Alltlttl NiilIS-
Mratntii- LnMliL
DONDERDAG 22 JANUARI 1926
63ste Jaargang No. 6554
Uitgevers TRAPMAN Co.
eerste Blad.
RAAD VAN SCHAGtfi ingekomen vóór verhooging salaris.
feuilleton.
DE VERBORGEN VALLEI
1
Dit blad verschijnt viermaal uer week: Dinsdag. Woensdag.
Donderdag, en Zaterdag. Hij inzending lot 's morgens 8 uur wor
den ADVERTENTIÊN in h'et eerstuitkomend nummer geplaatst.
SCÏIAGEN. LAAN D 5. Int. Teleph. No. ZO.
Prijs per 3 maanden f 1.55. Losse nummers 6 cent. AD VERTEN
TIÉN van l tot 5 regels f0.80, iedere regel meer 15 cent (bewiisno
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
zijln benoeming tot gom opzichter te Bergen, ontslag
j als zoodanig hier tegen, f Maart 1920.
H'et gevraagde wondt eervol verleend.
I Van de heerem A. C. Melchjor, H. Ham, J. H.
Roggdveen, mej. A. Hoek, de heeren J. Keésman. W.
Bijpost, J. D. JKlarel W. Blaeser, waren, dankbetuigingen
Vergadering op Woensdag 21 Januari 1920, des mor.
geins len lialf tien ure.
Voorzitleir de heer J. Cornelissen, Burgemeester, Sécré-
taris de heer A. C. Roggeveen.
Afwezig de heeren P, Hopmam, P. Snel en M. van
Vlirf."
Na opening der vergadering leest de secretaris de
notulen, die onveranderd worden goedgekeurd.
Voorzitter deelt mee, dat de stokers der gasfabriek,
Leeuwenkamp en Rossen, een verzoek bij jde licht com
missie hebben ingediend om in het pensioenfonds te
worden opgenomen. Dit «al i& d® licntcoinmiasie wor
den behandeld.
Aangaande de schoolpantoffelö is er ©en nader voor
stel van B. en Wv©veneens betreffende dé béstra-
tiing van de Dorpen en het dempen van een sloot aldaar
B. dn Wi. hebbetft besloten, het kaasmarktmateriaal
te verkoopeó, daar na het onderzoek niet is gebleken
wie eigenaar is.
B. en W. hebben een commissie van drie personen
benoemd, die de weegbrug zal .onderzoeken en van
dat onderzoek rapport zal uitbrengen.
Was ingekomen ©en brief van den heer P. Hopman*
wethouder, waarin deze meedeelt, dat hiji zich ©eni
gen tijd moet beperken in zijn werkzaamheden en be
leefd verzoekt, hem toe te staan voorloopig de ver
gaderingen niet bij 'te wonen.
Naar aanleiding van ddt rapport, ds door den beer
Trapman de wensclhelijlkllieaid naar voren gebracht
een tijidielijiken wethouder te benoemen, wialt door
den heer Trapman bader .wordt toegelicht Spr.
hoopt, dat de tijd voor een tijdelijk wethouder zeer
kort. zal zijn, en dat de Iheer Hópman spoedig her
steld zal zijn.
Tot stemming overgaande, wordt de (heer Helder
benoemd met 6 stemmen, terwijl 2 stemmen op den
heer Snel worden ui-tigeibradbt.
De (beer Helder .verklaart de benoeming aan te
nemen en hoopt ook, dat de tijd zeer kort zal zijn.
Op uitnoodiging ,.va<n den; voorzatter neemt hij op
den wetihoudersz'et'el plaats.
Wordt gelezen het rapport van de commissie, die
de weegbrug heeft onderzocht.' Deze commissie bestond
uit de heerein J. Keesman Cz., J. de Ruijter en J. H.
Roggeveen. Gebleken was, bij nawegen der in de
genteentewaag .aanwezige gewichten, dat van 1 tot en
met 350 Kg. gèein verschil werd aangegeven. Biji 400 en
450 Kg. eeln meerder gewicht van 2 Kg,van 500 en
550 Kg1, «efen meerder 'gewicht vam 3 Kg. en van 606
Kg. geen verschil. Het bleek de commissie verdér, dat
de weegbrug onder verschillende beladingen mét béur-
telingsche plaatsing der gewichleu pp alle hoeken der
brug eelnzelfde gewicht gaf,
iDe heer Trapman is B. en W. danlkbiaar voo? de
spoedig® afwikkeling van deze zaak, doch (het rap
port stelt hem. niet tevreden. De afwijkingen mogen
niet groot zijn, ze zijn er toch en waar de gemeente
nog garantie, op de brug heeft, stelt hij voor dat B.
en W. zich in verbinding zullen stellen met den le
verancier van de ibr.ujg, opdat de brug hersteld wordt
en aan de meest strenge edschen voldoet.
Ook de heer Meurs geeft detze wenschelijkhied te
kennen.
Goedgevonden.
Da hoer J. H. Roggeveen vraagt, met het oog op
door HUBERT FOOTNER,
voor Nederland bewerkt door L. ALETRINO.
Uitgave van W. DE HAAN, Utrecht.
23.
Daar ging Ralph ©en. licht op. Zijn spoor van af de
kust gevolgd. Zijn gaing naar het vijandelijk kamp
wel beloond. Maar welk belang eenig persoon er- bij
kon hebben om hem te volgen, was hem raadselach
tiger dan het heele geval te voren. Hij was vast be
sloten, dat mysterie op te lossen.
Onderlusschen werd het spel met vier spelers voort
gezet. De kans keerde en Joe Mixier begon té win
nen, voornamelijk van Ralph. Zijln gezicht klaarde
merkbaar op. Dit was ook een melhbde om zijn
tegenstander klein, te krijgen, en zij was zoo goed als
eenig aindere. Ralph's hoopje lucifers begon sterk te
slinken en Joe maakte van de hem gunstige kans op
de meest onbeschaamde wijze gebruik. Wanneer de
beurt aan hem kwam, verdubbelde of verdrievoudigde
'hij den inzet.
„Ren dollar voor ieder die kaarten neemt, en twee
voor wi© mee wil spelen. Gaat ie dat niet te'hoog.
dokter?"
„Wel neen", antwoordde Ralph koeltjes. „Dat is
kinderspel, vergeleken bij wat je in de clubs in New-
York te zien krijgt."
„Nu, clan is het niet moeilijk daar iemand alles
af te winnen," snauwde Joe.
>,Drie kaarten," zeide Ralph tbt den man die de
(gift had. „Dit is, het laatste spel, waaraan ik meedoe."
t Hij had een paar azen gekregen. Hij trok tot ziin
inwendig genoegen nog een aas, .en twee zessén. Zijn
gelaat was effen en ondoorgrondelijk, als dat van
e£n sphi'nx, Joe Mixer trok "twee kaarten. Ralph, die
hem scherp gadesloeg, zag een vonkje van voldoe.,
5^2 ui zijn oogon lichten, toen hij ze opnam, eu giste,
dat. ni) dri,ö gelijken in de hand had, ten een paar had
getrokken. Wraak is zoet dat gold voor Ralph zoo
goed als voor eenig ander.
Joe begon .met een lagen inzet,- en Ralph verhoogd
de dezen beschcidenlijk. De anderen wilden niét spé-
lqp 611 waren dus uitgevallen. Joe verhoogde den inzet
enT Ralph deed insgelijks.
'l^n.Joe zag, dat Ralph ztch niet liet afschrikken.
Werd hij roekeloos. Ralpn'fc lucifervoorraad was allang
uitgeput en hij wierp het geld op de deken, telkens
e©n dollar meer op het spel zettend dan Joe. Joe's
adem ging snel en zijn gelaat werd zoo bleek als dat
sI?6fr ^jn kan, behalve zijn ooran., die van
woede rood bLsHij ging telksps vijf. en eindelijk
fan de Paaschteaitoonstellingsvereeniging was dank
betuiging ingekomen voor toegekende subsidie.
Voor kennisgeving aangenomen.
'Van Ged. Staten was antwoord ingekomen op het
schrijven, der gemeente aangaande tiet hoogspanningsnet,
om dat oindergroindsch te maken. Ged. Staten zeggen^
dat zij: de overtuiging hebben gekregen na onderzoek
dat zoowel technisch© als finantieele bezwaren zich
daartegen verzetten, en dab indien desondanks de
ondergrondsclie bouw zou worden doorgezet, de elek
trificatie van Hollands Noorderkwartier, daardoor in de
waagschaal zou worden gesteld.
Het spijt den heer .Trapman, dat Ged. Staten zich
op eien dergelijke wijize van de zaak afmaken. Den
laatste'n tijd laat de voorziening van elebtriöiteit heel
wat te weimschen over en van een 'goede voorziening
in onize omgeving, ndet allleen in oryze plaats, is geen
sprake. We helblben die opmerkingen in dit verband
van den heer M'eimielink dn de courant kunnen lezen,
doch spreker meent, dat wat daar beloofd wordt,
toekomstmuziek is. Tusschen de regels door kan
men wel lezen dat zoolang .op deze wijze word't
voortgegaan, de voorziening van onze, eieetriciteit te
wensdhen zal blijven overlaten. We helbhien vorig
maafl een vriiende'lijken brief van den heier Boom,
hoofdingenieur .van het Ponov. Edectrisch Bedrijf ont
vangen, waarin zoo goied ails te kennen werd gege
ven dat we ons met, zaken bemoeiden waar we niet
mee noodig hadiden, maar dit toch is nu eens een
zaak wa'ar de Raad wed degelijk mee noodig heeft.
De. slechte wijize waarop' die provincie onze gemeente
voorziet van edectrisch licht, is wel degedijk een zaak
die ons raakt. Spreker ia leek cn kan geen techni
sche beschouwingen geven, dóch meent toch gerust
te kunnen verklaren, dat een ibovengrondsch hoog
spanningsnet niet practisdh. voldoet aan de te stel
len eischen, in een omgeving als de onze, .waar het
om zoo te zeggen, v.an de 100 dagen 99 stormt.
Ik zou daarom een schrijven ot Ged. Staten widlen
richten, waarin als onze meening wordt udtgespro
ken, dat, wanneer op deze wijze wordt voortgegaan,
n'iet zal wondien verkregen een goede electricdteits-
voorziening en wie kunnen daarbij wijzen op de sto
ringen die zich bijna elk-en dag voordoen en waar
door zaken, die zich van efectrisrihe drijfkracht heb
ben voorzien, herhaaldelijk niet dn staat zijn hun
bedrijf uit te oefenend Gelukkig heb ik mijn eigen
zaak nog niet'doen aansluiten zoodot deze bespreking
niet kan worden beschouwd als een spreken voor
eigen parochie, dóch maak ik deze opimterkin'gen in
het algemeen belantg. We moeten eischen dat de
elcctriciteitsvoorziening beter wordt
Ik wil graag erkennen, dat dé tijd, toen we ons
dlectrisuh licht van Noorderlicht kregen, ndet schit
terend was en dat aansluiting aian het Provinciaal
net als hot uur .van verlossing werd beschouwd, doch
dat is he.t niet geworden.
Spr. wijst er nogmaals op, dat .we de oorzaak niet
hebben te zoeken in ons eigen plaatselijk net, doch
in de onoordeelkundige en ondoelmatige samenstel
ling van het 'provinciale net.
Voorzitter is het met den heer Trapman eens en
zou kunnen wijzen op de stapels brieven die inko
men over storingen dn het net. Ook spr. begrijpt ndet
d'at met het bovengrondsch net wordt voortgegaan in
een provincie als de onze, waar het zoo waait. In
Noord-iBrahanf is ook een- net op pallen en ook daar
kotoen-zoo veel'storingen' ivoor.
De heer Meurs voert als bewijs dat het niet aan
ons plaatselijk net ligt, aan, dat zijn fabriek aange
sloten is aan de hoofdleiding, maar gemiddeld niet
meer dan 3 uur per dag van de aansluiting gehruik
kan worden gemaakt Een dag volop doorwerken,
die diaig moeten we nog krijgen.
Voorzitter: En het is duur genoeg.
Zonder hoofdelijke stemming wordt goedgevonden
een schrijven als dbor den 'heer Trapman voorge
steld, aan Geld. Staten te richten.
Van Ged. Staten is goedgekeurd terugontvangen 4ie
suppletoir® begrooting 1919, uitkeering woningbouw;
eveneens aankoop grond van den heer Joh. Govers
eveneens medeaeeling van Ged. Statén, dat hét on
derzoek der gemeentebegrooting nog niet is afgéloopén
en dat over d© helft der posten mag worden beschikt.
Voor kennisgeving aangenomen.
iVian Ged. Staten is eveneens ingekomen het Pro
vinciaal Blad, no. 82, waarin de salarissen van Bur
gemeester, Secretaris en Ontvanger onzer gemeente
zijn bepaald voor'den Burgemeester van f2800 tot
en met f 3500; Secretaris van f 2500 tot en met f 3200,
en Ontvanger van f 1500 tot en 'met f 2200. Onze ge
meente is geplaatst in de 5e klasse. Deze nieuwe sa
larissen in te gaan 1 Januari 1919.
Het salaris van den Burgemeester bedroeg f1800,
van den Secretaris f2000 en Ontvanger f90'0.
In het oorspronkelijk plan, waarover Ged. Staten
den Raad hebben gehoord, was het salaris van den
Burgemeester aangegeven op f2100 tot en met f2600,
Secretaris f2000 tot en met f2500, en Ontvanger
f 1200 tot en met f 1600.
•Voorzitter opent hierover de discu'ssiie, waarop
door den heer Trapman wordt gezegd:
(Het zij -mij vergund' over dit ingekomen schrijven
van Ged. Staten enkele woorden te zeggen. Ook op
mij heeft dit stuk een hoogst onaangenamen indruk
gemaakt, een verschijnsel dat men ook in tal van
andere raadsvergaderingen heteft kunnen opmerken.
Het loopt bij mij, <M. de V.., niet direct over de her
dragen door Ged. Staten vastgesteld, als wel over
de wijize waarOp kitit is geschied, een wijze die mij
■vooral van zulk een college, dat zelf van haar ge
meentebestuur regelmaat en orde eischt, niet sym
pathiek aandoet.
Ik herzeg, M. de V., 'dat niet in hoofdzaak de vast
gestelde bedragen mij gekwetst hebben, ofschoon ik
niet wil ontkennen dat ik deze salarissen voor een
plaats j® als de onze, te hoog vind en ik kan er ge
rust aan toevoegen, dat ik -zelfs het salaris van on
zen ontvanger, die over een paar jaar f2200 zal ver
dienen, gewoonweg bespottelijk hoog noem. Als men
ziet wat werk of zulk een functionnaris heeft en
mien ziet bijv. htier dat een klerk van (dezen ont
vanger het werk in hoofdzaak voor veel minder sa
laris voor zijn patroon uitvoert,dan spreekt daar
mee aJL duidelijk uit, dat Ged. Staten hier zoowel het
werk als de verantwoordelijkheid van dezen man
verre hebben overschat. Ook voor onzen burgemees
ter en secretaris is het salaris niet 'zooals ik dat zou
hebben gewemscht en wordt door deze regeling >van
Ged. Staten de verhouding tot andere salarissen en
troctementen volkomen te niet gedaan.
Toch zal ik tegen deze salarissen niet opponeeren,
elk pnactdsdh resultaat als daarbij reeds bij voorbaat
onbereikbaar ia Wij kunnen als Raad deze salarissen
weigeren op de begrooting te zetten, het heeft niets
anders tot resultaat dan dat Ged. Staten het dan
zelf doen. Ik wil mij dan ook wat dit betreft, alleen
bepalen tot diezen hartigrondigen weÉfcdh, dat de
drie functionnarissen uit deze zoo vernooglde sala
rissen in scherpe mate de plicht zullen voelen om met
groote werkkracht, en sterke ilust de belangen der
tiqn dollars hooger-dan Ralph, in de hoop hem te over
bluffen. Maar deze glimlachte slechts en ging telkens
een dollar hooger. Len niet onaardig stapeltje bank
papier hoopte zich op de deken op. Crusoö en de
halfbloed wierpen er begeerige blikken naar. LindeJT
lyk to®n de beurt weer aan hem was, zweeg Joe.
Klein® zweetdroppeltjes glinsterden op zijn- voorhoofd.
„Wat er?" vroeg Ralph onnoozel. „Gaat het je
te hoog?"
..Ntetenl" zeide Joe, met een knoop. „Ik heb geéai
geild meer F' voegde hij er schaapachtig aan toe. „Ik
neem mooit veel mee als ik op reis ga. Wil je een
schuldbekentenis van me aannemen
Ralph schudde het hoofd. „We spelen om* contant,
is gezegd. Dan ineem ik nnjn laatsten inzetterug,
eui spelen om die van jou.
Joe legde met veel vertoom en breed gébaar zijn
kaarten open: drie heeren dn twee vrouwen.
Ralph deed als was hij met stomheid geslagep. Joe
grinnikte en strekte reeds trillend zijn hand. uit naar
d©n pot; toen legde Ralph zijn drie azen en zijn
paar zqssen bloot.
Hei spijt me, dat ik je alles af moet winnenj,"
zeide hij gemoedelijk.
HOOFDSTUK XV.
D® S t a nl e y w a 'i e r v a 11 e n.
Joe gaf het verlangen te kennen met geleénd kapi
taal voort te pokerein, maar Ralph wees hem er op,
dat hij vooraf had te kennen gegeven, dat hij niet
verder wilde spelen. „Ik moet gaan slapen," zeide hij.
„Blijf hier .kampeeren, als je lust hebt," moedigde
Joei ui.t.
Ralph schudde het hoofd. ,„Ik ga de rivier nog een
eindje af," zeid'e hiji. ;„Ik wil morgen vroeg op."
Ae zal vroeg op moeten siaan, wil je ons met die
Q
ikt wel
loepels."
pi<eremegoggel vóór blijven," merkte Crusoë lachend
op. iJH&et lijkt wel ,een waschzak dii
die opgespannen is
„U zult dte Stanley jWa ter vallen met dat ding iniet
dloor kuninien komen," waarschuwde de inboorling^
„Dan gaat het zeker tnaar den kelder."
„Ik ben niet van plam dte Stanley, water,allen te
n©men," zeidie Ralph onverschillig. ,„Ik ben voorner
nijens de Sta'nley op te gaan."
Het ontging hem piet \,dat Stack en Joe aandachtig
totel uister den.
„Daar komt u ni©t (tegen op," zeide de Indiaan
verachtelijk.
dien vandaan gehaald?" barstte Joe uit, uit zijn rol
valland.
gemeente ite behartigen* A'ls wij daanvan de resul
taten. zullen ziien, dan is dat geld nog niet verloren,
een schoon en zeer uitgebreid arbeidsveld als voor
hen 'ligt
INieen, mijnbeer de voorzitter, het meest onaange
naam heeft mij getroffen de wijze waarop Geid, Sta
ten deze zaak hebben geregel'd. Deze salarissen kun
nen niet anders door Ged. Staten worden vastge
steld, als de Raad gehoord. Welnu, de Raad is ge
hoond, maar orver een heel andere regeling als door
Ged. Staten thans zooveel hooger is vastgesteld. Da
gemeenteraden hebben hun advies gegeven, hun oor
deel uitgesproken over heel andere cijfers. En met
voorbijgaan van die meeningen van de Raden, M.
de V., hebben Ged. Staten thans detze regeling vast
gesteld. Met de finantieeie omstandigheden der
gemeenten heeft dit College naar veler oordeel niet
voldoende rekening gehouden, met opzij schuiving
van het gamsche bes-tuurrecht van onzen Raad, heeft
cl.it college haar 'beslissing uitgevaardigd, naar dein
j letter der wet, dus den'Raad honend, maar naar don
geest van de wet niet.
i Wij zien Ged. Staten tractementen vaststellen, die
I zooals ik straks al heb gezegd, geheel liggen bui
ten de lijn der andere tractementen, waarvoor boven-
dien noch dn de begroeting van 1919, noch in die van
j 1920 eenig cijfer te vinden is waarop zij zijn gte-
i'baseercL Wij worden op deze wijze geplaatst, M. de
V., door Ged Staten voor uitgaven, geheel onver
wacht, waarvoor wij geen ontivangistpiosten kunnen
aanwijzen. Een dergelijk optreden van dat college,
dat aangewezen is* om als toezicht op ons naads-
c olleges op te treden, acht ik toch niet vertrouwen-
wekkend. Wóigeren om deze bedragen uit te betar
len heeft, heb ik reeds gezegd, geen nut Maar wed*
M. de V., wil ik. over het gevoed van gepasseerd
zijn, van gekwetst te zijn in Onze waardigheid,
1 uiting geven in een brief 'aan Ged. Staten namen#
Idit raadsoollege, waarin in het kort gemotiveerd
dat gevoelen kan worden kenbaar gemaakt. Ik stel
I or prijs o.p, dat men ie Haartem weet, dat wij de han-
dclwijze van Ged. Staten afkeuren en daartegen, wil
ik pro-testeer en, waar ellk ander practisch middel
I van verzet mij ontbreekt.
i En dan, M. de is er aan deze zaak nog een
anld-e^en kant, die ik bij deze gelegenheid ook nog
eens gaarne naar voren zou brengen, 't Is ndet de
eerste maal dat ik dat doe. Ik heb het oog op de wei
nige medezeiggingschap die de raad'sciolileges heb
ben bij de benoemingen van Burgemeesters. Wij zien
thans anderen bepalen het salaris, anderen benoe
men, wij mogen alleen voor 75 pet. betalen. Daar
voor, M. de V., zijn do raden nog blijkbaar góed
genoeg. Benoemen doet, na voordracht van Com
missaris en Minister, de Koningin, .en wel zonder
dat de Raad daarop eendgen invloed heeft kunnen
uitoefenen en dat acht ik zoo verkeerd. Immers
'het raadiscoRegei, van wie mag Worden aangenomen
dot het 't best d!e belangen der gemeente kent, dus
cok weet welk soortburgemeester voor een ge
meente het meeat gewenscht is, juist dat college
heeft niets in. te 'brengen bij zulk een benoeming.
Thorbecke heeft gewild, als ik mi.i ndet vergis, dat
de burgemeester bij voorkeur uit de gemeente zou
worden gekozen, terwijl prof. Oppenheim zich even
eens voorstander verklaard heteft van meerderen in
vloed van den Raad op die burgemeestersbenoemin
gen. GieizeOschap dus, M. de V., waarover ik mij in
deze niet heb te schamen en dat mui. wel wat meer
dere waarde totekemt. aan mijne naar voren gebrachte
bezwaren.
Het is bekend, M. de V., dat thans een commissie
bezüg is om de herzienling van de Gemeentewet voor
te bereiden, waarvan prof. Oppenheim voorzitter is,
Ralph staard© hem met van voorgewende verbazing
groote oogen aan.
„Wel ja," zeide hiji langzaam, „als je een oogenblik
gieduldhebt$ zaï ik je van al mijln particuliere aangeJ
Legenheden op de hoogte brengen."
Allen lachten, behalve Joe zelf. Met een verwém.
sching verwijderde hij zich.
Ralph ging wger aan boord, en pagaaide van het
kamp weg; hij ging echter iniet Verder dan de eerste
bocht .Daar sWg hij; zijn tent op tegen deitizelTdery
Oeverkant als de anderen. -Hij! scheein hem alleszins
waarschijnlijk, dat Stack in dien loop van den nacht
wel een poging zou doen, om zichmet hem in ver,
binding Ie stellen. Ralph voelde zich over de resultaten
wtelke zijn onderneming 'tegen het vijandelijke kamp
had opgeleverd', uitermate voldaan. Behalve dat hiji
omstneeks vijftig dollar rijker was geworden, had hij
hun bewezen, dat hiji niet haing was. en bovendien
hoopte hij hen op een verkeerd spoor te hebben géléid
met_ betrekking tot het einddoel zijner reis.
Hiji legde een vuurtje aan, en trok zich ouder zijn tent
terug, zonder echter van plan te zijln, te gaan slapen^
Daarvoor was er te veel, dat hem den geest vervulde.
Len uur lag hiji zoo wakend te droomen, toen hij
©en geritsel in het kreupelhout meende té vérnémén,
en een oogenblik later hoorde hiji een angstig fluiste
ren.
„Dokter Cowdray! Dokter Cowdray!"
Ralph spirong overeind.'
„Niet schieten I Niet schieten I" klonk het i!a doods
angst. ..Ik ben het maar: Stack 1"
Ralpn lachte.
De kleine ma'n kwam kruipend tnader. „Zou u het
vuur niet willen uitdoen?" jammerde hiji. „Eten van
anderen mocht soms eens komen
Ralph doofde .de brandende houtblokken.
Stack behoefde niet tot spreken te worden aange_4"
moedigd. Alles kwam tegelijkwaarheid en leugen,
klachten en verontschuldigingén. „O dokter, wat vree-
sielijk ben ik er aan toel" weeklaagde hij. „Ik weet
niet hoe ik mijl keerön of wenden zal. Ik heb Mixer
tweehonderdvijftig dollar gegeven om mij de reis door
deze streken te laten meemaken, en u hébt zélf gé-
zien hoe ze mij; mishandelden! Ik moet de bordein
wasschen en me laten comalndeerèn door dien half
bloed! Ik, die voor advocaat heb gestudeerd! Eiken
dag dien ik ihog te leven heb, is eeln nieuw schriki
beeld voor me! Ik heb mijl zonder eenig kwaad ver--
mo-eden bij Mixer aangesloten, dn nu merk 'ik, dat
©en of ander wraakzuchtig plan koestert tegein u 10,
als u edns hooflen. kon, hoe hiji over u spreekt. Ik ge-
doorroken.
„Waarom maakt u die peis?"
„Om de streek ipens te zien," lamenteerdé Stack.
„Dat heb ik u toch al gezegd? Ik zou den hemel da;rL.
ken, als ik er nooit mee begonnen was."
„Dat is ©en leugen," .constateerde Ralph ijzig.
„O, dokter Cowdray! Aan u vertel ik toen gèen
praatjies ïDat zal ik toch niet doen!" protesteerde hij
rad.
„Heb je je bij Joe Mixer aangesloten om nuij ie kun
nen .jplgen, ja of. neen?" eischt© Ralph gebiedend..
„Ja, ja!" jankte Stack, „maar met een volkomen
gewettigd doel. Dat zweer ik u l"
„Heb je mijl den geheelen weg, van die kust af, gé-
vo'lgd, zooals Joe beweerde?"
„Ja, bgkende hij1, ..maar ik had waarachtig geen
slechte bedoelingen, dokter het was volkomen ge
wettigd wat ik deed, volkomen gewettigd!"
„Wel allemachtig!,, zeide Ralph. Een oogenblik was
er een stilte, hij blies eenige zware rookwolken uit.
loof, dat hij u wil vermoorden, als hij er kajns toe
ziet! En deinklt u zich nu mijln toestand' eens in ik
moet reizen mot een moordenaarsbende 1 Welk één
indruk moet u wel vah mij, krijgen!"
Ralph hoorda hem kalm aan,- en bleef onverstoorbaar
bewijzen om het te staven."
„Dan vertel- je maar op, ik zal wel baoordeelen of
het steekhoudend is," antwoordde Ralbh.
Stack zuchtte diep als iemand, die eetn pijnlijke
bekentenis zal gaan afleggeln, ©n begon toen met gladde
tong: „Ik bten eigenlijk reporter van de Pacific
Herald. De redacteur stadsnieuws had gehoord, dat
u hier ergens in de buurt een goeden slag had gesla
gen, en zond mij; er' op uit. omf u te volgen, opdat de
Hierald de primeur zou hebben van het verhaal. Ik
moest natuurlijk doen wat me opgedragen werd," jam-
ijn
laren. Dat kunt u mij! niet kwalijk 'nemen
„Wie heeft dien redacteur dat verteld?" vroeg Ralph
miet de uiterste verbazing.
„Dat moet u mij niet vragen," zeide Stack. „Ze
hebbdn müi later verteld, dat de krant het essaieerings
gebouw al een heelten tijd in het oog liet houdein.
Meer weet ik er ook niet van."
Ralph kon uit het fleemende, valsch_nederige van
zijn stem^ met onmiskenbare zekerheid opmaken, dat
KOUj
Zij zaten naast elkaar bij de laatste, zwak nagloeiende
asch van h©t vuur. Ralph strekte plotseling ziin hand
uit en greep Stack bij de keel. Een pijnlijke, be„
nauwde kreet ontsnapte den kleinen man, en hij
boog zich willig in Ralph's kracht.
Wordt twrvtljdj
