DONDERDAG 13 DECEMBER 1917
60ste Jaarqani^ Sio 6123
Nieuwe Abonné's.
Dames!
HAARWERKEN
J. Stuurman,
Uitgevers: TRAPMAN Co.
Wie zich thans op dit blad abonneert
ontvangt de nummers tot 1 JANUARI
GRATIS.
DE UITGEVERS.
De redevoering van Asquith.
Bewaart Uw uitgevallen
Haar er worden alle soor
ten
van vervaardigd.
Kappr.r-Haarwerker,
Laagzijde B 50, Schagen.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Diefstal.
Raad van Sint Maarten.
S C HAG
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Rij inzending tot 's morgens 8 ure wor-
den Al)\ 1 ENTTEN' in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
OU IA NT.
i
llrattnü- LuilnvUti.
SCHAGEN, LAAN D 5. - Int. Teleph. No. 20
Prijs per 3 maanden f 1.—per post f 1J20. Losse nummers 5 cent
ADVERTENTIÊN van 1 tot 5 regels f0.36, iedere regel meer 10 cent
(Bewijsno. inbegrepen). Groote lett worden naar plaatsr. berekend
De oud-minister Apquirth hield een rede, te Bir-
Mngiham, waarin hij varkliaairde: „De dlatum van
de .crgadermg is reeds meier dan een maand gele
den "vastgesteld, op een tijdstip dus, waarop nie
mand de huidüge omstandigheden had kunnen voor
zien.
Een veraiftwoordeli jk spreker dient er aan te
denken, dat hij behalve tot hen, die hij voor zich
ziet, zich richt tot niet mindier dan vier onzicht
bare auditoria, n.L zijn landgenoot? n, de neutrale
wereld' en den vijand. Dat is een voldoende reden
om voorzichtig te zijn, zijne woorden te wegen, zich
te wachten voor schoonschijnende, maar niet ge-
maaiborgdo gevolgtrekkingen en zich te onthou
den van overmatige rhetorica; het geeft hem ech
ter geen recht zdch te bepalen tot onschadelijke en
kieurjooze algemeenheden. Ik zal dus trachten mijn
meening juist cmnMjmd' en duidelijk uiteen te zetten.
Ik kan niet vergeten, dat ik met mijn vriend en
ambtgenoot air Edtward Grey grooter verantwoor
delijk tuedd draag dan iemand in de geschiedenis.
Die verantwoorde! 1 jkheid was reedis ernstig bij de
zicht hare en te verwachten omstandigheden van
destijds, maar ze is nog ernstiger geworden in de
volgend ojaaen, waarin wij getuigen waren van de
uitlireidiing van den oorlog, totdat direct of tndircet
de groote meerderhedd der bevolking van de wereld
erin betrokken was.
Zwaar indterdaad Is de verantwoordelijkheid van
ieder, dde medewerkte bij het ontstaan van1 het vuur,
die dezen ketel met zijn helsch brouwsel heeft ver
hit. Wij hebben ze niet gezocht. Wij hadden ons af
zijdig kunnen houden ander het voorgeven, dat onze
verplichting jegens België een gezamenlijke was,
m. a. w. wij hadden vrede kunnen houden tegen
den |M*ijs zooal niet van chicanes, dan toch van
oneer. Wij wanen van meening, dat de vrede, het
kostbaarste van de zegeningen dér menschheid, zulk
een prijs toch niet waard was.
Ik zeg volmondig ,dat ik, ondlanks al hetgeen wij
thans weten van die ongedachte verschrikkingen van
een wereldoorlog, zoo ik dien tijd nog eens moeert
beleven, weder hetzelfde besluit zou nemen. Toej.
„Was het en is het die moeite waard'.'" vragen
sommigen. Mijn antwoord, is zonder eenige® twij
fel of eenige aarzeling „ja", onder één voorwaarde
echter, dat de oorlog eindigt met een vrede, die
ons de zekerheid geeft, dat wij onze oorspronkelijke
doeleinden hebben bereikt en die in zichzelf de waar
bongem hervat voor zijn voortduren. Zulk een vrede
is de uverlüeerbchiende behoefte van de wereld ge
worden en er zou op het oogenblik geen grooter
vijand van het menschedljik geslacht zijn dan de
man, die de bereiking ervan zou bemoeilijken."
Asquith bracht daarop dien brief van Lansdowne
ter sprake en vervolgde, na warme hulde te hebben
gebracht aan Lansdowne's politiek ebekwaamhei
den. de hooge waardie van zijn advieaen en zijn vu
rige viuduriondglieftte: „lk wist ewenmin als eenig
üu van de negeering iets af van zijn brief, voor
ik hem in de Waden zag en 11. ben dorect noch in
direct verantwoordelijk voor zijn inhoud'; ik moet
echter verklaren, dart het mij voorkomt, dat een
groot duel van de afkeurende kritiek, die er over is
uitgesproken, voortspruit uit het fedt, diat men er
meeningen en bedoelingen uit lieertt gelezen, die hij,
'eigens mijn meening, niet bevat
Wanneer Lanadowne voorgesteld luad, dat wij don
Oorlog op slappe wijze zouden gaan voeren, of de
Baak van één o fineer onzer bondgenooten in den
steek laten, of aan de vijandien, die tot dusverre
teortdfurendi, geweigerd hebben zelfs een aanduiding
te geven omtrent hunne voorwaarden, te beduiden
dat wij bereid zijn om vrede te smeeken, dan en
ik heb gezien, dat in Engeland of in andere lan
den dergelijke uitleggingen van zi|n brief gegeven
ojn, dan zouden er weinig onder ons zijn. dia
rieh niet zouden afscheiden, van dergelijke voor-
stelten.
Ik veronderstel echter ,dat zijn hoofdbedoeling
*"as, diat de geallieerden, terwijl zij den oorlog met
Pïóht voortzetten, aan de volken der wereld, zoo-
ocxrlogvoeaonde als neutrale, in toenemende, nia-
te duidelijk moeeten Diaken, dat de eenige docliedn-
jjtu, voor welke wij strijden, rationeel en onbaai-
hebtig zijn en dezelfde, voor welke wii den oprlog
SA aangegaan en dat wij overtuigd ziin, dat wij,
f1" zo eene bereikt zijn een duurzamon vrede, gewaar
Iggct door de vereenigdie autoriteit van een inbr-
"JWialen band, kunnen tegemoet zien.
,0ra irosddent W ilson's jongste woorden te gebrui-
„Do iiedoeiing iis het feitelijk in het leven roe-
van „een vennodtschap, niet alleen van regee-
maar van volken, die in het vervolg den we-
vtóvrede moeten waarborgen". Zelfs nu nog n
a, "^wijzen te over, niet dat d)e regeermgen. maar
volkan van vijandelijke landen kunstmatig on-
worden gehouden van onize werkelijke be-
v """igen, zoowel voor den oorlog als den vrede, en
?-<U daarom blijven voortgaan te doen wat ik kan
keViiu? *hii«r op te heffen, teneinde, zoo het mo-
•J* is, eenige lichtstrklem binnien te laten vallen,
gel u en naar ik geioof, de meest overheer-
K.JeQdfc en luairdnekkigBte misvatting omtrent onze
iJteUngen hot weliswaar niet uitgesproken
]r flOjWinrrlfgi is Miet ailoen Duitsclüiantd
wjJ1 uitache volk te overwinnen, maar liet te
Tp*r'vl .te vemrinon en ten slotte te vertui et 1-
'rikki.ii t*>n I£w;tor in de verdere en volkomener ont-
*N(bv van rie menschbeddL Natuurli'k moet toe
tte worden, dat noch hier noch in Amerika
voornemen ooit wefarmuieerd of zelf? maar
!-'«s I'k ga terug tot mijn eigen samen vat-
ter pn (u ,°ti"ze oorloge bed oe.Iingen, die ik in Novem-
Shórd 'a ^"kidluali gaf. Ik aeidé toen „dat wij bat
ï6ikw„.n tonden opeteken voor aan de militaire
teïaüe ïj van Pruisen geheel en definitief een
A ogeruaakt. Toej.
Het „Pruisische milita.irisme", wat verstaan wij
daaronder? Ik haal wederom de jongste woorden
van Wilson aan: „Niemand bedreigt het voortbe
staan, de onafhankelijkheid en het vreedzaam be->
drijf van het Duitsche rijk". Laat mij daaraan toe
voegen, dat niemand' onder de geallieerden tracht
of er over denkt aan bet Dudtschland van de toe
komst een grondwet of de wijze, waarop het ziin bin
neiulandteche zaken wil regelen, voor te .schrijven.
Het is fundamenteel beginsel der democratie, dat
elk georganiseerd volk de ware, echte en alleen ver
antwoordelijke rechter over zijn eigen regeerings-
vorm is. Dat is zijn eigen zaak
Waar wij of die rest van de wereld mede^te maken
hebben, dat is geen volk, maar een stelsel, dat als
zijn werking eerst in Pruisen en daarna ook in hert
overige Duitschland gebruik heeft gemaakt varn een
werktuig, met twee handvatten, die op handige wij
ze veribonden militaire en bureaucratische machi
nes.
Dat stolsel is het, dat het geweld als de souve-
redne macht ten troon heeft verheven, dat zich bij
biet najagen zijner gewaande belangen de vrijheid
heeft genomen de plechtigste verdragen te veirvaJ-
schen, liespottelijk te maken of nietig te verklaren
al naar de edschen van het oogenblik inder
daad een meer dan pauselijke macht om zich zelf
te ontlgnden van overeenkomsten en bepalingen, die
de rechten der volkeren waarborgen. Hieraan nu
moet een eind komen. Duitschlamd moet leerem
en wij geiooven dat het t leert dat uit een za
kenoogpunt juist beschouwd afgescheiden van
gevoel en ethiek dit stelsel geen winst oplevert.
Luide toej.
W'iJ voeren geen altijddurende® verdelgingsoorlog
tegen de Duitsche natie en wij wenschen dien niet
Wij erkennen, dat zij veel heeft bijgedragen en,
maar wij gelooven, zal blijven, bijdragen tot de ge
meenschappelijke kennis, het onderzoek en de uit
vinding van materieel? en geestelijk» middelen.
Maar als er een verdrag moet zijn, een werkelijk
\erdmag, een blijvend verdrag, moet het lerts an
diers zijn dan een papieren document, geschreven
met inkt en gezegeld met was. Het moet berusten
op de vasté zekerheid', dat het Duitsche volk, ewen-
zaer als wij, bereid is den regel van het algemeen»
en gelijke recht te erkennen, als niet allen in tech-
ndschen zin souverein, maar als werkelijk souve-
rpin door behoorlijke en afdoende sancties
als de behioerschendle autoriteit in de wereld. Toej.
Een andere even radicale misvatting is, dat de
geallieerden, speciaal Groot-Britannië, zouden stre
ven naar vemdertigdng ten behoeve van zijp eigen
politieke en economische'doeleinden.
Wat de „vrijheid der zeeën" betreft, ik heb ver
geefs gezocht naar een juiste of zelfs bij benadering
juiste definitie van de bet eekenis dier uitdrukking.
Niemand betwist, dat de zeeën in tijd van vrede
open zijn en open moeiten blijven voor de handels-
marine van alle naties van de wereld.
Welke bepaling zou Engeland bijv. voorstellen of
in de vredesvoorwaarde® belichamen, die dit na
tuurlijk eeuwenheugend recht zou verkorten of aan
banden leggen? De forumle zou dus, zoo zij al een
toetoepassing zou moeiten vindien', alleen gebruikt
kunnen worden om de een of andere nieuwe beper
king Jieo te geven van d' erechten als oorlogvoeren
de an die mogendheid, welke de overmacht tor zee
lieeft. Voor den landoorlog, in welken de bestaan
de overeenkomsten van den plechtigsten aard in
dezen oorllog stedselmatig door den vijand zijn ge
sehonden, bestaat geen dergelijke beperking.
Ik heb verdedigd en za. lzoo krachtig mogelijk
blijven vardedrigien ons recht om gebruik te maken
van alle rechtmatige middelen, economische zoowel
als militaire, om ons hoofddoel te bereiken en een
zoo permanenten, en vruchtbaren vrede teweeg te
brengen, als die w ereld noodig heeft. De posiii» der
geallieerden in dit opzicht is met volmaakte dui
delijkheid door W'ilson in zijn jongste red» uiteen
gezet, en ik verklaar eerbiedig zijn woorden te on-
dersclirijven toej. maar als dat deel eenmaal
is bereikt „zulten wij vrij zijn", zooals hij zegt, „den
vrede te giondtvesten oj> edelmoedigheid en necht-
vaardtighiedd met uitsluiting van baatzuchtige aan
spraken, zelfs ten bate van de overwinnaars
Een zuivere vrede, dien wenecht het volk van dit
land en dien wenschen alle geallieerden volken
(joe.j. en opdat deze bereikt moge worden en
niets meer, maar ook niets minder zijn zij on
wrikbaar in hun besluit en in hun beavidlwi Lligheid
om ook venter de noodige pogingen ie doen en zich
d» vereöschte opofferingen te getroosten
Al is deze rede niet in zijn geheel een vredesrede-
voor ing, er klinkt toch een ander geluid in door.
De brief van luansdlown» blijkt punten van overeen
komst te hebben met Asquith's ideeën. Duidelijk am-
seluwen oorlogsdoeleinden eischt ook Asquith.
Zitting van Dinsdag 10 December 1917.
Van een Duitscher.
De eerste beklaagde was 'n Duitscher, F Hindorff,
geboortig uit Anhalt. HM was dezen harfst in be
trekking in Wester Blokker bij een Duilschen vee
houder A. Schefers. Toen op 24 October in een café
te Wester-Blokker uitbetaling plaatsvond aan leveran
ciers der kaas- en melkfabriek, gal Hinsdorff voor,
dat hij opdracht van Schefers had, om «Mens leverantie-
geld in ontvangst te nemen. En de man van de cen
ten, de penningmeester en directeur van de fabriek,
P. de Boer. betaalde het voor Schefers bestemde be
drag, f 69.59 aan Hinsdorff uit Het was echter niet
waar, dat Hinsdorff opdracht van rijn baas had ge
kregen, doch hij had dit slechts verzonnen. Zonder
de voorgewende opdracht van Schefers zou de Boer.
zoo hoorden we thans, natuurlijk de uitbetaling aan
Hinsdorff niet gedaan hebben.
Verschillende sieraden schafte Hinsdorlf zich van de
oenten aan. Maar hij had er niet lang klucht van.
daar hij ijverig in rechten werd vervoigd.
De O.v.J. efochte 6 maanden gevang, en de ver
dediger Mr. Leesberg, drong aan op lichtere straf.
Bedelarij.
Een dapróer oud kereltje Hendrik Torbecke, met een
houding, die zijn gro'oten naamgenoot geen oneer zou
hebben gedaan, kwam nu aantrippélen en bleek in
de Langestraat t« Alkmaar aan agant Duif om een paar
centen voor brood ie hebben gevraagd. Hij werd we
gens bedelarij op de bon gezet en bleek beden nog
tot werken in staat te zijn volgens eigen opgave.
De 'O.V.J. eischte 3 dagen hechtenis en 1 jaar op
zending naar een of andere rijkswerkinrichting.
Te kermis.
Jan F. v. d. Vliet en W. Kraakman, een paar
jongelieden uit Zuidscharwoude waren op 9 Juli j.1.
te kermis te Heerhugowaard, waar ze n beetje te
druk schenen te zijn en ruzie met anderen hadden.
De kaftelein had daarom aan de politie verzocht
er op te letten, dat de heeren niet meer binnen kwa
men in 't café. En de surveilleerende ambtenaren
Haster uit Heerhugowaard en Koelewijn, rijksveld
wachter uit Bakkum, gemeente Castricum, traden wel
flink op doch niettemin wisten de jongelieden toch
nog weer tegen het verlangen van den hospes het
danslokaal binnen te komen, waar trouwens al niet
veel volk meer was te vinden. De beide beklaagden
hebben zich Vervolgens aan mishandeling van het ge
noemde tweetal politieambtenaren schuldig gemaakt.
Zij ontkenden.
Tegen v. d. Vliet werd 3 maanden gev. geëischt en
tegen Kraakman 2 maanden.
Verboden vorvoex.
Dan volgde Daniël de Wit, 38 jaar, veehouder te
Beets. Hij had zich aan verboden vervoer van 10
zak blauwe aardappelen schuldig gemaakt. Hij had
wel vrq wat praatjes, nu, maar toen had hij geen
vergunning En dat -was 't voornaamste.
De eisen luidde f 15 of 10 dagen hechtenis.
Daarna was Jacob Kok, die vrij doof is, 30 jaren
telt en te Beets woont, aan de beurt. Hij had 8 zak
ken aardappelen, wegende totaal 257 kilo, die in de
Beemster verbouwd waren, vervoerd naar ziin wo
ning. Hij had weJ zich erg verweerd om zelf voor
den verbouwer door te gaan, doch dat kon hij niet
klaarspelen. Een ander wns de verbouwer van de ver
voerde aardappelen, hoe Kok ook oreerde.
De eisch aie hem werd toebedacht, luidde f 15 of
10 dagen hechtenis en verbeurd verklaring van
de piepers en van de zakken. Niet zeer troostrijk l
Vlsschen ln verboden wutex.
Ele Boonstra, afkomstig uit Harlingen en laatstelijk
wonende te Hoorn, alwaar hij het sigarenmakersvak
uitoefent, had gevischt in verboden water zonder ver
gunning Daarmee liep hij van den Kantonrechter een
eisch op tot f l boete of 4 dagen hechtenis. Ele meen
de dat hij wel ter plaatse had mogen visschen. Dat
was hem. genoeg om dapper in nooger beroep te
komea
Maar óch arme, geen bratl Vandaag althans
nietde O.v.J. toch vroeg bevestiging.
Cornelis Germanus Zaal, die in Februari 1885 te
Hoorn geboren werd cn nog aldaar woont, is fabrieks
arbeider en had, evei~d» i&ooitra, in verboden water
gevischt
Ook 'n Kantonrechterlijk vonnisje tot t 4 of 4 da
gen brommen. Ook Krelis vond den moed om in tioo-
ger beroep te gaan. Echter eveneens met het resultaat,
dat de heer Officier heden bevestiging vroeg
Maximumprijs.
Dan was t Pieter Former's beurt, die als groen
ten- en aardappelenspecialiteit te Helder aan een goe
den klant aardappelen tegen 10 inplaats van tegen 9
cents per kilo had verstrekt
Dat liep nu uit op een eiscb tot f 30 of 15 dagen
zitten
Theodorua .Schermer, was absent Hij had terecht
moeten staan in gezelschap van z'n medebeklaagde
Engel Lute, evenals hij tc Castricum wonende, waar
zij in den nacht van 25 op 20 September j.1. bij'
Agatha Castricum, weduwe Jan Schermer (nog „efkes
familie van Theo) wat appelen hadden geschud en
?;estolea Recht kwistig waren zij met den geroofden buit
e werk gegaan. Hier en daar had een andere „nacht
uil", Albertus Castricum, glasgerinkel gehoord, dat werd
veroorzaakt, doordat de dartele Theo en F.ngol met
appelen bij deze en gene door de ruiten smeten. En
de besten werden natuurlijk met smaak opgepeuzeld.
Want het stelletje kwam in dien nacht van de Lim-
mer kermis. Zij hadden daar niet voor „onthouwer-
tej", gespeeld un vergaten niet, toen ze bij Agatha's
boomgaard de kans schoon meenden te zien, n ap
peltje voor den dorst" mee te nemen. Lute zei, alleen
afgewaaide appelen te hebben opgevischt
Tegen elk der beide beklaagden werd f 25 of 10
dagen hechtenis gevraagd.
Rooi.
De 28-jarige Cornelis de Ruiter, thans gedetineerd,
schilder te 's-Gravenhage, heeft op 13 October j.L on
derdak verzocht aan ae Alkmaarsche politie en dat
gekregen ook. Een kwartiertje nadat hij vertrokken
was. pleegde bij een brutale roof in de Langestraat
Bankvereeiiiging. Koperwerk, kleedingitukken, enz. was
Cornelis zoo vrij mee te nemen, nadat hij door in-
klimming zich toegang had verschaft. Ook 'n paar do
zijn sigaren wist Kees machtig te worden. Voorts vielen
een passerdoos en een duimstok nog in z'n roof
zieke handen. De conciërge dor Bankvcruenigin, Jo-
han, Reinalda, vond in den morgen van 14 Octo-
tobér het raam waardoor Kees was binnengegaan, nog
opengeschoven.
De O.v.J. vond het gewenscht, dat eon Individu als
beklaagde voor geruimen tijd uit de Maatschappij zou
worden verwijderd en eischte 8 maanden gevangenisstraf.
WederspannigheiiL s
Hendrik van den Berg, arbeider te Hoorn, 'n ouwe
bekende der Justitie, was thans absent als beklaagde
Zün vriend Picters werd door 'n pelitie-agent op
gebracht den 7den October, 's middags half een en
nauwelijks zag Heintje wat er gebeurde, of hij trachtte
den agent Zoo hard hij kon te belemmeren in diens
ambtsuitoefening.
Dat haalde Heintje nu een eisch tot een maand
gevang, op de schouders.
t Liep mis.
Jan Loenraad Geerligs, geboren te Anna Paulowna
in 1891, was laatstelijk zonder dak en klopte aan
bij de arbeiders van het petronaatsgebouw te Warmen-
huizen. En hij vond genoor. Hem werd nachtverblijf
verstrekt in de keet van het werkvolk. In Morpbeus'
armen vergat Jan alle aardsche zorgen. Toch dacht
hij er 's morgens, om, om van den een 'n jas en
van den ander 'n vest mee te nemen, om zoo de
ledigheid van z'n gebrekkige garderobe te volmaken.
Maar 't tinp op een strafze k ui» en de O.v.J. eisch
te nu een maand gevangenisstraf.
Gesloten deuren
De zaak tegen den minderarigen Engelbertus de
Winter werd met gesloten deuren behandeld.
Pijn in z'n buik.
Martinus Toj, 29 jaar, arbeider te Grootebnask, had
in het lokaal vaa Thamis Damme», caféhouder te
W«tter-B!okker i» den avond van 30 September tij
dens de Blokker»che kermis flesefc met pspermunt
en een ledig glas uit de kolfbaan weten te gappen.
Hü beweerde nu, dat goedje van „'n onbekend per
soon te hebben gekocht, maax dat was maar 'n voor
wendseltje.
De O.V.J. vond de verstokte houding van beklaagde
eigenlijk jammer. Beklaagde is nog nee) jong, heeft
overigens een' blanco strafregister en er zijn omtrent
hem geen ongunstige inlichtingen ingekomen. Het spijt
daarom den Officier, dat de jongen zoo staat te draaien.
Z.E.G. eischte ten slotte f 15 of 10 dagen hechtenis.
Beleediging.
Pieter Klaver, den 28sten Mei 1886 geboren te Hoog
woud, thans wonende te Zwaagdijk, gemeente West
woud, had Johannes Wiering een Zwaagdijker vee
houder te Hoorn, in het café van Ligthart op het
Breed bij herhaling beleedigd. Dat was niet naar Wie-
ring's zin en 'n strafzaakje volgde.
De O.V.J. eischte nu f 15 of 10 dagen hechtenis.
De zestiende en laatste zaak werd met gesloten deu
ren berecht en gold den minderjarigen beklaagde M.
Ti es en, thans gedetineerd.
A.s Dinsdag uitspraken.
Vergadering op WoenBdiag 12 December 1917, dea
m&ddiagis half twee.
Voorzitter de heer A. Klerk, bangemeeeter-aesre-
taris. AJJen aanwezig.
Na opening der vergadering volgt lering en goed
keuring der notulen.
De heer Schermerhoorn vraagt, of voor seboolred-
niging voor 1918 of voor 1917 bet hooger bedrag
wondt gegeven. Voorzitter zegt, dat bet behandeld
ie bij de begroeting voor 1918, maar dat B. en W.
over 1917 toeslag denken te geven.
Do anderhandi&che aanbesteding van die school te
Valkkoog ia door God. Starten goedgekeurd. De
aanbesteding is gehouden en bet werk uitgevoerd
door den laagjsten inschrijver, den heer C. Wit Al
hoewel de inschrijvingssom hooger was dan de be
groeting, hebben B. en W., gelet op de abnormale
tijdbomM-imdighedie®!, het werk toch gegund
Het nieuwe hoofd dar school en de nieuws on-
dorwijz*n*fc> te Valkkoog zijn roed» in functie.
Van Ged State® was een inkiistdraieele missive
ingekomen, dan hut herhaling»* «idzanvljs zoo half
mogelijk moest doorgaan, H zij dat hst in «ie mid
daguren werd gegeven of 'e avonds bij ander kunst
licht ah, petroleum of gas, dus aoety lesngas. De
.schoolopziener kon zich ook niet vereemgsn met
het uiat geven van herbeiMngSondorwlJe en wijst op
bovenbedoelde missive Met dein vrijen Zaterdag en
den geheejen Woensdag school, kan de schooloprie-
ner zich vereeuigen.
Voor heit her 1 lalingaondarwlj8 te Valkkoog had
den zich 0, te St Maarten 0 en te Eenigenbuxg 6
meisje® aangegeven. Werd het 'savond» gegeven,
dan 10. Het hoofd der school had een regeling aan
die hand gedaan voor het berballngsoaderwij®, maar
daardoor werden de lesuren voor de gewone school
kinderen gebracht van 25 op 19K. Daarmee konden
B. en W- zich niet vereenigen en weer was aan den
schoolopziener geschreven. Deze had nu een rege
ling aan de hand gedaan, dart het aantal' uren dier
gewone ecbwlklndére® gebracht was van 25 op 22
uur. Het herliajingsonderwtje kreeg dan per week
mdnder uren, maar het moest dan maar zooveel lan
ger dfuren. dat de 96 uren vod waren.
B. en W. zullen nu deze zaak verder regelen.
Voorzitter dpelde mee, hoe nog geen telefooncel
len kunnen worden gesticht, dat door hem de plat
tegrond teokening voor het eventueels kantoor enz.
is opgezonden naar dien betrokken ambtenaar, maar
nog nooit antwoord is ontvangen. Voor dat <lit is
geregeld, kan de zaak niet verder worden afgewik
keld. Spr. zal dus nog maar eens schrijven.
Van Warmen huizen was bericht ingekomen, dat
het gewone gas kostte 27 cent, muntgas 28 cent, irn-
dlustriegas 24 cent en dat bet gebruik over Novem
ber onbeperkt was.
God. Staten hebben de gemeenterekening 1916 en
aanvulling politievenordiening goedgekeurd.
Was ingekomen het bekende adres van B. en W.
van Koog aan «ie Zaan om aan Ged. Staten te schrij
ven de salarissen der onderwijzers niet te verhoo-
gen, voor de salarissen van burgemeester, secretaris
en ontvanger hier geregeld was.
B. en W. stellen voor, dit niet te doen, onbillijk
als zij het vinden om de onderwijzers hier te laten lijden,
van oordeel zijnde dat de genoemde salarissen ook
wel spoedig beier geregeld zullen worden.
De circulaire om feoèdkoope pauoleum rrai het ge
meentebestuur %an Soest, wordt voor kennisgeving aan
genomen, omdat de minister hierop reeds inmiddels
afwijzend had beschikt
Is aan «Ie orde «Ie regeling van «ie onderwijzerssala-
ris,*en. Voorzitter wijst «cop, dal gedurende de laatste
ritting het wetsontwerp Marohant niet is bekrachtigd.
Dat geeft in de ralarisrtgding urn groot rerschil voor
do gemeente. Waren de hoogere kosten eerst f 525,
thans is het f 1475. Dit erachü echter vindt zijn
oorzaak in het voorstel van B. en W. om niet zooels
Ged St willen, het aanvangssalaris te brengen op
i 600, maar op f 700. Verder stellen z{j voorHoof
den van fr holen minder dan 3 dienstjaren f 1100-
3~« f 1200, 6-8 f 1300, 8-10 f 1450, 10-13 f 1500
en meer dan 13 dienstjaren f 1600. Onderwijzers en
