Alpittl Bitlis-
Mmtntii- LuiftnUU
Woensdag 18 Augustus 1920.
63ste Jaargang. Mo 6671.
UlTGtVtftS: TKAPMAN CO.. SCHAGEN»
Gemengd Nieuws.
FEUILLETON.
DE DEGENSTOK.
Ulectro-Techuisch Bureau
v.h. Kok Schuurman, Schageu.
W. SCHUURMAN
Dit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzerdicg tot 's m.8uur worden Advertentiën
zooveel mógelijk in h'^' e; jtuitkomend nummer geplaatst.
POSTCHEQUE en 01R0DIEMST 23330. INT. TELEF. no. 20.
Prijs per 3 maanden f 155. Losse nummers 6 cent. ADVEKTHN
TIÉN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 ct. (bewijsno
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend
SE POLITIEKE TOESTAND IN DUITSCHLAND.
- Uit Berlijn, Ofschoon het in dezen tijd, waarin
velen voor hot eerst na zes jaren rustiger vacantiego-
not smaken, geen. aangename gewaarwording is, ton
niet meer worden ontkend dat de internationale toestand
niet «km dag neteliger, wordt. De groote ongerustheid
welke hier hcerschl, kan men zonder oppverklakkigheid
niet moor ongegrond noemen. Allereerst staat het nu
wel onomstootefijk vast dat de Russen onder het be
houd van de onafhankelijkheid van Pelen in de prak
tijk niets anders verslaan dan dat te Warschau een
filiaal van Moskou wordt opgericht. De Poolsche sowjet-
- regeering staat kant en klaar in. het Russische hoofd
kwartier gereed om naar Warschau te vertrekken, waar
van do val nog maar een kwestie van korten tijd is.
Het SpartacusDlad de Rothe Fahne bijvoorbeeld schrijft
dat de oprichting van een Poolsche raden-republiek door
Lloyd Gcorge zal worden gebruikt al svoorwendsei (sic)
om een inbreuk op de Poolsche onafhankelijkheid te con-
struccren. De Russische militairen spreken over Sovjet-
Polen als van een zekerheid tegen ieder die het hooren
wil. De Duitsche correspondenten zien met eigen oogen
hoo do invoering van een Russisch-Poolsch sovjet-bestuur
het leger op don voet volgt.
Do bewapening van het Poolsche proletariaat door
Rusland is een communistische zegswijze voor de onder
werping van Polen aan do hcerschers van Rusland.
Dit feit alleen al is geschikt qm hier do grootste bezorgd
heid te wekken want het maakt voor Duitschland het
jgevaar uit hot westen acuut. Daar komt bij, dat Frank
rijk heeft getracht do grensstaten Tsjecho-Slowakije. Roe
menië, Zuid-Slavië en Hongarije tegen Rusland in het
Sweer te krijgen en dat dit is mislukt. Des te meer kan
uners de Duitsche neutraliteit te Parijs als hinderlijk
worden ondervonden.
Onder deze omstandigheden lijkt het niet onschuldig
dat de Fransche regeeringspers oen geheinfi verdrag tus-
schen Duitschland en Rusland construeert en beweert dat
Duitschland betrokken is bh' den aanslag pp Venizelos,
noch ook dat de Fransche diplomatie een schikking van
het incident op de Pariser fPlatz vertraagt en in het.
Saargebied weinig verzoeningsgezind optreedt.. Dit alles
ziet er uit op een voorbereiding van op zijn minst een
diplomatieken s.tap tegen Duitschland en men is hier
geenszins geneigd do verschillende berichten over con
centraties van troepen links van den Rijn. in het Saar
gebied en Elzns Lotharingen met schouderophalen voor
bij to gaan. Inderdaad berust de Duitsche' neutraliteit
niet alleen op de verklaring der regeering maar ook op
den wil der georganiseerde arbeiders oru zich niet in een
nieuwen oorlog te laten betrekken. Evenwel gaan deze
daarbij veelal geheel zelfstandig on onbehouwen to wérk
hetgeen de stóf tot wrijving eteems kan vergróoten.
Niet to verwonderen dat van verschillende zijden de
bijeenkomst van den Rijksdag of althans van de commis
sie voor buitenlandsche zaken wordt goëisckt. Het Ber-
liner Tageblatt schrijft: „Wij hebben er telkens weer op
gewezen dat men zich in Frankrijk voor het echec en de
vorzwakking die men door de ineenstorting van den
kunstmatig samengestolden Poolschen staat hoeft onder
gaan ten koste van Duitschland wenscht schadeloos te
•tellen: Ieder succes van de Russen en het zoogenaamde
complot dat men in het Saargebied beweert te hebben ónt-
dekt geeft den Franschen geweldpólitici het voorwend
sel do Duitsche bevolking daar te knevelen en de inlijving
voor te bereiden. Maar dut is blijkbaar maar een doet van
het program van het Fransche militairisme; de taai van
dc Fransche pers §n de dagelijks herhaalde verzekering
dat men aan don Rijn het antwoord op de Russische
overwinning moet geven toonen duidelijk waar men
naar streeft"
De Freiheit meent dat men ieder oogenblik den eisch
kan verwachten den doortocht van Fransche troepen
toe te laten. Dit blad wijst op de uitlatingen van de
Detective-roman naar het Zweed»ah van 8. A DUX
Bewerkt door W. J. A. ROUNIALDUS Jr.
21.
HOOFDSTUK X.
E e n tragisch einde van p t leest.
Leo was natuurlijk de held van den avond.
Allen zagen met bewondering op naar den man.
wiens superieure scherpzinnigheid h.em gebracht hacl
tot zijn doel, waar het aan beroepsdetectiven mislukt
wasi En Bonnel, wiens in het ,oog vallende onrust
schijnbaar verdwenen was, toen Carring zich als
den dief ontmaskerd had, keek af en toe naar hem m'ct
een blik, waarin ik verbazing en eerbied meende te zien.
Bircherdt zag er eenigsana ontstemd uit, en dat
was geen wonder. Hij zou veel meer pleizier gehad
hebben van zijn vijftigduizend .kronen, wanneer hij
zo niet had iuoofën geven aan een man, voor hij blijk
baar niet zoo'n heel groote sympathie koesterdo. Voor
een millionnair kon zoo'n som niet veel beteekenen,
en hij ergerde zich dan ook waarschijnlijk meer over
het verlies Man do weddenschap dan van het geld.
Ik was Leo wei heel dankbaar voor de, groote vrij
gevigheid. waarmede hij mij een gedeelte van de winst
gegeven pad, m^ar toch kon ik een heimelijk gevoel,
dat zijn weddenschap er niet heelemaal mee door kon,
niet van mij afzetten.
Onder de koffie liet Leo mijn nachtelijke buit, het
nies. zien, maar niemand kon er iets bijzonders aan
ontdekken. Voorloopig speelde het ook geen rol meer
in dezee aangelegenheid.
Lainigzmnei1hlaaiid>'^earspjeddj(ie(nJ Idje gaste® zich dn het
girootje ptark, welks scta/dluwrijikie boomkronen en
veirlledldlelijlkje prieoleflii inj den wtajrmjem ©omneöchijm
een welkome laiflkioelioug bolden.
Leo en ik. wtandlelden Lamgzaiam een Ituinpad af.
Hij wlas erg sitSl en ziag ier alleshslhialvie opgewekt trilt,
wiait mij zeer verwonderde.
Je vioeit jie blijkbaar* niet teug dn je schik", ®edde Uk.
„Nieen, je heibit gelijk. De viexiantwiooiridding, ddie op
miji dlrukiL is groot, grooteer* dlan jiji begrijpen kan.
Een misstap mijnenzijlcltei en Ik k*un haar dn 'heit omgo-
iu'k stortten, wie ik helt liefst vtaml tticwt steun en
hulp zou zdjn".
Hiji keiedde mij zijn lefftnstfiig gezicht (toe en toMa
bijnia smeekend:
Ma tin en andere bladen over herstel der monarchie in
Duitschland en ziet hierin een poging om de Duitsche
reactonairen voor een neutraiiteitsbreuk te winnen.
Wat tusschen Duitschland en Rusland wel bestaat
is het voorstel tot herstel van do economische oetrek-
kingen, waarop natuurlijk dat van de pplitieke zal
volgen. Met den terugkeer van den zaakgelastigde
Kopp zijn de besprekingen daarover, die door den op-
rnarsch der Russen zeer actueel zijn geworden, hervat.
Kopp nicït twee economische deskundigen meege
bracht
Naar het Tageblatt verneemt, komt morgen ook pro
fessor Bronoessof, de chei van het Russische verkeers
wezen, met een staf van 30 personen hier.
Het hoeft geen betoog, dat de opmarsch in den
Corridor en de ontvangst die de daar wonende Duit-
schers den Russen bereiden den toestand nog nete-
iier maakt Te Soldau is de Poolsche burgemeesteat
gevlucht. De Russische bevelhebber heeft bepaald,
aat geen Polen meer in het stadsbestuur mogèn zit-
len. Tot een afvaardiging der burgerij zeide hij: „Ik
zweer, dat dit gebied nooit meer aan Polen komt;
wij rekenen slechts, de grenzen van 1914." De steden in
den corridor, die de Russen hebben bezet, zijn met
Duitsche vlaggen getooid. Het is de zoogenaamde
12de Russische divisie, eigenlijk een legercorps, dat
den Corridor intrekt Deze groép heeft reeds 800
kilometer gemarcheerd en rukt dagelijks 20 kilometer
opLautenburg en Pruisisch Straatsburg zijn al be
zet. De officieren verborgen met, flat zij over een
week in Thorn, Posen en Dantzig hopen te zijn. Wij
brengen gerechtigheid, zeggen zij tegen de Duitsche
bevolking en deze ontvangt hen geestdriftig. In de
bezette gewezen Duitsche steden betalen de Russen
alles en op plundering is de doodstraf gesteld.
Het Russische leger is bezield door het geloof aan
de Russische revolutie, nationalisme en haat tegen
de Polen tegelijkertijd.
DE VOEDING DER MIJNWERKERS IN HET
ROERGEBIED.
Op de Röerkolenmarkt doen zich den laatsten tijd
invloeden van specialen aard gelden, die er toe zul
len strekken om indien geen tegenmaatregelen
van zeer doeltreffende uitwerking worden genomen,
de mogelijkheid om een voldoende hoeveelheid
kool te delven, ten zeerste zullen venninderen, het
geen natuurlijk tot gevolg zou moeten hebben, dal
Rijks-steenkooleentralen en de daarmee verbonden
organisaties niet bij machte- zullen wezen om de over
eenkomst van Spa na te kómen. In de eerste plaats zijn
het de politieke belemmeringen in de mijnindustrie, die
uitgaan van de communisten. Deze laatsten beoogen niets
anders dan door lijdelijk verzet in het mijnbedrijf ge
paard mot sabotage, een vermindering der productie
m de afzonderlijke mijnen teweeg te brengen, waardoor
van het bijeenbrengen van surplusvoorraden geen sprake
zou zijn. De hoeveelheden, waarover men tot levering
de beschikking zou houden, zouden dan zoo gering
worden, dat Duitschland niet in staat zou wezen, dezen
herfst den geëischten gemiddelden maandelijkschen voor
raad .van 2.000.000 aan de entente te leveren. Het ge
volg daarvdn zou wezen, dat de entente-troepen het
kolengebied bezetten, en dat U naar de communisten
openlijk erkennen ook het einddoel van hun stre
ven. Zij verklaren dat de toestanden zich verge
leken bij vkpegor totaal hebben gewijzigd.' Daar
óm moet ."<0 ïo quaostie der'bezetting door de commu
nisten en de ultra s van andere schakeeringen, van
geheel ander standpunt worden beschouwd. JLn daar-
inen ie Berlijn toch het plan overweegt, over korten
of langen tijd in het Roergebied opnieuw den staal
van beleg weer in te stellen, is het den communisten
idioot onverschillig of daar de Pruisische sabels
zullen kletteren, dan wel de coodbroeken (Franschen),
er de politiewacht zullen uitoefenen.
Voor electrischen aanleg nergens goedkooper en
beter adres. Doet ons prijsaanvraag Levering
voorraad tegen uiterst concur-
Beleetd aanbevelend,
van motoren uit
reerende prijzen
Een tweede kwestie, die op den duur nadeelig moe\
werken op de kolenproduciie, is de voedsel-kwestie,
welke den jongsten tijd ook in de kringen der chris
telijke mijnwerkers die zich nog altijd de raeest-
bezadigden hadden betoond kwaad bloed heeft
gezet.
De regeering heeft reeds sedert ge ruimen, lijd eén
verbetering van de voeding van de mijnarbeiders
(meer vet en andere levensmiddelen en met name
beter brood) beloofd, meer 't is bij beloften gebleven
en trots alle loonsverhoogingen moet de voeding der
mijnwerkers nog altijd minderwaardig worden ge
noemd.
Thans hebban ook da christelijke mijnwerken de
regeering een ultimatum gèsteld. Als de voeding einde
Augustus niet is verbeterd, zullen zij weigeren over
werk le doen
HET PIANO-RECORD.
Lenigen tijd geleden deelden wij mede, hoe een pianist
te Londen bezig was het wereld-record, staande op
82 uur onafgebroken klavier-spelen, te verbétoren. „Men
maakt er ons opmerkzaam op. dat wij sedert verzuim-
den mee te deelen, of de ongelukkige record-pianist'inder- j
daad langer dan de twee-en-tad*g uur, of zooals hij
zelf-bewust had aangekondigd, zelfs meer dan hon
derd achtereenvolgende uren kans had gezien door te
spelen.
Wij hebben het eind der geschiedenis verzwegen,
omdat 't is bedroevend dit te moeten meedeeleiy
aan onze klavier-belangstellende lezeres het den man
niet is mogen gelukken, de tachtig noch honderd uren
„vol" te spelen. Dus bleef hij onder hot ten name van
„professor Schroeuer" te New-York staande wereld
record. Zijn poging cm het wereldkampioenschap (buiten
de Olympiaden te Antwerpen om) te veroveren is mis
lukt
Hij heeft gespeeld tot hij niet meer kon. ben ondra
gelijke spierpijn in 's man» onderarmen, een duld-
„Beloof (me, diait je, wtammieeir mij leto overkomen
mocht, alibi» doem zult wi&Jt in je miacM is, om haar
te helpen".
Dajt (beloofde ik, hoewel ik niet kon inzie®, welk
geviajajr o<p diait ootgienipJik Dalgmuax 'Birchendtt dffiedg-
d<e. Zij kom, immens taert. .^dMoingien wortelen te trou
wen' met d'eim imlam, Idiem zij viemaflschuwdJo.
,,E/r zijm ddtngieni, die mij op dit oogenblik mfog vol
komen duister zijm", antwoordde Leo op mijtn vraag;
wat ik diaiaimi'edie bedoelde. „Miaiar dk zal den sluier
verscheuren, en dan. raceten' izij "oppassen!"
Meer wilde hij niet. 'zeggen. Onmiddellijk begon hij
over de pMacbt.ige liiigigtinlgi wan Jeffent's villa, het
mooie ipfeaik-en hielt heerlijke uitzicht over het meer
te praten.
„Feitelijk is "beet 'een oud landgoed; als Ik mij niét
vergis. ,Ln hert. had oiglenlijik maar nuJet aoo opper
vlakkig, giere&taureecnd moeten wtondien, zooalfi' heit au
giebeudd) is, maar oen gnondigo modemiiseierdng cn-
derlgaainw Miaiair, naar ik hoor, houdt Jeffert juist
wan iheJt ouderwietischo. Weert, je dart. het huls- vroe
ger wan demi broer van/ den bankier, van den dok
ter geweest da?"
„Noen, maar hoe weet jij dait?"
„Ik hbfcmde (toomlüjg oen gesprek tusschen den
bankier en dien juwelier, htoo het er hier vroeger
uitgezien heeft. Do goede Joffert eftomld verartomld',
dat. Rtrcherdtt. zijn •eigiee'dom zoo goed kende. (Hij
wislt 'er absoluut nieitis wan,, dlart.1 do dokter hier viroo-
ger gewloorald) hlaldl Tloen er ruzdie itusschien de twee
broers kwam, heefit hij het verkocht. Naar ik hoor,
was hert. (hudes bovendien zwaar (belast".
„Wlaanotm begfin je» daar nu juist over?" vroeg ilk
niielt woimdgi vierbalasd. Was hdji diatn niet gehe,el in
beslag genomen door de godajclhitte aan het aanstaan
de bczOtok aan IBIonnei1'® woning?
„Die dokter Bdrcherdlt interesseert mij bijzonder",
ehtwoordldle Löo. „In vele opzichten moot het een
wonderlijke kWamt geweest zijn. Vreemd, dat men
absoluut niiet weet of hij dioOd is of leeft. Ik zal dat
eens nader önldlenzoiekienj. Hiet zou zeker imlfceressonlt
Bijra ikenmis met hem, te maken-".
Hij keek op zijn horlloigie.
.Jk aai nu gauw mijn onfideklkiinigsreis beginnen",
zeide hij. „Maar dan moet jij, zooals ik reeds cezegd
heb, Bonnel in het oog houden. Onder geen voor
waarde mag hij hier van daan je moet hem, onder welk
voorwendsel dan ook, vasthouden tot ik terug ben."
„ben minder aangename opdracht"
„Och, hij heeft nu niet den minsten argwaan.
hij is door mijn toespelingen toch wel zoo gewaar
schuwd dat hij, als hij vanavohd thuiskomt, dadelijk
alles zal doen verdwijnen wat hem bezwaren kam Daar
perigheid en lichte verschijnselen van versta nas verbij s
tering beletten den record-breker, zijn taak ten einde
te brengen.
Men had uitgerekend, dat, spelende in een tempo van
600 noten per minuut de ongelukkige ongeveer drie
millioen noten zou heboen moeten aanslaan, ora in zijn
poging te slagen.
Lchter bleef hij steken lang vóór hij de 2.999.9998ten
toets aansloeg....
DE PIANO-PRUIL
bn men moet vreezen, dat het bij dit eerste slachtofier
niet zal blijven. Meerdere ongelukkigen zullen venhoe
deliik op dezelfde wijze aan nu'n roenfloos virtuosen-
einde komen. De muzikale wereld zal wei binnenkort
can aanlal record-bcgeerige klavier-spelers zich op ge
lijke wijze aan zulk een overdaad van klaviertrommelen
te buiten zien gaan.
Wat toch is de kwestie?.... ben Amerikaarwche mu-
zickvereeniging natuurlijk is de vereeniging Ameri-
kaansch, doch het woord muziek moest haar verboden
worden als naam te misbruiken - blijkt een prijs te
hebben uitgeloofd van 50.000 dollar voor den pianist
of de pianiste, die in staat zal blijken, honderd uur
achtereen piano te spelen.
Geen twijfel dus, of de Londenache toetsen-manlsk
was bezig zich to oefenen, oip aan den grooten Ameri-
kaanschen wedstrijd doel te nemen. Wat hij volbracht,
of beter gezegd: niet volbracht, was niet anders dan
een soort.... piano-training.
bn nu verneemt men bovendien van een iwoede
slachtoffer; geboortig uit Leeds. De man is bioscoop-
pianist. Men weet welk een schrikbarende hoeveelheid
noten dorgolijke klavier-stakkerds dagelijks te verzetten
hebben. Dit slachtoffer had er zich vroeger reeds op be
roemd, dat hij niet minder dan 400Q verschillende piano
stukken uit het hoofd kon spelen. Toen hij van de Ame-
rikaansche dollars vernam, kwam hij op het denkbeeld,
in ernstige vóór-oefening te gaan. Hij vroeg eenige da
gen vacanfie aan zqn bioscoop-directie. bn na. zijn
voorbereidende maatregelen te hebben genomen, „start
te" hij.
Doch ook hij strandde. In het 56ste uur, nauwelijk»
over do helft, begaven hem de krachten. Geen vluczout en
druppeltjes konaen hem op zijn piano-kruk houden. Hij
gleed letterlijk weg onder zijn instrument Hij was niet
meer wakker to krijgen.
Toen legde men hom, als een held gevallen op het
veld van eer, op de eindelijk zwijaende toetsen, teneinde
hem zijn noten-roes te laten uitslapen.
Welke toetsen-gek volgt? Hdbld.
DE MACHT VAN DE COUNCLL OF ACTION IN
ENGELAND.
De New Statesinan geeft in een artikel zijn raeoning
over do vorming van den raad der arbeiders, de „Coun-
cil of -Action", welke is gevormd met het dpei eau oor
log met Rusland te voorkomen.
De „Council of Acüon" schrijft het blad, zal met
zijn in allerijl gevormde organisaties in alle industrleele
centra s. ongetwijfeld ae eer krijgen van een oorlog met
Rusland te hebben voorkomen, bn dat is een gewel
dig succes. De uitwerking er van op de kracht van de
theorie der directe actie zal enorm zijn. Want het is
volkomen duidelijk dat de arbeiders een oorion kunnen
voorkomen, als zij willen. De beweging onder de ar
beiders was in dat geval unaniem, en wij gelooven
niet dat er de geringste twijfel mogelijk is, of de al-
gemeene staking waarmee gedreigd isj zou volkomen
gelukt zijn. Men moet er echter bij bedenken, dat dit
te verwachten succes afhankelijk is van het feit, dat
de publieke opinie grootendeels achter de beweging staat.
De omstandigheden waren eenig, en het is onwaarschijn
lijk, dat ze zich nog eens zouden voordoen behalve
misschien ten opzichte van Ierland, indien de dwang
te ver zou gaan. Theoretisch kan de directe actie m
de politiek met verdedigd worden, maar practisch hoeft
men die actie niet te vreezen, want ze kan nooit een
krachtvol wapen rijn, tenzij ze haar kracht ontleent
aan unanimiteit en als deze er is, wordt ze een
democratisch wapen, dat een democratisch bewind slechts
kan versterken en nooit benadeelen.
KRASSE MAATREGELEN.
De vereeniging van Italiaansche uitgevers van dag
bladen heeft zich, naar Corriere della Sera meldt, ern
stig bij de regeering beklaagd, dat de meeste Italiaan
scne papierfabrikanten van net onttrekken van concur
rentie een grof misbruik maken door steeds hoogerc-
prijzen te vorderen- zoodat zij nu reeds tot het elfvouc
van de prijzen vóór den oorlog gestegen zyn. Het ge
leverde papier is bovendien van zeer slechte kwaliteit.
Ook worden soms de bestellingen niet volgens de over
eengekomen prijzen en hoeveelheden uitgevoerd, jnaar
tracht men de uitgevers nog wat meer af te zetten. De-
zen verlangen nu bescherming tegen deze knevelarij
door de wet; met name een verboa .van papieruitvoer
tot tijd en wijle dan de dagbladen weer tegen behoor
lijke prijzen geleverd zullen worden.
om moet mijn huiszoeking voor dien tijd afgeloopem
zijn
Hij dacht een oogenblik .na.
„bn vind ik wat ik zoek," ging hij dan voort,
„dan zal het lang duren voor Frans Bonnel rijn huis
weer te zien krijgt Ik laat hem dan onmiddellijk arrei-
teeren."
„Ik ben bang, beste Leo, dat het feit, dat jij in
Frans Bonnel een medeminnaar ziét, je allerlei
over hem laat denken, die louler phantasie zijn/"
Lèo werd doodbloek.
„Ik verbied je op die manier te spreken," zeide hij.
„Die schoft mijn medominnaar?"
„Maar Bonnel treedt toch op als is hij er tamelijk
zeker van de fevoriet te z^jn."
„Des te erger voor den idioot 1"
Wy waren nu In het achterste gedeelte van het park
gekomen. Uit een sorbeboomenpneeltje drongen stem
men tot ons door. ióerst <fio van oen vrouw, dan een
manlijke stem, die beefde van hartstocht. Beiden spra
ken zacht, maar wij konden ieder woord verstaan.
„Waarom martelt u mij altijd nog?" zeide, zij. „U
weet toch, dat men over zijn gevoelens en zijn hart
geen meester is."
„Ik weet alleen maar, dat ik je liefheb", antwoordde hij
„Ik heb je meer lief dan je begrijpen kunt Jui de
mijne zal je worden, ondanks alles l Want ik bezit
de macht om je te dwingen I"
Wij waren nu zoo dichtbij gekomen, dat wij door
de bladeren zien konden, hoe de vrouw bij die woorden
opsprong. Het waren Dagmar Bifcherdt's goudblonde
lokkon en blanke hals.
Leo diriikité mijn aam «oio hióvdgi «diait ik heft bijtma
uiteohOTeieuwKlte. Im« zijn rtnekkm Iteekiealdie zich een
vucrijgie taait Af en hij! izag. einulit ala een itijgiecr, tdüe
op heit puurt, stiatalt zich op zijmj ptrlooi rtie storrtein.
Hl&t Itaftóte stuk niaiatr bert. prieel taidcbeai wrlj over
bert. gmas gieèoopem, Booda/t zij onae stappen tniiiert had-
dieta' ikummean tuootrejii Ook (die mia/m wtas nu opgiagpixm-
gm en bel elite balair udlt bert. -prieel itje tgiaiam.
Hielt, wiais Fhaina (Blotnmied.
„Luisteri', Bedldle' hij! aaebt en roeit itrillemdJe stem.
„Mijn liefde to miert. boK>, cüat zij zich dioor iets ter
vyereltiJ Lan* overwdmneni Je tejgietatlaaid prikkelt me.
Eini ik herhiaAl: de mijne ml je woodJem met of rtiegen
je wil!"
Wfeut nu gteheuhdo ging zoo «nel in zijn werk, diart
ik helt nbuwelljks begrijpen jüon- Tusschen de tak
ken djotor zag ik hoe Bonnel1 zdc-h vlug voorover
hoog, IdJe jonge dame dia1 zijn ammen sloot en een barts-
tochrtelijken ku» op hiaiar blamlkecn 'bato drukte. Zij
gaf een gil tvtan erttscbuwi eni ik hoonde het kriafken
van hrokendJa (takken, -toen Leo ato een wêarvelwdrid
hteit prieel tovioog.
Hei voJjgendl oogjenhlik log Bonnel op heit kiezel
pad en' stoold Leo over hem. heen gehoaeoL
Ellendeling," siste hij. „Durf je geweid te gebrui
ken tegen een vrouw?"
„Jou vervlekte spioon," riep hij eindelijk ujt. „Pas op
man. Vloekend stond hij op en barstte dan uit in een
vloed van scheldwoorden, die bij iedere vrouw alschuw
verwekken moesten.
„Jou vervloekte spion 1" riep hij eindelijk uit „Pas
dat je je niet bemoeit met zaken, die je niet aangaan.
Het zal je berouwen J"
„Zwijgt" zeide Leo op gedempten toon. „Als je
nog een greintje eergevoel in jc lichaam hadt, moest
je ie tot in het diepst van je ziel schamen over wat
je daaipet gedaan hebt. Een schoft als jij mag zelfs
niet in de nabijheid komen var» de dame, die je be
leedigd hebt. En ais je het nog eenmaal waagt haar
te naderen zal ik je vertrappen als een worm. Vergeet
niet, dat ik Je gewaarschuwa heb."
De direiigiandjo houding dier helde mannen dwang
mij tiiBöoheailheddie te kiocrneai oan vehdlere giewteddd»-
dligtadieim fte voiorkoimeai. INu eerat ziaig ik, dla>t de 'on-
aiaingieiniame scetoe inloigi twiee tardiero gicrtuigiem hald ge
had; die uit een tegjemio'veilgftsrt.'eldi» ricbHiing giekomen
en, nu zoo ddchit bij \warony kllait oiok zij, ronder het
te willteai, gehoooid: moesteaii hebben w er gespro-
kiein' vviQiSi 'Hot wteuran ornzo giaMbieer en hoinkier Bir-
cbendit.
Jieffieri htad, zijen, pas vensmjeMl, maar voor hij nog
bij ons was, hlald' BlonneJ reohiteomikoert gemaakt en
vloog ovor hert. grasperk nialar hert. huis.
„Wiart. belteekeant diait alles in Gods pjaiam? W'at to
er gebeurd?" riep 'dia juwieltiier versdbröM uit.
Nto'Cih. Leo mioch ik aritwioonclldie op zijn 'zemuwacb-
tigie vragien': (Leo^ omJdialt hij heon zijn rug toögekeetrld
had, en in. het pri«e<l giegta/an/ wtas; ik, omtiat dk niets
zeggen wildJe dn een zaak, waiar ik in den grond der
zaïak niets meldie te nuakien. haJd'.
„Heit. schijnt inldierdlajaldi, idlait Idie beieren Oorring en
Bmuuel ibert. absoluut taet met elkiaiar kunnien' vin
den", zeide 'Binchendlt bits. ,,ki' (hert. vervolg zullen
we diaiair re&endng iniee dienen «te houden".
„Wanneer u, waarde heer, in plaats daarvan wat
meer égards voor ilw dochter zoudt willen hebben,7
antwoordde Leo, die op dat oogenblik met Dagmar
Bircherdt uit het prieel kwam, „dan zouden head
overlast en beleedigmgen van een schoft al» mijnheer
Bonnel bespaard blij ven.7 j
Wordt vervolgd.
