SCHEMERING
PINK PILLEN
Gemengd Nieuws.
Plaatselijk Nieuws.
ning van dm eersten aan de Oudaienstraat werd huis
zoeking gedaan en een partij zilveren vorken, lepels,
taartscheppen enz. in beslag genomen, samen 293
stuks, tot een totale waarde van f 4000.
Van welken diefstal het zilver afkomstig is, weet
men nog niet.
WORDEN DE BROODKAARTEN ATOESCHATT?
De wethouder voor de 1ev.ensmiddelenvoorzieni'ngv
van Amsterdam, de heer De Miranda, heeft Donderdag'
middag in een daarvoor door hem belegde bijeenkomst
de vertegenwoordigers der verschillende bladen médé"
gedeeld, dat het gemeentebestuur van Amsterdam ge
probeerd heeft de regeering tot het afschaffen van hét
broodkarfrtenstelsel te bewegen.
Wiji weten immers allen, zeide de heer De Miranda,
dat de broodrantsoeneering een fictie is geworden,
niet alleen in Amsterdam, maar itn het geheele land.
Iedereen kan. dank zijl de Zeeuwsche tarwe die
heel vrij; is, zooveel brood eten als hij' wil.
De statistieken bewijzen dat het gebruik van bloem
te Amsterdam vrij wel stationair is. Neemt men bij',
voorbeeld de broodkaartenperiode van 30 Juni tot 8
Juli ji.. dan blijkt, dat 134000 Kg. bloem werd ge_
bruikt ,vöor het tijdstip van 27 December tot 4 Jan.
jl. luidt het cijfer 181.000 Kg., terwijl het verbruik
van regeeringsmeel in die zélfde tijdvakken teruggéloo"
pen is van 187.000 Kg. tot 104.000 Kg
Over 't geheel genomen kanworden geconstateerd,
dat sedert de afschaffing van den bakkersmachtarbedd
net broodgebruik hier ter steden iets verminderd is';
doch aan -den anderen kant dient .niet uit het oog
te worden verloren, dat dit schijnbaar mindere gebruik
aangevuld wordt door het zoogenaamde vrijie brood.
De banketbakkers zijn in het gebruik van bloem vol
komen vrij. in restaurants, lunchrooms en andere
openbare eetgelegenheden is de féitélijké toéstand zoo,
dat broodkaarten zelden of nooit worden gevraagd.
Waartoe het huidige systeem van rantsoeneering kan
leiden, hebben o.a. de meelknoeierijen in Rottérdam
bewezen, en wanneer men dan bovendien bedénktw
dat het broodkaarlenstelsel de hoofdstad elke maandi
f 40.000 kost. kan men hegrijpen, zeide de heer de
Miranda, dat B. en W. gemeend hebb-eh stappen te
moeten ondernemen, die tot afschaffing van dit systeem
konden leiden.
In die I 40.000 is wel is waar ook begrepen hic(t
1/10 prijsverschil op het regeeringsbrood, maar daar
voor wordt ongeveer f 8400 per maand uitgekeerd, zoo
dat de kosten dan toch nog. steeds f 32.000 a f 33.000
per maand bodragen.
Wiji hebben den minister voorgesteld, vervolgde de
wethouder, om Amsterdam als gemeente wei te rantsoeff
neeren en het dan aan B. en W. over te laten om
met de belanghebbenden een overéénkomst té tréft
fen. Zoowel de bakkerspatroonsorganisatie als de crisis
commissie heeft piel algemeene stemmen dit dénk*
beeld aanvaard.
Op de vraag, of de regeering al Iets van haar ziens-*
wijze in deze had doen blijken, antwoordde de wethou
der, dat de minister veel voor die opheffing voellt.
De zaak wordt op dit oogenhlik door het rijksgraanbu-»
reau onderzocht, dat ongetwijfeld binnenkort zijn mee
ning kenbaar zal maken.
OUDE NIEDORP.
Den 1 'Februari was het 12Vs jaar geledén dat het
fanfarecorps „Crescendo" van Oude Niedorp werd op'
gericht, dien dag was ,het voorden heer Pranger ook
een gedenkdag, daar hij: gedurende die 12Va jaar als
Directeur fungeerde. Vele prijzen heeft dit korps orT
der leiding van zijn kranige® Directeur in die jaren
behaald. De herdenking zal plaats hebben door het
geven van oen concert in. hét laatst van deze maand.
OUDESLUIS.
De heer J. Frans te Oudesluis is voor de volgende
gemeenten benoemd tot iRjjksschatter:
Zijpe, Callantsoog, Petten, Wieringerwaard, Anna
P-aulowna, Texel, Wleringern, Opmeer, Opdam, Span
broek, Hoogwoud, Sijbekarspel, Hensbroek;
de heer Westenberg .te Haringhuizen is benoemd
voor de gemeenten: Zijpe, Petten, Callantsoog, Op
meer, Opdam, Spanbroek, Hoogwoud, Sijbekarspel,
Hensbroek.
B ARSINGERHORN.
Het tractement van den Doopsgezinden Predikant
alhier is van f2000 gebracht op f2500. Bovendien
wordt een duurtetoeslag verleend1 van f 700.
EEN BELANGRIJKE VERDAGING.
J>e gras verpachtingen van den Westfri esch endij k
behoorende tot bet Ambacht van Westfriesland, ge
naamd de Schager en Ndedorper Koggen, brachten
voor 1920 f 3547 op, dn 1919 was deze. opbrengst f 5155,
eene verlaging dus van1 ruim 31 p'ct. De opbrengst
van den Langareisdijk was f 1195 tegen f 1134 in 1919.
GEZOUTEN B OONEN NAAR OOSTENRIJK.
Men meldt dat een commissie van 3 leden, be
noemd uit d edrie in ons land bestaande zoutersor-
ganisaties, sedert enkele dagen in Oostenrijk is, ten
einde met de regeering aldaar te onderhandelen over
den verkoop van den geheelen voorraad gezouten
boonen 1918. Indien de onderhandelingen tot een
•resultaat leiden, heeft onze regeering belangrijken ffl-
nancieelen steun1 toegezegd.
GING.
Men meldt uit Alkmaar aan het Hdbld.:
In het Landbouwbuis wérd Donderdag onder lei
ding van den' heer D. Rus de aJgemeene vergadering
gehouden van de Noord-Hollands che varkensfokver-
eeniging. .Aan het door den heer J. 'Sijp Jr. uitge
brachte jaarverslag ontleenen wij het volgende:
Door ruime aanvoer van veevoeder is de varkens
fokkerij weer opgeleefd.
De prijzen der biggen waren1 hooger, zoodat de
fokkerij zeer loon end was.
Ook met de mesterij is goed: verdiend; aangeraden
wordt die winst te reserveeren, omdat de toestand
gedtenvleesch voor je meegebracht"
„Heb je je eigen boot nu terug? Is ze niet be
schadigd?" wilde Kitty weten.
„Ze had alleen maar een kleine scheur gekregen
tegen de rotspunten", antwoordde Nahnya. „Ik kon
het gemakkelijk maken".
„Maar hoe kon je met twee booten tegen den
stroom opkomen?" vroeg Kitty weer.
„Ik heb alleen maar die van jou", antwoordde
Nahnya. „De mijne ligt stroomafwaarts, aan de
zen oever, waar ik haar gemakkelijk kan halen".
„Hoe moet je daar dan komen?"
„Wel langs het strand, natuurlijk", antwoord
de Nahnya, „En het is niet ver".
„Nu ik je hier heb, moet je niet denken, dat ik
je zoo maar dadelijk laat gaan", riep Kitty uit, en
ze omhelsde haar nogmaals.
„Maar jullie hebt hier allen jullie werk", wierp
Nahnya tegen. jrDe mannen
„Mijn broers zijn naar de stad", zeide Kitty. „Al
leen mijn vader is hier nog en en een vreem
deling".
„Een vreemdeling?" herhaalde Nahnya.
Maar Kitty wilde haar geheim niet ontheiligen
door het zoo maar er uit ite flappen. Haar vriendin
moest geleidelijk worden voorbereid, wilde zij haar
de waarde er van volkomen doen gevoelen. „We
hebben een blanke als gast hier", zeide zij, als was
dit voor haar niets ongewoons.
Doch Nahnya ontging haar blos niet. Zacht streel
de zij Kitty over het haar.
„Waarom was ie zoo plotseling ^eggeloopen?"
vroeg Klttv haastig, om een andere wending aan
het gesprek te geven. Nahnya haalde de schouders
op. „Ik was bang dat ze me zouden bedanken met
zooveel woorden zeide zij verlegen. „Dan voel lk
me onbeholpen".
„Wat dwaas van Je!" riep Kitty uit, en ze om
helsde haar opnieuw.
Er was iets onrustig bewegelijks in Kitty, een
nerveuze gelaagdheid, die op zichzelf al voldoen
de was, om Nahnya te doen begrijpen, dat er sinds
hun afscheid iets was voorgevallen. „Zoo, heb Je
een gaat", zeide zij plagend. „Hij is zeker nog jong,
hè?"
Wanneer de levenslamp begint te ver
duisteren, wanneer men bil er n nog maar
over den dag van heden bezorgd is, wan
neer men geen plannen meer maaJct en
slechts leeft met de herinneringen aan het
verleden, wat kan men dan verlangen 7 Zoo
gezond mogelyk zyn, in rust te zyn roet
hetgeen ons omringt, in rust te zyn met
zichzelf. Vreedzaam rusten. Op zulk een
wyze te verouderen is wel een uitzondering.
Waarom Omdat vele bejaarde mcnschen
niet voorzichtig genoeg omgaan met de
olie in de lamp: met hun bloed. Indien gy
van uw organisme niet veel arbeid, niet vele
inspanningen meer kunt vragen, kunt gy u
toch wel met een goede boevcdheid olie
van goede qualitcit in de lamp, met bloed
dat voldoende ryk en zuiver is, den goeden
dagelykschen levensgang der oude lieden
In alle rust verzekeren.
Oude lieden van dien leeftyd moeten er
vd aan denken dat zy sedert dertig jaren
lederen dag getuigschriften hebben gezien
van behoud der gezondheid en van terug
keer der gezondheid, verkregen dank zy de
die, volgens een algemeen verbreid spreek
woord, blóed met iedere pil geven.
Indien gy, op uw beurt, niet tevreden
zyt over uwe gezondhdd, roep hen dan te
hulp, neem hen in, zy zullen u in rust met
uzelf brengen.
DtPimkPiUmwordmxm^ocUif.s.jSJnéem
x.UUIH
visscheri] verdient op het oogenhlik duizenden pro
centen meer dan voor den oorlog.
MASSA-ONTSLAG TE S0XJNGEN.
Uit Dusseldorf, Febr. Naar aanleiding van het
feit. dat de arbeiders hebban gepoogd Jiooge lootnen af
1e dwingen, door met werkstaking te dreigen, en daar
toe gedeeltelijk reeds zijn overgegaan, hetgéén op con
tractbreuk neerkomt, pesloot de Bond der Soüngefr
fabrikantenvereenigingem alLe arbeiders met ingang van
19 Febr. den dienst op te zeggen. Hierdoor worden
80000 arbeiders getroffen. Zij' die reeds hadden gestaakt
zijn onmiddellijk ontslagen. Voorts besloten de fabri
kanten aan de huisindustrie geen materiaal meer te
verschaffen,
EEN SPOORWEGSTAKING?
Er heerscht in Frankrijk groote gisting onder het
spoorwegpersoneel. De mogelijkheid van een spoor
wegstaking schijnt zelfs niet uitgesloten.
mf. d* tn doottn, franco, i
«Ifg Ji.
4 Hoofd-
onzeker is.
Van het Landbouwhuis wordt veel verwacht, ook
uit een handelsoogpunt voor den verkoop van fok-
vee.
Op een verzoek van uitvoer van een honderdtal
stamboekbiggen, was afwijzend beschikt. Dat besluit
werd zeer betreurd, omdat men meent dat de land
bouw alleen door de moeilijkheden zal kunnen komen
wanneer gelegenheid wordt gegeven zooveel mogelijk
uit te voeren.
Ingeschreven werden 25 beren, 166 zeugen en 463
biggen.
De vereeniging heeft 13 berenhouders; de verkoop
van fokmateriaal gaat goed en getracht zal worden
hieraan eene belangrijke uitbreiding te geven.
Aan de gedane mededeélingen ontleenen wij, dat de
cursus voor veeteelt te Hoorn wegens momenteel
onvoldoende belangstelling niet kon doorgaan en er
aan de Vereeniging een Rijkssubsidie van f 1000 was
toegestaan.
Tot bestuurslid werd gekozen de heer C. Stam te
Hoogkarspel.
Besloten werd: <lo. ieder jaar ter gelegenheid van
de ''^arlijksche tentoonstelling te Alkmaar een ver-
kooomarkt te houden van jonge fokberen en zeugen
en daaraan een keuring te verbinden; 2ó. in te zen
den in de afdeeling Wetenschap en organisatie van
de groote landbouwtentoonstelling te Schagen; 3o.
aan het bureau der Vereeniging een verkoopbureau
te vestigen.
Na eene inleiding van dr. D. L. Bakker werd be
sloten' door de Vereeniging een handelsmerk voor
biggen te doen invoeren de leden'zullen echter hier
omtrent geheel vrij worden gelaten.
ERNSTIG SPOORWEGONGELUK.
iUit Parijs, 5 Februari. Tussche® Parijs en Lyon
nabij Dyon, is een personentrein op een goederen
trein geloopen. Tien personen .werden gedood en 35
zwaar gewond'.
SUIKERBIETENBOUiW.
Aan den oproeptot een bijéénkomst, uitgeschreve®
tiegen Donderdag 5 Februari te half twaalf, in hotiejL
Igesz alhier, was door velen gevolg gegeven. De bijh
©enkomst had tein doel het geven, van inlichtingen over
coöperatieve verwerking der suikerbieten, over wélk
onderwerp de heer A. Galij®, burgemeester van Nieu
wer Ams tel. ons het een en ander zou ver lellen.
De vergadering werd gepresideerd door den héér
P. Verburg. van Noordscharwoude, dje in zijn ope-
nilngswoord wees op de minder goede "uitkomsten met
den koolbouw, waardoor het ooi? iin deze omgeving
noodjg was, Inaar andere .middelen om te zien, om
het bedrijf zoo productief mogelijk te maken.
De heer Colijn wees -er op, hoe meer en méér dé
idee coöperatie naar voren treedt, dat we aan den
eene® kant zien een ontzettende macht van de ar
beidersorganisaties, die laing voor den boer hebben
ingezien dat in samenwerking hum kracht school, aan
den alnderen kant zien wij; de organisatie van het
kapitaal, de "trustvorming enz. Alleen op landbouwgeH
bied bleef de coöperatie achterwege, of komt ze spora"
disch voor.
Spreker doet uitkomen, ?le (noodzakelijkheid de han
den iineen te slaan, wijst aaarbij op het door den oor
log verarmde Europa, de lage valuta en de wensche^
lijkheid den weg tusschen producent en consument
zoo kort mogelijk te maken. Eln juist de suikerbieten^
bouw 'nu is éein bijl uitstek geschikte zaak voor coöper
ratte, is voor uitbreiding vatbaar, terwijl er e-ein groot
tekort aan suiker bestaat.
Teneinde een zoo good mogelijk finantieel resul
taat te krijgen, is het wenschelijK te krijgen een eigén
suikerfabriek en spr. noemt e-enige coöperatieve béét-
worlelsuikerfabrieken in ons lamd, als ae Friesch-Gro
nimgsche énz., die de levensvatbaarheid vain derger4
1 lijk© fabrieken aamtoonen.
Het oog is gevallen op de suikerfabriek „Holland",1
1 d© eenige suikerfabriek, die nog niet door de Centralé
Suikermaatschappij is ingeslikt. Zou eén geheel nieuwe
fabriek éett 8 a 9 millioen gulden kosten* etn zou daarbij'
I de bouw| 3 a 4 taiair duren, deze fabriek is thans voor
ons te koop voor f 2.800.000, terwijl, om haar te
maken tot een modern ingericht© fabriek, eetn uit-»
Ïaaf zal worden gevorderd van een of anderhalf mil4
ioen. zoodat met eetn bedrag van ruim' 4 millioen over
eene coöperatieve suikerfabriek zal kunnen worden bé~
schikt met een capapiteit valn 2.800.000 Kg. per dag.
Het is de bedoeling het be'noodigde kapitaal te plaatsen
in 3000 a 4000 aandeelem a 500, waarop f 200 gestort
moet worden, doch waarop mén ,f 100 voorschot krijgt,
zoodat in werkelijkheid maar f 100 moet worden ge
stort. Om voldoende grondstoffen te krijgen, zou ©en
obligatieleenimg worden gesloten, waarvoor reeds geld
is toegezegd.
Van de gelegenheid tot het stellen van vragen wordt
door velen gebruik .gemaakt, terwijl of de heer Codiiin
of de heer Verbuig de gestelde vragen beantwoordt.
Uil deze bespreking bleek, dat per aandeel 25000 a
30.000 Kg. per H.A. zou moeten worde® geleverd en
dat zoolang door de fabriek bietön aangenomén komr1
den worden, voor de rest op de gewone wijze zou moer
ten worden gecontracteerd. De meerdere winst daar-
TEGEN nu u«WOEKER,
Te Parijs is iemand die een kamer, welke hij voor
750 francs per jaar had' gehuurd, voor 250 francs
per maand gemeubileerd had willen onderverhuren,
tot acht dagen- gevangenisstraf en 500 francs boete a^'teelhoudST ton" gwdél Vow
Kitty verschikte een der einden van Nahnya's
vlecht, die was losgegaan. „Ja, tamelijk jong", zei
de zij.
„Nu zul je je zeker niet meer zoo eenzaam voelen,
wel?" vroeg Nahnya zacht.
Kitty sprong op. „Maar je zult honger hebben!"
riep zij uit „Ik zou het door dat gepraat werkelijk
vergeten!"
„Ik heb nog geen uur geleden gegeten", zeide
Nahnya. „Ik heb geen honger".
Kitty begon nu te praten over allerlei kleinighe
den, over het weer, over haar broers, over alles,
behalve over hetgeen haar beider geest vervulde.
Nahnya onderbrak haar niet. -Eindelijk kon Kitty
zich niet langer inhouden, tegenover den rustigen,
vriend el ij ken glimlach van haar vriendin; zij snel
de op haar toe en verborg haar gloeiend gezichtje
aan den schouder van het donkere meisje.
..Oh Arnnie!" was het eenige dat zij met trillende
stem vermocht uit te brengen.
„Vertel mij maar", fluisterde Nahnya.
„Oh Annie! 't Is zöö vreemd! Ik kan het niet
vertellen! Je moet hem maar zien de rest zol je
dan wel raden! Ik ben mijzelf niet meer! Het is
zoo plotseling gekomen. Nooit, had ik kunnen den
ken, dat het zóó zou zijn! Olh Annie! hij is zoo
sterk, zoo goed, zoo geheimzinnig, zoo knap en zoo
gevaarlijk! Ik ben bang voor hem. Ik voel me on
gelukkig wanneer hij maar een oogenblik van mij
weg is".
Nahnya keek haar ernstig aan. yHeeft hij iets
gezegd?" fluisterde zij.
„Nog niet".
„Maar lieve Kitty!" mompelde Nahnya. „Wees
dan toch voorzichtig! -Mannen
„Hij Is eerlijk en waarl" riep Kitty verontwaardigd.
,.Dat kan ik aan zijn oogen zien!"
„Weet je dan, wie hij is?" vroeg Nahnya gespan
nen. „Waar komt hij vandaan? Ken je zijn heele
geschiedenis?"
„Neen", gaf Kitty, even aarzelend, toe. „Mijn ge
voel zegt het me. Hij is goed voor me. Hij is zoo
lief voor me. Hij maakt me het hof. Oh, Annie!"
ging zij «net bevende «tem voort, „de laatste dagen
heb ik als in een droom geleefd! Voortdurend plaagt
veroordeeld.
PRESIDENT WTLSON.
Uit Washington, 4 Februari. President Wilson
lijdt sinds enkele dagen aan vatrkoudhedd. Men
heeft maatregelen genomen voor zijn gezondheid. Het
•herstel van zijn vorige mekte maakt goeden voort
gang. De President kan thans zonder hulp in de
kamer rondloop en.
NIEUWE BEDREIGING VAN DE DUITSCHE
STEENKOLENPRODUCTIE.
Uit 'Essen, 5 Februari. De machinisten en stokers
aan de mijnen in bet Roerkölengebied' dreigen met
een staking, daar de onderhandelingen' over het col
lectief contract niet den door hen g-ewenschten loop
nemen. Het rijksministeri-e voor staathuishouding
tracht te bemiddelen.
DURE VISCH.
In de Lokal-Anzeiger vertelt iemand uit Lubeck,
waarom de visch zoo duur is. Dit komt door de
enorme verdiensten der reeders en der vissc-hers
zelf. De haringvangst was in de laatste tijden bui
tengewoon gunstig. De kapitein en de stuurlieden
zijn gewoonlijk bij den vangst geinteresseerd. Een
kapitein verdient 75.000 Mark en meer per jaar, de
stuurlieden gemiddeld 25000 Mark. Men 'begrijpt da®
wat de reeders verdienen. Op de gewone visschers-
schuiten zijn er visschersknechten, die 100 Mark
per dag verdienen. Alleen aan den haringvanigst
bedraagt de winst nog van 2 tot 4 M-ark per pond, wat
ongelooflijk hoog "is, in aanmerking genomen de ge
weldige vangsten die worden gemaakt. De Duitsche
hij me, en ik vind het zoo heerlijk, want ik weet,
dat hij zoo goed is. Altijd lachen we, en hebben we
pret; de uren vliegen om als minuten!"
Toen zij eenmaal het begin gevonden had, was
Kitty's woorden stroom niet meer te stuiten, zij wil
de nu de behoefte om haar hart uit te storten, ge
heel bevredigen. Nahnya hield haar dicht tegen
zich aangedrukt, en luisterde, het donkere hoofdje op
de borst neergezonken.
Toen Kitty eindelijk haar gelaat weer ophief, trof
haar de ernstig-peinzende blik, waarmee Nahnya
haar aanzag. Nooit had Kitty zoo'n innig-vriende-
lijke, maar tegelijk zoo diep-droevige oogen gezien.
Hun -blik scheen peilloos als de zee.
„Annie", zeide zij dringend, „wat is er? Ben je
niet blij voor me?"
Krampachtig -drukte Nahnya het meisje tegen
zich aan.
,,-Zeker ben ik er blij om", zei-de Nahnya, zich be-
heerschend. „Ik houd van je. Dus ik ben blij dat
je gelukkig bent!"
„Maar je keek niet blij", merkte Kitty op.
„OCh, dat was dwaas van me", zeide Nahnya.
„Het was maar ik denk aan mijzelf. Ik ben
jong. Ik wilde ook gelukkig zlj-n!"
„Dat zul je zeker worden l" riep Kitty uit,
'Nahnya glimlachte met dezelfde uitdrukking
nog in haar oogen. „Geluk zal nooit, nooit tot mij
komen", mompelde zij.
„Waarom niet?" wilde Kitty weten.
Nahnya lachte haar eigeo somberen blik weg.
„Dwaasheid van me", riep zij uit. „Het lijkt wel, ik
ben jaloersch! Vertel me nog meer! Hoe is hij zoo
hier gekomen?"
Gelijk elk verliefd meisje was Kitty in haar ge
luk een beetje egoïstisch. Zij liet zich door Nahnya's
lach gemakkelijk gerust stellen. „Hij reisde, heel al
leen de rivier af', ging zij voort, blij te kunnen ver
tellen; „hij verloor zijrt boot en alles wat hij be
zat, in de Stanley-watervallen, hij werd uit zijn
kano geslingerd, on ontwrichtte zijn schouder. De
pijn veroorzaakte hem ijlkoortsen. Dagenlang heeft
hij in de bosschen rondgezworven. De Voorzienig
heid leidde zijn schreden naar ons, zegt vader. Hij
viel languit over den drempel, terwijl ik hier aan
de levering zou mén. de m'oest geschik't-e plaatsen!
moeten uitzoeken.' op die plaatsen ©en weegbrug stél
len enz. enz. Ook bij: deze zaak kwam Weer de toestand
van ons vaarwater ter sprake en .werd op verbetering
aangedrongen. Herintnerd werd aan dé toezegging van
Ged. Staten verbetering te bevorderen.
Nog werd medegedeeld, da-t thans Ongeveer 2500
aand-eeletn zijn genomen, dat ©r 3000 geplaatst moeten
worden. ?ao mogelijk 4000. Na eön opwekking van
de heeren Verburg eln. Colijn, wordt gelegenheid gé-
geve®, zich als aandeelhouder op te geven, waarvan
voor ons vertrek door een 4_tal personen gebruik werd
gemaakt.
VERKOOPING.
Uitslag, der verkooping op 5 Februari te Schagen,
ten overstaan van notaris C. iL. van den Bergh te
Schagen, van:
A. Twee perceelen bouwland in de Schagerwaand,
gemeente H-arenkarspel, groot 1.65.40 H.A. Eigendom
van de gemeente Alkmaar. Opgehouden op f 3650.
B. Bouwland, afkomstig van de erven Schouten:
1. Bouwlan-d, onder St. Maarten, genaamd de
„"Wortelakker", groot 54.90 A.
2. Bouwland1 aan de Buttersloot, gem. Harenkar-
spei, groot 43.40 Aren.
Gecombineerd opgehouden op f3522.
EENE WAARSCHUWING.
Ons werd medegedeeld, dat Donderdag op onze
markt drie boterboeren eene bekeuring hebben gekre
gen wegens verkoop van boter boven den maximum
prijs.
het werk was. Nooit van mijn: -leve®' ben ik zoo
geschrokken!"
Nahnya was er in geslaagd, haar eigen droevige
gedachten te verdringen. „Je hebt me nog niet ver
teld, hoe hij er uitziet", zeide zij met warme be
langstelling.
,/Hij zal zoo dadelijk hier zijn", zeide Kitty blo
zend. „Dan/kun je het zelf zien".
Zij sprong op, vloog naar de deur, en keek het pad
af. Hij was -nog niet te zien. Toen zij terugkwam,
vroeg Nahnya: «jJHoe heet hij
,;Ralph Cowdray", zeide Kitty bedeesd.
iHet was doodstil, in het blokhuis. Het heekje bui
ten scheen plotseling aan te zwellen. Kitty had toen
zij den naam uitsprak, verlegen het hoofd afgewend;
zij kon dus niet zien, welke uitwerking hij op
Niahnya zou hebben. Kitty wachtte dat Nahnya iets
zou zeggen. De stilte i-n het vertrek werd drukkend
als lood-
„Vind je het geen aarddgen naam?" vroeg Kitty
'aarzelend.
Er kwam geen antwoord. Kitty sloeg verrast de
oogen naar haar vriendin op. Nahnya zat roerloos-
stil in den stoel, de handen i-n den schoot. Alleen
was haar hoofd voorover op haar horst gezonken. 1
De snelle blik, dien Kitty van terzijde op haar wierp, i
-deed haar op haar vriendin toesnellen en den arm
om haar heenslaan; met de vrije hand hief zij het
hoofd op, teneinde haar in het gelaat te kunnen
zipn. Nahnya hield haar oogen stijf gesloten, maar
de schrikwekkende, grijze bleekheid, die haar wan-1
gen overtoog, vermocht zij niet te verbergen.
„Annie, wat scheelt er aan?" riep zij verschrikt.
„Bon je niet wel? Waarom höb je me dat niet ge
zegd'? Ga e-ven op mijn bed liggen. Dat ik^ ook niet
eerder gemerkt heb, dat je niet goed was."
Nahnya stond op, zich vasthoudend aan den rug
van den stoel. Haar oogen misten alle uitdrukking
en staarden ver voor zich. „Ik ben heel goed", zeide
zij, haar vlooiden bij lettergrepen afmetend. „Ik ben
niet ziek. Ik zal nu heengaan".
„Dat zal je zeker niet!" riep Kitty verontwaardigd
uit. „In zoo'n toe-stand! Toe ga nu even rustig lig*
gen, dan zal' ik je wel weer opknappen".
Wordt vervolgd.
