Alumni Nitlis- Alrattitit- Lailhnihlil. Woensdag 21 April 1920. 63ste «Jaargang. No. 6605. EERSTE BLAD. Raad Callantsoog. FEUILLETON. Het Meisje van hiernaast. Binnenlandsch Nieuws. Dit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's m. 8 uur worden Advertentidn zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. UITütYERS: TRAPMAN CU., SCHAGEN. POSTCHEQUE en GIRODIENST 23330. INT. TELEF. lio. 20. Prijs per 3 maanden f 1.55. Losse "nummers 6 cent. AD VERTEN TIÉN van 1 tot 5 regels f 0.80, iedere regel meer 15 ct. (bewijsno inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. Vergadering1 van dein Raad op Dinsdag 20 April 1920, des. voormiddags 10 uiur. Aanwezig alle leden. Voorzitter de heer Öovink, burgemeester, tevens secretaris. Voorzitter heet da aanwezigen welkom, en opent do vergadering. De notulen van de drie vorige vergaderingen wor den onveranderd goedgekeurd. Van Ged. Staten is goedgekeurd terug ontvangen de verordening op de hondenbelasting; heffing op de begrafenisrechten en de verordening uitbetaling salarissen onderwijzers. (Hierbij merkt voorzitter op, dat in deze verorde ning de bepaling is opgenomen, dat na overlijden nog 6 weken salaris wordt uitbetaald. Dit komt voor gemeenterekening. De kasverificatie van het Levensmiddelenbedrijf gaf aan, dat er in kas moest zijn en was een be- (irag van f278.78. (Was ingekomen van den, Aligem. Politiebond te Utrecht een schrijven over de oprichting van een Politieschool te (Hilversum, en (het instellen van cur sussen voor opleiding en ontwikkeling van den po litieman, waarbij jaarlijks een ex&men zal worden afgenomen. Gevraagd wordt een subsidie tot een minimum van f20.—. 13. en W. stellen voor om voor kennisgeving aan te nemen, wat door allen wordt goedgekeurd. Volgt rapport van opzichter De Leeuw, over den toestand ?r woningen te Abbesteê, in het bijzonder wat betreft het drinlkwater. Uit dit rapport bleek, <l;i:t het met de watergaring zeer treurig gesteld was; bij een paar woningen zelfs waren noch goten, noch bakken, zelfs geen privaten. De heer De Leeuw zegt in zijn rapport nog. nimmer z.ilk een toestand te hebben, aangetroffen. Tot de eigenaren zal een schrijf ven worden gericht, om in deze wantoestanden ver-' betering te brengen Door B. en W. is de levering van schoolbehoeften opgedragen aan den heer Meilink te Zutphen-, zijnde do laagste inschrijver met f240.14. Door Ged. Staten is niet goedgekeurd (het aangaan van een geldlening groot f3000.Ged. Staten acht ten het wenscbelijk deze 'leening met jaarlijks f150 af te lpssen, de Baad had een jaarlijksche aflossing van f 100.'vastgesteld. 'Algemeen wondt goedge vonden met Ged. Staten mee te gaan. Meegedeeld wordt* dat de heer Veeter benoemd Is tot werkgeverslid van het correspondentschap voor toezicht arbeidsbemiddeling. Deze heeft de be noeming aangenomen.. Eveneens wordt medegedeeld, dat de commissie, benoemd om den toegangsweg tot (het dorp i.n onder zoek te nemen, inzake het hekwerk van p'untdraad, dat' langs dezen weg is geplaatst, haar rapport heeft uitgebracht. In dit rapport deelt de commissie mee, dat zij tot Mevrouw v. d. Poll een schrijven wil richten en haar daarin vragen het hek 4 M. uit het .art van den. weg te verplaatsen, en wanneer hier- a-n geien gevolg, zal worden gegeven, een strook .T'U'kI te oi iieigenen van 3 Meter. Ook was een schrijven ingekomen van de Ver. ■enifTing tot Bevordering van het Vreemdeling,en- 'erker;* over het gevaar dat puntdraad oplevert, ook met het oog op de uitbreiding van Callantsoog als badplaats - en het daarmee gepaard gaande drukke verkeer van rijwielen, automobielen, eniz. Verder verzocht deze Vereen, in (haar schrijven, NAAR HET ENGELSGH VAN RUBY M. AYRBS DOOR W. J. A. ROLDANUS Jr. Uitgave vqn W. DE HAAN, Utrecht. 13. „Ik héb Joy gevraagd oi zij vanavond kwam sou- peeren," zeide Don, toen we bij: huis kwamen. „Ik hoop, dat u er geen bezwaar tegen hebt" ,Ik hoop, dat er iets fatsoenlijks te e!ten is," alntf wóordde ik. Don ging Castte raadplegeln en kwam triomphantielijk terug met de boodschap, .dat er kip was. „En 'asperges, ,Mr. Don," riep Castte hieïn na. „En asperges," .voegde Don ier gehoorzaam aam toe hij ging (terug naar de ikeukdn en ik hoorde, hem (nieuws gierig vragen .welke pudding er was. „Er waren vanochtend aarbeien van achttien pence per pond in dein winkel. Mr. Don," zeide Castte. „Dan ga ik er wat halen,zeide Dom, zette zijln pet op) frftn. was weg, vóór ik hem kon tegenhouden: Het was 'zeven uur eti ik vroeg me af wanneer we de kip zouden krijgen |ön hoe laat Joy Lambert zou komen, doen ik het hek hoorde kraken en haar den tuin in zag komen. Zij had mii gezien; het gaf dus niets, al liet ik zeggen 'dat 'ik uit was, waarom ik! naar de deur giing. „Don is juist even «ten boodschap! gaan doen," zeide ik. Als u hard 'loopt, „Ik zag hem gaan," zeide zij kalrai. -,,En hardloopeb vind ik .afschuwlijk,- dus, als ik binnen mag komen—" Mei. alle1 genoegen," zeide ik. Ik ging haar voor-naar de studeerkamer eb, zooals zn a.l eens meer gedaan had, ging zij op den annj van den grooten stoel zitten en keek mij aan. „Don is aardbeien gaain' koopen," «zeide ik. „Daar ben ik dol op." „Het is een slecht aardbeienjaar geweest," was alles wat ik bedenken koln om te zeggen. „U behoeft heusch niet tegen mij te praten, als u niets te zeggen lieb," zeide zij. Ik kreeg een vuurroode kleur. „Menschen zouden niet veel praten, wanneer zij' alleen maar praatten als zn iets te zeggen hadden zeidö ik "niet heel duidelijk. Zi) antwoordde er niet op ©n na een oogenblik van ondragelijke stilte vertuide ik haar, dat we naar Loinr dat de gemeenteraad een -verordening instelt om alle afscheidingen van puntdraad' -té veibieden. Voorzitter zegt, dat B .en W. er ook voor zijn om het puntdraad langs den openbaren weg te verbie den, maar dan niet verder dan '1 Meter van den weg af. Op die marnier to'ch houdt bet persoonlijk ge vaar op. De heer 'Vos wilde in- B. en W. 4 M. van dien weg, maar naar zijn mening: gaat dat niet, die afstand is niet te edschen en wordt nooit goedge keurd. De heer Vos iwees nog op een hooiklamp die op groo ter aisiand nog moet staan-, maar m.i. is dat toch wat anders, dat, kan ook gevaar opleveren voor" léven en goed van anderen. Als er bijv. een vonk van een sigaar af waait, kan 4 M. van den openba ren weg nog niet voldoende zijn. Bij prikkeldraad is dat wel voldoende, dat geeft voor niemand meer per soonlijk gevaar. De heer Vos wijst op een vrouw, die dan nog met baar rok in het draad kan geraken bij wind. Voorzitter: Dan is het wel een lange rok, maar 4 M. is dan toch niet te eischen. De heer Vos zegt met het rapport mee te gaan en wel 4 M. uit het hart van den weg. Spr. wil dan in de verordening bepalen een verbod van puntdraad. Voorzitter: Dat wil ik ooJlt, maar bet loopt juist over den afstand waarop. Spr. wijst nog op het ge vaar om te scherp aan te dringen van in het geheel geen puntdraad, want als de familie v. d. Poll een ander hek zet daar waar het behoort, kon het voor de gemeente nog wel eens erger worden. De heer .Sleutel wijst bijv. op Helder, waar het ook verboden is puntdraad te hebben langs den openbaren weg. Voorzitter: Zeker, moar op welken afstand, daar loopt het over. Verder wordt geoordeeld door de heeren Sleutel en Vos, dat elke afscheiding van den weg onnodig en ongewenscht is en dat voor verbreeding van den weg onteigening geiwenscht is. Dat doet voorzitter vragen of de weg niet aan de andere zijde kan worden verbreed. De heer Kruisveld! en ook de (heer Vos oordeelen van niet. De eerste zegt,, dat de weg zoo krap moge lijk onder den duinvoet is langs gelegd, -om den meest vasten grond en dat 't niets zou helpen ais men aan de andere zijde een strook grint langs legde, daar deze nooit har zou worden. De'heer Vos achtte dan den weg te kort langs de sloot en dan bleef deze te smal. Ten slotte wordt het rapport van de commissie met algemeens stemmen goedgekeurd en bovendien besloten in de volgende zitting met een voorstel te komen voor het verbieden van puntdraad langs den openbaren weg. Voorzitter zal in Helder informee- ren op welken afstand het daar iö. Gevraagd was aan den Ned. Bouwvakarbeiders- bond om een voordracht van een nieuw lid-werk nemer voor de vacature-Baken in de commissie voor de Arbeidsbemiddeling, Van dezen Bond was een aanbeveling ingekomen van de heeren S. Kooger en J. Weij Pz. De heer J. Weij Pz. werd met 4 stemmen geko zen. De heer Kooger had 3 stemmen. Goedgekeurd werd het kohier (Hondenbelasting met 104 bon,dein., met een bedrag ivan f26450. Zullen circuleeren de verslagen van den- toestand der gemeente en de volkshuisvesting. Van de Woningtoouwvereenigdng Callantsoog is het verzoek ingekomen om een voorschot van f24.250.voor het bouwen van twee dubbele ar beiderswoningen, te plaatsen 1 in Koegras en .1 in Groote Keeten en t jaarlijksch tekort op de exploita tierekening. Van de Gezondheidscommissie is een goedkeurend advies gekomen en ook B. en W. ad- viseeren om op deze aanvrage gunstig te beschikken en de gemeente op haar beurt de noodige voor schotten van het Rijk te dioen vragen. De heer Ruitenburg vraagt of 4 woningen wel noodig zijn. Zijn er menschen op straat?, komen den geweest waren. Ziji knikte. „Ik weet het Don heeft mij verteld, dat het gerr beuren zou." „En heeft {hij1 u ook verteld waarom?" vroeg ik. „Ja hij; zei, dat er een brief gekomen was Zi] hield op. „En," vroeg ziji vol verwachting, ,,was hot werkelijk iets van belang?" „Don zal het u wel vertellen, als hij thuis komt" „Wat zeggen wil, dat het zoo is," zeide zijl Zn trok haar schouders op en keek van mij haar het open raam. „Waarom gebeuren de. dingen toch nooit, nooit zooals ziji moesten gebeuren?" „Ik dacht zoo, dat zij; altijd gebeuren zooals het moet, en ditmaal in ieder gevaL" Zij: keek nu mi] weer aan. „Het is dus een boei géid," zeide zij»r niet heel geestdriftig. Ik antwoordde niet. „Ik heb vroeger altijd gedacht, dat geld je gelukkig kon maken", ging zij: dus voofrt „En wat heeft u van meeining doen veranderen?" vroeg ik. „UI" zeide Joy onmiddellijk Ik?" Ik keerde me langzaam om en keek haar aan.; dan zeide ik „Ik voel mij: erg gevleid, dat mijn armzalige phi- losophie eenigen invloed op u heeft «„Dat is volstrekt niet noodig 1" zeide zijl op dein man af. „En in ieder geval heeft het absoluut niets te ma ken met uw philosophie of met iets anders. Het is een van die dingen, die. gebeuren en waaraan niets veranderd kan worden." Dan hield zij: op. „Daar is Don," zeide zijl plo'tseling op een heel anderen toon. Zijl ging hem tegemoet ien weldra hoorde ik ze met Castte in de keuken praten en lachen. Ik ging bij het raam in den tuin staan kijken. Het was een prachtige 'avond, een \pn die rustige avonden, een giewfjde stilte neergevallen schijnt op' een moe geworden wereld, 'die ean oogénblik stil slaat om diep adem te halen een vain die avonden,, welke je denken doen aan dagen, dié voor goed ach ter je liggen, aan geluk, dat er misschien geweest zou zijn, als de dingen iets anders geloopen waren. „En wat heeft u van meening do^n veranderen?" Mijn eigen vraag kwam opgevraagd' in mijn ge" dachten terug en ook Joy Lambert's oinraiddeiliijk daar op gevolgd antwoord„Ü".- Wat had zij bedoeld? Of had zij heelemaal niets er op straat? Den heer Kruisveld heeft het bevreemd, dat er geen lijstje is overgelegd van de menschen die hui zen hebben aangevraagd, De heer 'Ruitenburg, wijst er eveneens op, dat de Raad nu eigenlijk niets weet. Do heer Vos licht toe, dat er 6 aanvragen zijn. Daarom was het noodig 4 huizen te bouwen. Spr. wijst op het rapport van De Leeuw over de slechte huizen op Abbesteê. Daar zijn ook woningen die .uit den tijd zijn en afgekeurd' moeten worden. Eigenlijk zijn dan 4 huizen nog te kort. De heer Ruitenberg zegt dat die huizen verbe terd kunnen worden. De heer Vos: Dat kan niet. De heer Ruitenburg: Dan moeten ze onbewoonbaar worden verklaard. De heer Vo.s: Zeker, inaar dan zullen wij eerst nieuwe huizen moeten hebben. De heer Ruitenburg, herhaalt, dat 'die huizen best verbeterd kunnen worden. De heer Vos herhaalt, dat er krotten onder zijn waarhij dat niet kan. De heer Kruisveld meent dat er wel verbeterd! kan wiorden. Er moeten privaten, goten en bakken ge maakt worden, dat kan toch. De heer Vos wijst als voorbeeld' op 1 woning, be woond door Roos en Grin, dat is een krot. 't Is een schande als zulk een woning blijft bestaan. De heer Ruitenburg: Hebben die dan een woning aangevraagd? De heer Vos: (Neen. Aan de Groote Keeteh en ook in het dorp zijn huizen, die slecht zijn. Maar in die toestanden kunnen wij alleen verandering brengen als wij andere huizen hebben. De heer Ruitenburg oordeelt, dat het niet noodig is dat die (huizen* worden afgekeurd. Goten, bakken en privaten kunnen er worden bijgemaakt, als de woning maar goed is. De heer Vos herhaalt dat aan het perceel o.a. dooi .(hem genoemd, geen verbeteren is. Het is op lappen zonder verbetering. Het is een krot waarin geen menschen moesten mogen wonen. De hr. Hollander wijst er op, hoe een van hen, die een huis heeft aangevraagd, .een huis heeft gekocht en spreker meent dat nog meerdere aanvragen zul len vervatten. De heer Vos acht toch 4 huizen geen luxe. De heer Sleutel acht pok 4 huizen niet te veel. De heer Vos oordeelt dat er huizen in de eerste plaats in Koegras noodig zijn, daar is het werk, zij zijn- daar meer noodig dan in het dorp. De heer Ruitenburg oordeelt dat als de menschen bij de woningbouw komen vragen, dat alleen is, omdat zij bang zijn dat zij uit hun huis moeten. Ts dat niet het geval, dan zullen zij in hun huizen blijven. De heer Sleutel wijst er op, dat in Koegras twee gevallen zijn van menschen d'ie er uit moeten. De heer Ruitenburg meent,' dat daar 1 persoon onder is die 20 bunders land heeft Daar kan toch de Woninghouwvereeniging niet voor bouwen. Een ander kan een huis krijgen onder S'chagen, maar deze verkoos dat niet. Het hangt op 1 persoon, die alles opstropt Voorzitter zegt, dat als het zoo gesteld is, toch het bewijs is geleverd dat er huizen- noodig zijn. Als één persoon reeds zulk een toestand; in het leven kan roepen, is er toch een tekort De heer Ruitenburg verklaart zich na nog eeltige discussie als -het moet, voor 1 huis, aan de Groote Keeten. De hr. Hollander acht ook -1 dubbel huis voldoende. Spr. wijst er op, dat hij die tusschen de arbeiders leeft, weet dat er stemmen opgaan om naar elders te gaan, naar Wielingen, aJls de Meer- wordt droogge maakt, en dan zijn er geen huizen noodig. Het heeft de heer De Heer ook getroffen, dat er bedoeld? Zij: was zoo grillig en nukkig. Hoe kón je welen of je haar ernstig iniemeü. moest? En terwijl ik diat zoo stond te overwegen, zeide ziji plotseling naast me: „Mr. Buchanan?" Verschrikt keerde ik mij om; ik had haar niet hoor ren binnenkomen. Ziji had een kleur en haar blikken waren eenigsr zins uitdagend, toen ziji de mime ontmoetten. „Het is maar goed, dat ik me gisteren met Don verzoend heb. niet?" „Waarom?" vroeg ik. „Omdat u, als ik het vandaag gedaan had, gedacht zoudt hebben, dat ik" het deed om het geld van zijm moeder." En zou 'dat niet zoo' geweest 'zijm?" Met een ongeduldig gebaar streek zij. haar haar vatn haar voorhoofd. „Vroeger heb ik altijd gedacht, dat geld je gelukkig kon maken", zeide zijl precies zooals 2rj eehige oogen" blikken te voren gezegd had. „En tegenwoordig bent u van meening veranderd?" „Ja." Maar ditmaal was ik op mijn hoede; dus vroeg ik niet meer waarom ziji van meejning veranderd was. t HOOFDSTUK X. Den volgenden ochtend vroeg Don mijl- hemt op zijn .erfenis hónderd pond te leenen. Hij had een kleur en keek wat verlegeln, toen hij het me vroeg. „Wij zouden die paar laatste dagen hog zooveel mogelijk willen genieten. Joy is nooit veel uitgeweest. Ik zou haar graag nog wat laten zien én een mooi cadeau voor haar willen koopen." Hij: keek' mi] glim lachend aan. „U vindt me zeker wei een grooten idioot." „Onzin I" zeide ik. „Ik zal je edn *chèque geven, die zij op mijn bank voor je zulten verzilveren," „Dank u dank u zeer," zeide hijt Hij gaf edn zucht van verlichting eln stak een sigaret op». „Tusr scben twee haakjes, sir" ging hij' dain voort, ,,ik ik hoop, dat u er niet beleedigd om zult zijn, maar ik zou u graag wat terugbetalen van alles wat u voor mij; gedaan hebt ik weet heel goed, dat van vofkor boen terugbetalen geen sprake kan zijn, maar als u er u niet beleedigd door gievoelt Ik was bezig de chèque in te vullen, eln' ik' hield even pp om Hem aan te kijken. „Er is maar één ding, waardoor je me ïoudt kun" geen opgave is van persomen die huizen hebben aan gevraagd. Als wij die namen kennen., kunnen wij eenigszins oordeelen. De heer Vos noemt de 6 namen; 4 uit Groote Kee ten en 2 uit Köegras. Deze personen worden alsnu besproken en komt tenslotte de conclusie, dat allen geholpen zijn, be halve 1. De heer Hollander oordeelt dat de anderen, die nu wonen voor f 1.50, geen f3.75 bij de Woning bouw aan huur zullen geven. De heer Vos wijst op het wetsontwerp, waarhij den huiseigenaren hooger huur zal worden toege staan. De heer Ruitëniburg blijft 4 woningen onnoodig achten, terwijl de heer Sleutel een Lans breekt voor verbetering van. den bestaanden toestand. Men redt zich omdat men zich redden moet. De heer Hollander wijst op het feit, dat men (hier geen gebrek aan werkkrachten heeft, dus1 daarvoor uitbreiding van woningen niet noodig is. De heer Vos meent, dat, als dit ook niet zoq was, er acht huizen hadden moeten worden ge bouwd. -Spr. wijst nogmaals op het noodzakelijke om de krotten op te ruimen. De heer Hollander beaamt, dat het huis door Vos bedoeld; een krot is. Eén .kamertje vol met oude schoenen, waar de man. werkt, de vrouw wascht en kookt en het geizin slaapt, alles in één vertrekje. Voorzitter: Dat is geen huis dat langer bewoond mag, blijven. De heer Kruisveld -uit de vrees dat de huizen der Woningbouwvereertigiing leeg zullen blijven bij zulk een hooge huur. Spr. noemt "den gron'd voor 60 ct. per vierk. M. op Groote Keeten op 'den heuvel te duur. Spr. wijst er op hoe vroeger de arbeiders zich uit eigen 'kracht redden en noemt personen die dat hebben gedaan door zelf te koopen. Spr. zegt zelfs .te hebben gehoord dat iemand voor het huis dat Vos wil afkeuren, nog f2000.heeft geboden om er zelf in te gaan wonen. De heerHollander erkent dat dit juist is, maar de man kon geen geld krijgen op het oude krot en is thans blij dat hij het niet heeft. ■De heer -Vos wijst op het feit dat het bouwen zoo veel duurder is en dus onbereikbaar voor. kleine beurzen, wat den hr. Kruisveld weer doet opmerken, dat thans de loonen zooveel zijn gestegen, dat die verhouding ongeveer gelijk is als vroeger. Wij praten zoo nog een poosje door, totdat de heer De Heer verklaart, door de beschrijving van de wo- ningen^ te Abbesteê bekeerd te zijn, Zoo iets moet opgeruimd, en daarom zal spr. voor 4 woningen stemmen. Het voorstel wordt dan ook aangenomen met de heeren: Ruitenburg, Kruisveld en Hollander tegen. Het betrekkelijke raadsbesluit en de voorwaarden worden gelezen en goedgekeurd. Voor grondaankoop is noodig f2.250.voor bouwkosten f22000. Hierna gaat de Raad in' comité tot vaststelling kohier Hoofdelijken Omslag. BROEK OP LANGEND IJK. Uit deze gemeente zijn een 50-tal arbeiders naar Amsterdam vertrokken, om daar voor een dor Scheepvaartmaatschappijen werkzaam <te zijn? OUDKARSPEL. Door de voetbalvereeniging alhier, die nadat ze een. terrein tijdelijk in huur had, gehad, niet meer in de gelegenheid was om een terrein te huren, zijn nu pogingen in het werk gesteld om een terrein aan te koopen WEBRINGEN. Voor de vacante betrekking van onderwijzer aam de O. L. School te Oosterland, hebben zich 6 eolHici- tanten aangemeld. hen beleedigein en dat is door er nog een woord verder over te zeggen," zeide ik, „Maar nu ik al dat geld heb," stamelde hik ter wijl hi] weer een kleur kreeg. „Achtduizend pond is een heele som óm uit te gevenl „Ik hoop, dat je het niet zult uitgeven," zeide ik. „Ik hoop, dat je-het bewaren zult Wie- zullen alles, alles, ■jat wie kunnen krijgen, noodig hebben, als de oorlog voorbiji is." „Ik zie .er het put niet van in zoo lang vooruit te zien." zeide Don half in ernst en half uit de grap. „Natuurlij^ ben ik niet van plan de heele boel uil te geven in de eerste plaats zou er geön tijd voor zijn, daar ik er vn] zeker van ben, dat ik de volgjen.de week weg omet Hij aarzelde. „Tusschen twee haak jes", zeide hij: weer. „Ik heb zoo gedacht, dat ik eein testament moest maken." „Een testament I" zeide ik. Het deed mij eaniga- zins onaangenaam om 'hem zoo ernstig te hooren spreken. „Wanneer er iets met mij; gebeurde, wat zon er dan van mijln geld worden?" vroeg hl]. Ik bekende hem eerlijk, dat ik het niet wist „Als je getrouwd was, zou het natuurlijk aan je vrouw komen," zeide ik, maar op hetzelfde pogen" blik had ik mijn tong wel af kuinnen bijten over mi]n gedachteloosheid. Het leek er hijnd op alsof ik pro- Beerde hem aan te moedigen om te trouweia en dat was de hemel wi©et het mijn laatste wensch. „Ja", zeide Don. ,,als ik getrouwd was, zou mijn vrouw het natuurlijk knigen." Dan 'lachte hl] vrij: zelfbewust efi ging met ma]n chèque in zijn zak weg. De twee volgende dagen zag ik hem bijha niet Hiji .'en Joy Lambert scheneh het grootste gedeelte van den dag in Londen te zijn en Rags voegde zich weer berustend bij, mij. „Is dat kleine mormel altijd hier?" vroeg de oude Jardine op een avolnd, dat hij: binnenliep en Ragp lui oj> een stoel in mijln studeerkamer vond liggen. „Hiji beschouwt me ais zijn tweedien, baas," ant woordde ik terwijl .ik' het dier over zqn kop streek. „Arme Rags. Hiji heeft hot den laatsten tijd zoó een zaam gehad." Raas kwispelstaartte. „Waar zijn zi] vandaag?" vroeg de oude Jardilae. „In Londen antwoordde ik- „Zooi" Hiji lceek me snaaks aan. „E!n do brui loft? Wanneer komt die?" Wórd! vervolgd

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1920 | | pagina 1