Uti het Hart van Holland.
Gemengd Nieuws.
GEMEEVrgKAAD VAN ZAANDAM.
Bij de behandeling van de gemeentebefrootinf
voor het dienstjaar 1920 heeft de gemeenteraad
Woensdagavond de jaarwedden van do wethouders
van f1500 verhoogd tot f2500 'sjaars, waardoor de
post op de begrooting, mode door de benoeming van
een vierden wethouder, gebracht werd van f 4600 op
'f 10.000.
Het presentiegeld voor de leden van don gemeente
raad werd van f4 por zitting verhoogd tot f8, tere
wijl voor het bijwonen der vergaderingen van de com
missie van bijstand een vergoeding van f 5 per ver
gadering zal worden verleend.
De heer Fermie, Middenstand, verklaarde zich te
gen elke bezoldiging, zoowel van de wethouders als
de raadsleden.
EEN BRUTALE INBRAAK,
Een tweetal mannen vervoegden zich Woensdag
avond aan een woning aan de Briljtraat te 'e-Gra-
venhage," waar aLleen een bejaarde hulshoudster aan
wezig was. Zij vertelden de vrouw dat zij van „de
politie waren" en dat de bewoner van het perceel
verzocht had eens op het dak van zijn huis te gaan
kijken omdat hij vermoedde dat daar looddieven aan
't werk waren.
De vrouw, niets kwaads vermoedende, geleidde de
twee mannen naar de zolderverdieping, waar een der
kerels haar met een hard voorwerp eenige forsche
slagen op hoofd en haüs toebracht, waarna de vrouw
aan de trapleuning werd vastgebonden.
De Inbrekers doorzochten daarop het geheele huls.
Overal werden kasten opengebroken. Gouden en
zilveren voorwerpen werden onaangeroerd gelaten.
Alleen een klein bedrag aan geld, ongeveer 20 gul
den wordt vermist.
Het politieonderzoek bleef tot dusver zonder resul-
taak
VECHTPARTIJ MET DOODELLIXEN AFLOOP.
Gistermorgen is te Rouveer, gemeente Staphorst,
het lijk gevonden van den dertigjarigen R. Visser,
met een diepe snede in den buik.
.Eergisteravond is hij met vrienden op visite ge
weest. Op weg naar huis ontstond ruzie, waarbij Vis
ser gewond werd en daarna in «en schuur gelegd,
waar men gistermorgen het lijk vond.
De vermoedelijke dader is gearresteerd,
EENIQENBUHG.
In het café van den heer Krijgonaa had op Donder»
dag den 20 Nov. de verkooplng plaats van een nieuw
htus met boet en erf en 2 perc. wei. en bouwland,
groot 90.20 A., eigendom van den heer C. Kos, nL
uaar. ten overstaan van notaris Laarman. Kooper werd
van die perceeien de heer G, Teaaelaar, té ruitjén,-
horn. voor de som van f8524.
WHMNMUf.
Do Duitsche exjrroonprins stelde aan het comité
van ondervoede Duitsche en Oostenrijk! che kinderen
in Holland een bedrag van f 50 beschikbaar. De
kroonprins 'gaf mede te kennen in xtfn woning, de
pastorie te Oosteriand, aan een paar ondervoede kin
deren voor enkele maanden onderdak ènz. te gevén.
Deze en volgende week verwacht men hier wéér dus
danige kinderen, in totaal zullen er 45 onderdak wor
den gebracht
VOORDRACHT.
Voor Heemraad van het Ambacht van Westfriestand.
genaamd Geestmeramlbecht. is het volgende drietal op
gemaakt 1 G. Duin Spierdijk2. A. Schrooder,
Hensbroek; 3. Jhr. A. L. van Spengler. Zuidseharwoude.
-4- BARSEN GERHOKN.
Tot Hoofdingeland van het Heemraadschap der
Strijkmolens van de Schager Kogge is gekozen de heer
J. Pluister te Barsingerhorn. Daarmede is het ooilege
van hoofdingelanden weer voltallig,
WINKEL.
Zondag ij gaf Winkels Harmonie onder leiding van
den heer Egmoad. *n goedgeslaagde uitvoering in het
lokaal van den heer Kroon. De zaal was Hink bezet en
de verschillende muzieknummers, ^oowel als de stuk
jes liepen vlot van stapel en vonden een aandachtig
gehoor. Tot slot een gezellig bal. .dat de aanwezigen
nog geruimen tijd bijeen hield.
OUDE NEEDOOq». 4
Het door den Raaa genomen besluit tot opheffing
der openbare lagere school te Zijdewind is door heeren
Gedeputeerden dezer provincie goedgekurd.
STROET.
Dinsdag gaf de gymnastiekvereeniging W I K. alhier
hare eerste openbare uitvoering, onder leiding van
ha reu wakkeren Directeur, den heer Melker, van Scha
ren, in het lokaal van den heer D. flarten aldaar.
De heer Melker, tevens voorzitter, opende dézé bij
eenkomst met een goed gepest woord, waarna een
begin gemaakt werd jnet de werkzaamheden. Met ge
rustheid kan gezegd worden, dat door de heeren- en
damesleden héél goed is gewerkt. De vrije- én ordé-
oefeningen zaten er heel goed iin en werdén dan ook
corieet afgewerkt. Een heel leuke aanblik was die
der afd. kleine jongens en meisjes, welke allen, zélf
bewust van hun kunnen, heel vrijmoedig-op .het too-
i'ed stonden en huin werk allerliefst volbrachten. Door
de grootere leden is ook getpond. dat met vlijt is ge
werkt aan brug en rek ën zelfs kregen wij op deze
eerste uitvoering al een reuzenzwaai te zien Dé mét
bengaalsvuur verlichte pJatisohe groepen werd door een
elk bewonderd en was dan ook heel goed gekozen
Het4 geheel werd door een 3_tal voordrachten afgewis
seld. W.I.K. kan dan ook met voldoening op dezrtn
avond terugzien.
'T ZAND.
De heer A. J. F. Oudendal, geneesheer alhier, is
Donderdag te Leiden gepromoveerd tot Doctor in de
Geneeskunde, op het proefschrift: „Het zenuwweefsél
in en om de baarmoeder."
Hij verwierf den hoogs ten graad cum laude (met lof):
DE LEELLIKST EVROUW VAN LONDEN.
Een Loodensch variétéuarlist. mr de Biere, die zijn
auditorium .als goochelaar en illusionist pleegt te ver
maken. zou dezer dagen op een nieuwe attractie. Het
resultaat van zijn peinzen was dat er eea advertentie
in de „Tumes" verscheen, waarbij werd opgeroepen
zij' die'zich beschouwde als te zyn de leelijkste vrouw
In Londen."
Deze annonce trok sterk de aandacht van het Lon-
densche publiek en van de heele Engelsche pérs.
Aan commentaar geen gebrek natuurlijk, en menig
boosaaidig echtgenoot raadde zijn «ga aan eens een
kansje te wagen.
Men was zeer benieuwd of er werkelijk vrouwen zou
den zijn die genoeg zelfkennis hadtien om zich te
beschouwen ais het grootste monster van Londen, jen
da dag waarop de dames met kromme neuzen, afge
broken tanden, zomersproeten enz. enz. zich hadden
aan te melden, stond het voor het St. George Hall-
Variété zwart van., reporters, de een al nieuwsgieriger
en kopijjbcluster dan do ander.
Maar dames met loelijke gezichten daagden niet op
meisjes, die toevallig voorbijkwamen» liepen zoo
hard zi konden door, of staken de straat over voor
ze bij de deuren van St. George Hall kwamen. En
op de autojbussen keken ze met voorbedachten rade
den anderen kant uit....
De verslaggevers wisten niet beter be doen dan dr.
de JBiere te gaan interviewen. Deze verklaardé dat
het hem volle ernst was zich een zeer leelijké vrouw
,,aan te schaffen"'t was geen grap maar ..business",
en een goed engagement stond den ultra-leelijkért té
wachten Geen engagement waar een huwelijk op volgt
natuurlijk, maar een engagement voor het variété.
Het zou niet moeilijk zyn met allerlei hulpmiddeltjes
•en loelijke .vrouw te „maken", verklaarde de illusio
nist. .jnaar zij zal zich tusschen het publiek moetefi
bewegen en daarom heb ik liever een écht-leélijké.
En Sn de reclame hé, door deze advertentie...."
Voorloopig zag het «r echter niet naar ült. dat de
ertist zijn Jeelijke helpster zou krijgen. Er kwam nie
mand opdagen... Maar daar naderae de brievenbesteH
Ier en leverde niet minder dan dertig brieven af.
de damea solliciteerden liever schriftelijk om Jater op
een wat minder opvallende manier te worden .ge
ëxamineerd,"
Waar ze schoon gelijk ln 'hadden, want niemand,
zelfs een loelijke vrouw niet. wordt gaarne door een
drom verslaggevers roef en zonder camera, opgewacht.
Onder die dertig brieven waren er verscheidené
waarin vriendelijke insinuaties atonden aan het adres
van „vriendinnen" die zéér wel. in aanmerking kon
den komen, en in één brief beval een dame haar dienst
bode aan
Van de dertig sollicitanten wenden er acht opge
roepen
De jury bestond 'uit negentien journalisten, die de
grootste pret in het geval hadden, maar vijf van de
acht gegadigden voor heelemaal-nietJeelijk verklaar""
den Van de drie overgeblevenen kreeg-dé ,,prijawin
ster" 14 stemmen, en zoo kan deze aame, die zich
achter het pseudoniem' „miss Leyton" wenscht te ver
schuilen. er zich op beroemen de leelijkste vrouw
van Londen te zijn
In ieder gevat out zij met haar omschoone gelaats
trekken een flinËe gBge verdienen. Zij deéldé dén
verslaggevers mede. dat zij van beroep pianoJeerares
is. .maar het niet al te druk heeft roet haar leèsen
en daarom naar iets anders uitkijkt.
„Ik heb nooit geprobeerd me „op le knappen", met
rouge of poeder of valsch haar of zoo", verklaarde ze.
„Mijn moeder heeft me tan kindsbeen af voorgehou
den. dat ik afschuwelijk was, en het is ook op héér
aandringen geweest, dat ik op de advertentie heb ge
reflecteerd En ik ben maar blij.dat ik het gedaan
heb. want van het lesgeven heb ik meer dan genoeg.
Ik heb een heeleboei vrienden en „één of twéé min
naars" (1) Mijn leelijkheid staat hun niet in den weg
Maar mezelf beschouw ik als een monster... Hdbl
DE DUURTE.
Volgens de Labour Gazette. het officieele orgaan
van het ministerie van arbeid, bedroeg de gemiddelde
verhooging in de któnhandelprijzeft voor de voornaam
ste levensmiddelen op 1 November 131 pet. in verge
lijking met Juli 1914, een vermeerdering met 9 pet
sedert 1 October ®n op 2 pot. na het hoogste percentage
dat in den oorlog bereikt werd. In het begin vau Juli
1919 was dit percentage tot 104 pet gedaald en de
stijging van de kromme sedert dien datum is. zegt de
da Times, zoo steil, dat zij ongerustheid wekt
Als men huishnur. kleeren. brandstof en licht met'
den prijs van de levensmiddelen meerekent, wordén
de kosten van het leven tot 125 pet. teruggebracht,
maar dit is toch nog 5 pet. meer dan in October.
een licht hart. Ging het niet naar haar? „En dan
begint het eigenlijk pas", zeide hij tot zichzelf. De
karrenweg begon, duidelijk zichtbaar, achter het
Lonkhuis. Halverwege de helling zag Ralph tot zijn
groote verbazing een Indiaanse!)en jongen op den
berm zitten, zóó bewegingloos ais een beeld -p zoo
onbeweeglijk dat Ralph reeds vlak bij hem was.
voor hij bewust werd, dat de gestalte geen deel uit
maakte van het landschap. Het was venassend zoo
iets te vinden in een wereld, die hij geheel zijn eigen
dacht. I n
De jongen droeg een geborduurd fluweel vest, een
schoon katoenen hemd, een rooden gordel, een lee
ren broek en. mocassins. Op zijn hoofd stohd een
groote vilthoed, niet een enormen, stijven rand
Het was een knappe, goed gebouwde jongen van om
streeks negentien jaar, met een gezicht dut 'venvee
uitdrukking vertoonde als dat van een kat Ken pak
van tamelijken omvang lag op den grond naast hem.
„Hallo daar!" riep Ralph verrast.
De Indiaan stond op, en stak, zonder een spier
van zijn gelaat te vertrekken, heui een hand toe.
„Wel!" zei hij.
„Jij bent vroeg op", zeide Ralph. „Wat voer Je hiei
uit?"
De jongen trok aan zijn oor en schudde het hoofd
om Ralph te kennen te geven, 1at hij zijn woorden
wel sparen kon. Met onmiskenbare teekenen bracht
hij hem toen aan het veratand, dat hij op Ralph had
gewacht, en dat deze hem moest volgen.
„Op mij gewacht?" zeide Ralph. „Wie bon jij, voor
den drommel?"
De jongen antwoordde iets ln zijn eigen taal en
Ralpih ving dan naam Nahuya op. Dat vervuilde
Ralph met een zekere ongerustheid.
Zonder verder eenlg antwoord af te wachten,
legde de Indiaan zijn bundeltje op den schouder en
begon ln een flink tempo omhoog te klimmen. Ralph
volgde zoo snel hij kon. Het voorval bad zijn piel
zier in den morgen verjaagd. In zfjn droonien over
de komende reis was geen plaats voor een derde.
Ralph kon slechts langzaam vooruit komen. De om
vang zijner bagage veroorzaakte hem meer last dan
haar gewicht Hij had de opgerolde dekens onder
den eenen arm, en den ralssak onder den anderen
De Indiaan keek geen oogenbllk achter zich of hl
ook moeite had hem bij te houden.
De volmaakte onverschilligheid van den jongen
verhoogde Ralph'e stemming niet Na een mijl, in
zweet badend en met gebroken armen te hebben af
gelegd, liet hij zijn lasten op den grond vallen en
schreeuwde hij den Indiaan toe om stil te staan
De jongen keerde langzaam, met een zeker soort
minachting op zijn schreden terug, laadde zijn algen
NOODLOTTIG SPOOMWWWAGBLTTX.
Uit Dresden. 19 November. -
eehft op het smalspoor Doabeln—Muegsln een
plaats gehad. In het ststios Toellsehuete rijd,.,
góederen trein, die tengevolge van de ondeugdélij
van h et remmaterlaaF niet spoedig .genoeg stoppen
kon, zachtjes op een reizigerstrein met net °nge>u jg
gevolg, dat deze in beweging geraakte; een beweging)
die spoedig, tengevolge van ae heiling der baan, m
een razende snelheid overging -
Stoker en machinist sprongen van de machine, y*
trein snelde voort met de vaart van een lawine, tot
dat hij bij een bocht, waar zich juist een brug
uit het spoor ging .Alle wagens gingen aan spin*
tors. Tot dusver zijn 4 dooden. en 24 zwaar gewonden
te voorschijn gehaald.
EEN TWEE-JARIG KIND ALS BEKLAAGDE.
In de gerechtszaal van de Londensche voorstad
Bow was dezer dagen Hls beklaagde gedagvaard
oen twee-jarige knaap. Natuurlijk was hij gedag
vaard in de persoon van den vader, van wion door
een slager geëischt werd een schadevergoeding van
65 pond.
Een groep kinderen, waarvan de gedagvaarde
knaap er een was, had op straat oen „muziek"-
korps gevormd, gewapend met ledige petroleum-
blikken en dergelijke. Door het lawaai met die „in
strumenten" gemaakt, was het paard van den sla
ger geschrikt en op hol geslagen. Het dier had een
lantaarnpaal en een hek omver gerend, terwijl ten
slotte de slagers-kar omver was geslagen.
Het kind verscheen in de getuigen-bank op den
arm van zijn moeder en wierp bij het verlaten daar
van den rechter een kus-handje toe. Dat kan echter
de man der wet niet vermurwen, want hij oordeal-
de dat de slager in zijn recht was en de vader vin
beklaagde de schadevergoeding en kosten van het
geding had te betalen.
BIJ WIJZE VAN GEESTIGHEID.
Te Bassenheim hadden eenige arbeiders op het véld
een vuurtje gestookt, om zich te warmen. Een andere
arbeider, die voorbij kwam, wierp bij wijze van geestig,
heid een handgranaat in het vuur met bet gevolg, dat
hij zelf door de ontploffing gedood en verschilkado
anderen zwaar gewond werden.
De Haags che pers doei den laatst en tijd machtig
veel aan enquêtes op allerlei gebied. Het Vaderland'
maakt zich (voor de zooveelzte maal) druk over de
afschaffing van den groentijd aan de universiteiten,
de Nieuwe Courant doet in Vereenvoudiging van
Examens en De Avondpost enqueteert over de loon-
verhouding tusschen hoofd- en handarbeid.
Hei wil ons schijnen, dat bei den redacteur, die
deze enquête op touw heeft gezet, zeer bijzonder
moeilijk zaïl zijn uit hei hem verstrekt materiaal een
houdbare conclusie te trekken.
Het ligt immers voor de hand, dat bijv. Het Va
derland den groentijd een abo mi natie vindt en dat
het lierver de studentencorpsen met al de tradities
van zoo vele er aan verbonden zou zien verdwijnen,
dan den groentijd bestendigd te zien. Dagelijks vindt
natuurlijk de Avondpost-redacteur het meer dan
noodzakelijk, dat hij en elk ander hoofdarbeider
meer verdienen zal dan een bandwerker in een
gelijk aantal uren.
De heeren, die zulk een enquête op touw zet
ten, verkeeren in bijzonder gunstige omstandigheden,
aangezien zij ter beantwoording hunner vragen pre
cies kunnen ultnogdigen, wie zij willen: vrienden
van hun standpunt, en voor het pikante van het
geval eenige tegen standers.
Wij zeggen geenszins, dat die enqueteurs dat
steeds doen verre van dien doch aangezien het
menschen zijn met een eigen oordeel, dat gezien
de mate hunner ontwikkeling niet uit de lucht
is gegraaid, doch op een degelijke basis berust, ligt
het voor de hand, dat zij in die enquête steun zoe
ken voor hun eigen overtuiging.
Wat bier gelbeurt ia feitelijk de namaak van een
Engelsch systeem, van bei „Symposium". Elk jaar,
in den komkommertijd, als hetparlement en de
rechtbanken vacant ie hebben, wordt er in een bl%d
als de Daily Telegraph een vraag opgeworpen door
een onbekend schrijver (wiens adres echter gewoon
lijk bij de redactie ft na te vragen): „Is een man te
oud op zijn 40ste jaar?", „Op welken leeftijd moet
men huwen?", „Wat is Jiert boek, waaruit ik het
meeat geleerd heb?", „Wei zijn de zes beete boeken
van de wereldliteratuur?" enzoovoort.
Dat eerste ingezonden stuk zoo gesteld, dat niet
srechts vragen, doch ook crltiek en oppositie wordt
uitgelokt, heeft een stroom van ingezonden stuk
ken tengevolge, die weken lang een of meer pagi
na's vullen.
Gewoonlijk volgt op zulk een symposium een uit-
noodiging aan de deelnemers uit al die stukken een
conclusie op te bouwen, waarvan er dan vier of
vijf tegen zeer goed honorarium worden ge
plaatst, terwijl uit die conclusies de redactie dan
weer de hare trekt.
pak af en wachtte, onverschillig om zich heen zien
de, maar niet naar Ralph.
Ralph schold hem voor alles wat zijn ergernis
hem maar ingaf, en de jongen scheen een weinig uit
zijn indolentie te ontwaken. Blijkbaar was dit een
manier van doen, die hem niet onbekend was.
Ralph maakte hem met krachtige gebarentaal dui
delijk, dat hij hem moest helpen zijn bagage op een
handjge manier op den rug fes pakken.
Het waren de langste zes mijlen, die Ralph ooit
had afgelegd, en voor de schoonheid van den weg
had hij geen oog meer. De ongewone lichaamsinspan-
ning voor het ontbijt gaf hem een gevoel als waren
zijn maagwanden in elkaar gezakt, en met zijn
humeur was het treurig gesteld.
Eindelijk, na twee lange uren, hoorde Ralph voor
zioh uit iets, dat naar een welkomstgroet scheen te
zweemen .„Goddank!" riep hij uit den grond van
zijn hart
Hij volgde langs de heuvelhelling waarachter de
jongen verdwenen was. Op den top gekomen, zag hij
een strook water aan zijn voeten liggen, glinsterend
onder den bleeken hemel als een opaal. Langs de
boorden strekte zich een smalle weide van een rijk
groen uit, waarop een klein vuurtje brandde, dat
een dunne rookkolom loodrecht deed opstijgen, en
naast dat vuurtje zat Nahnya. Bij zijn nadering
wendde zij het hoofd om.
Toen bij haar zag, was Ralph zijn honger en zljh
slecht humeur vergeten. Het meisje was gemetamor-
phoeseerd. Het bespottelijke hoedje, de afschuwelijke
confectlekleeren en de slecht zittende schoenen wa
ren afgelegd. In plaats daarvan droeg zij nu een
blauw flanollen shirt, dat aan den hals open Was,
en waarvan de opgeslagen mouwen een paar prach
tig gevormde benedenarmen te zien gaven; een rok
van geel bokken loer en mocassins van wit hertenleer,
do laatste met zijde geborduurd. In deze ktsedij paste
zij bij den achtergrond van wouden en rivieren,
die de hare was, als een der wilde zwanen op het
meer. Ralph, die haar stond aan te staren, zag tot
zijn Innerlijkan trlumf, dat hij juist gevoeld bad: „Ik
wist, dat ze er zoo uitzag!" dacht hij.
Er lag iets geslotens in haar schoonheid Iets,
als hield zij haar liever voor zichzelf, onopgemerkt
door anderen, zonder hem haar oogen te geven.
„Hoe moet het nu verder?" vroeg hij zich af. De
moed ontzonk hem.
Met z'n drieën ontbeten zij ln het gras. Het maal
was goed, maar Ralph'a stemming was er niet naar,
om dit op prijs te kunnen stellen. Hij had niets an
ders verwacht dan dat zij, bevrijd van het gezel
schap van Joe Mixer en van de anderen, vertrou
welijk met hem zou worden. Blijkbaar lag dit geens
Het wil ons toeaehlTnm, dat man op deze wtw
waarheid en de volksopinie beter benadert, danTr
een invitatie aan autoriteiten op het te ondw£?
ken gebi«h Wat die meenen en denken is urhlL
orbi bekend, zoodat men slechts een herhaling knt«
van allerlei oude geschiedenis.
De Tweede Kamer is ook begonnen een enquête
op touw te zetten Ben eeuw of wart geleden L.
den winter van 1913—1914 heeft menigeen kou
gevat om den hu sbeeoeker van het petitlonen*^
voor Plaatselijke keuze te woord te staan. Binnl
komen wilden de mreete dier propagandisten niet
omdat zij dan te veel tijd zouden verliezen, mtn«êu.
zooveel per avond was hun tax en de kans van ut
mand te bekeeren leek zoo geringDug
schiedde dit volksreferendum in hoofdzaak door sL
de voordeur *e vragen of de bewoner vóór of tre!«
plaatselijke keuze was. "S®»
Als er nu een onderwerp bestaat, dat voor d«n
enqueteur gemakkelijk is, moet het wel dit zijn hn
mers elk tegenstander krijgt het streepje acht»,
zijn naam en is dus van dat oogenhlik af gebran?
merkt als een onverbeterlijk drankliefhébber Aan
gezien het bekend is, dat het resultaat van d»«
volksstemming" geenszins geheim zou blijven u
natuurlijk het reaultaat buitengewoon gcflatUen?
ten gunste van de „plaatselijke keuze".
Vrouwen met zich te buiten gaande echtgenoot»,
of zoons teekenden natuurlijk principieel*vóór i,
zouden bereid zijn gew eest de helft van wat ïoïï
of man door het keelgat laat glijden, te besteden vL,
de anti-afcobolpropaganda al* tij het geM
in den broekzak hadden kunnen vinden
In deftige wijken moest de huisknecht we] d,
lijst naar boven g&an, wanneer althans een hoed u
de hale er op wees, dat de heer des huizes aanweti»
w&s.
Zoodoende is een tamelijke hoeveelheid handteeek.
ningen bijeengebracht van menschen, die, blijkena
hun onderteekening van het adres aan H. M
Koningin, voorstanders zijn van local aptres van
plaatselijke beslissing over een alcoholverbod
Tón vervolge hierop hebben een aantal Kamerle.
den, die waarschijnlijk van oordeel zijn, dat de Ka
mer nog niet genoeg is overladen met werk een
initiatiefvoorstel aanhangig gemaakt om elke
meente het recht te geven door ren plaatselijk re.
ferendum te beslissen of er ter plaatse sterke drank
zal mogen worden verkocht of niet
Tegen zulk een stemming op zich zelf lt nirtl In
te brengen, 't Benige wat men heeft te doen is deze
quaestie tot inzet te maken van 'n gemeentereadsver
kiesing (ln zooverre dit nog mogelijk is sedert de
verkiezingen niet meer door de kiezers, doch door
de besturen der kiesvereenigingen plaats hebben.
AJs dan de kiezers bij geheime directe stemming een
meerderheid van tegenstanders van alcoholverkoop
afvaardigen, zal het zulk een gemeente slechts wei.
nig moeite hoogstens wat geld kosten om de
bestaande vergunningen (door afkoop of op andere
wijze) te laten verdwijnen.
Doet men dit niet, zoekt men de beslissing langs
een anderen weg, door intimidatie van hem die in
het gebruik van een bitter, een groc, een glas wijn
of hier geen kwaad ziet, omdat hij maat weet te
houden door dreiging met broodroof, die het
onvermijdelijk gevolg is, waar de etemming niet
geheim is, door een beroep op het .goede voorbeeld*
en dergelijke argumenten meer, dan zal natuurlijk
Nederland (omdat het de mode is) ook eerlang wel
„droog" worden.
Daarmede verdwijnt dan niet alleen een groote
Industrie, doch ook een niet onaanzienlijk getal
middenstanders, die nu eenmaal hun kapitaal ln dit
bedrijf hebben gestoken.
Maar tervens verdwijnt voor de schatkist een
bate van vele milJioenen 's Jaers
In de tegenwoordige omstandigheden, nu de heer
De Vries als toeziend voogd onzer staatsfinanciën
handschoenen, wandelstokken en koperen lampjes
wil gaan belasten, is er natuurlijk niet den minsten
kijk op, dat dit plan der heeren-afschaffers éoo»
komt Als de minister zijn zin had zou er driemaal
meer alcohol worden veraccijnd en het spreekt dus
van zelf, dat hij niet een vijftig millioea of daarom
trent zal willen disponibel stellen om branders, brou
wers en caféhouders schadeloos te stellen.
Doch de tien Kamerleden hebben getuigd. Bn seifi
het streven is schoon in het worstelperk der eer.
.Deter komt niks van", was destijds de klassiek
geworden, uitlating van een Kamerlid van den ouden
stempel, wanneer iemand met vliegerige voorstellen
kwam.
Ook thans geldt dit nog. „Er komt niks van
Want de schatkist kan het afkoopgeld niet fortneeren
«■n de bate niet missen en....k. de apothekers lub
ben geen ether, geen cocaine, geen theroine, ge«^
morphine genoeg in voorraad om dengene te hel
pen, die bij gebrek aan alcohol een anderen prikkel
mocht willen wenschen.
Men leze hieromtrent de rapporten uit de reeds
vroeger „drooggelegde" Staten van Noord-Amerika
Maar .getuigd" is er.
Pussyfoot Johnson heeft niet te vergeefs geleew-
zins in haar bedoeling. En dan die jongen! Het vree-
solijke vermoeden begon in Ralph op te komen, dat
hij met hen zou meegaan. Daar gingen zijn drooinen!
Het meisje en de jongen spraken met elkaar ln hun
eigen zoetvloeiende taal, en uit de zijdelingsche, lis
tige blikken, die de laatste nu en dan op hem wierp,
viel het Ralph niet moeilijk af te ledden, dat hij bet
onderwerp van het gesprek was. Dat stelde hem
allerminst op zijn gemak.
Da* de jongen ontegenzeggelijk een knap gezicht
had, hinderde Ralph. Dat hij een volbloed Indiaan
was, liet geen twijfel, maar zijn huidkleur was licht,
tiij was lenig als een kat en prachtig gebouwd.
Ralph beet zich op de lippen, en pijnigde lijn her
sens met de vraag, in wedke betrekking zij tot elkaar
stonden. Welke ook hun verhouding mocht zijn, het
was duidelijk, dat zij de baas was: zij beval en de
jongen gehoorzaamde, ofschoon soms onder morren.
Maar in haar houding meende Ralph nu en dan
toch ook iets van genegenheid te zien, dat hem in
wendig woedend maakte. En dan verzette zijn trots
er zich weer tegen, dat een Indiaansche jongen Ja-
loezie-gevoelens in hem kon opwekken.
Na het ontbijt liet zij den jongen aparretakken
zoeken en Ralph was een oogenblik met haar al
leen. Hij Het geen tijd verloren gaan.
„Wat is er?" wilde hij weten,
.Niets", zeide zij.
„Heb ik Iets gedaan waarover je boos bent?" hield
hij aan.
„Neen, was het antwoord.
„Waarom doe Je dan tegen me alsof ik een vij
and van ie ben?"
Het meisje baalde ongeduldig de schouders op en
fronste bet voorhoofd. Zij keek over het water in
de verte het wss duidelijk dat zijn vragen haar
hinderde. „Ik ken u niet", bromda zij eindelijk. „U
Is een vreemdeling voor mij",
Ralph kreeg hierdoor weer een weinig hoop. Zij
bleek ten slotte niet geheel onverschillig. „Wie is
die jongen?" vroeg hij, schijnbaar tonder bij zond ere
bedoeling.
„Dat is Chartey". antwoordde rij. met oen warmen
klank ln haar st«n. die Ralph het ergste deed vreexen
„Gaat hi) met ons meer' riep Ralp. Hij kon onmo
gelijk langer onverschilligheid veinzen.
„Natuurlijk", antwoordde zij. groote oogen opzettend
Ralph draaide zich op zijn hakken om Hij durfde
zijn onderzoek niet verder voortzetten. AI zijn lucht-
kasteeien ten aanzienv van den Tocht stortten inee
als kaartenhuizen. Haar man of haar minna ér nétuur-
lijk. Wat een dwaas was hij geweest
Hun kano dreef dicht aan den oerrabd. het was
een enorm lang «a slank vaartuig. niig»hnirf qji w
katoenboomstam. Het eischte een heele berékéning
hun uitrustingen zoo voondeetig mogelijk erin op
bergen. Gedurende deze operatie merkté Ralph. w
er drie kleine tenten waren, hetgeen htm wêer eemy
hoop gat. Zoo werd hij den geheelen dag luu'en
hoop en vrees he©n en weer geslingerd. Zéker,
liad het in de hand aan den tyd dat zijn Voniu»""»
hangende wsls. een einde te maken door e®0 ri?
op den man af, maar h(J durfde niet, bang
ergste te ^ïooren.
Ralph
toen de bagage was gestuwd, beval Nahn.v* w
op de sparretakken "te gaan zitten, die yoor h»»
ren neergelegd op den bodem, dicht bij ^er' .„Ljg
steven. Bij het klimmen in hel piet zeer vastu8fri7D
ten al H ga
Ralph had de gewaarwording als werd hij m
enkelen slag afgesneden van tuW wat het leve
tot dusverre had leeren kenner. Mtl
Daar gaan we." dacht h(j grimmig. „Ik
t s meemaken, en Ik weet nfet wat 0p
ik morgen op dezen tijd zijn? En over e«»
d»en tijd F' ^el-
Het meer was als van paarlmoer^ onder a~". jjngj
achtigen. zwakken, morgensoooeschiin. het wa
den oever afgezet door een )iud^-broken
fantastisch gelande dwergpijnboomen. Middel"
een half dozijn kleine eiland jea. waaraan npd
Hoedenmeer had Elk ervan Ju,d een &eü
van geelachtig kiezel een krans van wilg®1
pijnboom pluim die ln 't midden omh
daden onmiddellijk denken aas -da kol
een modezaak. t0*i tt-
Zii waren noe geen kwartier voortgevsrtm.
tot hun verrassing achter zich hoorden ro«P®* ^jter
op zii zich allen tegelijk pmdraaiden en (f.r hoo#f
bemerkten, die afd» ilde naar den watrrksmt^ rijj
t stak!J!
talsge
van de plaats, vanwaar ril waren v«rtro*x*~
ter sprong uit den zadel: aan zijn otnvang
niet moed ijk Joe Mixer te herkennen Htf
-toe. terug te kqpren. Nahnya «n
eenmaal met hun pagaaien als srfn*1*^™ wijken
den toen rustig v er der Ra>ph bl«*< "r1 ^et P*3
stelde zich voor hoe <ie dikker men in dreig6®"
staan tra opeten van woede. aijti "^"'jijn
zou opheffen. In gedachte hoorde h'J toef
teloozc .vloeken Joe Mixer was op w' P*"
ductiaf en welsprekend.
Wordt
