Door smart Gelouterd.
DONDERDAG 30 MEI BR.
füs;s Jaar gong. No. 0215.
Staatsloterij.
SCHAGKN, LAAN D 5. Int. Téleph. No. 20.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
FEUILLETON.
Scheei apparaten
Schrerriemen
Scheerzeepen
Scheerkwasten
<1 STUURMAN, Kapper - Haorwerken,
I
in Nitiïs-
Mratfitit1Liittniilii
;-)|t Klad verschijnt viermaal per week Dinsdag. Woensdag,
pond" dag en Zaterdag. Bii inzending tot 's morgens 8 ure wor
Ui tgevers TRAPMAN <fc Co.
Prijs per 3 m.'anden fl.—per post fl.20. Losse nummers 5 cent
ADVER TENTIltN van 1 tot 5 regels f 0.5f\ iedere regel meer 10 cent
(Bewi)sno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berekend
Trekking van Woensdag 29 Mei.
ue Klasse. 7e Lijst
No. 13699 f 25000.
N«ts. 10265 10357 20912 dk f 1000
Nos. 2914 5344 6522 7292 10524 16562 dk f 400
-Vos. 1160 2138 *1% 5341 6908 8265 12550 14561
16 4 lu562 16632 dk f200
Nos.'899 2406 9159 10997 11405 12219 13G46 dk f 100.
Prezen van f 70
18 64 92 157 312 390 478
491 542 564 836 912 1015 1072.
1185 1208 4219 1403 1157 1469 1514*
1535 1622 1662 1758 1853 1877 1970
2134 2312 2350 2363 2619 2789 2903
2906 2924 3065 3139 3140 3253 3445
3485 3545 3678 3713 3728 3736 3737
3826 3840 3925 3981 4074 4120 4178
4192 4237 4468 4489 4495 4529 4617
4691 4719 4744 4770 4833 4848 4942
4970 5039 5102 5106 "5133 5152- 5303
5353 5378 5382 5595 5677 5871 6132
6154 6283 6301 6319 6334 6408 6149
6451 6502 6616 6729 6781 6808 6848 v
7120 7138 7237 7351 7401 7434 7486
7632 7640 7705 7904 7959 8018 8016
8091 8175 8200 8258 8557 8785 8913
9283 9389 9464 9652 9667 10017 10073
10196 10224 10527 10361 10374 10157 10176
10574 10580 10600 10701 10744 10859 10985
11120 11172 11401 11423 lj444 -417 -450
11452 11552 11599 11619 11661 U691 —727
11769 11999 12111 12179 12212 12344 12432
12456 12482 12523 12539 12693 12811 12827
12847 13007 13108 13321 133-11 13440 13639
13668 13769 13870 11022 14093 14315 '11317
11354 11374 14-165 14506 11552 1-1612 11625
14671 14693 14862 15109 15210 15228 15563
15578 15707 15866 15875 15939 16064 16065
16101 1613: 16172 16356 16369 16397 13111
16546 16598 16718 1683; 16845 16890 16990
17121 17121 17509 17586 17593 17700 17 - 7'
17883 17958 18158 182t)3 18237 18265- 18393
18195 18-380 18612 18650 18681 18969 18988
19O90 19285 19318 193.38 19381 1910» 19531
19609 19619 19656 19683 19720 19972 19986
20069 20163 20195 20320 20326 20332 20380
20120 20589 20782 20918 20980
Zitting van Dinsdag 28 Mei 1918. -
'n Aartsbedelaar.
We begonnen vandaag met ren bedelaartje. Aart*
Volkers, n aartsbedelaar en landlooper die al 'n penr
korren met de Rijkswerkinrichting heeft koruits gemaakt.
Hij is 53 jéren oud en geboren .Amsterdammer, laatste
lijk rondzwen-endc zonder vaste woon- of verblijfplaats.
Op 29 April j.l. bleef hij' op 'een reisje naar Lange-
dijk ,.oni werk" te Alkmaar slekcn en bedelde daar
in het openbaar, ben nolitieagent, d.e juist zag. dat
Aart van een lieer n dubbeltje opstreek, maakte ver
baal op en de O.v.J. eischte thans 3 dagen hechtenj
en 2 jaar rijkswerkinrichting Vegen Aart.
Maximum p rijzen.
Johannes Theodorus Hoogenbosch had een partijtje
reparatie-leder tegen hoogeren dan maximumprijs aan
den schoenmaker Reijer Raas, evenals hij te den Hel
der woonachtig, verkocht. Niet zoozeer om eigen geld
buidel te spekken, dan wei öm den schoenmaker en
ook diens klantjes te gerieven.
De O.v.J. meende een flinke boete te moeten vragen
Vervo'g van Griff Lorna* en zijn daad
door
HALLIWELL SUTCLIFFE
Voor Nederland bewerkt d. W. J. A. ROLDANUS Jr
In boekvorm verschenen bij W. DE HAAN
Uitgever te Utrecht.
Gecart. f 1.10, geb. f 1.35.
16.
Griff keek plotseling op. „Ik ken zijn naam", zei
hij. „En gij - gij waart met hem getrouwd? Wel,
hij was bekend—"
„Gij behoeft niet te aarzelen", viel zij hem bitter
in de rede. „Hij was wijd en zijd berucht vobrwat
hij was. Maar zijn naam moet nooit tusschen ons
worden genoemd; hij is dood en ik tracht de herin
nering aan hem eveneens te dooden. Zal ik u iets
vertellen? Terwijl ik daar heb liggen denken,
ben ik zelfs blijde geweest, dat het kind niet
meer leeft; het had misschien net zoo kunnen wor
den als zijn rader was en dan is het graf daar gin
der een nog beter lot".
„En die menschen, waar gij naar toe gingt?"
vroeg Griff, die onophoudelijk trachtte haar ge
dachten af te leiden van het kindergrafje, dat hij
zelf had gegraven.
„Zij waren even wreed als hij zelf was geweest,
maar op een andere wijze. Zij waren zoo god vruph-
begdjpt gij, dat zij hun menschelijkhetd had
dei» verlllrcn, zoo godvruchtig, dat zij alles als zon
de aanrekenden en niet den kleinsten misstap ver
gaven. Hun eigen zoon had gedwaald en dus moesten
zij mij tot zijn voorbidster maken; ik was de zonde
bok. op wie zij konden loshak ken. Telkens herhaal
de ik in mijzelf, dat ik het niet langer kon verdra-
§en: maar daar was het kitid, waaraan ik moest
enken en was er iets, waarmede ik ons eigen
levensonderhoud kon verdienen?"
„Het was hun plicht voor u te zorgen. Hij had
uw fortuin verdobbeld: waren zij te godvruchtig
om het u terug te betalen?"
„7.ij hielden te veel van hun geld om er om zulk
soort gemoedsbezwaren van te scheiden. Het be
haagde hun om mij in hun macht te hebben, om
I"! bij elke gelegenheid te dwarsboomen en mij
voortdurend te vertellen, dat ik nu leed om mijn
vroegere wereldschgezindheid. De geheele lamifie
moet wel krankzinnig zijn, anders zouden zij niet
oo wreed hebben kunnen zijn. Mijn echtgenoot
er niet voor teruggedeinsd om zijn handen ol
Scheermessen met 1, 2, 3 en
10 jaar garantie.
Laaazijde B 50 SCHAGEN".
en requireerde f 100 of 30 dagen zitten.
Volgde de 60-jarige Petrus Hoogenbosch, papa van
den beklaagde van zooeven, Vader Petrus ook te den
Helder woonachtig, had eveneens reparatieleder bo
ven maximumprijs verkocht en wel aan den Helder-
schen schoenmaker Adman Bruin, een nog krasse
72-jarige grijsaard.
Ook tegen Petrus werd f 100 boete subsidiair 30 da
gen brommen gevorderd.
De 42-jarige landbouwer Jan Snjjders. geboren te
Schoorldam en wonende te "Harenkarspel, nau .een pond
thee verkocht aan metselaar Piet "Raap van Dirksnorn.
Jan wou 't nu niet best weten, maar 't was toch
zoo. De koop was gesloten gew orden. La tot heeft Raap
de thee gehaald die hem bij Jan s absentie door diens
vrouw werd afgeleverd. D< verrekening der thee moe*
nog plaats vinden. Maar met dat ai heeft koop en
verkoop toch plaatsgevonden en dat is het, waar het
hier om ging.
D"e O.v T" bepaalde zich tot een eisch, luidendef 50
boete of Jff' dagen de doos in.
Verboden uitvoer.
VolgdenAdolf Andersan, 20 jaar, te Stockholm.
Olaw Alexander Ifalie. ~£i jaar, te Larwik en Harold
Agust Gustafsson, 2" jaar. te Nacka, allen Z-.veeds he
varensgast^", z- «Je» vastc.woni o; vrblyfpLats o*
<C tonde, die tiians absent waren en zich hadden t*
verantwoorden ter zake dat zij op 2 April 1918 to
den Ilelde- aan boord van de Zwcsdschc stoomboot
..Holman III" (een vaartuig, dat zich bevond tc den
Helder en aldus tor plaatse, waar het. alvorens lino,'
*t buitenland te vertrekken, door ambtenaren der in
voerrechten en accij'nzen moest worden uitgeklaard)
aanwezig hebben gehad: een paar hecrenschoencn, twee
paren damesschoenen, benevens een k;*L sigaren we
gende 9/10 Kg. en een kruik waa.ui «vu liter jenever
gedistilleerd). Allemaal spulletjes, waarvan de uitvoer
verboden is."
Tegen elk der beklaagden werd nu geeischtf 15
boete of 10 dagen hechtenis, met verbeurdverklaring
der in beslaggenomen goederen.
Locddlrfstal en trouwplannen.
Een rossig smidskncchtje. met name Uastiaan Tuk,
geboortig uit Dordrecht en laatstelijk woonachtig te
Andijk, neeft'aldaar van het dak van de woning van den
landbouwer Willem Koolman een respectabele fan food
ter lengte van eventjes 9 Meter, «stolen. „Bas toen
in functie bij den smid Sluis, «had yoor të verrichtch
reparatie „boodschap" bij Kooiman op 't dak en het
noodige vertrouwen, dat men zoo iemand moet kunnen
schenken, bleek Bas niet waardig te zij'n geweest. Bo
vendien neeft hij, zonder er voor reparatie te moeten
zijn van bel dak van de Nederi. Hervormde Kerk
en vair een g^meentejebouwtje wat Ic-d gestolen. En
dat terwijl hij aan gold geen gebrek had, waar hij1 f 11
per week verdiende behalve den kost. Doch een ge
tuige klapte een beetje uit de schoof» dat Bas ver
keering had met een werkelij"k net meisje en trouw
plannen koesterde.' Maar daarom mag je nog niet
zijn zweep te gebruiken, maat* zij waren zoo mo
gelijk nog slechter; zij schenen er vermaak in te
scheppen, nieuwe beschuldigingen tegen mij uitte
denken. En ten slotte kwam het «inde. In eenaan-
val van woede beschuldigde zijn moeder mij met
zooveel woorden, dat ik zijn d^od op mijn gewe
ten had. Ik had hem de trap afgegooid, zei zij, etj
toen begon ik te lachen, nam het kind op en
ging naar buiten de sneeuw in. Beter, dat wij bei
den stierven dan/langer in zulk huis te leven".
„Artn kind!" mompelde hij. „Ja, wel arm kind,
dat gij iets moest ontvluchten, dat nog kouder was
dan de sneeuw, waarin ik u dien avond vond."
„Zij waren veelkouder zoö koud dat het
hart en brein verstijfden, als men met ze in aan
raking kwam. Ik kan u niet zeggen, wat het leven
voor mij geweest is; zelfs de sneeuw en de een
zame heiae schenen mij warmer en vriendelijker
toe."
„En gij vertrokt, zonder maar een oogenblikaan
het einde te denken aan wat u tusschen de
sneeuwhoopen wachtte?''
„Ik dacht, dat het de dood zou zijn." zei zij een
voudig. „Het scheen beter zoo. En dan maakte de
koude, frissche wind mij beter. Ik was sterk en het
verlangen om te leven ontwaakte weder. Ik dacht
aan het kind en terwille daarvan kon ik niet ster
ven. Toen herinnerde ik mij een zuster mijner
moeder, die bij Halifax woonde; er heerschtegeen
goede verstandhouding tusschen ons. maar zeker
zou zij mij, terwille onzer ve^jpantschap, een poosje
huisvesting verleenen. Ik vo~ noedde niet, hoe hoog
de sneeuw lag, maar dacht, dat ik ovfer de heide
denweg zou kunnen vinden naar Marshcotes en
daar een rijtuig nemen."
„O, gij. waart dwaas, dwaas! Mannen, die elk
paadje en kronkelingetje op de heide kennen, kil#
nen in zulk een sneeuw ternauwernood den weg
vinden."
„Ik was gek geworden, denk ik, door slechte be
handeling en onrechtvaardigheid. In elk geval pro
beerde ik het; en ik werd moede het kihd was
zwaar en langzamerhand overviel mij een vreem
de slaperigheid. Ik vocht er tegen, doch het over
meesterde mij en ten slotte had ik slechts nog de
kracht, om onder de beschutting van een paar rots
blokken te kruipen en het kind met mijn lichaam
te beschermen."
Zij verloor plotseling haar zelfbeheersching en
Griff. ofschoon hij nooit op zijn gémak wao. 'Is hij
vrouwentranen z.ig, was blijde om de verlichting,
die deze haar brachten.
„De jongen werd weggenomen en ik bleet over
met welk doel?" vroeg zij plotseling vol heftig
heid.
gaan stolen.
Dat peperde de. Officier hem alvast fn met een
eisch tot 4 maand.en gevangenisstraf.
Nachtelijk bezoek.
Lornelis Wever, koopman te Spanbroek had in den
.'lacht van 30 Maart j.l. te Spierdijk bij slager Jan
Klaver een nachtelijke visite afgelegd, dio 'én Jan zelf
•■n diens vrouw Anna flinke, het slaapvertrek deed
verlaten om te zien aan wien die' „nachtelijke scha-
ouv", door hen onhvaard. wol toebehoorde. Des te
meer belangstelling begon de historie hen in te hoe-,
zemen, toen er mt do slagerij en bergplaats wat erw
ten en booneh werden vermist. Jan, écn kloeke bras,
oog op onderzoek uit; vrouwlief mee. En jawel hoor,'
o opoffering van hunne nachtrust werd beloond en
/o schommelden den nachtelijken bezoeker op in den
persoon van Kees Wever. De politie werd In de zaak
gemeijgd en 't was te denken, dat Kees voor de vier
schaar zou worden gedaagd.
De O.v.J. wilde trachten hem die rare nachtelijke
grappen af te lecren, door thans 6 maanden 'gevange
nisstraf tegen Kees te eischen.
01 de zeemleerenlappen ook dn ar zijn!
Hendrik van den Puttelaar, een al niet meer zoo
jong, zonder beroep zijnd inwoner van Hoorn, wist
op 29 Maart j.l. zijn ieege handen niet beter werk
te geven dan door 19 zeemloderenfappen, die de winke
lerster Darothea Nabcr buiten den winket had ge
failleerd, „zonder moer" weg te kapen... schaars en
duur spul, waar 'menige flinke huismoeder een paar
gulden of meer nog per stuk voor zou wil ten betalen.
oorts ging Henk, uit de Nieuws teeg. waar hij zijne
vandaan pleegde, naar het Gerritsland. En daar ver
kocht h\j net heele partijtje prachtige zeemleertjes voor
totaal..., een gulden 50 cents, aan een oud moedertje
Peertje Swart geheeten. Geertje gaf voor, dat de ge
kochte lappen voor kinderen waren, zoogenaamde
„schoollapjes".
Maar de President dcèd haar duidelij'k voelen dat
hjj loon kolossale .smoes" niet wensch'.e te acceptee-
teeren. Geert zal 'in 't vervolg voorzichtiger moeten
zjjbü tic uitoefening san baar' beroep als koop-
ouw. En Henk-moet in den vervolge zijn klavieren
'huis houden, (andcrs z5I hij er dien ingeduwd \forden.
Nu reeds werd er zes maandjes aelite." de tralies tegen
m gevorderd.
Pronkenvihap en verzet.
Cornelis Snci liep langzaam, toen hij op 8 April j.l,
de gezellige straten langs wandelde. Maar dat kwain om
dat hij zoo ongemakkelijk beschonken wasj Al is de
jenever volgens de we.gemeende verklaringen v«u som-
erge ras-echte fijnproevers duur en niet a! te be»t,
Kees had 'm toch in spijt van dat alles, ontzagOjk
geraakt. Enfin, hij is harmonicaspeler van beroep en
als je dan zoon lice.'e lange dag, straat iir straat uit. de
stad op en neer gcharmomcaad hebt, och dan krijg
je trek. Da's best te begrijpen... Maar even verklaar
baar is het, dat je. al beu je niet thuis, maar op een
van je kunstreizen Kees. die te Hoorn woont,
vergastte -op 8 April namelijk de menschen te Enk-
huizen op zijn prachtig harmonicaspel toch door
de politie- wordt opgepakt, als je in 't openbaar él
te dronken bent. Lu de agent Vleming, een ferme
klant, wou den dronken vakgenoot van wijlen den
jferoemden Japic Kolder voor de veiligheid van de
lra.it naai" „betere oordenbr« ngen. ft'oen zooafs dat
vaak gaat een geweldig verzet. Titans een eisch van den
O.v.J. tegen Kers lot 14 dagen gevangenisstraf.
Op verboden terrein.
Een Rotterdammer, zonder beroep. Max TVnnen-
boom, had zich op 28 Januari s avonds tien uur be
vonden op het terrein van het Duitsche deserteurs-
kamp te Bergen. Wat volgens het militair gezag verboden
terrein was voor vriend Max. Hij maakte» kennis met
<jen Kantonrechter, die hem vrijsprak.- Daarna ging
„Dat weet God alleen," antwoordde de ander ern
stig; „maar het heeft wel een doel, daar het zoo
uitviel."
..Ach, gij hebt een geloof," onderbrak zij hem op
bitteren toon, „maar uc niet
„Slechts het geloof, dal Uit het zaad, dat men
rondstrooit, een goede oogst gedijt. Er is geen
plaats voor toevallighedén in het leven." Hij sprak
met die eigenaardige, onbewuste kalmte, welke de
vrouwen som" boos maakt en haar op andere tij
den het gc I geeft, dat zij op een hechte rots
steunen.
„Er bestaat geen voorbeschikking," zei zij. Dan
veranderde zij plotseling weer van gedachten en
zeide: „En toch moet er zoo iets bestaan, o, dat
moet! Zeg mij, gij hebt gewerkt en geleden enzijt
geduldig geweest, nietwaar?"
„Ja, ik heb gewerkt, het was mijn eenige kans
„Ziet gij." riep zij uit, „ik heb er altijd naar ver
langd in aanraking te komen met mannen, die
werken. De mannen uit mijn kringen —oom, mijn
echtgenoot, geen een uitgezonderd waren woeste
ruiters, en tvaren terwille van de sport bereid elke
ontbering te trotseeren, maar hun leven scheen
nutteloos, weggeworpen. Het maakte mij soms gek,
als ik daaraan dacht; ik wilde vaak een man lee-
ren kennen, die voor een groot doel kon werken,
die in eenzaamheid en smart kon werken, alleen
om het werk zelf."
„En toch. toen wij lang geleden te zamen reden,"
viel Griff haar glimlachend in de rede, „scheent
gij wel ingenomen met zoo iets als een dollen rit."
„Daar houd'ik nog van. Mannen behooren zulke
dingen te tjoen en goed ook maar zij moeten
nog meer doen. Zeg eens," zei zij, terwijl zij opge
wonden voorover leunde, „wat is toch dit leven
van u, dat vaitu een man heeft gemaakt?"
„Gij zoudt er heel weinig om geven, te weten wat
dit leven is; er is hoegenaamd geen grootheid in
in het worstelen tegen de heide en het maken
van goed land uit dorren grond."
„Het moet eentonig werk zijn." zei zij, -weder op
vrouwenmanier de idingen beschouwende.
„Niet eentonig! Het is arbeid van een soort, ate
den man zachtere gevoelens geeft en kracnug
maakt. Ik was ziric. toen ik óp dit stitkté heid
kwam en het heeft mij genezen..- Nu kind, gij
zijt nog zwak en moo^L niet "teer praten, voordat
ik u wat ie eten heb gegeven".
Trash had den vorigen dag weder een haas bin
nengebracht, welken Griff had gekookt_en die nu
in de pan stond te pruttelen. Hij deed zijn uiterste
best, om de zieke vrouw een lekker bordje eten
voor te zetten, maar zij wilde het eerst niet eens
proeven.
do Ambtenaar in hooaer beroep en daarom diende
nu hier de zaak. De O.v.J. vorderde f 6 of 4 dagen
hechtenis.
Thans bewijsmateriaal genoeg
Dirk Tamis en Jan Vader, uit de Zijpe. wier zaak
je in de vorige zitting 14 da gén geleden werd behandeld
en tot thans werd aangehouden, waren nu allebei absent.
De getuige Jan Koopman, pluimveehandelaar te 't Zand.
gat een flinke verklaring en daarom had men de ge
tuige C. Lobrecht, die nu ook weer present- was. met
zoo noodig. En toen rijksveldwachter Bult te 't Zand
bovendien nog em duidelijke getuigenverklaring al-
Iegdt was er aan bewijsmateriaal geen gebrek. Dat was
gelukkig voor lobrecht, die hg 'den Resident ernstig
de verdenking wekte van als getuige niet de wasrhoio
te zeggen.
De O.V.J., het bewijs geleverd achtende.' «isohte tegen
Dirk erf Jan elk een maand gevangenisstraf
Deuren dioht.
Nu mocht Herman v. d. Meijden, een minderjarige uit
den Helder, nog w'eer eens voorkómen. Deze zaak ging
met gesloten deuren.
Ook bij de behandeling" van de zaak tegen Brechtje
Bakker, n Berkhouter dienstmeisje, dat hare pasge
borene het leven had benomen, gingen de deuren dicht.
Hierop volgde J. G. Buitveld, 'n minderjarige, dus:
met toejtassing der kinderwetten: deuren toe,
Opruiing.
Een Grpotebroeker arbeider C. Jongert, had op 23
Januari j.l. te Heerhugowaard pampletten verspreid,
die strekken om op te ruien tot dienstweigering. Daar
van was een strafzaakje gegroeid met ais gevolg, dat
de O.v.J. thans tegen Jongert een maand gevangenisstraf
eischt
Nog eens de denran toe.
De zestiende en laatste zaak was die tegen André
Berends van den Helder, een niiiTderjarige, wiens „doen
en laten" met de deuren op slot werd berecht.
A s Dinsdag uitspraken.
BinncnianüschNieuw».
„HET LLACHTVERBOD" EN BE SMOKKELARIJ.
in do gemeente Echt werden de vorige week op één
dag 224 vergunningen tot het slachten van zoifgerueste
varkc-is verkend, rn Maasuiei, een kleine gemeente, 80,
Blijkbaar is niet het verleenen dier vergumiingt^t
geen overleg geploegd met de beiastingadmimstralie, die
tegen uitvoerfraude moot waken. De gemeente Echt
toch is een grensgemeente met veef smokkelaars en de
montrole is voor de rijksambtenaren bijzooveel slach
tingen tegelijk uiterst moeilijk. Daarbij ^komt, dat het
bewaren van vleescb in dezen tijd van het jaar zeer
bezwaarljjk is.
Niet-smokkelende inwoners van Echt zijn er dan
ook van overtuigd, «lat er heel wat varkensvleesch
van die zelfgemeste varkens bij onze £uren zal be
landen, terwijl onze eigen stadsbevolking vruchteloos
naar oen stukje spek uitziet.
't Is ook merkwaardig, «lat nu door militairen ge-
coi#roleerd en «Ie rogge in besLg gmomen wordt, da
mesters ineens gebrek aan voer krijgen.
De rt-geeringscommissaris maakt officieel bekend, dat
voorraden vlceseh en andere vrije artikelm, die bij cis
controle op de niet ingeleverde rogge enz. bij de land
bouwers in huis worden gevonden, niet In beslag .ge
nomen worden
Voorraden vleesch, manufacturen of vaten cacao ne
men de graancontroleurs dus niet in beslag, maar 't
kan toch nuttig zijn in de grensstreek zeer groote hoe
veelheden aan de commiezen op te gevctu,
WIESINGEN,
i De militairen, welke hier de bekende huiszoekfognn
deden, zijn vertrokken. Veel heeft die huiszoeking niet
opgeleverd en hebben wij van ongeregeldheden niets
,Een weinig melk is alles, wat ik wil hebben,,
zei zij. „O, indien,gij wist, boe ik reeds walg, als
ik alleen maar eten zie."
„Dat is een zeker bewijs,-dat het u goed zal doen.
Zie, ik heb mij er veel moeite voor gegeven, juist
omdat ik wist. dat gij het noodig haat.
En dus, deels omdat zij hem een genoegen wilde
doen en deels, omdat zij wist, dat zijn wil sterker
was dan de hare, at zij een mondje vol. Tot haar
verbazing smaakte het lekker. Het bleek nu, dat
zij grooten honger hadzij reikte hem haar bord
aan om meer.
Trash kwam naast haar liggen, hij verliet voor
een poosje zijn meester en zij gaf nem de beste
stukjes.
„Wel, gij hebt mij ook gered, nietwaar?" zei zij,
met haar eéne hand op zijn -ruige, modderkleurige
huid.
„Hij heeft mij ook af en toe bijgestaan," zei Griff
,als ik behoefte had aan gezelschap en dat niet
wilde gaan zoeken."
De vrouw kerk hém aan, doch antwoordde ntet;
weder vroeg zij zich af. wélke geschiedenis aan de
prachtige afzondering van dezen man vras voorat-
gegaan. Wanneer hij zelf het ©ogenblik
achtte, zou hij ze haar misschien vertellen, zoo
zij hem haar geschiedenis had 'Verteld.
„Hoor dien wind 1" mompelde zij, terwijl zij even
nldTa voordat de dag aanbreekt, krijgen weregen.
Nu kind ga ik eens kijken, hoe de nacht erutt
ziet; gij zijt lang genoeg op geweest. Het zou
nietVfipH /fin als tril weer ziek werdt.
Hij opende 'de deur der hht waardoor een war
mer windvlaag naar binnen kwam, dan de Ltng
Crao- heide gedurende de laatste drie maanden
had gekend. De wolken aan de lucht waren weg-
revaagd en terwijl hij dén heuvtl beklom, wentel
den en schitterden boven hem de groote sterren.
Zoo helder was de nacht, dat hij de vage omtrek
ken der heuvels kon zien en de bovenste bevroren
sneeuwlagen roerloos zag liggen onder den wind.
De dooi was nog niet ingetreden: maar terwijl-hij
daar stond en met volle teugen 'de heerlijke lucht
inademde, zag hij zware wolken opkomen van
achter de donkere grens der westelijke heide
zij zag ze vooruit drijven, totdat de Groote Beer,
die wit en helder had geschenen, er achter ver
borgen was en de Melkweg een breede weg,
bezaaid met groote en kleine sterren verduis
terd werd. En steads woei de wind heviger en
steeds, met snel elkaar opvolgende tusschenpoo-
zen, blies de Spook-Ruiter op zijn hoorn en volgde
zijn uitgelezen troep. J
Wordl rervoigd
