Gemengd Nieuws.
Reclames.
Terugslag.
D«e heer Van der Linden noemt b.v. het besproeien
van boomen en aardappelen. Daarvoor bezit de ver
eeniging nog een sproeier; hij is wel is waar defect,
maar besloten wordt, dat hij zoo spoedig mogelijk
hersteid zal worden. Niet-leden mogen den sproeier
gebruiken voor f0.50 per dag en f0.25 voor een
halven dag of minder.
Op een vraag van den heer F. Blaauboer, of het
niet op den- weg der 'Veneeniging zou liggen, oim
van enkele gewassen proefveld1]es aan te. leggen,
wordt besloten, hierover het advies van den heer
Jelletma in /te winnen en dat punt tot de volgende
vergadering aan te houden.
Met den wensoh, dat de vereenaging weer moge
worden wat zij vroeger steeds geweest is en dat
vooral nog meer jongere krachten moegn toetreden,
sluit de voorzitter de vergadering.
FRANSCHE WERKLIEDEN NAAR ROTTER
DAM.
Wij vernemen, dat de Fransche regeering, welke
door kolangetorek in haar land ten zeerste gedu
peerd is door het stilstaan der overlading te Rot
terdam van de kolen die de Rijnprovincie levert,
besloten heeft Fransche werklieden naar Rotter
dam te zonden om dezen arbeid over te nemen.
Deze zijn reeds heden of morgen te verwachten en
zullen onmiddellijk aan het werk 'gaan.
Te ruim zes uur Donderdagavond arriveerde te
Rotterdam de Fransche kanonneerboot „Aflette", die
ligplaats heeft genomen in de Waalhaven aan boei
10 midden tussdhen de Duitsohe lichters met steen
kolen en de Fransche zeelichters.
DEN HELDER.
De heer D. C. A. da Zwart, Soc.-Dem., heeft zijn
benoeming tot wethouder aangenomen.
DE ONGELUKKEN BIJ ONZEN VLIEGDIENST.
„Het Vaderland" wijdt een artikel aan „De on
gelukkige geschiedenis van onzen Nederlandschen
vliegddenst". Hierin wordt o.a. gezegd:
„Met een zucht van verlichting zal men hebben
vernomen, dat eindelijk besloten is tot de instel
ling van een commissie ter bestudeering van den
vliegdiena t.
„Deze heeft toch een zeer ongelukkige geschie
denis. Het eene ongluk na het andere bracht rouw
en ontsteltenis.
„Nu het zoo ver is, kunnen wij wel mededeelen,
dat wij bij den vorigen Minister van Marine her
haaldelijk op een onderzoek hebben aangedrongen
en Z.E. allerlei gegevens voor dit onderzoek ver
schafte. Z.E. was daartoe wel bereid en hij maakte
zelfs daarmee een aanvang, toen de politieke dood
hem verraste.
„Het is ons namelijk gebleken, dat, volgens man
nen van de praotijk wij bedoelen in het bijzon
der oorlogsvliegers aan ons vliegonderwijs en* aan
de inrichting van onze vliegkampen allerlei fouten
kleven. Onze vliegautoriteiten willen echter daar
van nooit hooren en men heeft een vlieger, die uit
oorlogsdienst kwam en een tijd in marinev 11 eg-
dienst was, het leven vrijwel onmogelijk gemaakt".
Na bevreemding te hebben uitgesproken over de
samenstelling der studie-commissie de naam van
Fokker of eenigen anderen vliegtuigfabrikant wordt
daarin moode gemist gaat het blad voort:
„Dat. ga^tt weer den verkeerden kant op. De man
nen van do theorie kunnen het alleen niet beboiwer-
ken. Te meer was de opneming van zoo'n practi-
schen vlieger op haar plaats, waar men, naar ons
bleek, veel van zijn wenken gebruik maakte, nadat
men de criticus zelf eerst verwijderd had.
„Wij hebben het oog op den heer A, Picard, die
een tijd aan het Fransche front gevlogen heeft en
daarna 3 Mei 1010, na eenige proefvluchten, o.a.
met de Thulin, als instructeur in het vliegkamp D*>
Kooy, bij Den Helder, werd aangesteld.
„Het is bekend, dat in Nederlandschen militairen
vliegerskring wantrouwen tegen de bekwaamheid
van dezen vlieger wordt gekoesterd. Wij kunnen
over zijn bekwaamheid niet oordeel en, maar wel
weten wij, (jat hij herhaaldelijk op fouten gewezen
heeft en herhaaldelijk voorspelde, dat groote on
gelukken niet konden uitblijven. De uitkomst heeft
hem dit willen wij alleen contateeren in het
gelijk gesteld.
„Picard overhandigde ons indertijd een lijstje van
foutieve toestanden in De Kooy. Wij hebben dat aan
den Minister gebracht en wij weten, dat de Minis
ter daar werk van gemaakt heeft. Z.E. ontmoette
daarbij evenwel feilen tegenstand en het schijnt,
dat Z.E. voor dien tegenstand dn hoofdzaak de vlag
streek".
Ten slotte deelt het blad een en ander mede uit
een dagboek, door den heer Picard bij zijn ver
blijf in De Kooy April)-—Juni 1019 opgesteld.
BREEZAND.
Woensdagavond 3 Maart* hield de Nutsvereeniging
Vriendenkring" een vergadering met dames in het
lokaal van den heer Ji>. Borst.
Bij de opening deelde de voorzitter mede, dat die
heer C. van de Klooster, die de lezing zou houden,
ongesteld was, terwijl mej. N. Blaauboer—Rentenaar,
die voor de bijdrage op het programma stond, bericht
gezonden had, dat zij zich terugtrok. Onder deze om*
standigheden verklaarde mei. Borst—Hoogschagen zich
bereid, de lezing te vervullen. Zij had daartoe gekoC
zen: „Moederliefde" en „Verhuizen" die bepdé véir
dienstelijk ten gehoore werden gebracht en dan ook
luiden bijval verwierven. De heer P. Haas, die welf*
willend de bijdrage op zich nam en daarvoor ,,Jan
Jansen", door N. Beets, gekozen had, verwierf evenr
eens een hartelijk applaus,
Toen voagae een samenspraak: „Hans en Griet",
door G. Meuleveld en mej. T. Winkel, alsmede eeln
tooneelstukje „Professor Mopper", door de heeren
A. Raap en G. Borst, afgewisseld door tal van voor^
drachten en zangnummers, waarmee de dames A.
Kuiken, M. Stellingwerf!— Hoveriter, Voorthuizen—Rij!"
kens, Blaauboer—Voorthuizen en de heeren H. Zon
en J. Wiggers, tot het welslagen van den avolad bijf
droegen.
DE KACHELONTPLOFFINGEN.
Op vragen van den heer Tei Hall betreffende diei
oorzaak van de in den laatsten tijd voorgekomen kaf
chelontploffingen, antwoordde de Minister van Lan^p
bouw. dat het hem bekend is dat in een artikel in „De
Christelijke Mijnwerker" de oorzaak van de "kachelont
ploffingen wordt toegeschreven aan het gebruik van
z.g. sikritmunitie.
uit de hierotrent ingewomnefcv inlichtingen is het'
volgende gebleken:-
Het sikrit is een ontplofbare stof, die tengevolge
van zijn hoog gehalte (68.5 pot.) aan amoniumnitraat.
gemakkelijk vochtigheid opneemt. Geschiedt dit in*
©enigszins ruime mate. dan verliest het sikrit zijn
karakter als ontplofbare stof. Hierdoor zou het kunnen
voorkomen, dat een sikritpatroon in een boorgat niet
ontploft en in 'de gewone kolen blijft zitten. Intusschen
is de in het artikel van „De Christelijke Mijnwerker"
gegeven voorstelling niet vrij' van overdrijving. Bij
de uitgifte van munitie wordt er op gelet, dat deze
deugdelijk is. Dit kan evenwel niet beletten, dat soms
enkele patronen te lang worden bewaard alvorens
gebruikt te worden, waardoor zij' ondeugdelijk worden.
Zooals boven werd medegedeeld, is het mogelijk, dat
waar sikrit bij het schieten in de kool wordt gebezigd
een niet ontplofte patroon tusschen de kool geraakt.
Door proefnemingen is echter aangetoond, dat zoowel
vochtige als droge sikritpatronen, die in een branp
dende kachel worden gebracht, slechts verbranden
en niet ontploffen. De kachelontploffingen kunneki
dus niet worden geweten aan de aanwezigheid van
sikrit in kolen.
Toch is te allen overvloede last gegeven het sikrit
bij de staatsmijnen niet meer voor net schieten in
de kool te gebruiken. Het wordt nu uitsluitend geh
bezigd voor het schieten in de rots.
In den oorlogstijd leverde de aanschaffing van de
noodige ontplofbare stoffen groote moeilijkheden op
en moest de aankoop daarvan in den regel in groote
hoeveelheden in eens geschieden. Hiérdoor zij'n bij
de Liiftburgsche mijnen nog vrij groote voorraden
sikrit in voorraad, die echter over eenige maanden
zullen zijn verbruikt.
De aarischaffingskosten hebben pl.m. f 2.90 per Kg.
bedragen ;de uitgifte aan de arbeiders geschiedt tel*
gen f 2 per Kg., dus beneden den aanschaffingsprijs.
Aanleiding tot het vergoeden van niet ontplofte
Eatronen bestaat niet. omdat het sikrit in goed bruikr
aren toestand wordt uitgegeven en het ondeugdelijk
worden slechts het geval kan zijn bij. enkele patronen,
die te lang worden bewaard.
Een onderzoek naar de oorzaken der kachelontplof
fingen is reeds in Januari j.1. aangevangen. Door den
hoofdingenieur der mijnen zijln verschillende voort;
schriften gegeven om het gevaar voor deze ontploffingen,
zooveel mogelijk te ondervangen.
EEN „DUITSGBE KONINGSPARTU".
Uit Berlijn, 4 Maart. De „Kreuzzed/tunig" publiceert
een oproep, in. welken de stichting van een nieuwe
partij wordt aangekondigd. In den oproep wordt ge
zegd: „Met den aanvang van het nieuwe jaar is
door een aantal mannen een partij gesticht, die
den naam „Diuitsche Koningspartij" draagt. In de
partïj hebben ziclh alilö Duits che mannen en vrou
wen vereenigd, die bet met den buidigen regeerings-
vorm en de opvattingen daarvan niet eens zijn.
„De partij heeft ten doel' alle monarchistisch ge
zinde Duitsche rijksonderdanen onder één enkele
leiding te vereenigen".
Deze oproep aan bet volk is onderteek end „Duit-
sche Koningspartij te Leipzig". De namen der op
richters worden niet genoemd.
DUURTE IN DUJTSGHLANDl
Een der lezers Haagsche Nieuwe Courant ontving
dezer dagen een uitvoerig schrijven van een HoJland-
sche dame, die sinds jaren in een industriestad in
WesLDuitschiamd met hersenarbeid haar brood ven*
dient .Aan die brief ontleent hij de volgende bijzonv
derheden; tot juist begrip diene, dat de dame in
quaestie met een vriendin samen/woont.
Onder meer schrijft zijl:
Alles is hier zoo verschrikkelijk duur, dat er voor
ons stervelingen niet aan te komejn is. en we ons
heel wat ontberingen moeten opleggen, om met onze
inkomsten uit te komen. Alles Slaat zoo te zeggerij
dagelijks op. Vleesch zien we niet anders dan wat
de stad ons alle 2 a 3 weken geeft en dat is voor
o-ns nelden nog geen half pond. Nu kan men wel
spek, ham en rookvleesch koopen, maar.. 25 a 30
Mark per pond: de prijzen zijn dus ongeveer 15
maal hooger dan vroeger.
Wat we beiden zoo nard noodig hebben, zijn kleje*
ren en ondergoed, maar men schrikt van de prijzen.
8, 9, 10. 11. Bouwland, ter gezamenlijke grootte
van 6.66.70 H.A., kooper de heer K. Boekei; ite Win
kel en c.fl. voor de som» van f14210.
12, 13. Bouwland, ter gezamlijke grootte van 3.47.30
H.A., kooper de heer P. Molenaar c.s. voor de som
van f7855.
14. Bouwland, groot 1.80.00 HA., kooper de heer
S. Barendregt voor de som van f 3852.
15. Bouwland, groot 1.4&Ü0 H.A., kooper de heer
J. Hoogland te Winkel» voor de som van f3174.60.
16. Bouwland, groot 1,68.00 H.A., kooper de heer
J. Hoogland voor de som van f3964.80.
17. Bouwland, groot 1.79.50 HA., kooper de heer
P. Kaashoek te Wdnkeli voor de som» van f4128.50.
18. Bouwland, groot 1.82.30 H.A., kooper de heer
L. Kaashoek te Winkel» voor de som van f4411.66.
19. Bouwland, groot 1.43.00 H.A., kooper de heer
K. Engel te Kolhorn voor de som van» f3489.20.
In totaal f86305.52.
De bouwplaats in huur bij den heer P. Geel» Cz.,
groot 25.72.94 H.A., kooper de heer M. T. Geertse-
ma te Haarlemmermeer voor de som van f60960.
Totale opbrengst der bedde plaatsen, welke tot
Kerstmis 1924 in huur zijn: f 147266.52.
HET TWEEDE KAMERLID VAN BERESTEYN.
„De Telegraaf" berichtte gisteren, dat het Ka
merlid Van Berasteyn benoemd zou worden tot bur
gemeester van Arnhem.
Naar wij uit de beste bron vernemen, is dit be
richt uit de lucht gegrepen.
DE UITLEVERING VAN DEN KEIZER.
Volgens een Aneta-telegram (Eastern Service)
toonde de Japansche pers 'bet Nederlands che stand
punt in zake de uitlevering van den keizer volko
men te begrijpen en heeft het onomwonden onze
partij gekozen.
MELK NAAR DUTTSCHLAND.
De dagelij»ksche uitvoer van melk uit Nederland
naar Duitschdand is vanaf 1 Maart van 30.000 Eter
tot 40.000 liter verhoogd.
ZAANDAM.
Do gemeenteraad heeft in een gehouden vergade
ring besloten met ingang van 1 April ek. het tijde
lijk Levensmiddelenbedrijf op te heffen en met in
gang van dien datum» ook een einde te maken aan
het verleenen van reductie op gas, elektriciteit en
brandstoffen.
Verder werd besloten het vermenigvuldigingscij-
fer inzake de plaatselijke inkomstenbelasting van
I.91 te verhoogen tot 2x2.
DE LAGER ONDERWIJSWET.
(Naar wij vernemen, heeft de IVereendiging van
Nederlandscho Gemeenten tegen 15 Maart a.s. te
's-Gravemhage een buitengew»one algemeene verga
dering uitgeschreven, naar aanleiding van de Me
morie van Antwoord op het wetsontwerp tot wijzi
ging der Lager Onderwijswet. In deze Memorie van
Antwoord wordt verworpen het steLsel van de ver-
deeling der kosten over het Rijk en gemeenten, het
welk onlangs in een adres der Vereendging werd
voorgestaan en blijkens het Voorloopig Verslag dn
de Tweede Kamer d»o instemming van vele leden
vond.
BEVORDERD.
De heer J. Blaauboer van Kolhorn, langen tij»d
werkzaam aan het postkantoor te Schagen, is te
Amsterdam 'bevorderd tot wxmmies-titulair.
KOEDIJK.
Tot kantoorhouder es bij den' telegraafdienst alhier
is benoemd mej. T. «N. Nottelman.
BREEZAND.
De vereeniging van Oudlieerlingen van den Tuin-
bouwcursus hield 3 Maart $en ledenvergadering in
het lokaal van den heer B. J. Boelsums.
De voorzitter, de he»er S. Spdgt, heet de aanwezi
gen hartelijk welkom, zich verheugend, dat er nog
zoovelen aan den opro©" hebben gehoor gegeven.
De vereeniging, zegt voorzitter, had nvl. in zoo'n
langen tijd geen toeken van leven gegeven, dat men
eigenlijk niet wist, of zij nog wel» bestond. Toen nu
voor korten tijd enkelen daarnaar informeerden,
meende het oude bestuur, dat er maar eens ver
gaderd moest worden. Naar de opkomst was dan
te beoordeelen, of de vereendging nog levensvat
baarheid bezat. Welnu, de opkomst hedenavond is
voo»rz»itter aardig meegevallen. Na den wens oh, dat
de veneeniging in bloei mag toenemen, verklaart hij
de vergadering rvoor geopend.
De secretaris, de heer C. Schildenman, leest hier
op de notulen der laatstgehouden vergadering,
welke onveranderd worden goeldgek»eurd.
De heer F. Blaauboer zou het bejammeren, als de
vereeniging te niet ging, waarop de heer C. van
der Linden zegt, dat zij wel moét bestaan blijven,
terwille van» de Rijkssubsidies voor de volgende
cursussen.
De vergadering verklaart zich dan ook unaniem
voor het behoud der vereeniging.
De penningmeester, de heer C. van der Linden,
geeft vervolgens een overzicht van den staat der fi
nanciën. H»et blijkt dat het lidmaatschap 1 gulden
bedroeg en deze contributie wenscht men te be
houden.
Hierop worden de werkzaamheden der vereeni
ging besproken. Men wenscht geen afbreuk aan de
Tuinibouwvereeniiging te doen, maar ook dan nog
kan er nog wel' een en ander ter hand genomen
worden.
het terras neer. omj,- evenals het eerste, hoog ovér héf
ravijn ie springen, om in rijn val aan den anderen
kant 'de boomen neer te smakken. De kracht waar-
van het door de ^ucht vliegen van deze tonnen ge*
wicht 'den indruk gaf, vervulde de mannen met schuw
ontzag. De stilte, die Volgde op het neerploffen van
het gevaarte, werd afgebroken door een lang, dof
gerommel van de kleinere blokken, waartegen net in
zijn baan had gebotst. Een zware wolk van gelig stof
steeg langzaam: op.
Nieuwe blokken, grootere en .kleinere volgden. Stack
zag door den kijker het tweetal daarboven wanhopig
voortwerken met hiln befboomen. Joe Mixer was dit
alles te veel geweest. Hij» kon niet meer. hij' béét zich
op de lippen en de nagels van zijn vingers sneden in
zijn handpalmen. Plotseling ontspanden zich zijn trek
ken.
„Vooruit," brulde hij. „We hoeven niet bang te
zijn. De berghelling dekt Onskijk maar, alle blokken
'springen over het ravijn heen. VooruitI"
Stack had: dit reeds eerder opgemerkt, maar had het
voor zich willen houdfen. Hij» Zoowel als Crusoë verbleekt,
ten van schrik bij de gedachte, zich in het ravijn te
wagen ondér zoo'n bombardement.
„Jullie laffe hazen I" schreeuwde Joe. „Jullie hebt
geen hart in 't lijft Papkinderen die jullie zijn' Dan
ga ik alleen. En wat ik vind, houd ik zelf."
Niemand zou kunnen ontkennen, dat Joe Mixer
een zekeren .brutalen durf bezat. Hij $loeg geen acht
meer op het neerploffen der rotsblokken, maar nam
jnet kalme berekening een portie van dén levönsmid-
dblen voorraad, wikkelde deze in zij'n deken en hing
het pak over den schouder. Hij: gespte -zich een gordel
met ammunitie om het middel, inam rijn geweer en
daalde de helling af, de ravijnbedding In. Alle goud
ter wereld' had de andere twee iniet kunnen bewe
gen, hem te volgep.
Toen hij Jn hel ravijn was, slaagde het tweetal op
den berg er in ,een grooter rotsmassa los te wrikken
dhn «een der vorige malen. Met een ontzaglijke vaart
schoot zij omlaag. Zonder eenigen overgang scheen,
de oorverdoovende donder van haar neerstorten uil
dbodsche stilte voort te komen. Toen zijl tegen het
terras bonsde, voelden zij: beneden den schok. Joe
maakte zich klein ^n drukte zich tegen den bergwand
Het gevaarte sloeg een gapende wond in den wand,
waar het halverwege ingroef.
Het gerommel dat nu volgde, hield niet, zooals te
voren, ina enkele minuten op, maar werd' langzaam
zwaarder en krachtiger. Het scheen wel, of het zich
over een grooter oppervlakte voortplantte. En toen
Stack verwonderd opkeek, zag <>hij iets ongelooflijks.
iets ontstellends, als had hij' een vreesebjke nacht4
merrie.De geheele berg was in beweging, f^iji slaakté
een gil, «en wierp zich ter aardjë, het gelaat bedek*
kend met «de magere handen, Crusoë volgde zijn
voorbeeld. Joe. «die de onheilspellende geluidén bo
ven zijn hoofd hoorde, aarzelde en bleef stil staan.
Stack's angstkreet «deed hem een snel besluit nemén:
hij: rende terug laings de bedding. Doch het was te
laat. Een lawine van rotsblokken stortte over den rand
van de berghelling neer in het ravijn.
Toen Jim Sholto den volgenden morgen Ralph. vond,
zag hij met een enkelen oogopslag, dat daar een dood
zieke man voor hemj lag. De inspanning en de vreese"
lijke opwinding, die te spoedig op zijn ijlkoorts waren
gevolgd, hadden hem weder doen instorten. Jim droeg
nem naar het kamp, en Kitty deed al het weinige
wat zij: voor hem doen kon. Een gevoel van men-1
schielijkheid weerhield Jim, haar met den patiënt al
leen te laten, ofschoon hij popelde van verlangen om
met de andere mannen het goud te gaan balein. Aan
dat gevoel dankte hiji later zijn leven.
Zij waren bezig Ralph te verzorgen, toen zij den
eersten steen hoorden vallen. Het geluid was hun
uit hun «eigen kamp aan de Stanley niet onbekend,
zoodat zij er geien bijzondere acht op sloegen. Doch
toon verscheidene blokken dicht na .elkaar volgden,
keek Jim verbaasd op.
„Dat Is merkwaardig," zedde hij' Ik heb nooit ge
weten, dat er wel eens zooveel tegelijk kunnén vailéin,"
Enkele oogeinblikken later hoorden zij; Stack's angst
kreet. Jim sprong op.
„Daar is iemand geraakt!" ri(ep hij.
„Ga niet weg," smieekte Kitty.
Maar het was niet inoodig. Jim stond aan den grond
genageld. „Een heele bergverschuiving," mompelde hij.
De volgende seconden scheen de aarde tot den chaos
te zullen terugkieercn. Een gedrulsch cjeed zich hoorén
als sloegen millioenen breede vleugels in de lucht,
terwijl een schok den grond deed schudden. Zoo groot
was het geweld, dat mitnschenooren het niet konden
omvatten. He«t was of «e>en storm over de bergzee bo
ven hun hoofd; was losgebarsten. Kitty en haar vader
wierpen zich ter aarde. De grond bewoog onder hun
Iichaam« als «een weeke, geleiachtige massa. Tot Ralph
dtong niets van dit alles door.
Een beangstigende stilte volgde, die slechts verbror
ken werd door het meervallen, nu bij tusschenpoo-
zen «en verspreid van losgeraakte, kleinere blokken.
Toen suisde een korte, krachtige windstoot gierend
door het woud, en was voorhiji Eenvreemde, dikke
gelige nevel verspreidde zich traag tusschen de stam
men: hiji liet een scherpen, prikkelenden reuk achtér.
Zoodra h«eit weer stiller geworden was, wilde- Jim
gaan onderzoeken wat er was geschied. Doch Kittv
klemde zich wanhopig aan hem» vast. Eerst een half
uur later stond! zij toe dat hij haar verliet, na zich
herhaaldelijk te hebben laten verzekeren, dat ér hoogst
waarschijnlijk n ulwef niels mefer zou komen. Iets
wat door dien verschrikkelijken schok niet was losge
raakt, zou wel blijven zitten, stelde hij haar gerust
Kitty zei fweigerde Ralph alleen te laten.
Jim was nog geen honderd mfeter ver, toen hij
reeds .de eerste verwoestingen zag, die dé lawiné had
aangericht. E«en eindje verder kwam hij: .aan den zoom
van dén vloed van rotsen die van den berg was neer
gestort, en die den weg door het woud versperde. Hij
beschreef een wijden kring langs den voet van den
reusachtigen hoop, tot hij op een punt kwam, vanwaar
hij; de geheele massa kon overzien, op den rand van
het ravijn, voorbij het kamp van Joe Mixer.
Jim bleef als aan den grond genageld staan. Het was
als hadden machtige geesten hun .tooverstaf gezwaaid,
zoodat h«et uiterlijk der aarde veranderd was. Aa«n
zijn voelen was geen stroombedding meer, geen ra
vijn en' geen berghelling die hel, als vroeger bé-
beerschte. Het scheen als had de berg eéin stap voor
waarts gedaan en alles wat voor hem lag onder zijn
voeten vertreden. Een groote, nieuwe, ruwe rotsmassa
verhief zich nu voor hem waarover een -geelachtige
stofwolk langzaam: zjch uimreidde. De toegangsweg tot
de Kom van het Rotsgebergte mo«est ongeveer ondér
het midden der massa liggen; niemand had met juist
heid kunnen aangeven waar bij zich bevond, zoo vol
komen was de omgeving veranderd. Joe Mixer's kamp
had niet onmiddellijk in de baart van de bergstoriing
gelegen, maar de tonnen èn tonnen rotsmassa waren
als een vloedgolf over de randen van het ravijn heen-
gestroomd, en de plaats waar het vuur was geweest,
lag meiers diep bedolven.
Jim dacht aan den angstkreet, dien hij gehoord had.
,,Hier valt niet meer te helpen", preveldé hiji. Hij
keerde naar Kitty terug.
Na «en langen tocht omhoog bereikten Nahnya e)n
Philippe een klein rotsplateau. Daar gingen zij zitten
om op adem te komen. Hun gelaat stond rustig. Voor
het oogenblik waren zij alleen maar van hun reis
vervuld. Van alle kanten schouwden hooge, besneeuw
de bergtoppen op hen neer. D«e witte snoéuwvéldén
strekten zich bijna uit tot de hoogte' waarop zij zich
bevonden. Achter hen, heel in ae diepte, éindigdó
het bosch bijl den ingang van een dal* vóór hen
strekte zich «een minder diepe vallei uit, van eén
Eenvoudige wollen stof voor een rok, 90, 100 en meer
"Mark per meter, een paar schoenen 350 Mark, Her-
wijl een naaister, alleen voor het maakloon van e-en
japon 300 Mark rekent
Onze huur is dezen zomer af&eloopen. Nu heeft
naar de .tegenwoordige wetgeving, geen huisheer hét
recht zijn huurders op te zeggen, maar aangezien
een zijner zonen wil trouwen em in oinzie woning
trekken, maakt men ons het leven zoo fcuur, dat we
wel uit vrüen \ril weg zullen gaan... als we maar
weten waarheen. Zooais de toestand echter op het
oogenblik is, is hij onhoudbaar, daar bedreigingen
worden geuit en men zelfs reeds tot handtastelijkhe
den is overgegaan.
Dat alles is nu het resultaat van vrede tot eiken
prijs. Zoo slim hebben we het zelfs in 'oorlogstijd
nog niet gehad en we plukken de vruchten van de
hooggeroemde revolutie. Liegen en bedriegén is aan
de orde van den dag: de kleine man doet het en
heeft zijn millioenen verdiend of verdient ze nog
door uitbuiting van den nood. Ook de grooten „Schie-
ben".... N
Voor dansles en pleziertjes heeft men het geld ovër
de dienstboden vragen en krijgen 80—190 Mark loon
per maand; ze hebben drie uur per dag vrij voor
maaltijden, werken acht uur, eiken avond en elketn
Zondag vrij, terwijl zij dan in fluweel en ziide uitge-
doscht comedies en bipscopen vullen. Welk burger
gezin kan dat betalen? Men doet dus zelf het huis-
wefk.
Onze berichtgever teekent hierbij aan, dat dit de
tweede brief uit West_Duitschland is (de eerste kwam
uit een andere stad), die hij binnen een week tijds
onder de oogen kreeg, geschreven door Hollandsche
vrouwen en waarin deze om hulp vragen; gedurende
de oorlogsjaren ontving nóch zag hij ooit een derge
lijk schrijven en meft mag dus wel aannemetn, dat
de nood voor de vroeger_gegoede burgerklasse thans
veel hooger is gestegen dan «ooit tevoren in de oor
logsjaren.
DIE LIEP ER IN.
«Een looper van de Barclays Bank te Londen zou
Maandag een zak met bankbijjGitten, .geld en»z. ter
waarde van 16.000 naar een andere Dank bren
gen, en had juist het gebouw verlaten, toen een
goed gekleed man, die in zijn bloote hoofd was,
«hem staande hield en hem een brief ovornandigde.
„De directeur", zeide hij, „wil dat u «deze dringende
boodschap naar de bank in Londonwall brengt, on
ik zal uw zak mee terug nemien". De looper «liep er
In, nam den brief aan en gaf den zak over.
Later bleek d«ait de zoogenaamde brief met stuk
jes krant gevuld was.
NAAR HET HEERLIJKE RUSLAND.
Een aantal Engelsche bankwerkers te Sheffield
hebben passen gevraagd' voor Rusland. Volgens den
ambtenaar van hun vakvereeniging willen zij graag
naar dat land, om de beginselen van Marx In de
praktijk te zien werken. „Niet iedereen gelooft de
verhalen van bolsjewistische wreedheden, en onze
arbeiders die van plan zijn daarheen te gaan, zijn
niet in het o»nz«ekere, «hoe men hen zal ontvangen".
Voor Engelsche werklieden zal het anders een
heel ding zijn om te wennen aan arbeidsdwang,
den twaalfuuFS-werkdag en het stakingsverbod.
OPENBARE DRONKENSCHAP.
In Londen zijn er in Januari 2762 vonnissen ge
veld wegens openbare dronkenschap. Verleden jaar
vóór de deanohiliotie, bedroeg het «aantal dn dezelfde
maand 1037 en in 1914 waren het e«r 5066.
Gevallen als dat waarmee wij ons vandaag bezig
houden, komen meermaals voor. Het betreft een
zieke, lijdende aan twee verschillende ricktén dié
oogenschijnlijk met elkaar in geen het minste verband v
staan. Onder den invloed van de wijzigingen vain
de daarop volgende ware, volledige verbetering die
door de Pink Pillen was te voorschijn geroepen, lijdt
de zieke tegenwoordig in het geheel niet méér.
Mevr. St. Bakker, echtgenoote van den heer St.
Brauinius, Apeldoorn, Kanaalwcg 33, schrijft ons„Ik
heb langen tijd geleden aan ©en staat van bloedar
moede. gepaard met hoofdpijnen, gebrek aan eetlust
en sfechte spijsvertering. Ik houd het er ook voor
dat mijne nieren niet goed werkten want ik onder-!
voind altijiddoor pijlnen in d«en rug. Ik heb de Pink'
Pillen genomen en deze hebben mij dadelijk her
steld. Nu ben ik geheel en al gezond. Mijn eetlust
is goed en ik ben opnieuw in staat al mijn huiswerk
te doen. Tegelijk zijn die aanhoudende lendepijxue|i
geheel en al verdwenen."
De Pink Pillen geven bloed met iedere pil en
versterken het zenuwstelsel. De behandeling mét dé
Pink Pillen is de beste die ér bestaat om «de regèfli
matige werking van alle organen te herstellen. De
Pink Pillen zijn onovertroffen tegen bloedarmoede,
bleekzucht, algemeene zwakte, maagpijnen, scheejlé
hoofdpijnen, zenuwpijnen, verschietende pijnen, ze-
inuwuitputting. neurasthenie.
De Pink Pillen worden veikocht a f 1.75 de doos
en f9 de zes doozen, franco, in het Hoofddepot
Nassaukade 314 te Amsterdam en verder bij alle
goede apoitbekers en drogisten.
ruwe gesteldheid. Slechts ©nkele kleiné hééstérbosch-»
j«es groeiden er, en bet moskleed vertoondé hiér én
daar kale plekken; de nauwe bergpassen aan weersw
zijden waren volgepropt met ijs.
„Dit is een waterscheiding," zedde Nahnya. Zij) sprak
Cree. „St. Jean Bateese heeft mij! dezen wég géj
leerd. Het water uit de vallei loopt naar de Bran-<
dende Rivier, wordt gezegd. Het is vijf dagen reizen
van hier."
,.Ik heb van die rivier gehoord," zeide Philippe.
„Ze loopt naar de plaats waar de zon opgaat en stroomj)
uit in de Groote iJsrivier."
De zon was reeds eenigen tijd achter de bergen
aan hun linkerzijde verdwenen. Philippe sloeg een
blik naar de dreigende wolken. „Er komt regen varï~
nacht", zeide hij; Laten wij naar beneden gaan. Hier
is niets wat tot schuilplaats kan dienen, en ook geen
hout om een vuur aan te leggen,"
„Wacht nog even," zeide Nahnya. moeten b«e~
spreken, wat wiji daarna zullen doen.
Deze eenvoudige woorden hadden op heiden eén
plotselinge, onverwachte uitwerking. Beider gelaatsuil*
drukking veranderde; de hare werd ernstig, dg, zijne
onvriendelijk. Zij vermeden het «elkaar aan t«a zien,
„We zullen doen wat het meest voor de hand ligt",
zeide Philippe met voorgewende onverschilligheid. „We
zullen loopen tot' de Brandende Rivier, daar maken
we een vlot, en laten ons afdrijven naar de Groote IJs-
rivier. Dan kunnen we doen, wat we willen."
„Je weet wat ik bedoel," sprak Nahnya^rustig. „Waar*
om dan zooveel woorden te verspillen?"
Philippe's oogen openden zich groot van verbazing.
„Je hoort mijl nu toef" zeide hij.
„Nog niet," antw«oordde Nahnya koel. „Ik heb ge
zegd, dat je met mij mee kon gaan, wanneer jewilae
Een belofte heb ik niet gegeven."
„Je hoort mij toé," herhaalde Philippe nu luider.
„Er valt niets m«eor te zeggen 1"
„Er is heel voel te zeggen 1" sprak Nahnya, hem vast
in de oogen blikkend. „Als je ae hand aan mij durft
slaan tegen mijn wil, dood ik je!"
Een korte felle worsteling tusschen twee paar oogen
toen sloeg de man de zijnen neer.
„Ik wil niet met je twisten," zeide Nahnya, toeni,
vriendelijker. „Je hebt ine goed geholpen. Br be-,
schouw je als een goed vriend."
Zijn oogen waagden het, in steelsdhen ta©derigetn blik,
weer naar haar op te zien.
Wordt vervolgd
