Alumni Nlens-
AdmteniiE- Laiiimhlii.
Donderdag 21 Oetober 1920.
63ste Jaargang, fio. 6708.
UITGEVERS: TRAPMAN CO., SCBAGEN.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
FEUILLETON.
'Donkere Schaduwen
Dit blad verschijnt viermaal per week Dinsdag, Woensdag, Donder
dag cn Zaterdag. Bij inzending tot 's m.8uur worden Advertentiën
zoo\eel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTCHEQUE cn GIRODIENST 23330. INT. TËLEF. no. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.55. Losse nummers 6 cent. ADVERTKN
TIËN van l' tot 5 regels "f 1.10, iedere regel meer 20 ct. (bewijsno
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend
Zitting van 19 Oetober 1920,
GESTRAFTE BEMOEIZUCHT.
Dc commies der dir. belastingen, tevens deurwaarder
H; Kater te Avenhorn, bevond zich op "25 Juni te
Gouw, gem. Berkhout, om aldaar een bezoek te bren
gen aan den landbouwer G. Buisman, ^iie in gebreke
was gebleven de*verschuldigde belasting te betalen. .Ger-
rit was niet thuis, waarop Kater diens vrouw verzocht
aan haar man mede te deelen, dat de boel zou wor-
den opgeschreven, indien Mantel in gebreke bleef. De
vrouw scheen niet veel lust te hebben om die bood
schap oyer to brengen en bleef nog wat haspelen met
den commies, terwijl daarop de 27-jarige landbouwer
Maurits Schagen, 'n buurman van Mantel, er ook zijn
mond in stak en den commies uitmaakte voor kwa
jongen en snotneus, enzoovoorts. De beieedigde com
mies diende daarop 'n klacht in en heden stond Maurits
terecht. Hij had nog twee getuigen a decharge meege
bracht, n.m. vrouw Mantel 'en diens zoon, maar h\j
moest al beginnen te erkennen, dat hij do gememoreerde
uitdrukkingen had gebezigd. Hij was boos geworden,
omdat de commies' zoo brutaal optrad, doch de presi
dent beduidde hem, dat de ambtenaar in zijn volste
recht stond en hij zich buiten die kwestie had moeten
houden. Het Ö.M. vorderde tegen den ai te ijverigen
buurman f 25 boete subs. 25 dagen hechtenis.
IIEILOOER KERMISGENOEGENS.
Geen enkel jaar gaat de Hediooer kermis voorbij of
de justitie heeft nog 'n naprelje te behandelen in den
vorm van een strafzaak ter zake mishandeling. Dit
jaar was Petrus Beentjes, j 'n 22-jarige arbeider uit
Castricum de uitverkorene' voor de beklaagdenbank,
omdat hij in den nacht van 31 Juli op 1 Aug. den
22-jarigen tuinder, Petr. Dekker, uit Limmen, zulk een
mep met een bierglas op z'n gezicht had gegeven, dat
Petrus zich onder dokters behandeling had moeten stel
len en nu nog met een lidteeken prijkte, dat menig
Duitsche student jaloersch zou kunnen 'maken. Waarom
de strijd' eigenlijk was ontbrand, kon niemand bepaald
zeggen, maar bekl. beweerde dat Petrus hem haa uit
gescholden en aan zijn jas had getrokken. Petrus daar
entegen beweerde dat Beentjes was begonnen met schel
den en trr direct op los had geslegen. Vriend Beentjes
staat niet best aangeschreven en alles bij elkaar geno
men, meende het O.M. motief genoeg te hebben tegen
hem 3 maanden gev. te vorderen.
TOT HET ERGSTE GETERGD
De 44-jarige smid, Anth. Corn. Grolle, stond terecht
omdat hij op 27 Juli den 17-jarigen timmermansleerling
W .Molijn, een klap met een stuk hout op den arm
had gegeven. Grello erkent dit feit, maar had weder-
keerig heel wat grieven tegen den leerjongen. Deze
plaagde op 'n reuzemanier de verschillende werklieden.
Probeerde de krant die zij zaten te lezen in den
brand te steken. Toen Grolle :n kort middagtukje deed
in den schafttijd,' sloeg de jongen met een houten ha
mer op den loodswand en deed hem een ongeluk
schrikken. Toen Grolle den deugniet op dit alles wees,
i tochtte hij-'m nog iii z'n gezicht uit. Dat deed de maat
bij beklaagde, die toch al driftig is, overloopen. Do pre
sident kon zich dit volkomen indenken en brdeht den
iongen -zijn onbehoorlijk gedrag onder het oog, terwijl
het O.M. slechts f 10 boete subs. 10 dagen hechtenis
vorderde.
NOG MAAR EENS PROBEEREN.
De Aikmaarsche slager, Jelke B,. is onlangs tot 3
maanden gev. veroordeeld, omdat hij in het abattoir
v uit een koelcel zich een stuk.]<oevet had toegeëigend dat
aan een collega toebehoorde. Beklaagde was bij de
eerste behandeling niet tegenwoordig, zooals hij nu
schreiend verklaarde, uit schaamte en had tegen "het
vonnis verzet aangeteekend. De advocaat mr. Leesberg,
verdedigde hem thans en riep de clementie der recht
bank in* toen het O.M. bekrachtiging van net gewezen
vonnis vorderde. Opposant heeft zeer veel., berouw. Zijn
huisgezin en zaak zijn er ellendig aan toen als hij
de gevangenis in moet, en daarom verzocht pleiter, hem
voorwaardelijk te willen veroordeelen.
Beklaagde, steeds snikkendj verzocht hem tot de
zwaarst mogelijk voorwaardelijke straf te veroordeelen.
UITSLUfriNGS MISèRE.
In de dagen van de uitsluiting in de bouwvakken,
hadden ook m den Heider voortdurend optochten plaats,
waarbij een arbeider die werkte, door uitgestotenen
werd thuis gebracht. Ook de timmerman v. d. Tocht
tenoot op 12 Juli die al te groote eer en werd boven-
ien nog door Hendr. Joh. Ravensteijn, 'n uitgesloten
timmerman, uitgescholden voor „Rotkop", toen hij in
zijn woning voor het opengeschoven raam had plaats
genomen om zijn eere-wacht nog eens te overzien.
V. d. Tocht liet zich die beleediging niet welgevallen
en deed een klacht met gevolg dal heden tegen R, f 20
boete subs. 20 dagen werd gevorderd.
GERUIT WOU NIET MEE OP STAP.
De Aikmaarsche polderjongen Gerrit^ Veldkamp, was
op 11 Juli te Schermerhom aan 't zwieren en maakte
daar zooveel alcoholische Tawaai. dat de rijksveld
wachter Kok reden genoeg meende te hebben om het
voor do openbare orde zoo lastige ventje maar op te
bergen. Gerrit ging echter niet accoord met de inten
ties van den veldwachter en verzette zich zoodanig, dat
heden 2 maanden tegen hom werd gerequireerd ter
zake. wederspan nigheid.
IN EEN HUIS OP WIERINGEN, BAKT MIJN
MOEDER SPIERINGEN.
Het ging hier echter niet over spieringen, maar over
zeewier, dat de wiermaaier Evert Kuut in Juli zou
hebben willen verduisteren ten nadeele van de gemeente.
Evert is met Piet Rotgans aangewezen als wiermaaier.
Daarvoor genieten zij hun loon, doch het wier blijft
het eigendom der gemeente. Evert had echter 'n paar
karrevraehten gebracht naar het pakhuis van den koop
man D; Koorn. Hij beweert echter, dat dit wier niet
eens gemaaid,'maar door hem drijvend was gevonden in
zee. Hij meende dus het recht te hebben over dit wier
alzoo zijn eigendom te beschikken.
Piet Rotgans, als getuige gehoord, zeurde zoo twijfel
achtig, dat het niet veel schoeide Of dé Officier was
opgesprongen om Piet als verdacht van raeineejl aan
den haak te pikken. Gelukkig liaalde hij op 't uiterstd
moment nog bakzijl, door zijn verklaringen meer in
overeenstemming te brengen met he! door den rijks
veldwachter opgemaakte proces-verbaal.
De koopman Koorn verklaarde, dat lèuut hem niet had
gevraagd het weer te. willen koopen, maar alleen of
hij het wilde persen.
Het O.M. achtte bewezen dat bekl. zich het gemeente
wier had willen toeëigenen en vorderde 2 maanden gev.
Bekl. bleef bij zijn ontkentenis. Het was los zee
wier en het is hem niet bekend^ dat hij dit niet mag
opvisschen en zich toeëigenen.
UITGESTELD WEGENS GEBREK AAN BELANG
STELLING.
'De advocaat mr. J. Verdam kwam driftig aangestapt
teneinde als verdediger op te treden voor Mijnden Rïti-
ber, 'n Urker schipper, die omstreeks Februari strand
goed zou hebben ontvreemd. Maar Mijnden was niet
verschenen en de giètuige H. Weerstand, 'n Urker vis-
scher, die in de volgende zaak als beklaagde moest
terecht staan ter zake het Voordeel trekken uit het door
Ruiter ontvreemde strandgoed, was eveij/tain op komen
dagen.
Deze twee zaken werden nu aangehouden tot Dinsdag
2 Nov. en mr. Verstom kon onverrichter zake weer
vertrekken.
ACHTER DE DICHTE DEUREN.
Nic. Ger. Maria Visscher, n stoffeerders leerling, te
Hoorn, had eieren ontvreemd bij den koopman Timmer-
j man. De jongen viel echter nog onder ae kinderwetjes;
en dus werd deze zaak met gesloten deuren behandeld.
DOOR NATHALY VON ESCHSTRUTH.
6.
Zachte, heerlijke lentelucht stroomde haar tege
moet.
De laatst© glans .va® het avondrood, schitterde nog
aan, -den westelijken) heuvel, terwijl boven haar op do
'liohitMiaorvve toe© <fêr on eindigheid, de bleeke maan
schijf zweefde als eene eenzhnne, 'verlore, verlaten
Wel, wel'ke den reddende® over niet oneer kan be
reiken!
Zonder rechts of linlkis ite zieni, tsnelidiö Margareta
lenigs de /eenzame laan; aan welker rechter zijde
slechte 'hier en .dlaar huize® stonden, terwijl Jdci/k's
groote vefld'en zich uitstrekten,
'Hder buiten de stadl, waar de meeste ruist heemc'htee
en de frissche lucht woel, had de professor zijn
woning gehuurd', ien ook do muzd e kme est er woon--
de In, een d:er afgelegen' Straten der voorstad', omdat
i de woningen' hier ®oig goedkoop en ruimer waren, en
hij zich hier die weelde van, eten tuin kon veroorlo
ven, wat bij zijn talrijik geizdn zeker oen groot voor
deel was.
De miiiizdekmeester Helm behoorde tot die stief kin
deren van het. lot, die het ondianiks laflle vlijt en de
beste begaafdheid niet tot iets goeds kunnen1 bren
gen,
'He verlegen en goedihiarig om zich in ,eene groote
stad vol onverbiddelijke energie door alle hindernis-
«en heen baan te breken, liet hij' zdcJh steeds weder
door anderen op zljdle 'Schuiven, en dn weerwil van
zijne begaafdheid ien zijné degelijke kennis moest hij
eindelijk blij zijn, tegen eten klein salaris als direc
teur der 'kleine stadskiapel in Rugenfurt te worden
aangesteld'.
Wel verdiende hij nog iets door 'privaatlessen on
kleine coniceirten, die hij im de omstreken •arrangeer
de, maar toch bleef zijn met kind,eren rijk gezegend
'huisgezin ver van welgesteld1.
Zijne 'dappere, kleine vrouw, deed1 flink (haar be.sit
om de groote huishouding met behulp van eon enkel
jong dienstmeisje te 'besturen ten Margareta had
reeds dikwijls dn eon wij uurtje op den wilden 'klei
nen troep gepast, als de moeder en de meid' vol ede
len wedijver in de keuken en kelder werkzaam wa
ren. Ook nu klonk mejuffrouw von Uttenhofen een
doordringend gejuich uit den' tuin tegemoet, dat haar
TOEN KWAM MOEDER OP DE PROPPEN.
Maar de moeder van den jeugdigen eierenpikker, de 44-
jarige Dieuwertje Hoogland, nuisvr. Visscner, had die
eieren, waaraan figuurlijk 'n reukje was, in het huis
houden gebruikt, wetend, dat Nico er nieit eerlijk aan
kwam En nu stond ze terecht wegens heling, 't Was
'n lamme perkara voor het mensch, dat er overigens
zeer net en fatsoenlijk uitzag en ze mocht dolblij rijn
dat het O.M. zich bepaalde rhet tegen haar f50 boete
subs. 25 dagen te vorderen.
MANE, THEKEL, UPHARSIN,
De bankwerker J. W> du Pont was indertijd door de
Alkm. rechtbank tot een voorw. straf-veroordeeld. Gedu
rende den hem opgclegden proeftijd maakte hij zich
opnieuw aan een ernstig strafbaar feit schuldig, met
gevolg dat heden de rechtbank besliste, dat ook de
voorw. straf op hem zal worden geëxecuteerd.
OOK WAT MOOIS.
De 44-jarige snijder Ger. Jac.- Corn. Bontekoe, stond
terecht met gesloten deuren. Hem was ten laste gelegd
art. 250 wetb. v strafre.cht en dat nog Wel met zijn
eigen 14-jarig dochtertje.
Het O.M. eischte tegen dezen „Bontekoe", waar wel
degelijk groote vlekken aan waren, 8 maanden gev.
JANTJE HEEFT WEL WATLRAAR GEDAAN.
De 21-jarige werkman Jan Stuilbergen stond terecht
ter zake twee vermogensdelicten. Om te beginnen had
Jan op 31 Juli van/n partij ,van 7 zak btoemballeni,
die hom door G. Brakenhofr waren toevertrouwd, om
die thuis door zijn moeder en zusjes te laten pellen,
er een hoeveelheid achter gehouden.
Voorts had Jan van. een 100-tal loten a f 1.der
Zaanl. loterij, die hem in commissie waren gehouden
en waarvan, hij 10 ct per stuk provisie genoot, er 25
niet verantwoord. Later, toen Jan nattigheid begon te
voelen, heeft hij het bedrag f 22.50 door bemiddeling
van den burgem. v. Castricum zoo successievelijk aan
gezuiverd.
Jan stond heden nogal heel vrijmoedig ba redenee
ren en beweerde dat het niet zijn bedoeling was ge
weest om die bollen ztch 'toe te eigenen, De zak was
stuk en toen had Jan er 'n handje uit genomen, dat
hij' later aan Brakenhof zou hebben teruggegeven, maar
hij was er niet aan toe gekomen, want voor hij aan
zijn voornemen gevolg had kunnen geven, kwam de'
politie en al zulke vieren en vijven meer.
Maar Jan, mèt al zijn redeneerkunst, bereikte slechts
'n negatief resultaat, zooals bleek uit het requisitoir van
den Officier, strekkend tot Jans veroordeeling tot 6
weken gevangenisstraf,
EEN OUDE KENNIS.
De heer Petrus Dekker, koopman te Alkmaar, -die
vroeger zoo sporadisch wei teens in orizie rechtsrubriek
optrad, fiet den laatsten tijd niet veel meer van zich
spreken, maar heden handhaafde hij zijn ouden roem
en werd ,maar tevergeefs, op het zondaarsbankje gere
quireerd, teneinde terecht te staan ter zake wederspan-
njgheid.
Op 14 Augustus was Petrus op do Zaterdagsche
markt te Alkmaar 'in actie gekomen «m aan 't knokken
geraakt met een ander marktbezoeker. De „polizei"
werd lelephonisch opgeroepen en 'n paar agenten wa
ren weldra op het slagveld, waarop Petrus werd ver
zocht om meer naar 't bureau te gaan. Maar Petrus was
daar niet voor te vinden en nu werd er natuurlijk
geweld gebruikt, waarbij Petrus zich zoo duchtig weerde,
6 politiemannen i^odig waren om Petrus in 't schuurtje
te leggen. Een der agenten kreeg nog een trap tegen de
buik. J
Tegen den niet vei schenen recalcitrant werd thans
1 maand gev. gevorderd.
EEN FIJN PHIL1PPICA.
Te Den Helder, de stad der uitgezochte qualificaties
bij ifiLnemendheid, kreeg op 5 Juli do werkman Pieter
Corn. de Vries het aan den stok met een buurvrouw,
zekere mej. Cornelia Steeman, huisvrouw van Pieter
Dogger, die met de vrouw van Piet }n buurpraatje
hield. Dit zinde Pietje blijkbaar niet «n hii begon nu zoo
geweldig tegen Kee uit te pakken en genruikte daarbij
zulke uitgezochte uitdrukkingen, dat met do Schager
Courant, indien wij deze smakelijke titelatuur ook maar
flauwtjes zouden weergeven, als een pornograehisch ge-*
schrift uit de woning zou verwijderen.
De president vond het zelfs te fraai om er nog met
den bedrijgde over te spreken, maar deze was niet zoo
kieschkeurig en begon al spoedig alles in 't breed op
te lepelen, zoodat de president, die haast begop te blazen,
maar gauw hrt. woord gaf aan het O M. dat tegen den
niet verschenen beklaagie f 20 boete of 20 dagen vor
derde.
OP DE TEENEN GETRAPT.
Ten tweede male werd nu de znak behandeld tegen
onzen stadgenoot Hendrik Everts, die ook nu weder van
geen belangstelling had blijk gegeven.
Maar do beschadigde portie, de 17-jarige L. v. d. Bel
uit St. Maarten, was thans behoorlijk present. Het bleek
dat de dagvaarding hem niet had bereikt en. dat bij
daarom de vorige maal niet was opgekomen. Dat scheelt
hem 25 pop boete.
V. d. Bel had dan op 27 Juni ♦Everts op de leenen1
getrapt en deze daarover zoo „heftig" geworden, dat
hij maar z'n mes had gelrokken en v. d. Bei 'n pik
in 't voorhoofd had gegeven. Erg was die prik niet
aangekomen, maar het blijft toch altijd gevaarlijk met
het mes te exeroeeren, zooals bleek uit den eisch van.
het O. Mj, dat tegen Everts niet mindeir dam 2 maanden
gev.vorderde.
WILLEM VOND ZOO'N RING'. 'N AARDIG DING.
De Aikmaarsche los-werkman Willem Bleeker was
op 11 Juni aan 't werk in een vrachtschuit, die op het
Luttik Oudorp lag. Zoo en passant scharrelede hij met
zijn vriend Henk Klasing eens in het vooronder cn vond
daar een gouden ring, die aan den schipper KI. Veenis
van Winkel toebehoorde. Willem was zoo vrij zich
dien gouden ring toe te eigenen, maar Véenis nam daar
geen genoegen mee en deed aangifte. Heden werd bij
verstek tegen Willem 1 maand geiv. gevorderd.
,PiET GING OOK VOOR BOEMAN SPELEN.
Piet Ossendorp, t 'n arbeider te Enkhuizen, was ver
stoord op zijn buurvrouw, mej. Mantel en kwam op
Zondag 15 Augustus ongenood naar woning binnen om
haar eens onderhanden te nemen over het feit dat zij
Piet's kinderen altijd bang maakte. Piet ging zoo te keer,
dat de bejaarde Kees Mantel hem verzocht de woning
te verlaten, aan welk verzoek Piet echter niet wenschte te
voldoen. Met behulp van zijn schoonzoon Kees Pruijs
(niet de beroemde liedjes-zanger) werkte Mantel den
lastigen Piet de deur uit. Ter zake huisvredebreuk werd
thans tegen hem f 20 boete subs. 20 dagen hecht ge
vorderd.
EEN ONVOORDEELIGE KLANT.
Bakker Gerrit Vader, op het Luttik Oudorp, hoek St
Anna straat te Alkmaar, kreeg op 3 Augustus in zijn win
kel zekere Franciscus Leo nardus Gitsel, een zwervende
straatkoopman, «dlie brood en korstjes kommandeerde.
Gitsel had te voren zijn dorst reeds rijkelijk gelescht
en dit was zoo best aan hem te bespeuren, dat de
bakkersvrouw Anna Kaandorp hem verzocht zich 'te
verwijderen. Verontwaardigd over deze weinige 'waar
deering op zijn klandisie sloeg Frans toen een winkelruit
in. Eisch f 15 boele subs. 15 dagen.
EEN ONGEWENSCHTE TRAKTATIE.
De landman Corn. Kunst bevond zich op 16 Aug. in
het café van Jurrie Lont én was in zoo n royale bui, dat
'hij iedere bezoeker tolde trakteeren. Ook boodt hij zijn
dorpsgenoot Simon Bakker een 'gelagje aan, maar dit
viel bij Bakker, die zelf verklaart dat hij Corneli^
niet kan uitstaan, in zoo'n slechte aarde,- dat deze eeni
kogelflesch greep en Kuut daarmede een gat in. het
hoofd sloeg. Bakker had op 'n.meer zachtzinnige manier
de aangeboden traktatie kunnen „afslaan" en zich als
dan kunnen besparen; dat de Officier tegen hem 1
maand gev. vorderde. •-
reeds viain .verre bew.ees, diat de k-todere/n zich dm
eene onbeperkte vrijheid v-eriieuigide/n.
Zelfs het allerklekuste zat nog schreiend irn het
laigie hioutieoi' wagentje, «zieker hongerigien moe, en
itCch was er ge^ne huUpviaardliige hand K>m het naar:
boven, maar bed te brengen.
B-ij heit riten viara, het jonge meisje stormde d;e uit-1
gelaten troep terstond op haar af.
„Juffrouw MaJgareta! Juffrouw Margareta! Mama
is zoo -erg gevallen- Zij ligt te bed! E/n wij mogen-
van avond' opblijven zoolang, wij willen!"
,^Govallen?!" Verschrikt isohoof mejuffrouw von
Utternhotten' het luidruchtige troepje op zijde cn
vloog de trap iop.
Alle deuren «stonden wagenwijd; open, en ui;t de
slaapkamer klonk haar de izachte, klagende slem
dar vrouw van den muzd'elkmeester tegemoet
.„Marde, zijit gij ar weein? Aichi, ihaal Lies je toch
gauw boven, ik hoor 'het kind al sedert een half
uur schreien 1"
Margareta 'trad over den dtreimpel, ten de «zieke
we-rd donkerrood van schrik.
„O, zijt gij het, waarde juffrouw! O, neem mij het
niet 'kwalijk, dat de les niet afgezegd, is ik had
geene levende ziel om te zenden".
„Mevrouw Helm- Zijt gij ziek? In 's hemels, naaia,
wat is ar gebeurd? I"
«Die zieke drukte hartelijk de toegestoken hand.
,„0, goddank, niets bijzonder ergs! Het had ve-cl
erger kunnen afloop en. Wij wilden gordijnen ophan
gende ladder gleed uiten toen heb ik mijn
voet gebroken'! Toch beter dam dien halst"
„En gij' 'Idgt 'dlaar zoo geheel alleen?"
„Mijn man dö per telegraaf voor drie dagen naar
Lutzenbupg geroepen. Mariie heeft eerst den dokter
gehaald en is nu naar mijne vriendin, de vrouw van
den ontvanger van registratie, of zij mij kan- komen
helpen. 'Ik hoop het. Zij heeft geene 'kinderne eri
haar man is zoo goedi lEini nu joelen de kinderen
iin den' tuin,, geen van hen vertoont zich hoven eri j
Ldteisje schreit zoo
Eene angstige uitdrukking kwam op- het gelaat
van diie zieke en hare wangen werden donkerder ge
kleurd1. Ongeduldig richtte zij zich op. „A.ch, wie/Ik
•een ongeluk, zoo hulpeloos daar te moeten neder- j
liggen. Gij kunt niet gielooven, hoe moeilijk het is,
ais men
Margareta stond naast die spreekster en drukte
haar izacht dn de kussens terug. '„Blijf stil liggen,1
mevrouw Helm en wind u niet op. Ik zal Lies je j
halen en naar bed brengen!".
„Aich, izoudt gij; dat wöJlleai? O1, lieve besteI
Het jonge meisje was needis met haastige schre
den weggesneld'; weiinige oogenblikken later ver
stomde het geschrei in dien tuin, <en met teed'ere iief-
kooziinigen tdle kleine geruststellend', trad mejuffrouw
von Uttenhofen spoedig weer met het «kind op don
arm de kamer binnen.
(Mevrouw Helm behoefde haar nauwelijks eenige
aanwijzingen te geven, zij zorgde vlug voor hte mon
dige, zette de melk op het vuur, maakte het kleine
'bedlje dn .den kinderwagen in ordle «en begon het
kindje te wasscihen.
Liesj.e verzette zich wel een beetje tegen de vreem
de dame, maar Margaretha's zachte, liefdevolle
stem werkte als een itoovecrmidldel op het overver
moeide schepseltje, zij: snikte nog -een paar maal,
v,eria.ngdie naar hare moeder, en liet zich dan tevre
den naast do zieke dm het wagentje 'leggen.
Nu nog die een paar begeerdge teugen,
en de oogjes vielen reeds toe.
„ïNu ga ik 'de andleren 'halen! Da havehgontpap, die
op het vuur staat te koken, is zeker het -av/and-
e.te«n?" fluisterde Margareta.
„Met sneden brood er.bij! O, lieve, beste juffrouw
hoe zal ik u bedanken'
„St!" glimlachte het jonge meisje «en legde d'en
v inger op den mond* liane oog en stnaaldJèn en
hare wangen werden zacht rood gekleurd.
Welk een vreugde was deze ongewone werkzaam
heid1 voor haar! Welk eene voldoening en bevre
diging, was hei die izileke behulpzaam en voor de
kinderen nuttig, te zijn.
Zij huppelde snel weer naar den tuin, terwijl de
arme vrouw met een 'diepen zucht van geruststel
ling haar slapend kind' aanschouwde.
Daar beneden in den tuin ontstond eerst,«en 'heete
strijd.
De jongens verzetten zich krachtdadig tegen de
beperking hunner vrijhTeid, on de medsjes stoven
kweelënd als jonge vogeltjes naar alle kanten heen
en juichten: „Vang ons eerst, tante Margareta.
Vang ons".
lE'n dat deed het jonge meisje ondier lachten en
schertsen, en bare* ifrii^sche, 'beminnelijke manieren'
verrukten de kiimdterem en lokten ze onweerstaan
baar in de uitgebreide armen.
Weldra hing die wilde schaar aan 'hare kleedeben
en evenals vroeger die .rattenvanger van Hameln
trok Margareta het huis bannen'.
„Als gij nu heel bedaard en zoet zijn, vertel'ik u
onder het avondmaal eene vertelling".
„O ja, eenie vertelling."
„Van Indianen? Anders luister, ik niet".
„Indianen? Neen, maar van' zeierooYers
„Ook mooi. Komaan 'dan maar".
„Maai* gij «eet in de keuken en maakt geen leven.
Lies je slaapt".
,yOch kom, «eon beetje lawaai (hindert dat ding
niet."
„Och vertel! vertel! begin nu".
„Goed, luistert maar. Er was -eerus .een zeer rijk
koopman
„Had hij honderdduizend gulden1?"
„Ja, honderdduizend en nog meer. Hij woonde in
Hamburg", cn Margareta ©loot de keukendeur ach
ter zich toe en. begon gedUrende de vertelling de ta
fel te» dekken. De grootste kinderen bielpe«n' haar
borden en lepels klaarleggen, zeer "zacht en behoed
zaam, 'Om geen woordi vian het verhaal te missen.
«En welk leeme heerlijke en interessante en -einde
loos lange geschiedenis was dat.
Zij' boeide die toehoorders nog isteed©, toen die
klaar waren; met eten on nu flink gekamd on ge~
wasschen werden, ja, zij wia® nog niet aah bet einde
toen Margareta haiar groepje naar de groote slaap
kamer .voerde, waar langs 'de gewitte muren groote
en kleine lediikanten stonden.
„Maar eerst uitvertellen, «anders slapen wij niet".
„Goed, 1'k zal bij u gaan' zitten en toet -einde ver
tellen; maar dan moet gij ook terstond' gaan sla
pen".
Een gedempt hoezee, M'efkooziingeai ten' vleiende
woordje© -de groote kinderen ontkleedden' zich
allen, en sprongen in hunne bedden, voo;r «de kléi
nen zorgde Margareta ten legde ze ter rust.
To/en deed ze de gebloemde gordijnen toe en ging
naiast liet bed' von het kleinste zitten om verder te
vertellen.
Hef eerst, zoo spannende verhaal werd' steeds kal-
mer. 'De arme, geroofde koopmanskin de ren waren
gelukkig uit de handien der zeieroovers bevrijd en in
de armen der ouders teruiggevoerdl, en nu leefden zij
stil ten aten hunne soep -en lieten zich uitkleed en en
naar bed brengen en begonnen te dlroomen. Het eer
ste was het KerstkindjeSteeds zachter werd de
stem der verhaalster, en de oogjes vielen 'toe,
en weldra klonken, uit enkele bedjes 'diepe ademha
lingen vast en rustig.
„Ik ben nog wakker; tante Margareta* Kom bij
mij!" werd'bij h$t venster gefluisterd, en mejuffrouw
von Uttenhofen verwisselde onhoorbaar van plaats.
Wordt vervolgd'.