Alienei Kimis-
Woensd^o 13 Oetober 1920.
63ste Jaargang.
fio. 6703.
UITGEVERSTRAPMAN CO., SCHAGEN.
Ingezonden Stukken.
Staatsloterij.
FEUILLETON.
Öïnriénlandsch Nieuws.
Electro-Technisch Bureau
v.h. Kok Schuurman, Schagen.
W. SCHUURMAN.
Donkere Schaduwen
Dit blad verschijnt viermaal per week .'Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's m.8uur worden Advertentiën
.zooxeel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTCHEQUE en GIRODIENST 23330. INT. TELEF. no. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.55. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN
TIËN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 ct. (bewijsno
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend
Den Haag, 4 Oetober 1920.
VOOR DE HONGAARSGHE KINDEREN.
De regeering van Hongarije heeft in het algemeen
dank betuigd voor hetgeen Nederland - voor de Hon-
gaarsche kinderen heeft gedaan.
Het ligt op den weg van ons Comité, die [erkentelijk
heid over te brengen aan de duizenden pleegouders,
weike maandenlang met liefde en niet zelden met op
offering ons streven hebben gesteund; inzonderheid zijn
wij dank verschuldigd aan diegenen, welke hunnen
'pleegkinderen, weezen of halve weezen, blijvend in
hun gezin hebben opgenomen.
Het is ons voornemen onzen arbeid voort te zetten
Een onderzoek door, één onzer coniitéleden in Buda-
pest ingesteld, gevoegd bij talrijke berichten dienaan
gaande, ook van Nederlanders, heeft ons de overtui
ging geschonken, dat huisvesting van kinderen hier te
lande een doelmatig en zeer gewaardeerd middel is
om tegemoet te komen aan de groote ellende, welke
nog in Hongarije heerscht.
Met de geneeskundige hulp, ons toegezegd van de
zijde onzer eigen regeering, hopen wij, meer nog dan
tot dusver, de kinderen, die het meest ondervoed zijn,
over te brengen naar Holland.
Wij vragen daarom opnieuw dringend steun in velerlei
vorm;-in geld, een aanbieding tot huisvesting, in dc
vorming van plaatselijke comité's tot toezicht en or
ganisatie.
Men gelieve opgave omtrent organisatie of huisves
ting te zenden, liefst vóór 20 Oetober, aan den secre-
taris, en geldelijke bijdragen aan den penningmeester.
Met Centraal Comité voor Hongaarsche Kinderen
Wi C. A. Baron van Vredenburch, Voorzitter.
Dr. Th. van Schelven, Secretaris. (Nassau Odijck-
straat 36)
C. de Neef, Penningmeester. (Anna Paulownastr. 49)
Dr. J. A Crame.r.
Baronesse van Vredénburch, geb. Havelaar.
Mevrouw Cramer, geb Witte Eechout.
Mevrouw vanGheel Gildemeester, geb, Gildemeester.
Mejuffrouw J. H. Kuyper.
Ds. J. van der. linden.
Mevrouw PelényJL t
Mevrouw Tuyt.
Trekking van. Maandag 11 Oetober.
5e Klasse. 12e Lijst
Nos. 12428 18308 11000.
Nos. 1658 3175 11781 12462 17141 19038 21245 22534
elk f 400.
Nos.'14924 16474 16597 16646 elk f 200.
Nos. 787 5120 5368 5426 7012 8190 8930 13486 18190
19429 elk i 100.
Prijzen van I 70.
9 143 155 185 233 480 580
596 794 841 990 1001 1098 1225
1363 1409 1746 1769 1813 1831 2029
2399 2427 2486 2565 2620 3137 3273
3340 '3387 3400 3576 3668 3756 38S4
3909 3924 4507 4738 4882 4927 4938
4985 5004 5103 '5130 5165 5214 5313
5427 5469 5490 5515 5537 5545 5550
5835 5840 5977 6103 6203 6310 6508
6583 6768 6799 6826 6954 6960 —66
7028 7322 7460 7507 7595 7709 7783
7787 7819 7841 7979 8129 8160 8295
8402 -39 —85 ,8588 -91 8681 8808
8870 8934 9053 9064 9097 9145 9147
9385 9563 9796 9942
10168 10283
11213 H250
11732 12013
12250 12426
12809 12911
13843 13922
14236 14283
14723 14829
15251 15437
15801 15859
16327 16356
16911 16948
17803 17902
18393 18535
19050 19123
19635 -19640
19907 19924
20495 20538
20904 20915
21400 21526
21712 21830
22166 —262
22751 22858
10314 10505
11204 11373
12084 12137
12438 12459
13089 13266
13970 14053
14330 14413
14926 14986
15476 15568
15961 16106
16750 16793
17020 17032
17971 18013
18552 18835
19150 19258
19682 19737
19935 19064
20329 20658
20943 21070
21540 21584
21956 21958
-314 -536
22862
10634
11616
12112
12514
13280
14126
14465
15102
15583
16111
16815
17367
18184
18937
19371
19773
20022
20671
21125
21696
22006
—549
10866
11034
12161
12731
13575
14166
14534
15126
15584
16206
16859
17441
18215
18941
19474
19842
20336
20994
21229
21704
22072
-590
10979
—722
12179
12803
13636
14210
14696
15246
15663
16272
16908
17480
18246
18971
19628
19897
20392
20714
21240
21711
—091
—744
DE HEER STENHUIS OVER DE POSTSTAKING.
„Het Volk" heeft den heer Stenhuis, den voorzitter
van het Ned.® Vak Verbond,gevraagd o fhij kon mede-
deelen, welk emotieven li N.V. V.-b «stuur had
om Tiet bekende advies uit te brengen.
Het jjdvies aldus ving Stenhuis aan om tot
opheffing van de staking te hesluiten, is vastgesteld
vóór het onderhoud met den minister-president. Dit
onderhoud kon, ongeacht hoe het verlopp daarvan was,
op ons standpunt geen invloed hebben, omdat de vpag
die wij te beantwoorden hadden, niet was: '„moet de
staking voor Amsterdam doorgezet wo.r-
denf, maar: moet de p osits la klng over het
geheele land worden uitgebreid?"
Bij de overwegfrig van die vraag moest niet slechts
onder de oogen worden gezien of de vakbeweging die
staking kan proclameeren, maar ook, of een beweging,
die de verantwoordelijkheid daarvoor op zich genomen
had, bereid moest zijn, om al de machtsmiddelen waar-
o ver zij beschikt, aan te wenden. In het onderhavige
geval beteekende dit, dat, als de regeering voor een
staking van postpersoneel niet was gecapituleerd, e-n
algemeen© staking het noodwendig resultaat moest wezen
Nu is het duidelijk, dat een beweging die voor het
beantwoorden van zulke belangrijke vragen staat, daar
toe stellig niet kan besluiten op bevel van één of andere
sympathie-staking van een willekeurige groep van ar
beiders. Zij zou daartoe pas kunnen besluiten, na de
organisaties op de meest volledige wijze daarover te
hebben geraadpleegd.
Het N.V.V.-bestuur heeft daartoe niet besloten, om
dat het van oordeel is, dat het voor iederen kenner
van de machtsverhoudingen in het land duidelijk moet
zijn, dat een dergelijke krachtproef op niels anders
dan op een nederlaag kan 'uitloopen.
De gevolgen van een mislukking demonslreerem zich
op dit oogenblik zeer duidelijk in Frankrijk, waar de
arbeidersbeweging gek genoeg is, om zich door de zoo
genaamde revolutionairen in de bekende Mei-stakingen
te laten jagen.
Nu had het N.V.V. in deze zaak een gemakkelijker
positie kunnen innemen, door de beslissing over te la
ten aan het Neutrale Vakverbond, dat de meerderheid van
het postpersoneel georganiseerd heeft. Dat heeft het N.
V.. V. met willen doen, wijl dit zou hebben beteekend,
een politiek spel ten bate van eggen richting, maar
ten koste van ae belangen, niet alleen van het P. T. T.,
piaar van het geheele overheidspersoneel.
Daarom spijt liet ons zoozeer dat het Ned Arb. Secr.
?ich tot die noogfce Leeft kunnen opwerken en gemeend
Voor electrischen aanleg nergens goedkoóper en
beter.adres. Doet ons prijsaanvraag Levering
van motoren-uit voorraad tegen uiterst concur-
reerende prijzen. Beleeld aanbevelend,
DOOR NATHALY VON ESCHSTRUTH.
4.
DERDE HOOFDSTUK.
Zoo kwam de ellende slap voor stap nader. Toen de
kantonrechter den volgenden avond verscheen om zijne
partij schaak met den professor te spelen, hief Marga
reta het bleek gezichtje op en zeide vastbesloten tot
Agnes u „Verontschuldig mij met onwelzijn., ik wil niet
naar binnen gaan."
Toen had er een hevig tooneel plaats.
Het jonge meisje ontvluchtte echter naar haar ka-
rnertje, sloot zich op en bleef zelfs voor het toornige
kloppen der huishoudster doof.
13e heer Hettstadt verwonderde zich, dat mejuffrouw
von Uttcnhofen noch vóór noch na het eten verscheen,
cn ook de professor vroeg verbaasd, waar iljne nicht
toch bleef.
„Zij hoeft bij hel koken hare hand verbrand," .zuchtte
Agnes„lieve tijd, het arme ding wil het altijd zoo
Bijzonder goed maken, als do heer kantonrechter komt,
dat zij alle voorzichtigheid en voorzorgen vergeet."
„Oi o!" knikte de oudachtige minnaar met welwil
lende ontroering, „het is schoon, als een vrouw zoo on
zelfzuchtig cn gastvrij van aard is."
„Ei, dan moet ik toch eens naar haar zien," zeido
de professor en schoof het schaakbord weg, maar de
lieve Agnes hield hem stevig bij de mouw vast 'en
ii \"l'hier. 't is boter het meisje nu alleen te
laten. Maar ©en nieuw pakje tabak kunt u .geven, meneer
"6 professor, dc tabakszak is leeg, en de pijpekoR
van onzen lieven gast dampt nauwelijks meer.
„O, ik bid u... dat heeft nog wel tyd..." wilde de
Kantonrechter bescheiden afweren, Agnes schoof haar
neer echter reeds naar de zijkamer.
vh deur öchter hem groten was, leunde zy
nendelijk en gewichtig over den stoel van den kanton-
smaakn"heeft de kalfskop" heden avond ges-
»P prachtig, heerlijk I" glimlachte Hettstadt en zag
r\> herinnering nog zeer gelukkig uit.
„Die is. beter te gebruiken aan wilde konijnen en
l'8an5e?'' grinnikte de oude vrouw dan knikte zij
zucmend voor zich heen„Dien lieert Margareta zoo
lekker gekookt dat arme kind."
„Anne kind? ei zoo... om de hand..."
„Och wat, de hand, die is al lang weer in orde,
wegens zulk eene kleinigheid vertrekt een meisje zoo
als het onze geen gezicht Ne.'en, neen het arme
kind heeft een ander verdriet op het hart..."
„Ei, ei l toch niet de luitenant?"
„Gekheid, waar denkt gij aanl"
„Hm dat zou mij ook hinderen!"
„Neen, het is ites anders" en Agnes zuchtte nog
dieper.
„Kunt gij het mij niet toevertrouwen, lieve vriendin,?
Gij weet, het meisje.ijnteressieirt mij."
„Nu, dan als gij het volstrekt wilt het betreft
namelijk ook u...." -*
„Mij pok? komaanl
„Gij weet wel, hoe de menschen hier zijn
„Of ik dat weet."
„Nu, ziet gij, een paar giftige tongen hebben het
onschuldig lammetje te verstaan gegeven, dat zij naar
u hengelde en u aan het oude geruamte, die Lina van
den dokter, ontkapen wilde. Alsof gij daar ooit ,aan.
liadt gedacht... zij met hare gezouten haringen en wilde
konijnen..."
„Ik dénk er niet aan, niemand denkt er aanl" voer
de heer Hettstadt verontwaardigd 'uit.
Heb ik het niet gezegd, cn nu maken zij reeds
weer Margareta en u tot net onderwerp der stadsprcal-
jes. Dat kan geen fatsoenlijk meisje dulden, te meer,
daar haar hart daarbij getroffen wordt..."
„Haar hart?!"
„Nu, nu, gij ondeugd, dat hebt gij toch al lang ge
merkt, dat het meisje tot over de óoren op u verliefd
is? Den luitenant hebt vgij in weerwil van al zijno
knapheid en flinkheid glansrijk uit het zadel gelicht."
„'Wat drommels!" De kantonrechtertrok een eenigs-
1 zins zuurzoet gezicht, deels gevleid, deels angstig be-
j zorgd om zijne veelbegeerde nand.
„En omdat dat nu eenmaal zoo is, kan Margareta
de praatjes heelemaal niel verdragen," ging Agnes voort
1 en zette de handen vastberaden in de zijdon. „En daarin
heeft zij gelijk, want een net meisje mag niel over
de tong gaan, en onze Margareta heelemaal niet. Als gij
geen ernst maakt en. aanzoek' om haar doet, söhaden
zulke praatjes haar zeer, en als dc Berlijnsche aanbid
der er van hoort, dan trekt hij zich mogelijk terug. Dat
gaat echter niet, want hij is rijk en kan trouwen
Margareta is echter eene arme wees wel erft zij
later van den prnfesser en dat is een flink stuk
(geld maar voorloopig moet zij nog zien, waar en
hoe zij een onderkomen vindt. En dan zal zij den
huzaar moeten nemen, zoo er niet nog een hem voor
I is
I „Nu, zooveel haast is er bij de zaak toch niet
heeft goed te doen, dat politieke spel opnieuw te spelen.
Meent gij dan inderdaad zoo ófcderbraken wij
hier den geïntervieuwde cfat de besluiten van 'het
N. A. S. ook in deze aangelegenheid, inderdaad uit
sluitend door taktiek zijn ingegeven?
Ik meen dat zulks nog al duidelijk'is antwoordde
Stenhuis waar* Immers drie weken geleden „De
Arbeid", in haar alom de aandacht getrokken hebbend
hoofdartikel geschreven heeft, dat de Ned. Vakbe
weging noodig had zich op achterwaart-
sche stellingen terug te trekken, om zic.b
te herstellen van de geledien nederlagen
en om de in haar gelederen geslagen bres
sen weer aan te vullen,
In die drie weken is niets verbeterd en een spontane
staking van een of andere groep van arbeiders, doet
deze algemeene situatie niet plotseling in het tegen
overgestelde overslaan.
In de vergadering van de hoofdbesturen is door
mij dan ook namens ons dagelijks bestuur direct ge
zegd, dat wij aan een dergelijk spelletje, dat in Neder
land al genoeg gespeeld is, niet meedoen. Uitdrukkelijk
is door mij verklaard, dat wij, ook bij spontane bewe
gingen als deze, bij de overweging van ons standpunt,
ons niet allereerst zouden afvragen, in welken stroop
pot de kwast gesloken moet worden, om de meeste vlie- j
gen te vangen. Maar dat de eenige overweging die daar
bij voor ons zou gelden zou zijnwat is op dit
.oogenblik 'geg'even de kracht van de Ned.
Vakbeweging, in het belang van de ar
beiders en hoever kan de vakbeweging
gaan, zonder boven haar klacht te grij
pen.
De vraag zóó. gesteld en zoo moet ze gesteld
worden maakt het duidelijk dat een dwangstaking,
die een min of meer beslissender strijd tusschen de
arbeidersbeweging' en alle krachten van het kapitalis
me zou beteckenen moest worden vermeden.
Daarover kan 'alleen anders gedacht worden door
een stel avonturiers, voor wie de arbeidersbeweging
niet anders is ,dan een speculatieterrein voor hun po
litieke partij en het is debleken dat ook anders over-
gedacht kan worden door Vakvereenigüngsief i-
ders, die, door te praten naar de oogenblikkelijkie
stemming der arbeiders, zieltjes hopen te winnen.
Voor het N.V.V. golden slechts de zakelijke overwe
gingen en deze hebben het Verbondshestuur tot de
conclusie, doen komen, dat een dergelijke machtsstrijd
moest worden verméden. Het zou lafheid geweest zijn,
wanneer het bestuur van het N.V.V. deze overtuiging
voor zich zou hebben gehouden, in de hoop 'het Neu
trale Vakverbond, dat erkende zelfs tot een strijd die
lot het postbedrijf beperkt bleef, niet in staat te zijn,
dan de schuld van èen nederlaag te kunnen geven.
Overigens wil ik hierbij wel opmerken, dat, zoo
lang de niet confessioneele vakbeweging geen eenheid
is en aanmerkelijk sterker dan de gezamenlijke confes
sioneele Vakcentralen, een dergelijke machtsstrijd onder
omstandigheden als n u heerschen, volstrekt onmoge
lijk is. Dit werd Vrijdagavond in de stakersvergaderingen
door de groote massa zeer goed begrepen, wat uit de
stemmingen over de adviezen bleek.
Welke perspectieven acht u voor het postpersoneel
geopend, als gevolg van deze staking? vroegen wij
ten slotte.
Ik ben van oordeel luidde Stenhuis' antwoord
dat de regeering1, indien zij haai* huidige politiek
voortzet, het overheidspersoneel, opnieuw tot opstand
brengt. De zucht om te bezuinigen ten koste van het
personeel, gepaard met het berijden van het stokpaard
je van den kindertoeslag moet de geest en stemming
van 't personeel noodwendig verpesten. Ik kan mij
geen enkelen particulieren werkgever denken, die op
het gebie dvan loonregelingen zulke\ malle nonsens zal
toepassen als deze regeering-doet. Dat m öe t uitdraaien
op een verbitterden geest en op volslagen desorganisatie
van de openbare diensten. En zélfs met dreigementen en
met toepassing van de dwangwetten van Ëuyper? zijn
de ^gevolgen van de regeeringsmalloterijen op dit ge
bied niet tegen te gaan. De eenige gezonde basis voor
een loonregeling berust op de arbeidsprestatie en wan
neer nu het overheidspersoneel, na deze proteststa
kingen, daarvoor een sterke actie weet te voeten, dan
zal met steun van de Ned. vakbeweging dc regeering
haar huidig standpunt niet kunnen handhaven.
GEZEGEND OORD.
In de gemeente Westerhoven (N.-Br.) wordt geen
hoofdelijke omslag geheven.
NIET IN UNIFORM.
De directeur-generaal der P. en T. heeft, meldt de
Ned., in opdracht van den minister van Waterstaat
ter kennis van het post- en telefoonpersoneel gebracht,
dat een voor een rijksbetrekking van^ rijkswege ver
strekte uniformkleeding, niet bestemd isom te wor
den gedragen bij bctoogingen cn optochten, waarom
zulks dan ook verboden wordt, tenzij daarvoor een
bijzondere vergunning Is gegeven.
WAT ER NOG GESMOKKELD WORDT.
Hoe groot de smokkelhandel naar Duitschland nog
steeds is blijkt uit het feit, dat door de inspectie der
douane te Kranenburg gedurende September voor een
waarde van 250.000 Mark en door die te Kleef voor
een waarde van 48500 Mark aan verschillende goede
ren in beslag is genomen.
BOODGEVOiNDEN.
•Een 5-jia-riig dochtertje var dien fcutni&tsclii'ld'er H. te
Violendiam is dood' gevonden in. een hak dn- de wo
ning. De justitie uit 'Hi&atrlem is rtier' plaatse,
MOORDAANSLAG.
Te Musseikaniaial Gr. iis gisternacht op d'en wetrk-
man H. F. een inoondaiainslagi igeple&gid. Drie ikee-
ren werd met een revolver op hem geschoten. F,
bleef ongedeerd .De dader is onbekend,
BAGZEGELS-INVALIDITEITSWET.
Naar wij: vermernen, is zeer binnenkort te verwach
ten de uitvaardiging van e'en aligemeenen maatregel
van bestuur 'betreffende de invoering van dagzegels
voor de premiebetaling kracibtens de Invaliditeitswet
ten (behoeve van arbeiders, die op enkele dagen van'
de week bij verschillende werkgevers werkzaam
zijn, zooals b.v. werkvrouwen.
Voor deze dagzegels zullen de bestaande rente-
zegels worden gebezigd! met een overdruk, welke de
waardie aangeeft.
HET VOOR2ITTERSCH1AP VAN DE TWEEDE
KAMER.
Het Ned1. Correspondentiebureau meldt, da,'t. het in
buiten-parlementaire kringen' thans zoo goed als ze
ker wordt beschouwd, dat cmr. dr. D. A. P. N.'Kooien
door de Tweede Kamer voor -het voorzitterschap der
j Kamer zal worden in aanmerking gebracht. Wel
schijnt tot voor 'koitten tijd; nar. Kooien bedenkingen
j te hébben, gcu.it om h'et voorzitterschap op zich te
i nemen, in verband .met zijn functie van1 vice-voor
zitter van den Centralen Raad van Beroep, ongeval
lenverzekering, doch 'die bezwaren moéten sedert on
dervangen zijn in dien zin, dat de heer Kooien laatst
bedoelde betrekking naast zijn 'Kamerpraesidum zal
kunnen blijven, vervullen en zijb woonplaats te Ut
recht geveiSjtigdl zou kunn&n blijven,
„Zeker is er haast bij. De Berlijner komt nog in
den loop der maand hier en dan mogen er geen
praatjes meer zijn, tot zoolang moet ge weer naar die
Doktersfamilie gaan."
„Ik? het komt mij niet in den zin." De kantonrech
ter schoof zeer onbehagelijk; op den. stoel heen en
weer, terwijl Agnes hem zuchtend het glas vol wijn
schonk.
„Wiat helpt dat? Gij moet, lieve vriend, 'want hier
kunt en moogt gij niet meer komen
„Wiat... wat is dat?"
„Neen, het gaat niet. Gij brengt daardoor ons arm
meisje in opspraak. Of gij verlooft u met haar óf gij
blijft weg! Jammer, jammer, het lieve kind, wilde
juist den volgenden keer eene heerlijke leverpastei met
truffels' maken cn de professor heeft een nieuw vat
Rijnwijn besteld, als de tijd voor kreeften komt, me
neer de kantonrechter, wij eten veel kreeften... o en
de arme Margareta... haar hart zal breken, als gij weg
blijft."
De spreekster veegde met .'een punt van haar schort
over de oogen cn schudde van inwendig snikken zoo,
dat Jiare dikke gedaante op- en neerging. Die slechte
menschen. Die afschuwelijke kwaadsprekers, wij waren
toch zoo onschuldig gezellig met elkaar."
Den kantonrechter was opgespronge nen woelde met
de vingers door 'l haar. Met groote schreden liep hy in
de kamer op en neer.
„Ja, die ellendelingen die godvergetenen i Gemeene
boel hier I" schold nij toornig, en toen bleef hij met
glinsterende oogen voor Agnes staan:
„Maar zeg eens, beste vriendin, zou er dan geen uit
weg te vinden zijn. Ais ik nu b.v. openlijk verklaar, dat
ik in 't geheel niet denk te trouwen, dat ik noch do
eene, noch de andere neem.... dat ik slechts uit vriend
sschap voor den professor hier zooveel aan huis ver
keer
Agnes kneep - vastbesloten de Tippen dicht.
„Dat gelooft niemand, integendeel dat stelt Mar
gareta nog meer bloot. Of verloven, óf wegblijven 1"
„Maar, beste juffrouw ik beloof u, dat de naam
van het meisje...."
„Of verloven' óf wegblijven," herhaalde Agnes Hau-
ser met verheffing vah stem en sloeg tot bekrachtiging
met 'de vlakke hand de kurk diep in de wijnüesch.
Hettstadt haalde de schouders op. „Welnu, dan wil
ik het eens overleggen...."
„Mooi zoo, overleg het maar eens. Woensdag .geefl
het leverpastei met truffels die smaakt ons alleen
ook goed
Leverpastei met truffels. Juist datgene, waarvoor ook
de kantonrechter zonder bedenken het eerslgeboorte-
recht zou hebben verkocht. Maar nu terstond... nu de -
oude vrouw hem zoo het mes op de keel had gezeit
Neen, een beetje moest hij haar nog laten spartelen.
Ontstemd wierp hij zich achterover in den stoel en
schoo fmet zenuwachtige haast' de schaakstukken 'op
het bord door elkaar.
De professor trad weer binnen.
Hij vermoedde piel®.
„Lieve Agnes, ik kan niettegenstaande al mijn zoe
ken de tabak niet vinden en ik had ze toch zooals
altijd in de derde schuiflade liggen.... maar misschien
kunnen wij nu eens de beste sigaren probeeren, ik
heb er juist trek in.... Wjat zegt gij, beste Agnep?....
deze hier
Geheel ontdaan en verschrikt verstomde de spreker,
want de zachtzinnige bestuurster van zijn huis haa
hem het kistje zeer kalm cn bepaald uit de handieln
genomen.
„Deze sigaren, waarvan het stuk 50 penning kost?
Maar meneer de professor? Gij weet toch, dat dit de
sigaren van het verlovingsfeest moeten zijn.." Die heeft
meneer uw neef vroeger voor geheel bijzondere ge
beurtenissen bestemd, omdat het een zeer buitengewo
ne, vorstelijke sigaar is, zooals men in Rugenforl nog
gerookt heeft. Toen hebt gij zelf gezegd: „Die moet
eens de bruidegom rooken," nu en gij weet {och,
dat de huzaar zich reeds heeft aangemeld."
„Zoo, zool werkelijk, lieve Agnes?" stotterde me
neer von Uttenhofen en zag zeer zachtmoedig en ge
duldig do energieke huishoudster na, die met de siga
ren onder den arm plechtin dQor de deur verdween.
„Laat ons verder spelen.
Zwijgend, vervelend zaten de hoeren tegenover el
kaar. Dat kleine, domme ding, die Margareta, dat zij
zoo gevoeljg was. Hoe aangenaam zou het toch geweest
zijn, als zij met haar handwerkje naast den kantonrech
ter aan de tafel had gezeten en hem vriendelijk had
toegelachen.....
„Ja; bekoorlijk was het kleine heksje. -
„Kantonrechtertje gij rhoct oppassen. Gij zijt niet
bij het spel." glimlachte de professor. „Als gij deko
ningin niet in veiligheid brengt, wordt zij genomen."
„Ha, ha.1 breng de koningin m veiligheid," lachte
Agnes spottend bij de deur, „anders is zij' plotseling
weg en een ander eet de pastel en de kreeften....".
„Wat bedoelt gij, beste Agnes?!"
.,0. juffrouw Hauser plaagt mij maar een beetje,"
glimlachte de heer Hettstadt en hield bezorgd'de klei
ne koningin vast.
Wordt vervolgd.