Haarwerken 61ste Jaargang. No. 6144. Kritieke tijden in Duitschland. van vervaardigd. J. STUURMAN, üriff Lomax en zijn daad WOENSDAG 23 JANl'AHl 1918, E Uitgevers: TRAPMAN Co. Dames Kopper-Haarwerker. Binnenlandsch Nieuws. FEUILLETON. Bewaart uw uitgevallen Haar, er worden alle soorten ■I m r—i -,r-T?r-r-»-rw^vr-r rnmmmmmm SCHAGER Akeieei Nitiis- 1ISA9IT MwMit- L Dit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag, Woensdag, Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 ure wor- den AL)\ EK 1 EN 11BN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. SCHAGKN, LAAN 1) Prijs per 3 maanden tl. per post f 1.20. Losse nummers 5 cent AD\ ERTENTIËN van 1 tot5regels f0.55, iedere regel meerlOcent (Bewijsno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berekend In de middellijken is op het oogenblik een hoogst merkwaardige ontwikkeling aan den gang. In Duitschland, in het bijzonder in Pruisen, gaat het langzaam, maar zeker, naar den kant van wat men daar aanduidt als „nieuwe koers", maar vergroote deelneming van de bevolking aan de regeering. Deze ontwikkeling is al oud, maar door den Oorlog heeft de stroom aan kracht gewonnen. Wat op het oogen- blik in Pruisen geschiedt, iadit, dat de behoudende elementen den stroom trachten in te dijken, Ten op- lichts van da binnenlandsehe politiek beteekent dat: tegenhouden van de politieke hervormingen, in het bijzonder van de door den keizer plechtig beloofde kiesrechthervorming, Ten opzichte van de buitenland sche politiek beteekent het: uitstellen van den vrede, door vasthouden aan anqexlonistische eischen. Uier voor wordt vooral stemming gemaakt door de va- derlandeche partij. Aangezien de stroom des tljds toch onweerstaan baar in de tegenovergestelde richting drijft, is het gevolg van dit streven, dat de tegenstellingen tus- schen de behoudende elementen en de massa wor den vergroot. De regeering zweeft zoowat tusschen- belde. Zij waa vooral tan tijde van Bethmann-Uoll- weg voor een claaaiek stelsel: toegeven, opdat de ma^sa vaderlandlievend blijft. Het volk bad in den oorlog getoond, dat bet rechten verdiende, welke men het nu niet langer mocht onthouden. Nu een korten terugkeer tot het starre selsel on der Michaelis, schijnt thans de regeering, met een lichte kleurschakeering, weer tot de elastische metho de te zijo teruggekeerd. En, terwijl er door dat alles in Duitschland een niet geringe spanning heerscht, komt er uit Oostenrijk een sterke druk, een druk, die van stakende arbeiders uitgaat, maar die door de Ooetenrijkscbe regeering eender wordt gesteund, dan tegengestreefd, een druk ln de richting van inter nationalisme, van een democratisch en vbedo, een vre de zonder vermomde inlijvingen, verkregen door over eenstemming, waar de machtskwestie vrijwel bui ten blijft WIJ laten bier een aantal berichten volgen, waar van eenige gedeeltelijk al ln telegrammen zijn ver meld, Ti-nar die toch eerst aan bi zonderheden hun belang ontleenen, en waarvan andere, schijnbaar onbeduidend, licht w erpen op den toestand van span ning, die ln Pruisen heerscht Men weet de geschiedenis van de mishandelde krijgsgevangenen. Er waa te Berlijn een vergadering van de vaderlandsche partij, waar over het oorlogs doel zou worden gesproken. De plaatselijke afdeeling van den bond van invaliden en oudstrijders bad een uitnood!ging gekregen: er zou worden gedebatteerd. Zij kwamen, tu»at toen bet op debatteeren aankwam zeide de voorzitter, dat het debat door de militaire overheid verboden waa Groot tumuit was het resul taat, te midden van hetwelk de Invaliden, waarbij allerlei menschen, die armen en becnen misten, bard- handig uit de zaal werden verwijderd. Een en an der strekte niet tot bevordering van de populariteit van de vaderlandsche partij. Maar wat doet nu het militaire bestuur, in dezen De Bi| alleverinu haat werk GRATIS kapsel. «tomraand^gcJtïna'l Lflag/i'di: R 50, Schagen. opperbevelhebber in de Mark, w. g. Von KESSEL. Generalobeirst." Of het oppercommando met deze daad veel popula- ueit zal verwerven, is de vraag. Het heeft zelf de inceite genomen, aan het Berlinsr Tageblatt te ver- i en'j n'ets tegen den Bond had, maar alleen i l'n den voorzitter persoonlijk moest optraden, daar ucze zich op politiek terrein bewoog. Bonter dan de opperbevelhebber in de Matk, schijnt hal generaal vca VLiiughofr (plaatsvervangend lou au, nvan het tweede legerkorps) ta oictt.n, te maken. Tegen hem ziin elthsns in dc hoofd commissie van den rujksdag, die sieeda maar de poli tieke debatten uitstalt en zich inmiddels met cheriei kleinere kwesties bezig houdt, wnarbij de politiek toch telkens om da heek komt kijken, taüoczt be zwaren ingebracht, Zoo bij voordeelt' door <jeu pno( rrampczlnskl, die er over kiaaade. dst vau da 700 onn - -I «e zoenarbelders sedert vier jaar 250.000 waren wrua- nnM"f nu /fer8t nog weten, dat do invaliden, gehouden, waarbij nog eenige honderdduizenden zoo- op voorstel van den voorzitter van den Bond, Kutt- genaamde vrije arbeiders kwamen, die in het geheel ner, de lintjes waaraan hun ijzeren kruizen waren niet vrij waren, maar gedwongen waren te blijven, bevestigd, hebben afgelegd, en deze hebben opge- hetgeen een aanleiding voor de werkgevers was stuurd aan verschillende personen van gewicht, le den van aen Rijksdag en andere, ln het bizonder aan Tirpitz, een van de kopstukken van de vaderland sche partij. De bedoeling van deze daad van protest was geenszins om verachting uit te spreken voor het ijzeren kruis. Integendeel beriepen de protesteerdere zich op het gezag van dit eereteeken. Want zij heb ben hun gedrag in een brief aan Tirpitz gemoti veerd: „Zij de Invaliden willen door deze symboli sche handeling hun protest te kennen geven tegen het feit, dat zwaar gewonde strijders, niettegenstaan steeds erger hongerloonen, zooals tusschen 1 mark en l.oO mark, te betalen. Zij hebben geen recht van yer- eeniging. Alle pogingen, om hun lot te verbeteren, waren vruchteloos gebleven. De commando's-generaals stoorden zich eenvoudig niet aan de verordeningen van het ministerie van oorlog Het oppercomn. -do te Stettin had verklaard, alleen aan den Keizer verantwoordelijk te zijn en alle be moeiing van andere zijde af te wijzen. Dit commando beschouwt elk optreden in het belang van de seizoen arbeiders als een opzetten tot ontevredenheid. Zoo kan het niet verder gaan. Den arbeiders moet kruis, niet worden beschermd tegen mlshandelln- tract vri gen van de vaderlandsche partij. Voi ren zij er tegen, dat zij tengevolge van dé verklik- keadj van den heer Ludecke zijn verhinderd, hun protest in woorden lucht te geven". Zooals gezegd, het oppercommando in de Marken heeft partij gekozen tegen de oudstrijders en voor de vaderlandsche partij. Het heeft namelijk dén voor zitter van den Boind der invaliden en oud-strijders afgezet Dit wordt ln een brief aan dezen voorzitter daar mee gemotiveerd, dat het afleggen van de lintjes de hun verwondlngei en het dragen van het ijzeren worden gewaarborgd, dat zij" na afloop van het con- fen mlshandelln- tract vrij zijn om terug te koeren, In Voorts proteetee- prest men ae arbeiders door honger, om" de contracten te verlengen, door hun de kaarten, voor de levensmid delen te weigeren. Namens de regcering werd hier een en andej op geantwoord, waarvan zoowel een redenaar van het èen'rum als van de socialisten verklaarden, dat het nszins de opmerkingen van den Pool ontzenuwde, BARSINQERHORN. ie dan ook staande hield,wat hij had gezegd, Zondagavond j.L hield het zanggezelschap „Caecilia" onder directie van 'don heer J. ae Groot, de tuigd is, dat er geen Amerikanen naar Europa zullen komen) welke de censuur geweigerd had. De censuur en de staat van beleg dienden alleen om tien vrede te bestrijden, zcidc spreker en hij1 noemde voorbeelden, hoe in het bizonder pacifisten genegerd werden. Wat zijn dat eigenlijk voor lieden, die met de cen suur zijn belast riep spreker uit. Idioten klonk het uit den mond van den afgevaardigde Heine uit de zaal terug. De bekende predikant Traub heeft in Frankfurt aan "da Main willen spreken over het onderwerp: „Wat het Duitsche volk noodig heeft" .De zaal was oen uur voor bot openen van de veraci.ring prop vol en duizenden stonden buiten de deuren, De heeie rede van Traub bestond uit de woorden: „Mijne heersn, de vaderlandscho party",.., Verder heeft hij geen woord kunnen uitbrengen, Vrede, vrede, riep me* van alle kanten leve dn vrijheidI De vergadering versterkt deor de menigte fcuitêü de deuren, trok daarna onder da tonen van de Marseillaisè door do stad. Uit de vensters van de huizen werden de demonstranten aangevuurd, Voor de redactie van de Frankfurter Zeitung werd een ovatie aangeheven N.'R. Ct. - WIERiivüilN. L.L Maandag is te Westerland voor het eerst se dert geruimen tijd een deel der vloot uitgevaren voor de vangst op kleine mosselen, zoogenaamde mestmos- selen Voorloopig wordt een tjalk geladen en loten de visschers wie deze zullen beladen Naar wij nog ver namen, was er een belangrijke order voor Veenhui- zen, welke echter niet uitgevoerd kon worden, daar de vrachtschippers niet tot Veenhuizen willen varen. Voor de betrekking van controleur hebben zich 0 sollicitanten "aangemeld en is hiertoe door het Bestuur der Vcreeniging gekozen de heer Jb. Lont, welke 1.1. Maandagmorgen zijn functie aanvaardde. De vangst op groote mosselen wordt niet uitgeoefend, terwijl eenige schepen bezig zijn met de vangst van aliekreukels, naar dit artikel lijkt te komen. weder eenige vraag gahaal oppcrcom d b(J de bespreking van de cencuur, door den zou strekken, het IJzeren krul» ln de oogen van het volk men en dat met de omstandigheid, dat dé man is afgezet, zon der zelfs te worden gehoord. De brief luidt in zijn geheel aldus: „Naar is uitgemaakt, hebt gij den 13en Januari ln een- vergadering van den Bond van Invaliden en Oudstritdere den vergaderden uitgenoodigd, onze ooriogsmedaille. bij wijze van protest, af te leggen. Deze uitnoodiging, waaraan vele bezittere van het Ijzeren kruis hebben voldaan, is geschikt, om de in het leger en bij het volk hoog geachte oorlogson- tich maniiestecrend al» de opperbevelhebber van de derecheiding verachtelijk te maken, en heeft in Mark? Het trekt partij vóór de vaderlandsche partij, breede kringen van het Duitsche volk ontstemming aaarvan in de volksopinie de menschen, die thul- gekweekt. •.bleven zijn en daar oorlogswinst hebben gemaakt, L) kern vormen, en tegen de invaliden, die voor het «aderland hun ledematen hebben geofferd en over rede en oorlog andere denkbeelden hebben dan de .orlogswinstmenscben, denkbeelden, die zij niet heb- -en mogen uiten. door HALLIWELL SUTCLIf F.E. Voor Nederland bewerkt d. W. J. A. HOLDANUS Jr. ln boekvorm verschenen bij W. DE HAAN, Utrecht. Ingenaaid f2.00. Gebonden f3.50. 18. „Het is heel vriendolljk van je, om.Je zoo bezorgd .ver mij te maken, Crsbtree maar je kunt erop vertrouwen, dat ik zal oppassen. Goeden dag." „Zoo kortaf en scherp als die heeren toch altijd worden, als het vrouwvolk in het spel komt. Neen iioor, die vrouwen zijn lastige exemplaren, en ze maken haar mannen ook lastig; ik zou zoo zeggen, dat ik het weten kan", mompelde Crabtree, toen tij naar de keuken strompelde om te zien of zijn vierde vrouw het deeg voor een kruisbeesenpastei goed uitrolde. Griff ging regelrecht naar den Manor; nu wist 1 bij hoe hij handelen moest, was zijn Voed humeur weer teruggekomen. Maar hij vertelde niets van zijn besluit en zeide, toen hij den volgenden och tend na het ontbijt uitreed, alleen, dat hij voor zaken naar Saxilton moest. Het doel van zijn tocht tvas een kantoor midden in de BJjyw® hoofdstraat van Saxilton, dat onderaan het bUJet aangegeven tvyjas als het adres van de beheerders der goederen van wijlen Thomas Widdop. otscbP°* dat er heel wat moeilijkheden voor hem in kst ver- echiet lagen, voelde hij van de zofge'ooze blijd- «chap van een schooljongen, die 8c»P^^,h^fMn zich. toen hij door het golvende dal.heuZioI^?P vel-af reed, tot hij aan den boschweg kwam, die loop tusschen Saxilton en Plover Court, waar de oude Squire Daneholm woonde. Het was kj^cr wj ren' het jonge groen begon door de verwelk n„_ van het onderhout op te schieten; fazant en hainen spreidden hun bekoorlijkheden ten toon voor ae oe- wonderende bennen dn de Open plekken v n wildpark, dat hier en daar de bosschon sctwtaoe, wezels en hermelijnen staarden hom uit de dpemn gen in de met mos begroeide muren aan; eeKnoora tjes gingen bij zijn nadering plat en stijf t g boomtakken liggen, om den indruk te geven, dood waren.'Griff lachte, toen hij het zandigo Benspoor, dat naar Plover Court leidde, overstak. „-.Nog niet zoo heel lang geleden heb je me een p&ar vroolijke oogenblik ken bezorgd, Squire. zat ik j bij je woord houden en vanavond by je gaan neerenT" vroeg hij zich s-f. Uw gedrag bewijst, dat gij u niet houdt aan een zakelijke leiding van den Bond'. Ik verbied u daar om bij dezen, op grond van art. 9B van de wet op den staat van beleg van 4 Juni 1851, alle verdere werkzaamheid voor den Bond van Invaliden en Oud- strljdera. Maar nauwelijks was hij den hoek om, waar de straatweg over de brug en langs den korenmolen loopt, of hij zag den goedmoedigen Squire zelf, die op een kastanjebruinen volbloed naar huis galop peerde. Yroolijk groette Griff hem met zijn zweep aan zijn pet, en de Squire hield zijn paard ln. „De jonge Lomax immer»? We hebben elkaar vroe ger al ontmoet, niet?" „Dat geloof ik ook. Ik hoop, dat u geen kwade gevolgen gehad hebt van die ontmoeting, mijn- „Kwade gevolgen? Neen, Jeugdige zondaar; het heeft mij goed gedaan, nadat mijn kaken weer slap genoeg waren om te kunnen eten. Tusschen twee haakjes, ik geloof, dat jij ook een paar schrammen in Je gezicht hadt, niet?" Zij moesten hartelijk lachen, terwijl de volbloed van don Squire al dien tijd zenuwachtig stond te trappelen, alsof hij van plan was er onverwachts met zijn meester van door te gaan. De oude Dane holm vloekte eens vroolijk tegen het dier en nam dan Griff van top tot teen op. Je zit prachtig in den zadel, Jongen. Ik zie graag oen figuur als het jouwe in dezen tijd van ronde schouders en ingevallen borsten. Als jij de verande- rintren in het ras gezien hadt, zooals dat met mij heTgoval is, dan zou Je er spijt van hebben niet geboren te zijn toen ik nog een dertig Jaar jon- irer was En ga Je nu mee met me te lunchen? g 'vandaag ztl het tot mijn spijt niet gaan. Ik heb zaken te doen in Saxilton en dan moet ik zoo gauw mogelijk terug naar Marshcotes „O ja, nu herinner ik het me .iets in de cou ranten gelezen je bent getrouwdMr ...Jn. Wat hebt u in de couranten gelezen, ,Mr. Daneholm?" vroeg Griff, die een kleur „(ets over een echtscheiding, en toen_ wn bericht dat je getrouwd was. Hum! Het huwelijk is eer wat gevaarlijker onderneming dan het stroopen het wild van een ouden gek' Griff dacht, dat het woord stroopen een verge lijking was en nam hem die hatelijke toespeling zeer kwalijk Als hij den Squire beter gekend had, zou hij geweten hebben, dat deze zich niet m dergelijke omrwegen ophield. „De echtscheiding was niet de schuld van ons, mijnheer, het heele verhaal was van het begin to het eind uit den duim gezogen". Foger Daneholm opende zijn mond voor een scna- terlach die een dubbele rij prachtige tanden zicht baar worden deed. „Wat kan mij dat schelen?" riep hij vtooIiJk. .Goede hemel, een jonge man moet liefhebben, an ders is hij geen man. Maar een huwelijk s jon gen, dat is altijd riskant. Dus je komt op j# terug vrijzinnigen afgevaardigde Gotheln. Na te hebben geconstateerd, dat de verbittering des op, dat het d uitgevaar- elders door de censuur is goedgekeurd, moet in het district van het tweede corps nog een bizondere goedkeuring erlan gen. Alleen de geschriften van de vaderiaiidsche partij ziin vrij. Alle openbare vergaderingen worden m het district van het tweede corps verboden: alleen de vaderlandsche partij geniet een uitzonderings positie. Generaal von Vlietinghoff staat op het standpunt, dat in Potnmern den burgervrede niet moet worden ge stoord. maar hij "heeft er niets tegen, dat d<* Riiksdags- meerderheid in vlugschriften op de gemeenste wijze wordt beschimpt. Zelfs heeft ae generaal een „inlichtingendienst' in annexionistischen geest georganiseerd, waarvan de producten onder de rubriek kerknieuws in de bladen komen. (Stormachtig gelach.) Gothejn liet col: een heel pak artikelen van kapi tein von Persius Zien (die. naar men weet, met enthousiast voor d°n duikbocioorlog is en niet over weg even aan op Plover?" Het was niet .mogelijk weerstand to bieden aan de hartelijke gastvrijheid Van den Squire, en Griff beloofde het IliJ kon nu wel gelooven, dat de Marahcoters gelijk hadden, ala zl| zeiden, dat de Squire een duivel was voor degenen, die bij haatte, maar een vriend uit duizenden voor wlè hij lijden mocht. Do veemarkt is nu uit Saxilton s hoofdstraat ver dwenen, maar in die dagen lag zij voor het kan toor, waarheen Griff op weg was. Nadat hij van den Squire afscheid genomen had, galoppeerde hij de nauwe straat in, bond. Lassle vast aan een paal en ging toen het kantoor binnen, om zoo gauw mo gelijk zijn zaken af te doen, daar er op Plover Court precies om één uur geluncht werd. Gorsthwaite Hall was zooals Crabtree voorspeld had, voor een appel cn een el te krijgen; do gevolmachtigden waren maar al te blij er af te zijn voor een prijs, die iets höoger was dan het bedrag, dat Griff eeret noem de. en in een korten tijd was het landgoed zijn eigendom. Dan reed hij zoo hard als hij kon naar Plover Court, waar hij vijf minuten voor het lunch- uur aankwam. Het was gelukkig voor Griff, dat hij een goed glas wijn verdragen kon, want de Squire hield hem, nog lang nadat Mre. Daneholme zich teruggetrokken had aan tafel met de eerlijk uitgesproken bedoeling om 'te zien wie het meest verdragen kon. jij Was me met je vuisten de baas, jongetje, afmoet je niet denken, dat het je een tweede maal even makkelijk zou afgaan maar de duivel mag mo halen, als je meer port kunt drinken dan ik". Dat is maar op één manier uit te maken", lachte Grifffdie er altijd als de kippen bij was, om een uitdaging aan te nemen. Zij dronken een tweede en een derde fleseh, tor- wijl de Squire aan één stuk door vertelde van dit en dat dolzinnige avontuur, waarin hij een rol ge snoeid had) toen hij nog jonger was, zopals hij er steeds weer bijvoegde. En hoe langer Gnff luisterde, des te meer sympathie kreeg hij voor de gezonde energie van den man. De oude Daneholm hield er irper «owoten op na, behalve op zekere punten, wan neer do natuurlijke eerlijkheid in het spel kwam. Volgens zijn eigen bekentenis had hij aan sommige ruwe ondeugden toegegeven. Maar ondanks dat alles had de oude Roger iets frisch en oerkrachtigs; hij bleef nooit staan bij de vraag, of hij goed of slecht hii 7,ou trouwens niet geweten hebben wat hil on zoo'n dwaze vraag zou moeten antwoorden - maar vatte het leven op als een galop over heg gen en slooten, en genoot van de pretje®, die de Hemel hem zond. Ook bezat hij een gezonden humor iets te ruw en te scherp misschien naar sommiger ■PM gewone jaarljjksche uitvoering ten huize van den' heer N. da Jong, alhier. De opkomst van belangstellenden was al niet ge ringer dan vroeger, dus een volle zaal. Niettegcn- staahdc het gebrek aan mannenstemmen, dat zich meestal, en vooral ln dezen tijd, ook hier voordoet, werden de zangnummers voor gemengd koor keurig uitgevoerd. Ook de beide nummers voer vrouwen koor, dat uit den aard der zaak moeilijker is goed te maken, werden mooi voorgedragen. Een nummer, dat zoowel aan Directeur, als aan zangers en zange ressen en 'ook aan de pianiste, mej. G. Spaans, veel inspanning moet hebben gegeven om het zoo cor rect uit te voeren, ais hier gedaan werd, was het laatste: „de Wilgen", van C. Dopper. In al, wat hier ten gehoore gebracht werd, bleek ten duidelijkste, dat Caeücia nog altijd den steun ver dient van de liefhebbers van schoone zang en muziek. Mej. Bronder en de heer J. Schenk gaven ook de zen avond oen paar "solo's en duo's ten beste, wat met applaus beloond werd. Ter afwisseling had imen iets heel nieuws, n.1. een vijftal nummers muziek, uitgevoerd door de Mando line-club van Winkel, onder directie van den heer Polak van den Helder. Deze muziek werd uitgevoerd smaak, maar toch gezond en zijn kleine, grijze oogen keken Je aan met een flikkering, die zoo dui delijk als je maar wenschen kon, zeide, dat hij geen cent om je meening gaf. In het kort een ech te, onvervalschte Yorkshirer. „Ga eens staan, jongen", zeide de Squire, toen zij halverwege de vienie fleech waren. Griff voldeed aan het verzoek en bleef met oen grapplgen ernst naar zijn gastheer staan kijken. Dan liep hij de kamer op en neer met de acti» van een paard, dat voorgereden wordt. En terwijl hij weer ging zitten^ vroeg hij: „Kunt u dat ook, mijnheer?" „Of lk dat ook kan?" brulde de Sqfilr». „Jou im pertinente aanl Ik heb het nog niet eens warm van den wijn. Ofschoon jij je ook kranig houdtl Ik wou, dat die zoon van me thuis was, om Je te zien; dan zou zijn verwaandheid er misschien een beetje uit gaan. Hij kan niet tegen me op, Griff, zelfs niet als ik hem een flesch voor geef. Kom, drink opl" Hij ging naar de bel en greep het koord. Voor geen geld ter wereld zou Griff gezegd hebben^ dat hij genoeg gedronken had, ofschoon hij heel goed inzag, dat de geschiedenis maar één afloop kon heb ben en wel een heel vervelenden, nu Kate op zijn terugkomst zat te wachten. Maar de Squire bedacht zich en zeide met onstuimige vroolijkhedd tegen zijn gast: „Ik zal je die andere flesch maar schenken. Je bent nog pas getrouwd en je vrouw zou het mis schien niet aardig vinden, als je half aangeschoten thuis kwam. Vrouwen denken in die dingen soms zoo raar". Toen Griff er eindelijk in slaagde weg te komen, liep de oude Daneholm met hem mede tot den straatweg. Er klonk iets als spijt in Eijn stem, toen hij van zijn gast afscheid nam. „Ik had zoo gehoopt, dat de frissch» lucht m» een beetje geholpen zou hebben, Lomax. Maar je bent zoo hard als een steen, bliksemsch» jongen! Je moet nog eens terugkomen, dan zullen we er eens een vroolijken avond van maken. Waarach tig jongen, ik heb in geei jaren zooveel met iemand op gehad als met jou". Griff lachte om het compliment en sprong in den zadel. „Wacht nog even, jongenl" riep de Squire, toen L&ssie in draf wilde vertrekken. „Nog een raad voor je weggaat. Rijd rechtuit, drink een goeden borrel, he bnooit spijt over je zonden sn sterf zooals je nu bent als fideele, goede kerel. SaluutI" Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1918 | | pagina 1