Binnenlandsch Nieuws,
Brieven uit Engeland.
meegeteld.
De meest wreede fantaiioskan zich txiet voorstellen,
welke middelen gebruikt werden om menschen te
dooden. „Men fustl eerde zo met mitrailluuses, mi®
wierp ze m de rivier, men botnd ze vast aun hooimijten,
die dun in brand weiden gestoken." Velen bleven
wekenlang onbegraven, de kraaien pikten hun oogen
uit.
De spieker gooit oen nauwkcurigo opgave van hot
nantul slachtoffers in een groot aantal plaatsen, van
nndcteu kun hij dit niet doen, maar hg weet zoor
stellig, dat ook daar hot touw niet word gespaard;
één enkel llongaursch butailiou had 1000 Al. louw
bij zich, toen hot vuu Serujowo naar do grens word
gestuurd.
la Tuzla zag men ongeveer 300 Servische bewoners
aan do boonion hangen. Men beweert, ilat generaal
1'otiorek alléén 30ÜÜ doodsvonnissen ondertoekond
heeft, (Uitroepen van verontwaardiging.)
llier wordt liet verslag dor rede in do Novosti af
gebroken. De censuur hoeft verdere openbaarmaking
vuli de rodo verboden.
POOLSCHE TROEPEN.
l)e kromteho bladen, zoo meldt llavos, berichten
dat liet eerste contingent 1'oolscho troepen te Ror-
douux ie aangekomen. Naar aanleiding hiervan
schrijft do figaro: Wéinig monschen weten, dat er
thans ip do Vereenigde Staten meer dan vijf millioen
I'olen zgn. In- verscheidene honderden stodon zijn
worvtngsburoaux opgelicht onder leiding van een
contraal militair comité, dat door de rogooringon dor
bondgonooten Entente erkend is. Er zijn in de
Vereenigde Staten en in Canada drie Poolscho in
structie-kampen en slechts dekwestio van liet vervoor
zal hot aantal troepen bepalen, dat het Poolsche leger
in Frankrijk uit dio bron zul kunnen ontvangen. De
hoedanigheid en de goest der .troepen zijn onverge
lijkelijk, want iedere oldoat is van meening, dat
hij niet alleen komt deelnemen aan den gemeenschap-
pelijken strijd voor de overwinning van recht en vrij
heid, maar dat hij voor de opoffering, die hij zich Vrij
willig getroost, do bevrijding van Polen voor goed
verzekert. Bijna al die vrijwilligers hebben hun klei
ne ondernemingen van de hand gedaan, hun, spaar
penningen opgenomen. Sommigen hunner hebben
vóór hun vertrek hun bezittingen te gelde gemaakt en
het geheele bedrag aan het Poolsclie ltoode Kruis
geschonken. Paderewski, de beroemde pianist, is de
onvermoeide drijfkracht van deze beweging in de Ver
eenigde Staten geweest. Een afstamming van maar
schalk Poniatowski, de infanterie-luitenant Stanis-
laus Poniatowski, heeft het eerste contingent naar
Frankrijk gebracht
AAN HLT FRONT.
De correspondent van de Daily Mail" te Petrograd,
die het Russische frofit bezocht, vertelt dat in „nie
mandsland1" levendig handel wordt gedreven van
's morgens vroeg tot s avonds laat De Duitschers ma
ken door vingerteekens den Russen de prijzen ken-
y baar. De handel geschiedt tegen contante betaling of
tegen ruil var andere artikelen. De Duitse hens ver-
koopen legen zeer lage prijzen: scheermessen, pijpen,
champagne, sterke dranken, sigaren, tabak, brotels,
horloges, knoopen enz. Zij koopen voornamelijk zeep,
waarop zo zeer gesteld' zijn. JJoo ruilen ze een floscli
champugne ltooderor lego» eer. stukje toilet
zeep. Als zo ii contant verkoopen, willen ze alleen
geld aannemen van het ouae regime, zij weigeren het
geld van Kerenski, met name de biljetten der vcor-
loopige regeering. Do dagelijksche omzet beloopt hon
derdduizenden roebels.
Ondanks de gegeven orders komen eiken avond
Duitsche manschappen in de Russische liniën om
kaart te spelen met de Russen en dat spelen duurt
tot in den vroegen morgen voort.
a
UIT DEN RAAD VAN ALKMAAR.
Men meldt uit Alkmaar aan het Handelsblad:
In de eergistermiddag gehouden zitting van den
Gemeenteraad verzocht de heer Elfring aan den
Burgemeester, om bij de benoeming van leden van de
Commissie voor het Distributiebedrijf niet tot voor
zitter voer te dragen den wethouder Thomson, daar
«le/.e bij dit bedrijf geintïressi'erd is. Ook achtte hij
het niet wenschelijk, dat de heer Verkerk in deze
commissie herbenoemd werd. De burgemeester ant
woordde, dat hij bereid was het verzoek van den
heer Elfring in de komende vergadering van D. en
W ter sprake te brengen, indien het hum bleek, dat
de Ilaad dit noodig oordeeld* en liet' niet Iret ver
zoek van één raadslid bleef. Kpr vroeg daarom of
d.q Raad hot verzoek van den heer Elfring onder
steunde. Algemeen® VLte volgde, zoodat het verzoek
niet nader uoor b. en 4V. z.a> behandeld worden. Daar-
nn diende do hoer Elfring een motio in, waarbij do
Raad du weuseholgkhild uitsprak ein als voorzit
ter van bet dlstributiebedrij' gc.m wethouder to be
noemen, die bij dat bedrijf belanghebbende is. Laar
zeker of je van m« hieldt; maar nou weet ik het. Je
bent ioioerschi"
...JaJoersch of niet." antwoordde zij, „maar het zal
mgn dood zijn, als je naar Londen gaull"
„Dan ga ik niet Bon je uou tevreden?"
En dan op echt vrouwelijke wgze dadiclgk terug
krabbelend; „Griff,. wil j« graag? Ik ben maar een
dwfias vrouwtje en «ls je werkelijk graag -r-"
„Daar zou ik in de laatste plaats aan denken, kind
lief. Ik ga niet verder dan Yorkshiro, zoodat ik da
delijk bij je kan zijn, als je me werkelijk noodig
hebt. Zal je me iederón dag schrijven?"
Zii sloeg haar oogen neer.
..Ilt schrijf zoo slecht, Griff. Je zoudt je ervoor
schamen."
Weer lachte hij luid op.
..Dut zullen we maar afwachten, vrouwtje Je schrijft
iederen dag aan mij en ik aan jou. God, wat zulk®
die maanden lang duren."
Mrs. Lomax vond, dut zij nu lang genoeg alleen
geweest waren. en ging naar binnen.
„En nou jg naar bed. Katel" zeide zij. „Griff is
er erg op gesteld, dat een vrouw er friscli en knap
uitziet, en als jij jouw gezichtje door lang opzitten'
zoudt boderven, zou ik niet graag voor de'gevolgen
instaun."
„Maar ik wel I" riep Lomax vroolijk uit,
„Eti Is alles nu in orde?" vroeg Mrs. Lomax, toen
zij alleen waren,
„Ja, ik ga morgen weg, om terug te komen, als
als we vrij zijn."
„Wat is er. Griff? Waarom kijk je mij zoo aan?"
„U bent de bovenste beste. Om zoo lief te zijn
voor Kate, als u geweest bent
„Zeur toch niet, jongen l Ik houd van Kate en
Jij ook. We kunnen nu allecm maar afwachten hoe
alles afloopt. Ga je nu ook naar bed?"
Neen 4iog niet dadelijk. Ik moot eerst nog wat
lucht happen."
HU dood de deur voor haar open en gearmd gin
gen zij samen de trap op.
„Slaap lekker, moeder," zeide hij, toen zij op het
porinal waren „en tob nou maar niet te voel I"
„Ik beloof hot je, Griff I"
Hij liep weer nuar beneden, zotte eon pet op .en
Cnaur buiten. Hij voelde zich kortsachtig ruski
en ulloon de scherpe avondwind en een fiissche
wandeling zouden hem dien inacht kunnen dóen Sla
pen. Het Murshcqtcs-moor in gaande was hij sjxKHlig
bij do hoevo tegenover Ilazel Demo; en denkend aan
dal peterse kwcld, waurover molenaar Rotherson Zoo
verbaasd gestaun had, als in eon natuurlijk verband
aan hof stroojion, dat hij met Ling Crag gedaan had.
sloeg hij den weg haar Dene in. Toe® lig langs den
molen kwam, zag hij in Grota's kamer nog licht bran
den.
„Arme meid!" prevelde hfj, terwijl een warm ge
voel in hem opkwam; „het zal me benieuwen, wan
neer die uil van een prediker een knappe vrouw zal
begrijpen."
echter niemund drna motie ondersteunde, kon rij
niet in ■behunioTng komen.
Totleeraar aan hut Gymnasium en Ilandolsschool
werd benoemd de heer A. J. M. Schillings; tot lid
van de schattingscommissie der rljkslukoihstanbe-
lasting do heer Jb. Cloock,
Aan de ordo kwapi een voorstal van R. en -W., om
mot ingang van 1 Jan, voor hen, dio f 1200 of minder
verdienen, den gnsprijs over den gewonen meter op
12V4 cent per kub. M. to brengen en óver don munt
gasmeter op 13 cont. Door do hoeren Westerhof en
Vorkerk was eon amondoniont ingediend, otn dezen
prijs te hopalon respectievelijk op 8K cont en op
9 cent. Over dit voorstel staakten do stemmen, zoodat
de beslissing in eon volgondo vorgudering zal ge
nomen worden.
Na verwerping van eon voorstel van den heer Udo
om de salarissen van burgemeester, secretaris en ont
vanger to bepalen onderseheidonlijK op f4200f5000,
f 3500—f 4500 en f.3200—f 4200 en een voorstel tot rege
ling dezer salarissen, door den heer Cloeck gudann,
niet in behandeling kwam, wijl het niet ondersteund
werd, nam de Raad met afgerneene stemmen het
voorstel van' B. en W. aan óm -do/u salarissen to
bepalen voor den burgemeester op f 4200—£000, den
secretaris op f37004300, en den ontvanger op f2000
f—3500.
Eon voorstel van R. en W. dat do tijdsomstandig
heden niet gunstig zijn om een besluit tc nomen tot
het afschaffen van de huur van eloctrischo en gas
meters, werd nnngenomon met, 10 tegen 5 stemmen.
- Door do heeren Verkerk en Westerhof was voor
gesteld do meterhuur af r6 schaffen. Resloten
werd tevens den prijs van het muntgas, thans per
M3. een cent meer bedragende dan dien van gas over
do gewono meters, gedurende den crisistijd met Vt
cent per Mll. to verlagen, Ingaando 1 Jan. J.L
Goedgekeurd werd het aanguan \a.n eon tijdelijke
geldleening van f92.500, ais-voorschot voor het eloc-
trisch bedrijf.
Hierna kwam do gemeentebegrooting, in behande
ling. De heer Westerhof wenschto bij do nlgomoene
beschouwingen aan een beiére financieels verhouding
tusschen het Rijk en de Gemeente tot stand te zien
komen. Gaariio had hij voorstellen van B. en W. go-
zien, waarbij brandstoffen goedkooper konden gele
verd worden alsmede het schoeisel. Ilij drong aan
op het openen vpn verwarmde lokalen met of zon
der koffie, openbare speeltuinen voor de jeugd, groo-
tor porties voor den zelfd nntmijs uit do Centrale
keuken, betere regeling bij de bcns-distrlbutie.
De heer Udo zag gaarne eon speciale» wethouder
voor ónderwijs en financiën optrede» en kondigde
een motie aan, waallij hij dit binnenkort zou voor
stellen.
Ten einde aan de financieel© moeilijkheden der ge
meente tegemoet te komen adviseerde spr. een ver
l-eterde opcenten-lieifiiig op de personeelo belasting,
die f20.000 zou opbrengm, een progressieve school-
geldheffin; waarnlj de minder bevoordeelden geen na
deel zullen ondervinden en eene verheuging der be
lasting op de openbare vermakelijkheden tot 10 pet.,
die een niet to verwerp m baten ie de gemeentekas
zullen brengen.
GEEN SUIKERRANTSOENEERING.
De resultaten der jongste bietencampagne zijn
nog niet bekend, toch nu staat reeds vast dat voorloo-
plg aan do invoering eener suikorrantsoenconng niet
wordt gedacht.
De Minister van Landbouw enz., heeft eenlgeu tijd
geleden het advies opgevolgd der directie van het
sui-kerdistributieburoau. om door verscherping der in
spectie na te gaan of niet op dio wijze overtredingen
waren te koeren, en van liet resultaat te doen af
hangen of de rantsoeneering al of niet zou worden
ingevoerd.
In de prakrijk is dit een zeer goede maatrego! ge
bleken, de overtredingen zijn tot kruimelgevallon be
perkt en vele daarvan spruiten nog voort uit onbe
kendheid met de regeling.
Zoo zijn er winkeliers, die, de gevolgon voor zich
zelf niet beseffende, suiker leveren aan kleine in
dustrieën.
Het voordeel door hen momenteel behaajd, wreekt
zich weer in dezen tijd, enkele weken voor het be
kend worden van het resultaat der campagne. Im
mers de hun eenmaal toegewezen hoeveelheid wordt
niet tusschentijds aangevuld.
Geconstateerd kon worden, dat over het algemeen,
dank zij het onverbiddelijk toepassen van Art. 10
der Distributlewet Opsporing der strafbare feitm-
door de ambtenaren en de dienaren der politie
de overtredingen tot een gering aantal beperkt "blij
ven. Daaraan is hA to danken, dat, zeker in de eerst
volgende maanden, van suikerrantsoeneering geen
sprake zal zij.
NEKKRAMP.
Kootèn, 2 Jan. Een kind van den landbouwer G.
de Jong, alhier, is aan nekkramp overleden, terwijl
in hetzelfde gezin nog een patiënt vermoedelijk aan
dezelfde ziekte lijdt.
Miet het instinct van oen strooper bleef hij staan,
toon hij hij hel hek kwam, dat toegang gaf tot het
peterselieveld. Het was pas volle maan geweestieder
struikje, ieder varentje toekende zich scherp af in het
blauw-achtig© licht. Midden In het veld zat een haas
in elkaar gehurkt, oen baasr vin een haas. zijn lichaam
doodstil, terwijl zijn kop zich in alle richtingen heen
weer bewoog, om te .hooren of er geen gevaar
dreigde. Do avondlucht kriewolde in Griff's keel, hij
moest even hoesten of -hij wilde of niet. De haas
vluchtto regelrecht naar oen van de muren; dan volg
den vlak achter elkaar eenigo scherpe geluiden, éls
liet gokrijt vun een kind, dat tanden krijgt.
„Daar moet eon van de jongens zitten; eens even
kijken wie het is?" dacht Griff.
Kalm ging hij het veld over en klom over het
muurtje, waardoor de haas verdwenen was. Een dof
gefluister: „W,io is* daar?" begroette hem, toen hij
op het gras neerkwam vlak bg een stevigon knaap
met oen haas in zijn handen.
„Ken je me niet. Will Roddiough?" lachte Griff
zacht.
„O. Jient u het, mijnheer? Dat verandert de zaak."
Een glans van blijdschap kwam op Wlll's gelaat, tóen
hij I-omnx herkende.
„En nog al geluk?"
..Twee maar en ik heb hier moer dtfh twee uur
achter den muur zitten koekeloeren."
„Ja. jong, dat strikken is maar een armzalige sport
Eerst moet je overdag rondsluipen, om te zien wel
ken weg de hazen nemen;.du, dan moet je bij duin
muur zitten, wachten, tot jo half dood bent van de
kou; en per slot van •rekening vang je nog niet veel.
Zeg,' Wilt, wat oen stomme noesten om altijd door
hetzelfde git te kruipen."
„Niet stommer dan de menschen. dio ultijd door
Hetzelfde hok in oen vold gaan. En als zo leoper wa
ren, dan behoefdo jo inict eens eaii strik te spunneii I"
Will glimlachte om zijn oigon rodoneortng.
„Maar kijk oons aan, Will", zeido Lomax, „uit eigen
ervaring woot ik, dat eon haas nooit* naar zijn h-ger
gaat voor het aanbreken van den dag, tenzij hij door
iemand gestoord wordt."
„Hoogst zelden, maar toch wel oen enkele maal.
Hot ls eon hofje, als ie er eon voor den ochtend vangt
„Maar waarom hen Ie Dan Smicks of oen van de
andoism niet meegebracht?" i
Will Roddiough floot minachtend.
„Dan is aan het vilJen erf komt vooreerst niet. U
weet niet hoe gek een vrouw een fatsoenlijk man ma
ken khn. En Jack van Limg Crag kon niet komen
voor zijn kroeg dicht was, en zoo had de een dit.
de ander dat. En toon dacht ik zoo."
„Vooreerst niet?" herhaalde Giiff. „Bedoel jo daar
mede, dat zo straks wel komen?"
„Och mijnheer, waarom zou ik het tegen u niet
zeggen? Wij zouden straks bij elkaar komen in Cringle
Woorl, om to zien of wc niet oen paar fazanten kunnen
snaaien."
„De oude troep Dan Smicks, Jack van Ling
DE BOMMEN OP GOES.
Officieel. Het ministerie van buitenlandsche za
ken deelt het volgende mede:
Het Onderzoek van de scherven der op 22 Decem
ber 1.1. op Goes geworpen bommen, waarvan een
ingezetene van Goes ongelukkigerwijze het slachtof
fer werd, heeft aangetoond dat deze van een ge
heel andere constructie waren dan die, welke in vroe
gere gevallen werden gevonden. Op een der stabiu-
sftties-vleugels werd, echter nog een overblijfsel aan
getroffen van een etiket met een opschrift in de En-
gelsche taal, zoodat deze bommen klaarblijkelijk van
Engelseh maaksel zijn. In verband daarmede is aan
llr. Ms. gezant te London opgedragen aan do Brittclie
regoering een zeer ernstig onderzoek in te stellen
nopens d'tf vraag of do bedoelde schennis van het
Nederlandse)) grondgebied aan een Britschen vlie
ger is te wijten.
DE UITVOER VAN PAARDEN.
Naar wij vernemen, zijn door het lid van de twee
de Kamer voor Enkhuizon, don heer A. Coïijn, eenigo
vragen tot den Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel gericht naar aanleiding van den voor
genomen uitvoer naar Duitschland van 5000 volja-
rige paarden.
GEDERAILLEERD-
Bij het station Heerlen is gisternacht op gerin
gen afstand van den juist binnengekomon laatslon
personentrein uit Sittard, een kolentrein gederail
leerd. Do zware machine werd naast oen houten op-
zlciiterswoning uit de rails geworpen; de pakwagen
en onmiddellijk daarachter gekoppelde wagons met
ko'en schoven in elkander.
Het bleef bij deze materieel© schade. De hoofdspo
ren bleven onbelemmerd.
Baarn, 29 Dec. 1917
Dat ook in Engelandde vredesbeweging moer en
moor veld wint, behoeft niet betwgfeld te worden. Na
tuurlijk kunnen wij bg do beoordeeling hiervan hiet
afgaan op hetgeen Reuter ons belieft te seinen. Reeds
tc vaak nebben wij kunnen merkc® hoe Reuter zorg
vuldig alles weglaat, wal maar eenigszins den indruk
zou kunnen wekken, alsof er ook ui Engeland men
schen zijn die ten slotte den oorlog moe zijn gewor
den. Een juist oordeel over den werkelgken toestand
is uit deze berichten dan ook niet te verkrijgen. Het
eenige, wat wij kunnen doen, is kalm de Engelsche
kmnten afwachten, en zie® wat wij in deze i n of tus
schen de regels kunnen lezen. Het nieuws is dan
gewoonlijk evenwel een weinig oudbakken geworden.
Vandaag den 29sten December, moet ik mgn nieuws
putten uit eon "krant van den 13den, do Dailv Tele-
giupli, die een lang verslag bevat van een i zitting van
net Lagerhuis op den 12den. Eon van de leden, Mr.
Lees Sinith, wijst op de wenschelijkheid. om de re
geering wel is waar macht te geven, minder wensche
lijke pamphlotten en brochures in beslag te doen pc
men, maar tevens, dat dergelijke pamphletten en bro
chures, indien zij na gedaan onderzoek zouden blij
ken, geen verkeerde of gevaarlijke dingen té bevatten
nu ©enige dagen, bijv. een wock, weer - aan ue eigen
aars terug te doen geven. Een ander lid, Mr Hughes,
wees op bet wensclielijkc, om de beoordeeling van
dergelijke stukken te laten geschieden door menschen,
die ten miiisto eon beetje verstand van zulke zaken
hadden, en nog een ander vestigde er de aandacht op,
dat de Engelsche' vrijheid aan banden werd gelegd op
eon tot dusver ongekende manier.
Als liet Kamerverslag hiermee was afgeloopcn, zou
den wij al een 'tamelijk goed oordeel kunnen vormen
over dei) bes taanden toestand. Utt het gesprokene volg!
zonneklaar, dat oen soort pamjihletten en bioeliurcs
verspreid worden, die de regeermg alles behalve aan
genaam zijn, die zij prolfeert aan de ciroulatic te
onttrekken, en dat zij daarbij gebruik maakt van mid
delen, dio soiinnige liefhebbers vun de hooggeroemde
Engelsche vrijheid te ver gaan. Maar or is meer. De
sprekers moeten beantwoord worden, san hel antwoord
laat, zooals^ wij zullen zien, aan duidelijkheid niets te
wenschen over.
Sir G. Cuve begint zijn antwoord met dc mede-
decling, dat de pacifist, voorzoovor die aan hem be
kend is, voorzdovor hij met hem te maken heeft
oen man is, die niet alleen vrede wenscht. maar vrede
door overgave. „Noem er ©en", wordt hem toegeroepen,
maar de spreker gaat daarop niet in. Hij vervolgt
Dat zijn do menschen, met wier blaadjes lm gesehrif
ten 'ik me rtu jbl maanden lang heb moeten bemoeien,
monschen, dio. om vrede te krggen probeeren het
we ven van legers ts bemoeilijken, onze Jonge mannen be
praten, niet in dienst te gaan, den aanmaak van am
munitie belemmeren, en wier wensch In het algemeen
is, om Engeland in don toestand tc "brengen, waarin
Rusland op hot oogonblik verkeert. Hij wil niet spro
ken over het groot aantal verecnigingm van allerlei
s'oort, die in liet land zijn opgericht om deze soort
van propaganda to verbreiden, liet soort brochures,
dat hij op liet oog heeft, is volkomen onverschillig,
als hot er op aankomt een ware voorstelling van ae
Crag, jij en Ned Kershaw?"
„ja, nog altijd hetzelfde troepje. Jack wou u nog
eon boodschap sturen, maar Ned Kershaw zóldc
„Wat?"
„Dat u het al druk genoeg hadt. Ned is altijd
zoo'n grappenmaker," voegde Reddiough er veront
schuldigend bjj.
Griff vloejrte weer In zichzelf, doch begon dan te
lachen. 1
.Toevallig ben ik tot het aanbreken van dón dag
vrij. Jongen, Will, ik voel, don ouden lust weer boven
komeni Vindt je hot goed, als ik mee ga?"
„En wat graag ook, mijnheer. Precies Je vader
precies," mompelde hij goedkeurend, terwijl hij zijn
net oprolde en gijn hazen in zijn linkerhand nam.
„Het zul langzamerhand tijd worden, denk .ik. La
ten wo éven op "de klok van Cranshaw gaan kijken."
Will klom op den top van oeh heuveltje In de
buurt, gebruikte de kerk voor oen ander doel dan
waarvoor zit oorspronkelijk bestemd was en zeide, dat
zo wol konden gaan. Cringle Wood lug'eon halve mlll
ton westen van Wynyates het was een hier én
daar moPtuken en beuken begroeide inzinking in hel
moor ou oen geliefkoosde verblijfplnuts van de fa
zanten, die genoeg hadden vam do wildparken vctr-
dor (n het dal. Kershaw1 en Dan Smicks waren er reeds
oen zij kwamen terwijl Jaok van LingCrag niet
long op zich wachten liet. Toon hij Jack Lomax zag
begon zijn gezicht dadelijk to stralen, zoodat men
met behoefde to vragen of hij blij was, dat de troop
vergroot was. Het was eon prachtige nacht; oen klein
beetje vorst, maar niet genoeg om de roestbruine vu
rens, die tusschen de boomstammen groeiden, wit tc
maken; hier en daar. toekende oen oude fazant, dio
op zijn ciketak zat, zich Scherp tegen do lucht af
Rrrrt, rrrrt, gingen do geweren. Giff gaf er niet om
<lat hij geen geweer had; dat schieten op zittende vo
gels was op zichzelf een armzalige sport; het avon
tuurlijke wis alles wat hom aantrok.
„Do jachtopzionors hebben zich in den laatston tijd
nog al kalm gehouden, is hot niet?" vroeg Griff aon
Jack van Ling Crag, terwijl deze een vogel opraapte
„Jn mijnheer, zoo kalm als kerkmuizen Er ziin
niet zooveel fazanten in Crimglo Wood als vroeger
en zij hebben hun liandcm vol mot do wildjmrken ver
der op, liet Ls de moeite niet waard, vindt de Squiro
om jo met Cringle Wood druk to maken. Vroeger
was bet heel anders, zooals u u nog nog wel her
inneren zult. Weet u nog dien nacht, da?
Hij hield op. Vijf schoten kwamen uit vijf verschil
lende kanton' van hot boseh. Dan Smicks en Ned Kers
haw kwiynen naar hun kameraden rennen, terwijl vijf
man uit verschillende richtingen op o<® draf nnnr
hem toekwamen.
„Niot schieten, jongens f" riep Jack, die. den toe
stand dadelijk overzag, „Mot do kolf. maar niet schie
ten. Een eerlijk gevecht en onmiddellijk mar huis,
zoodra we met hen afgerekend hebben. Bliksems I Do
Suuire zelf is er bij I"
Deze laatste woorden waren alleen maar verstaan-
zaken te geven. Deze geschriften overdrijven het aan
tal der dooden en gewonden, zg vermenigvuldigen ze
met tien, soins met honderd, zelfs met duizend. Zn
geven steeds het Duitsche standpunt weer, omtrent het
ontstaan van dezen oorlog, en den toestand van het
oogenblik. De schuld ligt steeds bg ons, nooit bij
onze vijanden, of soms. als zij erg goedig zijn, ge-
deeltelijji bij ons eu gedeeltelijk bij, onze vijandi®.
De luchtaanvallen, do moorden op wecrloozo magers
worden In deze Drocliuies gerechtvaardigd op grond
vun onze blokkade. Zij komon steods tot de volgende
moruul: Neem gron deel aan den oorlog; geef niet
jo loven voor je land; bljjf uit den strijd, als je kunt.
Deze blaadjes, gaat Sir G. Cave voort, worden in
allo steden en dorpen verspreid. Ze worden 's nachts
onder de deuren van de woningen geschoven; ze wor
den aan jongens gegeven, dio juist den militairen "leef
tijd bereikt hebben, en doelen dezen moe, op welke
wijze ze dienstweigeraar kunnen worden; ze worden
soldaten in do hunden geduwd, wanneer deze met
verlof terug koeren vun het front, in de hoop. dat ze
'ze meo terug zullen nemen naar hum kameraden. Ze
worden gezonden naar de familieleden van gesneu
velden on gewonden, een van de wreedste dingen <Eo
men zich voor knn stellen. Deze soort propaganda
wordt zonder ophouden on zonder eenig gewetensbq-
zwaar voortgezet. Door wie se betaald wordt, verklaart
Sir G. Cavo niet te weten, maar ze moet zeer voet
gold kosten. Hg wil niet lieweren, dat de verouni-
gingen, waarvan deze propaganda uitgaat, alle do be-
doöling hebben verraad te plegen jegens het vaderland,
en evemnin, dat zg gesteund worden door Duitscl)
geld. Maar zij verrichten Duitsch werk. In sommige s
gevallen worden zij gesteund door vrede-dwuzen, ui
andere door revolutionairen, die deze methode uan-
grijpen, om tot hun doel te geraken. Soms ook zijn
er andere motieven. l>e spreker wil daaroi» niet ingaan
maar hij vodigt er nadrukkelijk de aandacht op, dut
hjj de gevolgen van deze beweging ziet, en als de Brit-
scne regoering toestond, dat ze ongestoord voortging,
zou ze eon zware verantwoordelijkheid op zich laden.
Op deze wijze sprak- Sir G. Cave nog eenigen tijd
vnoit, maur zijne verdere woorden zijn grootendoci-
een herhaling van het voorgaande, en werpen in el
geval niet meer licht op de zaak. Trouwens, deze Is
duidelijk genoeg. Er blijkt uit de redevoering vnn
Cave, dat In Engeland een wijdvertakte en hardnekkige
vredesbeweging bestaat, die over een' ontzaglijk kapi
taal schijnt te kunnen beschikken, en geld noch moeite
spaart, oin haar doel to bereiken. Vérder blijkt, dat
de l-egeéring haar uiterste best doet, deze beweging tc
onderdrukken, doch met twijfelachtig succes.
Natuurlgk werd ook nog weer op Sir G. Cave's
redevoering geantwoord. Mr. Samucl bracht een gevat
argument - naar voren ten gunste van vrijheid van
drukpers. Als er geen vrijheid van spreken en schrii
ven had bestaan m den Krimoorlog, zei Mr. Samucl
zou inen John Bright tot zwijgon hebben ^•biurh;
en als dit zoo geweest was in den Transvaalschan oor
log, had men het zwijgen moeten opleggen aan
den togonwoordigen Eersten Minister.
Wh herinneren ons de hartstochtelijke wijze, waarop
Lloyd Georgo het zeventioi) jaar geleden voor de Boe
ren opnamen, en het moet oén eigenaardige gewas,
wording in hem opgewekt hebben, toen hij daaraan
op deze manier werd herinnerd. Toen ter tijd ging
hij dwars tegen de inzichten in, niet alleen der En
gelsche regoering, maar van dc overgrooto meerder
heid vun liet Lugerhuis en van geheel Engeland.- Maar
er was vrijheid van spreken, eu Lloyd Georgo sprak.
Hij is nooit iemand geweest, die er gemakkelijk toe to
in ongeil was, niet te snreken, zoomsn toen als thans.
Alleen, de toestanden zijn ecinigszins veranderd LI -
Ueorge is hoofd der regoering gcwxxxlen en houdt
nog steeds zooveel redevoeringen per week. En ieder,
die denkt evenals hij, kan spreken ai schaven, zoo
veel en zoolang als hij wil. Maar wie togen Lloyd
Georgo is, wie vrededwaas Ls. Wié meent, dat hot dq
e c.il meer good zou doen deze moordpartij op groole
schaal te staken dan er mee voort te gaan. wie, laten
we hot maar zeggen, nog een greintje gezond versland
bezit, zu lzwijgen, want Engeland wordt geregeerd door
menschen, die andere ideeën zijn toogoduan. En on-
dertusschun venannt het lund op schrikbarende wijze
van twee zijden. Honderden vun zijn beste jonge le
vcois gaan dagelijks verloren. En de schuldmlust noopt
zich op. Een nieuw© som vun 6000 milliocn guld n
is pas weer toegestaan aan de regeeiing, om door
te vochten. 6600 milliocn gulden. Een som, die wo
ons niet voor kunnen stellen. Eon som, waar nooit
oen eind aan kan komon. Geen eind? Minister Bonar
Irew heeft de Kamer voorgerekend, dal men daar de
kosten mee zul kunnen bestrijden tot eind Maart on
geveer. Dan zullen we wel woer vorder zien. Laten
we hopen, dat do' bewoging dor „vrede dwazen" meer
en meor veld wint. en de oorlog-dwazen uind Maart
van het tooneel zijn verdwenen voor good, voor al
tijd.
Burgemeester en Wethouders vnn Schagen brengt®
ten verzoeke van den Heer Commissaris der-Koe.®
gin in de Provincie Noord-I lol land het navoJg-'-.T;
er ojienbaro kennis.
baar voor Lomax, die het dichlst bij hem stond Zij
waren nu handgemeen en of ontatani een heftig ge
vecht. Toevallig stonden de vier jachtopziener* n
Griff's vier bondgenooten Ugenover elkaar, toöi het
gevecht begon. Griff zag een zwaargebouwden man te
genover zich, die hard en zwnar lacht*-, liet was de
Squire van Saxilton.
„Je hebt geen geweer I" riep de oude Rogcr Dane-
holm.,
„Neen. maar Ik heb mijn vuisten, die God me
gegeven heeft. Gooi weg je geweer en kom op f'
De Squire gooide zijn wajien in do varens, en zg
vlogen op elkaar af als een stuk staal naar óén mag
neet. Over cn wxxr vielen de slagen; Rogcr Dantholin
kreeg een klap op z*gn mond. dat zgn tanden in hun
kussen rammelden, terwijl Griff het gebruik van zijn mie
oog voor hot oogonblik verloor. Niettegenstaande Grif?
door het dolle hoen was, vroeg hg zich nog af hoe
hijzoo dwiias had kunnen zgn om zich met die stroop-
partg in to laten, nu Kate in zijn leven gekomon
was; zoo (ets was goed in zgn vrggezeHendagen, mnur
nu moest hy toen verstandiger zijn. Stel je voor,
dut hy met zgn korrtulton ojigepikl wenL HU dacht
wwt to lang na over dezen kant van de kwestie, \vant
de Squire gaf hom ©en klap, die hom bynn den adom
bomim. lntusschen nam de strUd tusschen do acht man
links vnn hein een VHj snel verloop; vloeken on sla
gen 'dreunden mot grooto onpurtgdigliciid door de vrie
zende lucht; maar Jack van Ling Crag lachte, waaruit
Griff begreep, dat zijn kameraden in de meerderheid
wanen. Einaeiyk kreeg ook Griff zijn kans hij
benutte die. Weer had de oude Roger wrat te hoog
gemikt, toen Lomnx mert een fikschen zwaai van zijn
linkerhand den "Squire oen klap tusseluti zijn oo^i^n
dio dewrn achterover in de varons doed neoilni-
molen. Hy toonde volstrekt geen noigiing om op te
-vtnan en opnieuw to bogiurocn on Griff ging kijken, of
zijn hulp nog elders noodig wns. Maar do jachtop-
zieners naddon hot öl of moeten h^^en; zij waren
naar don rand van het bosch teruggedreven en de
vier stroopors verdwenen in do richting van W.ynvatcs,
Jack van Ling Crag bleef by hot hoogst© gerieeJfcf
staan om to Ikyken hoe htet met Lomax afliep; de andoren
waren al oen eind vooruit on merkten niot, dat Jack
w»a blijven staan: hun stelregel in duigHijke guvnl-
len was den kortston weg naar huis to nemen.
En zoo gebeurde het, dat .Ibck zoo goboeid w«rd
door tiet goéocht, dat beneden hem geleverd werd.
dat hy zijn eigen veiligheid heolemanl vergat. Ito jacht
opzieners kwamen terug, juist toen Griff zljr tegenstan
der den genadeslag toebracht; twnvs vielen nu Lomax
aan, terwijl do twee anderen op Jack van Litig Crag
toeschoten.
„Vooruit I" riep Jack. „Itoop wat Je loopen kunt
Waar wacht je op?"
Wordt varvolgd.
