TWEEDE BLAD.
De dingen om ons heen.
FEUILLETON.
DE VERBORGEN VALLEI
Ingezonden Stukken.
Binnenlandsch Nieuws.
Zaterdag 24 Januari 1920.
63ste Jaargang No. 655S.
Natuurlijk is de nietjverkiezing van Clemeineeau tot
president der Fratfisdie"republiek veel gewichtiger dan
het feit, dat de overgroot© meerderheid van Kamer én
Senaat ide voorkeur aan Paul Dichapel gaf....
Gelijk izulks in eetn .republiek meestal net geval is,
plaats t men liever een decoratieven 'nul op den hoogs ten
zetel, dan een figuur, die ten goede of ten kwaaie
een eigen beteekenis heeft» Clemenceau is een te groo-
te figuur, heeft te veel markante persoonlijke ei gén-
schappen, beeft te veel geschiedenis gemaakt én té
veel geschiedenis bijgewoond, dan dat zijn vijanden
in het politieke leven niet ui,ttiermate talrijk zijln. Iri
een gewoonlijk zqo verpolitiekt land als Frankrijk heeft
dit natuurlijk inog.veel meer te bekekenen, dan in dé
Verecnigde Staten, waar de verkiezing slechts tusschen
twee partijien gaat. Docii zelfs daar is een persoonlijk
heid als Wilsoti, als vroeger Jackson, als Washington,
en Frankliin een uitzondering.
En dat de zeer krachtige figuur va'n Roosevelt het
tot president bracht, was, voor zijln kiezers feitelijk
een tegenvaller.
Immers hij, was tot vice_president gekozen, juist om
hem in eoin hoekje te duwien en hem alle kans op dén
presidentszetel voor goed te ontnemen.
Alleen de moord op Mackilnley bracht hem op het
gestoelte der eene. vanwaar men hem juist verwijdérd
had willen houden,
Tusschen haakjes heeft otns juist dit feit, dat men zóó
bij presidentsverkiezingen te werk gaat, ons altijd ©en
krachtig argument voor de monarchie geleken. Bijl een
erfelijk presidentschap als een constitutioineele mo
narchie toch immers is heeft men althans kans op
een eminent persoon als Staatshoofd en vrijviel de
zekerheid dat de .funotionnaris voor zijn taak behoor
lijk is opgeleid, terwijl .men als gekozen president bijna
zeker een nul krijgt aan wiens voorbereiding, met uit
zondering van wat gemakkelijkheid van omgang en
van spreken, alles kan mainkeeren.
Hoe dit zijv de Kamerleden en Senatoren, die zoo
vaak van Cletmenceau's scherp woord hadden geleden, de
socialisten, maar niet minder de cjericalen. hebben hem
niet gewild en daardoor een einde gemaakt aan de po
litieke carrière van een der belangrijkste menschen,
die Frankrijk in.de laatste decennien had, aan te wijzen.
De bijna tachtigjarige had wel gewild, misschien zelfs
gaarne en had in elk geval verklaard aan te zullein
nemen, wanneer het vaderlandeen beroep op hém
deed, doch het is anders geloopen. De fraaie Paul Der
chanel, de alles plooiende, nooit uit den plooi komende
Kamervoorzitter, wiens vrouw óók zoo goed weet te
recipieeren en zoo mooi teekent en piano spéélt, komt
in <3e plaats van Poincaré, op tiet Elysee te wonen en
CÏemienceau gaat eön reis naar .de Pyramiden maken...
Zoodoende is Lloyd George die eeinige der groote Vijf,
Yier en Drie, die de vredesconferentiepolitiék hééft
overleefd. En het lijkt zeer de vraag, of dit nog lang
het geval zal zijn.
Waar Clemenceau ten val kwam door de combinatie
van socialisten, die hem te conservatief en der cleri,-
calen, die hem te atheistisch vonden, dreigt ook Lloyd
George ten onder te gaan in een dergelijke ,.driéhoéks-
verkiezing."
De eens felroode radicaal, die gehaat was bij alle ka
pitalisten als de duivel in-eigen persoon, de voorstander
Van landnationalisatie, van vriji handel, de bestrijder
van alle imperialisme eln militairisme (ook van den
Boerenoorlog) staat thatis bij alle socialisten» arbeiders
leiders en liberale jadikalen in een slecht bladdie.
Maar ,o wonder ook bijl alle conservatieven, alle
reactionairen.
Een eigen partiii heeft hij niet. Hij ïs terzelfder tijd
de partij', het panijorgaan, het partijprogramma en de
verkiezingsleus, zoo goed als hij de propagandist is van
lietLloyd.Georgisme".
Alleen bladen afs de Daily Telegraph, die nu ©en-
maal bijna uitsluitend „pro.Engeland" zijn en de Daily
Chronicle, die het eigendom is van een van George's
persoonlijke vrienden ondersteunen hem.
De Times en al de kranten', waarover Northcliffe be
schikt, bestrijden hem dagelijks om zijn buitenlandsche
politiek. Morniiüg Post vindt htem te rood, te gauw
bereid, elke arbeiderseisrh in te willigen, het gêpéu-
pel'f te veel naar de oogen te zien. Het blad vóór
(niet .van) de conservatieve arbeiders, Daily Express,
opponeert dagelijks tegen Lloyd Georges keuze zijner
medewerkers in het Kabinet. En de Paily Herald
door HUBERT FOOTNER,
voor Nederland bewerkt door L. ALETRINO.
Uitgave van W. DE BAAN, Utrecht.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
24.
„Ik heb mijn revolver in de andere hand." zeide
Ralph, zijn stem heesch van woede. ,,Dn nu de waar
heid, of je bent er geweest. Jij zelf was bet, dié hét
essaieeringsgebouw bewaakte."
„Ja", fluisterde S'tack, de .oogen in verdwaasden
schrik star op Ralph gericht.
„Heb je me hierheen gevolgd uit eigen bwéging.
in de hoop je door middejl van mij te kunnen verrijken?"
„Ja."
Ralph smakte "h'em op dpn grond heer. Ziezoo,
nu weet ik, waar ik'aan toe ben." sprtk hij.
Gelijk alle geboren leugenaars, bezat S;ta'ck feen on
geëvenaarde vaardigheid in het herroepen van zijn
praatjes. Zoodra Ralph hem losgelaten had, trachtte hij
bewijzen aan te voeren voor de waarheid van de hem
afgeperste bekentenis.
„Ik was hierheen gekomen om alles met u weer
goed te maklön," jammerde hij. „Ik voelde dat ik
geen rust zou hebben voor ik u de waarheid had ver
teld.' r
3»Wel allemachtig," riep Ralph weer.
t,U is dei ©enige vriend, dien ik bezit."
„Vriend!" herhaalde Ralph met een veracht el ijkem
blik. „Die is goed. Vooruit, zeg opl Geen uitvluchten.
Wat kwam je hier eigeiilijk doen, vatinacht?"
Stack's stem sloeg over^ tot een jammerkreet. ,,Iedér
oogenblik kunhen ze me in mijn dekens vermoorden."
„Natuurlijk", gevestigde Ralph, in het minst niet met
jajn lot begaan. „Maar wat had je je voorgesteld, dat
ik voor je zou kunnen doen?"
„Neem mij mee in uw boot," bracht Stack angstig
(„Nu nog mooier," riep Ralph.
b>Och, weiger me dat niet. Laat mij toch met u
meegaan,' smeekte S'tack. „Wanlneer ik biji u bein,
durven ze mi| met geen vinger aanraken. Ze zijn
bang voor u» Het was prachtig van uf dat u biji hén
in t kamp kwam en met hein ging zitten spelen als
was er niets gebeurd. Dat heeft indruk gemaakt, dat
J»n ik u fm-zekeren. Och, meenfl u nfijmee!" herhaaldé
hij nog oens, stotterend van a'ngst voor een tweede
wea^I*n€l- fliou n kurioen helpdn aan huil vervol
ten slotte Irt -wOCialiltisch#, vaak meer dan balfJboN
chewistische orgaan» dat nooit bfijzonder kalm is en
nooit een bid voor den mond iüeemt, wordt wit zie
dend van wode als Jyst d,en naam Lloyd George maar
neerschrijft
Wanneer nen nu bedenkt dat de veroordeeling der
partijien in. d* Londemschie .avdhdpers ongeveer djezelfdé
is, begrijpt iren wat de Eingelsche premier dagjelijks
naar het hooü krijgt
En dit boswel zijin meerderheid in "het Parlement
zoo groot is als nooit iemand in de "Engelsche geschie
denis ooit hwft gehad.
Speciaal d« laatste dagen stormt het weefr.
Natuurlijk naar aanleiding valn het besluit der (En
tente. om d< handelsbetrekkingen met een déél 'van
de bevolknig van Soviet Rusland weer te hervatten.
Nu is het nog steeds totaal onopgehelderd hoe men
zich in Pariji voorstelt dit te gaan of te kunnen doen.
Immers al zjn verbruikscoöperaties ten platten lande,
waarmede den de ruilhandel zal worden gevoerd, nog
zoo antibolchewistisch etn al verdienen zijl n/og zoo
den stelun van ieder, die gaarne de jbeeren Léninl
Trotzky en Co. zag verdwijnen» dan zal er nog ©ep
zware wijs opjaan mett hen in 'relatie te treden, zonder
dat men zich terst voor in, ep uitvoer en transport befeft
verstaan me(t de landsregeermg en voordat deze hééft
toegestemd in het loslaten der goederen, wat zondier
haar medeweddng op een militair front, in vollen oor
logstoestand rij moeilijk zou zijn.
We hebben dan ook zoo'n flauw idee, dat wij hier
met een valstrik Je doen hebben.
Immers, het besluit van Parijs zegt uitdrukkelijk,
dat het gaat cm pen ruilhandel en dat WesLEuropa in
ruil voo haar uitvoeren o.a. graan wenscht waarvan in
Zuid Rusland een groot surplus heet te bestaan.
Verklaart Sovietregeenng zich tegen den ruil, dan
speelt de Entele de mooie rol en heeft Moskou dé
verantwoordeljkheid, dat Rusland nog langer versto
ken blijft van allerlei artikelen, die het dringend noo
dig heeft.
Stemt Moskiu toe in dein ruil en blijkt het over graan
en andere arikelen te beschikken voor dien uitvoer,
dan vraagt ïatuurlijk heel het hongerende Russische)
volk, waarom het dan niet eerder brood etn kleeren en
wat dan ook; kreeg
Heeft het de voorraden voor den ruil niet, zoodat
er van het pfcn niets komt, dan is het duidelijk, dat
het gebrul vai Lenin en de zijnen, dat heel de hon
gersnood het gevolg vain de blokkade Zou zijn, niets
anders dan ©in leugen was.
In elk gevahoe Moskou ook op dit aanbod rea-
:geert, trekt hit aan het kortste eind en daalt het pres
tige van de Sivietheeren, 'die het volk zouden hebbén
belogen in tvee der drie gevallen en -bestolén in
het derde.
Men kan at besluit der heeren in Parijs etisch
niet zeer hoog aanslaan, en dit doen wijl ook volstrekt
niet, doch bevens kan mm niet ontkennen, dat het
een buitengewoon handige zej is om de heeren Bol-
chewisten in >en lastig parket te brengen.
Het eenige. wa t de Sovietregeering er bijl wint is.
zooals''Stickloy in de Isveotia met den noodigen ophef
'constateert, dft de Entente nu eindelijk bereid is met
Moskou te onderhandelen, om de dwingende redenen,
bovengenoemd
Zelfs dit is naar half 'juist. Want dan vergeet kame
raad Sticklowhet voorstel van Prinkipu.
Deez dingen verhinderen echter niet, dat de Morning
Post en de N<rihcliffepers fazen en schimpen op zoo'n
Lloyd George. zoo'n vent. di$ me! die Sovietmoorde-
-haars en .bloedhonden in contact treedt.
Wij vragen ons "af, of Lloyd George daar een. se
conde aan denkt en of heel zijn aanbod niet juist een
poging is om een uitbreiding van den bolchewistischen
invloed in Ruilaind zelf en speciaal ook naar het Zuid
oosten, naar Perzië, fyidië en de Kaukasus te ver.
hinderen..... -j
UITKIJK.
DE NIEUVE BOND VAN ZUIVELFABRIEKEN.
Er is een nieuwe Bond van Zuivelfabrieken in
v onding. H&geen men al geruimén- tijd. vreesde, is
geschied; d< organisatie der coöperatief werkende
zuivetliabriellen in Noordlholland, met moeite sinds
1906 opgellxuwd, en vooral tijdens de crisisjaren nu
meriek sterier, docih wat soliditeit betreft, zwakker
geworden d+or de toetreding van leden, enkel om
motieven van direct waarneembaar eigenbelang,
heeft bij hetb'egin van bet jaar 35 leden verloren. Die
uittocht in nasssa is niet om één en dezelfde reden
geschied. De motie van de zuivelfabriek te Opmeer
en bet daarna genomen besluit om de fabrieken,
werkende as Naamlooze Vennootschap, alleen toe
te laten, waaneer bet coöperatieve beginsel in ze-
keremati' aanwezig was, de eisch was niet: z u i-
v er coop erat i ef, zooals de leider van den nieu
wen Bond acb in zijn openingsrede uitdrukt is
voor enkele, tegen wie de maatregel bepaald geric'ht
wais, ongetwijfeld de aansporing geweest om direct
te bedank ei, omdat de toestand in bet jaar van
uitstel tocb niet zou veranderen.
Maar verschillende zijn uitgetreden, hoewel de ^e-
noanen beslissing baar niet trof. Het hart van den
N.hH. boer kopt nog niet warm voor organisatie én
ging te onlkwneii Twee zijn vaak knapper dan één.
ik ben iuancig genoeg in het plannen maken, wan
neer ik op mh gemak beii, en Iniét in een voortdurendén
angst leef."
„Zool" zoice Ralph. „En dan zeker den buit samen
deeien, nielwiarV'
„Ik zal ïiiit veeleisc(iend zijin," beloofde Stack dee
moedig. „Ik ben tevreden met .alles wat u miji aan
biedt. Waar cm. zouden wij niet samen kunnen wer
ken? U iïeeft in de stad een verlegenwoordigér nooclig.
U heeft een massa forman;eüen te vervullen, u moéi
de Lerreinen laten registreer en, maatsaiappij for-
meeren, en fat alles Kan iK voor u bezorgen. Dat is
juist mijn werk."
.„En ik dacht dat je reporter van de Pacific Herald
was merkte Ralph op.
„Dat ben ik juist door die kennis, geworden," ver
klaarde Stack iiaaslig. „Ik kèn de mijnbouw^vereld
van onder tct boven. Ik iieb voor advocaat gestudeerd
Ik kan u zeker van 4ie"ist zijn."
„Dank je wel!" zeide Ralph ijzig. „Ik zoek mijn
gezelschap liever zelf uit."
„Als mij i£ts overkomt^ draagt u daarvoor de ver
antwoordelijkheid," jankte Stack. „U wilt me dus miei
mei u meenemen?
„Neenl" zeide Ralph op een toon, die den ander
duidelijk bewees, dat er aan dat besluit niets te ver
anderen viel.
„Maar wat moet ik dan doen, en hoe zal dal met
me afloopen!" kreet Stack. „Als u.dan niet samen
met mij wilt reizen, zegt u mij dan tenminste waar u
heen gaatals het mij dain gelukt hun te ontsnappen, kan
ik trachten u te bereiken. Dat kunt u mij: niet wei
geren het zou olnmenschelijk zij'n."
Ralph's glimlach bleef in het dolnker voor Stack on
zichtbaar. „Het is mogelijk, dat hij zich nóg yerbeeldt,
dat ik dwaas genoeg zal zijn om mijn geheim prijs te
geven," dacht hij. ,(Als dat zoo is nu, dan dep
te beter." Op onverschilligen toon antwoordde hij
„Daartegen heb ik geen hezwaar. Maar ik'kan je er
niet voor ilnstaan, dat je ons daar wlelkom zult zijn."
„In ieder geval bein ik dan niet in het gezelschap
van moordenaars," klaagde Stack.
„Je moet ongeveer vijf en Iwintig mijlen de Stan
ley op, gerekend van de groot© vertakking
s,Dus u heeft zooeven i'n ojis kamp de waarheid ge
sproken?" vroeg Stack met maieve verbazing.
„Ik had geen redenen, om dat niet te doen," zeidé
Ralph kalm. „Ze weten toch wel, dat ik niet bang
voor hén ben." Het scheen hem wteïischelijk eenigé
bijzondere .aanduidingen te geven, teneinde zijn vér-
haal •waarschijnlijker te maken. „Je gaat dan è©n zijri
viertje in, dat uitmondt aan dén rechterkant van de
wanneer dan de -uitgaven voor den Bond «tijgen en
geen directe tastbare voordeelen daarvoor worden
genoten, dan is er -weinig voor noodig om een meer
derheid te vinden voor een voorstel, om te bedan
ken. Daarbij komt nog, dat sommige in den waan
gebracht werden, dat bet bestuur van den Bond
te weel ging in de richting der 'groote fabrieken, het
geen ik absoluut ontken. De belangen van de kleine
w erden erven goed gediend als die van d'e groote en
van de vele, die daar tussdhen vailen.
Beweringen, b.v. als zou de invoering der kaas con
trole bet nevendoel hebben de kledne fabrieken het
bestaan moeilijk te maken, zijn al te dwaas. En toen
de wei past eurisati© vooral de eenvoudig ingerichte fa
brieken onoverkomelijke moeilijkheden dredgdfc te be
zorgen, beeft 'het bestuur deze met goed gevolg langs
ordelijken weg weten af te wenden.
Ook werkten persoonlijke kwesties verlammend en
ondermijnend', Kortom, er ontstond een groeip van
ontevredenen met den gang van zaken en in plaats
vap mede te werken aan bet tot stand brengen mn
veibetering in den Bond (welke ik ook noodig acht)
hebben zij hem verlaten om te trachten een nieuwen
Bond te vormen.
Met groot© belangstelling zag ik de bekendmaking
van het werkprogram van de nieuwe organisatie te
gemoet; de verslagen in de Alkmaarsohe en Scha-
ger courant hebben mij zeer teleurgesteld. Geen op
bouwen, doch afbreken en critiseeren schijnen den
grondslag te zullen vormen. In de eerste plaats moet
de kaas controle worden bestormd, (die voor het
oogenblik een zwak punt heeft, n.L -de onverwach
te technische moeilijkheden bij bet aanbrengen der
merken op Edammers, doch die overwonnen moe
ten en zullen worden.
iDe leiders van den nieuwen Bond lieten zich bij
hun actie om de kaaiscontrole van :de baan te krij
gen, voorlichten door den kaashandelaar Grondsma,
die daarbij wel wil helpen. De heer Kay zag heit wel
goed in,toen bij van bet plan van den voorzitter één
zijdige voorlichting der zaak vreesde.
Het was weer het' oude liedje van den kaashan
del; kaascontrole geheel overbodig; er is nooit met
kaas geknoeid! let op de beperkende tdevoeging:
ten minste niet in den laatsten tijd. Vertier:
kaas kan niet vervalscht worden. Wanneer de
consument met het vetgehalte bedrogen wordt, is
dat n.m.m. evengoed vervalsching als wanneer bij
geroomde melk voor volle krijgt. Het is een drog
reden, wanneer men als bezwaar der kiaascontrole
aanvoert, dat de kwaliteit van bet zuivel niet door
het merk wordt gedekt. Natuurlijk niet, evenmin als
bij boter.
De heer Grondsma noemt zich een voorstander van
de controle op volvette kaas; er was een tijd, dat
de kaashandel zich ook daartegep heftig verzette,
doch de producenten bielden vol. Wat het volvette
merk is voor de Goudsche kaas, is het 40 -F merk
voor do Edammer; daarom is mij de logica van
den beer Grondsma niet duidelijk.
Het merk, garandeerende het vetgehalte, zal na
verloop vian tijd in bet binnen- en buitenland ge
waardeerd worden, evenais het Rijksbotermerk en
het kaasprikmerk gedurende de crisisjaren. De pro
ducent moet wel rekening houden met de tech
nische bezwaren van dpn handel, en daaraan zoo
veel mogelijk tegemoet komen, doch hij moet niet
vergeten, dat beider belangen nu eenmaal niet de
zelfde zijn. Het typeert den nieuwen Bond, dat hij
op allerlei wijze steun zoekt bij iden kaashandel.
Indien bet verslag van de Alkmaarsdhe bef juist
weergeeft, heeft de heer Lakeman gezegd, dat men
het bestuur hem uit den Bond heeft willen
duwen, door hem eerder te laten aftreden. Mocht
dit onjuist zijn weergegeven, dan hoop ik, dat de
beer Lakeman bet laat verbeteren. Zooals het 'daar
staat, is bet ergerlijk en ©en leugen. Moge een nieu
we .„kwestie Lakeman" ons bespaard blijven!
Ten slotte mijn advies aan de zuivelfabrieken, die
thans leden van den Bond zijn: maak uwe organi
satie sterk, verbeter daarin, wat er verbeterd moet
worden ,en verspil uw krachten niet, zooals in den
laatsten tijd het geval was.
Dr. L. T. C. SOH1ETJ.
Hoorn, 22 Jan. 1920.
OUDERDOMSRENTE.
In een vroeger artikel werd gewezen op de nood
zakelijkheid, dat de werkgevers hunne verplichtin-,
gen ingevolge de Invaliditeitswet nakomen, terwijl
toen tevens werd uiteengezet op welke wijze zij
lot de nakoming van die wettelijke verplichtingen
kunnen worden gedwongen.
Daartegenover staat, dat ér ook behoort te wor
den gezorgd, dat de werkgever zijne premies niet
vergeefs betaalt, <Lw.z. dat de arbeiders voor wie
inderdaad betaald werd ook de „uitkeeringen" krij
gen, waarop zij „volgens de wet aanspraak kunnen
maken".
Daarom wil ik er uitdrukkelijk 'de aandacht op
vestigen, dat de arbeiders, die „nè. 2 December 1919"
den leeftijd van „65 jaar" hebben bereikt, niet moe
ten meenen, dat er voor hen nog zoo weinig premies
betaald zijn, dat er van uitkeering voor hen nog
geen sprake kan zijn.
Zijn er arbeiders, die na bovenvermelden datum
65 jaar geworden zijn, „laten zij zich dan hansten
om eene aanvrage om ouderdomsrente in te dienen".
Stanley, en. volgt het zoover je ku,nt stroomafwaarts,
bijina tot waar net valn de heuvels neer komt. Daar
vind je ons kamp."
„Maar hoe kan ik weten of ik de goede zijrivier
voor mij heb?" vroeg Stack nog.
„De mond is te herkennen'aan twee denneboomem
die er overheen liggen, een aan ieder én kant hun
toppen raken elkaar bijna in het midden in het water,"
liait'te Ralph bereidwillig in. „Mijn vriend en ik noe
men liet de Ajrivier."
„Neem me nu met u mee," begon Stack weer van
voren af aam. „Ik zal u van dienst kunnetn zijn.'4
„Schei uitl Ik denk er niet aan," zei Raipii onge
duldig.
„U zou goed doen, mij mét u mee te nemen," hield
Stack vol. Een onbeschrijfelijke klank van sluwe drei
ging klonk er door zijn gejammer. „Nu ik weet waar
u neen gaat, kcxn ik het, in weerwil van mijzelf, mis
schien loslaten, als zij: het met geweld uit mij tracht
ten le rijgen, k"
Dat was Ralph te veel. Hij sprong overeind. „J'üj
valsche gluiperd 1" schreeuwde hij. „Maak dat je hier
vandaan komt voor ik je een ongeluk aandoe."
Stack wachtte de uitvoering van dit dreigement nieï
af, maar verdween ijlings in de duisternis.
In den loop van de drie dagen die nu nog volgde^
waren de twee booten om beurten voor. Ralph voer
verscheidene uren lang per dag, doch de anderen
kwamen veel sneller vooruit Telkens wanneer zij el
kaar voorbij voeren, wierden er eenige halfgemeémdé
hatelijikheden gewisseld en dat "'het (niet tot ©en gé-1
vecht kwam, was alleen te dalnken aan Ralph's onver-
anderlijkeln, stalen glimlach. Ralph wilde tot eiken prijs
den indruk geven, dat hij de heele geschiedepis als
een grap beschouwde. Joe brandde van verlangen naar
een flinke kloppartij, maar Ralph's glimlach bracht hem
telkens weer van zijn stuk. Stack nam aan deze spiegel
gevechten nooit deel. Hiji zat met wezenlooze .blikken
afgetrokken voor' zich heen te staren, zijin knokelige
handen om de (Jolboorden geklauwd. .Wanneer hij'zich
verbeeldde, dat Ralph's blikken op hem ;rustten, deed hij
zijn best, om lijdend en smeekend te kijken, waarbij hij
er echter slechts zeer ten deel© in slaagdé, zijn haatgé-
vodens te verbergen. Joe Mixer's bagage bevatté on
der andere waardevolle utemsiliën ook een aantal fl>es-
schen, hetgeen bleek uit het veelvuldig dubbeL
slaan van de tongen van het gezelschap, dat van hun
inhoud profiteerde. i
Tegen het eind van den derden dag warden zijl al
een flilnk stuk de Rijs'trivier af. Door voort te pagaaien
tot het bijna 'dotuker geworden was, slaagde Ralph er
in, «en afstand van aria mijlen tusschen üjn kamp
Ingevolge art, 154 der Invalidlteit*wet „gaat do
rente Jn op den datum der aanvrage"; het te laat in
dienen der aanvrage heeft dus tengevolge, dat de
rente op een lateren datum ingaat en „beteekent dus
verlies voor den arbeider".
De formulieren voor de aanvraag om Ouderdoms
rente voor de verpacht-verzekerden zijn verkrijgbaar
„aan de postkantoren en ten kantore van den Raad
van Arbeid".
Bij de aanvrage moet ,yde loopende mvtekaart"
•worden overgelegd.
Gezorgd moet worden, dat daarop een voldoend
aantal zegels geplakt is. I® de arbeider elke week
in loondienst geweest, dan moet natuurlijk over
elke kaienderweek verloopen tusschen 3 December
en Ihet bereiken van den ^-jarigen leeftijd een
zegel geplakt zijn.
IiS' die arbeider niet alle weken in loondienst ge
weest, ,ydan behoeft dit nog niet altijd bezwaar op
te leveren" .voor de toekenning van rente „mits
maar over elke 4 weken 3 zegels zijn geplakt.
Bovendien zal de arbeider nog hebben te zorgen
voor een of meer verklaringen onderteekend door de
desbetreffende werkgever®, waar-uit blijkt, dat de
arbeider gedurende „de 10 jaar vooraf gaande aan
het bereiken van den 05-jarigen leeftijd minstens
156 weken in loondienst is geweest.
Zoodra de aanvrage is ontvangen, wordt voor zoo-
spoedig mogelijke doorzending naar de Rijksverze
keringsbank zorg gedragen, waarna eventueel toe
kenning van de rente eveneens zoo spoedig moge
lijk kan volgen.
De 65-jarigen, die meenen aanspraak op Ouder
domsrente te kunnen maken, hebben er dus voor te
zorgen zidh in hec bezit te stellen van een aanvraag
formulier, dat zij ingevuld en onderteekend inzen
den aan den Raad van Arbeid onder bijvoeging van
hun r^nitekiaart en één of meer werkigeversverktla-
ringen.
De Voorzitter van den Raad vah Arbeid
te Alkmaar:
M. J. TH. VAS DIAS.
ALKMAAR.
In do Donderdagmiddag gehouden vergadering van
den. Raad wierd besjoten» een tweetal petroeélén grond
iin den Schagerwaard, behoorende tot de aan de ge
meente vermaakte nalatenschap van wijlen Mevr. van
der Oord, als bijdrage in de kosten van den bouw
van een gem._ziekenhuis, in het openbaar te verkoopen.
Op den. dienst 1920 werden B. en W. gemachtigd kas-
leömngen. .te sluiten tot een bedrag van ten hoogste
f. 400000 tegen, een rente van ten hoogste 1 pet. boven
liet wisseldisconto van verschillende alhier gevestigde
vereenimngen, waarbij werd geprotesteerd tegén hét
voorstel tot het verkenen van eene subsidie uit dé
gemeentekas aan de burgerwacht - en ©en amendé-
mieht van de heeren 1YIr. W. C. Bosman c.s. om voor
deze wacht de subsidie van 1919 toe te staan, doch
valn het gevraagd subsidie van f 4150 voor 1920. slechts
toe1 te staan en dan voor eenmaal een bedrag van f 2000,-
met de bedoeling, dat vóór de instandhouding der bur
genvacht voortaan geene gelden* yit de gemeentékas
mieer beschikbaar zullen worden gesteld. Beide stukken
werden aangehouden om tegelijk te behandelen mét
de voorstellen tol goedkeuring der ingediende begroo
tingen voor de jaren 1919 en J920. bij welke, is voor
gesteld onderscheidenlijk uit de gemeentekas té vér-
leeinen subsidies van I 2282 en f 4150.
Vain het Rijk zal ten benoeve der gemeente ondér-
ha'nds worden aangekocht een houten militaire barak,
staande aan den Westerweg, met de bedoeling eén
gedeelte dezer barak iin te richten tot vier noodwo
ningen, waartoe aan B. en "W. een crediet werd ver.
leend van f 33000 als koopprijs en van f 4900 voor
inrichting tot woningen, benevens oen blanco crediet
voor de rioleeriing en aanleg van straten en waterlei
ding Aan het. personeel der met 1 Januari 1,1. op
geheven stadsapotheek werd voorshands voor één jaar
eene uitkeering uit de gem»_kas verzekerd gélijksiaandé
met het verschil tusschen bet tot dien datum genoten
salaris en het bedrag van het te verleen©n pensioém
Ter zake Va'n de politie over de "bioscopen wierd,
in verband met het gerezein conflict tusschen de door
den Burgemeester ingestelde keuringscommissie én één
der bioscoophouders, welk conflict ontstaan is uit een
verzet van de bioscoophouders om 'de af te draaie?»
films aan een keuringsonderzoek der commissie te on
derwerpen en welk olnderzoek er toe hééft géléid dat
de vertooiaing van een elders afgedraaide film hier
verboden werd» aangenomen., eene door d,en héér
Westerhof ingediende motie, om 'de keuring alleen lé
doen geschieden ten aanzien van kinderen 'bene
den den leeftijd van 18 jaar en dus niet voor pfejr-
sonen boven dien leeftijd. De Burgemeester mérkté
op, dat d'0 censuur, welke art. 188 der Gemieen;let»vet'
hem opdraagt, .onverzwakt van kracht blijft en des
tegen vertooningen welke strijden met de openbare
orde o! de goede zeden steeds gewaakt kan worden.
Voor de ouders van ,het burgerweeshuis en het be
dienend personeel dier instelling werd de besiaandó
salarisverordening aangpvuld. liet salaris der dtiders
werd bepaald op f 2300f 2990^ in mindering waarvan
gebracht wordt wegens het genot van vrije kost, wo-
en dat der anderen te brengen. Hij was van plan slechts
vier uur rust 'te nemen en dan weer verder te gaan.
Naar zijin berekening bevond hij1 zich nog ^aar
enkele uren van de groote splitsing der Stanley en het
welslagen zijtner plannen hing er voor ee>n groot deel
van af, of hij daar het eerste kon zijn. Hij was voorn
nemeins zich daar in de buurt op den oever verdekt
op te stellen, 'om zich te vergewissen, of de anderen dé
Stanley opgingen, dan wel hun reis stroomop/Waarts
voortzeulen zouden In geval zij kich door zijii ver
haal niet van de wijs hadden laten brengen en den
hoofdstroom bleven volgen, zou hij nog een wan
hoopspoging moeten doen. De maan was nu bijna
weer vol, en hij; kon er zeker van zijin, den weg door
haarverlicht te vinddn tot het daagde.
Ralph koos voor het opslaan valn zijn tent ©en open
plek tusschen de wilgen, die hier in dichte rijen den
oever omzoomden. Hij sleept© zijln b'oot hoog op
tegen de steenen, en bond haar vast aan een der
stronken. Haastig bereidde h'iji zijn .avondeten en legde
zich' ter ruste. En toen hij lag te wachten, dat de slaap
hem de oogen zou sluiten, kwam weer dat voorgevoel
over hem, dat waarschuwde voor dreigend gevaar.
Later herinnerde hij, het zich pas: toen was hij ie
uitgeput van vermoeienis, dan dat de vage ohi*ust den
.strijd koh volhouden jegen den nevel van slaap-, die
over zijn geest steeds dichter zich spreidde en die
ook het geluid van de stem in z'n 'binnenste dempte.
Weldra was hij: zich van niets meer bewust.
Door een plotseling aangeheven dronkemansgebrul
werd hij: onmiddellijk wakker het scheen hem althans
toe, dat het dadelijk was. Op hetzelfde oogenblik
stortte zijn tent boven zijln hoofd in elkaar. Toen hij
er in geslaagd was, zich te bevrijden uit de verward©
:massa dekens, touw eti zeildoek, zag hij! 'bij' het matte
licht op de plek, waar 2jijn vuur had gebrand vier[
geestalten rondwaggelen, die zijn eigendommen links ein
rechts wegschopten .en vernielden, wat zij in redelooze
dronkenschap maar konden» Een vreeselijke woede
maakte zich van hem meester.
„Vervloekte lafaards die jullie bent," bulderde hij.
Op het geluid van zijn stem, 'trachtten zij zich al
len tegelijkertijd uit de voeten te maken, maar Ralph
zette hen Iniet nastil trok hijl zich. onder de wilgen
terug, en wachtte zijin Jbeurt af, terwijl hij door de
takken gluurde Zij: zochten hem blijkbaar, .struikelend
over de boomwortels, razend en .tierend.
De .volgende twee of drie minuten veranderde hét
tafereel zoo snel en zoo verwarrend, dat het wel
een nachtmerrie scheen. Ralph zag een pafferigé figuur
zi ch zwaaiend lalngs dein oeverrand bewegen, zich scherp
alleekienetod in het maanlicht. Hiji stormde er op toe,
hi ef den arm op, eti tiet/hem neerkomen op eén
