Schaper Courant
We Builsctie Horlogsleening
Ifc
De dingen om ons heen.
5 °/o Duitsche Rijksleening.
Door smart gelouterd.
FEUILLETON.
Zaterdag 13 April 1918.
51ste Jaargang No. 6190.
"TWEEDE blad.
<ui Sfllv^dttrlaudsche leening Vüor 000 bSSk
£2 prSem DocU 40 d<3 5000 noS fy*
Koers van uitgifte 98 pCt.
Koers van uitgifte 98 pCt.
Uitloolbaar legen 110 pCI. lot 120 pCl.
den 18en April, des nam. ten 1 ure.
Binnenlandsch Nieuws.
De Schande.
Nu het offensief in het Westen weinig vooruitgang
toont en na den zondvloed der eerste dagen het eeuwig
durend geknabbel hotoee, weer 'u g*
hucht weer een boschje, weer n heuvelgewonnen
ol teruggenomen, weer begint, is natuurlijk het ge
reden.** van Staatslieden ook weer aangevangen.
Maar noch de rede zonder ennl, die Uernm voor
den Weenichen gemeenteraad heeft gehoudun, nocli
de speech van Snvuts, noch die van Smuts, noch die
Hemlerson, noch zelfs die van Wilson hebben veel
opzien gebaard.
Veel J>elangrijker dan al die uil el kaarzettingen, al
die beschuldigingen, van wie bqgonzien is en van hoe
het einde zal moeten wezon, is voor hel publiek die
eene passus in de rede van Czernin over de onder
handelingen tussehen de DoOaumotnarchio en Frank-
tijk.
Ook niet om wat daar, «1 dan niet, besproken Is
tussehen die niet-officieel® woordvoerders. Dif is bij.
zaak Zelfs zou het er niet op aankomen al .was er in
het gel Hél niets besproken.
Belangrijk is alleen tiel feit, dat beide Staatslieden,
dc -pacifist Czirnin en de „tigne' Clemenoeau elkaar
over en weer 4e schande aanwreven, de vreeaelijko
beschuldiging naar het hoold weruen: J(Jij. jij bent
degene die begonnen ls, met vredespourparkrs I Jij
hebt willen onderhandelen, willen polsen, hoe er een
einde zou kunnen komen aan het bloedbad II Jij en
niemand ^n^ers. Ik wou doorvechten tot het bittere
tdnde en lij bent degene, aie er wilde uitscheiden!"
Zoo ver ls het gekomen met de wereld in die vier
jaar, dat vredelievendheid voor een regeerder eèn schan
de is, geljjk zij voor een burger een hals misdaad is,
die met strop of kogel moet worden gestraft.
Zoover is de wereld afgeweken van de opvattingen
van voor vier jaar, toen vrede nog het hoogste goed
en moord, doodslag, roof en brandstichting strafrech
telijke delicten waren.
Die verschuiving van appreciatie is te begrijpen en
is in zekeren zin zelfs te billijken. Men heeft A ge
zegd, als aanvaller of verdediger, men mocht er B
op laten volgen en het gewone egoisme van mcmschen
en menschen-gemeensehappen brengt inu mede dat men
met ophoudt, voor men de vruchten van zijn krachts
inspanning en van de gebrachte offers van bloed en
gela heeft geplukt. Hetzij men dit geldt dan voor
den aanvaller er „beter" van wil worden, hptzij men
zich tevreden' stelt mot vergoeding der geleden schade
en .met hechte waarborgen tegen een herhaling van
de övcrvalling.
Het Is te pegrijpen en te billijken, dat men. daar
naar streeft, zeiden we. Doch de vraag is of het po
gen zijn inspanning op een dergelijke wijze beloond
te zien, ongelimiteerd kan doorgaan en zelfs of het
vers tan g is er zonder limite mee door te gaan.
Met andere Woordenof 'de voordeden in den vorm i
van winst of van schadevergoeding, en garantie, die
men hoopt te krijgen, opwegen tegen de verdere of
fers, die tof het verkrijgen noodig zullen blijken te
zijn.
Want dit staat wel vast, dat de toestand op militair
gebied nog jjoeuazms tol een resultaat heeft gevoerd.
AjllLaus mot in het Westen. Dujtschland kan nog bij
lange na niet zeggenzie zoo, nu hebben wc Antwer
pen en de Maaslinie en zijn veilig tegen een aanval
of revanche-oorlog. Evenmin kun liet er zich op be.
roemen rijn tegenstanders te hebben verslagen. Nog
steeds golft bet heen en weer op dc linie, die bij den
altereersten aanval op het wecrloozc België bezet werd,
voor Engeland in staat was bij te springen. En nog
steeds bestaat van dag tot dag en uur tot uur dc uno-
oolijklieid dat Belgen, Britten, Franschen en Ameri
kanen, dan hier, dan daar zullen pogen een. deel van
het bezette gebied aan den veroveraar te ontrukken.
Hot trotsche wijzen op de oorlogskaart, waarin Beth-
mann Hollweg zoo sterk was, be toekent niets, zoo
lang die oorlogskaart elk oogenblik kan veranderen.
En hoelang die toestand en de mogelijkheid van
verandering nog zal voortduren, weet geen sterve
ling, zelfs niet Joch of Hindenburg, die ki dit op
zicht toch wol de aUerbest-ingeiichte wezens zijn.
Herhaaldelijk zijn er min ol meer fantastische op
gaven gepublioasrd omtrent de verliezen aan moa-
schenmatonaal en aan schatten die deze oorlog den
deelnemers heelt berokkend. Die opgaven wij we
zen er reeds vroeger op zijn tamelijk waardeloos,
'omdat geen der oorlogvoerende stalen een betrouw
bare- opgjve ter beschikking van zijn vijanden heeft
gesteld, of zelfs van het eigen land
duister. Telkens heeft biM^^ mer* het
du tigenstanuw J i he. slu"en leenitng
zoo en (Pjwoht, dat die nieuwe poging maar
wilde Ham a nieuw geld!" had opgebracht Hil
vin Kzaantoonea, dat deel
inwisseling^ &aömgeko'èüa bedra« ««versies of
m y&1\. woeger geleend geld bestond Vaak
f1 juist zijn geweest. Zooals bijv de onbreims'
«m conversies van de. eerste 5 procents was
te SLr I?1' hot fan 'n maand later noodig is aaln
te toonen, hoe na de tegenstainder vóór de financieel"
catastrophe slaat, telt men rustig alle jge&loten loemngon
bij elkaar en „bewijst" We, hoe hoog KS
den last gestetien is..... b.j den vijand!
Mot de gesneuvelden en gewonden gaat het orecies
eender. Met den buit dito In de eerste maanden van
den ooi log werden er alleen meer Belgische kanoin-
m-n veroverd, dan het Belgische legc-r ger ooü tead
bezeten en spotlustige Belgen (die er toen nog wa*
!ÏL ,vwl> tlul hel Duitsche legerbestuur- er ook
de stukken bijgeteld had, die Krupp wet zou leveren
en waarvoor Taj de betaling had, doch dte Essen
nooit hadden verlaten. Ja zelfs, dat de „kanonnen" uit
het militair museum in Brussel waren meegeteld...
Voor .zoover ons bekend publiceert alleen Engte
land dagelijks de verliescijfers (althans tot voor zeer
korten .tijd) doch overigens moet men feitelijk op de
globale opgaven vali dezen tegenstander afgaan. Wat
<ti t .bot eekent ligt voor de hand. Geen mensch buit dn
een paar allerhoogste ambtenaren in elk tand, weet
welke bloedoffers de oorlog heeft gekost. En nief
mand is bij machte ook maar bij benadering hol tow
taaie ij ter op te geven.
Een correctie-argc van 10 pet is evengoed of even
verkeerd als een van 20 of 40 pet Men tast eenvou.
d.g in den blinde.
.?°h. kan men zeker zijn binlnm de marge der waarj
schijnlijkheid te blijven, wanneer men <j© verliezen,
aan bloed en goud- voor alle deelnemers afgrijselijk
noemt. b J v
js wej geem getef, maar toch een begrip-.
sche.r-!wr« ngSi 0611 P®®"" van een onzer visa
ij n}®l man en muis verloren werden
n«rs ia veertig man van de vijfduizehd ilnwo.'
hij. 110emd® olnze pers dat afgrijsei
Jfl' niel! i ?1 d,ie viaschers hadden met den oor.
KneuwlilS?08^ TOBrJDlli,schland zou zijn 700.000 je.
tann? 4$™°* Fraidirijk 430-°00. voor GrooUBrif
n., ^^0-000' voor België 70.000....
La de verliezen dier landen veel en veel meer ojb,
staat onomstotelijk vast
k *"L d«Ji*»ag, die staatslieden dier landen hebt
«antwoorden, met hoeveel die verliescijfers
nog moeten wonden vermenigvuldigd, voor en aleer
ls, waarop zij wachten, alvorens
»vr«l©" in mond mogen nemen.
-ra »üa -■ hopen zij, beweren zij, zeker te zijn. dat
-cm gevat ach spoedig zal voordoen, dat het nog maar
ga.ii.onj h01 laatste, allerlaatste rukje voor de le«an-
stflnder het moet opgeven. K
y Bij al hun cijfers, beweringen ou verwachtingen,
vergeten zij steeds dat die tegenstander zijnerzijds pre.
cies hetzelfde op een kladpaprertje heelt staan. Ook
c^1 h <K>k beweert, ook verwacht.
En dat intusschen beide partijen zich uitputten in
«en strijd waarvan het einde nog niet te voorzien is.
aano dit wel zoo, bestand er kans, dat het metterj
daad om. het laatste duitje ging, dan zou men kun„
non begrjjpen, dat men de vruchten dier laatste krachts*
inspanmng, de wiinst of de schadevemoeding, wênschto
bmiH-n te hal-en.
Doch Uians? Nu dat vooruitzicht niet bestaat U
„Jij ben begonnen over vrede!"
«Njm. lü!"
staan de machthebbers tegenover elkaar en
geen wil de „schande" dragen het eerst ingezien te heb
ben, dat ook aan een onbesliste worsteling een einde
moet komen.
Het Rijk mag de obligaties op zijn vroegst tegen den lsten
Oclober 1924 opzeggen «n kan, in verband daarmede, ook den ren
tevoet daarvan niet van te voren vei^agen.
Mocht hot Rijk na dien datum voemamons zijn, den rentevoet
te verlagen, dan moet het de obligatie* opzeggen en de houderc de
terugbetaling daarvan tegen de volle nominale waarde aanbieden.
Wendt U voor verdere inlichtingen tot Uwen Bankier.
De termijn van inschrijving sluit op Donderdag
Vervolg van Griff Lomax en zijn daad.
door
BALLIWELL SUTCLIFFE
Voor Nederland bewerkt d. W. J. A. ROLDANUSJr
In boekvorm verschenen bij W. DE HAAN
Uitgever te Utrecht.
5.
„En Griff, toen ik hier aankwam vandaag, zoo geheel
vervuld van het visioen, en Hester den koestal zag
ingaan, alsof zij hier bij je thuis was wel, toen
maakte ik mij bezorgd voor je, jongen. Hestor ltoyd
"mg dit zijn en dat, maar zij is geen vrouw voor jou."
«eer lachte Lomax. Deze vriend van heni roerde
trouwhartig oen snaar aan, die nooit voor Griffs
°oï getrild had.
„Kom üabriël. Hester kun je in elk gevaf uit je
gedachten zetten riep hij „Wat zou eau kleine peu-
;®r to zegg(n hebben tegen een door stormen ge teis
terden oudcix/n man als ik?'
Maar (kibrjël ichudde het hoofd; hij herinnerd»
Mcli den hjik waarvan de betcekenis met te misken-
was. welUu hot meisje ginds In den koestol op
Grltt had geworjien. En toen zijn gastheer
Ba ver meel Opnam en die op de gloeiende turf pfaatste,
nachtjes in begon te roeren met de schuim.spnan,
e^^t van den predikant nog even braorgd
»B®tor ie w,ichtcn op een gehikte vrouw 'Un het
het b«te meisje te nemen, dat zich komt aan-
ik'ni J'<fc Verheid, zooals ik die bj,
bod m;ial gevonden heb: dc LostWithensHelde dreU
vrau^ Wel met mij, üabriël; ik heb gec" ®i'dcre
yi. noodig."
Tru.sh zirh weldra neer voor de havenneelpaR
derde deel, en Griff mengde v
en water \Kroon op het feest te zetten, een Bas rum
waartoe h« l laatste was een ongewone uitspa tinfe
éh-laat CnH gekomen was door bet /jen van een bevrijd
toezij 3,jor het spreken over deu ouden tijd, w»ar-
^'oenen gC8aan waren. Gabriël Ilirsl vergat zi.l-n
varni<| v_?,ln tw'jfelingen; ook zijn hart werd ver-
t^lcden 22 vriendelijke herinnering uit hj*
J^chillen-ip M Tortelde zijn kameraad, hoe het de
hoe v»^ la cte wereld was gegaan. Want
Marshcou* n n 6n gehuchten ooi waren, nic
elkaar omgaven, de bewonen ken-
geregel*» samenkomsten op de
"""goed Ha Ui do kark ol do herborg, alsof
zij 'loden van oen groot gezin waren. Indien Betty
op de Nab kiespijn had, dan wist het kerspel het; en
grootere kwesties van liefde en haat, van tragedie en
comedie, waren evengoed aan het heidevolk bekend,
alsof elk mensch zijn dgen getuigschrift op het gelaat
droeg.
Het waren deze intieme bijzonderheden van menschen.
die hein al jaren lang bekend waren, en nu half
Vergeten onder den arbeid on de lange scheiding, wel
ke hel gebabbel van Gabriël dien avond zoo welkom
deed zijn aan zijin gastheer.Er was een geluid, lie
felijk en krachtig afs een westenwind in dil pralen
over mensc-Ji 011 meisje en kind; Op het oogenblik
scheen het Griff vreemd toe, dat hij zoo lang afgezon
derd geleefd kon hebben.
„Daar is de arme Ephraïm Shackleton," zei Ga
briël, een nieuw spoor volgend. „Hij heeft zijin vrouw
verloren en betreurt haar, alsof hij haar iteter be
handeld had, toen zij nog leefde. Wei, hij1 is volgaarne
bereid haar wenschen te vervullen, nu zij In haar
doodskleed ligt on op haar begrafenis wacht. Zij slierf
gisterenmorgen, Griff en 's avonds toen ik thuiskwam,
om te bekomen van dat visioen, waarvan ik je heb
verbeid, kwam Ephraïm bij mij. „Het sneeuwt," zei
"U, „en hel laatste, wat mijn vrouw tegen mij jfezegd
heeft is dit. dat zij goed en veilig begraven moest
worden op net kerkhof van Trawdan; en ik heb het
beloofd, met de laatste woorden, die tussehen ops ge
wisseld zijn, Hiji maakte zich ongerust, dat de sneeuw
te dik zou vallen en -de wegen z„u versperren op den
dag van de begrafenis."
„Daar had hij reden voor," viel Griff In, ernstig
knikkend. „Je zult morgen niet thuis komen, Gabriël;
overmorgen is het mogelijk, maar deze sneeuwval is
de "hevigste dien we gedurende jaren op Ltng Crag
Moor beleefd hebben. Ik heb hem zien komen, en
ik weet het."
Dan zullen wij werk hebben. Om) hem te troosten
heb ik beloofd, dat, als de wegen versperd waren., ik
de mannen van Litog Grag bijeen zou roepen en wij
do vijf mijlen, die de weg lang ls, voor hen schoon
zouden maken."
Gritfs oogen straalden.
Brave jongen!" riep hij. „Dat is werk, dat mij
aanstaat dc heide bevechten. Ik ben je man, Ga
briël als je mij noodig hebt."
Arme Ephraïm 1" vervolgde dB predikant. Herinner
no4t hoe hij er over in het nauw zat, wie luj
Liezen zou, het mieisje, dat nu heengegaan in of Betty
B XloK?"
u* inrhte want deze hofmakerij was eens een al-
WK»* reden tot vrooiijkheid geweest over
te boven gekomen. Als ik
mij niet vergis, zal Ephraim haar beiden beproevem
voordat hij klaar is. Daar, daar! Je maakt, dat iemand
zijn tong maar laat gaan, jongdn, en bet is onbetame
lijk grappen te maken, als men over een doode spreekt.
Goeden nacht Griff, ik ben ,moe en heb slaap.
„Ga dan daar op het bod liggen; het Is ruwv maar
warm, Gabriël."
„Ik niet. Ik zal hier op inffn stoel blijven
Als antwoord nam Griff hem bij den arm, m-et
die vreemde dwingende macht tot bevelen, die hem
al 'Van jongsaf een zeker overwicht had gegeven op
den taaien Gabriël Ilirst.
•„Ik zal mij in-si redden," rei Lomax. „Ik heb ge
leend overal te slapen."
Hij liep naar dl- deur van de hut en ging den
drempel over; Trash volgde hem op de hielen. Het
had weer voor een oogenblik opgehouden met sneeu
wen ,cn de sterren glansden boven de wildernis. Er
was nauwelijks npg eenige vorst in den macht, ein de
wind, getemperd tot een gefluister, was vervuld van
don warmen lentegeur, die somtijds met die sneeuw'
komt. Langzaam werd Griff, terwijl hij de wachthou
dende ^sterren gadesloeg, en de strakke,' witte heide,
zich bewust van bet noodlot. Geen goesl vervoering,
gelijk Gabriël Hirst die had, kon hem mecsleepen,
maar op zijn manier had hij een „visioen", zooals
iedereen heeft, die slechts met de natuur leeft. - Dui
delijk, als had een stem tot hem gesproken, wist hij.
dat hij aan een keerpunt In zijn leven stond. Een
nieuwe macht zou in zijn leven komen, hij zou mei
langer alleen zijn; de lange jaren van zwaren arbeid,
en veriatendheid to midden van dein eenzamen, woes-
ten grond zouden nieuwe kleur, nieuwe betoekenis krij
gen. Maar nog rtiet dadelijk Langzaam, evenals zijn
werk was geweest, zoo zou <ie aanstaande verandering
komen, stap voor stap.
,jZie zal niet. door een vrouw komen," zei hij.
Maar op hetzelfde oogenblik, dat hij sprak, ver
hief 'de wind zich. Uit hcidrgieppcls, flof onder hun
lijkwaden, schoten pntelbare Iichtsprankels van de be
vroren oppervlakte omhoog. Deze man had den strijd
gevoerd tegen de wanhoop, de verkilling van Z^P..
hart en de volkomen eenzaamheid van zijn geest: hij
had de helde bestreden en ta vele veldslagen had hij
overwonnen. Maar wie hem zou overwinnen, zijn ge
luk of zijn ongeluk, dat wist de heide alleen üe
heide en do met sterren bezaaide duisternis van nel
uitspansel.
HOOFDSTUK IV.
Wat d« kerksteen verborg.
De sneeuwstorm ging <ten volgend*» morgen htet
Als de worstelaars in de arena tegenover elkaar
staan, is er een scheidsrechter, een onpartijdige, jlie
den strijd leidt, ongeoorloofde methoden verbiedt, zorgt
dat alles naar de regels gaat en die tenslotte de party
afbreekt, als dw beslissing uit blijft.
Van .©en verbieden van ongeoorloofde praktijken fs
Relaas ,in deze worstelpartij niets gekomen Daartoe
was die stem van den onpartijdige te zwak en in
zooverre gaat de vergelijking dus mot op.
Toch bTjjft de kdns bestaan, dal als de kracht der
Worstelaars op de mat minder wordt en de toeschouj
wars meer en meer gaan zwijgen, ademloos worden,
bij het aanschouwen van den Inoodlottigen strijd, do
stem van -den onpartijdige eindelijk gehooid wordt en
dat hij dan de „schandeop zich durft te namen van
het eerst Juid' op te hebben gesproken van „opho-u.'
don" en van „vrede".
UITKIJK.
DEN HELDER
De gemeenteraad heeft gisteren op voorstel van
'li. en W. afgewezen 't aanbod van het bestuur der
N. V. Tram Held er-Huisduinen om aan de gemeen
te in eigendom over te dragen <lo stoomtram Hel
der—Huisduinen met Intv-en-taris voor f30.000. Voor
af was verworpen een door den heer Biersteker in
gediende motie, waarin werd uitgesproken, dat bet
aanbod niet feo-n worden aangenomen, dat echter
betraird werd, dat de tram zou worden opgehevpn,
dat daarom aan het bestuur werd verzocht de tram
te blijven exploiteeren, en dat mot hot bestuur zou
worden onderhandeld om 4 pet,, rente te garandeeren
en overneming van de aandeelen togen den pari koers
BAKKERIJEN.
De Utrecthitscbe Broodlbakkerspati-oonsviereenigln-
gen helblben eergisteren telegrafisch aan den minis-.
ter van landbouw verzocht, nog deze week verbete
ringen toe te staan; anders zouden zij niet in staat
zijn, het bedrijf voort te zetten.
GRAAN VOOR DUITSCHE GEÏNTERNEERDEN.
Naar het Centr. verneemt, heeft de Duitsche regee-
ririg liesloten ten behoeve van de broodvoorziening
van de Duitsche geinterneerden in ons land, graan
uit Dultsclhland te zenden .De desbetreffende bij
zonderheden zullen in overleg met de Nederlan-d-
sölie regeering nog nader worden, geregeld.
DE DISTRIBUTIE.
Bij de behandeling van het levensmiddelen-ont
werp in de Tweede Kamer zijn een aantal middelen
aan de hand gedaan om te geraken tot verlenging
van de steeds stijgend© kosten van onze distributie;
meer in 't bijzonder is daaifbij de aandacht gevallen
op de Individualiseering van de distributie, d.i. dis
tributie in overeenstemming met ieders behoefte.
De minister van landbouw, nijverheid en handel
heeft toegezegd, een onderzoek over deize onderwer
pen te zullen opdragen aan een daarvoor aan te
wijzen commissie, die commissie is eergisteren ge
ïnstalleerd en is als volgt samengesteld:
Jhr. mr. dr. H. R. van Karneheek, burgemeester
van VGravenha-ge, voorzitter; Jhr. mr. D. J. de
Geer, lid van de Tweede Kamer; A. D. Michielsen,
burgemeester van Haar lemmer li ede en Spaarnewóu-
de; mr. J. C. graaf van Randwijck, burgemeester
van Amersfoort; H. Stulemeyer, wethouder van Rot
terdam; F. M. Wibaut, wethouder van Amsterdam,
en R. Zuijderhoff, lid van de Algemeen© Rekenka
mer te 's-Gra.venhage.
De minister van landbouw heeft aan deze com
missie verzocht, haar rapport vóór den lsten Juli ln
te dienen.
EDAM.
Het gemeentebestuur heeft aan Ged. Staten toe
stemming verzocht, om in Men Zuidpolder aldaar tot
vervening van grond over te gaan.
CONSENTEN-ZWENDEL.
In verhand met de arrestatie te Venlo van F. J.
Ilofelt, zie no. van Woensdag, verdacht van
zwendel in consenten te hebbeen bed-reven, is, naar
aan de Haagse he Ct. wordt gemeld, een hoofdamb
tenaar van de N.O.T. in politielbewaring gesteld en
zullen ook eenigo ambtenaren van de Nederl. Uit-
voer-MaatschapjiiJ worden aangehouden.
Hofelt is niet, zooals in het gisteren aan het Hdbid.
ontleende bericht werd gemeld, afdeelingschef van
het veevoederbureau van het departement van land
bouw, ook niet ambtenaar van het departement van
landlbouw, maar employé bij het archief van d© to©-
whzingscommissie van veevoeder. Hij was daar
eerst 3 maanden in dienst en had sedert eenige da
gen zich niet gemeld.
Men meldt dat. is aangehouden J. F. v. Bloemen
Waan-ders, procuratiehouder bij de N.O.T.
EEN LEELIJKE STROP.
Dinsdagavond is de in volle werking zijnde sago-
fabriek van de Gloeosefaibrlek te Gouda, uitgebrand,
Vrij belangrijke hoeveelheden aardappelmeel en sago
zijn daarbij verloren gegaan. De fabricage van deze
zoo noodige voedingsmiddelen staat, hierdoor voor-
loopig stop, daar de fabriek eerst, móet worden her
bouwd en Van nieuiwe machinerieën worden voor
zien.. Do schade wordt door beurspolls gedekt.
liggen; het scheien eerder, <lat de vlokken groöter wa
re nen dat zij m-oer haast hadden om beneden te ko
mmen. In'de hut werd heit intusschen merkbaar war
mer, Ze 'lag onder de beschutting van den boogaren
grond, die Lostwfthens insloot; daardoor hoopte de
sneeuw steeds meer over het 'm-et hei bedekte kléinó
gebouwtje op, zoodat het nu even behagclijk was toe
gedekt als' Gabriël Hirstden vorigen nacnt.
Den geheelen dag bleef bel sneeuwen, on Gabriël
liep telkens weet naar dc -deur, alsof hij l»et weer
kon doen omslaan door er naaé te kijken. Het was
duidelijk, dat er nog geen kwestie van kon zijin oiA
naar buiten te gaan; doch hij dacht aan Grcla, dk
zijn terugkomst afwachtte en zijn ongeduld nam van
minuut tot minuut toe.
,;.)o vrouw zal best begrijpen, dal je ergens op dc
heide een onderdak heb! gevonden," zei Griff. „Ver
trouw daar gerust op, jongen, zij is verstandig genoog
om zich niet bezorgd te makeu als er zoo weinig aan
leiding voor is."
Dan word de predikant weer voor eenige ©ogen
blikken kalm, totdat een aamfcre windvlaag o-ver do
vlakte stormde, en hem er aan herinnerde, dat de
sneeuwmassa's bezig waren' alle holten en gat-en te
vullen en daarmee de heide steeds onbegaanbaar"1'''
maakte. Dan kreeg het ongeduld weer de oV<:'rlA."„
over herrij want het. einde van den storm scnoi-n
ver verwijderd als de zomer zelf ,„,i
Den daarop volgenden nacht btee' do
ten, maar d£n dag daarop zag Gnff,
werd, dat de zonnestralen het «enige raam van deh
binnenstroomden. De hemel was bh w het koe
zacht en speolsdh; aUren h«* *ep onderd'
bedolven land herinnerde nog aan de woede van eten
8toWij kunnen nu dadelijk op weg gaan. Gabi-iël"
Lomax, terwijl zij hun ba vermeelpap als ontbijt
""'rif'ben gereed" zei de ander, zoodra bij zijn
maal geëindigd had, en hij stak zijn hand- utt naar
den eiken stal, die zijn trouwe makker, op al zijn toch
ten buiten was.
Trash sprong om hen heen, toen zij den tocht aan
vaardden in de heldere, koele, zonnige lucht. Hij had
geen oog voor de groatschjieid van het tooneel en ver
langd slechts zoo hard mogelijk te kunnen rennen na
deze dagen van gedwongen stilliggen en zijn luidruch
tigheid vormde een scherp contrast met de zwijgzaam
heid der mannen.
Wat Gabriël betrof, hij dacht aan zijn belofte om
een weg le banen naar Trawdoö, zoodat de vrouw
van Ephraim Shackleton begraven zou kunmen wor
den, naar den wensch, dim zij op haar sterfbed geuit
had. maar Griff dacht aan de boodschap, die twee
