DONDERDAK 8 MEI 1919
52ste Jaargang No. 6499.
TWEE MENSCHEN.
UitgeversTRAPMAN Co.
Brieven uit Engeland.
FEUILLETON.
Binnenlandsch Nieuws»
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
S CIA Gil
AIkkii Nieiws-
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur wor-
den ADVERTENTIËN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
SCHAPEN. LAAN D I. Int Telepk. No. 19.
it- LuMliL
Prijs per 3 maanden fl.20 per post f 1.40. Losse nummers óecnt
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels f0.75, iedere regel meer 14 cent
(bewijsno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berekend
Amsterdam, 3 Mei 1919.
De oorlog is voorbij,, of zoo goed als vóórbij. De
literatuur er over, die dateert van de allereerste we
ken. nadat hij uitbrak, en sinds is doorgegaan in den
vorm van artikelen in dagbladen, weekbladen, tijdschrif
ten. van grootere en kleinere romans, fa niet voorbij,
en zal het niet zijn, voor tientallen van jaren, zijn ver-
loopen. Ja, die literatuur zal waarschijnlijk haar hoog
tepunt nog moeten bereiken, straks, als de vrede ge
sloten is. gis allen zijn teruggekeerd van de fronton;
waar zij gevochten hebben, en hun ondervindingen,
kunnen meedeel en, thans zonder eenige terughouding.
Aan romanschrijvers zal het niet ontbreken, die waar
heid en verdichting dooreen zullen vlechten, om ons
weer opnieuw te doen meeleven de verschnkkelijké
tijden, die juist achter ons liggen.
Reeds thans, hoewel de werkzaamheden van den
censor niet geëindigd zijn. worden bijzonderheden be
kend gemaakt, die enkele "maanden geloden nog met
de grootste zorgvuldigheid bewaard werden. Zoo deelt
een verslaggever van de.Ohserver in het laatste nume
mor. dat van Zondag 27 April, pen en ander mede
ov«r die verschrikkelijkste haast van alle oorlogver*
schrik kingen. de gasaanvallen. -
Ze kwamen voor het eerst in April 1915. te Yparenj,
en de Canadeezen wanen het, die er het eerst kénjnis
mee gingen maken. Die eerste kennismaking was iets
ontzettends. Met verwondering, maar een soort van
angstige verwondering, zagen zij op zekeren dag gol
ven van een grijsgroene mist naar zich toe drijven.
ZJj vluchtten niet. Zij beseften in tegenwoordigheid
van een vijand te zijn, maar weinig vermoedden zijj,
dat tij waren overgeleverd, zonder eenige verdedi-t
gingsmiddel. aan den wreedsten en moest meedoe-/
genloozen vijand, dien men zich denken kan.
De tooneelen, die volgden, zijn niet te beschrijven.
Enkele seconden later lagen al die jonge mannen te
krimpen in de hevigste pijnen, nog steeds omringü
door de vergiftige dampen, waaraan het onmogeiijk
was te ontsnappen
De verrassing was volkomen. Maar de verontwaardig
ging was niet minder groot, en zonder verwijl werden
maatregelen getroffen, om zich in de eerste plaats
te verdedigen, en, in de tweede plaats, zelf aan te
vallen. Een oproep ging door Groot Brittaimië, aan
alle scheikundigen, alle apothekers, alle .geleerden van
welken aard ook, om hun hersens te ia ten werken voor
het vaderland, om hetzelfde wapen te (eeren smeden,
dat de vijand had gebruikt, en het, zoo mogelijk,, scher
per te maken.
Een „Speciale Brigade" werd gevormd, wier wa
pens waren gas en vloeibaar vuur, en die zich behalve
door dit van alle andere brigades onderscheidde, door
dat zeker de helft van degenen, die haar vormden,
mannen met titels waren, en verscheidenen ander hen
mannen met namen van Europeesche vermaardheid.
Enkele maanden gingen voorbij, en men meende
geslaagd te zijn. Een wapen was gesmeed, dat zou
blijken gesu ilijk te zijn doch niet voor den vijand.
Het was te Loos, in September 1915, dat men het
zou gebruiken voor de eerste maal. Alles was in ge
reedheid gebracht. Cylinders vol van het gevaarlijke
gas waren in de voorste loopgraven opgesteld, buizen
aangebracht, niets ontbrak., behalve een gunstige wind
Toen brak een storm van granaten los boven die.
voorste loopgraven. Waren, de Duitschers ingelicht over
bat plan? ÖT was het toeval? Hoe- het zij, de gevolgen
waren ontzettend. Cylinder na cylinder werd verbrijzeld,
•n de Speciale Brigade betaalde haar eerste vinding
duur. En niet alleen die brigade, maar ook de achter
haar liggende infanterie, want de wind blies van de
Duitschors af.
De les was zeer ernstig geweest, maar de eerstvol
gende twee laren slaagde men er niet in. groote ver
beteringen aan te brengen. Steeds bleef men afhanke
lijk van den wind, en steeds liep men kans, dat de
Duitschers in de gaten kregen, aat een gasaanval te
verwachten was. En dan concentreerde zien het vijan
delijk vuur van alle zijden op het verdachte punt. met
het gevolg, dat de „Speciale Brigade" geweldige ver
liezen leed aan menschanlevens.
Doch Intusschen was achter de frontlinie onafge
broken gewerkt. Proefnemingen waren gedaan op groote
schaal en niet zonder resultaat. Ten slotte werd iets
gevonden, dat vqjjieed, en waarbij de wind geen rol
behoefde te spelen. Dit was de „projector".
De projector was ©en metalen cylinder van Tufan
een meter lang en twee decimeter in middellijn aan het
eene eind open, aan hot andere gesloten. Vu f'en twin
tig van dergelijke cylinders werden in den grond
Degraven, zoo dat de opening juist gelijk kwam met
den beganen grond. Zij werden voorzien van een la
ding. waardoorheen een electrische draad liep. Vóór
de lading werd een gasbom geplaatst die ongeveer
veertig pond vloeibaar gas bevatte.
Daarna werden de draden van alle projectors met
elkaar in verbinding gebracht. Op een gegeven oogenhlik
ging een electrische stroom door de draden, de lading
in alle projectors ontplofte tegelijkertijd, en vijf.en twintig
gasbommen vlogen in dezelfde richting Iedere com
pagnie van de „Speciale Brigade" bediende dertig bat
terijen van vijf en twintig projectors, en twee of drie
compagnieën werkten tegelijk pp een zeker frontge
deelte, zoodat niet vijf en twintig, maar vijfden honderd
a twee duizend gasbommen op hetzelfde oogenblik
neerkwamen in de vijandelijke loopgraven, pin daar
te ontploffen en hun vergiftigen inhoud te verspreide11.
Hoe goed ook bedacht. liep het 'eerste gebruik van
de projectors op een totale mislukking uit. Dat was
in Maart 1918. Want die projectors hadden één groot
bezwaar. Zij moesten eerst worden ingegraven, en dat
moest geschieden vóór de loopgraven, uus in het ge
zicht van den vijand. Het is overbodig te zeggen,
dat dit onmogelijk was overdag, en dus moest al het
werk geschieden in stikdonkere nachten. Hoe het mo
gelijk is, js alweer niet uit te maken, maar bij die
eerste ingraving kwamen de Duitschers er blijkbaar
achter,, dat er wat gebeurde bij 'hun buren aan dein
overkant. Voor alle zekerheid .besloten zij 'de plaats,
waar gewerkt werd, onder vuiir te nemen, en met
zooveel succes, dat de groote meerderheid van de gas-
batteriien aan stukken was geschoten, vóór «r een
gebruikt had kunnen worden.
Dat was zeker ontmoedigend, doch van één stand
punt beschouwd, was het resultaat bevredigend. "De
gasbommen zelf. in de projectors, waren ongedeerd
gebleven, ondanks het hevige, bombardement, aus, als
de vijand niet geleden had. de e'^en troepen hadden
het evenmin. Dit gaf of>k vertrouwen voor den. vol
genden keer. die natuurlijk niet lang uit zou blijven.
Want thans, nu de vinding gedaan was, was het
eenige moeilijke nog slechts het onbespiede ingraven.
En at gelukte spoedig, niet één, maar tientallen maletn,
En eenmaal ingegraven, was het resultaat altijd ver
zekerd een verschrikkelük resultaat voor den vijand.
Tijd om te vluchten had b j niet. De schildwacht, die
de ontploffing hoorde err der ontbrande ladingen
zag. kon neg juist tot negen tellen, voor dood en
verderf uit 'duizend bommen verspreid, om hem en
zijn uit den slaap opgeschrikte makkers heen waarde.
De wraak was lang uitgesteld maar /ij was ver
schrikkelijk Zelfs als de Engelsche schatting, dat de
Duitschers 35 mannen aan gasaanvallen verloren heb
ben tegen zij één te hoog fa, zal men toch in Dultsch,-1
land menigmaal berouw gel »d hebben over de invoe
ring van dit wreede, meealogenlooze verdelgingsmiddel.
NAAR HET DUITSGH "VAN RICHARD VOSZ.
De geestelijke kwam. HH droeg den violetten talaar
vttn een domheer van den heiligen Augustinus van
ne Lateraniache congregatie. De priester, werd verge-
hulde' cibori311 11164 d°°r bleek» zijde ota-
Dat veroorzaakte een opwinding. De bewoners der
mede" <4eei<4en fluisterend het groote nieuws
„Hij houdt de hoogmis. HIJ mag voor ons de hoog
mis houden. De hemel laat voor ons een wonder
- geschieden. Aan een boeteling, oen zondaar werd de
bestemming gegeven den Hoer tot ons te brengen.
jt)u boete moet groot zijn geweest, want zijn zod-
"®n werden hem vergeven. Ziet hem aanl Hij ziet er
wet uit als een van nen daar beneden; maar als een,
b«u wien de macht werd gegeven te binden eh los
te maken."
Anderen spraken: „Wij kefanen hem. Dit voorjaar
mfaj ons toegezonden. Waarom?..... Om een
..Deze een moordenaar? Zoo hoorden wij.... Wij
gelooven u niet Ziet hem toch aanl Dat is er .eent
Zoo vond het volk om het bijzondere in den boe-
rj'iHg, pater Paulus. aan te duiden, dezelfde uitdruk
king als voor Judith. de .Koningsvrouw". Hij sloeg
geen acht op het opzien, dat zijn verschijnen verwekle,
°°k niet op het gefluister. Met een blik van de diepste
ontroering keek hij rond, alsof hij wat zocht, dat
n'j met vurigen geestdrift had verlangd te zien. Nu
het uur gekomen. Alleen zijn hart en God wisten,
Qoezeer hij daarop had gewacht Hij had de vervulling
'"n zijn wensch vroeger kunnen doen plaats hebben;
hij wilcle dat het uur voor h|em zou slaan.
Zitting van Dinsdag 6 Mei 1919.
Weinig succes.
De eerste beklaagde heden was een boertje uit Ber
gen. Willem Bak genaamd. Hij had in het tijdvak tus-
schen 20 Augustus en 11 Nov. J.1, een hoeveelheid
afgeroomde melk verwerkt tot kaas en was door het
Kantongerecht deswege veroordeeld tot f 700 boete of
90 dageu brommen. De Ambtenaar bu' het Openh. Min.
had er nog anders opgestreken en had f 1000 boete
of 90 dagen gevorderd. Nu stond Wim in appèl terecht,
maar hij had daarbij drommels weinig succes, want
de Officier efachle thans f 1000 boete of 90 dagen,
zitten.
Een onverstandige daad.
Nardus Kieft arbeider, woonachtig in de gemeente
Harenkarspel, had daar op 19 Februari j.I. een paar
klaverruiters van een bednjfsboerenplaats van den heer
P. er burg, bewoond door A. H oogeboom, Weten i.,n
te pikken. Beklaagde, ter zitting aanwezig, bekende den
diefstal. Hij had een der klaverruiters tot brandhout
gezaagd. De eisch luidde 14 dagen gevangenisstraf,
waarop Kieft om oplegging van voorwaardelijke straf
vroeg.
Dus was hij nu bij Judith Platter... Van uit de
diepte had hij de groote wereld der hoogte slechts
als een verre verschijning gezien; nu was ze hem nabij
gekomen.
Onwillekeurig hield hij zijn pas in
Dit haar huis; dit haar hj>eve. haar beemden, ak
kers. wouden. Hier boven kon zij vrij genoeg adem
halen. krachtig genoeg werken. Onder deze geweldige
toppen kwam naar natuur tot volkomen ontwikkeling;
met deze sterke winden waaiende om haar heen, voelde
zij .ware levensvreugde... Terwijl hij1 rondkeek, haalde
de priester lang en diep adem. Daarna liep h(j door.
Waar en wanneer zou h(j haar terugzien?.... Voor
het heiligdom, nu dadelijk 1..... Zij moest niet... Judith
Platter zijn, als dat zou gebeuren. Hij zou nog een
poosje moeten wachten, voordat hij tegenover haar
stond. Maar dan!
Wat dan?
Wat zou hij tegen haar zeggen? Wat zij tegen
hem? Hoe zouden zij tegenover elkaar staan?
Daaraan mocht hfj nu niet denken. Hij werd naar
boven gezonden om in deze trotsche hoogte een hei
lige handeling te verrichten. Al zijn gedachten, geheel
zijn ziel moesten nu bij het mysterie zijn. Maar ook.
bij zijn weerzien van Judith Platter kwam wat dat
op iets gewijds geleek.
De priester betrad de kapel, waar de berggemeente
zich omheen schaarde; want slechts weinigen konden
het kleine heiligdom zelf binnengaan. Zij standen op
den heuvel puoer de oeroude dennen; en terwijl de
geestelijke binnen de wijding volvoerde, zongen zij in
het koor. Daarna kwam pater Paulus naar buiten en
sprak hen toe
Ik wijdde deze kapel onder de toppen der Dolo
mieten aan het Bloedend Hart van Maria. Het bloed
des Zoons vloeide pan het kruis voor het lijden en
de zonden der wereld; maar de moeder liet haar harte-
bloed stroomen uit liefde voor deu gemartelden en
gestorven zoon. Zulke wonden zonder b oed zijn de
wreedste wondenSpeersleek, doornenkroon en na gel-
teekenen zijn zacht tegenover een van zieles mart bloe-
Gesnapt,
Simon Kaandorp en Petrus Kaandorp, landbouwers
te Bergen, zijn op 19 Januari J.L aldaar zoo brutaal
gewo st om in het hakhout van Burgemeester van
Rhenen wat te gaan grasduinen. Ze werden echter bij
hun snood bednjf om wederrechtelijk andermans hout
mee te nemen, door een „onbezoldigde" gesnapt. De
eisch was tegen ieder f 25 of 10 dagen de doos in.
Ook weiniy resultaat.
De volgende beklaagde, Cornelfa Koster van be
roep visscner. en woonachtig te Hoorn, had met een
bij de wet verboden soort viséhtuig, een erger, gevtecht.
Dat bezorgde hem een vonnisje tot vijf pop boete of
vijf dagen hechtenis. Nu diende de zaak in appèl.
De O.v.J. vroeg bevestiging van het gewezen, vonnis.
Een kaas gestolen.
Kees van Til uit den Helder had op 29 Januari
j.1 een kaas gestolen ten nadeele van den Helderschen
winkelier D. H. Grunwald. Kees was heden maar weg
gebleven. Tegen hem werd heden geëischt 14 dagen
gevangenisstraf.
Verboden vervoer.
Johannes Cornelis Jïol uit Alkmaar, had zich aan
verboden vervoer van gedorschte haver bezondigd en
liep hiermede een eisch op tot f 100 boete of 50
dagen zitten.
Duur koper.
Volgden Arnoldus Pieter Eiff en Johan Praat, take
laars te Helder. Zij hadden zich te verantwoorden we
gens hen ten laste gelegde verduistering van koper.
Beiden waren werkzaam op 's rijks wen, waar het
benoodigde koper voor hun werk hen werd verschaft
door den magazijnknech'. Mug, hui koperafval hebben
zij zich wederrechtelijk toegeëigend en ln een stuk
goed gewikkeld, om het vervolgens mee te nemen en
fe verkoopen. Zij zijn genegen, de opbrengst ten bate
van het rijk af te staan. Eisch 'tegen elk dor beklaagden
4 maanden gevangenisstraf, voorwaardelijk.
Geldgebrek.
De Heldersche sjouwerman Hendrikus Gerardus Veie"
kuilen had zich aan verduistering van afval van ver
werkt koper schuldig gemaakt. Ook hij trachtte het
verduisterde bij een opkooper kwijt te komen, maar
werd door de politie in dat voornemen gestoord. Geld-
ge6rek werd thans als motief opgegeven
De O.vJ. vorderde 14 dagen gevangenisstraf. Ver
kuilen vroeg om voorwaardelijke straf.
Da HuurcommLssiewet
De volgende zaak bracht ons pen hoogbejaarde huis
eigenaar Jaap Bierenbroodspot uit Hoorn als beklaagde.
Hij was in overtreding door van een zijner huurders
hoogere huur dan volgens de bepalingen der hum-com
missie geoorloofd was te vangen De Kantonrechter
had beklaagde vrijgesproken, maar de Ambt. bij het
Openb.' Min liet het er niet bij zitten en ging in
appèl. De eisch luidde thans f 50 boete of 30 dagen
hechtenis.
Aan 't rommelen.
Dirk Groen,' Dirk Glas en Willem Stoker, allen
„opzeeër" visschera waren in een ander z'n "hakhout
aan 't rommelen geweest en hadden er zooveel hun
goeddocht van medegenomen. Dat zaakje belandde voor
den Kantonrechter, die zich echter onbevoegd had
verklaard. Deze opvatting, werd echter niet gedeeld door
Z.E.Achtbare's hoogeie collega, den heer O.v.J., die
dén Kantonrechter wel bevoegd achtte en verzocht,
deze zaak opnieuw voor den Kantonrechter te verwijzen.
Wederrechtelijko toeëlgenlng.
Een paar andere Egmondsche visschers Huibert
Dekker en Jan Dekker, waarvan alleen nummer twee
was verschenen, hadden een deksel van een mijn ge
vonden en zich dit wederrechtelijk toegeëigend, Eisch
tegen ieder 1 weck gevangenisstraf.
Een gevaarlijk heer.
De volgende beschuldigde was Julianus Johannes de
Coninck van Oostwoud. Hij bevond zich op 22 Februari
J.1' .aldaar in het café van Klaas Spijker onder het
publiek, dat met volk aandacht naar een tooneeluitvoe-
ring in Spijkeris kolfbaan luisterde. Zonder bepaalde
aanleiding mishandelde beklaagde den timmermans
knecht Gerrit Jan Snjit, van Hoogkarspel, zoodat dezen
het bloed bij de fcin neerliep. Kastelein Spijker, die
er bij kwam om erger te voorkomen, werd ook door
Julianus afgètuigd. De Belgische vechtlustige beklaagde
die thans absent was, werd heden vereerd met een
eisch tot 5 maanden gevangenisstraf.
Een groote mond.
Een Heldersche juffrouw met name Jacoba Landheer,
had gp 15 October J.L een grooten mond opgehaald
dend hart
„Wie hier op aarde mensch is, die draagt ook
's menschen bloedend hart in zijn borst Want 1de
mensch moet op aarde lijden.
Tot ln uw dalen, tot op ufw hoogten dringt hetr
leed der menschheid door. De rotswanden, die u van
de Wereld afsluiten, beschermen u niet voor het alge-
meene mensthenlot.en den plechtigen vrede van uw
eenzaamhei verscheurt de smartkreet van uw men-
schelijkheid. Ook gij moet graven delven, tranen drogen
en ten hemel oproepen„Heer, Heer, waarom ver
liet gij mij?"
Als gij in uw menschelijk leed ujw hart 'voelt
bloeden, klimt dan omhoog naar deze plaats, hoog
boven de nevelen der diepte. Treedt dan hier binnen 1
Voor het Bloedende Hart van Maria werd hi^r een
tempel opgericht van alle heiligdommen der aarde
de heiligste Want er is niets, dal zoozeer jan deh
hemel fa als moederliefde en moedersmart.
Brengt' uw bloedend menschelijk hart naar dit moe
derhart en uit rijn wonden zal het zacht en teer
in het uwe over vloeien;zoodat gij getroost van hier
gaat; terug in uw hullen, naar uw werk, uw moeiy
ten èn zorgen, waarover gij niet moogt morren. Want
zij zijn het die u hier naar de hoogte voeren, (waar
gij den hemel meer nabij zijl. die u moge zegenen met
den zegen der liefde, die van alle zegeningen de mach
tigste en goddelijkste is.
En ik heb u mee te deelen, dat aan mij, onwaar
dige de toestemming fa geschonken, u voortaan de
biecht af «te nemen u absolutie te verleenen en voor
u jilissen te lezen. Ook mag ik aan uw stervenden den
Heiland brengen. Dat heb ik voor u aan myn overste
verzocht en het werd mij toegestaan."
De kleine gemeente, die deze bergpreek aanhoordé,
geraakte in een fanatieke opwinding... Zij "behoefden
niet langer moeilijke en verre tochten te ondernemen
om hun zonden tot een priester le dragen en om
ze te laten vergeven; zij behoefden niet langer te
smachten naar den aanblik van,het hoogste heiligdom.
In de wilde eenzaamheid Jiad de Godheid haar intocht
tegen hare stadgenoote M. Mooij, die zij daarbij heftig
beleedigde. Die hoogst ongepaste bewoordingen had
den nu voor mei Landheer he onaangename gevolff
dat tegen haar f 25 boete of 10 dagen hechtenis werd
gevorderd. Mr. Verdam, hare verdediger, concludeerde
tot vrijspraak van zijne cliënte.
Aangename visite.
Marinus Krijgsman, een 20.jarig militair, geboren
te Ofat. wonende te Epe en in garnizoen te Harderwijk,
was eenigen „tijd geleden als huisknecht in dienst ie
Alkmaar. Hij had m die dagen, het was ln het tijdvak
van April tot in Juli des vorigen jaars. zoowat ver
loving met een nichtje van een .bejaard, hardhoorén<L
stillevend heer alhier. Marinus kwam daardoor veel
bij dien heer. die G. de Wijn heet en op de Mieat
woont, aan huis. Maar jammer genoeg misbruikte Ma
rinus scnandelijk het vertrouwen, dat hij .daardoor
zoo gaandeweg had verworven. Hij bestel den heer
de Wijn op de grofste wijze en gapte o.a. een flacon
met gouden dop. een koralen beurs met zilveren knip,
waarin een viertal uitent andsche muntstukken, een
tweetal zilveren hoeren horloges, twee gouden dames-
ringen, een zilveren armband piet steen',en een bro
che met steen. De gerauschte spullen verkocht sinjeur
bij .den zilversmid Pias. uitgezonderd de flacon en
een der gouden damesringein, die bij anderen van de
hand gedaan werden, BekL bekent. Hij h^eft ook
vroeger al eens een vonnis opgei oopen. De O.v.J.
vorderde thans 5 maanden gevangenisstraf. f
Dat mag niét.
Catharina Aarhufa. een werkster uit Enkhuizen, had
op 22 December op den publieken weg genaamd „De
Zes Steden", onder Grootebroek, een gouden armband
gevonden, die daar door de 23.jarige Elisabefli Neefjes
van Bovenkarspel was verloren. Gatrientje had meteen
maar de vrijmoedigheid genomen, om .na eenige'dagen
den armband voor f 15 te verkoopen aan den Hoom-
schen goudsmid en juwelier Zeehandelaar. Dat was
een leeïijk puntje en Catharina werd voor deu rech
terstoel gedaagd. Juffrouw Neefjes vertelde dat de ver
loren armband een geschenk ,was en f 60 gekost had.
De O.v.J. eischte Legen Catharina f 15 boete of 10
dagen hechtenis.
Boven den maximumprijs.
Klaas Barnds, een 33jarige rijwielhandelaar, gebo
ren en wonende te Emkhuizon, heeft aldaar op 6 Ja
nuari i.1. een weder bruikbaar gemaakte tweede hands
rijwielbuitenband boven maximumprijs verkocht. De
Praesüs wees er bekl. op, dat deze wist dat er maxi
mumprijs bepaald was. dat heeft bekl, zelve vroeger
bekend. De O.v.J. stelde een milde efach ln etn vor
derde slechts f 25 boete of 10 dagen hechtenis.
Gesloten deuren.
Een kindcrwettenzaakje met gesloten deuren >vas
het slot van de zitting
A.s. Dinsdag uitspraken.
DE XMXKEHPEGEN.
Het geheimzinnige knikker-bombardement op d*e
achterzijde van de buizen aan de Nieuwe Kerk
straat te Amsterdam ia sinds drie dogen gestaakt.
Een grossier ln knikkers, die op de Prinsen
gracht achter deze huizen woont, heeft den laatsten
tijd eenige malen assistentie bij de politie ingeroe
pen, daar -de bewoners hem molesteerden.
ST. BLAAJtTEN.
(Bij den vee/houder H. S. te Stroet allhlar, ia mond
en klauwzeer geconstateerd.
ST. MAARTEN.
Ook in deze gemeente wordt door enkele dappere
mannen op eigen initiatief getracht een burger
wacht te orgtaniseeren.
Wordt de daarsteliing van zoo'n dusdanige wacht
in vele gemeenten tegengewerkt, ja zelfs soms be
spot, mijns inziens is dat heel onverstandig -en on
verantwoordelijk te noemen.
Ik vind het dan ook een groote geruststelling als
men weet dat in den woeligen tijd van heden
en voorail in de plattelandsgemeenten door
eenige mannen, ik zou zeggen door de besten uit die
besten de wacht over ons gehouden wordt.
Wie deze mannen zijn is nog niet bokend( doch
natuurlijkerwijze zijn dit bepaald de elite van het
dorp, welke zich als burgerwacht zullen ver eeni
gen om hunne bezittingen desnoods met de wapens
in de hand te besehermen. Ik schrijf natuurlijker-
genouden: haar huis beirokken; bieef bij hen wonaa
En als zij 114 een lang, moeilijk leven, het tijde
lijke met het eeuwige verwisselden, dan konden z\j
hun laatste uren in vrede afwachten i aan hun ster
venssponde kwam voortaan de Heer èn sload hen bij
in hun laatsten strijd, die stellig niet de zwaarste van
hun leven was..„
Zij drongen paar voren, haar den man, die ete
misdadiger tieette te rijn, eii die voor hen zoo iets
groots en kostelijks had verkregen. Zij kusten hem,
ondanks zijn afwerend gebaar, met gewold, handen
en gewaadzij dankten cn baden, weenden en jubel
den in den roes hunner fanatieke vreugde.
Toen klonk voor het eerst in deze hooge wereld
het klokje: de jonge Martin luidde he*. daarbij dien-
kende aan de giUefde meesteres; daarna bracht de
priester voor de kapel het misoffer. En boven de schaar
van ootmoedig ncergezonkenenwerd op deze piek
voor het eerst de kelk omhoog gehouden door zon
dige handen naar de starre hoofden dier Alpenreu
zen, en het door 4e ochtendzon overgoten aangezicht
des hemels.
Of de hoogeerwaarde heer binnen wil komen"
De geroepene moest zich geweld aan doen om de
dienstmaagd met zoo kalm mogelijke stem te ant
woorden!
„Zeg uw meesteres, dat jk zal komen.
',Ik zal uw hoogeerwaarde brengen."
"Ga maar voor.'
Hij het den knaap die als mlnfatrant met hem
naar boven was gekomen bij de nu bljj feestvierenden
op den heuvel en volgde de voor hem uit loopendo
dienstbode met zware stappen. De honden van Judith
ontvingen hem voor haar nufa. Zij begroetten den gast
met woedend geblaf als speurden rij in hem een
vijand. Zij moest zelf naar Duiten komen om de rust
te herstellen.
Tpen zag zij hem dan.
Wordt vervolgd.
