ilituti lisus- MraMlit- LiiünitliL 15 CENT VERLAAGD. Mei ingang van 1 Oclober HT zal de Abonnementsprijs der SCHAGER COURANT met per DRIE MAANDEN worden Donderdag 8 September 1921. USKrVERS: TRAPMAN GO.. SCHAGEN. Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. Nieuwe abonné's krijgen lol 1 Ocl. de courant gratis. L)E IJl TG. FEUILLETON. Van Tweeërlei Slag. Binnenlandsch Nieuws. 64ti,0' «VI* ->o Mo. 6886. Dit blad verschijnt viermaal per week :Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Hij inzending tot 's m.8 uur worden Advertenuön /MMvertl mogeluk in het eersiuiilcoinend nummer geplaatst, POSTCHEQUE en OIROOIENST 23330. INT. TEL.ËF. no. 20. Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN TIÉN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 ct. (bewijsno Inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend Zitting Tan Dinsdag 0 September 1921. Er tiltof.... «r inl De E.A. Heer-en en met ihèn 6ó!k wij hebben de vacantie weder achter den rug, met alles wat het mooie weer den uitspanning en ontspanning zoeken den mensoh maar liet genieten. Met frisscben moed nu aan den arbeid! En, zal er rvolgende week een ta melijk langdurige zitting worden verwacht, ook nu reeds hadden we meer dan een dozijn zaakjes. Maar weldra, als de (boerenkermissen goed en wel achter den rug zijn en de daarbij plaats gehad hebbende vechtpartijen en andere onordelijikheden worden be rechtdan is 't wat je noemt.... Doch laten we beginnen met de rol van strafzaken van heden af te draaden. Dan (krijgen we eerst de zaak van den (heer Officier contra den beschuldigden An- ton Leendert Barnardus Huurman, slagersknecht, ge boren te Alphen aan den 'Rijn en laatstelijk in func tie te Alkmaar. Het was dóAr, dat hij oneerlijkheden met hem toevertrouwde gelden pleegde. Toen raakte Toontje d'r uit.... of later gezegd, d'r „in", want men zette hem a lheel gauw „preventief. -En hij kon brommen wat hij wou in dat vermaledeide Huis van Bewaring, maarer uitkomen kon hij niet. DAAr- voor moet je een meer gehaaide Jongen hébben 1 Toon had dezen zomer geld van aan de klanten van z'n baas geleverd vleesch ingehouden. De baas, de Alk- maarsche slager J. Broers, kwam daar achter, en toen liep 't leelijk mis voor Toontje-lief Voor den haas wem het trouwens tijd, dat hij goed uit zijn dop pen keek. Want de knecht zou hem als het nog even had kunnen duren, leelijk door de ruif hébtoen -ge haald. 't Was nu ruéds een aardige ihand met geld, waar Broers het nakijken van had. Zoo hij de tach tig guldenl Trouwens 'Toon maakte het er ook wel'naar, dronk 'n stevig proppie, ging met luidijes die in Alkmaar- sche slaapsteden vertolijf hielden, aan den zwier hab- stuè's uit de „Ster" in de 'St. Annastraat, waar moe der Koster vroeger jaren en misschien nog wel troonde en deed het in één woord heel raar. 't Was gewoonweg rrijn eigen schuld, dat de heer Officier thans 7 map 'djea torommen tegen 'm eischte. Mr. Sluis, die wod verdediger speelde, «tuurde op (kor- teren fctraftljd aan. Nars kreeg onderdak. Den 16en van Sprokkelmaand ln den Jare onizes Heeren 185Ö werd te Henstoroak geboren Bernardua Hoogland.... toen 'n allerliefste dikke dot van 'n Jongen.... nu een oudbakken bedelaar 1 Ja,'n mensch kan het .ver schoppen ln de maatschappijl „Nars" had gebedeld, om 'n paar bronzen geldstukjes gevraagd. U Liefst nog wel aan de politie zelf. Nou as je '1 dan ook doet, dan maar goedl En Nardus was er natuurlijk gloeiend bij, dat snap Jo. 't Gebeurde den 12den van de vorige maand in de Lange straat te Alkmaar. De O.v.J. knapte onzen vriend op met een eisch tot'3 dagen hechtenis en 2 jaar en 7 maanden rljks- werkniricbttngvertolijf. Oojk uit logeeren gestuurd. Jacotous Jagtman, een andere bedelaar van nog geen vijftig jaar geboortig -uit de gemeente Haarlem- rnerllede en Spaarnwoude, had ook op 12 Augustus jl. gebedeld Eveneens te Alkmaar. Ook tegen hem werd 2 jaar en 7 maandon vertoeven in een van 's lands rijkswerkinrichtingen gevorderd. Voorafgegaan dan natuurlijk van de traditioneele 3 dagen hechtenis Hl] kreeg z'n portie. Jan Selidertoeek, een 26-jarig werkman te Helder, heeft aldaar ln den nacht van den 22en op den 23en Mei jl. zich tegen de wet bezondigd. Hoewel hij op grond van vroegere door ihem gepleegde onordelijk heden zeer goed wist, dat men hem in 't Casinoge- bouw van de welbekende familie Polak zou weren en den toegang zou weigeren, was Jan toch bru taal genoeg om binnen te dringen. Den portier kwak te hij met geweld op zij, den heer M. M. Polak gaf hij een ferme stomp tegen de borst en zoo wist sin jeur binnen te komen, huldigende het recht'van den sterkste. Zoo zou het kunnen marcheeren, indien er geen wetten waren. Maar nu die er wel zijn, loopt iemand, die doet als Jan, leelijk tegen de lamp. Tegen Jan werd nu tenminste eventjes f200 boete subsidiair 80 dagen hechtenis gevraagd. Nou, daar kun je 't voorloopig mee doen. Hi] bleef weg. Piet Windt, geboren te -Hoogkarspel den 31 en Maart 1867 had te Hoorn 'n heelen tijd geleden een glas ruit vernield en liep daarmede straf op. Hij had ver zet aongeteekend tegen het hem opgelegde vonnis- je. En dat zou nu dienen. Maar heele Piet was in geen velden of wegen te zien en nu.... werd het verzet doodeenvoudig vervallen verklaard. Uit! Te veell Gustave Paetzhold, een uit Groot-Mokum geboor tig varensgezel had ten vorige jaro te Helder een dek zeil van den kermisreiziger J. P. M. Akkerman ge gapt. Een zaakje, dat hier al meer is voor geweest. De heer Officier vorderde tegen Guus f25 of 26 da gen. 't Was Guusje wat veel. Ze werd ingepikt De 10-jarige Francine de Boere te Helder had al daar onlangs een armband ingepikt. De zaak was tot nader onderzoek aangehouden. De eisch luidde f30 boete of 30 dagen zitten. 't Ging om een paar eenden, Cornelis Groot, een te Bovenkarspel geboren 70- Jarige landbouwer heeft op den 28 Mei jl. een veel jongeren boer, S. Brouwer, te Alkmaar mishandeld, door hem in hert; aangezicht te slaan, 'n Onbenullig ruzietje om een paar eenden was het vrij -ma gere motief tot de daad. Die Kees nu met 100 gul den boete of 80 dagen de doos in beloond zal den als de heer Officier z'n zin krijgt. Jan hield z'n eige niet netjes. 'Jan Maakal, afkomstig uit Oudkarspel, schipper van beroep en nu te Schagen wonende, was in den nacht van (eers'ten op tweeden Pinksterdag op het feestterrein van de gymnastiekvereendging te Noord- scharwoude. Velen luisterden het drukke gymnas- tiekfeest met hunne tegenwoordigheid op. Maar toen Jan „z'n eige" wat onordelijk gedroeg en de politie hem uit een consumptietent wilde .hobbelen, ver zette hij zich zoo heftig, dat 'thans deswege tegen hem f50 boete of 50 dagen hechtenis werd gevorderd. Frede-rik Smeenk, los werkman te Alkmaar 'heeft aldaar op 11 Juni jl. zijn stadgenoot on ex-kostbaa3 N. de Vries uitgescholden en -hem daarna in z'n aan gezicht gestompt. Leelijke dingetjes, die men zoo 13. ROMAN VAN ANNA WAHLENBERG. HOOFDSTUK IX. Toen Klaas weder in een meer bekende buurt kwam, zette hij koers naar een koffihuis, waar hij vaak zijne kameraden ontmoette. In het gewone hoekje zaten ook thans een paar van die heeren. Zij heetten hem welkom met opgeheven glazen en_ maakten plaats voor hem aan hunne ta fel. Spoedig verschenen er meer, en men geraakte in een vroolijke stemming. Men disputeerde en vertelde geschiedenissen, èn Klaas droeg het zijne wél bij tot het onderhoud. Op zijn eigen, drooggrappige manier, kon hij in enkele trekken het een of ander kluchtig voorval, of een grappigen samenloop van sommige toestanden schetsen, waarvoor een ander stellig het dubbel aantal woorden zou gebruikt hebben, om ze duidelijk te maken. Als de toehoorders dan zaten te schudden van 't lachen vertrok hij geen spier. Toch dook er te midden van de pret, van tabaksrook en punchgeur, een beeld voor zijne herinnering op, waarmede het gezelschap volstrekt niets te maken had. Het was het beeld, dat hij tusschcn de me nigte op de Sluis had gezien: een lief, vroolijk ge zicht, omlijst door een wolk van kroeshaar, aardig tegen hot zwarte regenscherm uitkomend. Het stak tegen dien achtergrond ai als een zonnig plekje te gen al die sjouwende, vermoeide, natte menschen. Het keek zoo vrijmoedig en vroolijk rond alsof het nog nimmer kennis ihad gemaakt met de zorgen en rampen van do wereld, welke haar omringde. Kilaas peinsde er over hoe lang het wél duren zou, vioor dit gelaat nu tuisschen die andere gezichten zou verdwijnen, als (het ware één met deze zou worden. Want dit was natuurlijk maar een kwestie van tijd. Het kon morgen of overmorgen gebeuren. En hij wast welke ramp haar dreigde te overvallen, maar de eigenares van dat aardig kopje wist het rndet. Zij vermoedde er zelfs niets van. ■Het hinderde hem, haar zoo onbezorgd te zien, zoo zonder het minste voorgevoel, van het leed dat haar wachtte. Hét veroorzaakte hem een zekeren angst, dien zij ongetwijfeld ook zou ondervonden hebben, als zij geweten had wat hij wist. Toen de heeren, vrij laat, het koffiehuis verlieten, begaf Klaas zich naar zijne werkkamer, waarnaast, zijn slaapvertrek gelegen was. Hoe het kwam, zou bij nieit hebben kunnen zeggen, 'mear toen hij den sleutel in het slot stak, kon hij niet goed besluiten hem daarin om te draaien. Hij had volstrekt geen slaap, en boven het vooruitzicht om wakker in zijn bed te liggen woelen verkoos hij eene wandeding on der den vrijen hemel. Nia eenige straten te zijn doorgegaan, stond hij voor den ingang der straat waar zijne ouders woon den. Hij wilde eens zien of ze treeds thuis gekomen wa ren. Waarschijnlijk zouden ize er niet zijn, want hot was pas ihalf twee, en hij kende de gewoonten van de vrienden hij wie ze heden te gast waren. Men ein digde idie samenkomsten aldaar niet zoo spoedig. Hij wilde alleen maar een® izien; Als ze nog op waren, zou het kunnen gebeuren dat hij nog even naar bo ven ging. ;Hij verlangde er in stilte naar dat het zoo zijn zou. Nader gekomen, zag hij een rijtuig voor de deur staan, ien een blik naar boven werpend, kwam hij tot de ontdekking, dat de venstens van de tweede ver dieping helder verlicht waren. Ze waren dus thuis, maar niet alleen. Zooveel lam pen en lichten werden er in (het dagelijksoh leven nooit aangestoken. Daar hij ook den sleutel van de ouderlijke wo ning had, kon hij vrij naar binnen gaan. Hij liep de trap op en kwam dn het verlichte salon, waar geen der aanwezigen hem aanvankelijk opmerkte. Gekleed in rok en met een blom in hét (knoops gat, zat de componist en muziekdirecteur Blom, met wien de Elvins onlangs kennis gemaakt hadden, voor 'de vleugel te Sfantaseeren. M'evrouw Êlvin lag in (haar keurig avondtoilet op een gemakkelijken stoel met halfgesloten oogen te luisteren. De echtgenoote van denc omponist, eene jonge too- neelispeelister van den iGrooten (Schouwburg, scheen niet izoo in de muziek te zijn verdiept. Zij lag met de armen onder het hoofd op een rustbank, in zulk een aohtelooze houding, 'dat -een gedeelte van haar blauwzijden onderrok zichtbaar was. 'Zij merkte hier van zelf blijkbaar niet®. Zij had de schitterende oogen behaagziek opgeslagen tot den heer Elvin, die over de bank heengebogen, haar iets in het oor fluisterde. Het scheen een vroolijke partij te zijn: op een klei ne tafel naast de ruéttoank stonden twee opengetrok ken champagnetflesschen en wder glazen. „Nee maar, Klaasl Waar kom jij vandaan?" vroeg zijne moeder, die hem het eerst gewaar werd.. Hij werd in het kringietj-e welkom geheeten en ieder deed zijn best hem te vertellen, waarom men hier hij el kander zat. Ze hadden elkander op het souper van hunne wederzijidsche vrienden ontmoet; maar het was er zoo ontzettend vervelend geweest, dat ze besloten hadden, onder het voorwendsel van1 den anderen mor gen vroeg aan den arbeid te moeten, bij tijds weg te gaan. Dit was dan ook geschied. Ze moesten ge deeltelijk denzelfden weg volgen en reden dus sa men heen. Bij het huis van de Elvins gekomen, had de heer des huizes zich herinnerd, juist gisteren een mand champagne te hebben ontvangen, waarvan de inhoud nog niet was gékeurd. Het rijtuig moest dus eivén blijven wachten, tot men dien aaügenamon plicht had vervuld. „Proef zelf maar of 't geen uitstekend fijn merk te", vervolgde de heer Elvin. Hij had nog een glas voor zijn zoon uit de kast gekregen en schonk het vol met den parelenden wijn. „Ik heb vijf en twin tig flesschen voor honderd vijf en, twintig francs over? genomen; zoo'n koopje kon dk me niet laten ont glippen". „Nee, in deze dure tijden mag men waarlijk geen gelegenheid tot een voordeeltje ongetoi*uikt laten", merkte Mevrouw Blom op. Zij zat nu overeind en stak haar blanken ronden arm uit, om haar glas nog een® te laten vaifllen. ,jDat zou een onverantwoorde lijke verkwisting zijn, met waar?" Mevrouw Elvin, die naast de tooneelspeelster was gaan zitten, lachte om de kwajongens-achtige ma nieren der jonge vrouw. ,,'Zeker", stemde zij 'toe; „vooral mag men een ge legenheid om 't leven wat op te vroolijken nooit ver zuimen. Men verzamelt daardoor een heerlijken voor raad in de schatkamer van de herinneringen, en de ze zijn 't beste van alles. Nogmaals dank voor uw gezelschap, dezen avond." Er werd getoost; beleefdheden werden gewisseld en Izulke hartelijke woorden werden er gesproken, alsof allen oude, dierbare vrienden waren. De heer Blom zag er een weinig, vermoeid uit en keek op zijn horloge. „We zullen nu toch moeten besluiten naar huis te gaan.", zeide hij tot zijne vrouw, ,,'t Is over tweeën." „'Nu wat komt dat ér op aan? 's Nachts moet men niet op de klok zien dat is niet behoorlijk". „Nee, in den eersten nacht komt dit niet te pas; in den tweeden ook niet en zelfs niet in den derden, ■vierden, of vijfden. Maar in den zesden nacht, dien men slapeloos doorbrengt, tasten de vangers onwille keurig in 't vestjezakje, 't Is nu al de zevende nacht. En morgen om tien uur héb je repetitie voor 't nieu we stuk." De jonge vrouw zag haar man verwijtend aan, en met dreigend opgeheven wijsvinger sprak zij: „Foei Karei, heb je 't nu al vergeten wat Alice zoo» mooi heeft gezegd over de gunstige gelegenheden, die men niet verzuimen mag? Je denkt niet aan je schatkamer,, Kereltje! Je denkt niet aan je toekomst, beste mant" z „Bn jij denkt er niet aan je rollen te leeren, Alf- 'hÜdl" „Die zijn giauw genoeg geleerd! Trouwens, de woor den zijn de hoofdzaak niet, maar de geestdrift; en die maar niet mag doen. Beklaagde was weggebleven en tegen hem werd geëiacht f 25 boete of 26 dagen hech tenis. Brandstichters. Een 22-jarige boerenknecht met name Pieter van Stiprdaan, resideerende in den Anna Paulownapol- der, heeft aldaar in den nach van Donderdag 5 op Vrijdag 6 Mei de „aardigheid" gehad om een heele ihooimijt er aan te wagen. Die was van C. Ruiten burg en werd door Piet royaal in brand gestoken. De mijt ging in vlammen op. Altoertus Kaag, Piet's mak ker in de boosheid, was medeplichtig geweest door aan Piet lucifers voor het brandje te verschaffen. Te- gen elk der beschuldigden eischte de O.v.J. i 60 boe te of 60 dagen brommen. Lange vingers. Leendert Jan Hoep uit Anna Paulowna, heeft ver" leden herfst ten nadeele van den landbouwer Geer- ligs wat tarwe, gerst en aardappelen gestolen. On eerlijkheden die niet door den beugel kunnen. Dat bleek wel uit den edsch tot 5 maanden gevangenis straf. i ii Hij blee! vrij. De Ambtenaar bij het Openb. Ministerie van het Kantongerecht te Helder, waarvoor was behandeld de zaak tegen G. W. Jumink., van den Helder, was in appèl gekomen 'tegen een KantonrecbterUJk vonnis inzake het niet kunnen vertoonen van 'n dekbewijs. Zoo was bekl. met zijn paard in overtreding geraakt De Kantonr. had bekl. van alle rechtsvervolging ont slagen, wat den Ambtenaar aanleiding had gegeven in appèl te gaan. Wat nu werd behandeld. De O.v.J. was het met den Kantonrechter een® en vroeg bevestiging van diens vonnis., waarbij bekl. van alle rechtsvervolging werd ontslagen. Idem, idem. Poortsluiter was Jacob v. d. Veer, udf Helder, die ook geen dekbewijs van zijn paard had kunnen ifcoo- nen en eveneens de paardenwet had overtreden. De Kantonrechter had ook hem van alle rechtsvervolging onitslageni bij vonniswijziginig. De Ambtenaar weer ijverig in appèl! De O.v.J. deelde des Kantonrechtecs meening en vroeg bekrachtiging van het door dien Magistraat gewezen vonnis. A.s. Dinsdag uitspraken en niéuwe zaken ZIJPE. Woensdag had ten overstaan van Notaris Vrijburg plaats het boelhuis van de erven Wed. Smit aan het Buurtje. Daar werd ondermeer verkocht de hier be kende draver Zwaluw, met veulen van den harddra- •vershengst Dum'ast, voor f1128, plus kosten. T ZAND. Dinsdag had ten 'overstaan van notaris Vrijburg plaats de verkooping van een nieuw gebouwd woon hui® mét boet, kaptoerg, weiland en tuin aan den OKeinsmerweg, groot 86.80 Aren., eigenares mej. Wed. G. v. d. Werf, Het perceel is opgehouden op f9000. Het perceel land van dezelfde eigenares tegenover bovenstaand perceel gelegen, is opgehouden op f 3000. DOODGESCHOTEN. De landbouwer J. L. J., uit Venlo, is Maandag, naar de N. Venlo'sche Ct. melidit, aan de iStraelsche grens waar hij aan het jagen was, in beide beenen ge schoten, naar men beweerde door een Dultschen jachtopziener. De man is spoedig daarna overleden. V EEN HUIZEN. Inplaats van wijlen den heer C. Appel is tot ker kelijk ontvanger alhier benoemd de heèr A. Appel. krijg je zeker niet als je thuis blijft zitten zeuren. Nee, die moet men uit 't leven meebrengen. Wat zegt u, mijnheer Elvin? U, die kunstenaar is, zult me zeker hegrijpen." Zij wendde het van levenslust tintelend gelaat tot Klaas en smeekte met hare groote, schitterende oogen om zijne instemming. „Wel zeker", 'antwoordde Klaas, met een knikje. Hij plaatste den elleboog, dien hij op de eene knie hield om het hoofd in de hand te kunnen laten rusten, op de andere. „Wel zéker; thuis, in de stille woonkamer, Je zitten uitdrogen, heeft veel meer van den dood dan van levensgenot." „Nee, zoo bedoel ik 't niet. Ik vind 't thuis ook heerlijk. Ik kus mijn jongens rcht hartelijk, als i'k bij ze ben. «Ze zijn de liefste' kinderen van de we reld. 't Is ook 'n genot, te bed liggende, 's morgens zijn koffie te drinken, de meiden naar rechts en naar links te sturen en dan naar Karei te luisteren, die voor je speelt, terwijl naderhand op 't tapijt zijn ci- garette ligt te rooken. Maar de deuren tot dien he mel moeten open staan, zoodat men naar welgeval len er in en er uit ken gaan; anders wordt zelfs 't Hemelrijk al te saai". De componist was er niet meer zoo recht bij. Hij kon niet instemmen met het gelach der anderen over de redevoering van zijn vrouw. Het onderwerp was dan ook wel van eenigszins teederen aard, te kiesch althans om er grappen over te maken. „Nu ja dat gaat goed zoolang 't gaat", ze 1 hij. ,Maar zeven nachten 'achtereen tot drie uur op blij ven is in elk geval te veel. Ik beb buitendien tegen mijn maagkwaal te strijden en jij zult morgen zoo schor zijn als 'n kraai." „iMaair we leven, Kereltje; we genieten van 't le ven!" sprak zij, haar man over 't hoofd streelend, zoodat de juweelen van haar ringen tegen zijn don ker haar flikkerden. „Goed, Maar hoe lang?" „Wat doet dat er toe? Wat zegt u, mijnheer El vin, is 't erg wanneer ons leven kort is? Al® 't maar schoon was?" Zij had Klaas nu eenmaal tot haar orakel gekozen en hij moest wel antwoorden. „Dat moeten we aan de „liefste kinderen der we reld" vragen. Ik weet niet of ze van chocolade en suikergoed houden, maar ik wil veronderstellen dat ze op die snoeperijen gesteld zijn; en als ze nu op 'n goeden morgen wakkerworden en er om vragen en er is niemand die 't hun geven kan, dan vrees ik, dat ze met dien toestand lang niet ingenomen zul len zijn." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1921 | | pagina 1