aar» aa as tesl;
Griff Lomax en zijn daad
TWEEDE BLAD.
Bekendmakingen.
Staatsloterij.
Schetsen uit de Rechtzaal*
FEUILLETON.
Zaterdag 16 Februari 1918.
61ste Jaargang No. 6158.
ttaad Winkel.
maar
1100.— BELOONING.
De Rechter Commissaris, belast met de Instructie van
moord op C. SMIT
Si ^nuari ffgeplet'ed mcht ™a "25 op
Indien meerdere personen nuttige aanwijzingen ver-
gchafian, zal de verdeeling van de uitgeloofde 100
door den Rechter-Commissaris geschieden,
iti Rechter-Cominissaria te Alkmaar.
Alkmaar, 12 Februari 1918.
KOFFIE- EN THEESURROGATEN.
WAARSCHUWING.
De Burgemeester van Sc hagen, a
Gelet op het rondschrijven van Zijné Excellentie den
Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel van 9
dezer LA. A. Afd. Crisiszaken (Bureau A. Z,);
Overwegende dat in den laatsten tijd het anntal soor-
Uti koffie-surroguat Li zeer bedenkelijke mate toeneemt,
vooral bedenkelijk, omdat er onder die surrogaten vele
rijn die schadelijk voor de gezondheid blijken;
Dat toch, onlangs in een gemeente, waar juist een
nieuw kolfie-surrogaat was ingevoerd en veel aftrek
had gevonden, de gebruikers ernstig ongesteld zijn ge
worden, welk surrogaat waarschijnlijk bestond uit ver
malen gebrande hyacinthenbollen, terwijl elders ge
brande en vermalen aardappelschillen als kolfie-surro
gaat worden aanbevolen;
Dat het voorts te vreezen is, dat binnenkort ook thee-
surrogaten in den handel rullen worden gebracht;
Waarschuwt
het publiek ernstig tegen het gebruik van bovenge
noemde surrogaten.
Schagcn, 14 Februari 1918.
De Burgemeester voornoemd,
J. CORNELISSEN.
TVekking van 14 Februari.
5e Klasse 16e Lijst
Nos. 12060 142W elk f ioOU
Nos. 84 138 1436 12068 12085 15005 f 400.
Nos. 1402 1522 2558 6771 8062 19628 f 200,
Nos. 3433 385-1 4643 5210 5379 8095 8433 8435 11072
11916 12182 13946 14275 15022 18127 18205 18385 20656
Prijzen van f 70.
3 8 50 223 225 317 421
583 656 700 791 839 859 886
968 1430 1481 1528 1547 1630 1653
1772 1963 2012 2119 2132 2163 2219
2318 2737 3139 3165 3186 3318 3556
3759 3865 4057 4138 4210 4303 4534
4547 4690 4751 4864 4974 5418 5450
5470 5489 5638 5781 5797 5838 5976
6004 6021 6133 6167 6211 6214 6226
6318 6464 6572 6801 6810 6849 6863
6864 6888 6892 7021 7031 7216 7315
7405 7439 7461 7526 7573 7611 7614
7644 7660 7827 7898 7907 8030 8069
8350 8418 8527 8635 8683 8697 8711
8752 8778 8788 8844 8992 8995 9075
9184 9229 9261 9327 9414 9444 9609
9686 9699 9743 9987
10062 10242 10298 10376 10415 10464 104469
10537 10562 10038 10661 10691 10774 10788
10811 10883 11073 11213 11263 ll282 -299
11396 11584 11698 11866 11974 12030 12il8
12142 12224 12240 12297 12411 12467 -525
12543 12587 12762 12769 12828 12836 12843
12935 13117 13176 13263 13302 13330 13495
13550 13555 13594 13661 13671 13882 13950
13987 11054 14060 14161 14172 14329 14331
14657 14705 14761 14791 11794 19826 14901
14953 15069 15274 15411 15418 15419 15551
15625 15677 15771 15775 15781 15835 15850
16184 16186 16188 16327 16405 16476 165.">4
16616 16807 16874 17187 17263 17281 17393
17467. 17574 17585 17701 17821 17844 17869
17922 17941 17968 18002 18246 18295 18391
18416 18613 18620 18866 18871 18873 18930
18952 18960 19019 19224 19283 19297 19307
1931! 19331 19526 19592 19619 19622 19633
19706 19970 20049 20073 20098 20U5 20263
20280 20294 20136 20455 20492 20609 20735
20783.
De voorzitter opent de vergadering, de notulen der
vorige vergadering worden aangehouden.
Benoeming onderwijzeres voor de openbare laeere
school te Winkel. Voor deze betrekking hebben zich
aangemeld 16 sollicitanten, waarvan heden door een
zestal sollicitanten proefles is gegeven, waarbij alle le
den tegenwoordig rijn geweent De Arrondiuemciits-
Schoolopziener en het betrokken Hoofd der School is
mede tegenwoordig, taneinde mededeeling te doen van
hunne bevindingen. Het .bericht van- het Hoofd der
School en het advies van den Arrondissemcnts-Schoo!-
opziener wordt medegedeeld, benevens de omtrent de
sollicitanten ingekomen informaties.
De voorzitter deelt mede, dat de door Burgem. en
Weth opgemaakte voordracht luidt als volgt1. Mefuffr
Z. Sieflers ta Oost-Graltdijk2 Meiuffr M Mool-
huixen te Weesp; 3. Mejuffr. A. E. Blok, te Mcdemblik
ln stemming overgegaan worden uitgebracht op Mei'
Sieffers 5 stemmen en alzoo benoemd. De dames Mool-
huizm en Blok vwkregen ieder een stem.
De voorzitter hoopt, dat de keuze een gelukkige zal
blijken te zijn geweest en bedankt Schoolopziener en
het Hoofd der School voor hunne bemoeiingen, welke
hoeren daarna de vergadering vei laten.
Ingekomen stukken. De voorzitter deelt mede, dat
is ingekomen van de afd. Winket der S.D.A.P., van de
arbeiders in het landbouw-, tuinbouw1- en zuivelbedrijf
een motie, om o.a. beschikbaar te siellm een blanco
crediet en daarvan te vertrekken aan hoofden vSn ge
zinnen met f 1200 m minder inkomenp trc'eum te
am f 0.25 per Liter, gas tajen f 0.15 per kub. M.,
brandstoffen tegen 75 pet. van de gewone prijzen.
De voorzitter deelt mede, dat een overzicht der aan
die verstrekking verbonden kosten wordt opgemaakt
Km verzoek is ingekomen van 33 inwoners van
Lutjewinkel, ouders van schoolgaande kinderen om
aan de school te Lutjewinkel een dorde lokaal bij
te houwen en een derde heerkracht to benoemen, ol
het handwerkomderwil» te doen geven buiten de ge
wone schooluren. Ook dit verzoek wordt nader voor
bereid.
De beslissing op belde verzoeken, welke thans niet
is geconvoceerd, zal plaats hebben ln een volgende ver
gadering, welke wordt bepaald op 26 Februari a.s.
De Voorzitter deelt mede, dat het voornemen be
staat om twee leerlingen uit deze gemeente de am
bachtsschool te Hoorn te doen bezoeken, doch de
gemeente Hoorn schijnt als eisch te stellen, dat aan
die school subsidie moet worden verleend door die
r centen. Vanwaar leerlingen die scliool bezoeken, en
subsidie schijnt f 40 per leerlingen cn per jaar
te bedragen. Dit alles berust echter op mondelinge
mededeel lagen an zal ook voor de volgende vergade
ring nader worden onderzocht.
Niets meer te behandelen zijnde sluit de voorzitter
met een woord van dank voor de opkomst deze ver
gadering.
Rinu» ging vlak wast öioeder ritten Sloeg een arm
om haar schouder,
„Moe", zei hij, «n hij w-u» vtrurroofi van opwinding
bij de gedachte, dat zijn voorstel een» zou worden
aangenomen, „iaat u mij eens begaan. Geeft u mij
eens vijftig gulden.jlk wed, dat ik een mooi winstje
maak. U weet toch wel, wat vader zedVan dat
ik zoon goeden aanleg voor zaken had?...,... Toe
Moes, doe 't nu maar!"
„Jij!?" riep de weduwe verbaasd, uit Maar toen
ze Rinus eens goed aankeek, trot haar, meer dan
ooit was geweest nog de gelijkenis met. den over
leden vader. 'tWas haar, of zij tets gevoelde, weer
van dfl onderworpenheid, waarmee ze altijd gevolgd
had wat Hrnrl wilde, blinde en zonder naar
H „waarom" to vragen.
Me ar zij weifelde nog.
Waarop Rinus z'n pet nam en wegging. Verklarend,
binnen Let uur weer terug te zullen vszen.
En hij Lieiii woord. Kwam terug met een vriend.
Twee jaar ouder dan hij. Piekfijn gekleed, met ver-
lekte Hchoenijas aan. Ken cig&rette ituaschen de lip
pen. Do vriend vertelde van de „transactie", dio
„AANLEG".
Verwezen zat zij in het armstoeltje aan de tafel,
waar altijd zijn plaats was geweest Maar Henri 'was
er niet meer Ln acht dagen tijd ..gezond en dood"
vertelde ze snikkend En hield zich nog in, voor me- 9
neer boven, soliden lodgcr, die altijd prompt betaalde daar leiding noodig heeft Ik heb 't er met Henri
Zij zat te overleggen met haar oudste dochtertje, vau w°l 6015 over gehad, en wij waren niet van dezelfde
veertien jaar, maar die al zooveel levenswijsheid had opinie. Afijn, jij bent voogdes., .Mina. en je moet
opgedaan, dat ze met moeder over alles kon redenee- 1 1 weten. Maar als die oenten van de polis straks
ren. Muia was altijd gewoon geweesi zich blindelinJ <kx)r de vingers zijn gegaan hoej je niet bij, oame
over te geven aan wat Henri. de gestorven man, zei Jan aan te komen, als jé dat maar onthoudt. Ik wil
Hij was een pientere kerel Wie jaloersch varen op ie nu helpen, met raad en met daad. Sla jc 't af,
rijn „handelskennis." zeiden dat-ic een scharrelaar ev£ö goeie vrienden. Maar dan trek ik mijn handen
was .Maar daar trok Henri zich .niets van aan. Hi| 'Ren ik over je zaken niet meer te spreken,
deed van'allea. Gin$ naar de veilingen. Kocht partijtje Ajuus.. Ik hoor dus nog wel wat vau jet"
waren op, waar niemand anders iets in zag. maar Y»'®6 was oome Jan.
waar hij nog wat „uit wist te halen" Jiji scharrelde in
„hypotheken en credieten" Leende geld uit. als ver
tegenwoordiger van iemand, die zich Bankdirecteur
noemde Zóó gek kon 't niet loopen, of hij bracht
een syekgeldjc thuis Soms zaten ze als-ie een
strop nad moeten verduren een paar dagen in de
staart geknepen Maar 't kwam wel terecht. Mina zorg-
z!df?'rich plet slechts tegen zus Jans,
bebr-weSi d *ekw air *'a Ej««rd*dwid van 't
durven veroorloven
«er middag thuis gekomen vroe-
8® dan anders, «i; had geen trek in zijn bittert!*
schan d..t v ^O0J,"£l 11161 onverschilligheid de booa-
wiemhii I ^Iaveren de handelsvriend, met
waf h - n Twat deed - ex geweest
ker "f1motsl Toon Mina °P
niet ii Kuiskamer kwam, was vader er
koorts!» \vw w 8 ?bwI' i voelde zich beroerd,
y«*Md «nrekeu. U< hect0 kwMt
«m elf P™* 'a,en roepen. Maar Ie-
WwL». S 8 Henri met vuurrood geacht en van
schitterende oogem. Hij had geweldige ho"st-
t ifiCn praatte allerlei wartaal. Rinu? zat dtch' bij
,^Xn ^.f'8 t6lkens naar veder kijken. !>-n vol-
di„i«fim tend vroeg werd de dokter gehaald. Die
ZWS vader heel ernstig ziek was. Henri
<l„ i,f l,'aur dagen tusscuen leven en dood. Maar
de jtwgonteteking velde hem nt-r Ttgen df S
sMnw» bestand. Mei de handen in dem
vmaui ven
jwar man was 3j vrijwel te boven. Maar do batVroafc S"166®» 2011 hebban. i>« weduwe bélum-
roe er nu verder te komen benauwde haar al meer.
ivi71? de ,oudste broer van Henri, kwam op-
W'u 0 vrienden waren de broers noodt geweest
iiiM van het „gescharrel", waarmee de ander
Z1JQ broodje ophaalde.
Jan was een resdlute kerel, wat 'schreeuwerig, wat
™w van toom eti van doen, maar wel goedharüg
IV®' d«ttk je nou te beginnen. Mien?" vroeg luj
schoonzuster kennend 't slan-willooze van de we-
auwe, „die kamervexhuurderij is toch niks gedaan
als er mets anders bij komt, hé?"
staarde voor zich uit Haalde de schouders op.
/.wager pufte dikke rookwolken uit z'n labakspij':.
oaoot toecr ^ijn neus. Hernam: „Ik zat je eens wat
vertellen^ Miemtjc. Ik weet oen a,ardi« zaakje voor je,
jvaar je best een gul don of twintig, misscfclwi wei meer!
jjsi.ea kunt Maer Lk zeg 't je dP dadelijk bh!
- stevig aanpakken. J.insje kau dan voor de huis-
houding zorgen, want Jij bent van 's ochtends tot
s avonds met dan winkel bezet En 'Rinus kan dan
voor de .zaak boodschappen doan, cn ik zal hem wat
UwmimisiraUe loeresL 'Laat mü maar beiuilen. Die jon-
fjen heeft moodig dat-ie onder goodie, stevige Mciliiig
«otnt. Jc overleden man was mujn broer en daaroin
beschouw ik 't als mijn plicht om je bij te staan,
jij kent dan de duizend gulden van de palis, 'dia
Henri je heelt nagelaten, gebruiken voor de" garantie,
die gevergd worde En voor de resi zat ik borg voor ie
blijven... Mits... Dat zeg ik err dadelijk bijl.. Mits !c
mij het toezicht laat en Rinus onder miirvé leiding
stelt. Anders trek ik mij terug. En je weet als oomc
-an iets zegt, dan blijft-ie er bij. Denk daar hou maar
eens kalm over na. Ik geloof-dat ik je een mooi voor
stel doel"
Hij stond midden in de kamer. Aan de tafel, tegenover
moeder, zat Rinus, de zestienjarige jongen. Hij hield
zich in, terwijl z'n oom door had gepraat. Maar op
zn mager, strak gelaat was-woede te lezen. En er
gloeide ,liaa*. in zn oogen, die zijn neusvleugels
deed trillen., hijj -vas bang voor 'oOm; durfde nu niets
zeggen. Wachtte, us„.'?t Jan weg zou wezen...
t Ismooi van je gepresenteerd. Jan," zei moe
der „ik ben je ook heel dankbaar. "Maar..."
£Nec&l" riep zwager uit. denk er maar rustig
over na. Maar vergeet vooraT niet," én n"ef de sleci
van dem pijp wees hij naar Rinus, ,xiat die jongen
fiftUT ï/kiHir»«t inoo/lift Rooft Tip KjiK '0 ov tviot (J.
delde vriend met groot ontzag. En 't eind was, dat ze
de vijftig grilden uit de kast haalde. De vriendin had
geen oogenhiik bezwaar om „garant ,te blijven" voor
het „ondenkbare geval", dat zij „deceptie zouden lij
den".
„Neen, mevrouw", zei de jeugdige handelsvriend,
„dat is uitgesloten, lk waag mij nooit aan ondom cv
mingen, waar eenige risco aan verbonden isl"
Een dag of drie verliepen.
Toen kwam Rinus thuis. En legde voor moeder
een bedrag van vijf/ en, zestig gulden neer.
„Dat's andere koffie dan oome Jan u wou laten
drinken 1" riep hij uit. Vijftien gulden winst in en
kele dagen 1 Laat u mij maar begaan 1" zei Rinus,
„wij zullen oom© Jan neg wei eens loeren wat za
den doen ls. Dat's een streep door z'n rekening,
mooi"
ZIJ, verheugd, tevreden, dat ze haar oude leven
tje zou kunnen voortzetten, berustte. Gaf zich aan de
leiding van den knaap over, gelijk zij 't gedaan had,
jaren achtereen, aan' die van den vader.
Dat Rinus heele nachten uitbleef, was iets zeer-
gewoona. Kij was nu even zeventien, maar in ouwe
lijke afgematheid en geblaseerd© onverschilligheid,,
geleek hij wonderbaarlijk op eleganten handelsvriend
Mina had wel gemerkt, dat hij in d© jongste dagen
gejaagd, onrueüg-geagiteerd was. Telkens in en uit
liep. Er waren op één dag drie stadstolegrammen
gekomen. En ale er gebeld of geklopt werd, dan kon
Rinus zoo zonderling bleek worden, 't Gebeurde wel,
dat weduwe met iets angstigs aan die-dingen dachit.
Maar ze zette het, met die slappe, suffige, onver
schilligheid van zich af.
Nu was het kwart voor eenen. Dat de „visite",
die er gewefcst was de zaken van Rinus gingen
best vertrok, was al meer dan een uur geleden.
Mina zat te soezén over het feuilleton van haar
krant, 't Zou nog kunnen zljfi, dat Rinus thuis kwam?
Eensklaps werd er gescheld. Hard. Forsch.
Zij schrok op. Wie kon dat wezen?Rinus had
den sleutel.
Weer werd er gescheld. Nog harder. En nog eens.
Zij vloog naar beneden
Daar stond de handelsvriend. Wit als een doek.
Hij sprong de gang in. Sloot en grendelde de deur.
Keek Rinus z'n moeder aan met groote oogen van
wilden angst.
Legde een vinger op de lippen.
Koek telkens, naar de straatdeurLuisterde of
er ook Btappen in de straat kwamen
Sloop toen naar boven. Met zijn schoenen, de
fraaie, met do verlakte punten in de hand.
Een groot pak, in grauw papier gewikkeld, onder
den arm.
HIJ zei nog altijd niets. Boven ln de kamer draalde
hij het gas uit.
Zij "hoorden hem de trap afgaan. De straatdeur dicht- Mina durfde niets vragen.
slaan. „SsttStlll" zei de handelsvriend, telkens als
Toen eerst zei Rinus wat. se Iets wou zeggen.
„Dat zou-ie wel willenI" zei de jongen en 't gloei- In de donkere kamer, ln het hoile vn.n den nacht,
de, van haat en opwinding, nog heviger in zyn zaten zij te wachten. De weduwe zonder dat zij
oogen.
„Dat zou-ie wel willen L... Den centen steken'ln een
wist op wien, op tvat. Totdat er weer gescheld werd.
De handelsvriend naar den zolder vluchtte.
mors Hij wist binnen een uur, mét wien mm te doen
had Sprong maar even gauw qp z'n fiets Wist dade
lijk walk „kanaal" hij nebben moest Mina én de
veertienjarige Jansje zagen met groote bewondering ie;
gen den man en vader op Tegen „dé vrouwen,, sprak
njj nooit over z'n zaken Wél soms tegen Rinus, den
zestienjarigen zoon Die begreep vader niet een half
woord. Bewonderde hem nog vuriger dan de an-
jaar geleden!?"
Weduwe knikte van ja. Herinnerde zich, kreeg al
tijd een schuwig gevoel a!s zwager cr wes. Zag pa op
tegen <io drukte, de boalomwringen van liet gedoe,
waar Jan hajr heen wilde hebben Hier "kwamen
als ze door de ergite drukte hoen «--as Qe kón-
nissen b.iar opzoeken. Dan las zij hst feuilleton in
deren, maar wist waarom Rinus kon vader iets "vra- i de krant. Of oen van de romans, waar ze ma> dol
op \vas. De winkel zou haar van .'s ochtends tot
werden gevonden. De ele-
hechtenia genomen.
^v., koon' toe zcat Weet biet"meer dat vader 't 6,11 1 eeu VICI lougo poos geduurd, voordat de
heeft gezegd, toen 'ze zoon ruzie hadden.. Een klein m^eplfc&e ^fffdor ^tfacMte
haar te beduiden welk een verantwoordelijkheid zij
gm, zonder dat Henri er nijdig, korrelig om werd
Eli hjj had rich al eens uitgelaten, dat er van dal
door
HALLIWELL 0UTBLIF r.E.
Voor Nederland bawerkt d. W. J. a. roldanus Jr.
In boekvorm verschenen bij W. DE HAAN,
Utrecht Ingenaaid ft.90. Gebonden f3.50.
23.
Wee lachte Griff, maar Hirst meende, dat 't een
tpotlach waa. HIJ had nu eenmaal zijn gevestigde
neening over die ontmoeting bij de beek en Griff
hoonde hem nu natuurlijk, dat Greta zijn mede
dinger boven hem verkoos.
„Je bent een leugenaar en lk wil met Je vech-
l«n, om het te bewijzen", gilde hij en sprong op zijn
tegenstander los.
Ondanks de verwaarlooring van zijn lichaam was
4e nredlker taai, maar tegen Lomax kon hij toch
üet ^p. ZIJ hielden elkander nauw omvat. Griff
echib, w„ niet opgewonden als Hlrst; hij waa.zlóh to
seer bewust; dat er een vergissing ln het spel was
en wilde daarom zijn vriend, die door het dolle heen
geen letsel toebrengen, zoodat Gabriél in het
be*in de overhand had. Doch dan werd ook Griff
JJtet driftiger; hij tilde den ander ln de lucht en
hem dan met een emak vallen.
„Je valt daar zacht, Gabriél; blijf daar nou maar
"Fgen, tot je wat gekalmeerd bent
Maar de prediker waa reeda weer opgevlogen. III)
had weinig verstand van worstelen in theorie, maar
Rchoorzamend aan zttn instinct, voerdo hij een goe-
de imitatlo uit van oen bij de bewoners van Corn-
*aUis ala „Vliegende merrie" bekend staande truc.
hand zette htj in Griff'g maagholte, met de
*®<iere pakte hij hem Nj rijn rechterarm en Ilcrme
berri dan over zijn hoofd op. De kracht van zijn e -
aen stoot deed Gabriél achteruit waggelen; hij voel-
dat hij tegrm let» hards terecht kwam, terwijl
P'i onder rich het lawaai van loslatende «teenen
°°rdo en den pion» van een zware massa ln nei
dat de schacht der groeve vulde.
'oen de prediker wat van de verbazing, die op ae
onlerhaarlfjke wijze, waarop hij Griff omhoog ge-
i-_rpt'n had, volgde, bekomen waa, begon hij te
hu tl wat er eigenlijk gebeurd was. Hij had, toen
J steengroeve als plaats van ontmoeting koos,
f.rTdp'annen; een van beiden moest oVer den
d, rder groeve heen. Maar dat alles had hij in
hoo van den strijd vergeten; het was alleen
°tear zijn bedoeling geweent rijn tegenstander
joggie mettertijd iets te maken vielwaarom het gezag
van Rinus in den huiselijken kring dadelijk geweldig
neer te werpen; hij had er geen oogenblik meer aan
Sedacht hoe dicht zij bij het lage muurtje waren,
at de groeve van het moor scheidde. Maar nu
leunde hij tegen den muur, die hem voor valien ge
vrijwaard had. en keek er over heen in den stil
standen poel, die vijftig voet lager ln de Wbins
(Juarry lag. De doffe plons echode en echode nog
maals ln zijn ooren; ln het zwakke licht kon hij
nieta sien dan een paar voet steen, maar zijn herin-
Dering bracht hem dien vuilen poel weer duidelijk
voor oogen. ala wanneer het klaarliohte dag ge
weest was en in zijn verbeelding zag hij zijn
vriend met zijn gezicht naar de sterren daarin llg-
Met een schrik kwam de prediker weer 'tot volle
bewustzijn. Hij begreep, dat hij, als Lomax dood was.
voor eeuwig de helft van zijn eigen leven vermoord
had
Zijn groote liefde voor zijn vriend die hij tot op
dat oogenblik nooit ten volle beseft had maakte
de gedachte aan Grlff's dood zoo ondragelijk, dat
hij met geweld lefs wilde doen. Ja, hij moest han
delen. Hij had nu nog slechts één gedachte Griff
redden, als hij bij dien val van vijftig meter zijn
nek niet gebroken had. Misschien Bpartolde htj nu
rond in het water, te zwak om zich voor verdrin
ken te redden. Hij vloog het pad van gladden lei
steen, dat links van de groeve liep, af, bleef met zijn
voet steken tegen een stuk, dat minder meegtf dan oe
overige, en viel hals over kop den heuvqj af, aan
den voet waarvan hij een oogenblik bewusteloos
tusschen de steenen bleef liggen.
Toen hij zijn oogen weer open sloeg, was de maan
ondergegaan. Nog half verdoofd, kroop hij naar het
wagenspoor, dat naar de groeve leidde; het licht
der sterren werd bijna geheel onderschept door den
steenen muur, die over den poel hing. Een gelten-
melker riep ln de stilte. HIJ stak een lucifer aan,
spookachtig danste het licht even over den poel.
maar aan de oppervlakte was niets te zien dan het
kreng van een hond.
De prediker stond roerloos, bijna kalm. Hij was
voorbestemd tot verdoemenis, er was voor hem
geen terugkeer meer mogelijk, tot vruchteloos ge-
lied, tot nuttelooze strijd. Een losgeraakte steen
plonste in het water, en ook die val was voorbe
stemd. Alles, alles was vooruit bestemd; de goede
werken der rechtvaardigen, de slechto der goddeloo-
zen waren eveneens gepraedestineerd; er was geei
deugdzaamheid in heiligheid, geen zonde ln verkeer
doen, daar beide reeds van bet eerste begin af ver
ordineerd waren. Alle verantwoordelijkheid was van
de gchouders van den prediker weggenomen, en tl
voelde zich gelukkiger dan hij ooit in de lange jare
s avond; in beslag nemen...
Jansje was zoo ga uw moe, zoo treuzelend en on
zelfstandig. 't Evenbeeld van moeder.
van strijd geweest was.
Gabriél werd bijna nieuwsgierig; jvlj vroeg zich af
welken vorm zijn straf zou aannemen; of de ver
gelding snol en beslissend, of. langzaam en onzeker
zijn zou Misschien. neen, zeker was er onbe
wust op den bodem van zijn hart iets van trotsin
zekeren zin streelde het zijn ydelheid liet middelpunt
zelf te zijn van een Wrekend Heelal,
Hij Volgde het wagenspoor en begon, toen hij op
de heide kwam, harder te loopen. De beweging ver
warmde zijn bloed en deed rijn polsen sneller klop-
pnn; hij dacht aan Greta Grota, die mot den doode
rijn hart deelde HU voelde zich bij die gedachte zwak
op zich had geladen door een knaap wan Rinus'
leeftijd geld in handen te geven. Zelfstandig to laten
„zaken drijven".
Telkens hare oogen afwlsschend knikte vrouwtje
van dat ze Z.EA.. volkomen begreep. Dat zij 't In
zag.
Maar de Officier besefte het hopeloozo van het ge
val. Hoe de knaap als hij straks weer in de'maat
schappij zou terugkeeren, het oude leventje hervat
ten zou. VergTootend 'tal-maar aangroeiend leger
van jonge mannen door tuchteloosheid naar de mis
daad gevoerd
MAJTRE CORBEAU.
van mij meester en lk slingerde Griff over mijn
schouder. IliJ viel in de groeve on lk hoorde hem
in het water neerploffen".
Zij liet hem los» en viel kreunend achterover ln
Tiaar stoel. Er viel niet te twijfelen aan zijn ver
haal.
Doch al heel gauw begon zij verontschuldigin
gen voor hem to bedenken. Na een lang zwijgen zel-
do zij:
Pi was een eerlijk gevecht, Gabriél. Van de
worden on moest troost hebben. Maar er was niemand i groeve wist Je niet meer; jij Gabriél, heb Je jiet
mijnentwil gedaan?'
ap aarde om hem troost to geven, behalve Greta
Zooals oen radeloos dier, dat do reden, die aan zijn
instinct ten grondslag ligt, niet kent. de genezing bren
gende kruiden, eet. zoo ging de prediker regelrecht naar
Hazcl Deïie en klopte aan d «Anolcnaarswoning, pc
keukenklok sloeg tien uur, toen hg op 'do stoicp stond
te wachten.
„Wie is daar?" vroeg Greta's ©enigszins bevende stem
„Gabriél Hirst Ome Gods wil, doe openl"
De grendels werden vlug weggeschoven en Greta
stond voor hem
„U- hebt me doen schrikken Mr. Hirst Vader Ls uit
en Naincy is al "naar bed U bent misschien
„Een moordenaar," vulde do prediker met akeligï
kalmte aan,, „U hadt gelijk Lk heb mijn vriend gedood."
Zij keek hein in zijn gezicht en deinsde even terug.
Maar in dat schijnbaar zoo bescheiden meisje huisde
oen groote kracht, en zij had dien man Lief Zij stak
haar arm in den zijne en nam hem mede naar de
huiskamer; dan ging zij de deur weer dicht doen en
kwam vlak naast hem zitten; het was haar nu on
verschillig of haar geheim in haar oogen te lezen was,
„Wat is cr Gabriél? Ik heb het recht het te we
ten," zeide rij
Hij zag het' nu Het geheim was zeer duidelijk te
lezen, zelfs voor .Gabriél Hirst, die toch altijd zoo
blind geweest was waar het dergelijke dingen betrof
De plotselinge wetenschap, dat zij hem lief had, seinen
hem kracht te geven, om met zijn vprhaal venjer te gaan,
„Ik kwam vanochtend vroeg op Ha zei Dene.' bqgon
hij zonder omwegen; ,,ik zag jou en Grilf Lomax,
de vrouw, die ik liefhad, en den vriend, dien ik vertrouw
de naast elkaar bij het beekje zitten, Ju'hc waren
aan het lachen en grapjes maken over mijn belache
lijke manieren, zeide lk tegen mezelf en ik dacht,
dat jullie eikaar daar al dikwijls ontmoet hadt Ik
wachtte Griff in het moor op en wij vochten Het was
dicht bij don rand van Whins Quarry, ofschoon, het
mij heelemaal door rrtijn hoofd gegaan w.ts, dat we
er zoo djcht htj De duivel maakte zich geheel
„Niet om jouwentwil", mompelde htj schor. „Denk
niet ktnd, dat om jouwentwil oen zonde begaan
kan worden.. Ik waa krankzinnig van Jaloezie".
„Maar je was dan toch jaloersch op mij!" Vreemd,
zooals de catastrophe reeds als iets van geen betee-
kenis ter zijde gezet was.
„Ik hield te veel van Je, Greta, en de Heer zag
nat met leede oogen aan", zeide hij eenvoudig.
Het meisje stond op en keek hem recht in zijn
oogen.
„Liefdel" riep zij met iets van een snik in mm
stem. „Wat versta je onder liefde, Gabriél Hirst?
Een huivering doortrilde den prediker. Zijn oogen
stonden opengesperd. Zijn handen grepen naar on
zichtbare gedaanten.
„Liefde is iets, dat je gek maakt en Je doet krui
pen als een dier dat je gezond' maakt ea je doet
jubelen als een engel. Liefde is meer dan de Wet
en de Profeten en een leven van eeuwigen strijd
met den duivel. Vergeef me, Greta. Ik verlang zoo
naar je, kind - en - ik vergeet, dat ik een moor-
d°njeflrhehtn ine zóó lief?" zeide Greta langzaam.
Neem me dan, lieveling, en doe met mo wat je wilt".
De prediker voelde twee armen om zijn hals en
een paar warme lippen tegen de zijne. Moord en
zonde en wraak des Heeren waren voor „gen-
blik vergeten. Hii wist nu, dat hij een mam waa.
HOOFDSTUK xxi.
Later.
Juist toen Greta en de prediker ln do hulskamer
van molenaar Rotherson zich aan hun droom ont
worstelden juist toen de vrouw zich begon Af te
vragen wat Gabriël's lot zou zijn, wanneer Lomax
werkelijk dood was juist toen de man een besluit,
dat het tegepwoordige betrof, overwoog, drong van
buiten het huis een geratel, een gesnor, een geknars
