MKMMG II JULI 1911.
Giste Jaargang. No 6240.
Door smart gelouterd.
Uitgevers: TRAPMAN Co.
SCHAGEN, LAAN D 5. laf. Teleph. No. 80.
Ingezonden Stukken.
ten belangstellend lezer.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
FEUILLETON.
Alieitti Nitiis-
Uit blad verschijnt viermaal per week Dinsdag, Woensdag
Donderdag en Zaïerdag. Bij inzending tot 's morgens 8 ure wor-
den ADVHKIKMIEN in het eer siuitkomend nummer xeplaal<-'.
Prijs per 3 maanden f 1.10per post f130. Losse nummers 5 cent
ADVERTENTIRN van 1 tot 5 regels f0 66. iedere regel meer 12 cent
(Bewijsno. inbegrepen). Groole lett. worden naar plaatsr. berekend
M. de Red.'!
Zonder zelf momenteel behoefte aan meer licht
of warmte te hebben, terwijl ik ook den a.s. winter
in dit opzicht nogal gerust tegemoet zie, interessee
ren toch de. pogingen van verschillende gemeente
besturen in deze omgeving mij zoodanig, dat ik
mij gedrongen gevoel, een en ander, wat ik op het
hart heb, daaraf te schuiven en aan het publieke
oordeel prijs te geven.
Ik heb n.1. op het oog het streven, om vóór den
a.s. winter, of beter het donkere jaargedeelte, de
daaraan hevige behoefte gevoelende bewoners dezer
streek van electrisch licht te voorzien.
Nagaande de raadsverslagen van verschillende
femeenten, in uw blad verschijnende, ben ik tot
e conclussie gekomen, dat'van het groote Lichaam,
dat Provinciaal Electrisch Bedrijf heet, en dat alles
in het werk stelt orn eerlang iedereen en alles
van electriclteit *e voorzien, onder de tegenwoor
dige tijdsomstandigheden weinig of niet anders dan
toekomst-muziek is te veAvachten, zoodat verschil
lende Gemeenteraden meer of minder doortastende
pogingen aanwenden, al naar de samenstelling dier
Raden, om zelf tot het gewenschte doel te geraken
door het oprichten van voorloopige centralen of
prorisoria.
Zoo zal Schagen dan worden bediend door de
malerij van den heer Meurs; een aanhangsel van
Barsingerhorn wordt reeds verlicht door een in
stallatie, terwijl de groote rest dier gemeente nog
maar bedaard toekijkt; Schagerbrug verbruikt zijn
laatste benzine en vestigt zijn hoop op electriciteit
op de Coöperatieve malerij, zoodat uit deze drie
voorbeelden al voldoende blijkt, dat m en om
Schagen hoofden en harten in de weer zijn om
buiten de groote insolvente leverancier om, zich
zelf te helpen.
Wat onder ons, Nederlan deffc al 200 vaak tle"
constateerd is, zal echter nu ook wel weer gebeu
ren. Van saamhoorigheid is natuurlijk weer geen
sprakehet onzalige gezegde„ieder v,°?r 2IC"1 ®n
God voor ons allen." zal we' weer schitterend in
toepassing worden gebracht. De details worden
weer in den breede uitgesponnen en de groote lijn,
het eigenlijke doel worat uit het oog verloren.
Het lijkt wel erg mooi en goedkoop en gemak-
"kelijk als gezegd kan worden: „Meurs heeft een
motor, SchagerDrug heeft een motor, Kolhorn heeft
een motor, dus span er een dynamo voor en klaar
ben je", maar direct wordt de factor verwaarloosd,
dat er veel meer materiaal enz. bij aanleg, en da
gelijks wederkeerend veel grooter hoeveelheden
Brandstof worden verknoeid, waarmee tegenwoor
dig toch zoo onmogelijk zuinig moet worden ge
leefd, als deze werkwijze wordt gevolgd, dan wan
neer de verschillende autoriteiten de nanden ineen
slaan en te Schagen, het centrum van genoemde
plaatsen, een hulp-centralejvan voldoende capaciteit
oprichten, om daarmee allen te bedienen.
De Groningsche Maatschappij, die Schagen zal
installeeren, zal dan ook wel kans zien, Schager
brug, Lagedijk. Haringhuizen en Barsingerhorn
aan een net te helpen, de rekening kon aan het
Provinciaal Bedrijf worden gepresenteerd, daar
dat toch na verloop van tijd het bedrijf overneemt
en dan toch zelf zou moeten installeeren, indien
het nu niet door anderen geschiedt.
Voor zoover mij als leek op electriciteit^ gebied
bekend, leggen afstanden geen overwegende be
zwaren in den wegj er blijkt genoeg materiaal
voorhanden te zijn, zij het dan ook voor sommige
onderdeelen „ersatz", wat later vervangen kan
worden, om de zaak uit te voeren, zooaat geen
onoverkomelijke hinderpalen overblijven, die het
uitvoeren der zaak onmogelijk maken.
Ook omtrent de exploitatie-kosten zou ik mee-
nen, dat meer centralisatie niet dan gunstig kan
werken. Hoe minder brandstof en machine-bedie
ning bijv. per ontwikkelde paardekracht noodig,
des te goedkooper een electrische eenheid gepro
duceerd kan worden, dus des te billijker men op
coöperatieven grondslag het licht kan leveren.
Door langere leidingen mag theer energie ver
loren gaan, maar dit slaat toch alleen op de ver
bindingslijnen tusschcn de verschillende dorpen,
daar de eigen netten, bij welk systeem van uitvoe
ring ook, toch minstens hunne zelfde draadlengten
blijven vereischen.
Naar mijn oordeel ligt het op den weg van Scha-
gen's Burgemeester, in deze het bit op de kiezen
te nemen en te trachten, de hoofden in één zak
te krijgen, wat hem met steun van zijne Wethou
ders en Raadsleden waarschijnlijk zal gelukken.
Wanneer dit plan, hetgeen ik evenwel graag
voor beter geef, reden van bestaan mocht blijken
te bezitten, zou het dunkt mij den gevel van een
op tejrichten machine-huis niet ontsieren, als daarop
voorkwam het motto
„Door Nood Vereenigd".
U. geachte Redactie vriendelijk dankzeggend
voor de toegemeten plaatsi verblijf ik
Zitting van Dinsdag 9 Juli 1918.
Vervolg van Grill Lomax «n zijn daad.
HALLIWELL S UTCL.IFFE.
Voor Nederland bewerkt d. W. J. A. EOLDANUS Jr.
In boekvorm verschenen bij W. DE HAAN
Uilgever te Utrechl.
Gecaz-t. f 1.10, geb. f 1.35.
Wordt vervolgd.
28.
„Niet alles". antwoordde Grilf kalm. „God alleen
woat, wat oen mensch. verkrijgt, wanneer' hij er het
minst aan denkt'1
Greta, die geen rust kon vinden bij hot wanhopig
Koote modelijden, dat de berusting van den ander
haar opwekte, slamptü met haar voet op den grond
«en oude gewoonte van haar, herinnerde hij zich,
vacmetr ze boos was.
„Varkrijgun wat kan er verkregen worden./vanneer
i° het beste' mis!, wat God je had kunnen geven?
Waar U de winst, als een m<nsch geen eigen haard
heeft
..Maar die bezit. !k zeker wel," viel hij in met cdn
lach, waaruit haar opgewektheid leflenklank.
„O, ja maar niet zoo, als ik Bedoel, met een
vrouw tegenover ie aan den haard en kinderen, die
m«t elkaar stoeien; waar altijd een tafel is, die om
vergegooid kan worden of «en bekje waar oen achalksch
hoofdje tegen aan kan stooten, met tranen en kusjes
groototevrodenhcid. U behoeft met mij pM tel wis
ten, mijnheer Lomax ik weet, welke goede drngeh
«r in het levm zijn ze zijln weinig in aantal, maar
iederen prijs waard om ze te verkrijgen."
Weer voelde Griff een oud verlangen ih =chop-
komen. Het was bigraven ooder de koude, doode
Mnde, meende hij - smdV <ftn dag, waarop do pre
dikant dm lijkdienst gehouden had voor zijn vrouw;
tnu had één. Woord van een gelukkige vrouw een
vrouw zoo vol teederheid en dankbaarheid, dat ze
behoefte voelde anderen in haar rijkdommen le lu|(m
doelen het verlangen uit zijn aiaap wakker geschud
het leek wel, of een ander welriekend kruid, rosema
rijn of lavendel uit de onvruchtbare aarde van het kerk
hof te voorschijn kwam. Het was waar, dat hot leven
van een man waardeloos was, tenzij het reden van
bestaan kreeg door vrouw on kinderen en de heilige
teodore huiselijke bandon. Het was waar; on toch gat
Griff 't met tegenzin loe. Wie was deze vrouw, nog
'X!n mdisjp, in spijt van haar .waardigheid als getrouw
de vrouw, dio ze bij tijden vertoonde; wie was ze. <la'
M fn de weinige oogcnbliltken, die ze samen hadddn
Reknjvold bij een rteïdartrompje, hot vorlrouwon bij
"«m weggevaagd had; het vertrouwen, dat een mensch
beste lwft sltoen met da natuurt
Uitgesteld.
De verzetzaak van den heer Johannes Pieter Cool-
wijk, is wegens absentie der getuigen, uitgesteld tot
3 September a.s.
Een zwerver.
Op hem volgde de 39-jarige Hciinnk Muts, een
zwerver op de maatschappelijke levenszee. Henk
had op den 26sten Maart JJ. een kistje sigaren, ge
stolen bij een handelaar in dat guurey bewerkt Nico-
tian sch kruid, Dekker genaamd on woonachtig aan
de iangiestraat te Alkmaai. Na .«it Geldei.lci! Ie
hebben volbracht, was rienkie nog zoo royaal, om
hef heelo kistje, boordevol gevuld niet Manilla's aan
d i politieagent J. Adunaiijo rr.«>r te drag-1: Met
ge, ii ander doel natuurlij* dan om maar „onder
dak" t komen. Want Hein had nog maar anderhal
ve cent op zak, toen men hem ging fouilleeren. ftn
daaunee kun je tegenwoordig al heel weinig begin
nen. Welnu, sinjeur zou zijn zm krijgen: de O. v. J.
rfijulreerde namelijk wegens diefstal en landlooperij
een weekje gevangenisstr*- f, plus I dagen hechtenis
Ui 1 jaar en 6 maan ten opzending naar eene rijks-
wci kin rich ting.
Mr. De Groot, verilediger, kon zich in zijn pleidooi
met opzending vereenigen.
Rljwlelilif hebber.
De 23-jarige Gilles Kwant, geboren te Helder en
woonachtig te Grootebroek, heeft op 21 Mei j.I. de
drukke Pinksterkermis te Hem en Venhuizon be-
„Grea". zei hij plotseling hartstochtelijk. terwijl hij
iiaar ais vroeger bij haar naam noemde, .„Greta je
moot dwaas zijn, zulke gedachten bij me lerug ie
roepen. Kun. je dan met begrijpen, dat zelfs al zou
ik het willen, zulk een leven .voor mijeen onmogelijk'
beid .zou zijn?"
Ni«t in 'l minst verslagen glimlachte ze tegen hem
«n vertoonde de kuiltjes m de wangen, die haar echt
genoot altijd geneigd was als valstrikken le beschouwen.
„Neen dat kan ik niet inzien." antwoordde ze vlug,
„maar ik zie weL dat de behoefte aan liefde in je
gegroeid is. Je "bent ziek geweest on nu weer in eéns
gezond geworden
..Stil", schreeuwde hij; „zij ligt daar ginds hij
wol» naar Marshcotes ,.eu zoo te spreken is ver
raad, en op zijn zachtst uitgedrukt dwaasheid, want
Lostwithens is langzamerhand-voor mij vrouw en kin
deren geworden."
Vriendelijk als Grota was, vol onschuldig vertrou
wen in het geluk en de komende dingen van het leven,
bezat zij uit zichzelf een groote wercldswijsheid en
krachtig hield zo vol, wanneer er sprake was van het
welzijn van haa rvrienden.
Luister zei ze. hem met haar wijdgeopende blauwe
oogen vastberaden aankijkend, „ze hield van je niet
waar? En wanneer mannen praten van vrouwenliefde,
werkelijke liefde bedoel ik, dan schijnen ze te den
ken, dat het dezelfde vurige, jajoerschc hartstocht is,
als dio hen bezielt. Als zo je neeft liefgehad m ze ié
nu ziet, denk je dan, dat ze gelukkig- zou zijn, als
zo jo het leven eenzaam cn troosteloos zag doorworste
len? Je denkt, dal ze een ander zou halen, die zich
lussciien jelui gesteld had? Ja, dat is zoo de manier,
waarop mannen denken. Maar zij zou het niet doen,
als zo zag, dat een ander aan jou het geluk schonk,
dat zijzelf je niet langer kan geven. O, geloof toch. dat
ik he! weet! Het is slechls jouw geluk, dat ze verlangt,
meer, vee! meer dan je liefde want zo was cm
vrouw, die werkjelijk liefhad."
JToch zou 't verraad zijn," antwoorddio Griff stijf
hoofdig.
„Je leven is verraad, want het is minder dan het
had Juinnen zijn. Zie, ik bon een andere getrouwde
vrouw, en mag dus zoo tot jo spreken .de meis
jesachtige kuiltjes kwamen weer ie voorschijn cn
ik heb behoefte je te vragen ik heb altijd die brt-
hoefto gehad, sinds je mc op dien sneeuwdag kwam
opzoeten wat zal er met Ixxslwilhens gebeuren, als
jij en* niet meer bent? Je hebt hard gewerkt om het
aan do heide le ontrukken, maar waarom? Er zal geen
ftooii zijn om ie op te volgen, en het zal weer op
nieuw onvruchtbare grond worden. Wat zal er "Van
Manor House worden' ging zo onbarmhartig voort
er zUn daar altijd Lomaxon geweest, ja altijki.
denk ik cn flinke, groote zoons hebben er krachtige,
groote vaders opgevolgd en den naam in stand go-
«r*, was waar, m Grilf wsrd JMroTfotl la rijh
SlerW daa IWd. afarbeid, vcd».
zocht. Kwant wou zich wel eens in het genot stel
len van een goed rijwiel. Na wat rondslenteren be
landde hij in den doorrijdstal van een der Vcnhui-
zer café's. Daar keek Kwant oplettend rond cn zag
wat hij zocht, 't Was een prima karretje, het rijwiel
dat zijn aandacht had getrokken. Luitje Swier van
Itovonkarspel, de eigenaar, hield blijkbaar van geen
minderwaardige spullen. Luitje had nog de voor-
zichtigheddsmaatrcgel betracht, om zijn rijwiel ste
vig vast te zetten met een sterk touw, dat hij aan
de krammen voer paardensfalling meer dan solide
hr.d vastgebonden. Maar och, arme, wat vermag
zco'n maatregel, die 't voortuig zolfs voor „wegdrij
ven" zou hebben behoed, waarvoor de eigenaar,
afkomstig uit 'n streek met „los land'wel bevreesd
scheen te zijn geweest.... Wat baat het, dergelijke
voorzorgen te nemen, tegenover iemand als Gilles
Glad niemendal. De jongeheer vroeg inet de
grootst mogelijke vrijmoedigheid* de kastelein
„effies 'n messie", betaalde 10 cents stalgeld, sneed
het hinderlijke touw in een ommezientje door en
stapte op. 'laar Kwant's loffelijk voornemen om
de kar te Hoorn te verkoopen, kwam niet tot uit
voering. Daarvoor werden èn dief èn rijwiel te
spoedig geknipt.
Ten overvloede kregen we nog te hooren, dat
Kwant juist kort geleden nog 2 jaren gevangenis
straf had uitgezeten wegens diefstal, gepaard gaande
met geweldpleging tegen personen.
De O, v. J. eischte 1 jaar en 6 maanden gevange
nisstraf.
Mr. Moens, pleiter, achtte den beklaagde niet
toerekenbaar en wilde onderzoek naar diens geest
vermogens, waartoe de O. v. J. bij repliek geene
termen aanwezig a'chtte.
NIET EERLIJK.
Harmen Schoo, los werkman te Alkmaar, volgde
nu. Hij is in de aloude Victoriestad een poos „en
pension" geweest in 'n volkslogement Op een
goeien dag was Harmen, die zien zoo zoetjes aan
al wat thuis begon te voelen bij zijn hospes, zoo
vrij, om van dezen een jas en vest plus ulster mee
te pakken. Dat grapje liep echter leelijk vast. Be
klaagde, die het feit erkende, beweerde nu nog
wel, dat hij van zijn hospes voor verrichten arbeid
had te vorderen de ronde som van éen gulden,
maar dat nam niet weg, dat er toch straf geöischt
moest, worden. De O. v. J. vond, hoe ernstig het
gebeurde ook mag worden geacht, toch grona om
aan clementie te aer.ken, bestond. De man had; zij
het een kleine vordering, toch iets van den ander
te ontvangen, is bovenalen nog nooit veroordeeld
en staat gunstig bekend.
De eisch luidde ten slotte: f25 boete of 10 dagen
hechtenis.
ZE HADDEN „HONGER".
Johannes Jacobus Dam en Cornelis Plugboer, een
paar Hoornsche typen, namen den 6den April j.1
de gelegenheid waar, om wat brood weg te flik
ken uit een onbeheerd staande broodkar van bak
ker A. G. van Dam. Wel legden de heeren, die
zich onder den rauwen kreet: „Honger" op den
bakkersvoorraad hadden gestort geld voor de weg
gehaalde waren in de kar, maar 'n bonnetje of
wat te offeren, dat hadden ze schoon vergeten.
De O. v. J. eischte nu tegen elk hunner 14 dagen
gevangenisstraf.
UITGESTELD.
Andries Joh. Bos, Sijbrandus Klein en Sijfert
Bakker, mede Hoornschen hadden ook brood weg
genomen dat ze wel betaalden, doch waarvoor ze
geen bonnetjes in plaats hadden gelegd. Hun zaakje
zal a.s. Dinsdag opnieuw dienen, daar er nu niet
kon worden doorgegaan, omdat de benadeelde
bakker Algera uit Hoorn, heden niet was versche
nen.
BOVEN MAXIMUMPRIJS.
Johannes Hermanus Köhne, slager te Bergen,
had op 9 April j.1. voor kalfsvleesch hoogeren dan
maximumprijs laten betalen.
Eisch f50 of 20 dagen hechtelnis.
BOVEN MAXIMUMPRIJS.
of vrouwen, was deze hartstocht van de mannen uit het
veen, zonen te bezitten, die hun erfgenaam zouden
zijn, on de Lomaxen hadden nog meer dan céri andere
familie uit het veen den trols gekend van Jiet vader
schap.
,.De Manor moet in vreemde handen overgaan, cn
Lostwithens ook," zei hij met harde slem. „Ik ben
de laatste van het geslacht."
■Toch wist ze, dat. hoe hij er zich ook tegen mocht
verzetten, haar woorden telkens bij hem boven zou
den komen, totdat hem tenslotte misschien de schel
len van de verblinde grijze oogen zouden vallen, en hij
zou kunnen begrijpen,
„Heeft Gabriëi je verteld van de vreemdelinge, dio
ik in mijn huis heb opgenomen? Je hebt te Trawdon
van haar gesproken, wat jo je misschien nog wel her
innert", m hij ha een stifte. die slechts verbroken werd
door de kreten van Greta's jongen, die stroomopwaarts
met de flauwe hoop der onervarenheid een foreel ha-
„Ja. Is ze is z» weer hersteld?"
De ernstige vrouw van een oogetnblik te voren was
nu niet anders dan een nieuwsgierig meisje en Grilf
lachte om haar gretigheid:
„Ik denk, dat je haar wel weer hersteld zult noe
men Arme vrouwI Ze is zoo zwak, dat ze zelfs geen
kracht heeft om het veen over.te steken, en toch kwam
Gabriëi op een nacht bij mij met het verzoek om
haai* buiten de deur te zetten."
„Ja, dat wilde Gabriëi." stemde do a'nder toe, met
oen lachje, dat telkens weer te voorschijn kwam, nis
ze aan ae eigenaardigheden van Gabriëi dacht. „Kijk
eens naar dien gindsehen jongen, mijnheer Lomax
soms denkt hij, dat ik en de jongen en alles, wat het
leven waarde geeft, slechts zooveel verzoekingen zijn
om zijn ziel te verstrikken, O, maar hij denkt tegen,
woordig niet dikwijls meer zoo, want dat laat Ik hiet
toe. En deze vreemdelinge? Is Lostwithens niet koud
en eenzaam voor haar?"
„Zeschy'nt tevreden, en ze zal blijven, tot ze wal
genoeg is om haar toevluchtsoord tegen een l*ier te
verwisselen,zei Griff met noodelooze bitterheid. „Uro-
ta, hoe komt hot toch. dat do menschen hun leven
niet kunnen inrichten, zooals ze het zelf zouden wil
len? Ik bemoei mij met üiiemands levenswijze; ^aaro n
mioot er zooveel gebabbeld worden over do gast n,
ik verkies te ontvangen?" „„w,
„O. ik merk. dat vader er juist
toen u het m«fl kwam halen, 20 t j,.
nend Wel er wordt natuurlijk over gepraat sinas ae
Öwaddèra van Squire
dekt hebben Maar wat komt t er op aan?
Voor mez»lf heelcmanj niets..., maar... maar, zij bc-
hoört tot om ,trotsch ^ladhVr
En schaamt ze
Schamen? N<wn, zij hiet. Daarginds kennen wc geen
schaamte De hemel is te schoon en het veen. le groot".
Laat dan de .praatjes hun eigen dood sterven. Na
tuurlijk", voqgde «e er aan toe, terwijl de kuiltjes
Hendrilcus Labij van der Pol uit Schagerbruq,
had aan Marijtje Kool, huisvrouw yan P. van Dijk,
mede aldaar, een pond vermicelje verkocht boven
maximumprijs. De O. v. J. eischte f 100 boete of
50 dagen hechtenis.
GESTOLEN TURVEN.
Klaas Beeldman uit Bergen, heeft in den nacht
van 27 op 28 April j.1. aldaar bij zijn buurman ge
tracht brandstof weg te nemen. Juist was Klaas
druk aan 't „turven" in zijn verbeelding zag hij
den huiselijken haard in spijt van alle misère, al
vroolijk branden, om daar met de zijnen onder
prettig gekout te vertoeven toen een forsche
stem hem- aanriep. Klaas schrok zich 'n ongeluk,
smeet de stuk of wat gerauschte turven in zijn
ontsteltenis verder dan m haas in 100 jaar loopen
kan en maakte zelf ook met bekwamen spoed,
dat hij wegkwam uit dit „thans onveilig oord".
Maar Klaas kon zijn strafzaak toch niet ontloo-
pen.
De eisch tegen hem was: 1 maand gevangenis
straf.
Klaas betuigde veel spijt, had berouw, zou het
nooit weer doen en wilde ten slotte heel graag
voor 'n voorwaardelijke veroordeeling in aanmer
king komen.
Kon dit niet, dan s.v.p. maar een kleine geld
boete.
HOUTDIEFSTAL.
Gerrit Buis van Bergen had aldaar op 12 April
j.L hakhout gestolen in vereeniging met zijn broe
der. Dat hadden ze hem geflikt in het bosch, ge
naamd: „'s Heeren Weide'5, in eigendom bij Bur
gemeester Van Reenen.
De O. v. J. was van meening, dat die houtdief
stallen noodig eens een einde moeten nemen en
eischte thans tegen den houtdievenden Gerrit 14
dagen gevangenisstraf.
ONGEVVENSCHT.
Antonius Johannes Doffer, een bekend exem
plaar uit Hoorn, was nu als beklaagde absent. Dat
was jammer, want velen willen Hannes wel weer
eens zien. Hij kan 't zoo leuk versieren. Ook nu'
had hij 'tweer mooi gedaan. Doffer had 'n beetje
mot met Sijbrandus Klein en diens gezin moet je
weten. Nu is Hannes zoo: als ie wat op je heeft,
dan kom je dat van hem te welen. Hij durft het
je wel te zeggen. Misschien was hij, omdat hij zoo
van forsch optreden houdt, bij de familie Klein nu
niet zoo erg gewenscht als bezoeker en was de
deur niet wagenwijd voor hem opengehaald,
mogelijk zelf wel potdicht geblevenf Hannes houdt
intussclien niet van omslag. Hij wou 's even bij
Sijbrandus in huis. Deur dicht, best dan door
de ruiten. Da-s 'n peuleschilletje voijr Hannes om
een paar ruiten aan gruizelementen te slaan, dat
heeft hij wel meer gedaan Hannes stapte door de
ontstane opening naar binnen en ook verdween hij
langs dezelfde eere-uitgang.
Maar als je zoo raar doet is 't een peuleschille-
weer te voorschijn kwameui, „zoudt u op die wijz»
niet hier in Limg Crag kunnen leven; maar In Lost
withens is dat heel iels anders. Alle legenden uit deze
landstreek spelen zich af op uw heide dat veen, dat
me eerst zooveel angst aanjoeg, toon we pas uit het
Zuiden hierheen kwamen. liicroft en de Lonely Folk
hebben hier gevochten. Waynes en Ratclilfes hebben
hier gestreden, zonder dat iemand er zich in mengde
Ja zeker is 't dat geen wet, behalve die van God
zelf, te^ Lostwithens van kracht zou kunnen zijn."
Greta's oogen glinsterden, want de verhalen van de
onvergetelijke onderlinge twisten waren haar dierbaar.
Toen ze pas te Ling Crag gekomen was. hadden ze
haar even monsterachtig en afschrikwekkend toegesche
nen als het veen zelf- maar langzamerhand luul ze
geleerd "beide lief te nebben, do heide en de léér.
die er uit voort was gesproten want ofschoon dio
leer meedoogenloos was, droeg ze op haar tijd fraaie
bloemen, evenals het heidekruid.
De menie begon zenuwachtig hoon en weer te loo
pen; zij verlangde er naar om weg le gaan, maar Griff
sloeg ér geen acht op.
„Greta" zei hij plotseling, „je hebt er altijd slag
van geliad, iemands zwartgallige gedachten weg le pra
ten, Wanneer ik hier nog langer bleef, dan zou in
weer beginnen mijn droomen te droomen, voegue
\dLw1 als je dat droomen noemt
je heole leven aan zoo te droomen. O, als j
wist, als ik je kon /vertellen, dat zulke droomen ni t
anders zijn 'dan do werkelijkheid f
neid Keer weer tot ons terug, mijnheer Lomax. U
kunt graven, niet waar? Welnu, graaf een put, een
diepen wijden put - daarginds to LostwiiWs. cn
stop er al uw zorgen in, m berg ze dan voor altijd
glimlachte, maar haar stern beefde en haar oogen
stonden ernstig. Ofschoon Greta niet kon preeken uls
haar raan, bezat zij de zeldzame gave in iemands hart
te kunnen lezen en de woorden te vinden om het te
ontroeren, maar nu was zij toch niet in slaat le gis
sen, hoe broed en hoe diep het graf moest zijn. dat
Griffs zorgen zou kunnen bergen.
„Goeden dag, Greta." zei hij met de kortheid, die
hij gedurende hun gesprek voortdurend getoond had.
„Ik zal in'jeder geval je denkbeelden, over wat voor
mijn geluk tnoodig 'is, met me meenemen."
„Je zoudt me gelukkiger kutineln maken, als je wil
de. Heb je ooit een gelukkige vrouw gekend, die geett
behoefte gevoelde ,om haar recept aan een ander te
geven?"
Griff draaide zich om met één voet in den stijg
beugel. „Je zult de eerste zijn, die mijn bekcerüng Ie
hooren krijgt," zei hij. met een wreed genoegen in
rijn spot.
Wordt vervolgd.
