Tweede Kamer. Gemengd Nieuws. '''nieuwe koningen-samenkomst? WIERINOEN. l Naar wij vernemen, zal er binnenkort alhier bakha ring en gerookte bokking worden gedistribueerd. Reeds langen tijd hebben velen hier naar verlangd en hopen velen, dat pok weldra weer koelhuisboter in de ge meente aanwezig zal zijn. WIERIN6BN. De heer S. C. Kuut, welke voor eenigen tijd tot diaken der Doopsgezinde Gemeente in do plaats van den heer S. Snooij Sz., welke bodankt had, was geko zen, heelt thans als zoodanig ook bedankt GEMEENTE WIERINGEN. Ingeschreven over de maand April. 1918. GeborenAlida Elisabeth, dochter van Jacob Dek ker en Neeltje Smit. Jan, zoon van Simon Rakker en Dieuwertje Bakker. Gerrit, zoon van Jacob Lun- dolt en Murytjo Koster. Guurlje, dochter van Corno- lis Doves en Trijntje Kaleveld. Pieternello, dochter van Jan Dekker en Aaltje Tijsen. Jan, zoon van Co re nel is Martinus Tijsen en Maart je Smid. Sjoukie, doch. ter van Rein. Windsma en Antje van der Mei. Jacob, zoon van Cornelis Visser en Haartje Mulder. OndertrouwdJan Smit en Neeltje Kaleveld. Simon Cornelis Kooij en Antje Tijsen. Simon Tijsen en F re. derika Tijsen. Cornelis Klaas do Haan en Maartje Tijsen. Pieter Veerdig eh. Antje Poel. Gehuwd Klaas Hakvoort en Dieuwertje Baijs. Pieter Tijsen en Trijntje Scheltus. Jan Smit en Neeltje Ka leveld. Simon Cornelis Kooij en Antje Tijsen. Simon Tijsen en Frederjka Tijsen. Overleden: Reinouwtie Kippenbroek, oud 69 jaren, weduwe van Wiggert Tijsen. schien lukt 't morgen, Vrijdag, nu nog wat hef.ig ge harrewar de zaak tot een eind te lucngen.^^^ Den Haag, 2 Mei. Mïnister Lely heeft heden een gevoelig échec gele den. Het voorstel, tot aankoop en verbouw van het perceel, waarin vroeger de porselein-fabriek van den neer Jurriaain Kok, thans wethouder der Hofstad, was gevestigd, teneinde dat in te richten voor" den Giro dienst, is verworpen met 24 tegen 37 stemmen, waar na dr. Lely de schorsing vroeg van h^t ontwerp tot verhooging van de Regrooting-Posterijen en Telegrafie voor het hier genoemde doel. De minister van Water staat was blijkbaar zeer ontsticht over dit besluit der Kamer. Hij had vast gerekend, op aanneming van het voorstel 1 De motie-Ter Laan bij het ontwerp Waterweg Dordt naar zee, met betrekking tot de oeverterreinem langs de Oude Maas is met 50 tegen 27 stemmen verworpen. Waarna wij terugkeerden tot het ontwerp-Handels.» register. Tot eindstemming is 't heden nog niet gekomen. Die zal op nader te bepalen dag' plaats hebben. En kele wijzigingen zijn heden in het wetsvoorstel aan gebracht. Zoo is bij art. 7 bepaald, dat als de Ven nootschap „en commandite" is aangegaan, omtrent de vennootcn u.j wijze van geldschieting wordt opgegeven hun aantal, hun nationaliteit en het land hunner inwoning, bonevens het bedrag der gelden, welke zij gezamenlijk hebben ingebracht. Door samenwerking van ao hoeren Gerritson en Rutgers is voorts bepaald, dat land- en tuinbouwers, alsmede visschers en ambachts, lieden niet onder kooplieden in den zin dezer wet zul len worden verstaan. Het ontwerp noemde als zooda nig reedsde publick-rechtelijke lichamen, minderjari gen, straatventers e.d, en ambachtslieden, hun bedrijf, uitoefenend zonder meerderjarigen of met slechts een minderjar.gc in hun dienst. Toeken ik nog aan, dat het maximum der posten van inschrüv ng is teruggebracht door de Regeering, van f 1000 óp f 50. zeker een heeje sprong. Ook is be paald, dat er hoogcr beroep zal zijn van de Kanton gerechten uitspraak, alsmede cassatie. Tot het voorstel-Lohman ten bate van de onderwijl zerssalarissen bijzondere school zijn we niet gekomen. En daar mr. Lehman morgen, Vrijdag, de Chr.-histoj risehe Uinie-vergadering heeft bij te wonen, zal :'dit eerst a.s. Dinsdag, na de interpellatie-Kooien aan .de orde komen. Voor de Variatie hebben wij een robbertje gevochten over het ontwerp-Duys c.s. tot verleening van Ouder.* domsronte. De heeren Snoeck Henkemans, de chr,-historische afgevaardigde voor Apeldoorn en de heer Van Vuu- ren, de katholieke voor Zevenbergen, vertolkten in harts tochtelijke taal de Rechtsche verontwaardig.ng over dat doordrijven van het Ouderdoms-ontwcrp„ De heer Hen kemans poogde de Kamer er warep nog maar zeer onkcle leden te bezweren, om toch niet het stelsel- Duys voor het stelsel-Talma te doom gaan; de gratisj uitkoering te geven in plaats van het slelsel, dat de ar beider door eigen zorg moet trachten voor den ouden dag te waken. Hij noemde het ontwerp „noodlottig voor hot Ncderlandsche volk". De heer Van Vuuren, in zéér warme gemoedsstemmihg en op luid-grams to, trigen toon, protesteerde tegen dat opleggen van hare macht door de overheid. De heer Marchant mede-onderteekenaar van het ont werp, trad heden bij ontstentenis van den hoer Duys, dien de heer Henkemans als den eigenlijken „vader" van. het ontwerp aanwees, wat z.i. ook uit de stijl der toelichting zou blijken, als verdediger ervan op. 't Is hier weet men eene „res judicata". Mis- om te sterven bidden, totdat onze knieën moede zijn van het buigen en God brengt nieuwe kracht in ons lichaam. En anderen bidden om te leven en 'die worden weggenomen. En het leven wentelt rond en gromt tegen beiden tegen hem, die bidt om te le ven en hem, die bidt om te sterven." Klaarblijkelijk stond deze vrouw op gesjxinnün voet met haar lot. De hartstochtelijke klank in haar stem, do minachting, waarmede zij over het leven sprak als over een vriend, was niet te miskennen. „Kijk eens aan. gij moet toch eten hebbeln," zei Griff, die zich «enigszins schaamde over het vertrou wen. dat zij elkaar hadden geschonken. „Gij zijt nog zwak en ik laat u niet meer praten." Hij goot wat havermout uit de pan, strooide er wat bruine suiker over en vulde den schotel verder met dikken, geurigan room; en zelfs terwijl hij met dit werk bezig was, glimlachte hij bij de gedachte, dat hij zoo spoedig de kunst geleerd had, een zieke te ver troetelen. Trasn cn hij gebruikten hun pap zonder room of suiker, maar Trash en hij genoten ook een uitste kende gezondheid. Eerst wilde de zieke vrouw niets van den schotel weten, toen bedacht zij, dat Griff beleedigd zou zijn, ais zij weigerde. Zij nam een lepel vol. twee, en de honger, waarvan zij zich tot nu toe niet bewust was geweest, overwon die onverschilligheid voor voedsel, welk© 'de slachtoffers der sneeuw zoo lang bij blijft. Zij ledigde den geheel-en schotel en keek met dankbare oogen op oogen. dankbaar en droefgeestig als die van den hond toen zij hem den scnotei teruggaf, „Als gij zoo goed voor mij zorgt, zal ik spoeag sterk s genoeg zijn om weg te gaan en u hier in vrede achter te laten," zei zij. „Gij zult niet gaan, voordat de sneeuw weg is, anl- woordde hij norsch. „Maar ik kaïn werkelijk ivlet blijven. Ik heb u reeds lo lang beroofd van uw van uw bed." „Ik heb mijn b.xl le vaak gemist om i.nar bijzonder lig voor te zijn. Ziet gy. ik heb u gezogu ik wii de u.ej.itcr en'ik zeg. "lat gij zult blijven, tot de dooi is l.,gevallen en de heide heeft schoongemaakt." Hij zag. dut zij haar zinnen er op had gezet om te gaan «u was van plan. haar in haar wcnschen voor zich to doen buigen. Het beest in den man was in hem ontwaakt; hij hield zich instinctmatig vast aan liet recht van don overwinnaar, aan de wet, welke zijn vaderen in lang vervlogen dagen tot opstand had ge dreven; t.ezc vrouw was van hem. hij Was haar mees ter en zij zou blijven op zijn bevel, gaan op zijn bevel, eten en drinken op zijn bevel. Deze plotselinge heftig heid van don man beschouwde zij als een uiting van zijn zucht tot lieorschen cn daarom' nam zij liet hem kwalijk; als om haar wil door te zetten, rees zij half het bed op, worstelde een oogenblik met haar zwak- HOE HET ER IN AMERIKA UITZIET. iDe Haagsclie Nieuwe Courant heeft van een land genoot, die langen tijd in Amerika is geweest, heit een en ander gehooid hoe men zich over den Oce- aan inspant 'voor den -oorlog en wat er van Amerikas hulp is te verwachten volgens dezen (zegsman. Wij legden onzen zegsman, aldus genoemd blad, eenigo vragen voor en geven wat wij daarop ten antwoord ontvingen, in onze eigen bewoordingen maar geheel ongekleurd of onaangedikt weer. lo. stelden wij deze vraag: Wat denkt gij van de kans dat er spoedig, zeg in de loopendo helft van dit jaar, een eenig.-izins aan zienlijk. Amerikaansch leger in Frankrijk zal zijn? Hot is mij uit goede bron beiend, zoo ontvingen wij ten antwoord, dat er op het oogenblik ongeveer 250.000 a 300.000 Amerikanen in Frankrijk zijn, grootendeels gedurende zomer en herfst van het \orige jaar daar heen vervoerd. Van den winter heeft het troepenver voer door gebrek aan scheepsruimte vrijwel stilge staan, en er is weinig kans dat er vóór 1919 een aan zienlijk leger in Europa izal zijn, zooals trouwens ook in den Senaat verklaard is. Door do hoogst gebrekkige administratie m Atae rilca gaat het "Wv-aaixligon van uniformen, munitie en geschut zoo langzaam, dat de in Europa aange komen en voor een groot doel in Frankrijk afgerich te soldaten aan alles gebrek hebben en de moeilijk- heiden der voedselvoorziening van de legers voor de geallieerden zijn komen vergrooten., iets waarover vooral de Engelschen in hooge mate ontstemd zijn, wier mannen daarvan de gevolgen ondervinden. Over geheel Amerika 'heerscht éen tekort aan voedsel en brandstoffen als niemand ooit gedacht had dat mogelijk zou zijn. ïn het spoorwegwezen zijn de toestanden veel erger dan voordat ze in re- geeringshanden waren; de spoorwegen blijken ge heel buiten staat voldoende materiaal te vervoe ren. Elke streek van de Unie heeft overvloed van de producten die zij 'zelf voortbrengt, maar gebrek aan alles waarvoor zij van het toevoer van elders afhankelijk is. Langs de kust, waar men van dien toevoer ongeveer geheel moet leven, heerscht sedert November een toestand die op hongersnood gelijkt. Kolen voor huisbrand worden dezen winter bij klei ne wagentjes tegelijk aangevoeld; niemand heeft voldoende kunnen krijgen en er is geducht kou ge leden. Door het gedesorganiseerde spoorwegvervoer heeft ook de aanvoer van bunkerkoien voor de havens al les te wenscben overgelaten. Men kan gerust zeg gen dat daarin een achterstand van minstens drie maanden is. In het binnenland staan op zijsporen tienduizenden wagons kolen die niet meer voor- of achteruit kunnen. De nieuwe productie voegt er voortdurend nieuwe treinen aan toe en doet de on ontwarbare .stremming toenemen. Wie bijv. van Washington naar New-York reist, ontmoet onder weg duizenden wagens met kolen geladen, die een voudig langs den weg blijven staan. Om den achterstand ©enigszins in' te halen, heeft het hoofd .van het kolendepartement Garfield in het begin van het jaar bevolen dat de gansche indu- stroe beoosten de Mississippi vijf dagen lang moest stopzetten en voortzetting van den volledige stilstand gelast op eiken Maandag van de daarop volgende ne gen weken een maatregel die allerwegen de groot ste verontwaardiging en ontevredenheid wekte, en slechts met allerlei uitzonderingen en bijzondere ter- gunningen uitvoerbaar bleek. De vrachttreinen met steenkolen en voedingsmiddelen kregen toen vrij spoor gedurende die dagen en liepen zonder ophou den dag en nacht door naar de kustplaatsen. Passa- giers-exprestreinen werden nu op hun beurt op de zijsporen gezet om de vrachttreinen te laten passee- ren. Sneeuwstormen echter hebben dit plan over het geheele land zoodanig in de war gestuurd, dat na vijf dagen de toestand veeleer verergerd dan verbe terd was, waartoe de gedwongen stilstand in de nij verheid natuurlijk niet weinig bijdroeg. Ook de negen Maandagen waarop daarna de fabrieken zouden stil staan, nergens gestookt mocht worden, de lichten in de winkels niet zouden mogen branden en de schouw burgen gesloten zouden zijn, baatten niet; na drie we ken was de ontevredenheid zoo algemeen, dat de regeling werd ingetrokken. Sedert een paar maanden zijn er nu in de Ver- eendgde Staten wheatless en meatless days, waarop geen brodd of vleesch gegeten mag worden. In den aanvang éen dag van elk per week, is dat getal nu reeds tot twee van eik uitgebreid, terwijl in vele restaurants en hotels bet ontbijt en de lunch steeds whaetless en meatless zijn. Walt de legerverzorging betreft, is er een geweldig tekort aan kleeding voor den gewonen soldaat, het geen reeds een ernstige longontsteking-epidemie on der de geoefende roereten tengevolge gehad heeft, waarbij honderden stierven. Geweren en schoenen heid en viel toen weer tusschen het heidekruid terug „Daar. daarl" zei Griff als tot "een kind. „Ik was ruw tegen u, maar ik weet, wat goed voor u is. Zie eens wat ik voor u heb meegebracht voor het avond maal," viel hij zichzelf in de rede, terwijl hij den haas van de tafel optilde en hem voor zich uit hield, om hem haar te laten zien. Zij glimlachte op een rustige, verstrooide wijze. „ik zou hem iniet lusten in elk geval nu nog iniet. En toch sprak ik zoo dapper over heengaan i, alsof ik even sterk en gezond was als als gij' zei zij. met een afgunstigen blik op zijn gezond, groot li chaam, „Gij behoeft niet te gaan. Eén dak is stellig genoeg om ons beiden te dekken." „Wat moet ik doen?" vervolgde zij op smartelijkeo toon, zonder acht te slaan op wat hij zeide. „Ik kan u niet tot last zijn en toch ben ik zwak en, o, het is zoo koud daar ginds 1" Onwillekeurig rilde zij, terwijl zij uit het venster staarde, alsof het pas ontkomen gevaar haar weer van ïiabij bedreigde. „Zie", onderbrak Griff haar, „ik heb jaren hier ge woond, zonder iemand of iets om mee te praten dan den ouden Trash. Zal het mij, denkt gij, kwaad doen om leens van een weinig gezelschap to genieten?" „Gij zijt goed o. gij zijt goed voor mij," mom pelde zij. Ja, dacht Griff, zooals hij goed zou zijn voor een verloren .schaap of een koe, die bijna in het moerus was verdronken. Hij antwoordde evenwei niet maar zat in liet vuur te kijken, hoe de vlammen rezen en in eenstortten, oin weer nieuwe vormen aan te nemen liet duurde lang, voordut de vrouw weer sprak en in haar .stem, hoewel kalm, lag een ondertoon van fris- sclic kracht. „Het is een lange, lange dag geweest," zei zij «n ik 'heb nagedacht over wat er gebeurd is. Eerst wilde ik in het geheel niet denken ik wist slechts, eiken keer, als ik wakker wurd, dut gij mijn kindje hadt genomen en hem daarginds onder de sneeuw had ver borgen: en ik haatte u cn zei dat gij wreed waart. Maar dan scheen ik u in eun helderder licht te zieu uw êelaut, zooals gij hel den vorigeu avond over mij hem oogt, de teedere wijze, waarop gij het mij vanmorgen meuedeeldet; en ik wist, dat gij net om mijn bestwil hadt gedaan," „Ik had geen keus" mompelde Griff „en en ik heb ten slotte een soort gebed boven hem uitge sproken," Haar tranen vielen kalm als een milde regen op de verdroogde velden in den zomer; zij wist niet, waar vandaan deze verlichting van haar last kwam; hoe kon zij weten, dat Griff uit zijn hardnekkige, lange worsteling tegen lijden en ontbering, een ruw doch 7ün maar voor de helft der oofonemlen aanwezl*. In sommige kampen kan steeds maai flc bel ft der aan wezigen voor een oefeningstoebt uitrokken, onwt« er geen schoenen genoeg zijn; komen ze teiug iai trekken do anderen dezelfde schoenen aan. V\ ij herinneren er aan, dut dit volkomen klop met hetgeen eenigen tijd geleden werd ontleend aa het artikel van C NV. Gilbert in het Amenkaansohe tijdschrift Leslie's llluktrated Weekly Newspapt i de toestanden in het leger der Unie en de schro- melijke 'verwarring tin de voorbereiding tot «en krijg. DUITSCHLAND EN DE OEKRAJINE. Hoe de Duitsche troepen in de Oekrajino optreden, waar zij zoogenaamd gekomen zijn om tic nieuwe Kc vering der Qekrajine te steunen tegen de üolsje- wiki. leert ons het onderstaande officieels Duitsche be- Nd geeft een helder denkbeeld, dat de Duitscheis daar optreden als lieer on meester en (lat dit tot groole ontstemming in de nieuwe Russische Republiek uan- leiding geeft. Het Duitsche bericht dan vertelt: „In den jongstm tijd viel te Kief (de hoofstad van ho" Oekrajino)' een scherpe agitatie op te merken, dia, naar het scheen, ook tegen den Duitsclien invloed in de Oekrajine was .gericht. Onze pogingen om orde le brengen werden 'door de regeering totaal onvoldoende testeumd en bovendien nam zij geen maatregelen om et uitzaaien in liet voorjaar en de daarmede samen hangende vervulling der verplichtingen van het aan gegane verdrag te verzekeren. Veldmaarschalk v. Eich- horn zag zich dientengevolge na overleg met den kei zerlijken ambassadeur v. Mumm genoodzaakt 'n be sluit over den voorjaarsuitzaai uit te vaardigen, da! door de Ockrajiensche pers verminkt gepubliceerd werd wat aanleiding gaf tot opgewondenheid In het land en Jol een protest in de Rada, Er waren zelf aanwijzingen, dat leden der r^gs&rinj deelnamen aan de agitatie tegen ons. Onder deze om standigheden kreeg de willekeurige arrestie van den directeur der Russische bank voor den b.iltenlundscnen handel Dobry bijzondere beteekenis. )>obry werd-zon der nadere verklaring uit naam van den Rond voor de bevrijding der Oekrajine in zijn woning overvallen en weggesleept. Te hulp geroepen soldaten en de re. geeringsmilitie weigerden hem te beschermen. Waar hij zich bevindt is op het oogenh.ik nog niet hekend. Dobry was als Oekrajienseh financieel deskundige met de Duitsche leden van de economische coinmisj sie in nauwe aanraking en had zich reeds verdienste.? lijk gemaakt door zijn zakelijke samenwerking mei do Duitsche en Oostcnnjksehe de.egaties. Bovendien kwa men berichten in, dat er nog meer arrestaiies zouden woruen geuaan en tevens verereeg uie.i ii-io -ang r hoe meer aanwijzingen, dal de arrestatie was ui gei gaai. van jouen uer reegeiiug zeil. Bij deze ontwikke ling der zaken kon het Duitsche opperbevel niet rus. j tig wezen. t Zij beteekende dat de anarchie opnieuw was lx goiinen en dat de regeering zich le zwak, had betooud oin de rechtszekerheid te Kiel te waarborgen, veu maarschalk von Eichuorn nam derhalve in orerlegwet den ambassadeur v. Uuuuu speciale maatregelen, die voornamelijk bestonden in de instelling vau militaire rechtbanken, strenge bestraffing van a.genuen© inisdu den ca beareigmg van hen, die pog.ng -n moe.i.en uoci: om de orde te verstorea, met z>vare straflen. Lntusschen was hel onderzoek van de zaak Dobry reeds aan een Duitsche niLiiaire reen toont, opgedru/ gen. Dat onderzoek leidde o.u. tot gevangen neming van den minister van oorlog Sjoekowski, aen afdeel mg chef ia het ministerie van ouuien.,.aids cue zaken Da. iewski. de echlgenoote van den minister van birme.v laadscne zaken Tkatjenko, den commandant der ste delijke militie Bogatsji. den afdeelingsehef in het mi. Historie van bui.emundsche zaken Djoebonski. Hel gerechtelijk onderzoek wordt voortgezet, NEDERLAND EN DUITSCHLAND. De „Temps" heeft weder eeu artikel over de Duitsch—Neucrianusche onderimmdel.ngen. Zien,er de conclusies ervan: Het is niet op geluk af, dat Duilschj land die of d.e voorwaarde aan de Nederlanders tracht op te leggen. Hei heeft een plan, als ailijd. bug dien het van z.ns is, het Neuenundsclie gronugeb.ei voor militaire uoe.eaidcn te gemuiken, gelijk de be schouwingen van graat .KvvenJow sclnjuou aan te uuiuen, dun is de eisen, wuar net tnans mee aankomt, oen stap in uie ïicht.ng. liet is mogelijk, dat ue klusneke middeltje, der di plomatie het moge.ijk maken, deze schrede te doen zonder ongevai.en. Wij hopen net vuu ganse,ter harte cm onze t\ea«r.anusche vrrdnden we.eu ue., ual de ge allieerden de ernstige redenen henbeu om uan ,,e onaLhitKelijafleid van Neder.and le neciiten. tiaar abc beleefdheid en alle goede trouw van de were.d ne.,en niet de terp.fch.ing op, netdeiz.end le z.ju en ue naïviteit van 1914 zal geen verontschuldig.ug zijn iu luid. De hoofdzaak is te weten, waar Duiiscu.unu ,oe komeu wn, wan, met uiptoiiiatieke üesciiouw.ngeu iioudt men Luuendortt niet tegen. LLN EEWLLRd LUITJsUH kREDEEOl'PENSIEF. Vau unge.sehe zijne. ileuter spreekt van een Duitsch yreaesobens.et, bij de i'aus een nieuw vredesvoors.ei in zou dienen, stei'k medegevoel had behouden, dat uitging naar ieder een en waaraan men geen weerstand kou b.euen Royd van. de Wmdyfarm had dat ondervonden in de dagen, tóen tegenspoed, zieikte in het koren en li chamelijke ongesteldheid donkere schaduwen rondom hem wierpen; z.eke koeien gevoelden liet, wanneer hij ze toesprak en haar geneesmiddelen ingaf en haar over den beziyetstcn kop aaide; hij lutd, wat het voJk van Ling ürag noemde „het geiuk van don beproefden mm"/.de gave, om underen den vrede le.iirengen die hem zelf ontbrak. Er viel oen stilte tusschen non! een stilte intiemer dan een gesprek. Grill' keok einue- iijk op: hij wenschte dé herinnering aan dat graf op de heide te laten sluimeren; doch eerst had hij liaar iets te vertellen, dat haar troost zou kunnen verscluifien „Vanmiddag is een predikant met mij modegewandeld tot aan den rund der heide en ik heb hem van uw komst verteld en van van het kind En hij is meegegaan naar het graf en heeft er een lijkdienst ce- houden, opdat het kind geen christelijke becraienL zou missen. Een harder licht kwam er in de oogen van de vrouw. „Christelijke begrafenis?" herhaalde zij teriviil zy weer haU overeind ging zitten. „Ik heb den'laatsteii tijd ouder de christenen gowoolnd en en ik heb nie mand zoo wreed bevonden - niemand. O, zij baden zij baden elk uur en misgunden mij het minste geluk en zochten naar zonden in anderen, zooals kim deren naar s.eutelhloemen zoeken, in de lente n«„, uw gebeden zijn mij liever dan <öe zijne" „Het kan zijn. maar ik heb zijn gebeden nw dig. Dm.kt gij," viel Zij Zich met S,.lui ng^? Zrn m de «ede, denkt glJ dat ik ooit de sneeuw zal zbn ooit dea ïjskouden wind in miin oeri.-h, ziutl. der het: te haten Zn zullen m i aC hlrT'^ 2011 het kind, dat zij mi ontWmen uw vok, dat bidt en prëdkt 'ik heb^b.f müt leden, nnartelijk geleden en 'de hi-™ kan niet slijten" hennnermg daaraan Het scheen niet mogelijk, dat fijne, zachte gelaat en den fijngeroelicën11 o T' h<'1 weinig {evoel voor die dingen zou ovti11 Zeker, ren vast godsdienstig geloof 1^! al\ hlj- veingc vvorschrii.en, welke voor dc v ouw om er deun in ie vinden, daaraan 21jn kunnen imttrekken. En dus keek h i i 21J zich niet aan en ierhaalde zijn vraag verwonderd het' lever: harden°<k nëaTmeië en \r "Ik gftl°of dat dan het leven, dat hen insluit. lk gJ,'Tt en hrenrt het b-zoel: vsn den keizer van Oostenrijk m S uëm aan den Ruitsehen keizer evenMis hvennre l)o Voss m verneemt uit Lh.istian.aIn Noorwe. gen verwacht men dat een nieuwe samenkomst der Scandinavische hcersct.ers zal plaats hebben, waarschijn, lijk dezen zomer. Koning Haakon en koningin Maud zullen koning Üustaaf te Stockholm een bezoek brem gen, waar waarschijnlijk ook konmg Chris,iaan van bonemarken aanwezig zal zijn. De eerste nunlsters en de ministers van Buitcnlandsehe Zaken zullen d« vorsten vei» zeilen. verachtelijk stelsel. Inderduad. moet dit voortduren? Nu eens In een kel'der (te Darijs), dun weer in «en werkplaats of in een eethuis zetten de stille verklikkors hun lagen ar,- beid voor! De menschen, die zij aanbrengen, worden soms dagen, weken of maanden in preventieve hech tenis gehouden en de rechtbanken spreken reu var. om-doding uit wegens woorden zonder beteekenis en gesprekken zonder gevolg." Aldus de Humanité die m ren artikolVerachtelijk stelsel geheeton, opkomt tegen het veroordrelcn vau menschen, die door stille verklikkers bij de politie worden aangebracht omdat zit feich eeu andere opmerking over den militairen tóestand of zoo laten ontvallea De Humanité maakt melding van de veroordeeling vcm «wee arbeidsters, die in een eethuis als haar meening U kennen heb ben gegevtm ,dat het onmogelijk is. dat ee»i kanon op een uistand van 120 K.M. Parijs bombarde<rt IX Duitschers zijn dus dichter hii Parijs en zij Jx-schieten de stad op huil dooie gemak. Deze vrouwen zijn ver oordeeld omdat haar gesprek, zoo wordt er m de overwegingen van het vonnis gezegd, slechten in- vloesi heeft op de stemming en onrust kan verwekken onder de bevolking van Parijs, die aan eeu droobraak van het Franschc front zou gaan gelooven. Hoe hebben toch rechters, vraagt d« Humanité deze twee vrouwen durven veroordeeleu zij hebben drie weken in de gevangenis gezeten om zulk een reden. Hebban die rechters zelf van het eerste oogentvik ai aan dat bombardement op langen a fstaiid g.ioofd? Dien dag verklaarden immers overal artilleristen de zaak voor onmogelijk. Het blad waarschuwt dan ern stig tegen dat verachtelijke, lage polille-stelseJ. Het Fransche volk is wel hel laatste dal men onder een zoodanig bestuur kan laten leven. EEN BOYCOTPLAN TEGEN DUITSCHLAND. Naar de Londenschè berichtgever van het Hdbl. seint,, heeft Jlavelock Wilson, ae voorzitter van don Zeelieden, en Stokershond, nog eens weer zich uitget sproken over de „verliezen die aan de handelsvloot worden toegebracht en over „de bestraffing" van de Duitschers, die nu, naar ziin zeggen, al meer dan 15.(JOU Bdtsche zeelieden hebben doen omkomw. Wit. san zeide, dat de Britsche zeelieden vastbesloten zijn om puitschland na den oorlog te boycotten Nog geen jaar celeden was besloten dien boycot op twee jarai te stellen, maar de straf neemt toe met de voortzet ting van den duikbootoorlog cn nu is de termijn van Doycot af 'od vtjf cn een half jaar bepaald Wilson meende dat de zeelieden over voldoende macht beschik, ken om hun dreigement tot uitvoering te brengen en hij verklaarde dat er dagelijks moer bewijzen v ,n in. stemming met de boycotplannen komen. Toen men hem vroeg, hoe men zich voorstelt dc plannen uit e <xvren zonder goedkeuring van het parlement, zeide Wilson: Dat is eenvoudig genoeg Niemand kan wor den gedwongen voor een bepaalde firma te i.eiken of iu een bepaalden winkel te koopen en zoo kunnen ook onze leden niet worden gedwongen te werken voor firma's die met Dultschland handelen, als ze dit niei verkicwn te doen. Wij hebben bovendien de gezagvoer ders en officieren en ook de reeders aan onze ijie Wy verlangen van het parlement niet anders Jan dal hei ons laat begaan. EE ECONOMkSCHE TOEKOMST VAN DUITSfIL LAND. De „Westminster Gazelle" schrijft: „Het ergst, waarvoor Duitschland wat de toekomst betreft, bevreesd is, is de bedreiging met een uo. einisciieii boycot. Het blad „Welthandel". dat een aantal zakeulievlaa te Brcmen naar hun meening heeft gevraagd, aangi&n- de den waarborg omtrent üuitschland's vo<,rz.eui,,„ van grondstoffen na den oorlog, verklaart, dat zij ,oC- geven, dat het onthouden aan Duitschland van ,le nooe dige grondstoffen een doodelijken slag zou toebrengen aan de industrieën, die gebaseerd zijn op den u t. cn invoer. Volgens de meening van deze zakenli de.*, zal Duitschland, zelfs indien de besluiten van «de oiv terentie van Parijs niet ton uitvoer werden gcnuelik moeten rekenen op kwade gezindheid en he: liju .ijk verzet van de halve wereld. Er zijn vele schrijvers in 'Duitschland tegenwoordig, die de publieke meening waarschuwen voor do ern stige moeilijkheden, waaraan Duitschland na den nor. log hel hoold zal moeien bieden. Dr Waltei IUlhcna voorziet groote moeilijkheden met de massa arbcids,. krachten, die na den oorlog op de arbeidsmarkt zullen worden geworpen. „Duitschland". zeg: hij. „z.-. Ic kam pen hebben met werkloosheid op groote schaal, terwijl terzelfdertijd dc koslcsi voor hel levensondor v.i :i e zullen verminderen. Er wachten ons enorme .no.bol heden en een gigantische taak in het ,n-.gul|iX..jck. perk. de wereld worden gebracht om te. lijden en te vragen naar het waarom, zonder daarop een antwoord te krij gen, totdat men het deksel van de doodkist boven enis dicht schroeft." „Maar wij kunnen lijden en voorwenden, dat het iniet zoo is z« Griff. „Trots is een mooie kame- raad iu zulkd tij dim." ^ij sloeg hem nieuwsgieriggade, terwijl hij daar met ^peinzende oogen en achterover geworpen iioofd zat. ben andere man, dacht zij, zou gezoclu nebben naa rhet geheim van naar verbittering, maai hij -icod nel met. Dezelfde kalmte, waarmee hij aanv.ui. 1 bad, wat nu reninaai niet te veranderen was, dezelfde kalm te, waarmee hij al wat naar nieuwsgierigheid' zweemde verinccd^ betrachtte hij iu alles, zood&t hij haar ook geein vragen stolde naar haar tocht over do ine. sneeuw bedekte heide; en zij gevoelde, dat hier eindelijk een njasi was, die als vriend jegens Iemand kon handclc|n, alleen ter wille der vricnuelijkhcid en het verleden van zijn buurman onaangeroerd laten, om zich slechts niet zijn eigen zaken te bemoeien. Om deze reden was zij, op vrouwen-manier, erover beginnen te deiu ken. hem alles te vertellen; maar dan weer: het ver haal was droevig en zij was zoo ongelooflijk moe en misschien zou zij, voordat de sneeuw van de heide van Ling Crag verdwenen was, nog wel een geschiiki oogenblik vinden om het hem te vertellen. Toch, ter wijl zij hem gadesloeg, overschaduwde ©en zonder linge toom al dc warmte van haar hart. Hij was zoo groot, zoo zonder hartstocht, zon ver weg. terwyl nij daar bij het turfvuur zat te peinzen; hy' had haar reeds vergeten; zijn levensplan -1- wat dit ook mocht zijn was grootsch genoeg om een dozijn als het hare te dekken on op te slorpen. Het kwam o veren met het gevoel van Hester jegens Griff en de twee vrouwen hoe uiteen!oo;>end haar karakters ook waren, Saven elkaar de hand cn waren één in dit opzicht at zij oen man zyn levensbeschouwing kwalijk na men, die hem veroorloofde alleen te staan en be vrediging te vinden in de sterren. Zij bewoog zich onrustig hoen en weer en deed hem opschrikken j en zij was blij blij met een dwaas triomfantelijk gevoel dat zij ziin blik weer geboeid had. „Zijt gij niet verwonderd?" begon zij ,en hebt gij u niet nieuwsgierig afgevraagd, hoe ik daar ginder op de heide ingesneeuwd kwam?" Griff lachte eenigszins somber," want zijn gedachten waren Jang en treurig geweest „Ik Jben altijd verwonderd"' zei hij Wat zijn er anders dan wonderen overal Het leven en'de (lood zijn vreemder dingen dan het feit u of iemand anders- alleen te vinden op de heide van Ling Crag." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1918 | | pagina 6