Maandag Donderdag en Zaterdag
Nieuwjaarsgroeten.
Griff Lomax en zijn daad
Schetsen uit de Rechtzaal,
11(1111.
Zalerdaq 22 December 1917.
60ste Jaargang No. 6128.
TWEEDE BLAD.
Maandag 31 December
Prijs f 0.35 k contant van
4 regels. Elke regel meer
f 0.10.
In ue KtKSlWüirK verschiint de
Schager Courant op
Voor advertenties gelieve men hier
mede; rekening te houden. -
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
FEUILLETON.
fVjnotA*
Dc Nieuwjaars-adverlenlies worden dil jaar ne-
plaatst in ons nummer dat
verschiint.
Ook hij onre Agenten en de Brievengaarders
kunnen de ISituwjaars-adveilenlies worden besield.
Men gelieve te zorgen dat de opgaven ZATERDAG
29 Of C' MBi R in ons bezit zijn. Voor opuaven die
Maandag 31 December ons bereiken, kunnen wij
de opr.ame NIET garandeeren
DE UITGEVERS.
DE UITGEVERS.
Zitting van Dinsdag 18 December 1917.
EEN EENDENJAGER.
De i«rste beklaagde was Johannes Kabel, een tuinier
uit Alkmaar, die op 28 Juli in de Burgenneer twee
eenden heeft geschoten., die daarna in het water vielen
en door den jacht- en eendemliettiebber met veel spul
en moeite werden opgevischt met behulp van een
stuk touw. Daarna ging Kabel er met de boutjes
van door. De eenden waren toevallig in hetjachtwatcr
van den polder gevallen. Van den boer. wiens land
daaraan grensde, nad bekl. vergunning, beweerde hij.
Hij werd door den Kantonrechter wegens jagen zon
der vergunning beboet met 1 8 subsidiair 6 dagen hech
tenis en stond nU (in hooger beroep van dat vonnis
terecht. De O.v.J. vroeg heden bevestiging van de
door den Kantonrechter aan beklaagde opgeiegde straf.
BELEEDIGING.
't Is een heele naam. die Dirk Willem Jacohus van
Niekerk voert en op 13 October j.1. was het tevens
een groot woord, dat bij in zijne woonplaats Aker
sloot tegen zijne dorpsgenoote Bertha Hennans vo rde.
Deze achtte zich zoo bdeedigd dat zij verontwaar
digd aangifte van de haar toegevoegde krenkende woor-
ifan deed. Met dit gevolg, dat tegen den 29-jarigen'
Van Niekerk thans werd geëischt f 15 boeie of 5 da
gen hechtenis.
DIE MOET EIGENLIJK GEMUILKORFD WORDEN
/e r onhebbelijk gedroeg zich de Alkmaarsche grond
werker J. P. Bal. toen hu zich op 11 October in het
logement van Timmer in de Sint Ajinustraat In de oude
victoriestad bevond. Hij werd er door den hospes uit-
gehobbcld en tiaar dat niet best ging. verleende zekere
Fieter Blokker goedhartig assistentie. Doch deze man
werd door Bal duchtig mishandeld en moest in
den heftigen strijd zelfs een stuk van rijti vinger
laten. Een muilkorf achtte de O.v.J. voor Bal in
diens verder leven zeer nuttig. Eisch 6 maanden gev.
VAN EEN DRIFTIG VADER
Engel Groen uit Egmond was kwaad op meester
Broeksma van „Op Zee'' omdat deze zijn jongen, 'n
scholier, had geslagen. Nu kreeg Moester er van pa
geweldig van' langs. Engel bekende, in drift te heb
ben gehandeld. Een week gevangenis werd tegen heni
geëischt.
I RAJ tZ',JN LEELIJKE STREKEN.
Piet Lakeman. thans gedetineerd, heeft op 16 No
vember te Avenhorn van den landbouwer Arie Zijp
aldaar brutaalweg een rijwiel gestolen en dat te Zaan
dam verkocht
'P®' «S» lelijke streken en de eisch tegen Piet heden
ingesteld. luidde 12 maanden gev.
Mr. Offers vroeg als pleiter lichtere straf.
MISSCHIEN VOOR VERBETERING VATBAAR.
Klaas de Boer. thans te Groningen, voorheen handels
reiziger te Hoorn, heeft zijn Hooroschen {«troon M.
Laan. een manufaeturier. dezen zomer voor ongeveer
f 3(HJ benadeeld door dat geld in verschillende pos
ten te innen namens zijn patroon en het verder te
verduisteren.
,*1^™ had daarbij een niet onbelangrijke rol
gespeeld. Thans is de Boer geheelonthouder.
j ,-.y eisch te 3 maanden gevangenisstraf voor
waardelijk, met 3 proefjaren; gedurende die 3 jaren
mag beklaagde geen sterken drank gebruiken, wat ge
controleerd zal worden door de afd. Groningen der
ereeniging tot zedelijke verbetering van gevangenen.
Dus oppassen, Klaas l
VERVOER ZONDER CONSENT.
Schipper Koster van Anna Paulowna had op 25
Augustus regoenngsbloem aan boord. Zul]cs zonder het
noodige consent en daarom werd bij toen te Akersloot
werd geïnspecteerd, verba liseerd wegens verboden uit
voer uit de stelling Amsterdam.
Eisch f 5 of 2 dagen hecht
HET RIT GAAT TOCH DOOR.
Dan volgde een zekere P. Halff uit Bergen, die
te liergen aan Zee op de trambaan had gereden en
deswege na te zijn geverbaliseerd, voor het Kanton
gerecht zich moest verantwoorden. De Ambtenaar van
het Openbare Ministerie werd daar in zijn eisch niet
ontvankelijk verklaard en ging ï/n hooger beroep. De
O.v.J. vroeg nu vernietiging van het vonnis en was
van oordeel dat de Ambtenaar toch terecht had ge
dagvaard en cischte ten slotte f 10 boete of 8 dagen
hechtenis.
STRANDJUTTEN.
De 18-jarige werkman G. Kwast te Helder, heeft
aldaar aan het strand gedurende September j.1. op
diverse tijdstippen aangespoeld vet verzameld en de
vrucht van dezen arbeid, 9 kilogram voor f 3.50 aan
Simon Jacobs, zijn stadgenoot verkocht Tegen Kwast
werd wegens de wederrechtelijke toeëigening van die
goederen, die bij den strandvonder thuis behoordeta,
geëischt f 15 of 10 dagen.
Als medebeklaagde mocht de koopman Simon Jacobs
uit Den Helder poseeren en tegen dezen werd wegens
heling van bedoeld vet een maand gevangenisstraf ge-
eis cht
Mr. Prins, verdediger, concludeerde tot vrijspraak.
DISTRIBUTIE-OVERTREDINfJ.
De 45-jarige winkelier A. Dekker te Limmen. had
pech gehad. Hij had aan een buurvrouwtje petroleum
verkocht op 30 October en daarvoor van haar pe-
troleumkaart de bon No. 2 afgescheurd en meegenomen
terwijl die bon eerst 1 November inging. Beklaagde,
die dien dag Zondag had, wilde toch op tijd rijn
klanten bedienen en was er zoo toe gekomen, aldus
te handelen.
I>e Officier eisch te f 5 of 2 dagen hechtenis.
De ^winkelier J. Nuijens mede uit Limmen. stond
voor een zelfde feit terecht Maar zijn dochtertje had
hier de handeling verricht terwijl rijn vrouw ziek'
en beklaagde zelf afwezig was.
De O.v.J. meende, dat 't niet gebleken was, dat
beklaagde zelf zich aan 't delict had schuldig gemankt
en het bewijs niet geleverd achtende, vroeg Z.E.G.
vrijspraak.
WAT EEN VECHTERSBAAS.
Lolke Meinesma, bakkersknecht te Noordscharwoude
liep met een paar andere jongelui op 28 October
's avonds te half twaalf op straat Op dien Zondagavond
waren nog meer „latortjes" op de been. Weldra ont
moetten de wandelaars zekeren C. Schoenmaker en
diens metgezellen irk Swart en J. van Bogen. Er
ontstond al spoedig twist waarbij Meinesma met een
mes Schoenmaker een wonde in den schouder toe
bracht en van Bergen met een stuk hout toetakelde.
Tegen bekl. werd 6 weken gevangenisstraf geëischt
DAT HAD NIET VEEL OM HET LIJF.
Beklaagde W. Bak. werkman te Krommenie, was
absent. Hij had op 24 October te Uitgeest gebaggerd
in water, dat aan het Waterschap Schermeer toebe
hoort Wegens strooierij van bagger met behulp van
een vtiartuig werd f 5 <jf 1 dag geëischt
DOMME MAN.
J. N. Koppe. werkman te Alkmaar, had van 8
zakken gekloofd hout die -hij voor een brandstoffen-
handelaar. dien hij jaren trouw en eerlijk gediend
had. moest wegbrengen, één zak voor zien zelf ach
tergehouden zonder eenige vergunning daartoe. Dat
kostte hem zijn betrekking en sleepte thans een straf-
eisch na zich tot f 25 boete of 10 dagen hechtenis.
Vrijdag 28 December eerstvolgende zitting met nieu
we zaken en tevens uitspraken.
door
HALLIWELL SUTCLIFF.E.
Voor Nederland bewerkt d. W'. J. A. HOLDANUS Jr.
In boekvorm verschenen bij W. DE HAAN,
Itrecht. Ingenaaid f2.90. Gebonden f3.50.
9.
Fn dit alles hinderde, zooals gezegd, Griff Lomax
niet weinig Hij voelde zich als een vader van die
twee jonge meiischen en wilde niets liever dan een
paar van hen maken. Hij kwam veel op den mo-
'en; do oude Rotherson rtvocht hom heel graag en
Gre'.i Ixsgo'i hem hoe langer hoe moer te beschouwen
ais ooii goed vriend, die geen neiging toonde om haar
I-et hof te maken, maar met wion zij heel goed kon
coquetteeren, als de oinstandiglieden dat noodig maak
ten.
En intusschen vermoedde Griff geen oogeaiblik, dit
'tij zélf zijn noodlot tegemoét ging neen. snelde.
Zijn moedor en hij liepen dikwijls de drie mijlen, die
us 'ei Morshcoiei en Peewit House lagen. Bijna even
dikwij s i!s Kate maar den Monar kwain. Nu eens zat
rij met hiar handen in haar schoot na.ist den liaard
in de huiskamer en genoot van het zalige gevoel van
"iets doen; dan weer jioseerde zij in het gezellig)
atelier hoven en koek toe hoe Lomax de kleuren op
rijn pnlert mengde. Weliswaar had hij alleen gevraagd
liaar portret te mogen schilderen, maar hij wilde meer
dan dat en trachtte dat op rijn gewone vasthoudende
manier te verkrijgen. Er was geen spoor van zelfinis^
leiding in rijn geestdrift voor luite's krachtig, lenig type
*an schoonheid Met de vurigheid van een kunstenaar
deed hij haar nu deze. dan die houding aannemen;
dut hij vriendelijker tegenover haar was na de
vermoeienis van hot poseeren. meer bezorgd, dat zij
rich zou overspannen, dan beslist noodig was kon
mi dat helpen, hij, die, sinds Rij begonnen was te
schilderen, steeds gezocht had naar den schat, dien
hij nu eindelijk lmd gevonden?
Wanneer rii aan het werk waren, liep Mrs Lomax in
"«t atelier af en aan en #if dan Griff dikwijls een
standje, omdat bjj, zooals rij het noemde, zoo on
verschillig wils voor de gezondheid van zijn model; ja.
Soms kou rij haar verontwaardiging niet bedwingen.
de jongen zóó verblind kon rijn door zijn kunst
hij niets zag van het echte goud, dat onder de
j'Pl>ervlakte van Kate's kalme manier van iloe/l ver-
mrgen lag Maar nooit kwam zij er toe. zich in te
«nken wat er gebeuren zou. wanneer Griff eens naar
8ruvei^Ut*' aaal oaa a°rier toebehoorde, zu(u gaan
Roddick was dc menige, die begreep, uit welken hoek
de wind woel en hij hield zijn gedachten voor zich.
Griff reed gewoonlijk een paar maal fier week naar
Wvinvates en hij ging zelden weg zonder een paar
woorden te zeggen over de vrouw, die aan den an
deren kant van het moor woonde.
„Woont rij aan den anderen kamt van het moor?"
had Roddick. toen Griff voor de eerste maal over
hai<r sprak, verschrikt gevraagd.
„Ja, waarom vraag je dat? Je kijkt net alsof daar
ieiitand woont,, in wie je belang stelt Is dat de re
den. dat
Scheid toch uit romantische dwaas I Ik stel alleen
be'.iing in korho-nderen. fonel'en en konijn n; zanik
toch n:et altijd over vrouwen." .Maar toch kwam hij
op het onderwerp terug toen Griff weer wegging.
WooH rij wil den kant van Marsheoles?' vroeg
hij onverwacht
Neen, vnn Cranshaw', zeide Lomax, met de be
doeling Roddick op heeterdaad te betrappen.
Lieve God," mompelde Roddick.
Griff zag hoe rijn wenkbrauwen rich samentrokken,
e:i begon te lachen.
Zoo, ligt je geheim in die richting? Stel dan maar
gerust, hoort Zij woont aan den kant van Marsh-
!c"tes ei is gel ouwd met een arbeider uit dc s'.eenr
groeve.
„Je lijkt wel niet goed wijs." bromde Roddick en
sloeg de deur hard dicht „Waarom kan Lomax mij
niet met rust laten met mijn geheim?" mompelde hij.
terwijl hij in rijn studeerkamer het vuur nog wat
oppookte. .Waarachtig, ik dacht heusch een oogen-
bfik. dat hij Frervder's Folly bedoelde; Ja net zou nest
van een man als Ixanax kunnen houden God weet
waarom ze mij juist onder ai de anderen uitgekozen
heeft Lieve Hemel, ais ik maar vrij was I"
Na dien avond hoorde Roddick heel wat omtrent
Kate Strangeways of in ieder geval, omtrekt dc
wijze, waarop Lomax naar zag Rij was een schran
dere kerel, waar het een andermans dwaasheden be
trof. en hij had Lomax kunnen zeggen waarop het
avontuur noodzakelijkerwijs moeit uilloopen.
„Hij zou me toen niet geiooven, dus waarom zou
ik het liein zeggen?" redeneerde Roddick. „Voor een
verstandig man is Lomax aardig blind jar een
groote ezeL zoodra een vrouw in het spef is. Enfin'
ik zal maar afwachten, het zal vandaag of morgen wel
tot een uitbarsting komen."
Maar noch Griff noch rijn moeder dachten aan eeni
ge ramp. Overdag maakten zij samen groote wandelingen
en 's avonds zaten zij gezéllig bij den haard in de
huiskamer over liet verleden of de toekomst te praten.
Bovendien ging hij geheel op in zijn werk; hij was
heel tevreden over de vorderingen van rijm schilderij.
Ên intussclien werd, zonder dat hij er rich bewust
vuii was. de vrouw aan gene rijde vau liet moor hein
TELEGRAM.
Iets voor mij bjj; juffie?" had ze gevraagd op
allervriendelijksten toon. toen de eerste postbestel
ling geweest was; ze gehoord had het klepperen van
d ebus en het welbekende kort-rukkende schelletje
van den besteller.
Hh stond tc wachten in koortsige spanning achter
de deur. N uging 't erop of eronder...
,.'s Kijken," hoorde hij de juffrouw, buurtje van
één hoog, die er altijd als de tippen Rij was om te
neuzen in de post ,,'s kijken. Een heel stapeltje.. y
Postwissel voo rmij. Brief voor mij. Tja-neen, toch niet.
Krant voor meneer Duin... Briefkaart van nicht Toos-
je.... Neen. juffrouw, niets voor u."
„Weet u t zeker?" vroeg Marie, met heesche stem.
„Zeker?... Natuurlijk" zei buurtje,, met iets belee-
digends in haa rtoon „denkt u bijgevaL.."
Neen, ik vraag wel excuus," zei Marie.
En ging naar binnen. Kees was op een stoel neer
gevallen. Verslagen, doodsbleek. Woelend met de on-
gewasschen vingers door 't verwarde haar. Hij was
zóó uit bed gekomen na uren wakker te hebben
gelegen. Vandaag was de uiterste termijn.
„Mis," zei hij „anders zou er wel een briefkaart
althans wezen. Natuurlijk.... De eeuwige informatiën..
Dat vernielt alles."
Zij zat over hem. Aan de tafel Leunde met 't
hoofd op een hand. Tuurde voor zich uit. Begreep
volkomen 't wanhopige van den toestand
Alles hing ervan af. of die agenturen voor de fa
briek in Brabant zouden geregeld worden. Na het
faillissement hadden ze geleefd van het kleine som
metje. dat nog gered had kunnen worden van haar
.persoonlijk bezit Zij waren met huwelijks-voorwaarden
getrouwd. En na débacle had haar familie met
nen gebroken. Haar voor de keus gesteld om Kees
in den steek te laten. Dan zqu eeln bejaarde groot
moedige tante zich over Marie ontfermen. Kon rij 'daar
de huishouding gaan waarnemen Zander salaris. In
d efamilie hadden ze overwogen, dat Marie, wan-
neo rzij geld in handen kreeg, dat toch maar naar
„dien kerel" zo usturen. Maajr rij sloeg het genereus
aanbod af. En ze teerden in, van week tot week.
Kees was altijd een brave, ijverige kerel geweest. Maar
de pientere energie om - raken, die slechts 'door extra-
stevig beleid beveiligd konden worden tegen in zinking
omhoog te houdendie miste hij.
Het faillissement maakte alles onmogelijk. Zijn voor
komen wekte vertrouwen. Maar als het „antecedent"
bekemf werd. trokken de menschen rich terug. Dat
was maanden achtereen aldus gegaan.
En r^i hadden zij zoo goed als niets meer. Warm
ze met de huur van de étage al zes weken ten ach
teren, Had de administrateur van den eigenaar ge
zegd, dat a.s. Maandag de alleruiterste termijn was.
Aanzuiveren of verkassen. Liefhebbers genoeg
Marie had het onheil afgewend door een zóó saairi-
geweven verhaal van een sommetje, dat los moest
komen; en in elk geval meneer de administrateur een
„blijk van erkentelijkheid" zou krijgen voor rijn wach
ten.... Zóó listig geweven, voorgedragen, dat zelfs de
uitgeslepen, aan „smoesjes" van insolvabele huurders
sinds jaren gewoon geraakte meneer. Nneuwenhuis, 't
waarachtig voor goede munt had opgenomen.
Maar nu liep 't af. Administrateur nad gezegd, dat
de eigenaar geen dag. géén uur meer verkoos te wach
ten. 'Al zou nij nog zo ograag willen helpenhij was
zelf onderworpen aan wtat eigenaar geliefde te ver
ordenen.
Toen was Kees naar een ouden vriend gegaan, dien
hij In vroeger tijd niet onbelangrijke diensten had
bewezen. En de vriend had z'n best gedaan bij een
fabrikant in Brabant. Precies geschreven, hoe de rark
erbij stond. Verzekerd, dat Kees eerlijk als goud Wa».
Voor hem gepleit met echte, mooie hartelijkheid; zoo
als men slechts zeer zelden aantreft in tijd van maat
schappelijke misère. De fabrikant had een niet be
paald weigerend antwoord gegeven. De voorwaarden,
waarop Kees eventueel voor hem werken zou. wa
ren tamelijk gunstig. En de vriend had beloófd om
(ils de raak tot stand kwam; Kees dc vertegenwoor
diging kreeg van de Brabantsche fabriek; met klein
salaris en ruiine courtage. dat hij Kees dan alvast
met een sommetje zou helpen Hij kreeg 't dan via
den Brabander op gemakkelijke voorwaarden terug
Kees was naar Brabant gereisd, ,'t Had bijna de
allerlaatste guldentjes, die ze bezaten, gekost En zij
wachtten nu tijding..,.
De fabrikant moest binnen enkele dagen beslissen.
Afgesproken was. dat wanneer hij op Kees' offerte
inging deze dan uiterlijk Dinsdagavond bericht zou
ontvangen. Nu was t Woensdagochtend.
Taal noch teeken
't Was dus mis.
Zij waren verloren.
Hij keek op en zij kis de dolle, de stijgende wan
hoop in zijn oogen.
Zij bleven daar zitten. een heelen HJd.
Als zij wat zeggen wou en aan z'n roode wan
gen zag Marie, hoe 't nu in hem gistte, wees zij
naar boven, naar den zolder. Hij wist toch juf
frouw Groen zat te luisteren: lag misschien met het
oor op de vloer... Was familie van Administrateur...
steeds dierbaarder; rij was een deel geworden van dc
heide, die hij liefhad; van de zonsondergangen, die
nieuwen scheppingsdrang iin hem wekten; van den
wind. die hein meer dronken maakte dan wijn ooit
zou kunnen. Dat hij dit alles niet inzag, was alleen
het gevolg van het feit. dat Kate bij hem was en
dat njj naar haar toe kon gaan als hij wilde; was
er een medeminnaar gekomen of had zij Marshcotes
voor een tijd verlaten. Griff zou dit alles beter be
grepen hebben.
Ook Kate zelf begon weer levenslustiger te wor
den. begon weer graag te wandelen, begon weer te
houden van een sïonn; wel vroeg zij zich soms af,
waardoor die verandering in haar teweeggebracht was.
maar het duurde nog hed lang voor zij zichzelf be
kennen durfde, dut zij dc dagen telde tusschen het
eene bezoek en liet volgende van een man. die weer
nieuwen levenslust in haar gewekt had. Haar manier
van optieden tegenover haar man voratndeixle; zij over
won zij richtte een ëügen slaapkamertje, dat op het
Zuiden uitzag, voor zich Ln en liet hem daarin niet
toe.
Wat Joe betreft, hij dronk in den laatsten tijd meer
dan ooit. Eenmaal trachtte hij in Kate's particulier
domein door te dringen, n.1. óp eau avond in het
laatst van November, toen hij. nadat rijn vrouw naar
bod gegaan was. met Ilanna. die hom in don broedo
over hel gaan èn komen van den jongen Lomax liad
ingelicht, in de "keuken had zitten praten.
„Als ik een man was, zou ik me schamen, aan
de kuren van een vrouw toe te geven, zooals jij doet,"
zeide zij. met een brutaliteit alsof zij tegen haar ge
lijke sprak. „Die moot een eigen slaapkamer hebben,
jawel i Heb je dan geen 'oogen in je hoofd, kerel f'
„Wat bedoel je? Kom, vooruit ennoel AI dat om-
Iiocngej>raat kan ik niet hebben I"
„Als jij het niet begrijpt, dan past het een fatsoen
lijke vrouw niet het te /eggen. Heb ik je niet verteld,
dat de jonge Lomax bier in- en uitloopt, alsof hij
de baas is. Als dat piet genoeg is. zou ik wei eens
willen weten wat het wel os."
Joe Sloeg den kop *an rijn pijp tegen den haard
in stukken.
„Zij moet vannacht van slaapkamer veranderen of
ik doe het." mompelde lijj.
„.Goed gezegd 1"
„Houd je mond, kanaljel Ik zeg je, dat ik haar
ral leeren. bij mij te komen." Hij smeet rijn schoenen
uit, en ging waggejend de (rappen op. trachtte dc
deur van Kate's .slaapkamer open te maken, doch
vond die op slot Hij vloekte en -beval haar open te
doen. Eindelijk deed zij het en kwam op den drern-
pel staan. Zii was in haar onderlijfje; naar boezem
en haar prachtig-blanke armen waren flauw zichtbaar
in het licht der knars, die achter haar stond. Niettegen
staande hy hali droukeu was, voelde Joe iets van de
't Kan me niet schelen," zei hij op doffen toon.
Maar zij wenkte hem tóch te zwijgen....
„Anders staan we vandaag nog op straat f" Duis
terde ze. Toen ging hij in de kamer op en neer loo-
pen. Op z'n kouse-voeten. Zijn stappen dreunden in
het kille vertrek.
„Ga jij maar naar Je tante", aai Kees „denk
maar niet aan mij..„"
De woorden hinderden hem adt En dat er tra
nen sprongen in Marie d'r oogen. maakte hem nog
meer geprikkeld. Hü ging naar bet buffetje,; Zocht
naar een karafie,
„Kees..." smeekte ah „je weet toch.., Ala Je zoo
nerveus bent.... Doe t niet.."
Maa rhjj stoorde sr zich niet aan. Dronk het res-
tantje cognac, dat er nog stond van rijn verjaar
dag. toen de buurtjes waren komen felecitoeren en
zij genoodzaakt waren geweest iets te presenteeren,"
op. 't Schroeide in z'n leege maag «aar hij had
twee volle glazen achter elkaar opgedronken. Marie
leg met 't hoofd op een arm. Snikte van stijgende
ellende. Daar weid geklopt
Zij hadden niet eens hooren bellen.
„Juffrouw een telegram I" zei buurtje, nog eens tik
kend. Hij, met een paar sprongen, in de slaapkamer.
Zij wischte haar oogen ai Wfct met bovenmensche-
lijke inspanning glimlachje op haar gelaat te tooyeren
Juffrouw stak groen papier langs nalf-geopende deur.
„Dank u wel, juffrouw," zei Maria RJ neemt
m eniet kwalijTc ik ben upg niet gekleed. Zie ik ,u
straks even.... Een lekker kopje koffie?"
Buurtje, snel naar binnen glurend, zei niets. Zij
luisterde er niet naar. Sloot de deur. Hij kwam te
voorschijn.
Marie wenkte naafr de deur. Natuurlijk scharrelde
buurtje in het portaaL Om te luistervinken.
Zij braken telegram open.
Kom tusschen twee en drie te Uwent Zaling."
Van den fabrikant in Brabant Hij kwam zelf.
„Prachtig 1" zei Keea en de gedachte aan rijn baloo-
rigc wanhoop van zooeven, die hij in de cognac had
trachten te smoren, schroeide hem met schaamte en
zelfverwijt
Zij keekhem op vreemde wijze aan. Alsof ze niet
durfde zeggen wat haar naar de lippen drong.
Wat heb je?" vroeg hij.
Weer wees zij naar de kamerdeur. En Marie had
gelijk. Want duidelijk hoorde men nu iemand rond
sluipen. De trappen kraakten... Buurtje "had getracht
iets op te vangen. Maakte zich nu uit de voeten.
„Beajer komt straks," zei Marie, zoo zacht alsof
buurtje nog bij de deur stond.
En hij begreep.
Beijer zo ukomen. De hardste, de meest-onmeedoc^-
gende van al de „beertjes" uit latere j>eriode..
Beijer van wien rij meubeltjes op afbetaling hadden
gekocht .Hopend, dat er uitkomst zou naken. Hij had
verzuimd cr een contract van huurkoop van te ma
ken. Trachtte nu door „berrie" aan zijn geld te komen.
Moe&l op z'n allerminst twintig gulden hebben. An
ders maakte de vent, zooals de vorige keer, schandaal
Schreeuwend aan de trap; dat de buurtjes ervan ge
noten hadden.
Juist nou zou meneer Zaling^ de febrikant komen.
Zij peinsden over een raiddel tot redding. Meneer
Zaling had den vriend nadrukkelijk gevraagd! of Kees
althans na de „zuivering" geen nieuwe schulden had
gemaakt. Daarvan wilde hij de pertinente verklaring
hebben. Kon de vriend die niet geven, meneer Zaling
trok rich terug En om Kees te helpen te redden,
had de vriend gelogen. Nu zou toch alles verloren
rijn
Naa rhet station gaan, om fabrikant af te wachten,
ging natuurlijk niet. Zou absoluut verkeerden indruk
maken. Beijer was niet tegen te houden.
„Ik zal 't toch probeeren," zei Manie, die als 't er
op aankwam, een energiek vrouwtje was en rij
begon zich te kleeden. Hy ging met naar mee.
Tot dicht bij de straat waar het magazijn van Beijer
was.
Marie naar binnen.
Hij. groote, grove kerel met loerende, spiedende
oogen en zwaren knevel,' waarvan de punten omlaag
hingen, kwam haa rlangzaam, met wantrouwig af
wachten tegemoet.
„Zoo", zei de baas eventjes, aan z'n pet fromme
lend.... „zoo, komt u nu eindelijk?..."
En .\j[ane. zier opgewekt doende, praatte, ver
telde. Van wending Li hun raken ten goede. Morgen
don dag vóór vieren, zou ze....
Jal" ze ide baas, zóó bard pratend, dat het in
het heele magazijn weerklonj^ Ja, dat kennen we.
Ik kom halfdrie met de kwitantie van zes en twintig
gulden, vijftig cents. Dan zullen we wel zien, hoorl
Zij praatte, Verzekerde. Bezwoer. Smeekte...
,,'k Kom om halfdrie met de kwitantie", herhaalde
de baas, „en als je niet thuis bent, dan wacht
ik. De buren zullen mij wel een plaatsje geven zoolang..."
Marie moest gaan. Hij stond haar. samen met een
de rknechten, spotlachend na te kijken. Zulke fles-
schentrekkers
Zij ging naar Kees. Loog. dat Beijer nog een paar
dagen wachten zou. Om nem kalm te laten blyven.
Zy spraken af. zóó l&at zou Marie weer thuis zijn
En rij nam een tram. Ging eeui goudsmids-winkel
oude begeerte naar haar in zich opkomen, toen hij
haar welgevormde gestalte zag
„Wat wil je?" vroeg rij.
„Het is geen Jeven. Kale, met een vrouw, die je
vrouw niet is. Dat duld ik niet langer."
„Toen je me hadt, Joe." ieide rij met iets bitters
in haar stem. „was je niet zoo buitengewoon vrien
delijk tegen me. Een vrouw krijgt er eens genoeg
van het bod uitgetrapt te "worden, en ik ben njet
van plan die kans nog uons to loopen."
„Getrouwd is getrouwd. De dominee heetl ons ver
bonden. ik heb recht op je, zoowel voor de wet uls
voor de kerk."
Er kwam een glimlach op Kates lipjien. terwijl zij
zich in haar volle lengte oprichtte en laem strak in
zyn oogen keek.
„Dan moet jo maar naar den dominee ga.in, Joe
Strangeways, en vragen, of hij je komt helpen, want
je zult mij niet meer aanraken, ook al 1 noest ik
legen honderd korels als jy bent, vechten."
„Ik ben oen fatsoenlijke kerel,beweerde Joe na
een benauwende stilte.
„Een vreemd land, dat jou fatsoenlijk zou noemen,
Joe."
Weer volgde een stilte, die alleen verbroken werd
door het tikken van dc klok beneden in de keuken
en het lawaai van de anuizen achter het behang.
„Ik ben een fatsoenlijke kerelherhaalde Joe einde
lijk. „en de duivel mag ine halen, als ik toelaat, dat
mijn vrouw zich afgeeft met den eersten besten fij
nen mijnheer, die luiar het hof maakt."
„Mij afgeven 1" riep ze in een plotselinge opwellilig
van woede. „En dat durf jy te zeggen
Joe voelde, dat hij in |het voordeel 'kwain. nu hij
haar boos geanaakt had. „Ja, je afgeven, dat kooit
er natuurlijk van."
Alle strydlust verdween bij Kate. Hij had haar ein
delijk geopenbaard, wat rij al die maanden niet had
willen rien: zij moest de waarheid onder de oogen
zien en rij zag. in een oogenblik van helderheid do
treurige jaren, die nog voor haar lagen, wanneer zy
van Griff afscheid genomen zou hebben en ieder rijns
weegs zou gaan. Zonder verder een woord te zeggen,
keerde rij zich om: en voordat Joe haar plan gera
den had, had zij dc deur voor djn neus dichtgesla
gen en hem in de koude gang laten staan. Zij wierp
zich op haar bed en schreide heele tranen, terwijl
huar man naar rijn eigen kamertje strompelde. Zij
wilde Griff nooit, nooit, meer zien.
Maar Griff zelf kwam den volgenden ochtend haar
liezoeken en deed haar een geheel anderen kijk op
dingen krijgen. De heldere, vriendschappelijke blik in
zijn oogen het prettige praten over het een of
andere onderwerp, waarin zij beiden belang stelden
zijn vriendelijk volhouden, dat zij alles behalve
goed was en dat hij zyu moeder zou vertellen, hoe
