Staatsloterij.
Gemengd Nieuws.
in verband mot U tegenvoorstel van den hr. Van
Binnenlandsch Nieuws.
Nu was bet kwartaal al tien dagen oud. En nog
had ze geen afrekening gekregen. Zij was gewaarschuwd,
maar santé Cor glimlachte er om. Daan zou zwak
staan. Lixe had haar nog pas gezegd, dat de zaken met
den dna meer werden uitgebreid Dean eraan dacht
om een veel grooter perceel voor kantoor te koópen.
Toch was tante Cor naar het kantoor gegaan. Maar
SI kreeg de boodschap, dat meneer uit de stad was.
e nwist niet precies wanneer meneer terug zourijn.
Drie dagen later had arme tante Cor zekerheid. Stond
het bericht In de Waden. Wist zij. dat Daan gean-es-
tcerd werd verdacht van verduistering op groote schaal
Was do stad vol van het schandaal-nieuw»...
Bij de behandeling der zaak van den kassier, die
het geld van zijn klanten had gebruikt, om gewaagde
speculaties te doen en er ook jante Cor aan had ge-1
waagd bleek niet met zekerheid, of ook de ochtgc*
riooto van don beklaagde medeplichtig was. Maar tante
Cor had zekerheid kunnen verschaften. Zij was vrij
wel geruïneerd. Moest leven van het huisje, dat ze
verkocht en voor 't kapitaaltje kocht zij een lijfrente
Heel schraaltjes, heel schameltjes kon zij er toch
nog komen. Verjaardagcadeaux hoefden er niet meer
af. want met de familie komt tante Cor haast niet
meer in aanraking. Maar wel is zij onlangs nog ge
tramd naar een verre buiten volkswijk. Daar vfechto
zij uit waar ergens woonde een zekere Juffrouw Van
Houten....
O. zei een vrouwtje uit de buurt, meen je dat
van dien bankier, die laatst twee jaar heeft gekregen...
jVrouwtje /ag tante Cor wantrouwend aan. En gaf
haar niet zonder stugge, minachting verdere inlichting.
In een klein, kaal, somber kamertje, vond tante Cor
nicht Lize. jjle van naai- en breiwerk moest zien le
leven, want uit den faillieten boedel was geen stui
vertje gebleven. En toen heeft tante Cor van haar ar
moede en ondanks ai wat gepasseerd »was. nicht Lize
nog wat toegestopt En toen de vrouw van wegens
verduistering veroordeelde haar schreiend om den hals
vie tante niet durvende aankijken, toen drong Joch
ook tot tante Coris waarneming door het besef van
verschil tusschen echte brandende smart tranen en "^e
gehuichelde van kwaaie hartelijkheid, die .als masker
dient \oor lage baatzucht
HLyTRE CORBEAÜ.
Trekking van Donderdag 12 Juni
5e Klasse. 15e Lijst.
No. 6235 f 15.000.
Nos. 1309 4115 5615 6384 13084 13469 17088 en
17697 elk f 1000.
Nos. 6074 en 9142 elk f 400.
Nos 1408 2199 9766 13251 15762 16075 en 18565
elk f 200.
Nos. 1675 1808 7900 9711 13841 17139 18414 18454
en 18509 elk f 100. f
Prijzen van f 70.
27 219 378 512 566 596 837
2030 1033 1089 1173 1409 1416 1446
1492 1496 1658 1825 1840 1914 2256
2337 2351 2419 2434 2458 2561 2606
2770 2941 2982 3149 3161 3102 3278
3287 3360 3416 3442 3490 3495 3627
3675 3694 3698 3839 3891 4100 4237
4541 4596 4609 4641 4722 4724 4755
5069 5106 5192 5201 5232 5264 5515
5537 5668 5679 5751 5782 5866 5951
5956 5997 6101 6108 6125 6126 6128
6146 6208 6249 6276 6342 6404 6495
6500 6570 6612 6686 6780 6910 6963
6996 7048 7188 7295 7331 7427 7546
7615 7682 7938 8061 8076 8151 8177
8198 8220 8400 8501 8514 8565 8945
9255 9275 9290 9292 9327 9331 9332
9430 9618 9676 9682 9712
10101 10242 10265 10378 10516 10623 10661
10756 11009 11027 11109 11158 11170 -Ï74
11266 11389 11438 11148 11474 11565 11675
11843 11883 11904 11972 11975 12157 12163
12426 12146 12480 12678 13147 13269 13313
13389 13431 13504 13700 13729 14024 14054
14221 14284 14323 14346 14451 14498 14522
14572 14751 14857 15031 15030 15063 15167
15251 15(261 15373 15416 15533 15538 15559
16146 16231 16234 16244 16247 16265 16441
16451 16857 16897 16899 17099 17123 17288
17330 17383 17418 17482 17575 17696 17710
17975 18164 18192 18498 18635 18684 18716
dacht zij zonder enthousiasme aan Mildenham en
jagen. Zij wilde lierver in Londen blijven. Daar zou
zij tenminste niet verstoken zijn van muziek, dan
sen en menschen, en al de bekoring van gewaar
deerd te worden. De wind bracht hot schrille, dreu
nende geluid van de diorscbmachine aan, en dit ge
luid leek nauwkeurig uiting te geven aan haar ge
voelens. Er vloog een duif over, wit tegen de lood
kleurige lucht; eenige berkebooman, die reeds goud
gekleurd waren, huiverden en lieten een regen van
droppels vallen. Wat was het hier eenzaam En plot
seling schoten er twee jongetjes uit de heg, deden
haar bijna omver tuimelen, en drosten den weg ai.
Er moest iets zijn dat hgn had doen schrikken. Toen
Gyp haar gelaat ophief, om te zien wat het kon ge
weest zijn, voelde zij fijne speldeprikjes van regen.
Haar japonnetje zou bederven, en het was er een
waar zij erg op gesteld was duifkleurig, fluweel
achtig zacht, dat niet tegen regen bestand was.
Zij zocht een schuilplaats onder de berken. Mis
schien zou het zoo meteen wel voorbij zijn. Nog
steeds klonk gedempt uit de verte het dreunen van
de dorschmaohine, waardoor haar onbehaaglijkheid
slechts vermeerderde. En toen verhief zich van on
der de heg, vanwaar de jongens weggevlucht wa
ren, een man, en kwam met groote passen op haar
toe. Hij sprong den berm af en belandde tusschen
de berken. Zij zag dat het Fiorsen was hijgend,
met verwarde haren en bleek van de hitte. Hij moest
haar gevolgd zijn, en recht tegen de heuvelhelling
opgeklommen zijn vanaf het 'pad dat zij door de
valled gevolgd had, voordat zij de rivier overstak.
Zijn artistieke modieusheid was door dien ktim erg
ln het gedrang geraakt. Zij had kunnen lachen,
doch Lnplaaits hiervan Voelde zij opwinding en -was
zij een beetje verschrokken door de uitdrukking op
zijn verhit, bleek gezicht. Buiten adem zedde hij:
„Dus hier heb ik u nu. U gaat dus morgen weg,
zander mij er iets van gezegd te hebben! U dacht dat
u kon wegsluipen en u hadt geen woord voor mc
over! Ia u altijd zoo wreed? Nu, ik zal jou ook niet
sparen!"
Plotseling neerhurkende, vatte hij haar breede
«jerp, en begroef er zijn gelaat in. Gyp bleef be
vend staan zijn daad had haar gevoel voor het
belachelijke niet gewekt. Hij omvatte KaVr knieën
met zijn armen.
„O, Gyp, ik heb Je lief Ik heb Je lief stuur
me niet weg laat imo bij je blijven! Ik ben je
hond, Je slaaf! O, Gyp, ik heb Ie zoo lief!"
Zijn stem ontroerde en verschrikte haar tevens. Ge
durende de laatste paar jaar hadden manuien moer
dan eens tegen haar gezegd„ik heb 'je lief', maar
nooit met dien hartstochtelijken klank van een verlo
ren ziel, nooit met dien tegelijk woest-hongcrigem en
zoo smeekenden blik ln'fle oogen, nooit nfp' die ruste*
loozo, gratige, bedeesde aanraking van handen. Zij kon
slechts mompelen:
Sta alsjeblieft opt"
Doch hij ging voort
„Heb me dan een beetje lief maar een klein
beetje - heb me liefl O. Gypf"
De gedachte schoot doof Gytfa brein; „Voor hoe
veel andoren zou hij wel geknield hebben?" In zl^i
zich geheet laten gaan. had zijn gelaat een aekenj
schoonheid de schoonheid die geboren wordt uit
verlangen en haar Angstig ra voel verliet haar. Met
«yn stamelend gemompel ging hij verder:
w1* hen een verloren - f, «fit weet ik, maar ala
18785 18802 18901 18920 19021 19050 19070
19214 19256 19387 19400 19402 19597 19644
19763 19764 19869 19878 19965 19989 20065
20292 20382 20418 20444 20570 20605 20606
20705 20886
VREDE EN ONRUST.
De openbare diplomatie, door Wilson voorge
staan zoolang de oorlog nog woedde, is na den wa
penstilstand wel eendgezins in het gedrang geko
men. Het bleek toen al dadelijk dat president Wil
son lust die openbaarheid toch eigenlijk slechts
een zeer getemperde openbaarheid had 'bedoeld, of
althans dat zijn bomdgenootem van die publiciteit
geen andere opvatting hadden. De tempering ging
zelfs zoo ver, dat men het noodlg achtte den voLie-
dlgwn tekst van de voor Duitsehland te Parijs vast
gestelde vredesvoorwaarden aan de geallieerde vol
ken te onthouden. En terwijl ln Duitschland het
volledige vredesverdrag, door de geallieerden, opge
steld, werd gepubliceerd en zelfs ln volksuitgaven
voor de breedste kringen der bevolking ter kennis
neming beschikbaar werd gesteld, moest men ln de
geallieerde landen zich tevreden stellen met uit
treksels.
In de Vereenlgde Staten heeft men hieraan een
voudig een einde gemaakt. Ondanks de waarschu
wing van president Wilson, die zoolang het vre
desverdrag nog niet definitief is vastgesteld een
publicatie van betgeen nog eigenlijk niet» anders
dan een ontwerp is, afkeurde, heeft de in meerder
heid republi kednsche Senaat, besloten het verdrag
t> publiceeren, ivx senator Bcrah. die een exem
plaar van het verdrag in handen kreeg, bogon in
de Senaatezitting voorlezing van het verdrag te
doen en dat deed den Senaat die voor zulk een
eLndeloaze voorlezing terugschrikte besluiten 't
verdrag in de handelingen op te nemen, hennisne-
ming er van is nu voor lederen Amerikaan moge
lijk. Trouwens enkele bladen, die eveneens zoo ge
lukkig waren een exemplaar van het verdrag mach
tig te worden, zijn de publicatie reeds begonnen.
En de Dudtsche uitgaven van het vedrag, ook in
den officieelen Franscben en Engelschen tekst, zul
len ook wel naar de andere geallieerde landen hun
weg vinden. De geheimhouding van het volledig
verdrag, waartegen de Duitschers zoo nadrukkelijk
protesteerden, is dus onmogelijk gebleken.
Intusechen wat er door de uittreksels en de
daaraan vastgeknoopte beechoiuwingen in de ge
allieerde Landen omtrent het verdrag bekend was
geworden, bleek voldoende om in de liberale en
arbeiderskringen dezer landen, de geesten meer
ontvankelijk te maken voor de critiek, die van
Duitsehe zijde op de vredesvoorwaarden werd ge
oefend: en met de in deze kringen gewekte stem
ming moeten de leidende staatslieden der gealli
eerden wel rekening houden.
Dat verklaart het uitblijven van het antwoord op
de Duitse he tegenvoorstellen. Men beseft levendig,
dat herziening van het oorspronkelijk verdrag niet
kan uitblijven, vooral met het oog op de eigen
binnenlandsche moeilijkheden, maar men be
grijpt eveneens dat zulk ëen herziening, weer ver
zet zal wekken bij andere groepen in de eigen lan
den en zoo wankelen de staatslieden in hun be
sluiten en aarzelen ze, niet wetend wolken weg nu
eigenlijk in te slaan. Ernstig zijn zeer asksr de
moeilijkheden voor de politieks leiders dar groote
overwinnende mogendheden. Want terwijl presi
dent Wilson te kampen heeft met bet verzet van
den repuhl 1 keinschen Senaat tegen zijn politiek,
een verzet waarbij vooral «is partijpolitiek met
het oog op de verkiezingen van het volgend jaar
een rol speelt, hebben zoowel de Fransche mi
nister-president Clemence&u als de Italiaanache
premier Orlando te kampen met een ernstigen bin
nenlandse hen crisis. In Frankrijk dreigt een alg»
meene werkstaking en de beweging in «Ie arbei
ders wereld beeft hier geenszins een uitsluitend
economischer*, maar ook een politieken kant, sn
uit Italië komen indirect berichten dat ook
daar een politieke en economische actie van de
socialistische partijen is te verwachten.
De Engelsche arbeidereleider, Macdonald, die in
Italië is geweest, hoeft aan een medewerker van de
„Daily !Heraldv zelfs meegedeeld, «lat een revo
lutie in Italië lang niet onmogelijk is. En al is de
heer Macdonald misschien al te
geval te overdrijven, wat er omtrent den toas^nu
Sn Italië bekend wordt toont voldoende, <Mt men
ook. hier groot en onrust zal kunnen verwachten,
voorteekenen hiervan zijn er immers aL
En aL gaat het vooralsnog in Engeland wat
mar, ook hier neemt het verzet tegen de politie* a
Parijsche conferentie, die den vrede vertraagt o
misschien onmogelijk maakt, Indien zij niet vol
komen wijziging ondergaat, ten zeerste toe ln ver
schillende kringen. En ondanks de verzekeringen
in zekere geallieerde bladen, mag men dan ook
wel hopen, dat deze teekenen der tijden door do
staatslieden te ParljB niet zullen worden misver
staan en «lat dus niet door een vasthouden aan het
eens Ingenomen standpunt de voor de wereld zoo
dringend noodige vrede, nog langer dein volken zal
worden onthouden. Hdbld.
MINISTER HYMANS.
De Brussefache „Standaard" schrijft naar aanlei
ding van de verklaringen van minister Van Karnebcek.
in onze Tweede Kamer, het volgende:
„Het is begrijpelijk «lat de houding van «ie groote
geassocieerde mogendheden in Neder.and groote vol
doening .heeft gewekt. Het Nederlandsche volk ken
zich verheugen over de nauwlettende wijze, op yvelku
zijn eigenliefde en zijtn eergevoel te 1*8rijs worden ont
zien .zijn regeering over oem ernstige diplomatieke
overwinning. Wy kunnen dit, als Belgen, zonder eenig
leedgevoel erkennen. De belangen van ons land eischen
niets van hetgeen «ioor de geassocieerde mogendheden
ter zijde werd geschoven, en «ioor zijn onverschilligheid
voor en bjj gelegenheid zelfs <joor zfln verzet tegtin
de donauicnottcTij van het .Comité de pollliqus na
tionale neeft ons volk getoond dat het "daarvan
zeer juist begrip had. Maar het verloop van deze on
derhandelingen te Parijs fa voor onze regeering, m
in het bijzonder voor onzen Minister van Buitenland?
sche Zaken, den heer Hijmans,een 'gevoelige neder
laag. 4
Het besluit van den Raad van de groote mogend
heden is nog min noch meer dan een openlijke kaak
slag voor de onoprechte en de onhandige wijze op
welke onze Minkter van Buitenlandsche Zaken in deze
te werk is gegaan. Wanneer pim staat op zijn ooed
recht, dan komt men vooruit piet open vizier. Minis
ter Hij mans heeft echter zijn vizier van aimexionnist
steeds omlaag gedragen, als een vermomming. Hij
heeft geen territoriale cfachen gesteld omtrent Lim
burg. noch omtrent Zeeuwsch-Vlaanderen, maar hij
heen ze willen instinueereti; hij heeft onze bond»»-»
nooten willen verstrikken met vraagteekens, terwijl hij
onze ejgene voUcsopiniën met d diulp van zyn la
waaierige boyscouts uit het Comité de polttique natio
nale en met tendentieuze mededeel irigen tcgén Holland
noodeloos trachtte op te hitsen en <lc Hollandsche re
geering en volksmeening prikkelde door zijn wilde on"
hoffelijkheid, in de hoop dat deze vertroebeling zijn
plannen zou dienen. Het antwoord der groote mogend'
heden is voor den heer Hijmans een pijnlijke les.
dat onze bondgenooten met jiin kromme gangen niet
gediend zijn. Lij hebben hem beteckend dat zij voort
aan van iedere annexatiepoging, zij weze openlijk of
bedekt; onrechtstreeks of rechtstreeks willen ver"
schoond blijven en hebben he ni^oor het overige den
weg gewezen naar gemeenschappelijk overleg met Ne
derland. welken onze rcgecruig van den beginne af
en uit tSgen beweging had moeten bewandelen.
Wanneer een generaal een opvallende nederlaag
hoeft geleden, zelf» buiten zyn persoonlijke schuld,
krijgt hij ontslag. Minister Hijmans heeft, edert hij
de aanvoerder is van onze buitenlandsche politiek, niets
anders «fan nederlagen geleden, waarvan de gevolgen
loodzwaar op onze geheel e toekomst zullen wegen.
Het iz tyd «lat hij naar huis worde gestuurd, en dat
i nzijne plaats oen man trede, die, gewapend met di
plomatische ervaring en wetenschap, het vertrouwen
van ons volk in ons buitenlandsch beleid en het)
prestige van onze regeering tegenover onze eigen vrien
den kunnen heratellen. Het is méér dan ty«i, willen
wij nóg redden wat er te redden valt"
P -M -
ne ^proorr'nc f"beleer wvrd
«•houden, in verband met een ingekomen
de alhier gevestigde apotheken» om h 8S
vies en dat v«C den Inspecteur der VoLkageacaS
S te winnen, omtrent de wen«héU.,klirid^Jj
het al dan niet voortbestaan de
apotheek v
De verordeningen op het heffen van haven,
ksalgelden en van begrafenisreebtem wor«w\2>
zien/ opdat uit deze heffingen ongeveer hot duhS
zal worden verkregen van hetgeen thans tCr 3
verschuldigd i* Bij eerstgenoemde heffing fa JJ?
ingevoerd eene halk<mbel«eUng.
fa de .bestaande heffing ongeveer met oo
moorderd. voor eigen graven, voor onbepaald^
het recht gevende tot begraven, aal voortaan
n f 1S0 op het gedeelte
klasse, f00 voor 2e kJasee en 120 voor 3e tiL?
Wordt het recht voor 10 Jaren toegestaan d
,<n derd# gedoolte van dit recht verschuldigd
het onderhond der graven zal voortaan j,lar
por graf f3 worden geheven.
Bosch om op de poortstijlen van hot Schamp;
te doen herplaatsen de kosthare beeldengroep^J
niet gipsafgietsels, zooale door B. en W.
ALKMAAR, 12 Juni 1919.
De Raad besloot heden aan te nemen de aan
bieding van de Twentache Bank te Amsterdam, ge
daan mede voor rekening van de Bank van Wis
se link alhier, om de leening dezer gemeente, groot
f 800.000, rentende 5K pet. 's ja&re, over te nemen, te
gen den koers van 99.009 pet.
je me liefhebt. dan zal ik dat niet langer zijn. Ik
zal groote dingen voor je doen. O. Gyp, als me
eenmaal zoudt kunnen trouwen! Nu niet Als ik be
wezen heb. dat het mij ernst is. O, Gyp, heerlijke Gyp 1"
Zijn armen kropen omhoog tot hij rij" gc.uat legen
tiaar middel begroef. Zonder juist te weten wat zij
deed. raakte zij zyn haar aan en zeide nogmaals: „Neen,
toe. sla nu op.
Toen stond hij op, en terwijl hy naast haar ging
staan, met zijn handen krampachtig tot vuisten gebald
langs zijn zijden, fluisterde hi);
„Heb medelijden! Spreek tegen meP'
Zij kon niet Alles was vreemd en verbijsterend
en bevend in haar, haar geest streed om zich vrd te
maken. aangetrokken door hem als ze werd. Zij xcxii
hem slechts aankijken met angstige, donkere yqgon
En plotseling werd zij aangegrepen en 'drukte hij Raar
tegen zich aan. Zij dcinsue terug en duwde hem met
alle macht van zich af. Hij lietheschaamd het hooM
hangen, vol pijn, met gesloten oogen, en bevende lip
pen en haar hart voelde wederom die beving van rnodci
lijden. Zy mompelde:
„Ik weet niet wat ik zeggen moet Ik zal het' Je
later zeggen, later in Engeland."
Hy boog. sloeg de armen over elkaar, alsof hij haar
het gevoel wilde geven, dat zij vwder niets van hfan
te duchten had En toen zij. zonder verder op dtsi
regen te Jetten. weder op weg ging, liep hy naast
haar pi ode, een pas of zoo van haar vandaan, nederigf
alsof hy die woorden nooit gezegd had. of hij haar
lippen nooit pijn had gedaan door de heftigheid van
zyn kus. Doch toen zy eenmaal op haar kamer was
en haar natte kleedje uittrok, trachtte Gyp zich té
herinneren wat hij gezegd en wat zij f .owd had.
Zy had niets beloofd. Doch zij t&d hem haar adres
gegeven, zoowel in Londen als buiten. Tenzij zij re
soluut aan atndere dingen dacht, voelde zy nog steéd6
du rustelooze aanraking yan die handen, den greep van
zyn armen, en zag zij zijn oogen zooals zij waren
toen hy haar kuste; en wederom voelde zij zich angp
stig en opgewonden.
Dien avond speelde hij op het concert haai
laatste concert Ln zeer zeker had hij nog nooit zóó
gespeeld met een wanhopende schoonheid, een
soort waanzinnige verrukking. Terwijl zy luisterde/
kwam er een gevoel in haar een gevoel van fa
taliteit dat' zfj zich of zij wilde of niet, niet vab
dezen man kon vrijmaken.
HOOFDSTUK V,
Eenmaal in Engeland terug, raakte Gyp van dal
gevoel bevrijd, of tenminste nagenoeg. Haar scepticis
me zoide haar, dat Fiorsen spoedig iemand undiura
zou zien, die alles was wat hy gezegd had, dat zij-
zelve Was. Hoe balachelijk le veronderstellen, dat hy>
zijn dwaasheden voor baar sou nalaten, dat zij oenigc
werkelijke macht over hein bezat Doch diep in zien
zelve gelooide zij dit niet geheel. Het zou haar geloof
in haarzelvO te zeer gewond hebben een geloof
zoo ontastbaar en intiem, dat zij zelf er Zich niet vhn
bewust was, oen geloof in dat zeker iets in haar, dat
de barones geïnspireerd had om het woord „falalilat"
le bezigen.
Wh*ton. die weder verademde, ;reisde snel met haar
door naar Mildenham. HU bad een nieuw paard voor
haar gekocht Zij waren nog juist bijtijds voor de laatste
vossenjachten. En een week lang tauninste sloot de
hartstocht voor rijden en het zien van den jachthonl
dentroep al het verdere buiten. En toen. juist toen
het echte seizoen een aanvang nam. begon zy onrustig
te worden en zich te vervelen. Mildenham was somber,
de gerist winden maakten naargeestige geluiden. Haar
kleine, bruine hondje, dat al zeer oud was, on zich
slechts aan bet leven scheen yistgokhnnpi .e heb bon
voor haar terugkomst, stierf £ij deed. zichzeive tk<
heftigste verwij i.«gei., dat zy het zoo Lang alleen had
gelaten toen net ziek was. Ais zij dacht aan al de
dagen, dat Lass naar haar thuiskomst luid Uitgekeken-
zoéals Betty, met die voorliefde tot jammenurhalcii.
eenvoudige harten joo dierbaar, niet naliet haar r.
de meest pathetische woorden af te malen voelde
rij .zich alsof rij ,een wreedheid tjad begaan Waar hu
gevallen ais dit betrof, was Gyp zoowel te teerhartig
als te hard tegen richzelve.
Verscheidene dagen lang was zij werkelijk zeer on
gesteld Zoodra ze beter was, bracht Winston, die
zich ongerust maakte, haar terug naar tante Rosainutui
in de stad Wel zou .hy haar gezelschap missen, doch
als het goed voor haar was en haar wat bevrydde van
haar gedruktheid, was hjj tevreden. Toen hij drie da
gen later terugkwam, vond hij haar tot rijn gerust
stelling erg bijgekomen, en Verbet haar wéder met
een verlicht hart
Den dag. dat hij naar Mildenham terugkeerde, out"
ving zü een brief van Fiorsen, afgezonden uit Buiy
strooi Hij was. zoo zeide hij, juist ln Londen terugge
koerd; hij had geeil enkelen blik. dien rii hem ooit
gegeven nad, vergeten, of e^nig woord,, dat zij ooit
tof hem had gesproken. Hij zou niet rusten, voor hy
haar weder zien zou. „Voor ik jou voor het eerst za&
was ik langen tyd ais dood verloren Alles was als een
bittere pil voor me. Nu ben ik een schi pdat uit ide
draaikolken komt op een warme, blauwde zee; nu
zie ik de avondster weder. Ik kus je handen, eu ban
je trouwe slaaf. Gustav FiorsenDeze woorden,
die. door eenig ander man geuit, haar lachlust zou-"
de nhebben gewekt, deden in Gyp wederom dat ouT
rustige gevoel levendig worden. Jiti aangename, vrees
aanjagende gevoel, dat zy aan zijn vervolging niet kon
ontkomen.
Zij schreef haar antwoord naar het adres dat hy
in Londen ppgaf, en deelde hem mede, dat zij eeuigo
dagen logeerde by haar tante in Curzon street, en «lat
deze hem gaarne zou ontvangen ajs hij 's nièfap tus
schen vijf en zes wilde aankomen, en toekende zich
„Ghita Wjpston". Zij deed een heelen tijd Over het
schrijven van dit briefje. De korte stijfheid er van gaf
haar voldoening Was zij werkelijk meesteres van zich
zelve en van hem? in staal te handelen zooals rij
wenschte? Ja; en zeer zeker toonde dit briefje hek
Het was nooit geroakkclnk Gyp's gevoelens van
haar gelaat te lezen, zelfs Winston wist vaak niet hoe
hU bet had. Haar voorbereiding van tante Rosamurvd
op de komst van Fiorsen was oen meesterstuk op rich"
zolve. Toen hU plichtmatig kwam schoon ook hij rich
dubbel bewust van (ie noodzakelijkheid van om/u hljg-
«8
wap-iog werd gegoven, ter bewaring vim dWé S
beeldengroepen voor verderen ondergang,
uitvoerige discussie het nemen van eer* w,,1
ging tot eene volgende verordening aang«houd«
omdat de stemmen staakten.
Omtrent het voorstel van den heer v»jj
Bosch tot het aangeven van ean indeel^"»
voor het vrijgekomen terrein der gretoopfaj^f
gasfabriek ter verkrijging van een beteren eg Z?
fraaien toegang tot de stad, zal door B»
praeadviee worden uitgebracht.
Afgewezen werd voorshands een verrook
kaasdragersvereeniging. om eene bijdrage
f200 uit de gemeentekas ter bestrijding van de 4^
haar voor de bediening der kaasmarkt te mata,
onkosten. Als de toestand op de markt 'ongunsj»
blijft, zal in het najaar het verzoek kunnen aonw
herhaald.
De bouwrekenlng van de nieuwe gasfabriek m..
gevende een tofaalkosten van f 1*60110 werd *o*l
gekeurd. In verband met de bil rondere bemoeü».
gen van den directeur der lichtl>cdr|jven betreffen,
de de arbitragegescbillen met de aannemers, de
firma Nollen en Heijmerlnk, waarvan de aliocn
voor de gemeente gunstig is gew eest, nverd un de-
zen titularis een gratificatie verleend vaat 1000 en
aan den boekhouder der fabriek, ter zake vm ^uj.
tengewone werkzaamheden een van f250.
Voor de herziening der jaarwedden van ét
meenteambtenaren werd een rnadscommfaefa
steld, bestaande uJt den heer Thomsen, wethoüt
van financiën en de hoeren Cloeck, Sluijs, Yerksrk
en Bak. In afwachting van de voorstellen dewr
commissie werd besloten aan de ambtenaren over
1919 eene uitkeering te flien, gelijkstaande met de
helft van do verhooging, die hun volgens de voor
etellen van B. en W., waren deze mngeoooMa,
zou zijn toegekomen.
Het tarief voor het verkrijgen van ijs uit de ge
meentelijke ijsfabriek werd herzien en bepaald
op 50 cent per staaf bij groote afname, op 60 cent
per staaf voor slagers, ziekenhuizen en voor hen,
die ijs voor hun bedrijf beihoeven en op 05 cent
per staaf voor particulieren.
Voor het maken van een ducdalf bil de Hootortt-
brug, werd een crediet verleend van f560.
Voor het doen aanbrengen van urgente verbete
ringen in het gebouw der huishoud- en industrfa
school, werd een afloopend subsidie toegekend ten
bedrage van twee-vijfde der jaarlljksche afloNÉÉ
en rente van het daarvoor op te nemen kapitaal, tel
e<-n bedrag van ten hoogste f 20.000, indien door het
Rijk de helft en door de Provincie een tiend» ge
deelte worde bijgedragen, wordende met een il-
loesingsterinijn van 10 jaar genoegen genomes.
Aanvaard werd een voorstel van de hoeren Cloaf
ca. om de Laat te voorzien van trottoirs
zaltine tegels, ter breedte van 2K M-, in plaats w
trottoirs van klinkers en voor de meerdere ko«U»
en crediet verleend van f1868.
GEMEENTE ZIJPEL
Ingeschreven van 7—11 Juni 1919.
GeborenJambe. d. D. Tames en A. Keijrer,
OverledenWillem de Graaf. 77 jaren, gehuwd Sri
Gr. de Graaf
stand overeen te brengen wss. op muziek verzot w*
den indringer niet aanroerkie in haar brief, dien rij aa°
haar broer schreef. De beide volgende weken kwui
hij 'bijna lederen dag. en bracht altjd rijn viool n.«ie,
terwyi Gyp hem by rijn spel accompagneerde, en hoe
wel zyn hongerige blik som» maakte 'lat rij kleun*
sou zy hem toch gemist hebben.
Doch toen Winston. den volgenden dag naar CuT
street kftum. zat zij Jeelyk in <£e knel Zou z;. nt^n"
nen dat Itorsen nier was .nadat zy er niet <ovw
gesproken had in haar brieven? Moest rij o niets
/.eggen, en rich aan de kans blootstellen dat hjj W
hoorde uit tante Rosamunds mond? Wat was
Door oen plötselingen angst aangegrepoi. zei»
niets, doch vertelde haar vader dat zy dolgraag <ans
zou rijden. Daar hij dit als een by uitstek gunstig Mr
ken beschouwde, nam hy haar dadelijk mede assi
Mildenham. En eigenaardig waren haar gevoelens
blij. berouwvol, als van iemand, die ontsnap*
woet dat zij spoedig za lverlangen terug te
De jacht "was den volgenden dag lamelyk ver w"
huis, doch rij ^tond erop er. te paard heen te gaan,
de oude Petlauce. de door ouderdom
Jockey, die uit medelijden gebezigd werd ais w
hulp in de stallen 1e Mildenham. haaf tweede P**£j
erheen zou brengen. De wind was vo<* de
om den vos te ruiken, met regen op de viwg
en aan de buitenzijde v^n het kreupelhout hswj
zy een hoekje voor zich. daar Winston
door bekend was met alles wat de jacht ut h®1 £|j
veld betrof Zy waren daar. gelukkig ongezien,
ontvlucht, want de meer gewieksten waren jte
woon den ëén-handigem jager hl het" versehoteii
er pp zyn zwarte merrie met kor-ge utopie
stevig vandoor kon gaan. te volgen. Een v-"1
die de zorg voor de hondeu had, een kl'"1
heid, en koek slecht» naar Gyyu als men hem he* niét
kon zien doen. Doch bij h°i lieonguste fluisterde hy
„Zóó met zóó niet; Ik moet io alleen spreken ik
móétl" Zy glimlachte en schudde het hoofd Doch er
waren wede? belletjes gekomen in den wijn van haar
beker.
Dien avond zeide zjj kalm tot tante Rosamund:
„Vader mag meneer Fiorsen niet erg hij kar»
zijn spet natuurlijk niet waarde-eren."
Deze zeer discrete opmerking maakte dat tanta Ro*
hainund. die, natuurlijk voor zoover het met ha*q
met somber-fonkelende oogen en mgenflk crija,
wangen, schoot uit het kreupelhout te VJ"„
groette en verdween cr weder in E: \1o0k
kol uit. die neerstreek, en otunkidc.lyk over
en in het hout verdween Een haas v,
het brake land het lichuhruine. rich
diertje was nauwelijks te zien tegen den 'll4si8
grond. Heel hoog vlogen duiven over naaru ^0q'
Dyrijnde boach. l3e schrille pfammen der „u
ken uit de diepten van het kreupelhout
dan h«x>rde men even een zacht gejank d s»n
die snel groote kringen beschreven met bun
den grond, in de varens en heide. haald®
Terwijl Gyp de teugels vast omknelde, [nscb
diep adem. Alles rook zoo heerlijk en eU wit1*
onder die iucht, die gestreept was met blauw,
en lichtgrijze, snel voo rtdryvende wolken ori
bier lang uie* zoo hard als ginds, juia' ju
de beuke. on cikebladcreu moe to vocnm^. ^jsiet
dagen geleden 'door de vorst waren losgcr»^ W
maar een» een vos dezen kant wilde u'-xo ws»
de eerste volden aan zich konden lieC"rfl(1 ,jn hj
zoo zalig alkten inet de honden Je •ilu- 1 iallg dW
kwam liet kreupelhout ultdraven cc» yfi
Iruk eu op niets anders lettend, 'lat N V
ïn-lVixl" even zijn hmlnirf"111*1, X-i eeu
wijtende donkerbruine oogen. ophief 8 f
Een luid hoorngeschal uit liet kreupelh I
„schat" verdween tussoheu de heL
Wordt i***-
