Mager Courant
Door smari gelouterd.-
TWEEDE BLAD.
Schetsen uit de Rechtzaal.
Zaterdag 31 Augustus 1918.
61ste Jaargang No. 6268.
FEUILLETON.
Raad van Anna Paulowna.
jsvitaS STA i JSW
■.Op hel land".
Uj) Uien /xintiintgmitiidlag, tuera hieit "vrouwvolk wat
turn bot juutdademtomi waa to heft dorp, lutor «11 djuur
ecu l>e«>ek brengen, baikje koffie ga/uiii dBlrikou; :kwaiiu
KxeLaa de Wkt zijn oeof Taotn- opzoeken. Tojart nut in
een kii'amtje te tinnen; Lurkte nu en <Ua_ra ettu? xpi pijn.
1 Itudl een tik via/n de groep te pakken; /voelde zien
iL.elt al te lokker. Dtaclhit ar aelfa ia/aio, ma/ar ankier
de vol t» kruipen. Hij. was rillerig' en liakl koppijn.
1 Oen kwain ineens K/raids die Wilt /aianiaettem Na/m
over hein plaste «lam tafel. Zonder -veel te zeggen.
Ito ander schoof hein tabakspot toe. Wlachttte wed
vat bevreemd/ over het bezoek af
Een kwartier liaüiden ze zoo gezeten. Toon had' el
eens op zljm horloge gekeken, En Kneldn hecSachlt,
•Jat het -vrouwvolk ekk oogpenhlnk zou kiunnen tiiuda
komen. X Kwam «r nu op aan, spijkers met koppen
te s laan
Hij viel ineens met de deur to huis.
„/.eg, zei bijt hevig aan sp pijp trekkend en tel
kens op dien grond1 spuwenüi, want toch zat de vraag,
doe hij doen ging, hem dwa/rS zeg Toom zou jij
me bijgeval voor een halt jaar aan een drie, vier
honderd' gulden kunnen helpen? En hij keek sijn
neef aan, onderwijl de steed van helt pijpje wat tril
de tusschen de vingurs van idjn forocbe ruw-behaar
de vienkhamdl
l oon tuurde -voor dch uit Trok de üphoeken he
vig omliuig «n de wenkbrauwen omhoog}. Hij tikte
zijn pijp leeg op het hakje. En antwoordde eindelijk:
Je komt op oen slecht moment jongt Ito vorige
wek heb ik pacht betaald. En dat tegen/val tentje
met de roodtbonte, weet je wek Do vroiuw heeft me
daar strekt aan den kop liggen zaniken over wat
Pleun nuodig heeft, dfle «vwr twee maanden gaat
trouwen, ia 't niet?Neen, Kredda, ditmaal moet
je bij een ander adres zijn?
Ditmaal? riep neef uit, rood wordend vanwege
liet vernederende „ditmaal"Want hij vist wel,
Toon zinspeelde op een sommetje, dat hij hem, nu
al vijf jaar geleden, had voorgeKc boten. En dat hij
al lang, met cte rente, terug had.
Ditmaal?
Nu ja; hernam Toon, X was maar gekheid. Noen,
jongen, ik ben platzak, geloof me, vast. Maar
jouw Mi en galat toch met dien zoon van Kleinere,
uit G-rootdorp. Mek dien dikken ManusWelnu...
Wie zegt dat? riep Krelis uit en hij bonkte van
nijdigheid op de tafel wie dat vertelt, is een leu
genaarNbodit van z'n leven, zoolang ik nog
«at over Mi entje te zeggen heh, zal ze met dien
slungel gaan. Nou, weet je X.
En waarom niet?
rinidait ik X niet varkies.
Bij Kleinere, in Gnaortdorp, zÜ 't er andere wel
aan!
oon maakte met duim en wljsviinger de beweging
van een, die geld uittelt.
Kan we) zijn, bromde Krein». En na een poosje:
Bij mij geen Cnootdorper over den vloer. Lie
ver steek ik m'n huis in brand dan er een Groot-
dorper te ontvangen. Of ben Jij vergeten, watt groot
vader in zijn (tijd te lijden heeft gehad van de GrooA-
dorpensOf hertraer J'J je niet meer, hoe ze een
Jaar of zes terug nog cm-zon» Bert/us te grazen heb-
l<en genomen op de Grootdorpsche kermis, enkel
en alleen omdat de uit Hevelt» kwam?
Het schuim was den hoer op de lippen gespron
gen. En- zijn oogen, fonkelden van haat Maar neef
:oon glimlachte. Hij was minder ontvankelijk voor
d» oude veete tuaBchen de twee dorpenNeef
'I oon was een geboren spotvogel In zijn grijze oogen
ging gaandeweg iets joligs leven. Hij vergat er zijn
grieperige rillingen door. Haakte een karaf je en
twee glazen uit die hoekkast
Kom, pak er centje, zei hij; z'n goed humeur
terugkrijgend, tot KreJas. Misschien is er nog een
mouw aan te passen. Bn 'hij streek over zijn Zon
dagse he veert, waar-ie wat aach op gemorst bad. Bn
hij docht naEen oolijk pDaranertje was plotse
ling bij hem opgekomen. In ten teug leegde hij
z'n jenevergilaasja. En schonk zich weer in Dat kan
verduiveldHaardig worden In z'n bant bad ie bet
land aan neef Krelda. En het Moe, hem eenfltool
te kunnen stoven, vond Toon zoo Jeuk, dat het
pijpje met Zondagdch» tabak hem eensklaps veel
lekkerder ging smoken. Hij schonk neef en rtch oog
eens in.
Kijk, jong, noi hij, ik zou Je waarachtig van
harte graag willen lieflpen. Maar dtadehjk komen
de vrouw en Mien thuis. Laten wij X dus effetjea
afpraten, hé?Ik heh <fe centen niet voor het
oogetnhlak, zooals ik je zei. Maar miBschien weet ik
wel lamand, dia Ja helper. Van.Wtenomjohjk
f®"*'i1» r.aió a - :g :.iet ooemen. Als
Je er nu met tegen neüt, ö-, k nem over de zaak
'preekNstut ruiji; -r wal een praatje bij
ver ruinenDe hooMiasik vat Jij die driehondend
pop krijgt, nieit «ar? Aigy&proicem?
Krelds zat na donken. Maar hij bad niet wel
keus en 't was kert dag. Die kerels -van die belas
ting imakra teg>.««'voo<rddg korte moitm. HU moeSt
X gefd hebben.
Zie, wat jt; 'Joelt), zed hU eindelijk,
Best, antwtx vddie neef Toom, Ito in zijn grijze
oogen spotte en jctekle X nu nog erger van pret. Hij
wreef zich in dB haaudtemi Voeddie ziel) eensklaps wal
genoeg um ar t te gaan. Hij tirok zijn lalk an-
ac] ie jas aan. Num ei neg oen. Ging met neef Kre
lis op stap, X V of Toon ineens een ander mensch
was gewondern Ito Krelis, door g>vheluizlnnigo toe
speling op do inog Ujiklwddl om toch. hot geld te krij
gen, opgiennuutend, vangst de voert© ituesahen Ha velt en
Grooitdorp Tniitsgiêdiere ,1e vrijage tuascliien Kleinere
en Mien, Draaide iieelBmaHil hij.
Toon liep ito roeken, zware walken blies hij uil
Zijn gezicht etmualdle van pret. Bij do brug stak hij
«oef een hand toe.
Nou, jong, zed hij, ik moet hier onechts af- Je
lioort dus nader van ma, Vast en zeker!
.Zoo scheidden ae.
En don volgenden' dag reeds, toen Kneüa op den
ge wanen tijd in hot ir/warte Paard" zat, wond hij
op don schouder getikt.
Boer Hermans stond bU hem,
Zeg, zed hij, ik mot je cff-etjes spreken!.
Samen gingen 7» den wieg op, En toen vtenteldo
Henman», dat Toon bij hom was geweest. Bn hom
■verteld had; hoe Rrfelfis do Wit voor oen maand of
wat, wegens bijzondere uitgaven ivoor aankoop en
zoo, «en hordend gulden- of drlo -wou bobben. C«i-
ayaal kon Henmans hem daar wal aan helpen. Na
tuurlijk „onder bepaaide voorwaarden".
Jij, -vroeg Krelis do Wit heel verhaard. Want hij
kende hoer Her mam slechts als een die zelf (moeite
genoog heeft om zeker dn dezen tijd1 den kop hoven
water te -houden.
Ja, zei Henmans, do pruim, die hij achter die
kiezen had, verachuivend, p-necdes. Bk.
Krelis snapte er geen steek van. Krabde zich ach
ter die oaron- Vond iets heel vreemda in <M)t alles
j Maarhij had die duiten hard nocdig. En Mop
-net Hermans verder op.
Een half uurtje later waren zo in „Het Zwarte
Paard1" terug. Was de transactie tot stand geko
men.
De -moeder van Mien, die door neef Toon In bet
geheim was genomen, had er oen hard hoofd ln;
zag do zaak slecht lm. Zij ikteodie Krelis, haar mam,
beter dan do anderen. Miaar Toon lachte haar uit.
Je bent gek, zied hij, ais Krelle hoort, dat hot
geen baast hoeft om die centen terug te geven...
En jij weet toch hiet best, dat-io kopanrgen genoeg
hoeft, het geld, niet op tijd terug kan geven... Wetou,
dan draait-ie wel bU-
Maar hij zou er een tientje voor over hebben, om
zijn snuit te zien ais-Ie hoort, dat Jan Kleinere do
vordering in handen hoeft Wat zaJ do vent «r van
opkijken.
En Toon patste zich op do kmieern. Van Jool bij
die gedachte
Nicht Neel schudde hot hoofd en keek voor zich
)ist Ze had geen lust mot Toon me© te lachen. Zag do
-zaak mi eenmaal anti-ere in. Bn terwijl zij zoo na
ton te proton, ging KraTis de Wit met loode schoe- i
oen naar boer Hermans... Hij had do hcJft van'
do geloonde driehonderd: g<uklon ulet. X Was beun
tegengeloopen in don laaitsten tijd. Tegenvaller op
tegenvaller. Hij was er grljB van geworden en mager.
KreBs dronk in den laaterten tijd veel sterker om zijn
zorgen te vernetten. HU was prikkelbaar, humeuirfg,
Ito gedachte -aan da vrijage tusschen Mien en dat
jong udt Grootdiorp zat hom nog erger dwars den
vroeger. Hij wiet best, dat het achter rijn rug torii
nog wem voortgezet. Had Mien ai eens een heolon
Zondag laten thuis blijven, toen hij er do tuchit van
had, dlat zij Jan Kllednore wed. ergonB zou ontmoeten.
Mien had ritten grienen en do vrouw had opge
speeld, dat vader een bevil was voor de meid, Mien
deed geen kwaad. Waarom moest rij in het prach
tigste voorjaarsweer don heden Zondag thuis zit-'
ten?
Omdat ik X verkies, had Krelis gezx-gdi En bij
Weef zalf ctak thuis, om te verhoeden dat zijn doch
ter toch een slippertje zou maken De gedachten, dat
de Grooltdarper nu voer nikB ergens stond te vach
ten, te schilderen, troostte hem.
Maar helt ging slecht met de zeiken. Hij timmerde
leelijk achteruit
Krelis sfapte bij Hermans binnen Maar het boer
tje was juist op X land. HU tocht hem op, Was bleek
en stamelde vanwege de vcaveclering; dd hij zidh
moest getroosten Want Krelis die Wit droeg hot
hart nogal wat höcg.
Hij praatte met Hcntmans. Over drie dagen uervfol
4l
n Aa;n KJietoeim, in Grooltdorp, dien heb Jk de
joroeriiig overgedragen. Jt doe wel eens met hem
Dacht •flat jy X wei wijn. Hoe 't zij, ik
rw 5 toaJten Vraag X aan Kieirera.
use vamait X zeker wei goed.
Ivrelns staardie hem aan met uitpuilendie; met bloed
oeuoopen oogen, HIJ woelda door rijn haren. Lang-
aaaim ging hem een liclit op...;..
(Maar hij was- ail ,veg van Heimnann Hoddle voort,
"Us een besaetene. Naar z'n buis. ZUn kop rog vuur-
teod, Z'n vuifctcn wnren gehaidl Zoo vloog hU z'n
woning binnen, dat de vrouw haast de stuipen op het
lijf kroeg.
Wat heb je, vroeg rij?
Wat ik heh?Wat -Ik heb?Dat zaïi ik
je gauw -varteUcn, Wat ik hebWeet je; wie mij
aie aent eiüaatst galeend- bc.yftWeeft je van
vdeu dat gold was?lin hij smeet een eio«l op
den grond. Trapte er op, dat het hout kraakte, ge
stoken werld als een rietje. HU haailldie de kruik je-
riaver ivoor deu dag en schonk ricii in. Date vier
nialen. Eu hij droink de borrels ln een teug. Heit
®weet gutste hem van heft hoofd.
- Van Kleiner», dien Giroortd-orpetr; rijn de centen?
schireeuwdje KuxnIiLs d»o Wilt. Hij hiuddldie wm* uo/ttchito-
^ooz,e» nn^iteilooase WKnxia Euj wxjteop hiij ^en lxw-
ia. Nog aen.
Vruchteloos trachtte die vrouw hem de kruik te
ontrukken. ZU voorzag ongelukken. Maar X baatte
niet. HIJ vloog do deur uit. Zij; d« vrouw, hem na.
Maar 't begon al te schemeren. Krelis was haar te
vlug af, ZU 'kon' hem nergens rvinidien
X Wtas oen der zeer vele zaakjes, oorsprong vitndiend
ta rurio tussrhen i>laittelandlars, dat voor de Becht-
hank diende. -
Eerste getuige; chargo was neef TOou, Hij was
nu weer zoowat beter. Maar die „jaap", de mes
steek, die Krelis de Wit hem had toegebracht, dien
dag, toen Krelis dol van opwinding en van drank
bij hem was binnengevlogen, hem verwijtend; dat
ie 'hem er had laten inloopen, do steek was raak
geweest. Toon had zich niet -kunnen gooülhouden.
Toen Krelis daar stond te razen en te tieren over
het geld dat de Gnootdiorpcr hem geleend had ronder
dia/t-ie het wist, toen had- neef Toon gelachen. In
zijti grijze spotoogen had- het geschaterd van pret.
En dat had Krelis dol gemaakt
Nu stand hU terecht wegens vrij ernstige mis
handeling. Hij zag er verouderd' uü. Was -nog grij-
cer gewonden. ZU-n schuld aan dien Grootdorpar had
hJJ weten af te doen, ervoor verkocht wat hij fod-'
taïljk niet missen kon. Zich nog dieper in de zor
gen gestoken. Het requisitoir van het 0. M. was
niet snalsch. De officier wees op de veete tusse-hen
Ha/vedte en Grootdorp; die ai sinds jaar en dag be
stand; herhaaldelijk opstootjes en bekkenBnijderij
had berokkend. Er moest nu maar eens een streng
exempel worden gesteld. En- hij eischte twee maan
den tegen KreMs.
Ever schrok de beklaagde er toch van,
Maar hij beheer&chte zich. Bracht er maar heel
weinig tegen im. X Was een -leelijk geval Maar een
ding hleüd hem op, troostte hem: De jongen uit
Grootdorp kreeg rijn Mien, zoolang hij nog wat
over haar te vertellen had, rijn leven leng, niet!...
MAITRE COBBEAU.
tot tijdelijk onderwijzeres in hare plaats is aan school
III benoemd me], C. Wamer. Op 12 Augusius 1.1. ls
schooi H. padial rij geheel was geremigd «n catsms".
weder geopend.
Ingekomen is het verslag over den toestand der ge
meente over 1917; dit verslag zai bij de leden ar,
culeenen.
Ingekomen is een'adres van eene oommis.,ie uit den
Nedcriandschtn Bond van Lremeenleaiubtv.iiMreji om
oon bijdrage als feestgave ter gelegenheid van het 25-
jarig beslaan van dien bond. ten etude iiu staat te zijn
te stichten een rust- of vacantieoord. Waar dit adres
is ingekomen jia de laatste vergadering van B. ea
W.. n^g geen voaretei gemaakt. Het blijkt dat de
vergadering nicttemih het adres wil behandelen.
De heer De Graal zegt. wel te gevoelen dat het doel
mooi is, doch nu de gemeente reeds zooveel moet bij
dragen aan andere zaken., als disiributie. eiu. hij
hei niet gewenscfit iiierop in te gaan.
De hoer Blaauboer be,wijfeit of van die inriehhngun
wel yed gebiuik gemaakt zal worden, omdat ieder maar
familie gaat, waarop de voorzitter opmerkt, dal niet
ieder familie heeft en het wel is gebleken, dut dergelijke
inrichtingen kunnen voldoen.
Do heer Koorn meent, hierop niet te kunnen ingaan.
Hij stelt zich op hot standpunt dat de gemeente de
ambtenaren zoodanig moet betalen, dat zij zich kun
nen veroorloven met de vacantie een uitstapje te ma-
kon en dan is er gelegenheid genoeg. Dok zouden an
dere vereenigingen. hetzelfde kunnen vragen en dan ri
er geen .grens.
De voorzitter meent, dat er wel onderscheid is tus-
schen deze vereenigingon en andere. Hier bes iaat band
tusschen de gemeente en de verteuiging. wat elders niet
ivestaat.
In stemming gebracht of men al dan niet voor bij
drage is blijken allen tegen bijdrage. Alleen de hoer
Blaauboer voor.
Ingekomen is een adres van het bestuur van de a(d.
Noordholland van den Noderlandschen Bond van Ge
meenteambtenaren om verhooging van de jaarwedde van
den ambtenaar ter secretarie om der in verhouding
to brengen tot de onlangs herziene jaarwedden van
Burg.. Secr. en Qntv. en het onder- ijzend personeel.
Voorzitter zegt. dat dit adres gisteren is ingekomen
en wil daarom dit adres aanhouden. Waar thans d< jaar
wedden van de onderwijzers nog niet vaststaan, om-
na i de Koninklijke beslissing nog moet komen, acht
hij het 't beste het adres aan tc houden tot den
Vervolg van Griff Lorna* en zijn daad.
HALLIWELLSUTCLIFFE.
Voer Nederland bewerkt d. W. J A. ROLDANUS Jr
In boekrofte verschenen bjj W. DE HAAN
46.
Rcddhiough docht oon oogenblik na. Ongetwijfeld had
hij wed wat 'rust noodig en hij had vertrouwen ln
de vcrploogkunst van deze kleine vrouw. Daarenboven
zouden hem wei dringende boodschappen op Marsh,
cotes kunnen wachten.
0 voelt afs oen man^' zai hij Jen laatste. „Ja. ik
zul morgen terugkomen.
Dus ging Nell weer naar binnen en bleef waken
en Griff sliep lang .en diep en Trash lag naast hem
<*p het bed. Het leek wel, of de do ccn na don groou
ten sneeuwval teruggekeerd waren, behalve dat twee
van de drie kameraden van plaats verwisseld hadden.
Op' Windyfcrm was Reddhiough intusschen een van
zjjn patiënten, wien hy gehoopt had de laatste bulp
te kunnen ver 1 oenen, or. glipt.
Boer Royd was. nadat de dokte* hem dien morgen
verlaten had, naar binnen gog113" en °P Ivh, s]00'1
gaan zftien. ^Jaarna was hij opniouv, gsan nadenken
over dat geheim, dal niemand in <h; levxn kan ont-,
raadselon het' geheim, dat hij spoedig zou kenhm.
Joshua vreosrle niet langer; hit was siechls nieuws-/
en zoo at moer, ua* ny yooi vj" --
r IJng f-raa Moor zou aanbreken, buiten bra
gehoor van dit alles zijn. Hii belastte zijö
de <he e» s-tak haar aan: vroemd. dat hij nooit
kringetje
scheren en zoo al moer, dat hij ?óór er 0^l. m<3a^
d«a voor IfeBM
raik en
"ijp, vulde die e» stak haar aan - -
meer zou rook en Hij keek om zich heen, keek Baar (le
oido klok in den hoek, naar het 'buffet met flo eend
oudigo tinnen dinget, die het verskrderi, de chmooj
r-he honden en het rijtje Delflsdhe pulleijcs. dat nr
*>ven op "touo i/eze dingen waren nu bij hem, bv.
°<*den hem, hij "kou ze nanr goedvinden behouden
nerkoopen, spoedig zou hij niets meer wetten van
"waren of veritooion
Maiar do centen wtaren etr Tdot, Of Hermans een
maand; Mefst zes weken, uitstel wou geven? De cre
diteur haajldo do schouder» op. Bedwong meft tnoeiite
een giMraflach.
Dat moet je aan Kleinere, in Groortdarp vra
gen!
Aan wien?
kwam gangevlogen en begon te zingen in den doortL-
struik, die jbjj ae deur groeide. Een kievit riep ln de
verte over de heide. En intu^schen ontglipte het loven
hem langznsm aan er, ^begonnen pijn «n gedachten te
vervagen. Nog eens ging hij staan en hep doelloos
rond door oe keuken, die hem nu drie en restig
iaar had geherbergd.
Hij wielde nu zei is geen nieuwsrionghrid meer en
alle 4«ttzag, dat men aan deze zijde van het graf
voelt, was verdwenen; hij was nauwelijks onrustig,
doch berustend zooals een eerlijk man is, die een
verhoor moet ondergaan «n zijn antwoord k'.aar heeft
Hij ging naar hot buffet, nam de tinnen borden, wreaf
ze om beurten en zette zo daarna weer op hun plaats.
PMnm wond hU de klok op. Hij telde net geld, dat
k» geheime bergplaats naast zijn zitplaats lag en
glimlachte niet "met oenige minderwaardige bij ge
achte, maar eerder met dien broeden, wijden blik
vol humor over do kleinheid van hel leven en hij
glimlachte er om, dat er geen bloedverwanten zouden
komen om zich in tegenwoordigheid van hot doode
lichaam af te vragen; hoeveel de doode man hen zou
nagelaten hebben.
„Het beetje, dat er ls. zal allemaal voor Hestor
zijn mompel do hg. Want hn dacht hit niet m«r
aan Hester als de vrouw, die zijn ouden dag tot
schande gemaakt had, maar aan het meisje, dal zoo
geleek op haar overieden monter, die hh )>u spoedig
zou ontmoeten, of niet al mar de onbekende machten
daarginds het zouden best<"mmem.
De zon daalde tot de heuvels en Royd verzwakte
snel. Hij had nog slechts één wensch, namelijk stil te
gaan liggen en sfaionde onbemerkt het einde te latera
naderen. De vlasvink bij de open deur was nu stil en
langzaam aan raakte de zonnenmd do verderaf liggende
heuvels antn. Een diep «n klagelijk geloei klonk uit don
koestal.
„Daar zijn er die me zullen missen in de komende
dagen", fluisterde hg. terwijl hg naar het vensterkof
zijn strompelde, om vandaar naar het groepje koeien te
kijken, dat rondom den put stond. „0; de koeien zul
len me missen"
Een zacht licht 'ag over Royu s gelaat. „Ik zal toch
«wen naar buiten gaan en xo vaarwel zeggen", mom*
pelde hg.
Weer duizelde hol hem, toen hg den vloer overstak
en bijna was hg gevallen; hy zonk weer in zijn zetel
terug.
Woensdagsmiddag 3 uur vergaderde de Raad der
gemeente Anna Paulowna Voorzitter de heer. C. Wij-
denes Spaans Jr, Burgemeester, Secretaris de heer C.
Kéijzer. Afwezig zijn de heeren J. C. Geerligs, L. C.
Sipman en P. D. Kaan. Eén vacature.
Na opening der vergadering worden de notulen ge
lezen en vastgesteld.
Medegedeeld wordt: de kohieren van schoolgeld over
het 2o kwartaal 1918 pjn goedgekeurd; het plan tot
electrificatie Js thans in onderzoek; een Ingenieur, geas
sisteerd door een tweetal ambtenaren zijn ter plaatse
geweest en hebben een en ander opgenomen Reeds
dadelijk kon worden vastgesteld, dat ejectrifiiaiie door
middel van de zuiggasmotor in het stoomgemaal bui
tengesloten is. De machine moei dagelijks worden ge
bruikt en wanneer niet gemalen werd. zou het maal-
werktuig uitgeschakeld moeten worden, waarop de in
stallatie niet is Ingericht en bovendien is het zeer na-
deelig wanneer 4e motor zoozeer onbelast loopt. Als
dus electricitcét zou kurmen worden verkregen 'dan zou
dit langs een anderen weg verkregen moeten worden.
In die richting zou nu een plan worden uitgew erkt. Een
afzonderlijk gebouwtje zou moeten worden gesticht ter
wijl een afzonderlijke zuiggasmotor moet worden aan
gekocht. Door do Middenstandsverecpiging is gevraagd
net plan uit te breiden tot Breezand. Vccrziiter heeft
hierom verzocht, met dien wensch bij het ontweipen
zooveel mogelijk rekening ie houden. De ingenieur
deelde evenwel reeds meae. dat het kleinste plan de
meeste kans van slagen zou hebben en het misschien
nog beter zou kunnen twee kleine plannetjes uit te
vr-.Ten dan één van eonigen omvang. Omtrmt den
prijs kon nog niets worden medegedeeld, doch wel
xtaat thans reeds rast, dat het licht zeer duur zal
worden. De aangeslotenen zullen gedurende 5 jaren
onderling garant moeten zijn voor oen zeer belangrijke
afchrijving op het materiaal en de machines Wanneer
alles vlot zou loopen kan er toch niet op gerekend
worden vóór 1 Deoember a.s. licht te hebben.
Aan mej. A. Dell is wegens ziekte verlof verleend en
lyd dat deze jaarwedden bekend zijn. Aldus wordt
besloten.
Goedgekeurd is de verordening tot heffing van een
hoofdelykcn omslag
Tenslotte is nog ingekomen een adres van de afd.
S.D.A.P.. waarbij gevraagd wordt over te gaan tot distri.
bu.ie van mosselen.
Reeds ee/iigan tijd geleden, zegt voofzitter, heeft hij
met den Directeur van liet Levensmiddelenbedrijf de
wenschelykheid besproken hiertoe over te gaan en
vraagt daarom dezen verdere mededeelingen te uoen.
De Secretaris, tevens Directeur van het levensmiddelen
bedrijf, deel. daarna mede met den neer Lichthart tc
Breezand besprekingen hierover te hebben genouden
en deze zich bereid heeft verklaard met de mosselen
te venten. Hem is' toen in overweging gegeven bij
wijze van proef met mosselen te van Ewijcksiuis té
beginnen. Lenigen tijd daarna is een circulaire ont»
I vangen van hel Rgksbureau voor den afzet van vis-
.cherijproduc.en, meldende dat bestellingen konden wor
den ingestuurd, welke circulaire onmklüCiiijK naar Lkru-
harl is doorgezonden. Eenige dagen daarna is Lichl-
.ini weder bij den Directeur gekomen en hebben aiu
deimaal besprekingen paai.s br iad. Jiet b.eek toen. dat
Lichthart schriftelijke inlichtingen had ontvangen over
tie. betrekken van mpsseien te Ev.gcks.uL en op grond
van die iniichingen gevoelde hy meer voor hel 'be-
s.eben bij het Rijk. Even we. werd eerstdaags weder een
vergadering gehouden van he; bestuur dér afd. S.D.
A.P. en aan ontmoette hy (Lichthart is voorz. dier
afd.) toch verschillende personen van Ewgcksiuis die
hem misschien beter zouden kunnen i/niicluen over
verkrgging van .mosselen van die plaats en daarom
wilde hy zijn bestelling tot na die vergadering aanhou
den. '1'eui einde die vergadei'mg juisi te kunnen inlicht
(en weid de circulaire over mosselen, hem ter inzage
veis trekt, medqgeiiomefn. De Directeur van het iicM
di-yf wachtte dus nu uitslag af, in het vertroufWetm
dai in elk gevat met de distributie een begin werd
gemaakt. Hy hoorde evenwel mets tol nu net adres
aan den raad werd gericht. Hij "kan de hou ding vuu
Lich;hart niet begrijpen, maar het komt hem minstens
genomen, eigenaardig voof.
De heer Koorn had ie.s van dit adres geboord en is
op onderzoek uitgegaan. Hy is er natuurlijk voor. dat
mosselen in distributie komen, waar wordt medegedeeld
dat het een zeer goed volk-.voedsel is. Het b.coa hem.
dat het bestuur der afd „door Lichthart niet was in
gelicht omtrent zy'ii besprekingen met den Directeur
en kan daarom de houding van dien pcxsoan nlei
goedkeuren. Hij vindt dat het bestuur wel Wat onbe-
dacht is te werk gegaan en noemt het een zeer onurei-
tige liandding. Ofscnoon hy S.D.A.P.er is kan hij hier
voor geenerlri verantwoordelgklicid op zich nemen.
De voorzitter zegt, dat uil het medegedeelde vol
doende zal binken, dat <ie wil bestaat om de distributie
te beginnen, aoch beliaive mosselen heeft men er een
persoon voor noodig. om deze te verkoopen. De wyze
waarop deze zaak is behandeld is wel zeer onvriende
lijk en kan hij ook van dc overige bestuursleden der
S.D.A.P. niet goedkeuren. Waar bekend is_ dat de heer
Keijacr zijn best doet oin alles zoo goed mogeLyk te
graag nog eens tegen de roode vaars gesproken hebi
ben eït ttgen de kleine, witte koe met haar strek/cn en
grappen en die schojVsche zwartbonte die tiaar melk
zoolang houdt, tot een man zijn geduld met haar ver
liest". zgn krachten hadden hem begeven vu hij moest
het nu maar nemen, rood? Ket was, zed h'j 'tot zich.
«sii." Hg kon zy'ft beesten slechts zien in zijn veri
beiding met de ooprn der liefde; ae beesten, die zoo
goed drr. greep van zijn knokige vinger* om haar
uiers kenden.
Dit was het oogenbnk v*w Joshva *gn oooenhlik
van poëzie, van zielsverheffing, dat laat koint in een
leven van zwaar werken, van regen en koude en van
lichamelijk lijden. Groote liefde wil zich in het laatste
uur iflton en Royd had zgn koeien lief
Doordringender en steeds smartcigkcr klonk buiten
het geloei; Joshua Royd ging overeind zitten; hy wist.
wat dit geluid beteekende en voelde nieuwe kracht.
De beesten waren, nu zeker vol metk en er was
niemand dan hg om haar uiers te ontlosten
„Zou Ik het kuniion?" mompelde hij, toen hg lang
zaam uitging langs het doornbosch je, waar de Vlas.
vink nog kort geleden zijn avondzang gezongen had.
„De dokter heeft gezegd, dat lig tegen den nacht hier
tang» zou komen, maar heeft hg nü vingers om te
melken?" Al <le minachting van don man. die mett
zijn handen arbeidt, voor ben, die met zijn hersens
werkt, deed zich hier gelden. „Hij kan, den dood in
het gelaat van een mensth lezen era praten over gesiera-
kunoe. dat kan Reddhiougli, maar wat Jyeb je dnar
aan. als de kleine vaars t niet kan uithouden van
ptün 7"
Tig twijfelde nu niet meer aan zyra kracht, Hy
nam het melkstoel ge, dat achter zgn stoet sto-nd en
ging naar buiten hot erf op. en oe koeien, die uit
zichzelf waren binnengekomen door de open Ppori
die toegang gaf tot het erf voor don koestal. Icpken
naar hem uit en loeiden vol vertrouwen
„Wat is er dan jongens; dacht je. dan, dal ik /'Ui
versland kwgt was?" mompelde hjj. de
zijden van "de raars stneelend. „Neen kinderen, neen.
je hadt wel op mijn komst kunnen rekenere
Geduldig molk hy. ofschoon pijn en afmatting hem
steeds meer drukten era hij nauwenjKS mper het op*
komende schuim zag. dat de emmer bodentq; en de
vaars vlug als olie vrouwen Hl het btgiypon van heit
leed van een ander, keek van lijd tol üjd rond met
groote. vochtige oogen vol>; rnedeiydai.
Voor den taatsten aro». sci -tg, l»d» daza gcdciids
arjiedd klas rwas. „Waar ik beauga. daar zullen d±eu
„ren nóch melktyden zijn, meisje."
iüj vei-schooi zijn krukje naar de plek, wrsr de
kietne, witte tos, idjn tweede iieveding, stond; 'oen
naar do volgende tot lig ten slotte ging zitten naast
de onbeschaamde zwartbonte, die haar melk ultiid
terughield Dezen avond wilde ze er spoedig van schea_
den want ze had over haar hjd moeten wachten: en
het was slechts h«t besef dat zy leed, dat Joshua Royd
zoo fliiik op zijn siod hield.
Ton slotte was ook zy gemolken en de oude man
keek zijn erf langs hy keek naar hei onvruchtbare
veen naar de laatste roode strepen van de ondergaande
zou en uaar de watersnip, die naar de verafgelegen moe
rassen vioog.
„Ik zou graag nog oen paar melkuurtjes wwen hete,
ben." ze llpj.
De dokter was in dien tusschentgd naar de
van de boerderij gereden, daar afgestegen en naar bin
nen gegaan met rara opgewektegroet op d
kouken was leeg en Reddhiough s zware
kwumen dicht naar elkander toe.
Gekt Gekt" bromde hg. „Waarom kon ny zien
niet cuStig houden.
i
overbleef, niet te verspeten
lig ging naar het erf by den koestal en rag daar
een schuimenden emmer melk en een roode vaars
die het op den grond liggende lichaam vara Joshua
Rovd betrek. En ietT van de groote betekenis ran
dd? alles kwam op in een berin, dat even weuijg-aan
S>ëzie gewoon was als dat rara Joshua en hg voridB
ajn oogen vochtig worden.
Een goed 'inerasch is genadig voor zgn dieren
mompelde hg. „Hg is zeer zeker ais oen goed
mensch gestorven; dat velen onzer op dezelfde wijze
den dood ingaan".
Maar de roode vaars loeide op haar zachte wyze
en wilde haar meester rniet verlaten; en de vurige na
glans van de ondeagaande zon verbleekte hoven de
Redde.
NeU Nethercliff, die waakte bij den zieken man te
Lostwithons. keek door het raam van de hut en zag
dezelfde roode vuurstrepen van den zonsondergang:
ze rag hoe het schemerlicht het venster oinlyslte met
hol onzfjdige grijs; ze rag ue zoiuerduisternis iuvallen
Op dat oogenblue kwam Griff overeind en begon lig
weer to gién Nu waren zgn gedachten niet langer bij
Lostwithen» maar by de jaren, die aan zijn komst
daar vooraf waren gegaan,
Ndl Ncihtrcliff ginj naar hem toe. Een aigenaar.
dige vree*, die teen niet zonder bigd*chap .was, deed
