D0NDER1U6 11 SEPTEMBEH 1919
HET ONBEREIKBARE.
VXU. J 11 5 j O ll'J M, Ü4&0
UitgeversTRAPMAN Co.
SCHAGEN, LAAN D 6. Int. Teleph. No. 2a
Ingezonden Stukken.
CALLANTSOOG BADPLAATS.
FEUILLETON.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
SC H A G E R
Alpicei Nieivs-
CIDBAIT
Dit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag, Woensdag.
Donderdag cn Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur wor
den I HN I IHN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
Prijs per 3 maanden f 1.20 per post fl.40. Losse nummers 6 cent.
ADVBRTBNTIËN van 1 tot 5 regels f 0.75, iedere regel meer 14 cent
(bewijsno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berekend
M. de Redacteur.
In het jongste Raodsverslag van Callantsoqa Irof jnjj
in het bijzonder de korte rede van den heer Voorzitter,
waarin ijj sprak ran de bestaande goede verstand
houding met de Familie Van de Poll, van het vele
goede, dat die Familie voor Callantsoog doet, y a n
de grondrulling. welke die Familie met
de Gemeente wil aangaan, vooral om de
Gemeente ter wille te z ijn, enz,
II bra het er volkomen mede eens, dat de waarachtige
bdtngstclling van de familie Van de Poll. voor Callants
oog van groote gaarde had kunnen zijn. Die Hooge
fkmilio zou met haar groote macht van rijkdom en
invloed zeer veel hebben kunnen doen voor den jbloei
en Welvaart van het dorp, ik bedoel1 voor hare ont
wikkeling als Noordaae.badplaats. Maar de Familie is
aiftyd in al do lange jaren dat zij hare bezittingen daar
heat. in gebreke gebleven,, pok maar iets tc doen,
dat 'Callantsoog vooruit kon brengen. De vooruit,
jtrafl,. waarvan ook hot dorp dc uiterlijke tookencn
reeds draagt, dankt zij aan den gpest des th'ds, aan
Jen Woei van Jandbouw en veeteelt aan ae eigen
kracht en ondernemingsgeest van de burgerij en aan
het goede beheer en inzicht van het Gemeentebestuur.
De machtige en rijke Familie Van 'de Poll hoeft daar-
ian echter part noch dedt
Want ondanks héér leefde in al die jarenin Cal-
Éntsoog voort het ideaal, zich te ontplooien aS bad-
jlaats. En steeds meer nadert dat ideaal zijne
«rwezenlijking. Wie van nabij Callantsoog kent'en eens
jen tijdsverloop van 20 jaren h.v. de revue laat pas.
Beren, die weet, dat langzaam maar zeker Callants^
jog zich gaat ointwikkeïen tot een der kleinereNoord-
doo badplaatsjes, en men hoeft geen vooruilziendon blik
h hebben om te zeggen .dat net als zoodanig werko-
qk wei toekomst heeft. Het Gemeentebestuur ziet dat
pok In, het gaat mee met zjjn tijd en wil een uitbrei-
Jtngsplnn laten maken. De Gemeente bezit zelf heel
wit grond in eigendom, in do onmiddellijke nabijheid
mn net dorp gelegen, welke grond als van nature
tastend is voor uitbreidingvan het dorp en dien
tand wil men exploiteercn voor villa bouw. enz. ESn
Jan iis zoo'n uitbreidingsplan van gnscfaatbare bjrteo
tans om een goed afgerond geheel te krijgen."" om
Ar zorgen, dat er maar niet in 't wilde weg gebouwd
Wfdt, dat de straten z<« doelmatig niogi ijk i
kortom, hel GcmeentJjestuur I gt ve-or ei. t ek i l
»st ^hoc het dorp kan en moet worden uitgebouwd.
Deze zaak nu is zeer acuut 1 geworden, waui er ziji
«eds aanvragen gedaan om gemeentegrond te koopeti.
Heinde daarop villaatjes tc Douwen en het zou mij
iets verwonderen, als reeds in de eerstvolgende ja-
«D Callantsoog verrijkt werd met een aantal nieuwe
pbouweu dat het inwonertal zich vergrootte door
wtiging van elders, .dat de pcnsiongclcgenheid voor
ttnergastcn zich yeigrootlc, kortom, dat Callantsoog
O leder opzicht hare bronnen van welvaart zag ver-
ruimen. Een mooi vooruitzicht inderdaad 1
Thans is dan pok. n L h-.: Jui e oogeiiMik aan"e<
broken voor liet ntet, ;tuur, voor den Ge
meenteraad om tot Jiir. Van de Poll het verzoek te
richten, een di 1 der luin n op, slelleO vo >r wan
(tógelegenlieid voor "het publiek. Er is glle reden toe
om dit oiliei'.el te doen. daar In.' alguneen belang der
Gemeente Callantsoog er zóó jen hoogste mede ge-v
beat zou zijn. Ik heb hier het oog op de zoogenaamde.
Noorderduinen, richting Groote Kecten. Die duinen zijn
laarvoor magnifiek geschikt, prachtig pm in te wan
dal® en van de matuur te genieten, en met klem
van mgumcuten kan het Gemeentebestuur de Familie
8.p de Poll aantoonen, van hoe groot belang die
vnje wandelgcleaenheid zou zjjn voor de bevordering
n j vreemdelingenverkeervan groote betceketnis
nu de uitbreiding van Callantsoog voor de deur staat.
En dc Familie Van de Poll zou met hal inwilligen van
dat verzoek de oprechte dankbaarheid van CaDanteoog
verwerven, zaj verrichtte daarmede een nobele daad!
Als het Gemeentebestuur in deze richting krachtig
gaat werken, js rij m.i. in heel wat veiliger banen,
aan op 't oogenblik, nu er sprake is van ruiling van
grond met de Familie Van de Poll De familie wil
aan de Gemeente een groot stuk der Noorderduinen
afstaan om zich daar te kunnen uitbreiden.
Doch In ruil daarvoor vraagt ze,... ('allanta-
oojr'i kostbaarste bezit: den Gemeentegrond
bij net dorp. gelegen om en nabij de villa der Familie I
En dat is van ver strekkende beteekenis.
Ik heb nu niet onderzocht of op dien duingrond der
Familie Van de Poll de Staat ook het erfpachtsreoht
hoeft. jVIaar jk vermoed van wel en geloof dat de
Staat op die duingronden zeer venstrekkende rechten
heeft, welke hij noodig heeft voor de verdediging van
de duinen en het achterland tegen de zee. In hoe.
verre dc Staat op deze duinen het bouwen van huizen
zou willen toestaan, zou nader moeten blijken, het
blijft de groote vraagt
Maar vast staat dit dat nimmer de Gemeente de
vrfje beschikking over die gronden zou krijgen, altijd
zou qj afhankelijk blijven van de goedkeuring van den
Waterstaat, die natuurlijk in de eerste plaats zal den
ken om tfle taak, die die duingronden vervullen en
om zijne vrijheid van beweging om de kustverdedi)
ging in orde te houden I
En dan daarna nog de vraag: is daar werkelijk
wel terrein, geschikt om te bouwen; vvddr ligt dat;
ligt het aaneen, of hier en daar een brokje; en hoe-f
veel geschikts is er? Hoe moet die grond dan bet
reikt voorden, daar ex geen enkele wgg hoenvoért.
elke verbinding zou nog gemaakt moeten worden, daar
voor gronden aankoopen. wegen aanleggen, enz. caz.
En dan nog daarenboven^ aat alles gelegen ver buiten
het eigenlijke dorp en de met denkbeeldige vréés. dat
er fliet voel graagte zal zijn om zóó afgelegen 1»
bouwen.
Welk een onzekerheid overal? welk een groot
geldelijk risico ook voor de Gemeentel
Vergelijk daarmede nri eens het aanzienlijke stuk
grond, dat de Gemeente zeJT bezit, .alles aaneenge»
legen, onmiddellijk aan het bestaande dorp; de nieuw
te maken straten aansluitende op de bestaande stra
ten. van alle kanten te bereiken. Fin daarbij een uitge
strektheid. die voldoende is voor 'pen snelle uitbreiding
in ecu reeks van jaren, wel voor 25 jaar, misschien)
nog langer.
De Gemeente heeft dus voor afrienbaren tijd zelf
grond genoeg, om aan elke uitbreiding te kunnen vol
doen, en behalve dat. grenst er nog particuliere grond
aan het bestaande dorpal met al een schitterend Voor
uitzicht voor het ontstaan van een flink en mooi dorp.
En daarbij geen cent risico, integendeel: niet anders
dan baat. direct voor de Gemeentekas en indirect voor
de Burgerij. r
Een perspectief, zoo mooi, dat het waard is er met
allo energie aan te werken, tot heil der gaheélé Gó-
meente Callantsoog. Dat is het ideaal, dat de jaren
door leefde in de harten der Callantsoogersl
Die ruilingsidée is ook heel onlogbcht
Ge verfraait uw.dorp, uw woningen knapt
ge op —go sticht er een mooi raadhuis de vernieu
wing van kerk en toren slaat, voor de deur een
eigen postkantoor mot telefoonkantoor komt spoedig
ge denkt over den bouw van een nieuwe burgtv
DOOB JOHN GALSWORTHY
..UITGAVE VAN W. DE BAAN. UTBMBT.
oD,
Toen dacht zij aan baar vader die nog steeds
r®tberinnerlng trouw was en schaamde zich.
5®®jinigo mannen minnen voort zelfs na den dood!
"och soms kon zij niet laten te denken: „Ben ik
riebr ton kaarsvlam? Zal bij niets anders doen dan
ham "SJtoLem? Van welk, werkelijk nut kan ik voor
m zijn, ik, zonder vrijheid, met mijn kind, dat
opgroeien?" Toch wtaron al deze gedachten, tot
jP zekere hoogte onwerkelijk. De strijd hcorschte in
2®*®°!»©, zóó diep, dat rij hem nauwelijks begrij-
ütati n' eD geleek op een poging om de inatinct-
vrees voor een af grond te oud ontrukken. Dan
ui) zij oen soort van wrok tegen al heit gelukkige
*6ov< r?n<*oai haar ln dazo zomerdagen tegen de
ver H? tot zonlicht en de golvei; de witte zeilen
men »5*°> to stille, in het zonlicht badende pijnboo-
gen ij^°D kaar kind, dat lachend rond stoelde; te-
heftiq XfnL en audere bedienden tegen dit g©-
niglag tot o uiivoudig look en oh ter
tordj^^^jnet .Ontzettend verlangen uit naar de
Hadorec
Woor.m,^0^11011 met „Waarde Vriendin". Haar ant
en au 7f?r° steeds veel tijd. Zij sUep ndet goed;
tonic© «n.»*, v UUI' 1,1
^dereen^' t iUK l'l'r dag. En toch luid bijna
Wo ha. brieven kunnen lozen, die, evenals do
^^Konnon tl,.,,» «mi
izü i voei iija. Ziiji i>uoj> dhoi Koe<i,
gezien ;J Wakker lag, zag zij met gcsloien oogen zijn
glimeer duidelijk met don tragon, plagotrigen
toaaJa» ou den ploteelingon, diepen ernst, lion-
tee fa zij .lat bij buigs baar h i ildo, do
Milder ri|,|> dui'b /.onder licl b< ,,fd om tc
fatdat ••Z|W0'" !,i; a! U'til'T in u-nter d. in,
WJd in')J »it hei oog verloor, cn plotsolinp m.-t
tui,,'. 1 "t .o v>kt „Als j me niet liefheiit,
•tavorl n r vuulaan!" Zijn gezicht, zijn achterover
Woo,. 1 1
OU ,.on; ^>11 hij nu bij eenmaal van haar weg was
fatt eJ?Vp" dat liet 't beste was om het af te bro-
Ujto-E mmr te vergeten? Daarginds zou bij meisjes
die nog ongerept waren door bet leven
ich^o-ton zij. llij had 'het geheele leven nog voor
latt®0^ dan wel mogelijk dat hij kon blijven
"or zm naar lemand zoo als zij, die niets meor
6 nierfj tod? Hot «en of andere blauwoogige meis-
to. bruin baar dat typo dat zoo superieur was
haate zou hem van baar wegrukken, of
bad dit misschien reeds gedaan! Wat zou dat? Zou
baar leven niet treuriger zijn dan 't placht te we-
zqp? Ah, zóóveel treuriger dat zij er niet over durfde
denkend
Toen kwam er ln vijf dagen geen brief. iEn met
lederen ledigen morgen werd de pijn in haar hevi
ger een scherpe, duidelijke pijn van verlangen en
jaloezie, geheel ongelijk aan het gevoel van belee-
digden trots, dat zij gevoeld had toen zij Fiorsen
met Daphne Wing verraste in de muziekkamer
honderd jaar geleden, zooals het baar toeleak. Toen
ook op den vijfden dig do besteller niets achterliet
dan een rekening voor de schoentjes van kleine
Gyp en een briefje van tante Rosamund, die te
Harrogajte, was, waarheen zij rnert Winston was ge
gaan voor de jaarlijksche kuur, zonk Gyp's hart
tot in de diepste diepten. Was dit het einde? En
met een blind, dof gevoel dwaalde zij het bosch in,
waar het neervallen, der dennonaalden, seizoen op
seizoen, van den grond een zacht, donker stofkleurig
bed had gemaakt, waarop het zonlicht de pijnboom-
takken afteekende, en mieren rondscharrelden om
hun groote mieronlhooipen.
Gyp liep voort tot zij door de grijsbruine boom
stammen, waarlangs strepn hars llepn, geen buiten
wereld meer kon zien, en na zich te hebben neer
geworpen, drukte zij haar ellebogen diep in de laag
dennennaalden.
Tranon, die anders zoo zeldzaam waren, welden
in haar ('ogen, en biggelden langzaam naar de ban
den waarop baar kin rustte. Huilen hielp intus-
schén niets! Dat maakte haar enkel van streek, het
gaf ook geen verlichting. Zij wentelde zich op den
rug en bleef bewegingloos liggen, met de zonne
stralen warm op baar wangen. Wat was het hier
stil zelfs op het midden vqn den dag. Het ruischen
van de kalme zee kon zoo ver niet doordringen, ar
waren bijna geen vliegen en er zong geen enkele
vogeL Do rijzige, kalo stammen der pijnen rezen
overall ivmi haar op als pilaren in een tempel met
een dak van donkere takken en lucht Er dreven
ii«.ngT.nj):m dnrmpi wolkjes over het blauw. Er -behoor
de vrede te heerschen doch ln haar hart was
die niet te vinden)
Een donkere gestalte kwam door de boomen oen
eindje verder zachtjes aan, toon nog een twee
ezels, die ergens los waren gebroken, cn die nu ei
kaars hals en neus stonden te bclikkon. Die tweo
nederig© dieren, zoo vriendschappelijk tegen elkaar,
gaven haar een gevoel van beschaamdheid: Waarom
moest zij modelijden met zichzelf -hebben, zij, die
alles in het leven had, wat zij verlangde behalve
liefde de liefde waarnaar zij gemeond had nooit
te vullen- verlangen? Ach, maar zij wenschte haar
mees terswoning (welke voor de Gemeente zoo noodig
is als brood voor den raensch) ge sticht vereenö
gingen voor plaatselijk belang en voor ontwikkeling,
nut en genoegen in elk opricht frissche gedachten,
gericht op verbetering, op vooruitgang van uw dorp,
en zoudt ge uu eraan denketn. ae komende uit,
brei ding. jpoderne woningen, landhuisjes, misschien
een hotel ens. te doen bouwen, ver buiten uw dorp?
Dat is vierkant met elkaar in strijd, dat klopt met
met elkaar, daar is disharmonie van gedachten en doel
einden 1
Heusch. ik rie niet in. dat in éénig opricht die ruiling
van nut kou kunnen rijn voor de Gemeente. Ik zie
niets dan gevaar, bezwaren en moeilijkheden en risico van
het aangebodene; niets dan voordeel van het tegen
woordige. Callantsoog heeft, barittende dozen bouwgrond
niets anders noodig dan wat vrijheid in hare om-
gevinn die He Familie Van de Poll haar kan verschaf
fen. De vrijheid, jiia Petten b.v. bezit op het werk/
spoortje en op de "duinen, bij den Staat in beheer,
en door den Staat vrty toegankelijk gesteld..
Op dat aambeeld kloppe men in Callantsoog bij
voortduring, gedachtig aau het spreekwoordde aanhou
der winti En als Alle pogingen falen daartoe, jyelnu,
dan maar zonder die vrijheid, de dwang zal den groei
niet keeren. .en maar woer gehoopt op andere jijden
die na deze komen 1
Die andere omstandigheden, die heel gauw kunnen
komen, rijn velerlei en brengen dan Wellicht zoo ge.
makkelijk alles, »wat men wenscht en noodig heeft.
Maar nimmer sta men dén bouwgrond af, die Cal
lantsoog" s toekomstbron is! Die hoofdzaak houde men
steeds voor oogen. en late zich fiiet voeren op rijba
nen. .die niet naar het doel leiden, maar van
het doel afl
Met welke bedoeling de familie Van de Poll dit rute
lingsplan aan de hand heeft gedaan, eb juist op dit
moment kan gevoegelijk in dit bestek onbesproken
blijven, als ntet ter zake dienendel Strekking toch
van deze regelen is van onpartijdig standpunt aan
te toonen. waar m.L het gemeenlebelang ligt. en hoe
men zich ln Callantsoog de toekomst van bef "hoofd
dorp moet denken.
Ik hoop en vertrouw, dat met ruimen blik de nieu
we Gemeenteraad onder aanvoering van zijn energie»
kenBurgemeester, deze voor Callantsoog zoo hoogst
belangrijke zaak in goede banen zal leiden. De zaak
bekeken uit éigen oogen en van eigen standpunt
als bestuurders van Callantsoog Alleen vragende:
wat is en waar ligt de toekomst van ons dorp:
afkeerig van bijkomstige belangetjes en bedoelilik
jes; maar bovenal ook zich zeer beslist onttrek/
kende aan de sterke invloeden die niet met het
meen belang strooken. ploch die slechts bedacht zijn
op persoonlijke, of famiücbeelangen of -liefhebbe
rijen. en Callantsoog zal daar in lengte van dagen
wel bü varen.
K. KERKMEER.
Schagen. 9 Sept 1919.
Zitting van Dinsdag 9 September 1919.
Gesloten deuren.
De eerste raak heden was die van den heer Officier
contra Bernardus Johannes Bakker een Alkmaarsche
loopjongen, die voorwaardelijke strai met proeftijd had
opgcloopen en die nu binnen den bepaalden tijd weer
'„kwaaa' had gedaan. Daarvoor moest hij thans te
rechtstaan. doch dat moet dan met gesloten deuren
geschieden.
nu ten laatste, met haar geheele wezenl
Huiverend stond' zij op; de mieren hadden haar
bereikt, en zij1 moest ze van haar japon en bals ne
men. Zij- dwaalde weder in de richting van bet
strand. Indien bij inderdaad iemand gevonden bad,
die zijn denken vervulde, en baar eruit verdroef,
des te beter voor bem; nooit zou zij hem door woord
of teeken laten zien, dat zij naar hem verlangde
nooit I Zij' zou nog liever sterven I
Zij trad in bet zonlicht Het was eb; en bet natto
strand glansde van opalen tinten; er waren kromme
sporen op zee, alsof er slangen onder de oppervlakte
her- en derwaarts doolden; on naar het westen was
de bruine rotsboog, die de kustlijn plotseling onder
brak, als een droomgestalte. Alles was als een droom.
En plotseling begon baar hart hevig te kloppen, en
een vurige kleur ©vertoog baar wangen. Op den
rand van een lage kliphank zat Summerhay.
Hij stond op en kwam naar baar toe. Terwijl zij
baar handen aan baar gloeiend gelaat bracht, zei
zij:
„Ja, 1 kben bet. Heb Je ooit zoo'n zigeunerin ge
zien? Ik dacht dat je nog in Schotland was. Hoe
is 't niet Ossy?" Toon begaf baar baar zelfbeheer-
eching, en sloeg zij baar oogen neer.
Et Gaat niet, Gyp. Ik moet 't weten".
Het Leek Gyp toe, dat haar hart opgehouden bad
met kloppen. Zij zeide kalm: „Laten we even gaan
zitten", en ging onder den rotsoever waar zij vanuit
bet buis niét te zien waren. En daar, terwijl zij de
grove grassprieten tusscben de vingers doorhaalde,
zedde zij, huiverend:
„Ik heb toch nooit geprobeerd j© er toe te be
wegen, wel?"
„Nee, nooit".
„We doen verkeerd".
„Wat hindert dat? Daar zou niemand zich ooit
iets van aantrekken die liefheeft zooals ik. O, Gyp,
kun je me niet liefhebben? Ik weet wol dat ik nfbt
veel zaaks ben". Wat klonk dat jongensachtig! „Maar
't is nu elf w<jkon vandaag sedert we elkaar in den
trein ontmoetten. Ik geloof niet dat ik een minuut
rust heb gehad vanaf dat oogenblik.
„Heb je 't geprobeerd?".
„Waarom zou ik. als ik je liefheb?"
Gyp zuchtte; verlichting, vreugde, pijn zij, wist
het niet.
„Wat moeten we dan beginnen? Kijk daar eens
dat hoopje blauw in bet gras is mijn dochtertje. En
dan baar va eni mijn vaderen
„Em wat?"
„Ik ben bang ivoor liefde, Bryan!"
llij dit voor de eerste maal noemen van zijn naam,
wordi Bryan bleek, en vatte haar band»
Om onder dak te kómen-
Slappen wc over op hef volgende strafzaakje, waarin
mijnheer Bernardus Hoogland, een gede!ineerd koop
man, moest terechtstaan, wejgens diefstal van een paar-
denhoofdstd. Dat -had sinjeur 'm geflikt te Twisk in
den nacht van den 3Qsien op den 31sten Juli. De
eigenaar van het paardenlioofasid de veehouder H.
Zijp. uit Twisk. was met het gevalletje natuurlijk niet
tevreden ®n diende aanklacht in. BekL bekende hedém
het 'feit en had het. naar h(j opgaf, gepleegd om onder
dak te komen
De eisch. door .den O.v.J. tegera beklaagde ingesteld,
luidde 6 maanden oev.
Mr. Step. verdediger, kon zich met dit requisitoir
vereonigen.
De brente slag.
Volgen beklaagden Hendrik CorneUs Kroot, geboren
te Haarlem 29 Juli 1897, wonende te Amsterdam, laatste
lijk gedetineerd te Den Haag en van beroep varens
gezel en Hendrikus Verwaijen, geboren in 1863, koop
man. laatstelijk eveneens gedetineerd. JKrook was pre
sent. zijn maat was weggebleven. D© hoeren hadden na
cenig overleg zich begeven naar hef pakhuis van den
beer Jan Daalder, grossier in koloniale waren aan de
Laat ie Alkmaar. Dat gebeurde in den nacht van 25
op 26 Maar j.1. Toen moest dan de groote slag geslagen
worden, Verwaijen. voorzien van de noodige loopers
en valsche Reutels, wist de pakhuisdeur na eenig mar
telen open te wurmen en toen werd. nadat een pndé-
re deur mét #en boor terdege was bewerkt én in
het paneel een. dertigtal gaten waren aangebracht, dit
paneel verwijderd en weldra stond het nachtelijke tweé-
tal in het aangrenzende kantoor van Daalder. Daar
werd door hen "Zeer vrijmoedig huisgehouden. Reeds
sinds maanden heeft men in een der gangen vaa
het "rechtsgebouw, leidende naar het Huis van Bewa
ring een oudcrwetsch zeer gehavend brandkastje kun
nen zien waaruit de achterwand met ruwe hand en
het noodige gereedschap nagenoeg heelemaal is Ios-
rokken. Maar daarin zat ae .,mop" intusschen niet
een lessenaar hadden ze meer suoces én wérd waf
zilvergeld en Oen groot aantel centen buitgemaakt. Ver
wagen was echter een leeperd. zoo eén van: nul, ik
hou het witgeld. Want Krook kreeg alleen wat brons-
munt als deel De rest hield zijn maat. die nog ka»
merhuur moest betalen. Naderhand zonden ze wel ver
der doelen Maar daar is nooit wat van gekomen, zei
Krook.
Nadat Jan Daalder en de politiemannen, die het omT
derzoek hadden bewerkstelligd, als getuigen waren gé
hoord. kreeg de O.vJ. het woorcT Deze wilde aan
Krook als eisch 6 maanden gevangenisstraf toebedeel
ten. doch kwam ten slotte tot de conclusie, dat het
aanbeveling verdiende, de gcheeló strafzaak aan té hou
den, rpede om ten aanzien van den thans afwezigen
tweeden beklaagde meerdere gegevens te verkrijgen.
De rechtbank bepaalde, dat deze strafzaak ral wor
den geschorst en nieuwe instructie zal worden gelast
Een trio van Hedambllk.
Nu kregen we drie beklaagden. ..tegedjjk. en wed de
hoeren: Jildert van der Veen. geboren te Medém*
blik. den lOden Juli 1887 en aldaar woonachtig, van
beroep visscher. Lambertus Jansen, geboren in 1880,
ook een Medetmblikkcr visscher en de 28-jarige TheoC
dorus Nicolaas Daajj. eveneens visscher te Modem-
blik. Paaij was aanvankelijk absent en toen h«t zaakje
al een poos in behandeling was .kwam sinjeur aan/
zetten. HU had de reis per fiets gedaan en onderweg
„malheur" gehad. Nu, dat kan iemand overkomen
maar nu werd de film weer van 't befltfi af aan afl,
gedraaid. Dat was ook gezellig..-
't Zaakje kwam hierop neer. dat de heeren van den
zomer eenjge keeren jn andermans visch netton wa
ren gevaren, die toen maar stuksneden en binnenboord
haalden en de merken er van verwijderden. Een en
ander met het doel om die netten tan 'eigen bate té
yBang hoe bedoel Ja (bang?"
Heel zacht zeide Gyp 1
„Ik zou wel eens te veel kunnen liefhebben. Spréék
er nu niet meer over. Nee, toe nul Laten we nu
Hüj bleef tot dé thee en er werd geen woord méér
over liefde gesproken. Doch toen hij; -,weg was, ring
zij onder den pijnboom ritten met de kleine Gyp
op haar schoot. Liefdé AE haar moeder de liefde pad
afgeweerd, zou zij nooit geboren zijnde muggen
begonnen ai te bijten voor zÜ naar nuis ging.
Nadat zij bad toegekeken hoe Betty de ldeine Gyp
baadde, ging rij .de gang door naar haar slaapka-i
mer, en leunde uit het venster. Was het mogelijk dat
zij .vandaag op den grond had gelegen, terwijl de tranen
van wanhoop haar on de hand biggelden? Units van
den pijnboom was de maan .opgekomen, zacht en
nauwelijks zichtbaar aan den verbleekten hemd. Een
nieuwe wereld, een toovertuin I En wat was er
tusschen haar en deze wereld? Dien avond zat zij
met oen hoek qp haar schoot, doch las niet en jn
haar voltrok zich die vreemde omWentoing. die jfch
voordoet in de zielen van alle vrouwen, d|o geen
halve mannen rijn pis zij voor het eerst beminnen
het verzinken van het ..Dc" in het „Gyf het harts
tochtelijke, spiritueele zich onderwerpen, het alge-
iieele, onbewuste opgeven van dan wil vóór nog de
'vollediger vereeniging volgt
Zij sliep zonder te 'droomen,en werd zwpar en
gedrukt wakker. Zij was te lusteloos óm te baden en
bleef dien morgen met kleine .Gyp op het strand rit
ten. Had zij energie of moed genoeg om hein dien
middag bij den rotsboog te ontmoeten, zooals zjj hem
beloofd had? Voor het eerst sedert zij een klein en
ondeugend meisje was, vermeed zij Beity's oogen
Men kon wel piet tang zijn ïoor die dikke, trouwe
ziel, maar wel kon zij u het gevoel geven, aat rij te
veel wist Toen het tijd was, gmK Z'J. 113 vroeg thee
te hebben gedronken, uit; want als zij niet ging, zou
hij komen, en rij wilde niet dat de bedienden hen
twee ach tereen vólgende dagen met elkaar zagen. Dézé
laatste dag van Augustus was warm en stil* en had
een zekere weldadigheid het koren was allemaal
rivier over en nam een voetpad terug paar bet" strand
Aan dien kant groeiden geen pijnboomen, daar de
bodem hier vruchtbaarder was en van een rood
achtig bruin De tweede snee klaver stond reeds hoog,
en de hommels waren er druk in pan het werk, fn
boven haar schoten de ,witkclige zwaluwen neer en
zweefden weder omhoog.
I SYordt swvolgdl
