Haarwerken
61ste Jaargang. No. 6144.
Kritieke tijden in Duitschland.
van vervaardigd.
J. STUURMAN,
üriff Lomax en zijn daad
WOENSDAG 23 JANl'AHl 1918,
E
Uitgevers: TRAPMAN Co.
Dames
Kopper-Haarwerker.
Binnenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
Bewaart uw uitgevallen Haar,
er worden alle soorten
■I
m
r—i -,r-T?r-r-»-rw^vr-r
rnmmmmmm
SCHAGER
Akeieei Nitiis-
1ISA9IT
MwMit- L
Dit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 ure wor-
den AL)\ EK 1 EN 11BN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
SCHAGKN, LAAN 1)
Prijs per 3 maanden tl. per post f 1.20. Losse nummers 5 cent
AD\ ERTENTIËN van 1 tot5regels f0.55, iedere regel meerlOcent
(Bewijsno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berekend
In de middellijken is op het oogenblik een hoogst
merkwaardige ontwikkeling aan den gang. In
Duitschland, in het bijzonder in Pruisen, gaat het
langzaam, maar zeker, naar den kant van wat men
daar aanduidt als „nieuwe koers", maar vergroote
deelneming van de bevolking aan de regeering. Deze
ontwikkeling is al oud, maar door den Oorlog heeft
de stroom aan kracht gewonnen. Wat op het oogen-
blik in Pruisen geschiedt, iadit, dat de behoudende
elementen den stroom trachten in te dijken, Ten op-
lichts van da binnenlandsehe politiek beteekent dat:
tegenhouden van de politieke hervormingen, in het
bijzonder van de door den keizer plechtig beloofde
kiesrechthervorming, Ten opzichte van de buitenland
sche politiek beteekent het: uitstellen van den vrede,
door vasthouden aan anqexlonistische eischen. Uier
voor wordt vooral stemming gemaakt door de va-
derlandeche partij.
Aangezien de stroom des tljds toch onweerstaan
baar in de tegenovergestelde richting drijft, is het
gevolg van dit streven, dat de tegenstellingen tus-
schen de behoudende elementen en de massa wor
den vergroot. De regeering zweeft zoowat tusschen-
belde. Zij waa vooral tan tijde van Bethmann-Uoll-
weg voor een claaaiek stelsel: toegeven, opdat de
ma^sa vaderlandlievend blijft. Het volk bad in den
oorlog getoond, dat bet rechten verdiende, welke
men het nu niet langer mocht onthouden.
Nu een korten terugkeer tot het starre selsel on
der Michaelis, schijnt thans de regeering, met een
lichte kleurschakeering, weer tot de elastische metho
de te zijo teruggekeerd. En, terwijl er door dat alles
in Duitschland een niet geringe spanning heerscht,
komt er uit Oostenrijk een sterke druk, een druk, die
van stakende arbeiders uitgaat, maar die door de
Ooetenrijkscbe regeering eender wordt gesteund, dan
tegengestreefd, een druk ln de richting van inter
nationalisme, van een democratisch en vbedo, een vre
de zonder vermomde inlijvingen, verkregen door over
eenstemming, waar de machtskwestie vrijwel bui
ten blijft
WIJ laten bier een aantal berichten volgen, waar
van eenige gedeeltelijk al ln telegrammen zijn ver
meld, Ti-nar die toch eerst aan bi zonderheden hun
belang ontleenen, en waarvan andere, schijnbaar
onbeduidend, licht w erpen op den toestand van span
ning, die ln Pruisen heerscht
Men weet de geschiedenis van de mishandelde
krijgsgevangenen. Er waa te Berlijn een vergadering
van de vaderlandsche partij, waar over het oorlogs
doel zou worden gesproken. De plaatselijke afdeeling
van den bond van invaliden en oudstrijders bad een
uitnood!ging gekregen: er zou worden gedebatteerd.
Zij kwamen, tu»at toen bet op debatteeren aankwam
zeide de voorzitter, dat het debat door de militaire
overheid verboden waa Groot tumuit was het resul
taat, te midden van hetwelk de Invaliden, waarbij
allerlei menschen, die armen en becnen misten, bard-
handig uit de zaal werden verwijderd. Een en an
der strekte niet tot bevordering van de populariteit
van de vaderlandsche partij.
Maar wat doet nu het militaire bestuur, in dezen
De
Bi| alleverinu haat werk GRATIS kapsel. «tomraand^gcJtïna'l
Lflag/i'di: R 50, Schagen.
opperbevelhebber in de Mark,
w. g. Von KESSEL.
Generalobeirst."
Of het oppercommando met deze daad veel popula-
ueit zal verwerven, is de vraag. Het heeft zelf de
inceite genomen, aan het Berlinsr Tageblatt te ver-
i en'j n'ets tegen den Bond had, maar alleen
i l'n den voorzitter persoonlijk moest optraden, daar
ucze zich op politiek terrein bewoog.
Bonter dan de opperbevelhebber in de Matk, schijnt
hal generaal vca VLiiughofr (plaatsvervangend
lou au,
nvan het tweede legerkorps) ta
oictt.n, te maken. Tegen hem ziin elthsns in dc hoofd
commissie van den rujksdag, die sieeda maar de poli
tieke debatten uitstalt en zich inmiddels met cheriei
kleinere kwesties bezig houdt, wnarbij de politiek
toch telkens om da heek komt kijken, taüoczt be
zwaren ingebracht, Zoo bij voordeelt' door <jeu pno(
rrampczlnskl, die er over kiaaade. dst vau da 700 onn
- -I «e zoenarbelders sedert vier jaar 250.000 waren wrua-
nnM"f nu /fer8t nog weten, dat do invaliden, gehouden, waarbij nog eenige honderdduizenden zoo-
op voorstel van den voorzitter van den Bond, Kutt- genaamde vrije arbeiders kwamen, die in het geheel
ner, de lintjes waaraan hun ijzeren kruizen waren niet vrij waren, maar gedwongen waren te blijven,
bevestigd, hebben afgelegd, en deze hebben opge- hetgeen een aanleiding voor de werkgevers was
stuurd aan verschillende personen van gewicht, le
den van aen Rijksdag en andere, ln het bizonder aan
Tirpitz, een van de kopstukken van de vaderland
sche partij.
De bedoeling van deze daad van protest was
geenszins om verachting uit te spreken voor het
ijzeren kruis. Integendeel beriepen de protesteerdere
zich op het gezag van dit eereteeken. Want zij heb
ben hun gedrag in een brief aan Tirpitz gemoti
veerd:
„Zij de Invaliden willen door deze symboli
sche handeling hun protest te kennen geven tegen
het feit, dat zwaar gewonde strijders, niettegenstaan
steeds erger hongerloonen, zooals tusschen 1 mark en
l.oO mark, te betalen. Zij hebben geen recht van yer-
eeniging. Alle pogingen, om hun lot te verbeteren,
waren vruchteloos gebleven.
De commando's-generaals stoorden zich eenvoudig
niet aan de verordeningen van het ministerie van
oorlog
Het oppercomn. -do te Stettin had verklaard, alleen
aan den Keizer verantwoordelijk te zijn en alle be
moeiing van andere zijde af te wijzen. Dit commando
beschouwt elk optreden in het belang van de seizoen
arbeiders als een opzetten tot ontevredenheid.
Zoo kan het niet verder gaan. Den arbeiders moet
kruis, niet worden beschermd tegen mlshandelln- tract vri
gen van de vaderlandsche partij. Voi
ren zij er tegen, dat zij tengevolge van dé verklik-
keadj van den heer Ludecke zijn verhinderd, hun
protest in woorden lucht te geven".
Zooals gezegd, het oppercommando in de Marken
heeft partij gekozen tegen de oudstrijders en voor
de vaderlandsche partij. Het heeft namelijk dén voor
zitter van den Boind der invaliden en oud-strijders
afgezet
Dit wordt ln een brief aan dezen voorzitter daar
mee gemotiveerd, dat het afleggen van de lintjes
de hun verwondlngei en het dragen van het ijzeren worden gewaarborgd, dat zij" na afloop van het con-
fen mlshandelln- tract vrij zijn om terug te koeren, In
Voorts proteetee- prest men ae arbeiders door honger, om" de contracten
te verlengen, door hun de kaarten, voor de levensmid
delen te weigeren.
Namens de regcering werd hier een en andej op
geantwoord, waarvan zoowel een redenaar van het
èen'rum als van de socialisten verklaarden, dat het
nszins de opmerkingen van den Pool ontzenuwde, BARSINQERHORN.
ie dan ook staande hield,wat hij had gezegd, Zondagavond j.L hield het zanggezelschap „Caecilia"
onder directie van 'don heer J. ae Groot, de
tuigd is, dat er geen Amerikanen naar Europa zullen
komen) welke de censuur geweigerd had.
De censuur en de staat van beleg dienden alleen
om tien vrede te bestrijden, zcidc spreker en hij1
noemde voorbeelden, hoe in het bizonder pacifisten
genegerd werden.
Wat zijn dat eigenlijk voor lieden, die met de cen
suur zijn belast riep spreker uit. Idioten klonk
het uit den mond van den afgevaardigde Heine uit
de zaal terug.
De bekende predikant Traub heeft in Frankfurt
aan "da Main willen spreken over het onderwerp:
„Wat het Duitsche volk noodig heeft" .De zaal was
oen uur voor bot openen van de veraci.ring prop
vol en duizenden stonden buiten de deuren,
De heeie rede van Traub bestond uit de woorden:
„Mijne heersn, de vaderlandscho party",..,
Verder heeft hij geen woord kunnen uitbrengen,
Vrede, vrede, riep me* van alle kanten leve dn
vrijheidI De vergadering versterkt deor de menigte
fcuitêü de deuren, trok daarna onder da tonen van de
Marseillaisè door do stad. Uit de vensters van de
huizen werden de demonstranten aangevuurd, Voor
de redactie van de Frankfurter Zeitung werd een
ovatie aangeheven
N.'R. Ct.
- WIERiivüilN.
L.L Maandag is te Westerland voor het eerst se
dert geruimen tijd een deel der vloot uitgevaren voor
de vangst op kleine mosselen, zoogenaamde mestmos-
selen Voorloopig wordt een tjalk geladen en loten de
visschers wie deze zullen beladen Naar wij nog ver
namen, was er een belangrijke order voor Veenhui-
zen, welke echter niet uitgevoerd kon worden, daar
de vrachtschippers niet tot Veenhuizen willen varen.
Voor de betrekking van controleur hebben zich 0
sollicitanten "aangemeld en is hiertoe door het Bestuur
der Vcreeniging gekozen de heer Jb. Lont, welke 1.1.
Maandagmorgen zijn functie aanvaardde.
De vangst op groote mosselen wordt niet uitgeoefend,
terwijl eenige schepen bezig zijn met de vangst van
aliekreukels, naar dit artikel lijkt
te komen.
weder eenige vraag
gahaal
oppcrcom
d b(J de
bespreking van de cencuur, door den
zou strekken, het IJzeren krul» ln de oogen van
het volk
men
en dat
met de omstandigheid, dat dé man is afgezet, zon
der zelfs te worden gehoord.
De brief luidt in zijn geheel aldus:
„Naar is uitgemaakt, hebt gij den 13en Januari
ln een- vergadering van den Bond van Invaliden en
Oudstritdere den vergaderden uitgenoodigd, onze
ooriogsmedaille. bij wijze van protest, af te leggen.
Deze uitnoodiging, waaraan vele bezittere van het
Ijzeren kruis hebben voldaan, is geschikt, om de in
het leger en bij het volk hoog geachte oorlogson-
tich maniiestecrend al» de opperbevelhebber van de derecheiding verachtelijk te maken, en heeft in
Mark? Het trekt partij vóór de vaderlandsche partij, breede kringen van het Duitsche volk ontstemming
aaarvan in de volksopinie de menschen, die thul- gekweekt.
•.bleven zijn en daar oorlogswinst hebben gemaakt,
L) kern vormen, en tegen de invaliden, die voor het
«aderland hun ledematen hebben geofferd en over
rede en oorlog andere denkbeelden hebben dan de
.orlogswinstmenscben, denkbeelden, die zij niet heb-
-en mogen uiten.
door
HALLIWELL SUTCLIf F.E.
Voor Nederland bewerkt d. W. J. A. HOLDANUS Jr.
ln boekvorm verschenen bij W. DE HAAN,
Utrecht. Ingenaaid f2.00. Gebonden f3.50.
18.
„Het is heel vriendolljk van je, om.Je zoo bezorgd
.ver mij te maken, Crsbtree maar je kunt erop
vertrouwen, dat ik zal oppassen. Goeden dag."
„Zoo kortaf en scherp als die heeren toch altijd
worden, als het vrouwvolk in het spel komt. Neen
iioor, die vrouwen zijn lastige exemplaren, en ze
maken haar mannen ook lastig; ik zou zoo zeggen,
dat ik het weten kan", mompelde Crabtree, toen
tij naar de keuken strompelde om te zien of zijn
vierde vrouw het deeg voor een kruisbeesenpastei
goed uitrolde.
Griff ging regelrecht naar den Manor; nu wist
1 bij hoe hij handelen moest, was zijn Voed humeur
weer teruggekomen. Maar hij vertelde niets van
zijn besluit en zeide, toen hij den volgenden och
tend na het ontbijt uitreed, alleen, dat hij voor
zaken naar Saxilton moest. Het doel van zijn tocht
tvas een kantoor midden in de BJjyw® hoofdstraat
van Saxilton, dat onderaan het bUJet aangegeven
tvyjas als het adres van de beheerders der goederen
van wijlen Thomas Widdop. otscbP°*
dat er heel wat moeilijkheden voor hem in kst ver-
echiet lagen, voelde hij van de zofge'ooze blijd-
«chap van een schooljongen, die 8c»P^^,h^fMn
zich. toen hij door het golvende dal.heuZioI^?P
vel-af reed, tot hij aan den boschweg kwam, die loop
tusschen Saxilton en Plover Court, waar de oude
Squire Daneholm woonde. Het was kj^cr wj ren'
het jonge groen begon door de verwelk n„_
van het onderhout op te schieten; fazant en hainen
spreidden hun bekoorlijkheden ten toon voor ae oe-
wonderende bennen dn de Open plekken v n
wildpark, dat hier en daar de bosschon sctwtaoe,
wezels en hermelijnen staarden hom uit de dpemn
gen in de met mos begroeide muren aan; eeKnoora
tjes gingen bij zijn nadering plat en stijf t g
boomtakken liggen, om den indruk te geven,
dood waren.'Griff lachte, toen hij het zandigo
Benspoor, dat naar Plover Court leidde, overstak.
„-.Nog niet zoo heel lang geleden heb je me een
p&ar vroolijke oogenblik ken bezorgd, Squire. zat ik
j bij je woord houden en vanavond by je gaan
neerenT" vroeg hij zich s-f.
Uw gedrag bewijst, dat gij u niet houdt aan een
zakelijke leiding van den Bond'. Ik verbied u daar
om bij dezen, op grond van art. 9B van de wet op
den staat van beleg van 4 Juni 1851, alle verdere
werkzaamheid voor den Bond van Invaliden en Oud-
strljdera.
Maar nauwelijks was hij den hoek om, waar de
straatweg over de brug en langs den korenmolen
loopt, of hij zag den goedmoedigen Squire zelf, die
op een kastanjebruinen volbloed naar huis galop
peerde. Yroolijk groette Griff hem met zijn zweep
aan zijn pet, en de Squire hield zijn paard ln.
„De jonge Lomax immer»? We hebben elkaar vroe
ger al ontmoet, niet?"
„Dat geloof ik ook. Ik hoop, dat u geen kwade
gevolgen gehad hebt van die ontmoeting, mijn-
„Kwade gevolgen? Neen, Jeugdige zondaar; het
heeft mij goed gedaan, nadat mijn kaken weer slap
genoeg waren om te kunnen eten. Tusschen twee
haakjes, ik geloof, dat jij ook een paar schrammen
in Je gezicht hadt, niet?"
Zij moesten hartelijk lachen, terwijl de volbloed
van don Squire al dien tijd zenuwachtig stond te
trappelen, alsof hij van plan was er onverwachts
met zijn meester van door te gaan. De oude Dane
holm vloekte eens vroolijk tegen het dier en nam
dan Griff van top tot teen op.
Je zit prachtig in den zadel, Jongen. Ik zie graag
oen figuur als het jouwe in dezen tijd van ronde
schouders en ingevallen borsten. Als jij de verande-
rintren in het ras gezien hadt, zooals dat met mij
heTgoval is, dan zou Je er spijt van hebben niet
geboren te zijn toen ik nog een dertig Jaar jon-
irer was En ga Je nu mee met me te lunchen?
g 'vandaag ztl het tot mijn spijt niet gaan. Ik
heb zaken te doen in Saxilton en dan moet ik zoo
gauw mogelijk terug naar Marshcotes
„O ja, nu herinner ik het me .iets in de cou
ranten gelezen je bent getrouwdMr
...Jn. Wat hebt u in de couranten gelezen, ,Mr.
Daneholm?" vroeg Griff, die een kleur
„(ets over een echtscheiding, en toen_ wn bericht
dat je getrouwd was. Hum! Het huwelijk is eer
wat gevaarlijker onderneming dan het stroopen
het wild van een ouden gek'
Griff dacht, dat het woord stroopen een verge
lijking was en nam hem die hatelijke toespeling
zeer kwalijk Als hij den Squire beter gekend had,
zou hij geweten hebben, dat deze zich niet m
dergelijke omrwegen ophield.
„De echtscheiding was niet de schuld van ons,
mijnheer, het heele verhaal was van het begin to
het eind uit den duim gezogen".
Foger Daneholm opende zijn mond voor een scna-
terlach die een dubbele rij prachtige tanden zicht
baar worden deed.
„Wat kan mij dat schelen?" riep hij vtooIiJk.
.Goede hemel, een jonge man moet liefhebben, an
ders is hij geen man. Maar een huwelijk s jon
gen, dat is altijd riskant. Dus je komt op j# terug
vrijzinnigen afgevaardigde Gotheln.
Na te hebben geconstateerd, dat de verbittering des
op, dat het
d uitgevaar-
elders door de
censuur is goedgekeurd, moet in het district van het
tweede corps nog een bizondere goedkeuring erlan
gen. Alleen de geschriften van de vaderiaiidsche
partij ziin vrij. Alle openbare vergaderingen worden
m het district van het tweede corps verboden: alleen
de vaderlandsche partij geniet een uitzonderings
positie.
Generaal von Vlietinghoff staat op het standpunt,
dat in Potnmern den burgervrede niet moet worden ge
stoord. maar hij "heeft er niets tegen, dat d<* Riiksdags-
meerderheid in vlugschriften op de gemeenste wijze
wordt beschimpt.
Zelfs heeft ae generaal een „inlichtingendienst' in
annexionistischen geest georganiseerd, waarvan de
producten onder de rubriek kerknieuws in de bladen
komen. (Stormachtig gelach.)
Gothejn liet col: een heel pak artikelen van kapi
tein von Persius Zien (die. naar men weet, met
enthousiast voor d°n duikbocioorlog is en niet over
weg even aan op Plover?"
Het was niet .mogelijk weerstand to bieden aan
de hartelijke gastvrijheid Van den Squire, en Griff
beloofde het IliJ kon nu wel gelooven, dat de
Marahcoters gelijk hadden, ala zl| zeiden, dat de
Squire een duivel was voor degenen, die bij haatte,
maar een vriend uit duizenden voor wlè hij lijden
mocht.
Do veemarkt is nu uit Saxilton s hoofdstraat ver
dwenen, maar in die dagen lag zij voor het kan
toor, waarheen Griff op weg was. Nadat hij van den
Squire afscheid genomen had, galoppeerde hij de
nauwe straat in, bond. Lassle vast aan een paal en
ging toen het kantoor binnen, om zoo gauw mo
gelijk zijn zaken af te doen, daar er op Plover Court
precies om één uur geluncht werd. Gorsthwaite Hall
was zooals Crabtree voorspeld had, voor een appel
cn een el te krijgen; do gevolmachtigden waren
maar al te blij er af te zijn voor een prijs, die iets
höoger was dan het bedrag, dat Griff eeret noem
de. en in een korten tijd was het landgoed zijn
eigendom. Dan reed hij zoo hard als hij kon naar
Plover Court, waar hij vijf minuten voor het lunch-
uur aankwam.
Het was gelukkig voor Griff, dat hij een goed glas
wijn verdragen kon, want de Squire hield hem, nog
lang nadat Mre. Daneholme zich teruggetrokken
had aan tafel met de eerlijk uitgesproken bedoeling
om 'te zien wie het meest verdragen kon.
jij Was me met je vuisten de baas, jongetje,
afmoet je niet denken, dat het je een tweede maal
even makkelijk zou afgaan maar de duivel mag
mo halen, als je meer port kunt drinken dan ik".
Dat is maar op één manier uit te maken", lachte
Grifffdie er altijd als de kippen bij was, om een
uitdaging aan te nemen.
Zij dronken een tweede en een derde fleseh, tor-
wijl de Squire aan één stuk door vertelde van dit
en dat dolzinnige avontuur, waarin hij een rol ge
snoeid had) toen hij nog jonger was, zopals hij er
steeds weer bijvoegde. En hoe langer Gnff luisterde,
des te meer sympathie kreeg hij voor de gezonde
energie van den man. De oude Daneholm hield er
irper «owoten op na, behalve op zekere punten, wan
neer do natuurlijke eerlijkheid in het spel kwam.
Volgens zijn eigen bekentenis had hij aan sommige
ruwe ondeugden toegegeven. Maar ondanks dat alles
had de oude Roger iets frisch en oerkrachtigs; hij
bleef nooit staan bij de vraag, of hij goed of slecht
hii 7,ou trouwens niet geweten hebben wat
hil on zoo'n dwaze vraag zou moeten antwoorden
- maar vatte het leven op als een galop over heg
gen en slooten, en genoot van de pretje®, die de
Hemel hem zond. Ook bezat hij een gezonden humor
iets te ruw en te scherp misschien naar sommiger
■PM gewone
jaarljjksche uitvoering ten huize van den' heer N. da
Jong, alhier.
De opkomst van belangstellenden was al niet ge
ringer dan vroeger, dus een volle zaal. Niettegcn-
staahdc het gebrek aan mannenstemmen, dat zich
meestal, en vooral ln dezen tijd, ook hier voordoet,
werden de zangnummers voor gemengd koor keurig
uitgevoerd. Ook de beide nummers voer vrouwen
koor, dat uit den aard der zaak moeilijker is goed
te maken, werden mooi voorgedragen. Een nummer,
dat zoowel aan Directeur, als aan zangers en zange
ressen en 'ook aan de pianiste, mej. G. Spaans, veel
inspanning moet hebben gegeven om het zoo cor
rect uit te voeren, ais hier gedaan werd, was het
laatste: „de Wilgen", van C. Dopper.
In al, wat hier ten gehoore gebracht werd, bleek
ten duidelijkste, dat Caeücia nog altijd den steun ver
dient van de liefhebbers van schoone zang en muziek.
Mej. Bronder en de heer J. Schenk gaven ook de
zen avond oen paar "solo's en duo's ten beste, wat
met applaus beloond werd.
Ter afwisseling had imen iets heel nieuws, n.1. een
vijftal nummers muziek, uitgevoerd door de Mando
line-club van Winkel, onder directie van den heer
Polak van den Helder. Deze muziek werd uitgevoerd
smaak, maar toch gezond en zijn kleine, grijze
oogen keken Je aan met een flikkering, die zoo dui
delijk als je maar wenschen kon, zeide, dat hij
geen cent om je meening gaf. In het kort een ech
te, onvervalschte Yorkshirer.
„Ga eens staan, jongen", zeide de Squire, toen
zij halverwege de vienie fleech waren.
Griff voldeed aan het verzoek en bleef met oen
grapplgen ernst naar zijn gastheer staan kijken.
Dan liep hij de kamer op en neer met de acti»
van een paard, dat voorgereden wordt. En terwijl
hij weer ging zitten^ vroeg hij:
„Kunt u dat ook, mijnheer?"
„Of lk dat ook kan?" brulde de Sqfilr». „Jou im
pertinente aanl Ik heb het nog niet eens warm
van den wijn. Ofschoon jij je ook kranig houdtl
Ik wou, dat die zoon van me thuis was, om Je te
zien; dan zou zijn verwaandheid er misschien een
beetje uit gaan. Hij kan niet tegen me op, Griff,
zelfs niet als ik hem een flesch voor geef. Kom,
drink opl"
Hij ging naar de bel en greep het koord. Voor
geen geld ter wereld zou Griff gezegd hebben^ dat
hij genoeg gedronken had, ofschoon hij heel goed
inzag, dat de geschiedenis maar één afloop kon heb
ben en wel een heel vervelenden, nu Kate op zijn
terugkomst zat te wachten. Maar de Squire bedacht
zich en zeide met onstuimige vroolijkhedd tegen
zijn gast:
„Ik zal je die andere flesch maar schenken. Je
bent nog pas getrouwd en je vrouw zou het mis
schien niet aardig vinden, als je half aangeschoten
thuis kwam. Vrouwen denken in die dingen soms
zoo raar".
Toen Griff er eindelijk in slaagde weg te komen,
liep de oude Daneholm met hem mede tot den
straatweg. Er klonk iets als spijt in Eijn stem, toen
hij van zijn gast afscheid nam.
„Ik had zoo gehoopt, dat de frissch» lucht m»
een beetje geholpen zou hebben, Lomax. Maar je
bent zoo hard als een steen, bliksemsch» jongen!
Je moet nog eens terugkomen, dan zullen we er
eens een vroolijken avond van maken. Waarach
tig jongen, ik heb in geei jaren zooveel met iemand
op gehad als met jou".
Griff lachte om het compliment en sprong in den
zadel.
„Wacht nog even, jongenl" riep de Squire, toen
L&ssie in draf wilde vertrekken. „Nog een raad
voor je weggaat. Rijd rechtuit, drink een goeden
borrel, he bnooit spijt over je zonden sn sterf zooals
je nu bent als fideele, goede kerel. SaluutI"
Wordt vervolgd.