TWEEDE BLAD.
na
G.
De dingen om ons heen.
Electro-Technisch Bureau
v.h. Kok Schuurman, Schagen.
W. SCHEURMAN.
FEUILLETON.
Donkere Schaduwen
Ingezonden Stukken.
Drie verloren jaren die niet
meer terug komen.
Raad Sint Pancras.
Zaterdag 23 Ocfober 1920.
63sle Jaargang No. 6709.
ks.
1<>.
O.'
we-
isch
iï\
uk:
link
J
n.
rko-
ingi
lad.
Het verdrag van Riga. is -de .eerste flagrante en
groote inbreuk op bet Verdrag van Versaillea
Zeker, eir Is reeds op verschil! rnde wljizen duclutig
de band mede gelic-hit en talloioze feiten zouden
kunnen, ww-dien .aiangefhaa-ld, waarin <d!e Letter en
de .geest zijn. igeintetrpreteerdi, op een wijze, dlie meer
leek op moed willig verwringen dan op redelijk uit
leggen en toepassen leek.
Doch d'an wias er altoos nog «enige, zij het ook
vaak: gezochte consequentie te bespeuren in de he
sluiten van den Oppersten .Raad'.
Het verdrag van Riga evenwel is van een geheel
ander karakter. Dit is een zuivere overwinnaars-
vrede, die veel verder gaat, dan Versallles ooi',
vvenschte. Frankrijk's ei®cben 'gingen ooit yerdea,
dan het diaar bepaalde, miaar toen heertchte er ia
»le f^aadkamer nog iets vanr den .geest van Wit-
no-n, van het zedfbeschikkingsrecht d:er volken, van
het verbod van .annexiatie/ tenzij overwegende eco
nomische ©ischen de afwijking van dit verbod nood
zakelijk maakten, van. vrede gegrondvest op recht
en billijkheid.
Wanneer die invloed! van de XIV punten destijds
nj et zoo sterk was geweest en Versallles een werke
lijker mach.tsvreide had gewild, zou zelfs België met
een beroep op zijn militaire veiligheid en economi
sche be.la.nge.ni, allicht kans gezien 'hebben zijn „aan
spraken" op Limburg, en. Vlaanderen, door te zetten.
Wiat de Brusselsche heeren niet konden., ds den
Polen wel gelukt. 'In .èen oorloig begonnen tegen den
wensch en het advies, van den Gezantenraad,
met de bekende uitzondering der Franse'ne jdipljo-
mafen, die Vel gaarne een versterking van Polen
zogen heeft Warschau gezegevierd. Of de inzin
king der Boilchewistische regeering en die van haTe
strijdkrachten tijdelijk of permanent was ,zal de
toekomst Ieeren. Vast staat in elk geval, dat Rus
land op idit ©ogenblik heeft moeten of wallen
toegeven.
Moeten toegeven, daar hot uitgeput is..
pf: Willen toegeven om de handen Vrij te heb
ben tegenover den „opstand!" van Wrangel,
Hoe dit zij en hoe de toestanden en verhoudingen
in O'ost-Europa zich. verder ontwikkelen, doet thans
weinig ter zake.
Geen doorsnee-Nederlander, die dien school pliehü-
geji leeftijd, te boven as, aal er zich iets om bekreu
nen 'luoe de grens tussiohen Polen en Rusland loopt
en aan wien iemand in het tegenwoordig grensge
bied' die belasting betaalt of schuldig blijft.
Het is niet uitgesloten, dat vele .bewoners van
het nieuwe Pool&che gebied, blij' zullen zijn hun geld
binnen te krijgen in Poolsche marken, een cent,
dan in, roebels duizend voor 'n kiwartje, dat zij lie
ver door een Poolsch legionair zullen worden be
waakt en, desnoo-dis afgerost, dan te worden neerge
schoten door een Russisch en rooden gardist, E?'
zijn menschen, die voorkeur (hebben dn zulke din
gen-
Daarom gaat het niet.
Men publiceert triomfantelijk: ons land' van- 69.500
vierkante Engelsohe mijlen en 24 matldoen inwo
ners, ds. vergroot met 52.000 vierkante mijl en 9 mil-
lioen zielen, waa.rv.an' drie millioen Joden, 4)4 mil-
lioen Oekraïner® en 1 andllioen. Roethenen!
Het is of Warschau de wereld .uitdagend vraagt
of we ddt nu niet bijzonder Ikeap vinden! 'En dan
moet het antwoord luiden: heelemaal niet!
Wé weten, .hoe de verhouding is tu&schen Pool
en Jood, en welk een leven de 'Poolsche Joden heb
ben onder het •nationail'ls.tdsche .regime van Poolsche
„kozakken". Drie miltioen Joden .meer waarvan
d'jj.n één milldoen reeds vroeger Poolsch onderdaan
'heet te zijn geweest heeft allerlei' consequenties.
Ten eerste voor die Joden-zelf, idde in Polen met of
zónder officieele m ©die werking nu en dJan aan po-
grom's plegen bloot te .staan, terwijl bij een moord
partij in'Rusland er niet .zoo veel onderscheid meer
pleegt, te worden gemaakt en alleen het .yboertzwö,-
zijn" aanspraak geeft op vermoord worden aan
Christen of Jood of Muzelman zonder onderscheid.
Ten tweede voor Polen zelf, waar een vergrooting
van het Joodsche contingent .allicht een invloed
heeft op de partijvorming en dus op den. partij
strijd, met de reacties, die van scherper partijafba-
ke.mi.ng en vian het ontstaan een er veel krachtiger
mimde.rheidsipartij het gevolg is.,
Of die Roethenen en Oekradners zoo' bijzonder blij
zullen zijn met hun nieuwe nationaliteit ie even
eens quaestdeus. Vooral aangezien de Oekradners
een eigen staat hebben, waar,toe zij vermoedelijk lie
ver zullen beboeren, dan onderdaan, te zijn van een
Polen, dat wel goeda, maatjes is met de Oekradne,
miaar zich zelf toch beter en gewichtiger en belang
rijker voelt dan „zoo'n Oekraine"
Dit kunnen wij. .evenwel ter izij.de laten.
V.eel belangrijker dunkt ons de houding, die de
Volkenbond en de Gezanitennaad zullen aannemen
ten opzichte van. dit verdrag, dat lalieen op grond
van de gebeurtenissen- ite velde "over het wel en
wee van negen millioen menschen beschikt, -waar
van, volgens de Poolsche cijfers zelf, slechts hoog
stens een milldoen ds die dan nog maar 'ten halve
kunnen worden beschouwd, als Polen.
Zonder referendum., zonder -dat 'hun iets gevraagd
wordt, beschikken de heeren in Riga over de nati
onaliteit dier millloenen. Rusland verkwanselt ze
als vee, als „pionnen", om Wrangel beter te kun
nen vernietigen of om een staking der vijandelijk
heden te koopen.
Polen haalt die vruchten bannen van een oorlog,
dien het begon tegen don naad en "wensch der we
reldbestuurders. Van 'een oorlog, die, als de Vol
kenhond reeds dn volle werking zou hebben bestaan,
aLle leden van dien Bond' ongetwijfeld zou hebben
zamen gedreven tegen Polen.
Wanneer thans wordt .toegelaten dat Polen zich
verrijkt met -dien buit en wanneer er niet minstens
wordt aangedrongen op èen referendum in de nieu
we gebieden, die Polen zich krachtens overwlnr
naiarsrec'ht .doet afstaan, ds het hek van den dam.
I.s het .precedent gesteld,; dat straks Frankrijk óf
België of Italië eveneens' een vrijbrief geeft om op
roof udt te gaan en zich te verrijken ten koste van
andere landen, -mits het wapengeluk den diefstal be
gunstigt.
Daarom, lijkt het zaak-, 'dat op de vergadering van
den Volkenbond, die straks plaats heeft, met na
druk- zal worden verlangd, dat dit tractaat van
Riga niet maar zonder meer tot basis van een de
finitieven vrede wordt gemaakt; zonder dat de be
woners der streken, waarvan de regeerang dn Mos
kou ten behoeve van Polen afstand .doet, zonder er
feitelijk iets over te zeggen te hebben, eerst zijn ge
hoord, over wat zij' zelf willen en wenschen.
Een ratificatie van de zijde van den Bond, oen
registratie zeifis vtan dit Verdrag, zonder dat geest
•en letter van de pleehtigrafgekondigde wereld-
grondwet dn acht zijn genomen, zou het bankroet
van den Volkenbond beteek enen.
En zelfs zij, die de Polen eventueel zoo sympa
thiek vinden of uit .politieke overwegingen een sterk
Polen wensen,en', kunnen izieh de luxe niet permit-
teeren de met moeite verkregen organisatie weer
op losse schroeven te zetten.
Vooral niet wanneer zij, op hun vingers klimmen
uitrekenen, dat de Vrede vian Riga den zeer vermoe-
delijiken ondergang van Wirangel en - daarna die
vian Polen beteekent-
UITTKIJiK.
Voor electrischen aanleg nergens goedkooper en
beter adres. Doet ons prijsaanvraag Levering
van motoren uit voorraad tegen uilerst concur-
reerende prijzen. Beleeid aanbevelend,
bij. U oordeelt zonder te weten. Doet u eens de moeite
een onderzoek in te stellen, en u zaï éven overtuigd
zijn als de Burgemeester. Ontwaakt arbeiders, dit is
ook de toekomst voor uwe vrouwen I "De Bijbelsche
woorden zijn hier weer van toepassinghebt uw naasten
liei gelijk uwzelven.
Hoogachtend met dank voot plaatsing,
(WEDUWE J. KROON.
DOOR NATHALY VON ESCHSTRUTH.
Het had reeds lang negen uur geslagen, toen zij
eindelijk weer in de kanner van de zi^ke kwam.
Mevrouw Helm drukte met onbeschrijflijke dank
baarheid telkens weer de handen der „helpster in den
nood" en vertelde,, dat de dokter in dien, lusschentijd
er nog eens geweest was, dat hij haar een bedarenden
drank voor den nacht- had voorgeschreven, die Marie
juist van de apotheek haalde.
„En zal uwe vriendin komen?"
„Ja, zij zal van nacht hier'slapen en ook lülorgcn
bh fnij blijven, tot Paul terugkomt. Ik denk, dat- zij
elk oogenblik hier kan zijn."
„Mooi zoo. Zoolang blijf, ik nog bij u, misschien'kan
ik ui dien tijd het bed in orde brengen, zoodat gij
spoedig tot rust kunt komen."
„Wel neen. Beste juffrou^ Margareta. Hoe zou ik
dat kunnen aannemen. Gy zijt reeds zoo bijzonder
goed voor mii geweest...."
„Stil, stil i Dat spreekt immers van zelf. Waar ligt
uw linnen? In deze kast? Richt u toch als 't u be-
keft niet op ik zal alles wel vinden."
En stil als een goede geest verrichtte het jonge
meisje haar werk, maakte het bed op, bracht de kft-
,mer in orde cn zette ©en karaf met versch water klaar.
Eindelijk kwam de vrouw van den ontvanger van re
gistratie, en Marie ook, en na èenigo woorden tot af
scheid en beterschap te hebben gewenscht, snelde Mar
gareta naar huis.
Het sloeg op den kerktoren tien uur, toen zjj "het
nuts uitkwam, en nu eerst kwam het haar met schrik
te binnen, dat zij onbehoorlijk lang was uitgebleven,
?J bruidegom was zeker zeer ongeduldig gewor
den Maar Agnes zoowel als hij wisten toch, dat zij bij
ue Itelms was., kon hij haar niet tegemoet komen
om haar af te halen?
E®n diepe zucht ontwrong zich aan hare borst Hoe
zou ieder ander minnaar de gelegenheid hebben waar
genomen met zijne liefste door dezen tooverachtig schoo-
neiA helderen Meinacht te wandelen,
u #i k°e heerlijk zou het zijn in de armen der
iioiüe te wandelen. Geleid door hem, dien zij als het
i^i?'ka^er. mannelijkheid zoo dikwijls met een klop
pend hart, in zoet gepeins verzonken, gezien had, door
beun, die zoo jong., zoo mannelijk schoon zoo fier
en edel was,'dat ze voor hem wilde neerknielen met
Krabbendam, 19-KK20.
Geachte Redactie,
De ondergeteekemde verzoekt beleefdeen plaatsje in
uw veel gelezen blad, bij voorbaat mijn dank.
In verband met het geraeenteraadsverslag van War-
menhuizen op 15 Oct. jl. meen ik door de troostvolle
woorden, tot mij gericht, de waarheid te moeien open
baren mijnheer Swan, zegtze sjouwt nog maar
naar Alkmaar; maar als ik niet tracht nog een paar
centen aan wat boodschappen te verdienen, waar moet
ik dan van leven? Is er een ménsch, die tegenwoordig
van drie harde guldens per weetic .kan leven Is er een,
mijnheer Swan. die meer heett gezwoegd e» geslaafd als
ik? Dit is (tocn een ieder op Warrnenhuizen bekend.
Altijd heb "ik mijn best gedaan bij een ieder, onver
schillig van welké richting ook toegedaan. Maar nu
wordt het minder met mijn krachten, en kan; ik den
watertoren niet meer beklimmen, zooals voor acht jaar
terug, (of) ik zou vallen. En dan zou u, mijnheer Mo
lenaar, te voorbarig geweest zijn met uwe woorden,
waaruit wel is op te merken, dat u weinig gemeen
schapsgevoel heeft, als ook u van gedachten is, dat
drie gulden genoeg is. Of is het u onbekend? Dan eerst
'onderzoeken en dan praten. tBeseft u niet, dat u een
arme weduw.e van 57 jaar met een wrak poot .veroor
deelt? Is het u dan niet bekend, hoe mijn boeltje
geruïneerd is, .door E. P.? Is dat niet een behandeling
om. noten op je zang te hebben? Begrijpt u dan niet,
dat door zoo'n ruw optreden de gemeenschap wordt
geraakt? Neen, mijnheer Molenaar, de oorzaak weg
nemen, dan doet u iets in het belang yan de gemeen
schap. Ook de hand der gerechtigheid lait in dezen
op zich wachten. Alleen de Gezondheidscommissie te
Schagen heeft in deze haar rechten gehandhaafd. De
heer Rezelman, bouwkundige, heeft wei met zekerheid
ingezien, dat zulk een krot met allerlei ongedierte, mis
maaktheid, veroudering, geen stookplaats, en geen water,
niet bewoonbaar kan worden gesteld voor een m e n s c h.
En daarom praat ook u, mijnheer .Slot, uw mond 'voor-
Warrnenhuizen, 21 Oct. '20.
Aan den Redacteur van de Schager Courant.
M. de R.,
Verzoeke beleefd een plaatsje in uw blad voor on
derstaande.
Hoewel ik over enkele "ondergeschikte punten mol
mijnheer Ares van meening verschil, voel ik me ver
plicht bij deze hem mijn welgemeende dank over Ie
brengen, daar hij mij voor vele zaken de oogen tieefl
geopend.
Wel had ik, niet alleen voor mezelvc, maar ook
voor vrouw en kroost voetbalschoenen, zij'den kousen
en zelfs nog weelde-artikelen aangeschaft, maar nooit
was het me opgevallen (ik was ziende blind) dat deze
verkwisting, dit ten toon stellen van overdadige weel
de zoo algemeen was in ons goede Warrnenhuizen en
dit zich bovendien nog bepaalde tot een zekere ca
tegorie.
Nu heb ik mijn oogen eens terdege de kost gegeven
(vergeef me dames) en wat ik gezien heb is werkelijk
ontstellendI ontstellend!! O Tempora, o mores.
Geheele families ziet men ter kerke en uitgaan,
niet alleen met zijden kousen en voetbalschoenen aan,
neen, ik heb er zelfs gezien die zich een nieuwe
zijden das, een zijden blouse, en zelfs gouden sieraden
I hadden gekocht. En had men dit nog maar gekochl
1 te Warrnenhuizen. Neen. Hiervoor trekt men per (liefst
nieuwe) fiets en zelfs per spoor (o verkwisting I) naar
Alkmaar en zelfs weet ik vari enkelen, die naar Am
sterdam zijn gegaan. Het is. werkelijk verregaand. Het
is een geldwegsmijlerij zonder weerga. Men waant zich
(vooral Zondags) niet in Warrnenhuizen, maar in de
luxe gedeelte van Parijs.
En dan, welk ccn tegenstelling i Wat een schrille
tegenstelling met anderen, met schoolmeester, postdi
recteuren, notarissen, enz. enz. Armoede I Armoede in
zijn schrilste uitingen. Ik kan me voorstellen, dat de
menschen zich genceren langs straat te loopen. Deze
draagt een jas, he|tn geschonken door een tuinder-
millionnair, gene draagt de lakschoentjes van een doch
ter van genoemde, weer anderen diagen Zondags re-
geerings-wol-sokken en militaire- of wel standaard
schoenen.
En die menschen (hoe durfden we) zijn aangeslagen
naar hun inkomen, terwijl ik er aan heb meegewerkt
om die tuinders, die rijkaards, slechts aan te slaan
voor f 1300 a f 2000 boven hun inkomen.
Had Ares nu maar eerder zijn licht laten schijnen.
Had ik dit maar geweten voor de laatste Raadsver
gadering, mijn houding was- geheel anders geweest. Ik
zou den Raad gesmeekt hebben aan de billijke ver
langens van de verzoekers te voldoen. Het gaat toch
niet aan, menschen die een dergelijk verkwistend leven
leiden, die zich alle luxe permitteeren, zoo weinig te
laten betalen en alles te verhalen op die anderen., „de
verdrukten". U, M. de R., dankend voor de verleende
plaatsruimte, teeken ik,
Hoogachtend,
de onderdanige dienaar van Ares.
R SLOT K.Rz
Geachte Redactie!
Beleefdi verzoek ik u mij ©enige ruimte te willen
afstaan in verhand met 'het in de laatste raadsver
gadering van Warmeohuizen besproken adres van
enkele ingezetenen inzake de aldaar uitgereikte aan
slagbiljetten in de plaatselijke belasting. Te. voren
had een grappenmaker daar reeds op gewezen als
zouden de biljetten te hooi en te gras uit een vlieg
machine zijn) neergedaald. Thans komt „Ares" in
eeri ingezonden stuk kritiek leveren op het gespro
kene in die raadsvergadering en schijnt hij ook niet
ongenegen wat ihij zegt, te willen bewijzen.
Ik behoor ook niet tot de adressanten, doch wat
in Warmenliuizen nu is gebeurd-, daarmede wordt
duidelijk geïllustreerd, (hoe bedenkelijk het is, dat
in kleine .gemeenten 'het kohier van den hoofdelij
ken omslag wordt opgemaakt door de raadsleden,
waarbij zij zich zelf en hun» .trawanten ontzien-, ten
minste „Ares" legt dit er nog al dik op.
Wat n-u adressanten' aan het slot van, hun verzoek
willen, daarvan verwacht ik niet veel Wanneer is
in acht genomen al wat daaromtrent staat voorge
schreven, zullen Ged. Staten het kohier wel goed
keuren. Daarna .kunnen sommigen reclameqren,
misschien met succes, de één meer de ander min
een deemoedig snikken: „iDarfst mich tniedre Magd
nicht kennen, hober Stern der Herriichkeit!"
Ach, -hoe anders hoe geheel anders was de man,
die in de toekomst haar meester zou zijn
Margareta drukt in stomme smart de handen te
gen de borst, onwillekeurig gaat zij langzamer,, alsof
zij zoo lang mogelijk van den tijd wil 'genieten, dat
zij ver van hem kaïn- zijn:.
Teieder\ jegens hem» wezen, hem vleiende woordjes
zeggen, welke hemeltergende leugens zijn? Hoe zou
haar -dat mogelijk zijn, hoe zou zij iets, dat haar zoo
tegen de 'borst stuitte, verdragen.
Ach, nog nooit vond zij het lot, hetwelk een on
barmhartig noodlot voor haar bestemd had, zoo hard
als juist nu, terwijl haar jong hart onder de toover-
machi van dezen helderen lentenacht zoo zacht
zoo van verre zoo verlangend de liefde tegemoet
klopte,
Hoe stil is het om haar heen.
In do huizen brandt wei" licht, maar in de straten
is het doodstil, slechts in de verte snelt een troep jon
gens haastig voort -- bij hun prettig spel hebben zij
den tijd geheel vergeten.
Nog "een paar schreden gaat Margareta voorwaarts,
plotseling schrikt zij en wijkt met een angstkreet ferug.
Voor haar, half in de stadsgracht hangend, ligt eene
donkere gedaante stijf, roerloos, als doexi.
In het eerste oogenblik wil het jonge meisie ver
schrikt de vlucht nemen, dan klemt zij echter flink de
landen op elkaar en zegt zich zelve, dat het een 'hei
lige plicht is, nader te treden en hulp te verleencn,
zoo net noodig is .En moedig komt zij dichter bij.
Opnieuw een lichte kreet van ontsteltenis. Het hel
dere maanlicht blinkt op gouden knoopen, oene muts
ligt naast hem op de. straat, een sabel schuin daar
over
Een officier.
Hier is een ongeluk gebeurd.
Vergeten ziin angst en vrees, vol zorg knielt Mar
gareta naast de verstijfde gedaante neder cn richt met
inspanning van alle krachten het bovenlichaam, dat in
de gracht neerhangt, op.
Het maanlicht beschijnt oen doodsbleek gelaat met
gesloten oogen. Het blonde haar ligt verward op het
voorhoofd, een kleine knevel bedekt de bovenlip.
AVie is hetl een vreemdeling?
Margareta herinnert zich niet dit schoone, smalle
gelaat ooit te hebben gezien.
Zwaar ondragelijk zwaar hangt het verstijfde li
chaam in haar zwakke armen
Is hij reeds dood? Sterft hij?
Een namelooze angst overvalt het jonge meisje.
„Helpl helpl" klinkt hel Van hare lippen. Tever-
der, ma>a/r daa.nmeide zdjin de- gewraakte aanslagen
niet verhoogd. En daat gaat het toch om; ddt be
greep de heer Slot ook -W8II
In grootere gemeenten: Alkmaar, Hoorn, Velzen,
Zaandam, zijn daarvoor meer speciale ambtenaren
aangesteld. En het was niet zoo verkeerd gezien
van het Gemeentebestuur van Schagen-, destijds,, om
in samenwerking met andere omliggende gemeen
ten -een 'controleur te benoemen voor dat dienstvak.
Daarvan werd! verwacht een boogere opbrengst van
het kohier met als gevolg -een lager percentage! Die
samenwerking werd) echter niet verkregen. Miaar
heeft men dan op het Riaadihuiis geen opgave'n van
de aanslagen dn idle Rijksdnk'omstenbela-stdn^ van
die personen? Voor het geval -mocht blijken, dat
iemand! bij1 het Rijk wordt aangeslagen- naar een
beduidend hooger inkomen dan waarvoor hij bij de
gemeente is geschat, is daarmede in hetzélfde of dn
ieder geval een volgend jaar rekening mee te -hou
den!
Tot slot nog dit:
„De Raad -eruit", zegt „Ares" met nadruk!
Óch! dat is maar betrekkelijk; zouden hunne na-
komers -het ander-s dioen!
We willen maar hopen -dat het wetsontwerp tot
nadere regeling van het belastinggebied der ge
meenten spoedig in de Tweede Kamer wordt aan
genomen, waarbiji is voorgesteld -de aamslagrege-
ling op te .dragen aan de Rijksadministratie, maar
speciaal daarvoor aangewezen.
Met dank voo-r opname.
Abonné.
Reclames.
Uit Utrecht hebben wij den onderstaanden orief ont
vangen van Mej. PETERS, geb. MOLENKAMP, wo
nende Javastraat 39.
„Ik verklaar", schrijft zij, „dat ik gedurende drie
jaren een slechte gezondheid had. Ik was zwak. ik was
bleek, ik had dikwijls hartkloppingen, hoofdpijnen en
pijnen in de schouders, de borst en den rug. Gedu
rende dat lange tijdperk van lijden heb ik allerlei
middelen'gebruikt, zonder dat ik meer dan een tijde
lijke verbetering hëb kunnen waarnemen. Ik had dan
ook eindelijk allen moed verloren. Maar gelukkig ben
ik toen de Pink Pillen gaan gebruiken. Dadelijk heb
ik eenige verbetering kunnen waarnemen maar daar
ik de vorige malen geen succes lia6d gehad, vroeg ik
mij af of net deze maal beter zou gaan. Ik heb dus
de behandeling voortgezet en het is werkelijk al beter
en beter, gegaan, zoodat ik mij nu geheel en al ge
zond gejoel,
„Gelukkig weer betere dagen te beleven" voegt mej.
PETERS er aan toe„Ik beveel 'de Pink Pillen aan
allen aan die in zoo slechten staat verkeeren als
waarin ik was."
Met dit voorbeeld voor oogen zeggen wij u j
Indien gij lijdt, zelfs gedurende dne jaren, ja zelfs
nog Iangeren tijd, wanhoop dan toch nog niet. Het
ontbreekt u misschien aan" bloed, en de Pink Pillen
geven bloed met iedere pil.
Zij zijn onovertroffen tegen bloedarmoede, bleekzucht,
algemeene zwakte, maagkwalen, scheele hoofdpijnen, ze
nuwpijnen, verschietende pijnen, zenuwuitputting, neu
rasthenie.
De Pink Pillen worden verkocht a f 1.75 de doos en
f 9.de zes doozen aan het hoofddepot: Nassaukad/e
314, te Amsterdam en bij alle goede apothekers en
drogisten.
Eischt Hollandsche gebruiksaanwijzing en strook
je Nassau kade 314.
De Raad dezer gemeente vergaderde Donderdagavond
half zeven.
Afwezig met kennisgeving de heer Kloosterbóer.
Na opening door den voorzitter worden de notulen
van de vorige vergadering gelezen en onveranderd!
vastgesteld.
Van Ged. Staten is bericht ingekomen, dat hunnent
wege kas en boeken van het Electrisch bedrijf zijn
nagezien en in orde bevonden. Met het oog; op den
grooten magazijnsvoorraad wordt geadviseerd óm eeai
magazijnadministratie te voeren.
De heeren leden van de gascommissie zullen dit voor
de eerstvolgende commissievergadering in gedachten hou
den
Op 28 Sept. zijn kas^ en boeken bij den gemeente
ontvanger nagegaan en in orde bevonden. In kas was
een bedrag van f 1657.52.
De riiksvergoeding voor het herhalingsonderwijs over
1919 bedraagt f 480.
Voorzitter deelt mee, dat 'er f 570 is uitgegeven.
Verwacht werd, dat .dit bedrag geheel zou Worden ver
goed, vooral omdat destijds goedgekeurd is dat het
aantal lesuren op 225 bepaald wera. Er werden echter
slechts 192 lesuren vergoed.. De voorzitter heeft zich
geefs, niemand hoort'haar .het is hier zoo stil en
eenzaam...,
Wat te doen? „Almachtige God, help mij I"
j Nog eens roept zij. Geen antwoord, geen geluid.
i Maar hot verstijfde lichaam in haar arm beeft zacht,
een zacht gesteun treft haar oor.
Hij leeft. Hij moet hulp hebben.
I Een snel besluit-rijpt in Margareta's ziel. Zij legt den
zieke zoo |joed zij kan op het gras neer, ontdoet
zich van haar doeli .en schuift die. als kussen'onder
zijn hoofd, en vliegt dan, bevend van opgewonden
heid, langs .de straat naar het eerste hui,s, achter welks
vensters nog licht schijnt.
Juist als zii 'de huisdeur openen wil, komt haar een
soldaat, met ae handen in de zakken, fluitend tégemoet.
Margareta roept hem aan, schildert hem meL weinige
woorden den toestand van den vreemden officier en
verzoekt om hulp.
„Alle drommels dan maar vlug, juffertje," rbept
hij en snelt met ifaar langs de stille straat.
Flink pakt hij den bewustelooze op en ziet hem
in het gezicht. „Komaan. Dat is een vreemde ulaan.
j Hoe koint die hier?"
Margareta kijkt naar haar lichtgeldeurden doek. „Die
vlekken.... waar hij met het hoofd op lag. Almachtige God,
hij bloedt." Zij tast sidderend naar zijn hoofd, voch-
tig en warm loopen droppels over hare .vingers.
„Hij is gewond. Nu, pak eens aan, jutfrouw
wij moeten hem op het bed van den luitenant brengen..." i
Sidderend van ontroering stcimt Margareta do Teven-1
looze gestalte, met groote inspanning brengen zij den
gewonde in huis.
VIJFDE HOOFDSTUK.
Margareta vond geen tijd rond te zien in de een-
voudige slaapkamer, waar zij binnentraden; hare gan-1
sche oplettendheid richtte zich sidderend Cn angstig
op den .gewonde, en de ongewone inspanning, den
zwar-cn last. te dragen, brachten dikke droppels op haar
voorhoofd. Eeri oogenblik zonk zij'^geheel uitgeput op'
den Moei naast het bed n-eer, terwijl de oppasser de
reeds brandende lamp uit de zijkamer haalde. Toen j
richtte zij zich krachtig op en wenkte den soldaat haar j
bij te lichten^
Het lamplicht viel opnieuw op de ernstige, regel
matige, nu zoo doodsbleeke trekken van de* vreem
den officier en 'het jonge meisje boog zich voorover,
moedig kampend tegen een gevoel van angst, en zocht
in het dichte, met bloed «bedekte, blonde haar naar
de wonde.
„Hier rechts aan het achterhoofd o, Heien1
in den hemel, die schijnt diep en gevaarlijk."
„Weet gij, juffrouw... het was vandaag feest in het
casino, die arme hèer hier 'heeft daar waarschijnlijk te
veel gebruikt en is op den onbekenden weg neerge
vallen. Zeker met hbt noofd op een steen. Nu, die
mag van geluk spreken, dat juist wij beiden hem ge
vonden hebben, want, weet gij, juffertje, als een 'officier
in zuLk een toestand gevonden wordt en het wordt den
overste* gemeld, dan kost het hem zeker den kraag."'
De oppasser sprak fluisterend, met eene uitdruk
king, die liet midden hield tusschen medelijden, ge
wichtigheid en vertrouwelijkheid, cn Margaretaó oogen'
zagen nog angstiger dan eerst, en zij hief als bezwerend
de liahden op: „O. dan moeten wij de zaak om
Godswil geheim houden, om den armen man niet ook
nog in ongelegenheid tc brengen.' Nietwaar, gij be-
looit mij te zwijgen?"
„Wel, juffrouw, natuurlijk zulk een slechte keire)
ben ik toch niet.
„En nu vlug', vlug een dokter halen. Weet gij, waar
de militair© arts woont?"
„Natuurlijk."
„Haal hein dan, hij moet onmiddellijk komen, anders
bloedt de zieke dood."
„Ja, maar... alleen kan de luitenant nietblijven...
als ik wegga, moet gij zoolang bij "hem zijn de*
Bergmanns hier boven zijn op reis wij 'zijn alleen
in Huis...."
;„Zeker, ik moet immers bliiven on lcompresscn voor
hem maken. Mag ik deze handdoeken nemen?"
„Zeker, ik denk, dat de luitenant ook wel' spoe
dig fe huis zal komen. En nu zal ik loopen, wat ik
maar loopen - kan" en daarmee trok hij de deur achter
zich toe, en Margareta hoorde zijne zware spijker
schoenen over de straat draven.
Hoe stil, hoe schemerachtig hoe huiveringwekkend
was hel zoo alleen met dezen bleeken, bloedenden man
te zijn.
Als hij nu sterft. Als hij
Met bevende handen wringt het jonge meisje den
handdoek uit het koude water en Legt hem met zachte,
zorgvuldige hand op de wonde.
Het hoofd van den gekwetste ligt op zijde, met
het strakke kleurlooze gelaat naar haar toegekeerd.
Eene plotselinge zenuwtrekking. eene onwillekeu
rige beweging, als het koude water het hoofd aanraakt
een/ tfpèpe, zacftte zticht en dan ligt de officier weer
roerloos als dood.
Margareta gaat bij rijn bed zitten. Eene %wonder-
bare rust overvalt haar plotseling, een gevoel van stille
bevrediging.
Ten tweede male "op dezen dag kon zij helpen in
den nood, kon arme medemenscben van dienst zijn.
Wat is dat heerlijk. Welk 'een© waarde geeft dat aan
