DE BOETE.
WOENSDAG 24 OCTOBER IH?
,1 H R r (j R H «1, MJ94
EERSTE BLAD.
Ingezonden Stukken.
Brieven uit Bngeland.
FEUILLETON.
Binnenlandsch Nieuws.
Uitgevers: TRAPMAN Co.
SCHAGER
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 ure wor
denADVERTENiiRXinheteeretuitkomendnunmer geplaatst.
COURANT.
Mrattmit- Ltittmtlti.
SCHAGEN, LAAN D 5. Int. Teleph. No. 20
Prijs per 3 maanden fO.95; per post fl.10. Losse nummers 5 cent
A£>\'ERTENTIËN van 1 tot 5 regels f035, iedere regel meer 10 cent
(Bewijsno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berekend
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
MOET ONZE ÖSBAAN WEG?
Hoewel zalf geen aandeelhouder in ons sportterrein
•WilheLmina". .veroorloof ik mij als belangstellende,
deze vraag aan de Aandeelhouder te stellen. Is het
nu juist noodig. dat terrein, dat met zooveel moeit»
verkregen werd. weg te doen?
Het 1» nu "önmaal! Wat U het nu oen geringe
moeite om het te behoudem
Kan Schagen al niet eens meer behouden wat
«ei vroegere generatie heeft geslicht, met veel moeite
en volharding, en door samenwerking van velra'? Hot
zou wél belabberd treurig wenen.
Men bedenke tochdat mooie «Treintje, zoo prach
tig gelegen, zoo voor alles geschikt, voor sport, voor
jong en oud. voor openlucht-spelen, voor meetings en
demonstratus, voor ijsvermaak, kortom voor alles, komt
nooit meer terug als men '1 wegdoet.
't Is nog niet Ling geleden, dat 't druk was op ons
rterrein. Eiken Zondagmiddag spelen of wedstrij-
korfbal. voetbal, gymnastische spelen en oefe
ningen, waar men met vurf genoegen een paar uurtjes
ging kijken. Toen voelde .eder ons sportterrein als
te voorzien in een behoefte. Dat ia nu anders geworden,
zeker: maar na dezen tijd komt een anderefijd,
weer opleving van alles wat nu dood is of slaapt.'
En ik kan niet inzien, dat het noodig was uit finan
cieel oogpunt, het voorstel tot likwidibe te doen. Dit
terrein verliest toch nimmer zijn hooge waarde als
grond, integendeel, het wordt steeds waardevoller. En
uü Z'«k js ook geen finunciee.e onderneming: Eerder
beschouw ik het gedane voorstel als een uiting van
moedeloosheid over de steeds onbevredigende ex
ploitatie-resultaten. of nog moer misschien als een uit
vloeisel van beu-zjjn van de bestaande laksheid en
geringe belangjtehing. Welnuhet dient volmondig er
kend. da', er reden is om *r beu van te worden, beha
gen is langzamerhand een plaats geworden, waar geen
fut meer in zit wa,ar nergens belangstelling voor is,
waar slechts zeer enkelen zich eenige moeite wil
len geven voor de „algemeene aaak".
Maar daarom mag ons sportterrein niet verdwijnen
Dat gaat te veri Mij dunkt: hier moet raad geschaft
worden in andere richting, en dan altijd zóó, dat
nel terrein voor zijn doe) behouden blijf?. Ik hoop
dan ook. dat er Vrijdag op de likwiutievargaderii^
zeer vele aandeelhouders present zijn, Maar dan
niet om op te doeken, maar om raad te schaf
fen tot behoud.
Slechts goede wil en samenwerking is hiervoor noo
dig. En wellicht geld, maar dat zal nog wel te
krijgen zjjn. Men probeere het slechts
Met dank voor de opname van dit stukje,
K. KERKMEER.
Bearn. JSO October 1917.
Een nieuwe brief aan de Schager. Straks, als hij
al is. een enveloppe er om, een lO-oentspostavgel er
op. «n de post zorgt voor de rest.
Voor één dubbeltje van Baarn naar Schagen i En
dan klagen we nog over dure tijden, 't Is maar, hoe je
weet te leven. Een huisvader in Punch zag dat ook in.
eenige maanden geleden, toen hij zijn vrouw aanried,
voortaan alleen die dingen te koopen, die niet op-
Bwlagen waren. Vrouwlief overhandigde haar echt
vriend de huiaho1 ,dp orternonneie. en uoodlgde hem uit,
«n zelf maar voor de inkoopen te zorgen. Hij kwam
"tuis met postzegels.
En werkelijk geloof ik. dut postzegels ongeveer du
tenlgc dingen zijn. die aan de algemeene prijsopja-
jpg zijn ontkomen. Althans tot nu toe. In Amster
dam noppen ze j«- een tramkaartje, waar duiuelijk op
gedrukt staat: Geldig voor een rit van 5 cent. m
ue handen voor zes. Zullen w binnenkort ook geen
centen moeten innrkujea voot om» stuivezapost-
dan la het oog goedkoop, als je nagaat, dai
®*n varhaal uit het hedendaagse!» NawTork
door
GOUVERNEUR MORRIS.
21 Uitgave W, DE HAAN, Utrecht.
Ferrig H? bestaat er geen twijfel", zei dokter
ken. dieiJ 0V6r6enkomBt tuaschen de moedervlok-
gedra™ va ®nKewonen vorm en klei* hebben, het
die 0p de arme vrouw bij het zien van een man
teek.. ^vete gezicht, een man zonder beenen ge-
JfjM
zekere' .rf,,Ba-rW-a, „maar Ik baseer het meer op een
die hem 1 ^kking die Bubblea aan kan nemen, en
ik heb hi v.6kend °P vader doet lijken. Zie Je,
keuric». 1° "e'der koppen geboetseerd en hen nauw-
nDenu tudeerd dan iemand andera".
„Ik rJV*1 de Jongen het weet?"
hij dafh.^ het n,®t. Hij la tete fatsoenlijk. Als
de din» 1 Blizzard zijn vader was, zou hU niet
hooren n ®*&gen. die lk hem over Blizzard heb
riént getL HiJ te buitengewoon trouw en oprecht.
Ja n J® dat Bützwd het weet?"
tean "atuurUjk. Het ia bijna niet mogelijk, dat een
nameliiir 10011 bebben zou zonder het te weten, voor
at «i een man die met zijn ooren aan den grond
«tad i„ met ^J11 geest met alles en ledereen in de
..Dokf0a,aSrakinK bomt".
•iZulip-n ^tria glimlachte eenigszlns. „Nu", zei hij,
..Och 8,811 Bubbles vertellen?"
tig vjnJi anr<>m? Ik voor mij zou het niet erg pret-
ibt mi, °m het als met een donderslag te hoorea,
1 tri ader die en die was. Ik vind het vrijwel
HOOFDSTUK XXXVI.
2^ VBn dra eenen hoek van hot
- <ten lieren gaan. Onze voorvaders van
honderd jaar geledra zouden er wal jaloersch op
njn. ort mag een aardige uitgave zijn op het budget
het was een waar kapitaal dLk-
wijis in tijden, die nog maar heel kort achter ons
liggen.
Brieven en pakketten werden gewoonlijk ongefran-
keerd gezonden, en de port werd betaald door den
gelukkigen/ontvanger. Walter Scott, die nog al een
drukke corrwoondentie hoH i—
Zoo ontving hij eens een flink pakket uit Amerika.
De port bedroeg f 60. een tamelijk sommetje, maar
je kon niet weten, wat er ln zat, en Scott nam het
vrachtje aan. Hij had gauw berouw van zijn zestig
gulden Het pak bevatte een manuscript van een too-
neelstuk. geschreven door era jonge dame in New
\ori. die in een bijgevoegd schrijven Scott verzocht
haar geestesproduct te 1e®eu en een voor- en narede
bij te schrijven, het in Londen te laten opvoeren, enz.
Veertien dagen later bracht de post een pakket, weer
uit Amerika, port f 60. Scott, die blijkbaar nooit van
egn eae! gehoord had. in verband met een steen om
aan testooten. kwam opnieuw over de brug voor een
bedrag van f 60. De ontgoocheling was nog grooter
dan de vorige maal. De New-Yorksche jonge dame, die
blijkbaar bang was, dat het nageslacht de kans zou
kunnen misloopen, haar talent met dat van Shakes-
peare te vergelijken, zond Scott een duplicaat van
naa r werk .pet de mededeeiing, dat het weer ln
Amerika erg ruw was geweest, en daarom vreesde,
dat het vorige pakket niet was overgekomen.
Eén soort van menschen in Engeland genoot het
groote voorrecht in die dagen van dure port hun
rieven voor niets te kunnen zeilden. Dat warm dc le
den van het Parlement. Men heeft dat kunnen le»m
bijv. in Thackeray's Kermis der IJdelheid. En niet
alleen hun eigen brieven, want dan zou het nog niet
zoo'n vaart geloopen hebben. Maar elke brief, waar
van de enveloppe voorzien was van de handteekaning
van een Parlementslid ging kosteloos door de handen
dar postbeambten. Men begrijpt, dat die heeren le
den der landaregeering een belangrijk gedeelte van hun
kostbaren tijd besteedden aan het voorzien van envelop
pen met hun handteekraing. om er daarna vrienden
en kennissen gelukkig mee te maken. Dit misbruik
is later afgeschaft.
Tot 1839 namen de menschm, naar het adhifnt,
er genoegen mee. dat era brief van Londen naar
Brighion bijv., veertig cent aan port kostte, een brief
naar Schotland zelfs twee maal zoo veel. Men oor
deelde over het algemeen^. dat de kosten betrekke*
lijk gering waren, wanneer men ze ver gei eek met de
reiskoóten. die men zou moeten maken, indien men
den brief eens zelf moest brengen.
Maar dit was een zeer venteend standpunt, hoe
wel voor degenen, die de hooge portkosten in den
zak staken, oen zeer voordeelig. Want men verloor
uit Jhet oog. dat die brief naar Brighton vergezeld
ging van eenige honderden andere, alle vervoerd voor
veertig oent. en dat de brief naar Schotland zich ze
ker mocht verheugen in het gezelschap van eenige
duizenden reisgenootern.
Hierop werd eindelijk in 1839 de aandacht eens
gevestigd door een mijnheer Rowland Hill, die duide
lijk aantoonde^ dat een dergelijke briefvrachting alle
perken te buiten ging. Aangezien het zeer moei
lijk zou gaan, voor elk plaatsje in Engeland een af
zond'lüke port VHst te stellen, .opperde Hill het denk
beeld alle brieven door het geheefe koninkrijk te zen
den voor één stuiver. Er zat dan nog een aardige
verdhmste op. zoo toonde hij aan, want do gemid
delde kosten van verzending bedroegen precies een
lialvea cent.
Men begrijpt, hoe zijn voorstel ontvangen werd. Ver
scheidene n, die de moeite niet namen Hill'e bereke
ningen na te cijferen, ontzagen zich daarom met er
den ipol mee te drijven. Hoe kon het loouend zijn.,
een brief van Loi*len aaar Edinburgh te brengen
voor .een stuiver? Anderen, die financieel sterk ge
ïnteresseerd waren bij bet voortbestaan van den oudun
toesh.nd maakten meer lawaai. Doch tevergeefs. In
korter lijd dan men redelijkerwijze had kunnen vcr-
wachieu. werd liül's voorstel onderzocht, en de stui
verspoet tot wet gemaakt in Engeland.
Zelfs toen hield de oppositie niet op. Men zou zien.
dat de stuivers poet binnen enkele weken spaak liep.
Doch Hill twijfelde in het minst niet aan het slagen
van zijn systeem. En spoedig bleek, wie goed gezien
had. De laatste week van de oude vrachtprijzen. jle week,
die eindigde dra 24 November 1839. werden er 1,585.973
brieven verzonden. Drie maanden later was dit aan
tal gestegen tot 6.849.196. met het natuurlijk gevolg,
dat de netto opbrengst voor den Staat een 20 millioen
Kulden per jaar ging bedragen. Dit verdrag ls natuur
lijk steeds gestegen, met het gevolg, dat de staat er
tegenwoordig jaarlijks eea drie honderd millioen aan
verdient.
liill's ptalaet ls later nog verscheidene malen herzien.
De stuivers post ln Engeland gold oorspronkelijk voor
oen half ons. d.1 voor brieven van 14 Gram. Thans
gaat een brief voor 5 cent van den eenen kant van
Engeland naar den anderen, indien hJJ niet meer weegt
dan 4 ons. dus 112 Gram, Hij mag daarbij zestig
c.M, lang. 30 c.M. breed eu 30 c.M dik zijn. Voor
elke 56 Gr. boven de 112 komt er «en halve stuiver
port bü. terwijl een maximum voor gewicht niet be
staat. Je kunt dus desgewenscht een pakket lood als
brief verzenden.
Die Engclsche rekening met onzen, d.w.z. onzen
van 28 gr., brengt nog oen eigenaardige moeilijkheid
mee Een brief uit Engeland naar het buitenland ver
zonden. kost 12y* cent voor het eerste ons en 7i/t
oent voor elk ons daarboven. Maar een brief, uit Hol
land naar Engeland gezonden, kost niet 12Vi voor
het eerste ons, d.i. voor 28 Gr., maar voor de eerste
20 Gr. Men kan dus voor hetzelfde geld meer velletjes
van Engeland naar Nederland sturen dan omgekeerd.
Niet'alJe postbeambten in ons land schijnen dit te
wteten. Het ia mij ten minste eenige jaren geleden/
eenige malen gebeurd, dat ik klachten kreeg uit Hol
land, omdat strafport betaald moest worden voor brie
ven, door mij gezonden. Ik woog mijn brieven, woog
zo nog eens. 22, 23. 24 Gr. Port dus 12y> cent De
klachten herhaalden zich. Daarop liet ik mijn hie
ven .wegen aan het postkantoor. Nog geen ons, dus
12V» oent werd megesegd. Opnieuw klachten uit Hol
land. nu dringender en boozer. Tot ik besloot mijn
brieven dan maar met 20 ct. te bevrachten. Doch
niet zoodra had ik dit éénmaal gedaan, pf ik krees
bericht uit Holland, dat men zien daar doorloopend
had vergist en de strafport geëischt was, zonder dat
men er het recht toe nad gehad. Na dien tijd zijn
mijn brieven steeds voor 12$ cent overgekomen.
onnoodlg".
Maar nog voor de dag om was vond Barbara het
toch beter het Bubbles te vertellen. Hij kwam naar
Barbara toe met een air van belangrijkheid, dat bij
trachtte te verbergen en zei dat hij eenige dagen voor
zaken naar de stad moest.
„ik hoop, dat die zaken niet vrij, onbelemmerd roo-
K h u bt) 1 os as''bé 1 eedigcL „Als ik u mijn woord niet
had gegeven, dan zou u dat mogen denken. Toen we
hier kwamen, heb ik u gezegd, dat het mogelijk
was dat ik elk oogenblik terug zou moeten gaan
voor zaken. Ik moet gaan. Eerlijk waar, Miss Bar-
bara w
Nu dan is het goed Bubbles. Maar vindt Je niet
dat je mij, die tracht Je zooveel wat Je vroeger ge
mist hebt te geven, wat meer in je vertrouwen kon
"'zi.i bield haar gelaat in een ernstige plooi, hoewel
zij grooten lust tot lachen gevoelde.
De jongen bestudeerde haar gezicht oplettend. „Het
A B C van mijn werk", zei hij toen, „is precies te
weten wie men vertrouwen kan. Ik weet dat u niet
kletsen sult, Miss Barbara, anders lou ik het u niet
vertellen. In New York bestaat er een vereemging, die
zich ten doel 6telt omkooperij en misdaad te belet
ten. Het werk wordt gesteund door een rijk man.
En er werken meer soorten van menschen voor dan
u in een heel jaar zou raden. Zelfs politieagenton
werken er voor'.
„Maar het is toch hun werk om misdaden te be-
letten".
Bubbles schudde treurig het hoofd. „Het hoofddoel
van de vereeniging is omkooperij van de politie hij
misdaden te beletten", zei hij. „Maar er zijn nog veel
bijzaken. Harry West is ook een van de onzen. Hij
staal bovenaan en ik ben maar een van de minderen.
Maar als ze mij oproepen om iets dat in mijn macht
is te doen, moet ik dat ook doen. Een lid is er nog
jonger dan ik. En er behooren hooge pieten van
Fifth Avenue toe en kellners, en apothekers en
schoenpoetsers, en mannen uit ijzerwinkels en kroeg
REUKENOOTJES. EIKELS EN KASTANJES.
Er wordt don laatstan tijd dikwijls melding gemaakt
van hot sterven van verschillende», soorten suldieren
en de oorzaak wordt meestal gesteld op rekening van
ondeugdelijk of bedorven veevoeder, maar, naar uit
de mededeel ingen van sommige veehouders blijkt, moet
het niet minder dikwijls toegeschreven worden aan
het toedienen van veel te groote hoeveelheden beuk
nootjes. eikels en kastanjes in ongeschilden en oogo-
kookten toestand. Alle drie die noodvoeders toch be
vatten Vergiftige verbindingen, die het gebruik althans
voor sommige huisdieren in hooge mate schadelijk
maken.
Zoo zijn beukenootjea als paardenvoeder beslist uit
den booze, daar het vergif fagine, dai vooral in be
trekkelijk groote hoeveelheden in de schillen aanwe
zig is. op de ingewanden der paarden een zeer nadeelige
werking heeft en bij ruime toediening oorzaak wordt
van het optreden van maag- en darmkolieken, die
dikwijls Jannen 24 uur den dood tot gevolg heb
ben. WÜ men daarom beukenolen tot paaroénvocr
bestemmen, dan is het noodzakelijk, om de schillen
te verwijderen en de vruchten, na ze gekookt en het
kookwater weggeworpen te hebben, in geen groot ere
hoeveelheid dan die van driekwart a 1 Kg. per dag
toe te dienen. Nog beter ia het echter, wanneer ze
in plaats van tot paardenvoer tot het mesten van
varkens worden bestemd. De varkens kunnen, wanneer
ze in gekookten toestand worden gegeven, betrekkelijk
groote hoeveelheden zonder bezwaar tot zich nemen,
terwijl ze door hun hoog gehalte aan vetten en eiwit
den «-oei van die dieren ten zeerste bevorderen.
Ook eikeis en kastanjes mogen, wegens aanwezig
heid daarin van verschillende schadelijke verbindingen,
slechts in geringe hoeveelheden aan die suldieren wor
den toegediend en dan eveneens alleen maar in ge-
houder»
„Wat voor werk moet Jij nu doen?"
„Naar plaatsen toe gaan en dingen uitvinden".
„Maar Bubbles. dan ben Je een detectleve".
Een smalende blik kwam er op het gezicht van het
kind. „Detectives zijn in de business", zei hij, „omdat
er veel uit te halen is. Wij zijn er omdat het hui's
waar we in wonen vuil is en vol ongedierte en wij
het zindelijk willen maken".
De jongen verhief zijn stem eenieszins en Barbara
voelde, dat zij door enthousiasme aangestoken werd.
„Maar, Bubbles", wierp zij tegen. Je kunt niet
naar school en naar een college gaan en tegelijker
tijd dit werk volhouden".
„Indien ik een goede opvoeding krijg," antwoordde
Bubbles, „dan is dat om daarna beter geschikt te
zijn voor dit werk. Maar ik kan het nu niet opgeven
totdat het karweitje waar ik nu men bozig ben, afge-
loopen is. Dat zou niet eerlijk zijn."
„Kan je me niet vertellen, waaruit dat karweitje
beslaat?"
„Ik ben een van degenen die helpt om dan ouwe
te krijgen waar we hem hebben willen."
„Welke ouwe?"
„Blizzard."
Barbara schrok ervan. „De man, waarvan ik de
buste maakte F'
„Ieder oogenblik kunnen we hem naar den electri-
schcn stoel sturen. Maar wat helpt dat? Hij weet
dingen, die wij eerst weten moeten, vpor we hem over
leveren."
„Maar, Bubbles. hoe kan jij daar nu san helpen."
„O, ik ben klein. Ik kan in kleine hoekjes krui
pen. Als ik niet van nut was, zouden ze mjj niet
vragen."
..Maar het idee, dat Jij Blizzard achtervolgt, staat
mij niets aan, Bubbles.
„Waarom niet, Miss Barbara? Er is niemand in
de stad, die ze zoo graag te pakken zouden hebben
als hem."
„Ja, maar buiten dat, Bubbles. Is er een reden
waarom ik vind, dat je er nipts mee te maken moest
kookten toestand, terwijl steeds het kookwater moet
worden weggeworpen. Nog verstandiger doe* men ech
ter. tenzij men ze voor een prijsje kan betrekken,
om die tweo wilde vruchten In 't geheel niet op het
menu van de huisdieren te brengen, daar de voedende
waande ervan in hoofdzaak denkbeeldig is. Weliswaar is
hun .theoritsdh eiwitgehalte tamelijk hoog. jioeb de ei
witten. die zo bevatten, zijn aoor de huisdieren ge
deeltelijk onverteerbaar, terwijl, behalve zetmeel, ver
dere /voedende bestanddeel™ slechts in geringe hoe
veelheden aanwezig fljn. Op grond daarvan kunnen
ze pog heit best vergeleken worden met de suikerbie
ten. <fie dit seizoen ook tot veevoeder bestemd wor
den. terwijl de maximumprijs daarvan is bepaald op
f 3.50 per 100 Kg Nu hebben suikerbieten met oen
normaal suikergehalte een zetmeel waarde van ongeveer
15 Kg. per 100 Kg. terwijl voor eikete en kastanjes die
waarde ongeveer 35 Kg. bedraagt Theoretisch zou
den ze du» 35/15 maal sooveel mogen kosten als de
suikerbieten en met f 8.20 per 100 Kg niet te du ut
betaald zijn. Wanneer men echter bedenkt, dat ze,
eer ze aan 't vee gegeven mogen worden, veel werk
zaamheden .vorderen en dan in nog slechts geringe
hoeveelheden mogen worden toegediend, dan zal men
begrijpen, dat men bij het besteden van de fancy-
rijzen, die hier en daar gevraagd worden, bedrogen
uitkomt. Wanneer men meer dan t 6—7 per 100 Kg
moet betalen, doet men verstandig met die artikelen
geheel van 't voedeTprogram te schrappen, en in de
plaats daarvan een grootere hoeveelheid hak vruchten
met wat meel te vervoederen,
ANNA PAULOWNA.
Maandagavond 22 October hield het Hittenfond»
„„Klein Begin" eene vergadering in het lokaal van
den heer T. van IJzendoorn. De voorzitter, de heer
A. N. Kossen, betreurde in zijn openingswoord de
geringe opkomst, daar toch zulk een hoogst belang
rijke zaak aan de orde zou worden gesteld. Doordat
in den laatsten tijd buitengewone sterfte onder de
hitten had plaats gehad, stand men thans voor een
tekort in kas. De vereenlgingnu wilde geld opnemen,
om de zaak aan den gang te houden, doch kon dai
niet, als zij niet op coöperatieven grondslag rustte,
daar toch alleen in dat geval persoonlijke aanspra
kelijkheid bestond. De statuten moeten gewijzigd wor
den. Bij eenen notaris was geïnformeerd en nu kon
men ln die statuten vastleggen beperkte of onbe
perkte aansprakelijkheid. Het bestuur wen echte de
eerste, daar. mocht later de vereenigiiig ontbonden
worden met een te kort in kas, elk lid niet meer
behoefde te storten, dan in de statuten door de le
den zelf was vastgesteld, niet meer, dan iater zelf
door de leden zou worden bepaald. Na uitvoerige
bespreking werd het bestuursvoorstel met algemeene
stemmen aangenomen. Hierna stelde heit bestuur
voor, als er voor de zaak in orde was gemaakt, hit
ten stierven, van de onkosten een omslag over de
leden te maken. Ook dit voorstel werd met alge
meene stemmen aangenomen.
Ten slotte deelde de voorzitter nog mede, dat de
tot op heden geleden schade kon gedekt worden, door
de eerdaags nog te Innen contributies Toen volgde
sluiting.
KOLENSCHAARSCHTE.
De besturen der textielarbeiders-vereeniglngen te
Hengelo, hebben zich enkele dagen geleden tot den
minister van landbouw, nijverheid en handel gewend
met het verzoek, fabrieken, die moesten stop zetten,
zoo spoedig mogelijk van kolen te voorzien. Het ant
woord van den minister luidt, dat de fabrieken kolen
zullen ontvangen, zoodra de gasfabrieken voorzien
zijn.
EIEREN EN PLUIMGEDIERTE.
Het bureau voor mededeellngen Inzake de voed
selvoorziening meldt:
Het ls van algemeene bekendheid, dat er in dit jaar
getijde weinig eieren worden gelegd. Daarbij komt
thans nog de vermindering van den hoenderstapel
door slachting, welke noodzakelijk ls geworden we-
fens het gebrek aan voeder voor pluimgedierte,
oo ls in den laatsten tijd de productie v&n eie
ren veel geringer geworden, Nochtans blijft eenige
uitvoer van eieren noodig, om door de winst op ae
uitgevoerde eieren, voor het binnenland tegen lagere
prijzen eieren beschikbaar te kunnen, stellen. Nu
echter tengèvolge van de verminderde productie ook
het aantal uitgevoerde eieren is afgenomen, is ook
de binnenl&ndsche distributie achteruit gegaan, zoo-
hebben."
„Maar dat moet een bar goede reden zijn, Miss
Barbara. Niet alleen een goeie reden voor u en mij,
maar ook voor de mannen die boven mij staan."
„Ik geloof, dat de reden geldig zou Zijn voor de
allerhoogste, Bubblea. Wil je me op mqn eerewoord
gel oo ven?"
„Ik wel, Miss Barbara. Maar zullie^ zujlen mijn
woord niet voor Uw woord aannemen."
„Neen," zei ze. „natuurlijk niet". Zij dacht oen
oogenblik na en zei toen„Bubbles, ik zal ie de reden
vertellen. Ik hoop, dat ik er niet verkeerd aan doe.
Het is iets ernstigs voor mij om het je te vertellen en
ook voor jou om te weten. Er bestaat bijna geen twij
fel of Blizzard is je vader."
„Zeg u dat nog eens, als 't u blieft" vroeg Bubbles.
Blizzard is waarschijnlijk je vader."
Bubbles nam het nieuws koeltjes op. Zijn oogen
schutterden, maar hij slaakte geen uitroep van spijt
of verbazing. Daarentegen zei hjj: „Dat verklaart het.
„Wat verklaart het r'
JEens snapte hij mij in zijn huis. Hij zet den
volgenden keOr zou hij me levend villen. Als ik ziin
zoon niet geweest was, zou hü me toen al gevüd hen-
beu. Snapt U, miss Barbara? Hjj is mijn vader, en of.
Maar....."
Nu weerspiegelde spijt, verwondering en ontstelte
nis zich op net gezicht van Bubbles af. „Gunati'
zei hij. „dat verandert de heele zaak. Hu' heeft wel
nooit iets voor mü gedaan- maar ab hij mijn va
der is-..."
Kan je hem nist trg nood beloeren, wel Bub
bles? Je moet je terugtrekken en het aan anderen
overlaten.
„Dc moet het hoofd aan, Miae Barbara. ik moet
het hem vragen.
„Wie is het hoofd, Bubbles T"
i-Dm 2ou ik u direct vertellen. Miss Barbara, maar
we hebben allen een eed moeten afleggen het nooit
te vertellen. Maar wat hij zegt, dat geeft bij mij den
doorslag. Zoo moet het wel zijn, anders zouden we niets
bereiken.1'