Ch. H.Th. Schmalz,
OPENING
a
en.
rnnnanf
buUiÜlM
21
Provinciaal Eiectriciteitsbedriif
Noortiiiolland (Het P.E.N.)
EN LIEFDE IH DE WILDERNIS.
Confectie en Manufacturen SCHAGEN - Int. Tel. No. 15.
met prachtige collecties in alle afdeelingen.
Tegen zeer lage prijzen!
Zaterdag 12 Maart 1921.
64ste Jaargang. No. 6787.
TWEEDE BLAD.
aarbij
wordt
n.
w< l
der
FEUILLETON.
Brieven uit Engeland.
logen».
4%
^Ifl'
rELSE
(Bas)
ikosten
iigbaar.
lafdleieliilngt Nioioir!d|hio(ia|ain)di vam) Kje vieneendigainig viam
illoinidacthe (gieunieienlttom, we'l'kje stteedö laiami die be-
n «dltxr \gieniiei9ntenj mén bertirékikiiinlg tot d!e elec-
'tdilbvioioirzdienlllnlg talainldlatcihtl ftxeef-t igiewijidi, (bieerftt
Üini'idiiie icirdli.llle.kie «taldilluim. inliie't niaigeflialtlen Motor idiiie
in iO(p' llie 'komuen. Zij wijdidle 81 Jiamiu;atrd jl. .elen
öinuik biéztoeihitie venglaldleirtiinig gietoeel aam. de rv.nalag
.étiaipran) ito het ibertiainlg: dier igietmeonjflen. ten toa/re
wa 'Ciloori die# ialfdleieilll!nig| lotoldor idle ibéstalato/d'e oim-
(igtoladlen öwenrtluieiël motelétlen wtondlen; igiedlaiami
m.f bellalnigirijtklei Btumltleni tolieék djaanibij vato igutoortJe
Itenumiiiglhietiidl tbiij idle laiflgteMalaaxlÜigidlen 'der omigiejreer
vea1üetg)eniwioloir)dtigidlö értnoioimlbëtirelkikienidie giemeien-
k Dö-amoim.tii|en(t zlalli <mx>ii ihielt juroviitnicdlajall (bet&tfuaiir en
m tialaidl .Maan toelzdiclhit o|veaflie|g! wondlen igeipléeigldl en
ifir zij siteedis idle (blüjlkten" toéblbten |gietg!eMen inert diezie
ajatn.iisjaltüle- gaannie ovieallielgr ite wdHHjen plegen, «tai&t
üti iriji mij! ivaisitl, dlattJ tzdj alatni idleae eeniagiezdinidie arirtliai-
m vistas die ibeataen dle>r Maaiigtoebbenld» gteoneen-
B zeer ernstige aiamldlaicM zullen «wijidien. AQMotoens
(Jïii ibteshhouw-iffitgien. ©Men NiotomdtholLainids éléöto'icd-
B8svioariziiteiiiiiii|g, ivtaotrflioiotplig (te leiimdiügien wd<l 'ilk idtatatr-
d idleiae uiilfcitalgleni inlaldler ftKetzdleru
Aft'lieneeïtsiït idj-e tni'eicM.ze'gigeo.t»elitBi(p vato
Ie toeTiainigthiebtbiendjeni, Bij. toet fbjetcLrijf hoeft dim de eer-
plicialtls IbieüiaJnig: «die* pbovdtnidiie itni toet lailgieanéen;, nuaiar
Ijiü' VKwdtgia iart'Dk éllen ittotorilen zéker genoeigiaaiaim aan,
jt toet tooliamlg vtaini Idle rvieatoaiulilkieais miiiert igieritoigieir is
ïnerjimuakJems zijm iim ite déelien drm. idirüe gnoote igiroe-
idJo gerri'Oon.tieni, die vviaitenscihiappen <en idle tgirotot-
KiiTieéllen. Zijj, idlile éendlgiszdtais (mtodietonie begrnijppien
ilalngön (talen tooëflt' iNiiervtoor wajairlljik tootg toilet
lleir antodiemi (aialniglelegdl ite zijhi!) z/uMien igtere-e-
i|k iinsteralmien. rmet de tm.éeniiirife' idler lalffdleefliiinlg
rritoWMalnldi, 'dlait éllk vato idfetzie igtaotote groepen op
■giainig -van zaikieni dmtvOtoacK betototont te hebben. Vod-
de ip<rtoiv?lliilc<Me rwot' tiia dlait innogelijk. lik toéb 1/n
eomte tanltilktdl ndjteieingiet7;é(|. .diat het bast/urur ,van
PjEONu gell.'.^gdi ils liim toainldjerii awi idle Pirovdinjciial'e
.toni, die Godlnpailteemde iSitaitlen: en «dien raad' van toe-
'bt op 'die pnotviinioilalle' toédlrijfVenj. Nto wlbrdien de ver-
Jeir.ürilglen ;viain P.no-viilrJciilalia Sitlaltlen ien, Geidepuiteeiidle
'ion isamènigetsteLdi Op idle <wdj|z,6 Ibij: die iproMnlcMe
vototr|gi«sdhnie(vieni. IBecsltlujiiriidleals ivani (gtemeenitien en
nisdhia/pipen en (girtootiinidiuistiniielellien zoililion hiet inia
epvaiÜIngon!, weillkle mu .reedis dto' de Tweedie Klaimer
bi ila'iiN-ionv^iitegemwoloindiilgjiirug izijin1 otpgedtaiafli', wel
ito toot toOotdi Ikr.iiigien Ibdj idle eeri&t(vo:l|g!ende St'a-
'leirlk.iiezilnig' ite tmaJchiten eten olf ineeir Slfiaitlenll'adien
tkozieii te (kflUjl^en Ibepialaildlellijlk rvoor de betolaaibi-
dor !belki(n|g|en Vaan idle .pirotviilnicaia.l)e elecllMlcditellis-
vm/tedl^idliTilglbedlrtiJMen. Ln' die iSrtialÜenveiigJaldleritog
Ih'ét Volofli ■votcir die (vonivuldiinlgi vaan die wiensictolen dier
.tri'Ti'tifiillls-den waker-ranlwiiJlkeila imiOiéllen ikojmien
dte «ttalionllleidieni, idli'e imett to^ét ooig OP het .adtgieanecn
viniedaad toefllaaig aljtnl gekozen. Veel imdailder anog
odk aruaoir één1 oolglenibliik ite Idieniktón aam ibefliain-
'■0TttietciontvvvJoindHteiiinig; onkli«r -die s!ecM« «ets ledlen
•wiie.pmeer'd.e Staten, dlile dloar idle ötaöen rudlt hiun
Ueni 7-Jjm gékozleni. Evientmto1 dis aiaiar de wet of
•t.'iisicih. imMgieddjk 'éen Itijjdieildjlk ztittitrngtnieaxiien Imi ddle
diolar bedamiglhielUbonldleni uliltoluilttend' votor d'e
adiélliinigi valnl idtila eaalkten. Hiét wiame 'zefteer odk otn-
tenlstcthlti PinoivtocMie len Oetiiepoiiteerdle 'Staiten moe-
ibWJ|v|enj icdlildges, idie gelieeil' zelïstamdlilg' en mot
al oOg! OP "hdt allgiem/een .pmoiviiniciiiaia.i1 béliainlg Ibestoii-
wat 'dlait (bellang ivondlent. Zij, ihébben Voorildidhitiinig
abdlig valm olhidieaieni onidiem wlile 'die naad) viamitoetwiietot
laiöir wij Ofik tzijm helt}, diie, dveoiztenidle alle bélanigien
mi die pnovildci'e liav lltfumi getoeedl, izOndeir dailmiengting
ibt amldierten en valnl lalgpjmoeni .srtanidlinuinit bezden h&b-
iR u.ilt Ite miaiklen df Ihèitgéen anidlenen voOr 'die betoar-
giwg 'Viam. léen ib ijlizoimidi-eo* béliatn(g! vienisctoen inliet
itgonis ihdtt afllg-enni-ee ni iprovdinlcliJaall' be.llamigi moet
bildlon adh-tèbwlege geflaten, ziedt» ook ia-is toet igieldit
in '.Oor idle (proivtocde zoo "hlaogisit (gjewtiictotdg belang
is dlait 'd'eir e'i'eotirliT-iitéiltisvioonalienlilnlgi (Wfiatimedie ïk
1/üuiu.rlijlk. aidjeti wd«l z-egigteni, dlait die zellfiéllamldliige be-
xrdleeliiirg .viainl b^eigeen toot' (bij.zonder belamg
Si'üi-t gebieeil aeto tolumt geadlctoitisfkirtlnig onitjtaiolk'kien zon
njg-m zdjia)
Geinoefll viinidlens 'Süaiait bet mét dien ra,a|dl vam. toez-ildhlt.
aar füreedlt toet bUjtzOnldleir iWelaing idler eJeatirlilciitedits-
(w d'e?*
Op d'«n vooïtetxnd. N^tthi^^ijlk z*d' rrwn Ha ddfen ra«d
mét oiprettcd'ijlk het süigsfti^en prOvimclaia" beï&tig cnst
voeitien 'tredien.,, miaar behialrjtiiglimlg, vam toot minder rui
me badlrijiilébellabg (dik zieg allwedier: tooe 'hootgat be-
iamigtnijlk diiit dlam» oolk zij beihloort. meer uiitisiliuditlenid
tot zijini itialalk. AlainJ die vemvullilitng vato dl ie luaak be-
hooWen tndert. aO.lelen v&rfoegenwoondö.gifrra vam die pro-
vdlntóiiei, imalatr look vexttiege nrwooirdii|g)ein& vam. geimieien-
Öem, iwiatemslclhapipien) en gtrtotortiiinldtuisrtiriieoldn medle te
wierlltlen 1). 'Die weit verihdtnldOrlt1 dlait Inliieit en hot bogiln-
•sel is Urouwtens iwlalt die gtemneenflen betreft dmi die mter
jinfamsteiittiitnjgr vairn 1919 reeds dbor die stat' enerklenxi,
dloordlalt zij ieéni liitii vam dien maialdi' v. toezdoM benoom-
dien oip laiamlboVeOdrng -vam die '«ifdleélrilnlg Noomdtool'lamd
dor vereendgimg vami NodOrfiainidlscIhe igeoaeeniten, De
•alfWleoMinig Noomdlhlolllliamdl iivienidit mlu pagtiiniglen aam. tot
toet toeikiomien van oon Iginooteme vemtegleniwobmdiiigiing
eni Hi dal1 mlalair mijm' imiéendlnlg zelkiem op dien wieg liggion
vjam) wtalterisctolalpipien len igmooitliinidluotTiioélen, ,o!h otolk
wialt hien laiamgaiait .ito) idleze riilcüiltimig iwertoaam .t« zijm2).
Vemdier gtilriig itoet dm die vodgadlemling «der laifidJeielimg
NlciomdlhioMiamidi vam .die 'verleienilgümig vam1 Niedietolainidisclhe
igeimieierullen idlafni oven idlo if iiml'amiltl eelo mooaJl .Ijk -
h e d' e m|, waiairtiln! toeit beidlrijlf voiikeealt.
Etr woridl lop ge|we|2em, dlait to^t ibodirijlf mdiet aldoen
Ötoor bieit te klalt of miolg dm toot gehieel nileit itoeisltaiam
vato idle ivoXhoolgJing (mot 50 pic.1 voofr idle maxitmiale
bellaJ&tiing geilidle.Hijk aictotemop wals gemalalklt, xn'aiar dlat
diilt otolk toet gevolg -lis vatni idlei ihOogö aiamlLegkostJen dier
velie we-iiklen 'im. d|en oniiéiistlijldl. IDii.e koisltlen izijm izoo
Ihoog, dlat, lallls zij' getoieeT (tien -liasrtie vato toot bedlrij'f bliij,-
tv)en en Ventte /en la'fllolsisdlnlg oip iail dfil'o imlilliliioenien idter-
totall/ve ud|t dien stirooanprija moeten waiidlen betstirodlen,
vialrï oen toéhidomliijik itlaraelf votoir dien istónoomverbruiilker
'ndlmimer (Spmalko zaü' kiummien zdjjni,
Nog eten aimdieme oorzaak welkt Ihlemtoie tmedie, Men
zooi idle 'pmovünjcl'e NoomdtoolflJain/d1 wat die olenitlalbd'lmtedt
betmeiftl, /kiumto endmidieélen itn) id/nite igrooepen vam ge-
miéen/ten: ivemaongingggeMedlen met zeer goödle fimiam-
cdeele .resulltla(tlen (Amistendlalmi, Haiarlllem),, venziorigliinlgls
gelbtbédlen iniat goe.dle ifimlainlcaeeiliee reSu'lta.tlen .(die Zaaln-
stireek,, AlUkmaiaoi, Hi'lversuimi, Heldler, Biuissum enz»)
en verlaaigimgsgabiadlen im'et mlilnidler goëdle (fdtoamioiie-e-
'31© .resultaten (Iklliéi/nie sitedien en pllaititeüialnidl, idloor toet
^HlaandléliabOiadl" alamgeidiudidl allls l„Ne^ng1en|s^P)alnolctote,').
Nhn werken Itoit 'die galitiiidledijke bedrijifisu'iltkjotnBten ven
toet P.iE.N. wel1 (med'e idie „jmitodler igoedle" gebiedlen:
De ,jgoedle" gebiiedlen gemaiken mlu, atodiiien zij. miiette-
mitn/ laam. toet P-EcN.. iden wietotóelijlkien klootlpfnijB moe
ten béliailen (inlog, aiflgezilen vato id'e ite toiooige aiamSetg-
koëtieh ito de cmiLsliisjiareni),, o|P ombiRilijfke wijizie uiffc
hiuin eveniwiietok Hét gevoülg zoiu ziékier aijmi, «dlat ooik
niai die vertooOgiilng van 50 pot. voor die imiaxrilmialle b;e-
kustiilng een .nlieuwe verlhotolgrilng imoest ipillaiaits hebben,
vaolnalL, talg gelVolg vam. de leacptaiitiatiie idier tmitodJer goie-
dlei, miiieit edhter vami de raeem goedle gébiiedlen.
Zlall miu toet bedmijlf rvfoior. 'it vervolg w-eldeir iop codle
leegt iwlomdleni geisctoloerildl, dlami dillon/t vami die laiatnleglkos-
l'tien in' idlen oniislilsifaljd' zotodiamog Ibedfrag otom'idldie'llliijk
-teil) Hasfte vami d'e afligemieene pmovdmcilalie geldtmidideten
I te womdlen laigesctoreven, dlait toiet P;E.N. voOrtaam
aami .golede" vemziongilngsgletoiiiédlen wedler itegfen be-
hwnüjken Ikoéftprtjar iïrtkm to teüösa j
Vftrd'or moét de t"mvt.7- db i
heele jKTOfytotoi'e. vb^replen. Amsterdass cn
Hiaarlem, wiotlaleix beAdhr wd e%& géheelL Tolt een-1
ziélfdlen betooorlijlkeni k'ostlpirijls .Voioir -dlait getoeele ge
bied) diilenien dlam1 ooik attie dleeillen tvato dJait gebied
diuö itevtens Amalterdlaaii en Haartem imedd te wer
ken. Biijlklt zjuIFks miet (mogeiijk, tiloioir de aifzetgetodie-
dlen Armisltendlaim en Hloiaaüem' ta die lexpflioiitlaitüie te ibe-
treklklew, dlam1 mu/lllen ook. die /vettiliilewenj, welke jaiaTtojks
omttlsiiiaam), Idlodavllalt wed1 die jmimdieir goedle" en miét de
,p)&&r> goiedie" gabdiedlon dlotoór toert. P.E.N. geëxploiteerd
worddn, getoirla|cihit bdhoiojreii te Wondien' ten Jaste vam
die laUgielmeione ptoovdtnlcdJalie geldkwididlelQni, of iwel aal
oen dlatel .vami Idle '^'alnilicglk'odtlen (tien toetooewe .vam „Ner-
geais-Paroiclhii.e"' reédls dadiedijk rtten leiste vam de a'ïge-
.mieono proiviinicdiailie gedJdtooidldlelion moeken wonden aif-
gésdhireveni.
0|p dlezie wijze meent die la/ftdieeMnlg NOondtooH/lamid
der veméeng.img viann Nedbriamidlsctoe gemeenten, diat
het PvRN. oipmiileuw op getactodle (baaiig diiteiut ite wonden
oipgf.'oieti. Maiair dVenzeetr méemt tzJJt, tdlajt (Vam. meelt tact
aiain aille geonieienltleni, wiaiterlscihiaipiPlen en grootliinidlu-
istttieeillenk d'iie idle .50 pelt. verhoogüng voor die maxiL-
xnjftilie toéBastÜmg nog, miét betialien, geen ootgenbüik lan
ger aniogeni aiamze-leni diaiamtoe .eitoldlediijk oiver te gaiam.
lammie-ri» iils odk, vvamtoeer inien idle: ivemMieizien lim: die. ,mi^
dier goede" göbiedlen budltlen ibleisictololuwimg QJaaiti, die
vedhoogimg omgerttw^jtMid' moodteialk'éWjlk, <nog daiafrge-
Uaitien dat 'eten deel vam hen, die de veototoogilng mieit
toeisittomdteni, zelï itot dlile mimidien gegoede" gebieden
betoioio'non.
Het ligt 'ovemigenls vloloir die' (toatnidj, dlat ih'elt bedWJIf
zaJli toet >een mtiieuwie gopdie klam® vam. éliagen biéden
•miai Ihiet m.eimlen vam1 diëae maiaityregelen oiiiet tnlog mlag
blijvten toelzwiaiatnd!, -miertl die alm 1917,, 1918, 1919 'en 1920
óp die gewemei exipIHodltiatóe getedfen venlieizen «Vam' miaiair
actoiaiMÉnlg; tegen die twee mdflliioteriMgtuilden.
DÖit zijto zéker idbomtrusOendle onalatregeflien .wleïke
vafm de öxlgeoneene pmovilmdlate gélldlmididleOen ibeillam(g-
•rijlke olffems vrlagem SlteiLldg zal er wél veaizet tegen
kdmien. 3) Mialam even léteÜUig méén ik, diat «Heen dioor
dimgfrijpenld) ten Iknalctortdig. oipji*«dten wa.a.r<bij vbor gelde-
lijke 'olfifens'-ulift die- (phoviinlcliiaflie (k.ais niet wordlt terug-
gedleiiinlsd!, hiét (bedmijlf ilsi 'te nédldlenu Zbbaüs die zaken
thiamis gaalni dis verdler voolrtwerfken rniét aniogelijk.
étnototmveribnuiilk voorn venltctotilng ;en votoir iimdlusüniee-
lie dtoelieitodlent izij. kutonten im'dien toert, toedlrijif mfi'ét 'dlaor
die prtolvünicie zielve gedldleüÜjk wiomdit' 'ontllast, dien fcast-
pmijis inlilét tamgeir bétiallleni 'liet P.E.N. zou aijm' klllatnltlen
maöcto zien toieengiaiaö em> auolg, vemdlere inzünikdlng wiame
aJTiiéen te vemwalctoltJeni.
Omize sctotoomie en. weHJvatoenidle ipoiovtimcie ©at iln1 dien
moedilijlklen sMJidl olmi totot' eobnioimdiscto Ibestatami, weillke
dloom velen wtomdit venwaictoitl, izi'cto zoinidler éen goedle
I eiliécitmüc.it'eiitlsvoiomzilenlilng, mii'et ilciummien ihiaimdtoaVen. Ik
'toeto reed© oeaidler ganeg: dlilt bedrijf moet etiagen, d.
w. a. hét' disüto toet lalligemeen ipmovimidiaial befliamg mio od
z aIk e(l ijlk d,a t toert! ©Q <ata> gU
Mien (kaïn. toertlnejuirten ©oimimlilgie idüJnlgjerq, welUkie Ibij
het PJE.N.. zsijtn. votoftlgevattieni, maJan regeemen nis votor-
uitmiteni. Hert. oog mlag miiietl istieédl» blijven gieveétgid op
hietJ veirtledlenl, 'hiet arnoet Mnlklkjen ini de toekomst. Hot
Wsd.i5r ksitótotiS .Dat fe, om^
ta tijdieiï, iwfiSSa de tidg&iNÈ
vertoornt, te gaiam oobtttien dto «ak ton ibjstoto, getod-edlenidle
cbodfcöalkel'ijlklhiefLd: imi (toet aiTgemtotoni, gébiiedtendle mlotod-
(sak-efliijlklhtoliid) olok voor Itoet prioviinlcdiaafl totoeCuiuir dto het
toijtzomdlear imiet Ibétreklkalng *üat toert. PJ3.N.
Votooflloopdg mieten dk toUemm'edle anijto belsctototowiin-
gen itlen laam'zöien tviamr toet PjE.N. te (moeten beëdmdttL
gleiu 'Br tziall zieker wied r.e»dlen léijm mlaJdleitoiamid] oen »n
ander mog vetrdiem otodler die todgen ite ©iien
Pnxmerendl
3X KOOIMAN.
1) Of en op wélke wijne ölit Ook ddtonlfc te geectodie-
dlen dtotor vertegienvtoOrdöigems vam1 toet personeel zal
dik ittotaiofs mdiet tnlaigiaiato. lOfmliamgs bijl (die betolamdlélilng vami
het proviinlcdlaial' almbtleniairenregi'emenit, lis dtt pount
door .esendgje tstilaitienllii'edlen mlaiar voren gebmadht en Ge
deputeerde Stlaitien zmflülen idlalarolver aam die Staten inog
toetolben ie aidMUseeaton»
2) Mien! -voedt ihiftem wédlenj, toiertJ igémjiis vami leien Nlotomd-
Hotlliainldlsicltoe vemeiendlglimg vato wiatemséhiappten, imlger
rU'clht fbdj'v. omgieveer Op geQlijlke wijze aüls die gemeen
ten.
0) BDetti Hiamldleüisblllald! kwlatmi lall! dtaidleQUlk mia idle verga-
mitngi «dier lalfdieeflitag NOomdlhioilliamld) viain, die vemetonigdmg
•vam NedleoHlamldlsctoe gelmeenten dtrü vortzat tagen dia op-
viattHiOa. dlait ook Am'Srtlemdlam laiam' ieeni behoorlijken
kolsrtprijls vOoln heel' idle ipmolvdmlciie dlilent imadie ite wer
ken. Helti iHlamldledlstolialdl gaafitl er Idle voomWaur laiato', toet
pliattrteQlainldi dlata mialair vam eléclttrtMteifti veaislbolklen te lla-
ien. Helt pliaitteliatnldl Ikiafn' ziiclh wel bl'ijlven ,/verlicto-
ibenf1 miefi ipétiiioiléuim len ciambdid'! lEag „jVedUMit" dis deze
grlooltlsteedlsche opvaitltJilng tziefloar mleit len zij getudgt ook
vatnl biltlter Wedtalilgi 'eojklentlélijlklliiedidl vam. 'dien gmootlsrtie-
diellliingi vloOr tol helgelen toet Vami toet' pllattitelamjd. proffit
te ent. 'Het Hiamldlefllsbliaidl moeöt elen diergelijke «ctoed-
diimg tuisscto enlAimiéteirldlalm en (hiet overig diael Vami idto
pmolvimJci'e miilét .iln. idle (hiamidl weiiken. lik kom er mog
weil efön/s' im. 'etorn affizomicDaill'ijk lamÉkel op iteriug.
F.
ROMAN VAN HULBERT rOOTNER.
foor Nedeiland bswsikl dooi W. 3. A. Roldanus Jr.
UITQ. W. DOS HAAN, UTRECHT.
„Neen, doe het niet," riep Shand uit „Het ls niet iets.
lat naar binnen kan schieten 1"
Zij kregen het kippenvel bij die gedachte, welkje
qjn woorden opwekten.
Vlak naast elicaar stonden zij met hun ruggen naar
tiet vuur te wachten op wat er verder gebeuren jzou.
Een lijd lang hoorden zij niets dan het ruischen der
k"imen. Zij begonnen zich meer op hun gemak te
len. Plotseling kwam er iets door den schoorsteen
iter hen naar beneden, kwam op de haard terecht
[ta deed de asch uiteenspatten.
De vier mannen sprongen met één gil van schrik
één man vooruit. Omkijkend zagen zij, dat het
hts een ronde steen was als die waarvan de schoor-
im gebouwd was. Maar dat deze door een heel
teluihiijke oorzaak had kunnen vallen, verminderde
don nieuwen schok van hun overspannen zeniuwen
juo' Klappertandend bleven zij bij elkaar staan, el-
pnaor met -verschrikte en schaapachtige blikken aan
kijkend. f
„Lieve God P' prevelde Big Jack. „IJ» of geen ijs,
morgen gaan we hier vandaan."
„Ik hel; nooit in iets dergelijks geloofd," bromdo
Shand. „Maar di.t is me te kras."
„We hadden hier nooit moeten stilhouden," zeide
Husky. „Het zag er zoo onheilspellend uit, die ver
aten hut met .tot ingevallen dok i Misschien ls degenie,
<Jie hier toe! laatst gewoond heeft, wed vermo
De jonge Joo kop niets moer zeggen. Met een
doodsbleek gezicht en over zijn geheel» lichaam be
vend klampte de groote kerel zich ais een kind aan
Bhand vast.
„Bliksems," zeide Big Jack. „Er kan ons itietsge-
Oeuren als wn bij elkaar blijven en het vuur aan
houden." In zijn stem klonk minder vertrouwen dan
in zi*n woorden.
„Al het hou< staat' buiten, stamelde Husky.
„Verbrand het huisraad," opperde Big Jack.
En de daad bij het woord voegend, gooide hij
«jn schommelstoel op het nog brandende vuur, dat
du hei begon op te vlammen en iederen hoek van
de hut verlichtte, wat hun meer vertrouwen gaf. Ver-
aere onheilspellende gel&iden hoorden zij niet
Inluzschca bi©«I de vijJJde ïaan ïotstig in rijn hoekje
COMBINATIE Of.BK. BERVOETS
COUPEUR eiken Donderdag aanwezig, tevens met de
PAASCHTENTOONSTELLL1NG.
slapen. Degene, die in een kamp vroeg naar bed
gaat, moet door alles heen slapen. De anderen Letten
niet op hem.
De tafel en de kisten volgden den stoel op hiet
vuur. Met hun vieren bespraken zij fluisterend wal
er gebeurd was.
„ik heb het gisteren het eerst opgemerkt," zeide
Big Jack.
„Ik ook," voegde Husky er aan toe. Wat heb je
gezien V" r
„Gezien heb ik niets P' Jack keek angstig om zich
heen. „Ik weet niet of het goéd is er over te praten,"
pirevekle hij.
„\Ve moeten wetpn wat we doen moetjem,"
zeide Shand.
„Nou,het was gisteiren op den dag,"' vertelde Jack.
„Ik (had naast het voetpead aan den overkant van
de kreek een klem gezet voor bunsings en ging kijken
of er wat in zaL Ik was nog geen tweehonderd yards
van den stal, toen er iets zachts op mijn achterhoofd
viel. 11c schrok me half dood. Ik keek onmiddellijk om
wfie het gedaan had. Er was niemand te zien. Ik
doorzocht dat plekje van het bosch goed. Ik weet
positief zeker, dat er niemand was. Ten slotte dacht
ik, dat het misschien een zinsbegoocheling was. Tot
ik bij >de klem kwam." 1
„Wat was er op je achterhoofd gevallen vroeg
Husky.
„Dat weet ik niet Een stuk van een graszode of zoo
iets. Ik had het te druk met te kijken wie gegooid had."
„En wat was er met de klem V vroeg Snand.
„Dat wou ik jc juist vertellen. Hij was dichtgeslagen
en er zat nog een schacht van een gans in. Nou vraag
ik je of een wilde gans niet te vlug is om in eén
klem te komen. En als dat zoo was, dan kon er tocli
geen veer afgerukt zijn door het achtereinde, wel Y"
Zij prevelden verbaasd.
„Ik, begon Husky, „was gisteren een klein eindje
van de hut in luet bosch aan het hout hakken voor hét
vuur. [k 'reeg hat wurm en trok mijn rooden sweatnr
uit en legde dien op een boomstam. Ik nam een arm
vol hout en bracht dien naar den stapel hier bij de deur.
Ik was geen twee minuten weg, maar toen ik wéér
terug kwam, was mijn sweater verdwenen. Ik dacht,
dat een van jullie hem wwgenomen had. Weet je nog
wel. dat ik het 'je gevraagd heb Y Ik heb er bijna een
uur na8r gezocht. Toen Kwam ik naar binnen om te
eten. Wij waren hier allemaal bij elkaar. Ik stond het
eerst van do tafel op. En toen ik weer bij mijn bijl
kwam, lag de sweater weer op zijn oude plaats. Kun
nen jullie er bij f Het wes zoo vervloekt gek, dat ik er
maar niet over gesproken heb."
„En wat héb jij ooéetrvcmdesi 7' vroeg Jack aan Shand.
„Toen fk vrajtag oever eindje opliep,
I
is er iets heel raars gebeurd, ik had oen gevoel alsof
ik den heulen tijd. gevolgd werd. Ik kon het niet van
me afzolen. Wel een keer of zes heb ik m© plotseling
omgekeerd en ben ik het bosch ingeloopen om ta kijken.
Maar ik kon niets zien. Geen lawaai was toet, maar een
geklikkak op den grond, dat ophield als ik staan bleet"
„En wat weet jij V vroeg Jack aan Joe.
„Ik heb het al twee dagen opgemerkt. Maar ik kon
er niet toe komen er over te praten ik was bang dat
jullie me zouden uitlachen. Ik heb hel een paar maai
IA het bosch gezien. Een keer heeït het gelachen."
„Hoe zag het er uit vroeg Jack.
„Dat zou ik je niet kunnen zeggen, precies een schim.
Vanochtend was ik me buiten aan het scheereu. Ik had
mijn .spiegel aan een tak dicht bij den oever gehangjan.
Ik was door alles wat zenuwachtig en gaf me een jaap.
Kijk hier, je kunt Jiet no^ zien. Jk ging naar binnen
om een pleister te halen. Ik zag jullie allemaal de
kok was binnen, Jack en Husky zaten bij de deur op
het ontbijt te wachten en Shand was in (jeu stal. Ik kon
hem dooi' de openstaande deur zien. Hij kon niet
heen en weer naar den boom gegaan zijn, terwijl ik
binnen was. Toen ik terugkwam, hing mijn spiegeltje
er nog, maar
„En r vroeg Jack.
„Hij was midden door gebarsten."
„Lieve hemel, een gebroken spiegel." prevel dé Husky.
vJk heb hem er laten hsngen," zeide Joe nog.
Inmiddels waren de stoei, de tafel en de kis ben op-
Sjbrand en toet vuur 'dreigde uit te gaaan en hen in Inert,
alf donker te laten een allesbehalve prettig vooruit
zicht. oenigc wat nog overbleef was het bed.
„Wat zullen we doen f' vroeg Joe zenuwachtig.
Wij kunnen het niet uit elkaar krijgen zonder een bijl
en dié ligt buiten."
De bUk van Husky, die vergeefs de hut doorkeek,
viel op den slaper* in den hoek.
„We kunnen den kok hout laten halen," zeide hij.
„Hij hoeft piets gehoord."
„Prachtig," zei Joe opgelucht, „en als er buiten
iets is. zullen we het van hom wel hooren."
„Hij izal zién, dat we alles opgebrand hebben,"
bracht Shand er tegen in.
„En wat zou dat dan nog Y" vroeg Big Jack. „Hij
zal het pok zien als hij wakker wordt, tin dat gaat nem
in ieder geval niets aan."
„Hé, San; f' riep Husky.
ï>c liggende gestalte bewoog zich eindelijk en ging
knipoogend rechtop zitten. „Wat moet je Y1 vroeg hij
boos.
Zoodra deze. jonge, man zijn oogen opende, was
het duidelijk, dat er een nieuw eieimsat in de situatie
gekomen was. Er was ee^ subtiel veafsehil tuao.chen den
kok en zijn meesters, da* makkaffibsr te ilss dan te
AmisJtieaidhlmi, 5 Mlalaatt 1921'.
iSlpdofiitriisme en hoe Ihet icxmtisttoiDldL Wd» -dlaiaaioveto fiettis
wiiil Lezieru, Ikiam eijln (hlamt opthlaliien üto iJlofseipto M|c Cialbels:
SlpainiitiuiaiTsmi, «at Porp'uliair Hiiéfary foioimj 1847.
Aimeirtlkiai ais toét gieboloirtefllamlcl] vjainJ Idle gptürlirtliistoeii,
tolf .Diever viato 'die kiDqptg'eestien. Eau hoe !b|ékien|di .wiij er
oiolk 'allllfèn .mee 'zijm|, «bolc£h iztiitni die kQJoippenidte igieestjver-
sclMjmijlnigien veome Maan tofu|d|, tntolgi geen ivijfi en zerven^
itlilg jialato
In 1848 Ibrlaiclhltlen z-ij; toiuto eensate (belzoelk iaiafn: toét on-
dleattnaiatosiclhie. Een "uitenat IklLeolnl dkxnptjle tolajdjdlen zij
e.r. ividow oiii(t®e!k!oEien|, HydlesrviOllei, inilet zoo (heel ver
vialni toét Gnltlaa-dlomeér en die Ndlajgiaalai-wla'teirvialL
(Hyldlesvilflle wlaia, en als .walamseMjitol'ijfk, nlietis idlaan leien
boeWenid|oirpjia 'Elnlkieflie WilentlaüiDen viaai. (huiizen,, (beiwloond
dlooir menèldhen!, dlile eBklalaJp laÖHlen (klendleni, (n(aJaami en
violoinniaiaim, verdiédJeni en violoiriiiültiziilctoitlen. Qeitoeiianjen
hlaidJ amen ea* ndlett rvolar edlslalatri.
'Ilnl dien wdlnlteir wainJ 1847 itloitl '48 Iwioanldie dtn Hydias-
■vlLlllie iéen fboetr, tgenalaonid' 'Fooc0 Jio(haii (IX Fox, cm et zijin
giecJilnL Mlafat Mrooi/w en twee Ikindleileni, Gcnétla en KiaJa-
t jp, opn d'e tnlalmen imlalair op Eij|n) HblDMlrildiscito ite <n&g-
■gien), itiwée' aneölsjes Maoal ivljlMlen en .tjwialaillf jaar Ooidx.
Tiwiée atoidlene (kündJealen toaidldlen toét ouldlemlij'X (hu^iis 'al
veirülaltlen), éen tzlololni 'EXavtiidl, ddie dtn' idle tofuiuoit •wloocnjdle',
en .een otu'dlecro dtoictolteal, Déalh Fdahl, Idlite iwiél' toekJend
zou vvloiildlen im idle ispMItiDétlilaclhie wetneflidi Leah was,
zooalfi1 toilt toaiaai laicto'teTlniaJaimi IbQiijlkrti, igiertiiioiufwdL Ten
tijidie viami icctos -venjhlaiaDJ wials zdj1 wedjuwei, en iwototodie
te IRoéhésrtier,, wlalair ©ij: tmiuzdiékfleislgen iglaif.
iBni Déceimlbeir 1847 ibeitirlolk Jloihinl. D. Fox zijin iwOntog
to Hyidlefclvtillllia .Eeaislt igdm(g, lalles igoedi IDodh Hm Fetoru-
ejiil vnatn' toert; McQlgienidle jlaiairi (beigjocn' die elLenldlei.
GetolenimEfitotoiig; ©ékillofo weeaMotnlk nu din dietze, dSan
dlni idiiie kialmea1 -viaini toét WuKls, idJodto steédls Imi .een .kiaaner
.wlalatn idle imjedlstje»s wtairlen .ls AMomidla, iaHis ®ij: ito (bed
teigleni, wiais toeti op. izijlnl eolgiéti
Vladietr Fox (giaif ein «ntiJert. tou, wou er tndiets Mam. Ihjoo-
nen. Moedieöi Fox Ittnolk ihét' ziicto dlaiaoientéglen gewél-
idtiigi laiato. lEinlGm etai en .Kiaiajttj'© wiotodleir lbo ven wioinKieir.
tolaididlön Idle iguotoltisrti mfoigiéliijtkte isdMIk dto.
BIliijRcJblaiajr wtelren ©ij: fbelildJen imédiiiuttn. De eeoste uilt-
•vjeiikocnenteni Hét Iklatni nüerti giazégdJ wtocridien, diait de
méii9j.ei9 die thololgie eer met igiepfalste eomteft en wialaav-
dliiglhieiidl Hni oinltlvlalnlglst nlalmlen.. ItoiteigienidleelL izdj siche-
nlen (lualato (miédliiuaniSclhla|p te toéséhouiwen ials een ver-
•mJalkiél'ijik tsltulk ispeefllgoédl lEto anoedJetos toiaiair iwias dn
éérn wéék wit.
Een irfait tolf -een «ünldlen IbééStl, Zeüi Jiototo D. F.ox imiiin-
aiéhltemdL (Mlaiaai izijcnl Mrouwi ibleééoig|dlé, dlait dlait tnfiieit
wialair. (kiotol zijto. Raitltien klolnjdlen arfcctolilen 'kffipppen;
mialair ze Ikotoidlen ttiocto zékie© «gieen 'amJtlwofojid' gevfen op
Viiaigent, düe touini igiaéteLdl wiecndicru.
Hét iwetodl éen jla >en meten isipoMjie. Zoovéél itiikkten
vtoor jiai, zooveel! votoir (meent 'Eto itoten -weidi het jpiaa
göédl Toten IkJoiri"rnienimiét'dle geestien ptoalten.
"W|ais die igiéeist die «ztiiefll vami eten venmtooaldte? Jla.
Wiais ih'ij dim Itoet touiiis vienmtotondf? Jiat
Wlais 'hJiji (dlalaai lbe|g|iiaiv!en? Jiai.
omschrijven was. Er bestond aan geen van beide, kanten
sympathie. l\' r
Blijkbaar was hij niet een der hunnen en verlangde
hij er ook niet naar dat te zijn. Sam's oogen, hoewel
nog' vol slaap, waren toch omzichtig en behoedzaam.
En achter die behoedzaamheid was iets als minachting
te lezen. Het leek alsof hij heelémaal alleen was in d/é
hut en onbevreesd.
Hii was eren jong als Joe, maar woog waarschijnlijk
een dertig pond minder dan deze. Toch was Sam geen
zwakkeling, maar rijn tengerheid kwam in dit ge
zelschap meer uit.
Door rijn "oogen viel hij het meest op. Zij waren'
diepblauw, verrieden standvastigheid en schitterden
dikwijls. Zijn mond wedijverde met zijn oogen in het
suggereeren van opgewektheid en flinkheid. Het was
een soort mond, die dicht kon blijven als het noodig
was. Hij had dik, lichtbruin haar, op het kantje van
rood af.
Hij had door die tengerheid en vastberadenheid iets
over zich, dat sympathie wekte. Dat was het voornaamste
verschil tusschen hem en de andere mannen.
„Wij hebben hout noodig," zei Husky arrogant. „Ga
het halen f" 1 t
Een oprechte verontwaardiging deed zijn slaperigé
oogen gloeien en fonkelen. „Wat beteekent dat Y Het
staat vlak bij de deur Moed je me daarvoor wakker
maken T
„Zoo f' snauwde Husky. Ben jij kok of niet Y Waar
hebben we je andiers voor gehuurd.'f"
„Je zoudt waarachtig gaan denken, dat jullie me
loon gaven, als je jou hoort," antwoordde Sam. Ik heb
mijn eten en dat verdien ik meer dan genoeg."
„Jij hebt, wat ie bevolen wordt, te doen met wat min
der kletspraatjes, 'aeide Husky dreigend.
Op dat oogenblik kwam de meer diplomatiek aan
gelegde Jack, die vond, dat een ruzie tot minder ge-
wenschte verwikkelingen aanleiding zou kunnen geven,
tusschen beide. „Houd je mond, snauwde hij tegén
Husky En op verzoenenden toon zeide hij tegen Samj
„Je hebt gelijk. Husky had ie niet wakker moeten ma
ken. Maar nu je toch wakker bent, kan je het bout
wel even halen.
„O, met alle genoegen," zeide Sam onverschillig.
Hij gooide rijn deken weg. Zooals zij allemaal deden,
sliep hij meestal gekleed. Hij trok rijn pantoffels aan.
Dc vier anderen keken met slecht verbolgen aan(uw-
achtigheid naar hem. Het contrast tusschen zijn slaperige
onverschilligheid en hui* angstige blikken was treffend.
Sam wai te slaperig en te gcpïikkeld fem dadelijk op
te merken, uat cc iafeÊ cn H. stee! y.-rdweneai watfaoj
Zijn oogen uitwrijvend, g»iag hij naar dto deur. Binnens
mond vlctekend ratttt&ëMc hij a&n hét slot. Ban LaQ
hij eindelijk den grendel en schoof dien terug.
