Grift Lomax en zijn daad Geen beier middel Dr.Dralle'sBirkenwasser I. STUURMAN, Kapper-Haarwerker DONBERDM 6 DECEMBER 1917. Me Jaarqonn. 6119 Uitgevers: TRAPMAN Co. Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. FEUILLETON. tegen het uitvallen der Haren dan Zijpe en Hazepolder. C HAGER AI COURANT. t AdïBrtciliï- LnüinUiL Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 ure wor- eerstuitkomend nummer geplaatst. SCHAGEN. LAAN D 5. - Int. Teleph. No. 20. Prijs per 3 maanden f L—per post f 1.20. Losse nummers 5 cent ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels f055, iedere regel meer 10 cent (Bewijsno. «inbegrepen). Groote lett worden naar plaatsr. berekend Zitting van Dinsdag 4 December 1917 Uit voorzorg. %De eerste zaak heden was die tegen den 62-jarisjen arbeider Gerrit Bakker, uit Sint Maarten Gerrit, die nogal van vooruit zorgen blijkt te hou- den, h«kd reeds op 27 Augustus bezorgdheid dat zijn voorraadje brandstoffen hem niet zonder kleumen en kou-lijden door den winter zou helpen. Dis zon hij op middelen, om tot de noodige aanvulling van dat onontbeerlijke goedje te komen. Na rijpe overweging had de vindingrijke Gerrit er wat op bedacht. In het land van zijn dorpsgenoot de bakker en veehou der Martinus Louw, wist Gerrit een partij slieten lig gen en daarvan nam hij wat mee Maar hij belandde n woor de vierschaar, waar de heer Officier f 10 of 5 dagen hechtenis tegen hem euschte. Maximumprijzen. Dan volgde .lan Krijnen, een Heldersche groenten boer, die onlangs al terecht stond wegens het tegen te hoogen prijs verkoopen van aardappelen aan Maartie C. J. Staalman, die destijds wegenis ziekte niet als getuige kon verschijnen. Bij de hernieuwde behandeling van Jan's zaakje werd thans f 25 of 10 dagen hech tenis tegen beklaagde gevorderd. Een Jutterszaakje. Jello Post, 48 jaar van" afkomst Urker, zooals aan zijn costuum is te zien, is thans visscher te Den Helder. Behalve het heerlijke zeebanket, dat de Noordzee op levert, wordt door Jelle ook nog wel 's wat anders binnen boord 'gehaald als de gelegenheid zich voordoet. In de zonnige Junimaand zag sinjeur wat vaten vet en ook een vat met cacaoboter drijven en pikte dat zaakje netjes in, toen hij met een paar helpers, P. Bakker en P. Pasterkamp bezig was de „yischvungst" uit te oefenen. De vaten vet gaf hij alle aan, maar slechts een ge deelte van de opgevischte hoeveelheid cacaoboter werd door hem aangegeven. De rest verzweeg hij en wist hij later voor f 40 van de hand te doen. Maar dat zaakje liep nog leelijk fout voor ons baasje. En al riep hij nu God daar boven al 'aan, dat hij eerlijk en oprecht de waarheid sprak, dat hij op zijn bloote knieen wilde kruipen en zoo al meer, de Praesus had geen hoogen dunk van zijn waarheids liefde. 't Zaakje werd een poosje geschorst om de afwezigheid van geL Bakker, die wat later, bij de hervatting, trou wens toch nog altijd niet 'verschenen was. De O.y.J. eisohte ten slotte 14 dagen gevang, tegen Jelle. Alweer de maximumprijs overschreden. Willem Velt een „dikke dertiger" van Andijk 'n soortement makelier of winkelier in grutters- en win kelwaren had aan 3e tlians wegens ziekte niei ver schenen Johanna Frederiks havermout verkocht1'tegen koogeren dan maximumprijs. Lisch f 50 of 10 dagen hechtenis. Beleedlglng. r Hendrik de Bruin, handelsreiziger te Helder, in func tie bij de firma Witsenburg, had inlandsch meel, tar webloem, tegen hoogeren prijs dan geoorloofd is ver kocht aan een haruhoorigeb Texelschen bakker met name Simon .Timmer. Dat dit niet mocht, kon be- door HALLIWELL SUTCLIFF.E. Voor Nederland bewerkt d. W. J. A. ROLDANUS Jr. In boekvorm verschenen bij W. DE HAAN, Utrecht. Ingenaaid f2.90. Gebonden f350. Het groote verschil tusschen het begin en het einde *8n 'Zijn verhaal was makkelijk te verklaren. Trots op het dorpsspook had hem er een welsprekende be schrijving van doen geven, maar zijn geldelijk belang bracht hem ertoe, niet te veel hinderpalen op te wer pen voor een goeden huurder. Want er zou voor hein °ok wel wat overschieten, als zijn gast Wynyates Hall ham. Er volgde een lang stilzwijgen. _>,U komt zeker uit het Laagland?" vroeg eindelijk Bonilace. „Uit het Laagland?" .herhaalde de Vreemdeling. „Nou ja uit het Zuiden, zooals anderen zeggen." „Ja, ik kom uit het Zuiden." „.«Ja. ik meende het uit uw spraak op te maken. Uoh kent u misschien molenaar Kotherson wel, die <kh 'molen Hazel üene gekocht heelt." „Neen. ik ken hem niet." Den vreemdeling was weer een pieuw licht opge- jphn. Blijkbaar beschouwden de inwoners van 1 .ig 7a8 zich als één dorp en de rest van Engeland een ander. Zij verwachten, dat alle menschen uit H Zuiden elkaar kenden, zooals de herbergier hier .S Binns of Gabriël Hirst of Dick den schoen- ppér kende. Zoon afzondering deed den vreemde- perplex staan. Weer volgde een stilte. „Ik bedenk me daar." zeide hij. „dat de rentmees- ?®i die voor Wynyates Hall 'en andere bezittingen b'er zorgt, morgen hier komt, om de pacht te innen, "hschien zoudt u met hem tot overeenstemming kun- komen." „Dat zou niet onmogelijk zijn. Hoe laat is hij hier .„Van negen tot zes." „Prachtig Roep me dan om negen uur en gee l me t» 611 eieren voor ontbijt Het is nu hoog trjJ om j8bah siflnttn overal. Of ik molenaar Rotherson van het jg^ ken. Ha, haf mag»1 boven aan de trap blies zyn kaars uit, voiu deur van zijn kamer stoud open en net 'len ^^jcht, dat op het portaal viel," wees iiein Moot«ij stak zijn kaars niet meer aan, doch Onwaar achter zich al en ging naar het raam, hij u.:- Xn mnnr liad. «ert oen op het moor liad, tkbeeld gaf van de oneindig- - -t 1-^nt r Alleen echt verkrijgbaar bij SCHAGEN. LAAGZIJUC B 50. klaagde opmaken uit den nu tegen hem ingestelde^ eisch tot f 50 boete of 10 dagen hechtenis. Cornelis Veer, een lange dunne schilder uit Hoorn, is een oude bekende van de justitie. Voor verschil lende sterke staaltjes heeft hij in den loop zijner 32 levensjaren al zijne opwachting aan de rechtbank mo gen maken. Nu was het wegens beleediging, dat hij „de eer" mocht genieten. Kees was niet eens versche nen; wat niet hinderde: men heeft hem hier al ge noeg gezien. Kees had in Enkhuizen op 13 Sept. j.1. een agent van politie beleedigd op de Doelenkade en den ambtenaar barsch toegevoegdZe moeten jou in dat kolenschip. zetten leelijke dit en dat. En toen volgde een serie lieflijkheden, die Veer thans een eisch bezorgden tot f 15 boete of 10 dagen hechtenis. Niet verschenen polderjongens. Petrus van Nijnatten, polderwerker, thans te An dijk was niet verschenen. De door hem mishandeld» polderjongen ook niet en een andere polderjonge»^ die ook getuigen moest, was gebleken onvindbaar' te zijn. Bij zooveel onvolledigheid in de gelederen/ der getuigen meende de officier uitstel te moeten vragen De zaak werd voor onbepaalden tijd aangehouden Het ouwe liedje. Albertus Justinus de Bunje, groentenhandelaar te den Helder had aldaar op 6 September groote fijne zand aardappelen verkocht aan Geertje de Waard en Guur- tje' Govers. Geertje kocht 3 Kg. van die lekkere vruch ten van den aardbodem, terwijl Guurtje maar ander half kilo had betrokken Beiden hadden helaas moer dan maximumprijs moeten betalen. Dan kregen we Klaas Bak. ook /een Heldersche aardappelen- en groentenspecialiteit. Hij had opr 5 Sep tember van 'Comelia de Waard en van Rcnsina Ol- denkamp ook „efkes" te veel geld ontvangen voor enkele kilo's zandaardappelen. Ook hier werd f 23 of 10 dagen geëischt Piet van Doornik, 'n geboren Enkhuizer, wonende te Helder, had aan 'Janna Luiendijk aldaar op 6 Sept. ee npaar kilo heerlijke groote fijne zandaardappelen verkocht Ze wanen de' 10 cents per kilo, die het slanke vrouwtje er voor heeft betaald, wel waard, maar je taag eenmaal niet boven den vastgestelde^ pinjs gaan. Van Doornik kreeg als zijn lotgenooten, ook een eisch tot f 25 boete of 10 dagen te hooren. Klaas Harder van den Helder had.och, ook wel weer „aardappelen" zal'de voortvarende lezer wel uit roepen, die van die aardappelrochtszaakjes hl lang zamerhand z'n bekomst krijgt.. Misgeraden i Klaas is in de „peterolie" ziet ui J P-idGil beid dat een ,-IM - - moor-volk van jongs af aan kent 1 «eu wolk op zijn gelaat, doch daardoor scheen een blijde verwachting. Als een jongen strekte de veertigjarige zijn armen uit naar de heide en praatte, alsof die ooren had om naar hem te luisteren. „Janet het zal me benieuwen of je hier bent In het hart van het moor, heb je gezegd, dan moet het bier zijn. Hjj hidd op, om dan weer in bén kreet van vurige begeerte ,uit te roeipen: „Janetl" De vreemdeling vermande zich. Hij lachte bitter, zooals mannen uoen, die eenmaal die dingen veilig doorgemaakt hebben en het hard vinden weer terug te gaan. Dan trok hij zijn schoenen en kleeren uit en lag wel oen uur tang op zijn rug naar de maan te staren. ,Eén uur sloeg het van de Marshcoteskeik en iedere holte in het moor scheen dit geluid op te van gen jen weer terug te kaatsen, totdat de heide voor den reeds half sluimerenden inan een ononderbrokein opeenvolging yan luiende klokken was. Ga toch slapen, dwaas," mompelde hij soezerig „Die beroerde klokken rij "klinken zoo geheimzinnig; liet zal lang duren voor zij voor dat huwelijk luien. God weeüdat zij het hart uit mijn lichaam genomen heeft - éen, éen, éen. die vervloekte klokken." HOOFDSTUK V. Over peterselie en sterken drank Den volgenden avond acht uur werd Griff Lomax verrast door het bezoek van den prediker verrast, omdat zij pas een paar uur te voren samen een lan gen rit luidden gemaakt. Gabriël .deed onhandig-listig, wat hem belachelijk mhUÉMM Het wordt nu langzamerhand tijd, dat je een bezoek aan den molon gaat brengen, vindt je ook niet?" zeide hij, terwijl hij van zijn eenen voet op den anderen staan ..Ik ken ze, Griff. en jij inïet Tk vind het vriendschappe- lijker dat we samen gpan.," „Je hebt haar zeker vanmiddag gezien? Gabriël, jongein je gaat den slechten weg op. Ik lieb nog wat te werken, kan je niet wachten tot morgen Lomax was in een plagerige bui en weigerde de zaken van den prediker ernstig op te vatten „Ja natuurlijk als jij niet kunt, stamelde Gabrio, terneergeslagen. „Hij kan wel. Gabriël; en wat meer is. ik zal zorgen, dat hij meegaat," zeide Mts. Lomax, die ongemerkt binnengekomen was. Grift had haar eenigszins op de hoogte gebracht en oude vrouw was het volkomen met haar z< de zoon UU UUUA viuuw wao t eens, „dat dit een 'man van Gabriël zou maxen. Griff nam zijn moeder in zijn armen »n lichtte haar op als was zij een baby. „Wat, durft u mij te dreigen, moedertje? nep hij woest rondkijkend. „Griff, je bent nog een échte jongen zet me weer neer. Het zal mij nooit lukken, je goed te dres- seeren" voegde zij er bij. „De kan maar niet leeren boos op je te zijn." „Eert uw vader en uw moeder", mompelde Gabnëi Hirst, die zich voor de honderste maal ergerde aan do manier, waarop Griff met zijn moeder omging, ik wou dat Grift wat meer eerbied had". Hij had als tusschenpersooo, in opdracht van da visschcrsvero niging te Helder, petroleum voor ver lichting verkocht, ten dienste van visschers. Dus niet voor huishoudelijk gebruik, voegde beklaagde er triom fantelijk bij, in deze omstandigheid zeker reeds zijn redding ziende Maar o jammer, hem werd beduid dat de wet geen neergelegd. Dat was al glad mis. Hij mocht ze immers tegen hoogstens 25 cents per Liter verkoopen. Hij verkocht de petroleum le gen 28 cents per Liter. Nog erger taisi Dirk Doves, de palingkoopman, had er van gehad om "Ie bezigen op Zijn schip voor verlichting en vbor seinen om des nachts te varen. 't Was een droevige negotie voor Klaas, die uit liep op een eisch tot f 5 boete £f 5 dagen hechtenis. Johanna Zoetelief, huisvrouw T. Th. de Haas te Hel der volgde nu. Aardappeltjes waren nu weer het boei end onderwerp van de niet minder boeiende -straf zaak. Lekkere, kleiaardappelen, echte „Borgers" meSi- heertje, voor 10 cents per kilo. Een cent te veel per kilo berekend, geachte juffrouw.... Stel u wel op do hoogte van dé geldende bepalingen. De eisch tot f 25 of 10 dagen zitten zal daartoe wellicht eene aanspo ring zijn. De Schager aardappelen. Cornelis Hofland, geboren en wonende te Scha! oud 41 jaar en. van beroep koetsier, had op 19 S tember jn opdracht van zijn patroon C. de Jong, ver schillende partijtjes aardappelen vervoerd en wel naar de respectieve woningen van S. Meij huizen, J. P. de Graaf, S. Wijn en Alida P. Eikelhof. Deze laatste is niet als getuige opgetreden en werd begonnen met Mr. Meijhuizen, 45 jaar, Kantonrechter te Schagen, die zich herinnerde dat eenige dagen na den loden heeft getuige gehoord, dat het vervoer verboden was. De N'ed. Herv. predikant uit Schagen, iDs. J. P. de Graaff, had 7 H.L. aardappelen a 5 per H.L. ge kocht,die op 19 September tijdens zijne afwezigheid werden thuis bezorgd. Later bij thuiskomst zag hij ze op zolder staan. Volgt de 58-jarige winkelier S. Wijn, die had f 2.50 betaald voor een halven <nk aardappelen die Hofland hem 1 ook op 19 -Sept. thuis bezorgde. En na 15'September was het vervoeren, van tlic aardappelen verboden. Al de genoemde door Hofland zoo netjes thuisbezorgde „piepers" werden heel netjes in beslhg genomen. En tegen Hofland werd nu f 5 of 2 dagen hechtenis geëischt Nog zoo iets. Jan Keuter, de 51-jarige besteller aan de stooniboot- dienst te Efikhuizen, had op 22 September 8 zak aardappelen vervoerd en uitgeladen bij KeindeM Jongs- ma. Zulks op last van patroon de Bruin. Politieagent J. v. d. Berg had een en ander gezien, waargenomen en gerelateerd en de O.v.J. euchte t 5 of 2 dagen hechtenis. Cornelis Tenzen, koopman te Enkhuizen, had op 4 October aldaar 's morgens óm half 7 al aarda; Mfct 5 zak, bij oen klant bezorgd. Dat mocht nie Gerequireerd werd f 10 of 5 dagen hechtenis. Het eind van }ie<t liedje was natuurlijk, dat Lotmax met zijn vriend meeging» Over bet keikbof kwamen zij op het moor. De laatste rtralen van de ondergaan de zon stierven weg over do heide en l«ts In den aanblik van dat zoo geliefde land trof een in wendige snaar ln den prediker „Het ls mooi en rein", zeldc l ij. „Het is alsof hst mij zegt mij niet schamen, sis Dan hield hij op en Orlff vulde den zin aan met hét korte antwoord: „Dat k&n jü vast gelooven, Hlrst" Doch toen zij voor de deur van molenaar Rother son stonden, begon hij wat angstig te worden, en zijn onrust nam toe, toen het lang duurde voor de meid open deed. Als hij alleen geweest was, zou hij omgekeerd en gevlucht kljn. Nadat Kanoy hen opengedaan en in de huiskamer gelaten had, waar do molenaar zijn pijp zat te roo- ken, kon Gabriël geen woorden vindon en moest Lomax het initiatief nemen. De oude Rotherson verwelkómdo den vreemdeling hartelijk en zeide, dat het erg aardig was hem op die manier een bezoek te brengen. „Kom", lachte Griff, „afgezien van al het andere, was ik erg nieuwsgierig den man te zien, die Hazel Dcne rendabel heeft kunnen maken. Toen ik den lahtsten keer thuis Was, stond dé oude molen al jaren onverhuurd en de menschen zeiden, dat de groote molenaars bij de steden het tegenwoordig op een heel andere manier deden". „En oat er geen plaats voor de kleinere was, ze ker ook,? Ja, dat praatje heb Ik ook gehoord, toen ik hier begon. Zij hadden ongelijk, Mr. Lomax. Toen ik voor het eerst den molen hier zag, zeide ik tegen mezelf, dat iemand, die zooveel kostelijke water kracht ongebruikt liet, van gebrek verdiende om te komen. Ik vertrouwde oen beetje op de Voorzienig heid en veel op mijzelf, en ik kreeg den molen voor een prikje. Ik zorg nu voor de helft van de streek hier en hoop de andere helft ojok gauw te krijgen. De groote steden liggen te ver van Marshcotee on Lrng Crag en de verspreide hoeven in het moor". „De Voorzienigheid, Mr. Rotherson begon Ga briël en hield dan op. Zijn geestelijke argumenten lieten hem in den steek,-want zijn vleéschelijk oor had b<?t geruisch van rokken in de gang gehoorda- „Dat is dus de uitverkorene van Gabriël", dacht Lomax, toen Greta, met een coquette verlegenheid, die haar goed stond, binnenkwam. „Dat is mijn kleine meid, Mr. Lomax", redde de molenaar en wees met zijn lange pijp naar haar. Gabriël Hirst zag, dat zij verlegen boog en schuw naar Griff keek. Een plotselinge angst maakte zich van hem meester. Tot dat oogenblik had hJJ in zijn vijend niet een mogelijken mededinger gezien. Greta voelde zich niet op haar gemak. Onwille keurig begon zij op de dingen, waarin de twee man nen verschilden, hun manieren, hun kleeding, hun wijze van spreken, te letten. Zij werd boos op den prediker,,dat die vergelijking zich aan haar oj?drong; nu en dan kreeg zij een kleur voor Gabriël Hirst, ter wijl zij niet gebloosd had, toen hij haar met haar kleine bloote voetjes in het water verrast had. Zij was op den eenigen ledigen stoel, welke toevallig De zaken tegen Luit do Boer en tegen Andries Visser, beiden van Urk, werden ingetrokken. Volgt de achttiende eai laatste zaak, die tegen Tennis van Daele, 39 jsar, assurandeur, geboren te Zijpe en wonende te Alkmaar. Die had als vertegeöwoo rdiger! van een Rotterdamsehe Levensverzekering sociëteit bij eenvoudige lieden te Egmond a. d Hoef, zooveel kwaad gezegd van een andere concurreerende maatschappij, dat er een strafzaak van groeide. Zoo had hij hen gedrukte mededeelingen in een verzekeringsblad als lectuur gegeven, waarin die andere Maatschappij, waar in deze menschen waren verzekerd, ongunstig 'werd besproken. Zelf had van Daele gezegd, dat het beter was, zijn geld in Zee te gooien, dan zich hij de be doelde maatschappij, de ,Jiolland-Amerika'te verze keren. D» O.v.J. eischic togen van Daele f 50 boete of 10 dagen hechtenis. Aj. Dinsdag uitspraken. Vergadering van Dijkgraaf, Heemraden en Hoofd-in- anuen van bovengenoemden polder, op Woensdag December 1917, 's middags half twee. Afwezig de heer Van der Oord. I Voorzitter die heer Jb. Bos, dijkgraaf, waarnemend "Secretaris de heer J. de Moor. Dijkgraaf opent met een hartelijk welkom de ver gadering. Was ingekomen een paar missives van Ged. Staten waarbjj toestemming werd verleend tot het maken van een steenen doorgang in jten Zijper Zeedijk en in dett doorgang bij Petten van een houten hulpkeering. Van aid. Zijpe van de HolL Mij. van Landbouw was het verzoek ingekomen om een schapenaiarkt te mogen houden aan de Dubbele Buurt. heer Nieuwland juicht het plan zeer toe, maar vindt het houden van de markt in de Dubbele Buurt niet het oog op het vervuilen van /den weg en de bermen ondoenlijk. Spr. zag de markt liever op het land v«n Bakker. Vrij algemeen spreekt de vergadering zich in dezen geest uit, nadat de lieer Brak nog heeft toegelicht dat de afdeeling dit adres had gezonden om verant woord te zijn iqmnovei da andere caféhouders, daar uü maar 'één café-houder zal profitoeren. De heeren Brak cn Dijkgraaf verklaren zich voor toestemming, de anderen tegen. Volgt ontslag secretare, den heer J. v. Loverink, Voorzitter deelt mee, dat Van Leverink door het Dj Bestuur is geschorst om redenen algemeen bekea Ontslaan ia aan hoofdingelanden. De heer Brak informeert of thans het ontslag reeds kan worden gegeven, of onderzocht is, of daarvoor voldoende redenen bestaan De heer Nieuwland is van oordeel, dat het ontslag kan worden gegeven onder goedkeuring van Ged. Staten. f Met algemeene stemmen wordt de heer Van Leve rink ontsli-en. Was ingekomen een brief van den metselaar J. Bes met verzoek om terug te komon op hei genomen bo- bij dien van Griff stond, gaan zitten; Hlrot zat aan den anderen kant van de tuuncr bij den molenaar au trachtte te praten, oudortuaschen luisterend naar dealen van het gesprek, dal 'de twee andaren voer den. „En hoé bevalt onze woeste streek u?" vroeg Griff om oen gesprak aar. te knoopen. Gabriël was .midden in een debat met den ouden Rotherson, maar hield op, om Greta's antwoord te hooren; zij keek naar don prediker en zag, dat hij luisteide. „ileel goed", zeide zij. „Maar demenachen zijn net als het land wat te woest, vindt u ook nieit?" De prediker draalde op zijn stoel heen en weer; het was de natuurlijke coquertterle van een meisje, maar het trof hem diep ln zijn hart. En de twee aan de andore zijde van don haard bleven doorpraten; en Greta liet geen gelegenheid om een «teek te geven voorbijgaan, daar zij heel goed begreep, dat Gabriël alles wat zij zoide, hooren zon. Lomax, die aan Hlrst's gezicht zag, hoe al die dingen hem hinderden, trachtte het gesprek een andere wending te geven, maar waar zij ook over spraken, Greta wist steeds weer een steek onder water te geven. „Greta, je mocht ons wel eens wat Inschenken", zeide de molenaar eindelijk. „Rooken ls een droog werk, wanneer er niet een druppeltje whisky bij komt. U drinkt zeker nu en dan wel een grogje, Mr. Lomax." „Ja zeker". „Dat vermoedde ik wel". Toen de whisky met ijskoud water uit de .pomp was binnengebracht, maakte Lomax een paar grog- jes gereed, van welke gelegenheid Gabriël profi teerde om naast het meisje te gaan zitten. „Ik was Zondagavond in de kapel", begon zij. „Dat heb- ik gezien. En vondt u vondt u „Uw preek nog al goed?" vulde zij aan. „Ik geloof het wel, maar ik was teleurgesteld. U hebt zoo den naam van wild en woest te zijn en ik had u graag eens op dreef gehoord". De molenaar hoorde wat zij zeide. „Greta, je moet niet alles wat je voor den mond komt, zoo maar zeggen. Het staat niet netjes om op een door-de-weekschen dag iemand te kapittelen over het werk, dat hij 's Zondags doet". „Maar Mr. Ilirst kapittelt door de week de men schen over dimden, die zij 'a Zondags niet doen. Loon tje komt om zijn boontje." f ,..God weet dat ik dal om hun bestwil doe" fluis terde Gabriël, maar zoo acht, dat Greta alleen het hooren kan. Zij keek ham aan en liet haar spot varen. Een zach tere glans kwam in haar grijze oogen. Dan wierp rij een blik naar de andere zyde van den haard en zag hoe huiselijk en gezellig de twee mannen daar zaten met hun pijpen en hun glazen; en weer dwaalden haar blikken terug naar den prediker in zijn slecht-cesnoden Leederen,zonder pijp of whisky, rijn handen op run knieën. „Als hij maar niet zoon vrouw w-as" mom- pelde aj, stond dan qp en wenschte allen goeden Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1917 | | pagina 1