Alpntii Hitiis-
CORET's SPORTHANDEL
LAAT 142 TELEF. 452 ALKMAAR.
64ste Jaargang No. 6822.
UITGEVERS: TRAPMAN CO., SCHAGEN.
EERSTE BLAD.
De Paardenharen Held.
Vraag prijsopgave.
N.V. „DE TIJDGEEST
Binnenland sch Nieuws.
Woeps^g 18 Mei 1921.
SCHA
Dit blad verschijnt viermaal per week Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's m. 8 uur worden Adverteniiën
zooveel mogelijk in het eerstuiclcomend nummer geplaatst.
POSTCHEQUE en GIRODIENST 23330. INT. TELEF. no. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN
TIÉN van 1 tot 5 regels t" 1.10, iedere regel meer 20 ct. (bewijsno
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend
DIT NUMMER BBSTAAT UIT TWEE BLADEN.
Uit hert! Htomigiaiairscli' viam
FERENC HERCZEGr.
jH,e,t is niet goeldi, iwiamneeir rtueni zoekt in die heniki-
r nefrinigieni viami lamg venleidieni tijden; de -adlem viain die
onjheiToeipeüjlk vo-olrbijigielgiainJe «dlagieni w-elkit idiwiazie gie-
'diadhiten) ook oln) hiet hie-Mleinsto ixredmi
Toen wiji 1-ataitist verhuizen- mo-etetom oidt ons au/die
•fajmilie-lh'Uia heb ik m een donker hoekje van idlen
soldier achter de schoorsteenpijp ieen -uit teenen ge-
vioohJten wieg gevoinidlen, dlie voQ' wals met 'geel (ge-
•wbrdJen piapieren tem met bonten kindienroiinmel, Woie-
'Lenidi tu'ste'c-hJen de vens-chillliendle idliinlgien heb ik een
van iledier Igeöuaiaktlen huzaar ontldie'kt, wiens 'aanhliik
plbtseiing die sQudmenemile herinnering, uit mijn kin
dertijd bij mij opwekte, die tals oiptgejiaiagde veeMieur
rige vflindlers mij lomizwenndien.
'Die piaa/ndlenlhianeni held)! IHö-eweel betooiverendle ge-
dJachiten, hoeveel Itinldiebiijike audhten iwiait een over
vloedig geiuik, hittere teleurstelling zijtu iaan hein
verbonden.
lik toeto «dteni hiuaajar ln miijm hamlclen gienotmen en' hem
gereinigdl van ©tof en spinneweb. 'Da tijd heeft sporen
er top dchtergellaltien. Zijb) getólchlt wials -afschuwelijk
iglefvertd: onder zijb iversichioten gesloten uniform
kwannen de dradlen vtaim de paiardenharenviujllinig uit
kijken, maar de twee platanen lange knaap keek mij
met aijn hansche oiogieni krijigShaftiig aan, zooals een
invalide hield doet, wanneer hij; over 25 jaar zdjn
ouidlen generaal -weerziet.
Ik dacht laaln) de ru-wie v-echitptartijen, die iwe samen
op U MppenerU haidldlenL Hoe vLoigen die (bootzie kalkoe
nen weg, wanneer we met wild oo-rlogsigeschreeuw
tusschen) hien relden. (Miaar <nlelt alleen heeft wilde oor-
logs zu cht, miaan' ook diikwijls ediel óddergievoel' ons
hart in gloed' gezet Toen onze rioode kat zich in de
kiöuke ai in geen 3 diagen had! ILat'en zien, hebben
we eertijk geföwioTen, idiatt wiij! mi-et zouden eten len
drinken, zoioiliatnig we onzie vrienddn niet temggebracht
haddien, hetzij- 1-evenidJ of dood.
fWe rijn op reis gegaan, op avontunrtilker wegen.
"We zijn nediergediaallld naar de donkere .diepte, van
de -aaride naar dien köellien'kelder waar tulsschen spook
achrtigen ikliank gevende vaten, dia wtimterwortelit'jes
van mbede-r udtliiepen, ien' slechts -een door -een ismalle
opening Ik-omendie lichtstraal on"s de bbvenwerelid niet
deed' verfgeten. We zijb dapper'op don hbodzo-ldter door
gedlromgen, wiaiar in- de duiiistternds piepende batten
kruipen tusachienj het ritselende hooi.
De -kat (hebtben -we eindelijk ln het hodtSchufurtje
gevonden ln het gezelllschjap van vijf kleine -katjes,
die zij 'liefdevol .Likte. O, hoe andere, -hoe geh-eel
anders wias toen al-Les!
-Een jaar leek de oneindigheid, de grens van- ide
werelldl waren wiijngaa-rldlen op -die b-engij as, het huis
wias een rijk, die -hof een provincie, het duivenhok
beschouwden we als -een duizelig makendien ih-ooigen
tonern, 'het aschigiat onid-er den bakoven al® een hol.
lEen gebeurtenis van den Idlajg was -een- ,in do schuur
•gevoiniden ei, o<f het springen (van eien leeliijlken kikker
in\ het water: dn- het bezit van- -een blinkenden jas
knoop of van een patroodhuls voeldien we ons rijk;
het brek-en van- eon) ruit was ©-en- heel© kiatastrophe.
Wanneer we een nieuw -spel gekregen hiaddlen, dan
'beroemden we ons daarop tegen -die betwon-ers van- dien
hoenderhof, die dam met veel beteekenend gekJaJkel
-en met nijlddlg igeischlreeuw (hun meenSnlg uittenl
De kamerineujbelen waren stontane, miaar verstan--
ddige ,we-zen-s en -wanneer, we in kwade bui -een schop
tegen d-e 'tafe-l igiaiv«en, hebben we haar later stiekum
gestreeld, opdiat ze ndet boos zou zijn.
De met zijln staart -kwispelend© hond, 'de spinnende
kat waren onze vedwtende knechten, die vertrouwelijk
naai1 oma taekWalmen on met ge-maakte oinidierdlaniig-
heidi, -gee-uwenld' -eni Lamigz-aam gehloórzaiamdlen dan
lortZe op geistrengen- -toob gegeven bevelen.
-Uit die diepte van die bro-n keken bewonderende en
niieuwsgiiertlgd kin-dertioofden op. D-e ingemaakte
vruchten .Van moeder werden door dien zwarten man
bewaakt aan wiien wijl ndiet ztoo engl geloofden', maar
vjani wie we rtOch bang wlaren.
Do zon> de' heerlijke zon, straalidie isledhits zoo warm
op-dat ,we in 't gras van dien- tuin konden -rollleni,
de re-gen viel, opdat we onze papieren booten konden
lart-en varen. v
Ts -Avondls dn n-t dlonttcier -jaagden iwe voor 't hiuds op
-de itjoioirtniiig zo-eimenldie.kevers en wanneer de avond
klokken luiddlem, overviel ons op .eienis wond-ertijke
-looimhedld en zochten we den zachten sch-oOt van moe
der op, waar we met ons -tweetjes plaats vonden.
lEien poosj e -tuiunden we naar de blinkende maan-, ln
wier ischiijf de oude m/ani staat tmiet 'n bos takken- op
zijb rug. iEb aJlls valder met de biunen ©prak over oor-
log, epidemie, en beliasrtdng, knipooigiden w-e slaperig
teigen_ elflc-aar; och Wat! als wij maar eenmaal- in
bed zdjn, dan ikunben oorttog, oholeira en belasting ko
men-!
Als ik lknie-1 ,vooir idie 'omgekeeiide wielg, vensohüjnt
vo-or miljb geestesoog bi liang ve-rgefcen .kandierfdlguur
mijb zusje Vicz-a Ze stierf aab -diphiterlie, toen ze no-g
maar 5 jaar oud! was. Ze was 2 jaren jonger dan
ik. Vanidaagrof-mOrgen zal U al twintig jaar gele
den zijn, dat de knekelhand van dien dood dit on-
irijipe imiens-chebknoipijie afplukte. -De wOnde, idii-e haar
dood ibij' onls istoeigi, is al- -Lang geheeld, haar geilaats-
-trekiken^zijb in- nnijb geh-eugen, haaist' uHitgewischt en
sed-ert tien jaion heb ik .niet meer aab haar gedach-t.
fWbnidertijlk! Nu Opeen© zie ik jhaar weer voor mij.
Knap sterk kind, met veTgeet-TOiij-ntiet-oOgenbij 't
poaten -lispelde ze een beetje, haar hoofd -hangt
meest op haar schouders.
Eiilgienlijlk werd zrij. .Vaetorte gedOopt', m-aar groot-
mopden kon niot bevredigd worden dOor een voor
no,ar zoo 'vreemd' klirnkendi woorld en- heeft ze Vfra&a
genoemdi; ik ©leehts zoo: Vdczaczftcza! Ze wa© ieen
wai*m:bloeddig, levendig en -druik iklindi Veel heeft Ze
de 'keuken geisboept en wanneer moeder haar er
«liet, den lepel uii-tjaagdle, danlste ©e lachend idtoOr den
tof.
Ze hield' van mi| veel; verder was ze laohtgeloovig
ieder goedhartig -kind en wilde vooral een jongen
Zij was het dankbaarste publiek voor mijne
■waohtvooiroteliLingen op ituinlhek. Wlantoeec ik biafftT
vertelde over den Humn-enstrijld, dien ik dagelijks in
mijn iverbeeidiing m-e-t de Zigeuners' buiiten die ©tad
voerde, dan schitterden haar, ooigen'van echte'geest-
drtLft.
De arme Vioza heeft met wonderbare hartstochte
lijke liefde van mijn paardenharen pop gehouden.
De huzaar was het onderwerp taarer droomen, het
hOpedoozie verlangen naar den huzaar, heeft haar
jong -leven verbitterd. Wanneer ze iets fraai,
gro-oftoch, prachtig wilde noemen, zei ze: het is net
zoo al© die huzaar.
Dikwijls begon zij zonder inleiding (met een lang
zame, eentonige stem:
-Geef miji den huzaar
Kan je begrijpen.
Geef hem mij;, herhaalde ze zonder moe te
wotrden.
Grtlen niet, Vicza!
Jij grient zelf.
DaJarui-t ontstond gewoonlijk oene ruzie, die al
gauw het onderwerp ivan den twist deed vergeten.
De oulders hebben niet gelet op het eigen-aardige
verlangen van Vicza,, maar ik -ben er verder ook
overtuigd van-, dat een andere, ofschoon' precies -de
zelfde huzaar, mijn zusje niet tevreden zou gesteld
hebben; ze moest mijn huzaar hebben, wilens per
soonlijkheid op haar zoo'n betoovereniden invloed
uitgeoefend heeft,
iEtönmaal Is de huzaar toch van haar geworden,
Dft wonder gebeurde als volgt:
.Uk had mijn naamdag, 1) Ik kreeg een nieuw pak
en een gouden horloge. -Ét er,ken, idlat Ik or> beide
cade-aux wat te zeggen had: -da fout van 't horloge
was, idiat toet niet -tikte en de «zwakke zijlde van- h-et
plak is geweest, dlat j«a's, vesten -broek uit een stuk
waren en ik heb het 't toppunt van elegantie gejvon-
den, dat iemand -zoo alleen zijn jas .uit kan doen,
Itn id5e eerste opgewondenheid v«an mi.in blijdschap
liep ik met een van- vreugde stralend gezicht -naar
mijln in -d-e buurt wonenide «grootmoeder, om mij.
-Laten beki'lken. In den hof vian «grootmoed er stomld een
groot kippenhok, waarOr> ik «dikwijll® klom om een
paar keer ite kraaien. Dezen keer «deed- dik het «ook en
toen ik in mijn- feeistelijk-e stemming op 't -dak buk
kend mlijme armen zavaailde en met snijdende stem
builde, kllaipte Vi-caa benélden van pILedizier.
«M-aar we raakten onzen goeden zin gauw kwijt.
Vani het bok nlaar beneden kruipend, :bleef i-k in een
spijlker haken en helaas! aan dien elleboog van de
nieuwe jas gaapte een drie vingers breed' igtat...
fW-e waren ter nedler geslagen. Ik begon te weenien,
zus werd bleek in. haar -angst. Grootmoeder heeft de
lekkerste zoete koeken te'vergeefs klaar gemaak-t.
Nlaar het kwartje, dat we altijd op den naamda^ kre
gen, keken ,we niet eens om, maar met treurtg haaU
liepen we stilLletje© naar huis.
ilk voelde, dat ze thuis onbarmhartig recht zouden
doen. Het -goede hart van die laraie Viioza brak haast
van- mijn ellende, «toen ze naast mij' trippeLd-e. Op een©
greep ze mijn hand.
Weet je wat, Ger, schrei niet, ik aal het gat
naaien,
Kan j«e naaien, Vlcza? vroeg ik wantrouwenld.
Ik? J«e zult zien, dat ik het zoo zal' naaien, dlat
«niemand het zal merken,
•Dlat zei z«e met zoo'n groot zelfvertrouwen, dat ik
het zelf ook wel moest gaian geloolven. Thuis sl-oop
ik -direct «naar t hbutschiuurtje. Vicza draad-die net zoo
l«ang om het n-aai-tlafeitje van moeder heen ,tot het
haar Lukte de nooldige vbotiwerpen weg te kapen.
WeLdra kwam ze ook naiar mij1 toe met naald, ga
ren, met een reuze-kfleermakersschaiar en met zoo'n
-giroofJen Vingerhoed, dat ze -da«airiu al- haar drte vin-
igert'je-s stoppen kon. Vicza knieldle bij- mij en met
een gewichtig gezicht begon ze te naaien, met groote
igroive steken telken© naar boven en dam naar bene
den). Toen ze klaar was, heeft zij- zelf wian-tro-ulwend
naar haar werk gelkelken: Idie jasi wias dionlcerb-liauw en
en 't garen wias wit. Maar haar v-lug verstand heeft
dlie óok verholpen; ze haalde inlkt en met den top
van hlaar vingertje maakte zij het mtooi zwart!, en
nu was er werkelijk niets van te merken.
iln mijn vreugd:e de-e«d ik Iets, waarvan- ik dadelijk
sipdjit had-: ik iscbonfk -dien- paiaddènharen held aan
Vicza. Zus kon haar -ooigien haast niet getooven «en
het scheelde niet veel, of ze werd bleek van ovecr-
groote vreugd-e.
Geef je hem werkelijk aan) mij-, Ger? vroeg ze
melt dngeho-udien ademT-
Ik geef hem aan jou,Viczai..
Voor gltijid?
Voor nu en altoos.
Zweer het!
Ik zweer,
Vi-cza nalm-den hJuzaar ilnh -aar larinen ien- renlde met.
vreugdegeschreeuw 'den tuin in. Toen- We ions 'is
avondls uitkleedden, «knielde V-icaa al' in haar bed
en mompel-de slaperig het avondgebed.
Wat is dat? vroeg moeder, toen bij het uit-
klleeldien de mouw van de jas bij mijn efllehoóg opeens
kraakte. O, hemeltlj-e! Vicza heeft de jas aan mijln
hemd vastgenaaid. (Moe was toornig, maar lachte ook.
en omdat het mijn naamdlag /waa en ik -otok zoo sflia-
perig was, ben i!k er met -een klap afgekomen. Den
volgenden morgen speefl-dle VÜcza 's morgens al Vroeg
m-et den huzaar en was ik nij-dig op mezelf De heel e
hanldel is niet geldig, want Vicza heeft ld-e jas niet
igoeid genaaid, en 't is' look ui-et wiaar, -dialt niemand 't
gat heeft biemerkt, want moe zag U o-ok„ en ik kreeg
nog een klap, dus de eed i© riet gel'dilg en daarom
moet zij den huzaar teruggaven.
Zoo heb ik besloten, V-an redeneeren kwam het tot
woordenwisseling, uit Woordenwisseling ontsto-mcl
ruzie, eindelijk wierp Vicza met van toornig ivlam
mend «wefliaat, hoogmoedig -dien hlulzaar aan mijln voe
ten:
Zied'-aar neem hem, ik moet hem niet hebben...!
Op zooiets h-adi ik «gerekend, want ik kende X on
stuimige bloed van) tous en ik wist ook dat ze in het
volgende ©ogenblik al spijt zo"u hebben van« haar
•edelmoedige opwelling, en -daarom nakte ik gauw
mij«n. buit en vluchtte zegsWierenld dn den tuin
Voortaan heWaarld-e ik net nog gToolter ijVer mijn
•sohat. 'De waadde dd'e hij- in 't oog van- Vi-cza had,
w-erd ivoor mij ook'gro-o-ten. Wanneer ik naa-r Schob!
gihg, verborg i'k h-em 'zor^viullidiilg onder d-e badkuip,
o-f on-der do kast want ik merkte dat dn mijn afw-e-1
zijgheiti- geheimrannige handen- mijn huzaar op wildten
sporen. Eindelijk heb ik floo'n bergplaats gevonden
op den hooizolder waar V-cza hem niet kon vinden.
W-anneer i-k in -den tuin speelde met unijn huzaar.
k-eiek zuis apij.tig idloor ha hek en 'leiüte op al mijnl
bewegingen.
Arme Vi-czal Haar geheel© leVlen dluurdle zoto- kort,
en toch was het «Lang genoeg, om haar w,arm kinder
hart te doen lijidien door knagend en hopeloos ver
langen.
•Vicza werd «oipeens ziek*
Ik erken, dat dk echter nijlddlg was op haar. Ik
kend-e haakt geien aangenmer toestna'd dan ziek zijin,
het hoofd, de nek van- den patiënt wordt met een
doek omWonldën, qaen- wordt in' béd gelegd-, -men be
hoeft niet naar school te gaan roten wo-rdlt do-or vader
moeder geliefkoosd, bedorven -en wanneer men ver
standig geno-eg is, öm -een beetlje te kermlen-, 'dian
krüirt men oranjeappelen, IdJad-el© en Suikergoed.
'Mij, brach-ten ze bij grootmoeder, de paardenharen
huzaar ging natuurlijk mee.
Ik voelde me bij. Grootmoeder zo© vert-atlen mis
schien omdat in; 't geheele huis zoo'n sombere, halast
'benauwende stemming h-eerschte. (Het touds stond ach
-ter de kertt, 'welker .twee reuzenltoren© we uit onzen
hof -kJonfd'en zien, en het klokgelui deed oiverdag de-
Puiten -trillen-.
'Het meest .interesseerde me de op -die ouidierwetsche
kast' -ti-kkenlde -antieke- 'iklOk. Wondlertijke klok wias
dat!
Ond-er de met (bloemen vePsieilde wdfzerpQaat be
woog zich in-pLaats van 'n slinger een gouden vliu-
der, tusschen de twee albasten-polaren was een tuin
met een ro-coco-kasteel, met fontein, melt itod-e
waichsine tulpen en donkergroene perken.J[n den tuin
stond -een- Spaansch-e Pild-der me-t een met .vedieren
geltoodde baret en eten gitaar.
Wanneer de klok begon te slaan, dan sprong het
boogvormige raam open en verscheen een kleine
dame, die stijf met haar hoofd knikte. De ridder be
gon ijverig zijn harp te tokkelen, de golfvormige
glasstraal van de fontein draaide in 't rond. van bin
nen uit de klok klonk een wonderlijke droomerige
aloude melodie. En ik keek met kloppend hart en
net ingehouden adem naar don betooverenden
droom...
Maar nu moet ik weer over Vicza spreken!
Grootmoeder zeide op een dag, dat de toestand
van onze arme Vicza zeer erg was.
Nou! heb ik gedacht dus ze krijgt veel snoep?
's Middags komt Jansje, de dienstmeid en zegt,
dat ze om medicijn gaat en dat Vicza dringend
vraagt of ik haar den huzaar niet leenen kan, dan
zou ze dadelijk gezond worden.
Mijn huzaar stotterde ik mijn huzaar? waar
heb ik hem toch gelegd?... ik zal zoeken^
Ik weet niet, wat voor een booze geest me kwel
de. Ik haastte me naar de kamér, ik stopte den hu
zaar onder mijn hemd, dan kroop ik doop het hek
en liep op een drafje naar de wei.
Pas voelde ik mijn schat in veiligheid, toen ik
mij alleen bevond in het wilgenbosch. Ik heb lang
aan den oever van de beek rondgedwaald. O, die
Vicza! Het is niet genoeg, dat ze niet naar school
gaat en dat ze zooveel snoep krijgt, nu moet ze ook
nog mijn huzaar hebben!
Toen het duister begon te worden, werd ik bang
van de eenzaamheid; de oude, uitgeholde wilgen le
ken op de schaduwen van springende menschelijke
gestalten- en van dreigende wangedrochten.
Toen ik met der\ huzaar onder mijn arm adem
loos thuis kwam, zat Grootmoeder stom en treurig
in de voordeur.
Ik had geen zin om te spelen, ik ging bij Grootmoe
der zitten. Over de bloembedden van den tuin vlo
gen vleermuizen en nachtvlinders. De schijf van de
maan dook op tusschen de torens van de kerk, de
eigenaardige Gotische bogen, de gescheurde steen-
sieraden baadden zich in tooverglans. Toen ik de
kerk in maneschijn zag, kwam een geheimzinnig,
romantisch verlangen over me. In mijne gedachten
heb ik als een tweede Quasimodo door dat wonder
lijke steenbosch gedwaald, waar Gotische monster3
lagen en slanke steenen bloemen bloeiden in den
maneschijn. Toen beneden in de- kazerne alarm ge
blazen werd, werd ik-cbij het hooren van de melan
cholische lafngzame geluidgfolven als verstijfd en
maakte somberheid zich van me meester. Misschien
moest ik toch den paardenharen held aan Vicza stu
ren.
's Nachts had ik vreemde droomen. Ik ging in den
tuin van de muziekklok; de altijd onrustige vlinder
zwaaide van boven naar beneden, de fontein spoot;
de muziek klonk, maar die de harp tokkelde, was
mijn paardenharen held, en uit 't raam van hu
kasteel knikte Vicza me toe...
...Onverwachts schrok ik in mijn bed wakker, in
de kamer was kaarslicht.
.„GrootmoederI"... kermde iki
...„Wat is er, tnijn kind?"
...„Den huzaar, den huzaar moeten we aan Vicza
geven"..
Grootmoeder gaf me een zachten kus en zeide met
door tranen verstikte stem:
...„Viczaczicza ging naar den hemel, ze is een
engel geworden".
Mijn geheugen schiet hier te kort. Ik kan me
niet meer voorstellen, wat ik toen gevoeld en ge
dacht heb.
Maar één beeld staat helder voor mijn oogen, zoo
helder alsof ik het niet voor twintig jaren, maar
gisteren heb gezien".
Ik was weer in het ouderlijk huis. Het was een
beete namiddag. De hof was vol met fluisterende
vreemdelingen, die nieuwsgierig keken naar de
kleine metalen doodkist( die voor ons stond.
In den geur van de bloeiende lindeboomen mengde
zich de reuk van waskaarsen en kransen, daartus-
schen klonk het gekir van de duiven, die op het dak
rustten. Ik keek naar het zwarte bandje, dat op mijn
stroohoed genaaid werd, intusschen beet ik op den
rand van den hoed en weende, omdat moeder ook
weende.
Moeder was doodsbleek, een enkelen keer slaakte
ze een doffen kreet, dan drukte ze krampachtig
mijne handen en dacht ik, dat de heele wereld ih
elkaar moest storten. Misschfen zou het toch goed
geweest zijn, den huzaar aan Vicza te geven.
Toen we den volgenden dag zaten te eten, was er
aan tafel een plaats leeg gebleven. Vader schoof
moedeloos de soep voor zich weg, moeder tuurde met
betraande oogen naar de leege plaats. „Mijn arm
kind".- zeide zij met trillende stem „op haar
sterfbed kende ze me niet meer, in haar koorts heeft
ze het altoos over een huzaar gehad"^.
Nu legde ook ik den lepel neer. Nu werd het me
duidelijk, dat het gsed geweest zou zijn, den paar
denharen held aan Vicza te geven en in mijn ziel
schemerde het duistere bewustzijn yan de ijdelheid
van het aardsche geluk.
Nu, na twintig jaren, staat de paardenharen held
waaraan de arme Vicza tot den dood ook trouw
bleef, weer voor me.
Ik behoor niet tot hen, die al met het leven heb
ben afgerekend, maar ik zou misschien alles ge
ven, waarvoor ik strijd en wat ik van de toekomst
nog hoop, wanneer ik nog één keer in de oogen van
Vicza kon zien, haar den huzaar aan kon bieden en
zeggen:
„Ziedaar, Viczaczicza, ziedaar op mijn eer peef ik
werkelijk aan jou den paardenharen heldl"
(Overgenomen uit de Ni R. Ct.),
Trekking ven 700 nummers ten
overstaan van Notaris A. Q. MULJE.
Dinsdag 17 Mei 192L
TÏÏ7
210
374
84
478
82
602
9
65
025
840
919
33
1244
1479
1506
1756
1867
2024
2287
2328
2448
76
2954
i wc 1500
1000
400
200
100
Prezen -
3129 6171
SS 6231
3289 6432
3377 6558
3537 6674
3712 6719
4079 50
4355 71
4469 6826
4514 64
4738 7123
79 42
4834 83
86 84
6004 7202
5256 86
6318 7682
35 7878
5553 7933
6643 82
76 8132
5731 8289
54 8524
75 8764
01
21 20924
34
13 2514
14 2650
37 99
105 2756
45 98
92 2800
78
97
300
10
19
39
71
3116
25
53 32
89 77
94 79
99 3214
492
586
610
77
722
77
87
67
34J1
16
33
56
3542
3677
81
82
84
3746
48
71
87
71 3861
1306 3970
64
1015
23
98
1198
1208
41
51
5706
7
32
37
14803
16605 20818 20476
4949 7259 13628
1530 1854 12121 15580
*341 12602 13613 13721 17396
vwn 1 9(X— Mgico geld)
8810 11433 14723 18 20101
44 11577 45 17820 20200
9009 11009 14820 78 17
9165 61 98 17935 20420
9311 11759 15035 39 49
57 12249 45 80 20580
61 94 46 18303 20811
9468 12321 88 18763 5
9604 12412 15247 18800
62 12531 15403
9836 38 16531
9911 13111 39 79
57 13261 70 J9064
10180 13413 16605 19214
10287 52 80 62
10328 13553 16386 19424
83 78 16477 43
10473 13698 16873 74
10606 13817 17231 19552
10879 14003 85 80
11004 14416 17382 19642
15 14581 17435 56
11173 84 17560 19741
11355 14665 17608 19878
19 80
27 18270
15305 18360
69 18499
15415 18567
81 83
86 18811
15551 18910
7T
87
7550
7626 9912
75
77
47
74
76
77
87
99
1417 4244
71 47
1546 78
53 96
56 4304
78
1671
13
29
69
84
-- 4492
1824 4526
*74 31
1S26 57
27 4623
1709
32
2002
54
77
84
71
99
4731
90
87 4827
2118 45
2239
78 68
2300 74
2412 4932
39 5051
87 53
41
50
57
99
6706
13
38
66
95
6615
21
60
6966
7068
7163
7201
.41
46
7321
27
99
7409
13
10
27
44
67
81
96
18 12626
72 81 58
75 87 12722
92 10100 30
7789 66 69
7949 85 80
85 10233 12806
90 56 71
8073 69 12908
8166 78 21
75 95 (57
94 10321 13071
8220 80 77
46 10440 13127
60 60 58
8307 10514 77
21 92 13217
41 10604 33
8495 10771 49
8515 94 73
37 10884 13347
54 95 13434
8636 10984 53
45 85 94
72 11159 13502
81 74 64
8704 11222 13606
12 34 71
24 66 72
94 11323 13716
8803 91 3i
76 11481 13837
84-91 82
8919 11529 13930
78 79 49
9028 86 75
40 §8 84
64 11704 14055
9109 18 14157
44 52 14221
94 56 14403
97 80 49
9229 91 71
9302 11803 14619
J 96 96
17 12091 97
38 95 14718
60 12149 28
W14 71 49
57 72 97
9619 12214 14836
02 12311 90
67 45 14953
9726 47 15011
35 12406 39
40 25 44
42 89 54
80 12507 P2
9843 14 15134
72 15 15214
54
39 66
15748 70
15828 19043
82 68
15916 19194
16174
77
92
16259
16365
19311
18
69
19413
32
37
69
85 19556
16633 19621
57 96
16704 99
18 19809
16806 12
23 71
67 19938
75 20052
82 54
88 78
96 20149
16901 59
39 83
74 92
85 20239
89 72
17013 20323
17118 48
47 91
58 20422
69 20517
98 53
17263 20604
72 75
17419 92
41 99
80 20710
82 30
17539 37
76 20933
17617 36
70
17708
Vodgt LH* gtea fouter
LANDBOUWHUISHOUDONDERWIJS.
Door de Vereeniging voor Landbouwhuishoudon-
derwijs wordt ook dit jaar begin Juni weer een
nieuwen 5-jarigen cursus te Alkmaar geopend,
waartoe eene oproeping in dit blad is geplaatst.
Wij meenen goed te doen hierop de aandacht te
vestigen en er tevens op te wijzen dat het plan be
staat om bij voldoende deelname, in September, te
Schagen een dergelijken cursus te openen.
Door de practische regeling van dit onderwijs, de
eerste 3 jaren 2 dagen per week en de laatste 2 jaren
1 dag per week, kunnen de leerlingen een groot
deqfr van den tijd thuis werkzaam zijn, terwijl zij te
vens in de gelegenheid zijn om eene goede oplei
ding te kunnen krijgen.
Aangiften worden ingewacht voor" 1 Juni, terwijl
alle gewenschte inlichtingen gaarne worden ver
strekt door het Bestuur der Vereeniging,
