Bij den bouw der Nieuwe Wereld.
TWEE MENSCHEN.
TWEEDE BLAD.
Tweede Kamer.
FEUILLETON.
Binnenlandsch Nieuws.
Zaterdag 17 Nel 1919.
62ste Jaargang No. 6414.
32-
Wachter, wat li van den Nacht?
Als men de Duiüche bladen leest en kennis neemt
«n de interviews en redevoeringen waarmede de voor
mannen <Kt Duitsche republiek tegenwoordig zoo tii'erst
vrijge^lJ e'Jn. 4"° ff10®' men w®» tol de conclusie ko
men: on' Of eigenlijk aan de vredesvoorwaarden geen
goed haar is te bespeuren.
De «enigen, die zwijgen, jijn 4« .heeren in Parijs.
Die werken en pogen er van te maken, wat er van
ie maken is. Geen der Duitsche gedelegeerden heëft
riog de groo.^ woorden in den mond getiomen, waar
mede de heeren thuis (en ook een groot deel van de
neutrale, speciaal de Nederlandsche pers) zoo kwistig
omgian.
Vermoedelijk hebben zij zich eerst rekenschap wil.
len geven van den inhoud der voorwaarden alvorens
er «en vernietigend of ander oordeel over uit te spro
ken. Zelfs thans,- nu men mag aannemen, dat zii de
werkelijke tekst gelezen en hier en daar bestudeerd
hebben, hoort men nog niets van verwerping, van
afbreken der onderhandelingen.
Integendeel de uitwisseling van notas b in vollen
gang en alles wijst er op, dat nog menige nota uit
Versailles naar de Qual d'Orsay zal worden ge
zonden, voor en aleer beide partijen zoo ver gegaan
sfjn, dat werkelijk het laatste woord is gesproken.
In weerwil van al het gepraat over directe weigering
waarin bui'.enstaaaders zoo sterk waren, Is g.-aaf Broeit
dort Rantsau aanstonds met onderhande.en en het
doen van tegenvoorstellen begonnen. Wanneer hij van
meening ware geweest, dat het vechten tegen de bier
kaai was. zou hij er vermoedelijk niet aan zijn begon
nen en had men hem andererzijds niet de gclegwucid
gegeven tot het doen van tegenvoorstellen, die vol
gens toezegging der Groote Vier in elk geval zullen
worden beantwoord.
Wh hebben dan ook de overtuiging, dat er van de
gestelde voorwaarden nog zeker wei een en ander zal
hfgnan en dat de pil, die nu eenmaal moet worde»*
geslikt zeer zeker in menig opzicht zal worden Ver-
suikerd en verguld.
Aanstonds hebben de Duitsche afgevaardigden 'zich
ui'gesproken over verschalende delallquaesias. over do
krijgsgevangenen, de schuldquaes'.ies en derg lijke pui
ten. Én tevens hebbein zij te kennen gegeven, dat zij
het hunnerzijds niet zouden laten bij 'de indiening
van een eigen plan voor den Volkenbond, doch (Jat
zij ook een eigen stel vredesbepalingen denkon samen
te stellen die meer in overeenstemming 'zyn met de
XIV Punten van Wilson.
Voorts verluidt, dat zij een amendement willen in
dienen ten opzichte van het Saardal waaromtrent bi
Duitschland nog steeds groote opwinding bestaat.
Uit de feilen, die bekend werden en uit de geruchten,
die in de pers doordringen, ziet het er naar uit, als
of het plan van Brockdorf Rantzau daarin bestaat de
hun toegestane veertien dagen te besteden aan nola's over
allerlei detailpunten om op den laatsten dag met een
samenvattende beschouwing te komen.
Vermoedelijk zal hij dan luisteren naar het wacht
woord jiit Berlijn en mededeelen. dat in een zoo ge
wichtige aangelegenheid niet zijn delegatie doch het
gcheele Duitsche volk moet beslissen. Dat nij en zijn
collega's in Versailles althans geen vrijheid kuonon,
vinden te onderteekenen of te weigeren.
Als dit gebeurd is, schijnt men In Duiitschlamd te
rekenen met de mogelijkheid een nieuw std onderV
handelaars uit te zenden, wat allicht een tijdwinst van
eenige dagen, misschien weken beduidt.
De bet eekenis van dit tijdwinnen moet mefi "niet
over het hoofd zien of te gering schatten.
Immers men weet hoe begeerig de geallieerden zijn
zoo eiuw dit rapar mogelijk is, over te gaan tot de-)
mobilisatie. Zij niet minder dan Duitschland
hebben eiken man noodig om de gel oden economische
verliezen te herstellen. Frankrijk, dat toch al onderber
volkt was, in de eerste plaats. Doch ook in Engeland en
Amerika mist men noode de arbeidskrachten, die thans
nog onder het vaandel staan. Amerika, dat eeniga
miüioeneu arbeiders op allerlei gebied tekort komt,
door het terugkeeren van immigranten en door het uit
blijven van nieuwe heeft reeds uitgebreide maatrege
len getroffen, om de groote meerderheid zijner expe-f
ditietroepen voor Juli terug te laten keeren. In Enger-
land is het reeds zoover gekomen, dat de troepen,
dia in ha* Isnd_*e!f onder da wapenen worden gehou
den, dreigen ^chzalf te demobLiseeren", met ren be
roep op ba; fait. dat «ij zijn aangenoman voor hoogsta"*
aes maamJan na dan oor.og an dat sy hat alui.au van
dan wapenstilstand ais ainü van dan oor.og wauachen
tt beschouwen.
Ook Be.g,« demobiliseert zoo snel more ijk
ku,I?nenJ gebeuren, dat wanneer het
grootste deel der geallieerde legers in WeBLturopa huis
toe al «r op rekent, eerlang huistoe te gaan. er eui
(«sis ontstond, die juist het machtaver.oon als eerste
voorwaarde noodig maakte
Wat dan?
Frensche bladen hebbben met ongenood ijk vertoon
van b.ijdschap gesproken van een hernieuwing van den
opniarsch en c.teeren thans verheugd, dat Foch, na
dut hij nadrukkelijk betoogd had de militaire waarborgen
die rijn land kreeg, onvo.doeade te vinden, weer naar
het front teruggekeerd.
Een bezetting van Berlijn door de Entente als re
vanche voor 18/1 is blijkbaar de wensch
Een wensch. d,e misschien in JJuitschland door
veem gedeeld wordt. Niet als uiting van revanche
na.uur ijk, doch ais bescnerming teren cven.ueele Spar-
lacisjsche ea andere neer.ijslieaen. Doch van de ver
vuiling ervan z.en v^j aie. vee. komen.
vooial niet in veraand met de ondernomen en zoo
dringend noodzakelijke deiuooLisaic iler verschillende
-eg rs
Wel is waar be.eekent het.Dui.sche leger in den
egeiiwoord.gea staat van ontbinding en na de ont-
wTachiiig \aa het tr&nsponwvzeu niet zoo heel veel
meer, doch of men bij hei gewapend betreden van
den Uui-sclten, bouem niet zcér veèt kans had op te-
gcns.and van Iranitireurs te stooien, ziedaar een
vraag, waarop wy niet gaarne ontkennend zouden
antwoorden.
hoe langer de onderhandelingen in Versailles gerekt
worden, hoe meer het gemis aan militaire macht bij
de En.enie z.ch zal doen gevpelen, hoe minder'rij
ook moreel in staat zal zyn haar eischen door te zetteu.
Aan de eenheid der Entente wy hebben er iu
deze aruke.er. sinds maanden op gewezen ont'
breekt zéér véél. Italië, China, Frankrijk,, hebben hun
grieven. Amerika heeft veel te veel moeien toegévén
aan de eischen der Europeesche chauvinisten. Van
ren gesloten diplomatiek front is geen sprake meer en
zelfs een geniaal man als Foch kan (op mi.iiair ge
bied) met onwillige honden geen hazen vangen.
Aldus zou ven de Entente als eemg machtsmiddel'
de b.okkade overblijven....
De b.onkade, omtrent welker gevolgen Duitsche. neu
trale «n ze.fs geallieerde geneesnreren dé wértld héb
ben inge.ichtl het strijdmiddel, dat zoo werkdadig was
dat het Duitschland tol capi.ulalie bracht, doch tevens
zoo wreed dat zelfs de geallieerde soldaten de gevol
gen er yan niet konden aanzien en in een geval
zelfs dreigden te muiten tenzy de bevolking gevoed
werd....
Vermoedelijk zal ook de blokkade, voor zoover die
niet door de marine" plaats heeft een weinig deugde/
ltjk middel blijken. En zeer zeker zal een poging om
op die manier de onderwerping van Duitschlana aam
de vredesvoorwaarden te verkrijgen, op zeer veel mo
rrelen tegenstand stuiten. Niet alleen in Engeland
doch vooral in Amerika, waar een groot deel van hef
volk allerminst is ingenomen met de manier, waarop
de Entente Wilson iin vele opzichten gedwongen heeft
zijn programma te herzien.
Toch wanneer Duitschland zou weigeren te on
derteekenen schijnt het haast even moeilijk voor
de Entente om toe te geven.
Duitschland dwingen is lastig, Duitschland toegeven
nog lastiger.
Want dan komt de jugogeest. het chauvinisme pas
goed aan het licht.
Nog deze week verklaarde men in de Fransche Ka
mer. dat de begrootingstekorten hoofdzakelijk 'waren
ontstaan, doordat 'men met een vee', groo.er schadeveigoe
ding had gerekend.... In Engeland zijn de kiezers de
belof.en nog niet vergeten, dat alle oorlogskosten door
Duitschland zouden worden betaald
Zelfs wanneer Clemenceau. en Lloyd George zouden
verdwijnen van het tooneel ten gevolge eoner crisis
door het niet onderteekenen der vredesvoorwaarden
door Duitschland ontstaan, zelfs dan zou het nog
vrel zwaarder worden voor Whimar en Vierlijn zich
aan den greep der Ententejugoes te ontworstelen.
Clemenceau kan vallen, 'lok Lloyd George. Doch
de eenige regeeringen, die tiiams in Engeland c«x Frank
rijk denkbaar zijn, zouden d* overwonnene nog veel
zwaarder voorwaarden voor.egjen dan d e, waarin thans
door invloed dier twee staatslieden Wison noode
iieeft toegestemd.
Komt het over de voorwaarden tot ren Kabinets
crisis in Londen en Parijs, dan zullen de nieuwe voor-
waaiden er nog heel anders uitz.ea
Dit weet men in Duitschland vermoedelyk ook.
En dus... wordt er onderteekend. Door Rantzau
of Warburg
Of het komt tot passieven tegenstand. Tot sabotage.
Of Duitschland daar beter van wordt?
UITKIJK
i
D«n Haag. 19
D« heer Oweadorp maakta heden, bty de ver-
oere Algemeene Beschouwingen over het ontwerp be
treffende de onderwijzerssaianssen een motie aan-
'la' 8 w-aarbij de Kamer ais haar oordeel uitspreekt,
dat de gemeentebesturen in het belang van het otL-
drewijs de bevoegdheid moeten blijven behouden om
de sa.arissen der onderwijzers hooger of lager te stel
len dan in de wet op het l.o. wordt bepaald, V
De bepaling dat het Rijk de salarissen regelt moet
uit de wet verdwijnen had de heer Ossendorp gezegd.
En waar deze kwestie het geheele ontwerp, thans aan
de orde, beheerscht, zou t zeker logisch geweeart zijn
om de. motie.Ossendorp bij deze Algemeene Beschou
wingen, en niet, zooals de voorzit.ter wenschte,
hij art. 26bis te behandelen. Intusschen, zeker bij
de Senegantische temperatuur, die heden heerschte„
zal ik maar niet verder ingaan over het debatje, ge
voerd over de vraag, of, hoe en waar de n.o
zou worden behandeld, de Kamer heeft volgens de
opvatting van president Fock beslist. Met 42 tegen
2a stemmen Als we nu tot art 26 bis zijn genaderd,
dan komt rar. Lohman kondigde hij uu reeds aan
met pen voorstel om de motie_Ossendorp niet in
behandeling te nemeti.
Intusschen zal dan minister De Visser hebben ge
antwoord. Over de verdere lotgevallen der motie kan
men dus moeilijk iets voorspellen.
Heden. 'Donderdag, kwamen de vrienden van het
ontwerp aan de beurt, met en zander bezwaren, die
zij hebben.
De heer Ossendorp had den minster geen kritiek
bespaard. Zijn aanvankelijk groot vertrouwen in dr.
De Vissers beleid bleek geschokt. De heer 0. mist in
den ünderwysiaad leuen der groo.e vakver eeni$ngau
van onderwijzerspersoneel. Hij constateerde dat er in
onderwikn^rm 1- L-*-'i
NAAR HET DUITSCH VAN RICHARD VOSZ.
De door een wonder geredde jongeling sloeg Ju
dith zoo innig, vol verrukte verbazing gade, dat zij
zich afwenddeWat zei hij?
„Uw wonderschoon gelaat". Zij zou mooi zijn?
Dat had niemand haar nog gezegd, daaraan had zij
nog nooit gedacht. Van zich zelf kende zij slechts
haar ziel, en deze was niet mooi, was misvormd ge
worden; verwrongen door een haat, die eens liefde
was. 'Eens had zij een fcboone ziel bezeten. Wie gaf
er'de verloren schoonheid weer aan terug?
Met het gelaat van Barbaro afgewend vroeg zij:
„Hoe kunt u weten hoe uw schutspatrones er uit
zag?"
„Ik hetb het u toch gezegd. Heeft u dan nooit ge
hoord van het schilderij der heilige Barbara, dat
me®®ter Palma heeft geschilderd?"'
„ik hoorde nooit van kunstenaars en van hun
werken".
„Is het mogelijk? Het heerlijke schilderij bevindt
zich in mijn wondervolle vaderstad, in de kerk
-santa Maria Formassa, en het behoort tot het hoog
ste, wat de kunst ooit heeft gegeven. De menschen
trekken naar de beeltenis der martelares, alsof haar
beeld wonderen zou kunnen volbrengen om nog niet
le spreken van de in geestdrift gebrachte kunstena-
re®Ik moet het nu nog eens zeggen, al zoudt
u het ook niet willen hooren.
„Wat?"
„Dat uw gelijkenis met de Santa Barbara van
Palma Vecchio in elk geval het schoonste wonder is,
dat de heilige ooit heeft volbracht. Ik zal haar aan-
Wdden, terwijl ik u vereering en aanbidding breng.
Staat u het mij toe, lieve heilige?"
Ontstemd stond Judith van haar plaats op naast
de legerstede van den zwaar gekwetste; en verliet
««krenkt en stilzwijgend het lichte vertrek, waarin
tij haar gast had neergelegd. Barbaro slaakte een
J&chten smartkreet: hij 'had zijn rechterarm naar
haar uitgestrekt, vergetende dat die verbrijzeld was.
Maar omdat hij nog zoo jong was, kon Judith aan
«een van haar jeugdige dienstmaagden de verple
ging overlaten; zij moe6t die zelf op zich nemen: zij
v°elde zich toch als een 'bedaagde vrouw. Als zij
baar jeugd dacht, dan was het haar te moede
alsof zij nooit jong was geweest. Alleen jong in haar
kinderjaren. Als eiken vroegen morgen Jönker
Rochua aan kwam gaioppeeren op zijn izabel, als d*
die van het bijzonder onderwijs met 81/» miiiioen.
Minister De Visser riep. toen de heer O. dit zei:
„Zeer onjuist!".... Waarop de spreker zyn bewering met
cyfers toelichtte.
Er rijn, erkende de afgevaardigde, gemeenten, waar
openbare onderwyzers door deze wet zullen voor-
uildaan. de meesten timmeren erdoor achteruit. Het
onderwijs moet zegt de heer Qssendorp zaak
van gemeentezere blijven. En daaraan „mag niet' wor
den getornd." De onderwijzer moet dus gemeente
ambtenaar blijven.
Geljjk reeds gezegd, deze gedachte legde hij
in zyn motie neer.
De heeren Bulten, Zijlstra, v. d. Bilt zijn voorstan
ders van. dit ontwerp. Eerstgenoemde -wees don heer
Ossendorp. erop. hoe deze vroeger het beginsel dat
het onderwijs Rijkszaak moet zijn, heeft .verdedigd.
Hij trad. zei dé heer r d BUt nu in Ida
Kamer op als kampioen voor de groote steden. Het
platteland wil over 't algemeen de regeling door het
Rijk. De drie vrienden van het ontwerpJJe Visser
bleken wel bezwaren te hebben, bijv. tegen do classi
ficatie, ik kom daarop terug als de miiiister zijn
antwoord heeft gegeven maar zij achten het wets
voorstel toch een groote verbetering.
Nestor Lohman wees ook op de vele lichtpunten
in het ontwerp, dat „eene toenemende en steeds toe
nemende bezoldiging der onderwijzers" wil geven. Dat
de positie van den onderwijzer in hooge mate verbetert
en óók aan arme, nu stiefmoederlijk bedeelde gei
meenten goed onderwijs brengt. Laatste spreker waa
dr. Van de Laar, die de bedoeling om eenheid in de
salarieering te brengen, waardeert, maar bezwaren
heeft tegen de z.L te lage minima en 9ok tegen de
classificatie, althans voor den kindertoeslag Dit is
zeker. maagdelijk komt dit ontwerp er piet door.
Mr. ANTONIO.
wilde buldoggen van den lieven jongen tusechen
haar menagerie raasden en haar met vreugdegehuil
begroetten; jong alleen was zij, toen de smalle gou
den ring aan haar vinger werd gestoken
Dat die door liaar uit doodsgevaar geredde, Bar
baro heette; dat deze Barbaro uit Venetië geleek
op Jonker Rochus von Enna, zij zelf op het por
tret der schutspatrones van dezen Rochusdat
alles geleek wel een wonder^ Een geluk, dat de Ve-
netia&nsche Rochus niet zwartlokkig, maar bruin
blond, eerder goudachtig-rood was en zich zelf voor
een ergen heiden uitmaakte.
Ofschoon zij zelf in katholieken zin geen goede
Christin was, kon zij zich evenmin een klare voor
stelling maken van een „heiden" als van een kun
stenaar, en van de heilige schoonheid der kunst
zulke plechtige namen gaf de vreemdeling aan die
dingen. Naar haar aard peinsde zij over deze,
voor haar geheimzinnige zaken en beproefde ze te
begrijpen.
Waarom 'had zij zich eigenlijk beleedigd gevoeld
over de bewonederend© blikken en geestdriftige
woorden van den jongeling? Beleedigd te zijn lag
toch werkelijk niet in haar aard. Als een mensch
haar al kon treffen, dan trof hij dadelijk haar hart.
Dat had tot nu toe slechts een gedaan; dat kon een
ander nooit meer doen. Het hartebloed, dat zij voor
den eene moest vergieten had haar tegen elke
smart, die van menschenkwam gevrijwaard... Wat
had hij haar treurig aangekeken, toen zij plotse
ling opgestaan en zwijgend heengegaan was. Zij
had zijn zachten smartkreet gehoord en was
toch gegaan. Vertoornd over haar hardheid, ging
zij in den middag naar het tuintje het was de
trots van haar bezitting plukte een ruiker vuur-
roode anjelieren en wat levendel met haar blauwe
bloemen en bracht die als teeken van berouw aan
hem dien zij te hard afgewezen had.
Maar Barbaro herkende haar niet Hij lag Ijlende
in heftige wondkoorts.
Nu kwam er voor Judith een angstige tijd. Er
was geen dokter. Zieke menschen en ziek vee ge
nazen de bewoners der Dolomieten met kruiden,
zalven en spreuken. Judith had den dokter ook niet
noodig- de genezing lag in de natuur van den zieke
en in haar zorgvuldige verpleging. Daar zij de na
tuur van dem zieke niet kende, kon zij haar hoop
slechts vestigen op zijn jeugd en op zich. zelf: zich
zelf kon zij vertrouwen. Zoo werd zij nu de trouwste
verpleegster, evenals zij de sterkste redster was
geweest.
Veel viel haar zwaar. Als zij uren *>U hMn
moest zitten en zijn fantasieën aanhooren. Hïj
scheen thuis een verloofde of «elief^® he^^e°,;
Giulietta genaamd. Maar vaak riep hij: Giudetta!
DE LAJNDAKBEIDERSSTJLKING.
In Oostelijk Groningen werden deze week ver
gaderingen belegd van boerenknechten en -meiden
ter behandeling van een voorstel om 23 Mei niet
in betrekking te gaan, wanneer bet loonsgeschil
tusschen landbouwers en landarbeiders niet is op
gelost-
Door 73 landbouwers is thans de loonsvraag in
gewilligd.
OP LE VLUCHT.
Te Geldnop bij Eindhoven reed een man per rij
wiel in razende vaart de tram achterop. Toen deze
in het dorp op de gewone plaats stopte, snelde de
wielrijder toe, en haalde eene vrouw met geweld
uit de tram. Het bleek dat deze zijn echtgenoote
er stil met een Belg van door was gegaan. De
man wist te verkrijgen dat de tramchef verder rei
zen van de vrouw per tram weigerde. De echtge
noot wist hierna zijne dierbare wederhelft te dwin
gen hem naar hunne woonplaat* Helmond
t* volgen. De geheel v«n «treek zijnde Belg reitd#
naar Eindhoven door. Hot iccidant vermakt» h»»i
wat opschudding.
WITTEBROOD LAITO9 DE BELGISCHE GRENS.
Een Nederlandsche bakker uit de grensstreken
doet aan „De Maasbode" zijn beklag over het feit,
dat in de gemeenten bij de Belgische grens prach
tig wittebrood, afkomstig uit België en gebakken
van prima Amerikaansche bloem, door ni et-hak kers
zonder bon aan den man wordt gebracht tegen 40
A 45 cent per K.G., terwijl de Nederlandsche bak
ker onder geen conditie zonder bon mag verkoopen,
bovendien gedwongen is een minderwaardig pro
duct te fabriceeren, terwijl met ingang van 15
Mei de bloemprijs nog wordt Verhoogd tot f40 per
100 K.G.
Het behoeft geen betoog, dat onder deze omstan
digheden de concurrentie voor den Nederlandschen
bakker onmogelijk wordt
INBRAAK IN HET GROOT.
Te Noordwijk is 'snachts op niet minder dan
zes plaatsen ingebroken. Vier rijwielen, twaalf de
kens en andere goederen werden uit een villa ont
vreemd. Van de daders geen spoor. Met een groote
bijl werden deuren en ramen geforceerd.
EEN VLIEGTUIG IN ZEE GESTORT.
De kustwacht te IJmuiden heeft gemeld, dal een
Nederlandsch vliegtuig, de V. 19, te 7 uur 45 om
laag is gestort in zee op ongeveer 2000 Meter ten
noorden van de Pier.
De inzittenden zijn gered.
DE LTS. DUINKER EN PERK OMGEKOMEN.
Te Soesterberg is bericht ontvangen, dat de
Rumpler 462, op weg van Soesterberg naar Kopen
hagen, bestuurd door Lt VI. J. G. C. Duinker en
met Lt. A. C. Perk als passagier bij Ramslo, in de
buurt van Oldenburg gevallen is met het noodlot
tig gevolg, dat beide inzittenden werden gedood.
Nadere^bijzonderheden ontbreken nog.
SOLDAAT-KOMMIEZEN OVERROMPELD.
Uit Heerlen, 14 Mei. In de bosschen van het na
burige Waubach stietten twee soldaat-kommiezen
op een troep smokkelaars. Drie er van waren spoe
dig ingehaald, en werden door één der soldaten be
waakt. De ander zette zijn vervolgingstocht voort
Eerstgenoemde soldaat werd nu plotseling door
de smokkelaars gegrepen; het geweer werd hem
ontrukt en de soldaat kreeg met de kolf .van zijn
eigen wapen zulke harde slagen op het hoofd, dat
hij bewusteloos neerviel.
Toen de andere soldaat terugkwam!, werd ook hij
overrompeld.
De «tmokkelaars maakten zich daarna met de
buitgemaakte geweren uit de voeten.
MOND- EN KLAUWZEER.
Uit Tzuin, 13 Mei. Het mond- en klauwzeer
breidt zich in de laatste dagen snel onder den Frie-
schen veestapel uit. In de laatste week is de ziekte
op meer dan 10 verschillende plaatsen geconsta
teerd.
NEDERLAND EN BELGIS.
Reuter seint uit Parijs:
De raad van ministers van buitenlandsche zaken
heeft gisteren beraadslaagd over de procedure van
de commissie voor de herziening van het Belgisch-
Nederlandsche verdrag van 1839.
De eerste bijeenkomst der commissie zal den
29en Mei worden gehouden. Nederland Is uitgenoo-
digd een gedelegeerde te zenden.
ZIEKENVERPLEGING IN NOORD-HOLLAND.
De Provinciale Staten van Noord-Holland hebben
Gedeputeerde Staten uitgenoodigd een onderzfeek in
te stellen naar de ziekenverpleging ten platten
lande ;n dat gewest, omdat het platteland voor zie-
kenhuisverpleging grootendeels op de inrichting in
de steden is aangewezen, zoodat ook de wijze waar
op door de grootere gemeenten in de behoefte aan
ziekenhuisverplegSng kan worden voorzien, een
element van belang is bij de beoordeeling van de
toestanden ten platten lande, is aan het onderzoek
een ruimere strekking gegeven en wordt het inge
steld naar de ziekenverpleging in de geheele pro
vincie.
IN- EN UITVAL VAN HET HDBLD.
Kort-rijmen. Op den klokketoren van onze
Beurs staat immers gegrift:
Beid uw tijd,
Duur uw uur.
Op den rand van een der fonteinen op het Beurs
plein staat nu met krijt, blijkbaar door een geestig
Amsterdamsch straatjog in deze warme voorjaars
dagen geschreven:
Spoel uw sm L"
DE BROODPRIJSVERHOOGING EEN WEEK
UITGESTELD.
Naar wij vernemen is door het distributiebureau
aan de bakkers meegedeeld, dat over het nu ingaan
de tijdvak nog de oude broodprijs moet worden ge
handhaafd. Voor. het 97ste tijd ak ingaande 25 Mei
zullen de verhoogde prijzen gelden, zoodat met in
gang van Maandag 26 Mei de verhoogde prijs zal
moeten worden betaald. Het Volk.
NAAR KORTER DIENSTTIJD?
Bij wijze vau proef is de rekruten-opleiding bij de
infanterie op zes maanden gesteld.
En deze Giudetta verwisselde hij voortdurend met
de heilige Barbara. Hij schilderde haar: een ver
heven gestalte, een waarlijk koninklijke gestalte,
eerder gelijkende op ©en heerscheres dan op een
martelares. Machtig stond zij daar, in rijke, over de
borst dichlgesnoerde roode gewaden als in purper
gehuld, een ring met spitse punten, als een kroon
op het prachtige hoofd, over lang neervallend vlam
mend haar. Een folterwerktuig van haar martelaar
schap hield zij als een zegepalm als een schep-
ter in haar opgeheven rechter hand, terwijl de
andere hand de plooien van haar mantel greep.
Onmogelijk kon zij, Judith Platter maar in een
enkelen trek, een beweging op deze zegevierende
vrouwelijke verschijning gelijkenDaar gebeur
de iets, wat geheel in strijd was met J-udith Plat
ter» natuur: dat zij voor een spiegel ging staan
en zich lang onderzoekend in het glas bekeek. En
het gebeurde, dat zij voor het eerst in haar leven
haarschoonheid zag: de schoonheid van haar
gestalte, haar trekken.
Een heete schaamte overviel haar, alsof zij door
het bezien van zich zelf, door de erkenning van
haar vrouwelijke heerlijkheid iets onwaardigs had
bedreven.
Toen pater Paulus op de hoeve kwam en van het
gebeurde hoorde, liet hij zich bij den geredde bren
gen; en toen hij zag. hoe joug en knap en ziek de
arme knaap was .wilde hij zelf de verpleging op zich
nemen. Maar Judith wees hem af
Hij ligt in mijn huis en in mijn huis heb ik te
besïisson Laat u dat eens voor al gezegd zijn."
„Zoodra hij vrij van koorts is, moet hij omlaag, m
het klooster worden gebracht."
Ook dat werd den abt van het nieuwe Augustijn
ner klooster geweigerd;
Ik vond hem op den rotsnaald boven den afgrond
en "mijn menschen redden hem onder eigen levensge
vaar Dus behoort de vreemdeling aan mSj en mijn
hoeve Ik laat hem niet eerder vertrekken, voordat hij
hersteld uit myn huis kan gaan; dan kan hij gaan.
waarheen hij wil."
Vertoornd barstte de hoogeerwaarde las: „Daar de
jongeling een katholiek Chnsten js. heb ik een recht
op hem evenals ik het op u heb. Gij moogt er u tegen
verzetten, zooveel gij wilt.
Bijna smalend kreeg de verontwaardigde abt ten ant
W°°mj noemde zich zelf een heiden. Over zulk een
hebt gij geen mhcht... evenmin als over mij, aan nie
mand sta ik toe macht over mij pit te oefenen. Dat
moet gij eindelijk weten."
Hij wist het. Niettemin klom hij steeds weer met
opgetrokken gewaad den verren, moeilijken weg van
zdjn klooster naar de Dolomietenhoeve, liet zich door
de zijn donkere gestalte hatende beesten vijandig toe-
grommen, door de dienstboden met schuwen eerbied
groeten en door de huisvrouw als vreemde ontvangen.
Vandaag stond hij weer aan de legerstede van d©n
koortslijder; luisterde naar zijn verwaarde woorden;
werd g oeiend rood en beefde.
De heilige Barbara riep de ijlende in zijn doodsnood
ter hulp; de heilige jiarbara hielp hem. en dp
hemelsche was een aardsche vrouw. Deze kwam naar
hem toe. terwijl hij tusschen hemel en aarde zweef-
de; raakte hem aan; droeg hem op de armen omhoog
kuste hem... Toen verliet de priester het vertrek en
het huis. Voor het huis wachtte hij op de huisvrouw.
Toen zij toevallig kwam en hem buiten zag staan,
wilde zij hem voorbij gaan, zonder acht op hem te
slaan. Daar trad hij naar in den weg, dv/ong haar te
blijven staan en naar hein te luisteren
,,Wat beteekent dat? Wat beeft deze jongeman, die
zicii zelf een heiden noemt, met Santa Barbara te
maken? Hoe komt hij er toe de heilige met u te
verwisselen en in zijn ijlen van u te spreken? Op
zulk een manier! Is het waar .dat gij hem in uw
armen naamt, en hem..."
De blik van Judith deed hem stilzwijgen. Na een
korte stilte zei zij
„Ik behoef u op zulke vragen geen antwoord te
Cn, evenmin zijt gij bevoegd my zulke vragen te
Maar ik wil u antwoorden!
De heilige Barbara is de schutspatrones van den
vreemdeling, zooals zij het eens van een ander was.
Dien heeft zij echter niet beschermd zooals zij dezen
slechigeloovingen jonge.ing heeft Beschermd: secntge-
loovig volgens uw opvatüng, want de vreemdeling is
ren kunstenaar en een kunstenaar moet iets hei igs
zijn.... Zeker sloeg ik mijn armen om den geredde,
toen zij hem uit het schrikkelijke graf omhoog trok
ken; en als mijn kus hem zou genezen, dan zou ik
mijn mond joolang op zijn voorhoofd en wangdn)
drukken, totdat Ji'J genezen zo uzijm."
Toen riep de priester uit:
.„Zoudt ge hem ook op den mond kussen?"
Ook op .den mond."
Zij liep hem voorbij.
De sterke jeugd van Barbaro en de trouwe ver
zorging van Judith zegevierden over de koorts. Nu
pas toonde zich de zoo echt vrouwelijke aard van
Judith. die in haar gedrag tegenover den jongeman
meer pn meer jets moederlijks over zich kreeg. Even
als zij reeds als kind half verdorde planten tot groeien
en uitspruiten, tot groenen en bloei est had gebracht,
zoo gat zij hem. die nu pas weer tot het leven terugV
gekeerd was, nieuwe levenskracht. Maar zoowel gedu
rende de ziekte, als gedurende zijn genezing vervolgde
haar voortdurend een smartelijke voorstelling:
