon trouw en oprecht. Ja n J® dat Bützwd het weet?" tean "atuurUjk. Het ia bijna niet mogelijk, dat een nameliiir 10011 bebben zou zonder het te weten, voor at «i een man die met zijn ooren aan den grond «tad i„ met ^J11 geest met alles en ledereen in de ..Dokf0a,aSrakinK bomt". •iZulip-n ^tria glimlachte eenigszlns. „Nu", zei hij, ..Och 8,811 Bubbles vertellen?" tig vjnJi anr<>m? Ik voor mij zou het niet erg pret- ibt mi, °m het als met een donderslag te hoorea, 1 tri ader die en die was. Ik vind het vrijwel HOOFDSTUK XXXVI. 2^ VBn dra eenen hoek van hot - <ten lieren gaan. Onze voorvaders van honderd jaar geledra zouden er wal jaloersch op njn. ort mag een aardige uitgave zijn op het budget het was een waar kapitaal dLk- wijis in tijden, die nog maar heel kort achter ons liggen. Brieven en pakketten werden gewoonlijk ongefran- keerd gezonden, en de port werd betaald door den gelukkigen/ontvanger. Walter Scott, die nog al een drukke corrwoondentie hoH i— Zoo ontving hij eens een flink pakket uit Amerika. De port bedroeg f 60. een tamelijk sommetje, maar je kon niet weten, wat er ln zat, en Scott nam het vrachtje aan. Hij had gauw berouw van zijn zestig gulden Het pak bevatte een manuscript van een too- neelstuk. geschreven door era jonge dame in New \ori. die in een bijgevoegd schrijven Scott verzocht haar geestesproduct te 1e®eu en een voor- en narede bij te schrijven, het in Londen te laten opvoeren, enz. Veertien dagen later bracht de post een pakket, weer uit Amerika, port f 60. Scott, die blijkbaar nooit van egn eae! gehoord had. in verband met een steen om aan testooten. kwam opnieuw over de brug voor een bedrag van f 60. De ontgoocheling was nog grooter dan de vorige maal. De New-Yorksche jonge dame, die blijkbaar bang was, dat het nageslacht de kans zou kunnen misloopen, haar talent met dat van Shakes- peare te vergelijken, zond Scott een duplicaat van naa r werk .pet de mededeeiing, dat het weer ln Amerika erg ruw was geweest, en daarom vreesde, dat het vorige pakket niet was overgekomen. Eén soort van menschen in Engeland genoot het groote voorrecht in die dagen van dure port hun rieven voor niets te kunnen zeilden. Dat warm dc le den van het Parlement. Men heeft dat kunnen le»m bijv. in Thackeray's Kermis der IJdelheid. En niet alleen hun eigen brieven, want dan zou het nog niet zoo'n vaart geloopen hebben. Maar elke brief, waar van de enveloppe voorzien was van de handteekaning van een Parlementslid ging kosteloos door de handen dar postbeambten. Men begrijpt, dat die heeren le den der landaregeering een belangrijk gedeelte van hun kostbaren tijd besteedden aan het voorzien van envelop pen met hun handteekraing. om er daarna vrienden en kennissen gelukkig mee te maken. Dit misbruik is later afgeschaft. Tot 1839 namen de menschm, naar het adhifnt, er genoegen mee. dat era brief van Londen naar Brighion bijv., veertig cent aan port kostte, een brief naar Schotland zelfs twee maal zoo veel. Men oor deelde over het algemeen^. dat de kosten betrekke* lijk gering waren, wanneer men ze ver gei eek met de reiskoóten. die men zou moeten maken, indien men den brief eens zelf moest brengen. Maar dit was een zeer venteend standpunt, hoe wel voor degenen, die de hooge portkosten in den zak staken, oen zeer voordeelig. Want men verloor uit Jhet oog. dat die brief naar Brighton vergezeld ging van eenige honderden andere, alle vervoerd voor veertig oent. en dat de brief naar Schotland zich ze ker mocht verheugen in het gezelschap van eenige duizenden reisgenootern. Hierop werd eindelijk in 1839 de aandacht eens gevestigd door een mijnheer Rowland Hill, die duide lijk aantoonde^ dat een dergelijke briefvrachting alle perken te buiten ging. Aangezien het zeer moei lijk zou gaan, voor elk plaatsje in Engeland een af zond'lüke port VHst te stellen, .opperde Hill het denk beeld alle brieven door het geheefe koninkrijk te zen den voor één stuiver. Er zat dan nog een aardige verdhmste op. zoo toonde hij aan, want do gemid delde kosten van verzending bedroegen precies een lialvea cent. Men begrijpt, hoe zijn voorstel ontvangen werd. Ver scheidene n, die de moeite niet namen Hill'e bereke ningen na te cijferen, ontzagen zich daarom met er den ipol mee te drijven. Hoe kon het loouend zijn., een brief van Loi*len aaar Edinburgh te brengen voor .een stuiver? Anderen, die financieel sterk ge ïnteresseerd waren bij bet voortbestaan van den oudun toesh.nd maakten meer lawaai. Doch tevergeefs. In korter lijd dan men redelijkerwijze had kunnen vcr- wachieu. werd liül's voorstel onderzocht, en de stui verspoet tot wet gemaakt in Engeland. Zelfs toen hield de oppositie niet op. Men zou zien. dat de stuivers poet binnen enkele weken spaak liep. Doch Hill twijfelde in het minst niet aan het slagen van zijn systeem. En spoedig bleek, wie goed gezien had. De laatste week van de oude vrachtprijzen. jle week, die eindigde dra 24 November 1839. werden er 1,585.973 brieven verzonden. Drie maanden later was dit aan tal gestegen tot 6.849.196. met het natuurlijk gevolg, dat de netto opbrengst voor den Staat een 20 millioen Kulden per jaar ging bedragen. Dit verdrag ls natuur lijk steeds gestegen, met het gevolg, dat de staat er tegenwoordig jaarlijks eea drie honderd millioen aan verdient. liill's ptalaet ls later nog verscheidene malen herzien. De stuivers post ln Engeland gold oorspronkelijk voor oen half ons. d.1 voor brieven van 14 Gram. Thans gaat een brief voor 5 cent van den eenen kant van Engeland naar den anderen, indien hJJ niet meer weegt dan 4 ons. dus 112 Gram, Hij mag daarbij zestig c.M, lang. 30 c.M. breed eu 30 c.M dik zijn. Voor elke 56 Gr. boven de 112 komt er «en halve stuiver port bü. terwijl een maximum voor gewicht niet be staat. Je kunt dus desgewenscht een pakket lood als brief verzenden. Die Engclsche rekening met onzen, d.w.z. onzen van 28 gr., brengt nog oen eigenaardige moeilijkheid mee Een brief uit Engeland naar het buitenland ver zonden. kost 12y* cent voor het eerste ons en 7i/t oent voor elk ons daarboven. Maar een brief, uit Hol land naar Engeland gezonden, kost niet 12Vi voor het eerste ons, d.i. voor 28 Gr., maar voor de eerste 20 Gr. Men kan dus voor hetzelfde geld meer velletjes van Engeland naar Nederland sturen dan omgekeerd. Niet'alJe postbeambten in ons land schijnen dit te wteten. Het ia mij ten minste eenige jaren geleden/ eenige malen gebeurd, dat ik klachten kreeg uit Hol land, omdat strafport betaald moest worden voor brie ven, door mij gezonden. Ik woog mijn brieven, woog zo nog eens. 22, 23. 24 Gr. Port dus 12y> cent De klachten herhaalden zich. Daarop liet ik mijn hie ven .wegen aan het postkantoor. Nog geen ons, dus 12V» oent werd megesegd. Opnieuw klachten uit Hol land. nu dringender en boozer. Tot ik besloot mijn brieven dan maar met 20 ct. te bevrachten. Doch niet zoodra had ik dit éénmaal gedaan, pf ik krees bericht uit Holland, dat men zien daar doorloopend had vergist en de strafport geëischt was, zonder dat men er het recht toe nad gehad. Na dien tijd zijn mijn brieven steeds voor 12$ cent overgekomen. onnoodlg". Maar nog voor de dag om was vond Barbara het toch beter het Bubbles te vertellen. Hij kwam naar Barbara toe met een air van belangrijkheid, dat bij trachtte te verbergen en zei dat hij eenige dagen voor zaken naar de stad moest. „ik hoop, dat die zaken niet vrij, onbelemmerd roo- K h u bt) 1 os as''bé 1 eedigcL „Als ik u mijn woord niet had gegeven, dan zou u dat mogen denken. Toen we hier kwamen, heb ik u gezegd, dat het mogelijk was dat ik elk oogenblik terug zou moeten gaan voor zaken. Ik moet gaan. Eerlijk waar, Miss Bar- bara w Nu dan is het goed Bubbles. Maar vindt Je niet dat je mij, die tracht Je zooveel wat Je vroeger ge mist hebt te geven, wat meer in je vertrouwen kon "'zi.i bield haar gelaat in een ernstige plooi, hoewel zij grooten lust tot lachen gevoelde. De jongen bestudeerde haar gezicht oplettend. „Het A B C van mijn werk", zei hij toen, „is precies te weten wie men vertrouwen kan. Ik weet dat u niet kletsen sult, Miss Barbara, anders lou ik het u niet vertellen. In New York bestaat er een vereemging, die zich ten doel 6telt omkooperij en misdaad te belet ten. Het werk wordt gesteund door een rijk man. En er werken meer soorten van menschen voor dan u in een heel jaar zou raden. Zelfs politieagenton werken er voor'. „Maar het is toch hun werk om misdaden te be- letten". Bubbles schudde treurig het hoofd. „Het hoofddoel van de vereeniging is omkooperij van de politie hij misdaden te beletten", zei hij. „Maar er zijn nog veel bijzaken. Harry West is ook een van de onzen. Hij staal bovenaan en ik ben maar een van de minderen. Maar als ze mij oproepen om iets dat in mijn macht is te doen, moet ik dat ook doen. Een lid is er nog jonger dan ik. En er behooren hooge pieten van Fifth Avenue toe en kellners, en apothekers en schoenpoetsers, en mannen uit ijzerwinkels en kroeg REUKENOOTJES. EIKELS EN KASTANJES. Er wordt don laatstan tijd dikwijls melding gemaakt van hot sterven van verschillende», soorten suldieren en de oorzaak wordt meestal gesteld op rekening van ondeugdelijk of bedorven veevoeder, maar, naar uit de mededeel ingen van sommige veehouders blijkt, moet het niet minder dikwijls toegeschreven worden aan het toedienen van veel te groote hoeveelheden beuk nootjes. eikels en kastanjes in ongeschilden en oogo- kookten toestand. Alle drie die noodvoeders toch be vatten Vergiftige verbindingen, die het gebruik althans voor sommige huisdieren in hooge mate schadelijk maken. Zoo zijn beukenootjea als paardenvoeder beslist uit den booze, daar het vergif fagine, dai vooral in be trekkelijk groote hoeveelheden in de schillen aanwe zig is. op de ingewanden der paarden een zeer nadeelige werking heeft en bij ruime toediening oorzaak wordt van het optreden van maag- en darmkolieken, die dikwijls Jannen 24 uur den dood tot gevolg heb ben. WÜ men daarom beukenolen tot paaroénvocr bestemmen, dan is het noodzakelijk, om de schillen te verwijderen en de vruchten, na ze gekookt en het kookwater weggeworpen te hebben, in geen groot ere hoeveelheid dan die van driekwart a 1 Kg. per dag toe te dienen. Nog beter ia het echter, wanneer ze in plaats van tot paardenvoer tot het mesten van varkens worden bestemd. De varkens kunnen, wanneer ze in gekookten toestand worden gegeven, betrekkelijk groote hoeveelheden zonder bezwaar tot zich nemen, terwijl ze door hun hoog gehalte aan vetten en eiwit den «-oei van die dieren ten zeerste bevorderen. Ook eikeis en kastanjes mogen, wegens aanwezig heid daarin van verschillende schadelijke verbindingen, slechts in geringe hoeveelheden aan die suldieren wor den toegediend en dan eveneens alleen maar in ge- houder» „Wat voor werk moet Jij nu doen?" „Naar plaatsen toe gaan en dingen uitvinden". „Maar Bubbles. dan ben Je een detectleve". Een smalende blik kwam er op het gezicht van het kind. „Detectives zijn in de business", zei hij, „omdat er veel uit te halen is. Wij zijn er omdat het hui's waar we in wonen vuil is en vol ongedierte en wij het zindelijk willen maken". De jongen verhief zijn stem eenieszins en Barbara voelde, dat zij door enthousiasme aangestoken werd. „Maar, Bubbles", wierp zij tegen. Je kunt niet naar school en naar een college gaan en tegelijker tijd dit werk volhouden". „Indien ik een goede opvoeding krijg," antwoordde Bubbles, „dan is dat om daarna beter geschikt te zijn voor dit werk. Maar ik kan het nu niet opgeven totdat het karweitje waar ik nu men bozig ben, afge- loopen is. Dat zou niet eerlijk zijn." „Kan je me niet vertellen, waaruit dat karweitje beslaat?" „Ik ben een van degenen die helpt om dan ouwe te krijgen waar we hem hebben willen." „Welke ouwe?" „Blizzard." Barbara schrok ervan. „De man, waarvan ik de buste maakte F' „Ieder oogenblik kunnen we hem naar den electri- schcn stoel sturen. Maar wat helpt dat? Hij weet dingen, die wij eerst weten moeten, vpor we hem over leveren." „Maar, Bubbles. hoe kan jij daar nu san helpen." „O, ik ben klein. Ik kan in kleine hoekjes krui pen. Als ik niet van nut was, zouden ze mjj niet vragen." ..Maar het idee, dat Jij Blizzard achtervolgt, staat mij niets aan, Bubbles. „Waarom niet, Miss Barbara? Er is niemand in de stad, die ze zoo graag te pakken zouden hebben als hem." „Ja, maar buiten dat, Bubbles. Is er een reden waarom ik vind, dat je er nipts mee te maken moest kookten toestand, terwijl steeds het kookwater moet worden weggeworpen. Nog verstandiger doe* men ech ter. tenzij men ze voor een prijsje kan betrekken, om die tweo wilde vruchten In 't geheel niet op het menu van de huisdieren te brengen, daar de voedende waande ervan in hoofdzaak denkbeeldig is. Weliswaar is hun .theoritsdh eiwitgehalte tamelijk hoog. jioeb de ei witten. die zo bevatten, zijn aoor de huisdieren ge deeltelijk onverteerbaar, terwijl, behalve zetmeel, ver dere /voedende bestanddeel™ slechts in geringe hoe veelheden aanwezig fljn. Op grond daarvan kunnen ze pog heit best vergeleken worden met de suikerbie ten. <fie dit seizoen ook tot veevoeder bestemd wor den. terwijl de maximumprijs daarvan is bepaald op f 3.50 per 100 Kg Nu hebben suikerbieten met oen normaal suikergehalte een zetmeel waarde van ongeveer 15 Kg. per 100 Kg. terwijl voor eikete en kastanjes die waarde ongeveer 35 Kg. bedraagt Theoretisch zou den ze du» 35/15 maal sooveel mogen kosten als de suikerbieten en met f 8.20 per 100 Kg niet te du ut betaald zijn. Wanneer men echter bedenkt, dat ze, eer ze aan 't vee gegeven mogen worden, veel werk zaamheden .vorderen en dan in nog slechts geringe hoeveelheden mogen worden toegediend, dan zal men begrijpen, dat men bij het besteden van de fancy- rijzen, die hier en daar gevraagd worden, bedrogen uitkomt. Wanneer men meer dan t 6—7 per 100 Kg moet betalen, doet men verstandig met die artikelen geheel van 't voedeTprogram te schrappen, en in de plaats daarvan een grootere hoeveelheid hak vruchten met wat meel te vervoederen, ANNA PAULOWNA. Maandagavond 22 October hield het Hittenfond» „„Klein Begin" eene vergadering in het lokaal van den heer T. van IJzendoorn. De voorzitter, de heer A. N. Kossen, betreurde in zijn openingswoord de geringe opkomst, daar toch zulk een hoogst belang rijke zaak aan de orde zou worden gesteld. Doordat in den laatsten tijd buitengewone sterfte onder de hitten had plaats gehad, stand men thans voor een tekort in kas. De vereenlgingnu wilde geld opnemen, om de zaak aan den gang te houden, doch kon dai niet, als zij niet op coöperatieven grondslag rustte, daar toch alleen in dat geval persoonlijke aanspra kelijkheid bestond. De statuten moeten gewijzigd wor den. Bij eenen notaris was geïnformeerd en nu kon men ln die statuten vastleggen beperkte of onbe perkte aansprakelijkheid. Het bestuur wen echte de eerste, daar. mocht later de vereenigiiig ontbonden worden met een te kort in kas, elk lid niet meer behoefde te storten, dan in de statuten door de le den zelf was vastgesteld, niet meer, dan iater zelf door de leden zou worden bepaald. Na uitvoerige bespreking werd het bestuursvoorstel met algemeene stemmen aangenomen. Hierna stelde heit bestuur voor, als er voor de zaak in orde was gemaakt, hit ten stierven, van de onkosten een omslag over de leden te maken. Ook dit voorstel werd met alge meene stemmen aangenomen. Ten slotte deelde de voorzitter nog mede, dat de tot op heden geleden schade kon gedekt worden, door de eerdaags nog te Innen contributies Toen volgde sluiting. KOLENSCHAARSCHTE. De besturen der textielarbeiders-vereeniglngen te Hengelo, hebben zich enkele dagen geleden tot den minister van landbouw, nijverheid en handel gewend met het verzoek, fabrieken, die moesten stop zetten, zoo spoedig mogelijk van kolen te voorzien. Het ant woord van den minister luidt, dat de fabrieken kolen zullen ontvangen, zoodra de gasfabrieken voorzien zijn. EIEREN EN PLUIMGEDIERTE. Het bureau voor mededeellngen Inzake de voed selvoorziening meldt: Het ls van algemeene bekendheid, dat er in dit jaar getijde weinig eieren worden gelegd. Daarbij komt thans nog de vermindering van den hoenderstapel door slachting, welke noodzakelijk ls geworden we- fens het gebrek aan voeder voor pluimgedierte, oo ls in den laatsten tijd de productie v&n eie ren veel geringer geworden, Nochtans blijft eenige uitvoer van eieren noodig, om door de winst op ae uitgevoerde eieren, voor het binnenland tegen lagere prijzen eieren beschikbaar te kunnen, stellen. Nu echter tengèvolge van de verminderde productie ook het aantal uitgevoerde eieren is afgenomen, is ook de binnenl&ndsche distributie achteruit gegaan, zoo- hebben." „Maar dat moet een bar goede reden zijn, Miss Barbara. Niet alleen een goeie reden voor u en mij, maar ook voor de mannen die boven mij staan." „Ik geloof, dat de reden geldig zou Zijn voor de allerhoogste, Bubblea. Wil je me op mqn eerewoord gel oo ven?" „Ik wel, Miss Barbara. Maar zullie^ zujlen mijn woord niet voor Uw woord aannemen." „Neen," zei ze. „natuurlijk niet". Zij dacht oen oogenblik na en zei toen„Bubbles, ik zal ie de reden vertellen. Ik hoop, dat ik er niet verkeerd aan doe. Het is iets ernstigs voor mij om het je te vertellen en ook voor jou om te weten. Er bestaat bijna geen twij fel of Blizzard is je vader." „Zeg u dat nog eens, als 't u blieft" vroeg Bubbles. Blizzard is waarschijnlijk je vader." Bubbles nam het nieuws koeltjes op. Zijn oogen schutterden, maar hij slaakte geen uitroep van spijt of verbazing. Daarentegen zei hjj: „Dat verklaart het. „Wat verklaart het r' JEens snapte hij mij in zijn huis. Hij zet den volgenden keOr zou hij me levend villen. Als ik ziin zoon niet geweest was, zou hü me toen al gevüd hen- beu. Snapt U, miss Barbara? Hjj is mijn vader, en of. Maar....." Nu weerspiegelde spijt, verwondering en ontstelte nis zich op net gezicht van Bubbles af. „Gunati' zei hij. „dat verandert de heele zaak. Hu' heeft wel nooit iets voor mü gedaan- maar ab hij mijn va der is-..." Kan je hem nist trg nood beloeren, wel Bub bles? Je moet je terugtrekken en het aan anderen overlaten. „Dc moet het hoofd aan, Miae Barbara. ik moet het hem vragen. „Wie is het hoofd, Bubbles T" i-Dm 2ou ik u direct vertellen. Miss Barbara, maar we hebben allen een eed moeten afleggen het nooit te vertellen. Maar wat hij zegt, dat geeft bij mij den doorslag. Zoo moet het wel zijn, anders zouden we niets bereiken.1'

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1917 | | pagina 1