HET ONBEREIKBARE.
B
Uitgevers: TRAPMAN Co.
V0ENS0A8 18 JUNI 1919
52sto Jaargang No.
SCHAGEN, LAAN D 5. Int. Teleph. No. 2a
Wie zich thans op de SCHAGER
COURANT abonneert, ontvangt de num
mers tot 1 Juli
GRATIS.
Naar Rusland.
FEUILLETON.
Raad yan Anna Paulowna.
WW
Aluitti Nieiws-
COURANT
Dit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur wor
den ADVERTENTISN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
Prijs per 3 maanden fl.20 per post fl.40. Losse nummers óecnt
AD VERTENTIËN van 1 tot 5 regels f 0.75, iedere regel meer 14 cent
(bewijsno. inbegrepen). Groote lett worden naar plaatsr. berekend
In do N.R.Crt vertelt de Russische correspondent
als volgt van een reis naar Rusland ondernomen:
Voor een reis naarr Rusland ia in dezen t|jd, nu de
roode vlag der Sowj'etregeering, de ,.vlag van vrij
heid, gelijkheid en broederschap" over het land waait,
zooveel vastberadenheid en volharding noodig, dat ik
wellicht thuis gebleven ware, als ik geweten had wat
mij te Wachten stond. Verscheidene vrienden hadden
mi] voor een tocht naar het land der onbegrensde on
mogelijkheden" gewaarschuwd, ik echter vertrouwde
op mijn goed gesternte en besloot het Je wagen.
Mijn aoel was tweeledig; in de eerste plaats wilde
ik de lezers van de N. R. Qt. na eigen aanschouwing
inlichten over de toestanden en verder had ik han*
delsbelangen te behartigen.
Voor m|jn vertrek had 'ik In tweestrijd gestaan over
den omvang van mjjn bagage. Als ik meenam wat ik
noodig zou hebben, nad ik aan een dozijn koffers niet
te veel; dat wist ik uit vroegere ervaringen A°btera'
ben ik maar blij dat ik slechts het allernoodzakelijkste
in één koffer had gepakt, want nauwelijks was ik in
Rusland aangekomen, of dat weinigje was reeds „.gema-»
tionaliseerd". .In Rusland wordt namelijk niet meer
gestolen of geroofd, alleen nog maar „gerequireerdi"
^genationaliseerd" en .gesocialiseerd". In de prak
tijk komt het echter op hetzelfde neer', men raakt zijn
zaakjes in een minimum van tijd kwijt. Hel land, met
name het zuiden, wemelt van 'groote en' kleine benden,
die zich als partijgangers van deze of gene regeering
uitgeven en krachtens het besluit van het' aLRuasische
congres van arsolraden, waarbij het particuliere bezit
is afgeschaft en gedecreteerd dat alles aan het volk
behoort, het land afloopen en de bevolking brandt
schatten
Mijn reis had zooals ik reeds heb gezegd
uiterst vreedzame oogmerken. Ik dacht er met aan, de
regeering (of regeeringen; op welke wijze ook te be-
nadeelen of mij je mengen in de binnenlandsche toe*
standen, hoe zonderling die ook rijn. De Russische
regeering dacht daar echter anders over; zij 'kon niet
gelooven dat Iemand uit het kapitalistische WestJ
Europa het land der onbegrensde vrijheid ging bezoe
ken, zonder oontrajrevolutionaire plannen te koeste
ren, Die verdenking kostte mjj, behalve mijn poo-
verè bagage, mjjn vrijheid. Ik werd kort en goed in
gerekend en achter slot en' grendel gezet en de buiten
gewone commissie ter bestrijding van contra-revol lif
tte, sabotage en andere misdrijven kreeg opdracht uit
te vorschen wat ik eigenlijk kwam doen Hoe het my
verder verging, zal ik later vertellen.
Als ik hjjgeloovig was geweest, zou ik 'stellig in
Duitschland reeds rechtsomkeert hebben gemaakt,
want 't was alsof alles mij .verbood, myn toeleg door
te zetten]' Bij mijn aankomst te Berlijn hoorde ik al
dadelijk dat er geen sneltreinen meer reden en dat men
een bizondere vergunning noodig had om een spoor
kaartje te krygein. Op den dag dat ik te Munchen arrR
veerde, was juist ,Kurt Eisner vermoord £en alge.
meene staking en een omwenteling was het gevolg. He*
station werd militair bezet en twee dagen lang reed er
geen enkele trein Met veel geld en nog meer goéidé
woorden gelukte het mij eindelijk een kamer machtig
te worden Te Weenen en Boedapest kreeg ik later op-
DOOR JOHN GALSWORTHY.
UITGAVE VAN W. DE HAAN. UTRECHT.
B.
Gyp*s nieuwe bruine paard stak de ooren op. Een
jonge man met een grijze jan voren rondgesneddPt
jas. en rijlaarzen aan, op een kleine bruine merrie(
kwam om het kreupelhout heenrijden. O betee-
kende dit dat ze er allemaal aankwamen? Ongeduldig
keek zij naar den indringer, die zijn hoed eveln op
hchte en glimlachte. Die glinilach een heel klein beetje
brutaal, was zoo aanstekelijk, dat Gyp bewogen weM
heel even terug te glimlachen Vervolgens fronste zij
de wenkbrauwen. Ifijhad hun heerlijke afzondering
bedorven. Wie was hij Hij zag er onvergeeflijk kalm en
geiukJng uit. zooals hij 'aaar zat Zij herinnerde zich
zijn gezicht heelemaal niet en toch meende zij het
meer gezien ta hebben Hij' had nu den "hoed afgezt*
P**0111 «goéd van vorm, en glad
acnoren, met donker krulhaar, buitengewoon heldert
Waar* .stoutmoedigen, kalmen, yroolijken blik.
Mf_had zg toch iemand als Jiij nieer gezien?
het tw? to,dlt geluid van Winston deed haar
rr f"**1 omwenden. De vos die daarginds de bosch"
jes kwam uitsluipen. Ademloos vestigde zij haar oogen
raJw vaders gelaat Het was hard als staal, en keek
roerloos toe. Geen geluid, geen trillinkje, alsof man
8tfal waren. Zou hij dan nooit
den jachtroep loten nooren die beteek einde, dat de
vosgezien was? Toen vertrekken zich zijn lippen, ein
ten oiv£i den jongen man een sneri
len glimlarii van dankbaarheid toe omdat hij den goeden
smaak had gehad, het aan haar vader over te léten^
«i wederom glimlachte ook hij tegen haar. Daar kwa
men de eerste honden al aan rennen alle op etffll
waarom ging vader er toch niet vandoor? Zoo direct
«>u de geheele jacht dezen kant uitkomen.
m<*°Url de zwarte merrie langs haar heen. eu
Fj®t een sprong volgde ook haar eigen paard. De
juuge man op den bruin ging er aan den linkerkant,
hoi vandoor. Slechts de pikeur en een „whip", ber
uaive zij drieën. Heerlijk 1 Het bruine paard rende te
®uet op de eerste horde af en Winston riep over den
®uhouder: „Kalm wat, Gypl Houd hem wat inl" Maar
•m kon zij niet; het kwam er ook niet op aan. Gras/
u™ velden met gras. O. wat een pracht van een vos
r\ en wat liep hjj recht'toe recht aan! En telkens ais
uet bruine paard een hindernis nam. dacht zij: „Uit*
«ekendi Ja, rijden kan ik! O, wat ben ik gelukkig En
°J "hqopte, dat haar vader en de jonge man aaar
uaar zouden- kijken.
Iets heerlijkers bestond er niet. met een leider als
nieuw waarschuwingen, in de Hongaarsdie hoofdstad
ln den vorm van gevechten met communisten (die toeta
de macht nog niet in handen hadden) eri de begrafenis
van de slachtoffers. Hoe meer ik Rusland naderde, des
te drastischer werden de teekenen der nieuwe weréld"
orde. In Zevenbergen zag ik hoe de Roemeniërs de
Hongaren hun zeden en gewoianten inscherpten Ieder
die het waagde Hongaanch te spreken, kreeg aaar 25
zweepslagen. Ik vermoed dat ae Roemeniërs op die
wijze trachtten de Zevenbergsche Hongaren de stelling
van Wilson over het zelfbeschikkingsrecht der volken
duidelijk te maken.
Ook te Boekarest kon mij het voorteeken, dat Ik er
ontving, niet van mijn stuk brengen. Daar werd nL
tijdens mijn verblijf de leider der socialistische partij
Friema in de gevangenis geworpen en doodgeranseld.
Niettemin was ik door de herhaalde omina wel wat
angstjg voor de nieuwe beschaving fa Oost_Europa ge
worden en als ik niet reeds zoo dicht bij mijn doel was
geweest, zou ik Rusland toch nog Rusland hebben ge
laten. Nu wenkte mij echter Bessarabië met zijn go©,
den wijn en zwaarmoedige liederen zoo verlokkend toe
dat ik alle bedenkingen op zij zette.
Lief Bessarabië, wat hebben ae oorlóg en de Roeme
niërs van je gemaakt I De Roemeensche bezetting heeft
wonderen gewrocht. Binnen een jaar heeft de Bessa-
rabische bevolking de Russische taal, haar moedertaal,
geheel verleerd De Russische zweep is, ten mins té
uiterlyk, een uitstekende leermeesteres gablékên. Wél-
is waar heeft ze de menschen geen Roemeensch ge»
leerd, maar ze heeft hun afgeleerd in het openbaar
Russisch te spreken. De inheemsche bevolking wordt
op alle mogelijke manieren geringeloord.
In de hoofdstad Kisjinef is alles Roemeensch wat
de klok slaat. De uithangborden en opschriften van
zaken en winkels moeten in 't Roemeensch gesteld)
zijn, het spoorweg, en trampersoneel, de postbeambten
enz. mogen geen Russisch meer kennen, het onderwijs
wordt nog slechts in 't Roemeensch gegeven, in 't kort
de overheid zet haar beste beentje voor om de gehoeié
bevolking tot .goede Roemeniërste maken Of haar
dat ook zal gelukken, betwijfel ik In den handel worden
de Bessarabische kooplieden door Roemeniërs ver
drongen. Eén ding maakt den toestand voor de Bcssara-
biers nog eenigszins draaglijk en wel de omstandigheid
dat de Roemeensche aipbtenaren op Eet stuk van om-
kooperij hun Russische ambtgenooten niets toegevein.
In dat opzicht is de eenige wijziging, dat men thans
met leis in plaats van met roedels otnkoopt.
Dat de Bessarabiëro de Roemeensche bezetting met
leede oogen aanzien, zal wel geen verder betoog be*
hoeven. Hun ontevredenheid wordt nog gevoed door
agenten van Lenin, wier redeneeringen er hij de ment
schen als koek ingaan, zoodat het bolsjewisme ais
alleenzaligmakend Ëevrijdingsmiddel in hoog aanzien
staat.
Bendera is de Roemeensche grensstad met Rusland,
Hier ziet men, wegens hel bolsjewistische gevaar,
veel niilitaire bedrijvigheid -.'i de ingezetenen vooral
de vrouwen, riin daar aLU_.iiinst mee ingenomen Elke
vrouw moet de Roemeensoldaten lief aankijken,
anders maakt zij kennis n»>» ue zweep. Ik heb er heel
wat waargenomen en gehoord over mishandelingen en
de Roemeensche autoriteiten zuilen in hun vuistje
lachen als zij vernemen, dat mijn aanteekemimgen daar
omtrent met inyn andere bagage in Rusland zijn „ge-
nanonaiisccrd."
Over de Roemeensche grens ligt het Russische stadje
Tiraspol, dat toen nog in handen was van het vrij-i
willige leger, maar waar nu de roode vlag waait.
Van nier kon men vroeger in vijf uur naar Odessa
sporen; ik heb er echter twaalf uur gedaan over Ae
reis naar de metropool van Zuid_Rusland, waar ik voor
nemens was alvast wat op mjjn verhaal tg komen.
Vergadering van den Raad' op Dinsdag 17 Juni
1919, des namiddags 3 uur.
Afwezig de boeren De Mazure, Geer liga en Sip-
Voorzitter de heer G. Wijdene» Spaans, burge
meester, secretaris de heer C. Keijzer.
Na opening volgt lezing der notulen, die onveran
derd worden goedgekeurd.
Van den heer De Mazure is bericht ingekomen,
dat hij door ongesteldheid verhinderd is de verga
dering hij te wonen. Ook de heeren Geerligs en Sip-
man zonden bericht van verhindering.
Door Ged. Staten is goedgekeurd de gemeente-
begrooting, dienst 1919, het raadsbesluit, waarbij de
jaarwedde voor de wethouders met Ingang van 1
Januari 1919 voor ieder op f150 is gebracht. Bij
Koninklijk Besluit (Ld. 22 Februari is dit besluit
ook goedgekeurd. Eveneens hebben Ged. Staten goed
gekeurd het 'raadsbesluit tot onderhandacbe ver
pachting van gras a&n den heer Keppel, de kohie
ren schoolgeld over het 4e kwartaal 1918 en dat
met de gemeente Zijpe over 1918.
.Voorzitter deelt mede, dat het Dag. Bestuur een
bijeenkomst heeft gehad met den heer De Graaf,
Inspecteur voor den 'Woningbouw, op welke bijeen
komst de pogingen tot oprichting van een bouw-
vereenaging werden besproken. Het bleek n.L dat
't houwen van gemeentewege meer finantieele be
zwaren opleverde en dat 't meer gewenscht is het
bouwen door een bouwvereeniging te doen geschie
den; Voor de 10 woningen is het finantieele ver
schil f 140 per jaar en waar het 'Dag. Bestuur reeds
te rade was gegaan om verder dan 10 woningen te
gaan en werd overwogen tot zelfs 30 woningen te
gaan, is de idóa geopperd het werk «an een bouw
vereeniging over te dragen.
Er is een bijeenkomst uitgeschreven van perso
nen uit iedere fractie die hier bij de laatst ge
houden stemming bleken te bestaan en waartoe
ook de bestaande R.-K. bouwvereeniging is uitge-
noodigd. Door ongesteldheid was een afgevaardigde
dier vereendging verhinderd, een ander had prin-
cipieele bezwaren. Spreker heeft evenwél goed ver
trouwen, dat ook de R.-K. bouwvereeniging straks
zal meewerken om daardoor 'het houwen van wo
ningen in éen hand te krijgen. De verschillende
.partij groepeering en, mits, deel nemende in het
maatschappelijk kapitaal, zouden dan een afgevaar
digde kunnen aanwijzen en die afgevaardigden kun
nen dan als bestuur van de woningbouwvereeniging
optreden.
De teekeningen der bouwplannen komen ter tafel
en warden door Voorzitter toegelicht. Het plan ia
dus nu om door de bouwvereeniging 30 woningen
te doen bouwen; 2 in de buurt van de Van Ewijck-
siuis, 10 in de buurt van iBreezand en 18 langs de
Molenvaart, eenigszins verspreid, de huizen in
blokjes van 2 woningen.
De heer Blaauboer vraagt of 30 woningen niet
wat veel is, maar Voorzitter gelooft van niet en
wijst op de keetwoningen en de verschillende aan
vragen om woningen die hij hem komen.
De hefer Predjde vraagt naar den kostprijs en
Voorzitter zegt, dat de plannen nu weer verandert
zijn en de kosten dus nu niet zoo precies zijn te
zeggen, maar het plan van 10 woningen, uitgevoerd
door een bouwvereeniging, zou de gemeente jaar
lijks ongeveer f500 kosten, voor 30 woningen zou
dat dus f1500 worden.
Ook de heer De Graaf Stelt de vraag of het nu
wel noodig is dat in dezen duren tijd 30 woningen
vader. bonden die konden doorloopem, en de rest
van de jacht ver achter zich. Nog heerlijker dan dansen;
nog heerlijker zelfs, ja dan luisteren naar muziek.
Als je je leven eens kon doorbrengen inet galoppeereO.
over hurdles heen te zweven; kwam ér maar nooit
een eind aan' Het nieuwe paard was een sShat, (1
trok hij pok wel een beetje erg hard.
De volgende horde nam zij tegel|jk met den jongen
man „wiens kleine bruine merrie een biizonder ruslr
gen. steelschen gang had. H|j had zijn hoed mé-laag
op het voorhoofd gedrukt, en zijn gelaat stond erg
vastberaden, doch om z|jn lippen zweefde nog ie*s
van dien glimlach. Gyp dacht: „Hij heeft een goed,
paart onder zich erg sterk, maar het ziet er uit
alsof het Z'n man wed eens gfwerpt Er is (tfemaindj
die zoo rijden jjan als vader zoo prachtig rustig."
Inderdaad reed Winston volmaakt, met een minimum
inspanning. De honden kwamen om een hoek heerf
zetten. Nu was zij er middenin mét hen. Wat eeiy
vaartl heerlijk: Geen vos kon dit lang volhouden'
En plotseling kreeg zij hem fa 't oog, nauwelijks
een veld voor haar uit, wanhopig voortvluchtend, met
zijn staart naar beneden hangend, en de gedachte door
flitste haar: „O, ik hoop maar dat we je niet vangen.
:Vooruit, vos, vooruit 1 Maak dat ie wegkomt I" Zaten
zij werkelijk allemaal achter dat kleine, achtervolgde
wezen aan honderd groote wezens, paarden, en
mannen en yrouwen en honden, en dat allemaal tegen
één zoo'n kleinen vos! Doch toen kwam zij weder
aan een horde, en nog een, en verloor z|j 'de geT
voelens van schaamte en medelijden in de verruk
king van er over heen te vliegen. Even later gal de
vos het op. een paar honderd meter voor den voor
sten hond uit. en z|j was blij. Zij had wel eerder een
vos 'Zien afmaken afschuwelijk 1 Maar het was een
heerlijke rit geweest En buiten adem. glimlachend
van blijdschap, vroeg z|j ach af of zij haar gezicht
eens danig kon afvegen, voordat het overige jachtf
gezelschap aankwam, en zonder dat die jonge man
Eet bemerkte:
Zij kon hem tot haar vader zien praten, en terwijl
ril Urn tiD va- een zakdoek tevoorschijn haalde, die
niar alpeiiviooitjes rook. veegde zij zich eens flink
af Toen zij naar de anderen toe kwam niden. nam
de jonge man den hoed af en terwijl h|j haar recht
aankeek zeide h|j: „Nu, u kadt er een flink vaartje
in!" Zijn tamelijk hooge stem had iets pretug traags.
Gyp maakte een spottend buiginkje voor hem en mom-
példe: ..Mijn nieuwe paard bedoel u. Die met te
onderdrukken glimlach verscheen weder op zijn gelaat,
doch hoe dan ook, zij wist dat hn h«ar bewonderde:
En z|j dacht maar steeds„Waar heb ik toch iemand
gezien, die op hem lijkt?'
Nog tweemaal werd er gereden, doch het look
niet op dien eersten rit Ook zag zij den jongen man
niet weder, wiens naam naar bleek Sumnierriay
was. een zoon van Lady Summerhay te Wiindrimgtnn
tien mjjten van Mildenham.
Dien geheelen langen, zwijgenden sukkeldraf naar
huis met Winston fa het wegstervende daglicht, voed
de zij zich zeer gelukkig verzadigd van lucht en
vreugde De hoornen, de akkers, de hooischelven, hek,"
ken en vijvers aan den kant der landweggetjes werden
onduidelijker; er yerschenen lichten in de vensters der
arbeidershuisjes, het rook heerlijk naar houtrook En
voor he* eerst dien dag dacht zü aan Fiprsen. ja.
b|jna verlangend. Als hij eens in pet gezellige, oude
salon was. om voor haar te spelen terwijl z|j op haar
gemak, droomerig op de sofa bii het vuur lag, .temid
den van den geur van brandende cederhlokken de
Mozartmenuet. of die roerende aria van Poise, die h|j
de eerste maal dat zij hem hoorde, speelde, of een do
zijn andere stukken, die h|j speelde zonder geaccom
pagneerd te worden. Dat zou een allerzaligst einde
zijn van dezen heerlijken dag Alleen de gloed en
warmte ontbraken nog om alles volmaakt te maken
de gloed en warmte van muziek en aanbidding
En terwijl zij de merrie met den hiel een stootje
gaf. zuchtte zij.
Ver van hem weg, was het veilig zich over te ge
ven aan fantasieën over muziek en riorsen; zelfs dacht
zij dat zij het niet zoo heel erg zou vinden, indiefc
hij Xich nog eens gedroeg zooals hij gedaan had onder
de berkeboomen in Wiesbaden. Het was zoo heerlijk
aangebeden te worden. Haar oude merrie, die zij nu
al zes jaar bereed, begon op haar bekende manier
te snuffelen, ten teeken, dat zij den stal rook Hier
was de laatste draai en daarna doemde de korte Ei
kenlaan naar het huis op het oude heerenhuis, ge
riefelijk. ruim tameljjk donker, met breede, lage trap
pen. En zij was moe; het motregende nu. Wat zou
ze morgen st|jf z|jnl In het licht, dat uit de geopende
voordeuF straalde, zag z|j Markey staan; en terwijl
zij 'de gebruikelijke klontjes suiker uit haar jak visch"
te hoorde zij hem zeggen: Meneer Fiorsen, me^
neer 'n meneer uit Wiesbaden wenscht u te spre
ken. meneer."
Haar hart begon te bonzen. Wat had dit te be-
teekenenWaarom was h|j hier gekomen? Hoe durf"
de hij? Hoe kon hij zoo verraderlijk zijn? Ah, maar
h|j wist er natuurlijk niet van dat zij-haar vader niets
vertéld had. Haar verdiende loonl Zij liep rechtdoor
naar binnen en naar boven De stem van Betty: „Uw;
bad is klaar Miss Gyp", deed haar opscmikken En
terwjjl zij terugriep: „O, Betty, schat, breng me mijn
thee maar boven," liep zij haar de badkamer. Daar
was zij veiligen In de heerlijke warmte van het bad
kon zij de situatie beter onder de oogen zjen.
Dit bezoek kon slechts één ding Beteekenein. Hij
was gekomen om haar te vragen. En .plotseling voel
de zij zich getroost. Het was maar beter zoo. Nu viel
er Verder mets meer te verheimelijken voor vader!
En h|j. zou tusschen "haar en Fiorsen staan als
als zij besloot hem niet te trouwen. Deze laatste ge
worden gebouwd. Zou Met niet voorzichtiger zijn
me* 20 te beginnen?
Voorzitter zegt, dat he* Dag. Bestuur meent dat
30 woningen wel noodig zijn. Voorheen werden er
jaarlijks ook 30 k 40 huizen gebouwd en de bevol
king is toegenomen. Sprekecwijst als voorbeeld op
het plan van de bloemisten oom arbeidskracht van
het Zuiden naar hier over te brengen, doch het
ligt in het voornemen in de eerste plaats do inge
zetenen aan woningen te helpen.
De heer Preijde zegt, dat het voor uitbreiding der
gemeente toch ook op dein weg der gemeente ligt da
menschen Meiheen te trekken.
Na nog eenige bespreking, wordt tenslotte met
algemeene stemmen in principe besloten steun te
verleenen voor het bou^sven van 30 woningen.
Ingekomen is het verslag van de Vereeniging voor
Landbouwhuishoudonderwija te WinkeL Aan den
cursus hebben leerlingen deelgenomen, terwijl
er zich 28 hadden aangemeld.
Van de afdeeling Helder van het Koninklijk Na
tionaal Steuncomité aan miliciens, is dankbetuiging
ingekomen voor de toegestane subsidie.
Ingekomen fa procesverbaal van gehouden kao-
verificatie over het le kwartaal 1919, de begrooting
van de Gezondheidscommissie, waarbij do bijdrage
voor onze gemeente is geraamd op f 58.18 X.
Medegedeeld word* dat aan mej. E. Visser, amb
ten aresse bij het levensmfiddelenbedrljf, op verzoek
tegen 1 April ontslag is verleend, terwijl aan mej.
Wissekerke en den jongeheer R. Blom, tegen 15 Aug.
ontslag fa verleend, terwijl deze desnoods nog wat
langer kunnen nawerken.
Van den heer D. Koorn Is een schrijven ingeko
men, waarin hij mededeelt, dat hij zijn besluit om
te bedanken als lid van den Raad intrekt. Vele aan
moedigingen daartoe zijn adressant van de burgerij
ten deel gevallen.
Mededeeling wordt gedaan van het inkomen van
het verslag van de N.V. Spoor-(tram-)weg Wielin
gen—Schagen.
Nog is ingekomen rapport van de Hand elswinter-
avondschooi te Schagen, aan welk onderwijs door
mej. E. Visser en den heer J. Koomen fa deelge
nomen.
Van den Commissaris der Koningin fa bericht in
gekomen, dat met ingang van 6 Juni tot burge
meester dezer gemeente fa benoemd de heer C. W1J-
denes Spaans en dart de vereisebte eeden door den
■heer Wijdenes Spaans zijn afgelegd.
Naar aanleiding van deze mededeeling zegt de
heer Rezelman ongeveer "het volgende:
M. de V, Er fa ln de 6 jaar van uwe ambtsver
vulling die achter ons liggen, heel wat gebeurt door
den toestand ontstaan door den oorlog en niet het
minst door den watersnood, een tijdperk waarin
veel van uw krachten zijn vereischit. Uw taak fa
zwaar geweest, maar gelukkig kon u het werk
preateeren, waarvoor wij u dankbaar moeten zijn.
We hopen dat hert nu ingetreden tijdperk wat kal
mer zal zijn en dat we van tijdsomstandigheden als
zijn gepasseerd, in het vervolg verschoond mogen
worden en dart u .verter in het belang onzer ge
meente werkzaam moogt zijn.
M. de V„ ik heb gemeend dat dit de plaats fa
u en de ingezetenen hartelijk geluk te wensohen
met uwe herbenoeming. (Instemming.)
Voorzitter dankt voor deze vriendelijke woorden
en de instemming daarmee betuigd.
Van verschillende vakbonden fa een adres inge
komen met het verzoek tot het opnemen van be
palingen in bestekken omtrent den acht-uren-dag
en de 45-urige werkweek.
dachte onthutste haar. Was zij. zpnder het te weten,
reeds zóó ver gekomen? Ja. en nog verder. Het gaf haar
alles niets. Fiorsen zou nooit genoegen nemen met een
weigering, zelfs al gai zij hem die. Maar wenschte zij
ook wel te weigeren?
Zy jgenoot altijd wel van haar bad. maar nog nooit
was zy er zóó lang in gebleven. Het leven was daar
zoo gemakkelijk, en Duiten zoo moeilijk. Eindelijk dwong
Betty s tikken haar er uit te komen, haar bfaneiq
te laten met thee en om haar ie m&sseeren. Of Miss
Gyp zoo goed wilde zijn heneden te komen als
klaar was.
HOOFDSTUK VI
Winston was er geheel onthutst van. Met een
blik op Gypfs verdwijnende gestalte, zeide hij kort
tot Markey: ,.Waar heb je dien meneer gelaten? Doch
het bezigen van het woordje „dien" was de eenige
uiting zijner aandoeningen In den korten tijd, dien hij
noodig nad oré de hal door te gaan, kwamen er al
lerlei buitensporige gedachten fa hem op.
Toen hij de studeerkamer binnenkwam, neeg hfj
echter beleefd met het hoofd en liet het aan Fiorsen
over om het eerst te spreken. De vedelaar stond daar,
nog steeds met rijn bontjas aan en draaide, een deuk
hoed tusschen de vingers. Op z|jn eigenaar<*ge manier
maakte hij toch een zekeren indruk. Maar waarom kon h|j
ie niet recht aankijken, of, zoo h|j dit al deed, waarom
leek hjj je voortdurend te willen opeten?
U wist zeker al dat ik fa Londen terug wasf
majoor Winston?'
Dus had Gyp den kerel toch gesproken zonder
hem er iets van te zeggen. Dit was een bittere ge.'
dachte voor Winston. IfiT mocht haar echter niet ver
raden, en daarom 'boog Lij enkel. H|j voelde, dat zün
bezoeker bang was voor zfjn koude beleefdheid, en hjj
was niet in staat te begrijpen, dat dit voordeel Fkxreen
niet zou beletten hem acuter rtn rug uit te lachen en
te doen alsof hij niet bestond Er was inderdaad geen
werkelijke strijd mogelijk tusschen mannen, die zicht
in zoo verschillende sfeer bewogen, daar geen van bei
den den gerings ten eerbied had voor de levensopvat-/
ting van den apder
Fiorsen was begonnen de kamer op en 'neer. te
loopen, stond stil, en'zeide opgewonden:
„Majoor Winston, uw dochter is het mooiste wat
ik op aarde ooit gezien heb. Ik heb haar wanhopihj
lief Ik ben iemano, die een toekomst voor zich heeft,
al denkt u ook van niet. In m|j!n kunst bezit ik iedere
toekomst, die ik zelf wil als Sc héér slechts als vrouw
krijg. Ec heb ode wat geld wel niet veel, maar met
mijn vloot kan ik zooveel geld verdienen als rij
langC
i Wordt vervolgd
