Alumni Nitlis-
Alrattitit- Lailhnihlil.
Woensdag 21 April 1920.
63ste «Jaargang. No. 6605.
EERSTE BLAD.
Raad Callantsoog.
FEUILLETON.
Het Meisje van hiernaast.
Binnenlandsch Nieuws.
Dit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's m. 8 uur worden Advertentidn
zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
UITütYERS: TRAPMAN CU., SCHAGEN.
POSTCHEQUE en GIRODIENST 23330. INT. TELEF. lio. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.55. Losse "nummers 6 cent. AD VERTEN
TIÉN van 1 tot 5 regels f 0.80, iedere regel meer 15 ct. (bewijsno
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Vergadering1 van dein Raad op Dinsdag 20 April
1920, des. voormiddags 10 uiur.
Aanwezig alle leden.
Voorzitter de heer Öovink, burgemeester, tevens
secretaris.
Voorzitter heet da aanwezigen welkom, en opent
do vergadering.
De notulen van de drie vorige vergaderingen wor
den onveranderd goedgekeurd.
Van Ged. Staten is goedgekeurd terug ontvangen
de verordening op de hondenbelasting; heffing op
de begrafenisrechten en de verordening uitbetaling
salarissen onderwijzers.
(Hierbij merkt voorzitter op, dat in deze verorde
ning de bepaling is opgenomen, dat na overlijden
nog 6 weken salaris wordt uitbetaald. Dit komt voor
gemeenterekening.
De kasverificatie van het Levensmiddelenbedrijf
gaf aan, dat er in kas moest zijn en was een be-
(irag van f278.78.
(Was ingekomen van den, Aligem. Politiebond te
Utrecht een schrijven over de oprichting van een
Politieschool te (Hilversum, en (het instellen van cur
sussen voor opleiding en ontwikkeling van den po
litieman, waarbij jaarlijks een ex&men zal worden
afgenomen. Gevraagd wordt een subsidie tot een
minimum van f20.—.
13. en W. stellen voor om voor kennisgeving aan
te nemen, wat door allen wordt goedgekeurd.
Volgt rapport van opzichter De Leeuw, over den
toestand ?r woningen te Abbesteê, in het bijzonder
wat betreft het drinlkwater. Uit dit rapport bleek,
<l;i:t het met de watergaring zeer treurig gesteld was;
bij een paar woningen zelfs waren noch goten, noch
bakken, zelfs geen privaten. De heer De Leeuw zegt
in zijn rapport nog. nimmer z.ilk een toestand te
hebben, aangetroffen. Tot de eigenaren zal een schrijf
ven worden gericht, om in deze wantoestanden ver-'
betering te brengen
Door B. en W. is de levering van schoolbehoeften
opgedragen aan den heer Meilink te Zutphen-, zijnde
do laagste inschrijver met f240.14.
Door Ged. Staten is niet goedgekeurd (het aangaan
van een geldlening groot f3000.Ged. Staten acht
ten het wenscbelijk deze 'leening met jaarlijks f150
af te lpssen, de Baad had een jaarlijksche aflossing
van f 100.'vastgesteld. 'Algemeen wondt goedge
vonden met Ged. Staten mee te gaan.
Meegedeeld wordt* dat de heer Veeter benoemd
Is tot werkgeverslid van het correspondentschap
voor toezicht arbeidsbemiddeling. Deze heeft de be
noeming aangenomen..
Eveneens wordt medegedeeld, dat de commissie,
benoemd om den toegangsweg tot (het dorp i.n onder
zoek te nemen, inzake het hekwerk van p'untdraad,
dat' langs dezen weg is geplaatst, haar rapport heeft
uitgebracht. In dit rapport deelt de commissie mee,
dat zij tot Mevrouw v. d. Poll een schrijven wil
richten en haar daarin vragen het hek 4 M. uit het
.art van den. weg te verplaatsen, en wanneer hier-
a-n geien gevolg, zal worden gegeven, een strook
.T'U'kI te oi iieigenen van 3 Meter.
Ook was een schrijven ingekomen van de Ver.
■enifTing tot Bevordering van het Vreemdeling,en-
'erker;* over het gevaar dat puntdraad oplevert,
ook met het oog op de uitbreiding van Callantsoog
als badplaats - en het daarmee gepaard gaande
drukke verkeer van rijwielen, automobielen, eniz.
Verder verzocht deze Vereen, in (haar schrijven,
NAAR HET ENGELSGH VAN RUBY M. AYRBS
DOOR W. J. A. ROLDANUS Jr.
Uitgave vqn W. DE HAAN, Utrecht.
13.
„Ik héb Joy gevraagd oi zij vanavond kwam sou-
peeren," zeide Don, toen we bij: huis kwamen. „Ik
hoop, dat u er geen bezwaar tegen hebt"
,Ik hoop, dat er iets fatsoenlijks te e!ten is," alntf
wóordde ik.
Don ging Castte raadplegeln en kwam triomphantielijk
terug met de boodschap, .dat er kip was.
„En 'asperges, ,Mr. Don," riep Castte hieïn na.
„En asperges," .voegde Don ier gehoorzaam aam toe
hij ging (terug naar de ikeukdn en ik hoorde, hem (nieuws
gierig vragen .welke pudding er was.
„Er waren vanochtend aarbeien van achttien pence
per pond in dein winkel. Mr. Don," zeide Castte.
„Dan ga ik er wat halen,zeide Dom, zette zijln
pet op) frftn. was weg, vóór ik hem kon tegenhouden:
Het was 'zeven uur eti ik vroeg me af wanneer
we de kip zouden krijgen |ön hoe laat Joy Lambert
zou komen, doen ik het hek hoorde kraken en haar
den tuin in zag komen.
Zij had mii gezien; het gaf dus niets, al liet ik
zeggen 'dat 'ik uit was, waarom ik! naar de deur giing.
„Don is juist even «ten boodschap! gaan doen," zeide
ik. Als u hard 'loopt,
„Ik zag hem gaan," zeide zij kalrai. -,,En hardloopeb
vind ik .afschuwlijk,- dus, als ik binnen mag komen—"
Mei. alle1 genoegen," zeide ik.
Ik ging haar voor-naar de studeerkamer eb, zooals
zn a.l eens meer gedaan had, ging zij op den annj van
den grooten stoel zitten en keek mij aan.
„Don is aardbeien gaain' koopen," «zeide ik.
„Daar ben ik dol op."
„Het is een slecht aardbeienjaar geweest," was alles
wat ik bedenken koln om te zeggen.
„U behoeft heusch niet tegen mij te praten, als
u niets te zeggen lieb," zeide zij.
Ik kreeg een vuurroode kleur.
„Menschen zouden niet veel praten, wanneer zij'
alleen maar praatten als zn iets te zeggen hadden zeidö
ik "niet heel duidelijk.
Zi) antwoordde er niet op ©n na een oogenblik van
ondragelijke stilte vertuide ik haar, dat we naar Loinr
dat de gemeenteraad een -verordening instelt om
alle afscheidingen van puntdraad' -té veibieden.
Voorzitter zegt, dat B .en W. er ook voor zijn om
het puntdraad langs den openbaren weg te verbie
den, maar dan niet verder dan '1 Meter van den weg
af. Op die marnier to'ch houdt bet persoonlijk ge
vaar op. De heer 'Vos wilde in- B. en W. 4 M. van
dien weg, maar naar zijn mening: gaat dat niet, die
afstand is niet te edschen en wordt nooit goedge
keurd. De heer Vos iwees nog op een hooiklamp die
op groo ter aisiand nog moet staan-, maar m.i. is dat
toch wat anders, dat, kan ook gevaar opleveren voor"
léven en goed van anderen. Als er bijv. een vonk
van een sigaar af waait, kan 4 M. van den openba
ren weg nog niet voldoende zijn. Bij prikkeldraad is
dat wel voldoende, dat geeft voor niemand meer per
soonlijk gevaar.
De heer Vos wijst op een vrouw, die dan nog met
baar rok in het draad kan geraken bij wind.
Voorzitter: Dan is het wel een lange rok, maar
4 M. is dan toch niet te eischen.
De heer Vos zegt met het rapport mee te gaan en
wel 4 M. uit het hart van den weg. Spr. wil dan in
de verordening bepalen een verbod van puntdraad.
Voorzitter: Dat wil ik ooJlt, maar bet loopt juist
over den afstand waarop. Spr. wijst nog op het ge
vaar om te scherp aan te dringen van in het geheel
geen puntdraad, want als de familie v. d. Poll een
ander hek zet daar waar het behoort, kon het voor
de gemeente nog wel eens erger worden.
De heer .Sleutel wijst bijv. op Helder, waar het
ook verboden is puntdraad te hebben langs den
openbaren weg.
Voorzitter: Zeker, moar op welken afstand, daar
loopt het over.
Verder wordt geoordeeld door de heeren Sleutel en
Vos, dat elke afscheiding van den weg onnodig en
ongewenscht is en dat voor verbreeding van den
weg onteigening geiwenscht is.
Dat doet voorzitter vragen of de weg niet aan de
andere zijde kan worden verbreed.
De heer Kruisveld! en ook de (heer Vos oordeelen
van niet. De eerste zegt,, dat de weg zoo krap moge
lijk onder den duinvoet is langs gelegd, -om den
meest vasten grond en dat 't niets zou helpen ais
men aan de andere zijde een strook grint langs
legde, daar deze nooit har zou worden.
De'heer Vos achtte dan den weg te kort langs de
sloot en dan bleef deze te smal.
Ten slotte wordt het rapport van de commissie
met algemeens stemmen goedgekeurd en bovendien
besloten in de volgende zitting met een voorstel te
komen voor het verbieden van puntdraad langs den
openbaren weg. Voorzitter zal in Helder informee-
ren op welken afstand het daar iö.
Gevraagd was aan den Ned. Bouwvakarbeiders-
bond om een voordracht van een nieuw lid-werk
nemer voor de vacature-Baken in de commissie voor
de Arbeidsbemiddeling, Van dezen Bond was een
aanbeveling ingekomen van de heeren S. Kooger en
J. Weij Pz.
De heer J. Weij Pz. werd met 4 stemmen geko
zen. De heer Kooger had 3 stemmen.
Goedgekeurd werd het kohier (Hondenbelasting met
104 bon,dein., met een bedrag ivan f26450.
Zullen circuleeren de verslagen van den- toestand
der gemeente en de volkshuisvesting.
Van de Woningtoouwvereenigdng Callantsoog is
het verzoek ingekomen om een voorschot van
f24.250.voor het bouwen van twee dubbele ar
beiderswoningen, te plaatsen 1 in Koegras en .1 in
Groote Keeten en t jaarlijksch tekort op de exploita
tierekening. Van de Gezondheidscommissie is een
goedkeurend advies gekomen en ook B. en W. ad-
viseeren om op deze aanvrage gunstig te beschikken
en de gemeente op haar beurt de noodige voor
schotten van het Rijk te dioen vragen.
De heer Ruitenburg vraagt of 4 woningen wel
noodig zijn. Zijn er menschen op straat?, komen
den geweest waren.
Ziji knikte.
„Ik weet het Don heeft mij verteld, dat het gerr
beuren zou."
„En heeft {hij1 u ook verteld waarom?" vroeg ik.
„Ja hij; zei, dat er een brief gekomen was Zi]
hield op. „En," vroeg ziji vol verwachting, ,,was hot
werkelijk iets van belang?"
„Don zal het u wel vertellen, als hij thuis komt"
„Wat zeggen wil, dat het zoo is," zeide zijl Zn
trok haar schouders op en keek van mij haar het
open raam. „Waarom gebeuren de. dingen toch nooit,
nooit zooals ziji moesten gebeuren?"
„Ik dacht zoo, dat zij; altijd gebeuren zooals het
moet, en ditmaal in ieder gevaL"
Zij: keek nu mi] weer aan.
„Het is dus een boei géid," zeide zij»r niet heel
geestdriftig.
Ik antwoordde niet.
„Ik heb vroeger altijd gedacht, dat geld je gelukkig
kon maken", ging zij: dus voofrt
„En wat heeft u van meeining doen veranderen?"
vroeg ik.
„UI" zeide Joy onmiddellijk
Ik?"
Ik keerde me langzaam om en keek haar aan.; dan
zeide ik
„Ik voel mij: erg gevleid, dat mijn armzalige phi-
losophie eenigen invloed op u heeft
«„Dat is volstrekt niet noodig 1" zeide zijl op dein
man af.
„En in ieder geval heeft het absoluut niets te ma
ken met uw philosophie of met iets anders. Het is
een van die dingen, die. gebeuren en waaraan niets
veranderd kan worden." Dan hield zij: op. „Daar is
Don," zeide zijl plo'tseling op een heel anderen toon.
Zijl ging hem tegemoet ien weldra hoorde ik ze
met Castte in de keuken praten en lachen.
Ik ging bij het raam in den tuin staan kijken.
Het was een prachtige 'avond, een \pn die rustige
avonden, een giewfjde stilte neergevallen schijnt
op' een moe geworden wereld, 'die ean oogénblik stil
slaat om diep adem te halen een vain die avonden,,
welke je denken doen aan dagen, dié voor goed ach
ter je liggen, aan geluk, dat er misschien geweest zou
zijn, als de dingen iets anders geloopen waren.
„En wat heeft u van meening do^n veranderen?"
Mijn eigen vraag kwam opgevraagd' in mijn ge"
dachten terug en ook Joy Lambert's oinraiddeiliijk daar
op gevolgd antwoord„Ü".-
Wat had zij bedoeld? Of had zij heelemaal niets
er op straat?
Den heer Kruisveld heeft het bevreemd, dat er
geen lijstje is overgelegd van de menschen die hui
zen hebben aangevraagd,
De heer 'Ruitenburg, wijst er eveneens op, dat de
Raad nu eigenlijk niets weet.
Do heer Vos licht toe, dat er 6 aanvragen zijn.
Daarom was het noodig 4 huizen te bouwen. Spr.
wijst op het rapport van De Leeuw over de slechte
huizen op Abbesteê. Daar zijn ook woningen die .uit
den tijd zijn en afgekeurd' moeten worden. Eigenlijk
zijn dan 4 huizen nog te kort.
De heer Ruitenberg zegt dat die huizen verbe
terd kunnen worden.
De heer Vos: Dat kan niet.
De heer Ruitenburg: Dan moeten ze onbewoonbaar
worden verklaard.
De heer Vo.s: Zeker, inaar dan zullen wij eerst
nieuwe huizen moeten hebben.
De heer Ruitenburg, herhaalt, dat 'die huizen best
verbeterd kunnen worden.
De heer Vos herhaalt, dat er krotten onder zijn
waarhij dat niet kan.
De heer Kruisveld meent dat er wel verbeterd! kan
wiorden. Er moeten privaten, goten en bakken ge
maakt worden, dat kan toch.
De heer Vos wijst als voorbeeld' op 1 woning, be
woond door Roos en Grin, dat is een krot. 't Is een
schande als zulk een woning blijft bestaan.
De heer Ruitenburg: Hebben die dan een woning
aangevraagd?
De heer Vos: (Neen. Aan de Groote Keeteh en ook
in het dorp zijn huizen, die slecht zijn. Maar in die
toestanden kunnen wij alleen verandering brengen
als wij andere huizen hebben.
De heer Ruitenburg oordeelt, dat het niet noodig
is dat die (huizen* worden afgekeurd. Goten, bakken
en privaten kunnen er worden bijgemaakt, als de
woning maar goed is.
De heer Vos herhaalt dat aan het perceel o.a.
dooi .(hem genoemd, geen verbeteren is. Het is op
lappen zonder verbetering. Het is een krot waarin
geen menschen moesten mogen wonen.
De hr. Hollander wijst er op, hoe een van hen, die
een huis heeft aangevraagd, .een huis heeft gekocht
en spreker meent dat nog meerdere aanvragen zul
len vervatten.
De heer Vos acht toch 4 huizen geen luxe.
De heer Sleutel acht pok 4 huizen niet te veel.
De heer Vos oordeelt dat er huizen in de eerste
plaats in Koegras noodig zijn, daar is het werk,
zij zijn- daar meer noodig dan in het dorp.
De heer Ruitenburg oordeelt dat als de menschen
bij de woningbouw komen vragen, dat alleen is,
omdat zij bang zijn dat zij uit hun huis moeten.
Ts dat niet het geval, dan zullen zij in hun huizen
blijven.
De heer Sleutel wijst er op, dat in Koegras twee
gevallen zijn van menschen d'ie er uit moeten.
De heer Ruitenburg meent,' dat daar 1 persoon
onder is die 20 bunders land heeft Daar kan toch
de Woninghouwvereeniging niet voor bouwen. Een
ander kan een huis krijgen onder S'chagen, maar
deze verkoos dat niet. Het hangt op 1 persoon, die
alles opstropt
Voorzitter zegt, dat als het zoo gesteld is, toch
het bewijs is geleverd dat er huizen- noodig zijn. Als
één persoon reeds zulk een toestand; in het leven
kan roepen, is er toch een tekort
De heer Ruitenburg verklaart zich na nog eeltige
discussie als -het moet, voor 1 huis, aan de Groote
Keeten.
De hr. Hollander acht ook -1 dubbel huis voldoende.
Spr. wijst er op, dat hij die tusschen de arbeiders
leeft, weet dat er stemmen opgaan om naar elders te
gaan, naar Wielingen, aJls de Meer- wordt droogge
maakt, en dan zijn er geen huizen noodig.
Het heeft de heer De Heer ook getroffen, dat er
bedoeld? Zij: was zoo grillig en nukkig. Hoe kón je
welen of je haar ernstig iniemeü. moest?
En terwijl ik diat zoo stond te overwegen, zeide
ziji plotseling naast me:
„Mr. Buchanan?"
Verschrikt keerde ik mij om; ik had haar niet hoor
ren binnenkomen.
Ziji had een kleur en haar blikken waren eenigsr
zins uitdagend, toen ziji de mime ontmoetten.
„Het is maar goed, dat ik me gisteren met Don
verzoend heb. niet?"
„Waarom?" vroeg ik.
„Omdat u, als ik het vandaag gedaan had, gedacht
zoudt hebben, dat ik" het deed om het geld van zijm
moeder."
En zou 'dat niet zoo' geweest 'zijm?"
Met een ongeduldig gebaar streek zij. haar haar vatn
haar voorhoofd.
„Vroeger heb ik altijd gedacht, dat geld je gelukkig
kon maken", zeide zijl precies zooals 2rj eehige oogen"
blikken te voren gezegd had.
„En tegenwoordig bent u van meening veranderd?"
„Ja."
Maar ditmaal was ik op mijn hoede; dus vroeg ik
niet meer waarom ziji van meejning veranderd was.
t HOOFDSTUK X.
Den volgenden ochtend vroeg Don mijl- hemt op
zijn .erfenis hónderd pond te leenen.
Hij had een kleur en keek wat verlegeln, toen hij
het me vroeg.
„Wij zouden die paar laatste dagen hog zooveel
mogelijk willen genieten. Joy is nooit veel uitgeweest.
Ik zou haar graag nog wat laten zien én een mooi
cadeau voor haar willen koopen." Hij: keek' mi] glim
lachend aan. „U vindt me zeker wei een grooten
idioot."
„Onzin I" zeide ik. „Ik zal je edn *chèque geven,
die zij op mijn bank voor je zulten verzilveren,"
„Dank u dank u zeer," zeide hijt Hij gaf edn
zucht van verlichting eln stak een sigaret op». „Tusr
scben twee haakjes, sir" ging hij' dain voort, ,,ik
ik hoop, dat u er niet beleedigd om zult zijn, maar ik
zou u graag wat terugbetalen van alles wat u voor
mij; gedaan hebt ik weet heel goed, dat van vofkor
boen terugbetalen geen sprake kan zijn, maar
als u er u niet beleedigd door gievoelt
Ik was bezig de chèque in te vullen, eln' ik' hield
even pp om Hem aan te kijken.
„Er is maar één ding, waardoor je me ïoudt kun"
geen opgave is van persomen die huizen hebben aan
gevraagd. Als wij die namen kennen., kunnen wij
eenigszins oordeelen.
De heer Vos noemt de 6 namen; 4 uit Groote Kee
ten en 2 uit Köegras.
Deze personen worden alsnu besproken en komt
tenslotte de conclusie, dat allen geholpen zijn, be
halve 1. De heer Hollander oordeelt dat de anderen,
die nu wonen voor f 1.50, geen f3.75 bij de Woning
bouw aan huur zullen geven.
De heer Vos wijst op het wetsontwerp, waarhij
den huiseigenaren hooger huur zal worden toege
staan.
De heer Ruitëniburg blijft 4 woningen onnoodig
achten, terwijl de heer Sleutel een Lans breekt voor
verbetering van. den bestaanden toestand. Men redt
zich omdat men zich redden moet.
De heer Hollander wijst op het feit, dat men (hier
geen gebrek aan werkkrachten heeft, dus1 daarvoor
uitbreiding van woningen niet noodig is.
De heer Vos meent, dat, als dit ook niet zoq
was, er acht huizen hadden moeten worden ge
bouwd. -Spr. wijst nogmaals op het noodzakelijke om
de krotten op te ruimen.
De heer Hollander beaamt, dat het huis door Vos
bedoeld; een krot is. Eén .kamertje vol met oude
schoenen, waar de man. werkt, de vrouw wascht en
kookt en het geizin slaapt, alles in één vertrekje.
Voorzitter: Dat is geen huis dat langer bewoond
mag, blijven.
De heer Kruisveld -uit de vrees dat de huizen der
Woningbouwvereertigiing leeg zullen blijven bij zulk
een hooge huur. Spr. noemt "den gron'd voor 60 ct.
per vierk. M. op Groote Keeten op 'den heuvel te
duur. Spr. wijst er op hoe vroeger de arbeiders zich
uit eigen 'kracht redden en noemt personen die dat
hebben gedaan door zelf te koopen. Spr. zegt zelfs
.te hebben gehoord dat iemand voor het huis dat Vos
wil afkeuren, nog f2000.heeft geboden om er zelf
in te gaan wonen.
De heerHollander erkent dat dit juist is, maar
de man kon geen geld krijgen op het oude krot en
is thans blij dat hij het niet heeft.
■De heer -Vos wijst op het feit dat het bouwen zoo
veel duurder is en dus onbereikbaar voor. kleine
beurzen, wat den hr. Kruisveld weer doet opmerken,
dat thans de loonen zooveel zijn gestegen, dat die
verhouding ongeveer gelijk is als vroeger.
Wij praten zoo nog een poosje door, totdat de heer
De Heer verklaart, door de beschrijving van de wo-
ningen^ te Abbesteê bekeerd te zijn, Zoo iets moet
opgeruimd, en daarom zal spr. voor 4 woningen
stemmen.
Het voorstel wordt dan ook aangenomen met de
heeren: Ruitenburg, Kruisveld en Hollander tegen.
Het betrekkelijke raadsbesluit en de voorwaarden
worden gelezen en goedgekeurd. Voor grondaankoop
is noodig f2.250.voor bouwkosten f22000.
Hierna gaat de Raad in' comité tot vaststelling
kohier Hoofdelijken Omslag.
BROEK OP LANGEND IJK.
Uit deze gemeente zijn een 50-tal arbeiders naar
Amsterdam vertrokken, om daar voor een dor
Scheepvaartmaatschappijen werkzaam <te zijn?
OUDKARSPEL.
Door de voetbalvereeniging alhier, die nadat ze
een. terrein tijdelijk in huur had, gehad, niet meer
in de gelegenheid was om een terrein te huren,
zijn nu pogingen in het werk gesteld om een terrein
aan te koopen
WEBRINGEN.
Voor de vacante betrekking van onderwijzer aam
de O. L. School te Oosterland, hebben zich 6 eolHici-
tanten aangemeld.
hen beleedigein en dat is door er nog een woord
verder over te zeggen," zeide ik,
„Maar nu ik al dat geld heb," stamelde hik ter
wijl hi] weer een kleur kreeg. „Achtduizend pond is
een heele som óm uit te gevenl
„Ik hoop, dat je het niet zult uitgeven," zeide ik.
„Ik hoop, dat je-het bewaren zult Wie- zullen alles,
alles, ■jat wie kunnen krijgen, noodig hebben, als
de oorlog voorbiji is."
„Ik zie .er het put niet van in zoo lang vooruit
te zien." zeide Don half in ernst en half uit de grap.
„Natuurlij^ ben ik niet van plan de heele boel uil te
geven in de eerste plaats zou er geön tijd voor
zijn, daar ik er vn] zeker van ben, dat ik de volgjen.de
week weg omet Hij aarzelde. „Tusschen twee haak
jes", zeide hij: weer. „Ik heb zoo gedacht, dat ik eein
testament moest maken."
„Een testament I" zeide ik. Het deed mij eaniga-
zins onaangenaam om 'hem zoo ernstig te hooren
spreken.
„Wanneer er iets met mij; gebeurde, wat zon er
dan van mijln geld worden?" vroeg hl].
Ik bekende hem eerlijk, dat ik het niet wist
„Als je getrouwd was, zou het natuurlijk aan je
vrouw komen," zeide ik, maar op hetzelfde pogen"
blik had ik mijn tong wel af kuinnen bijten over mi]n
gedachteloosheid. Het leek er hijnd op alsof ik pro-
Beerde hem aan te moedigen om te trouweia en dat
was de hemel wi©et het mijn laatste wensch.
„Ja", zeide Don. ,,als ik getrouwd was, zou mijn
vrouw het natuurlijk knigen."
Dan 'lachte hl] vrij: zelfbewust efi ging met ma]n
chèque in zijn zak weg.
De twee volgende dagen zag ik hem bijha niet
Hiji .'en Joy Lambert scheneh het grootste gedeelte
van den dag in Londen te zijn en Rags voegde zich
weer berustend bij, mij.
„Is dat kleine mormel altijd hier?" vroeg de oude
Jardine op een avolnd, dat hij: binnenliep en Ragp
lui oj> een stoel in mijln studeerkamer vond liggen.
„Hiji beschouwt me ais zijn tweedien, baas," ant
woordde ik terwijl .ik' het dier over zqn kop streek.
„Arme Rags. Hiji heeft hot den laatsten tijd zoó een
zaam gehad."
Raas kwispelstaartte.
„Waar zijn zi] vandaag?" vroeg de oude Jardilae.
„In Londen antwoordde ik-
„Zooi" Hiji lceek me snaaks aan. „E!n do brui
loft? Wanneer komt die?"
Wórd! vervolgd