ilituti lisus-
MraMlit- LiiünitliL
15 CENT
VERLAAGD.
Mei ingang van 1 Oclober
HT zal de Abonnementsprijs
der SCHAGER COURANT met
per DRIE MAANDEN worden
Donderdag 8 September 1921.
USKrVERS: TRAPMAN GO.. SCHAGEN.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Nieuwe abonné's krijgen lol 1 Ocl. de courant gratis.
L)E IJl TG.
FEUILLETON.
Van Tweeërlei Slag.
Binnenlandsch Nieuws.
64ti,0' «VI* ->o Mo. 6886.
Dit blad verschijnt viermaal per week :Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Hij inzending tot 's m.8 uur worden Advertenuön
/MMvertl mogeluk in het eersiuiilcoinend nummer geplaatst,
POSTCHEQUE en OIROOIENST 23330. INT. TEL.ËF. no. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN
TIÉN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 ct. (bewijsno
Inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend
Zitting Tan Dinsdag 0 September 1921.
Er tiltof.... «r inl
De E.A. Heer-en en met ihèn 6ó!k wij hebben
de vacantie weder achter den rug, met alles wat het
mooie weer den uitspanning en ontspanning zoeken
den mensoh maar liet genieten. Met frisscben moed
nu aan den arbeid! En, zal er rvolgende week een ta
melijk langdurige zitting worden verwacht, ook nu
reeds hadden we meer dan een dozijn zaakjes. Maar
weldra, als de (boerenkermissen goed en wel achter
den rug zijn en de daarbij plaats gehad hebbende
vechtpartijen en andere onordelijikheden worden be
rechtdan is 't wat je noemt....
Doch laten we beginnen met de rol van strafzaken
van heden af te draaden. Dan (krijgen we eerst de zaak
van den (heer Officier contra den beschuldigden An-
ton Leendert Barnardus Huurman, slagersknecht, ge
boren te Alphen aan den 'Rijn en laatstelijk in func
tie te Alkmaar. Het was dóAr, dat hij oneerlijkheden
met hem toevertrouwde gelden pleegde. Toen raakte
Toontje d'r uit.... of later gezegd, d'r „in", want
men zette hem a lheel gauw „preventief. -En hij kon
brommen wat hij wou in dat vermaledeide Huis van
Bewaring, maarer uitkomen kon hij niet. DAAr-
voor moet je een meer gehaaide Jongen hébben 1 Toon
had dezen zomer geld van aan de klanten van z'n
baas geleverd vleesch ingehouden. De baas, de Alk-
maarsche slager J. Broers, kwam daar achter, en toen
liep 't leelijk mis voor Toontje-lief Voor den haas
wem het trouwens tijd, dat hij goed uit zijn dop
pen keek. Want de knecht zou hem als het nog even
had kunnen duren, leelijk door de ruif hébtoen -ge
haald. 't Was nu ruéds een aardige ihand met geld,
waar Broers het nakijken van had. Zoo hij de tach
tig guldenl
Trouwens 'Toon maakte het er ook wel'naar, dronk
'n stevig proppie, ging met luidijes die in Alkmaar-
sche slaapsteden vertolijf hielden, aan den zwier hab-
stuè's uit de „Ster" in de 'St. Annastraat, waar moe
der Koster vroeger jaren en misschien nog wel
troonde en deed het in één woord heel raar. 't Was
gewoonweg rrijn eigen schuld, dat de heer Officier
thans 7 map 'djea torommen tegen 'm eischte. Mr.
Sluis, die wod verdediger speelde, «tuurde op (kor-
teren fctraftljd aan.
Nars kreeg onderdak.
Den 16en van Sprokkelmaand ln den Jare onizes
Heeren 185Ö werd te Henstoroak geboren Bernardua
Hoogland.... toen 'n allerliefste dikke dot van 'n
Jongen.... nu een oudbakken bedelaar 1 Ja,'n mensch
kan het .ver schoppen ln de maatschappijl „Nars" had
gebedeld, om 'n paar bronzen geldstukjes gevraagd.
U Liefst nog wel aan de politie zelf. Nou as je '1
dan ook doet, dan maar goedl En Nardus was er
natuurlijk gloeiend bij, dat snap Jo. 't Gebeurde den
12den van de vorige maand in de Lange straat te
Alkmaar.
De O.v.J. knapte onzen vriend op met een eisch
tot'3 dagen hechtenis en 2 jaar en 7 maanden rljks-
werkniricbttngvertolijf.
Oojk uit logeeren gestuurd.
Jacotous Jagtman, een andere bedelaar van nog
geen vijftig jaar geboortig -uit de gemeente Haarlem-
rnerllede en Spaarnwoude, had ook op 12 Augustus
jl. gebedeld Eveneens te Alkmaar. Ook tegen hem
werd 2 jaar en 7 maandon vertoeven in een van 's
lands rijkswerkinrichtingen gevorderd. Voorafgegaan
dan natuurlijk van de traditioneele 3 dagen hechtenis
Hl] kreeg z'n portie.
Jan Selidertoeek, een 26-jarig werkman te Helder,
heeft aldaar ln den nacht van den 22en op den 23en
Mei jl. zich tegen de wet bezondigd. Hoewel hij op
grond van vroegere door ihem gepleegde onordelijk
heden zeer goed wist, dat men hem in 't Casinoge-
bouw van de welbekende familie Polak zou weren
en den toegang zou weigeren, was Jan toch bru
taal genoeg om binnen te dringen. Den portier kwak
te hij met geweld op zij, den heer M. M. Polak gaf
hij een ferme stomp tegen de borst en zoo wist sin
jeur binnen te komen, huldigende het recht'van den
sterkste. Zoo zou het kunnen marcheeren, indien er
geen wetten waren. Maar nu die er wel zijn, loopt
iemand, die doet als Jan, leelijk tegen de lamp.
Tegen Jan werd nu tenminste eventjes f200 boete
subsidiair 80 dagen hechtenis gevraagd. Nou, daar
kun je 't voorloopig mee doen.
Hi] bleef weg.
Piet Windt, geboren te -Hoogkarspel den 31 en Maart
1867 had te Hoorn 'n heelen tijd geleden een glas
ruit vernield en liep daarmede straf op. Hij had ver
zet aongeteekend tegen het hem opgelegde vonnis-
je. En dat zou nu dienen. Maar heele Piet was in
geen velden of wegen te zien en nu.... werd het
verzet doodeenvoudig vervallen verklaard. Uit!
Te veell
Gustave Paetzhold, een uit Groot-Mokum geboor
tig varensgezel had ten vorige jaro te Helder een dek
zeil van den kermisreiziger J. P. M. Akkerman ge
gapt. Een zaakje, dat hier al meer is voor geweest.
De heer Officier vorderde tegen Guus f25 of 26 da
gen. 't Was Guusje wat veel.
Ze werd ingepikt
De 10-jarige Francine de Boere te Helder had al
daar onlangs een armband ingepikt. De zaak was
tot nader onderzoek aangehouden. De eisch luidde
f30 boete of 30 dagen zitten.
't Ging om een paar eenden,
Cornelis Groot, een te Bovenkarspel geboren 70-
Jarige landbouwer heeft op den 28 Mei jl. een veel
jongeren boer, S. Brouwer, te Alkmaar mishandeld,
door hem in hert; aangezicht te slaan, 'n Onbenullig
ruzietje om een paar eenden was het vrij -ma
gere motief tot de daad. Die Kees nu met 100 gul
den boete of 80 dagen de doos in beloond zal den
als de heer Officier z'n zin krijgt.
Jan hield z'n eige niet netjes.
'Jan Maakal, afkomstig uit Oudkarspel, schipper
van beroep en nu te Schagen wonende, was in den
nacht van (eers'ten op tweeden Pinksterdag op het
feestterrein van de gymnastiekvereendging te Noord-
scharwoude. Velen luisterden het drukke gymnas-
tiekfeest met hunne tegenwoordigheid op. Maar toen
Jan „z'n eige" wat onordelijk gedroeg en de politie
hem uit een consumptietent wilde .hobbelen, ver
zette hij zich zoo heftig, dat 'thans deswege tegen hem
f50 boete of 50 dagen hechtenis werd gevorderd.
Frede-rik Smeenk, los werkman te Alkmaar 'heeft
aldaar op 11 Juni jl. zijn stadgenoot on ex-kostbaa3
N. de Vries uitgescholden en -hem daarna in z'n aan
gezicht gestompt. Leelijke dingetjes, die men zoo
13.
ROMAN VAN ANNA WAHLENBERG.
HOOFDSTUK IX.
Toen Klaas weder in een meer bekende buurt
kwam, zette hij koers naar een koffihuis, waar hij
vaak zijne kameraden ontmoette.
In het gewone hoekje zaten ook thans een paar van
die heeren. Zij heetten hem welkom met opgeheven
glazen en_ maakten plaats voor hem aan hunne ta
fel. Spoedig verschenen er meer, en men geraakte in
een vroolijke stemming. Men disputeerde en vertelde
geschiedenissen, èn Klaas droeg het zijne wél bij tot
het onderhoud. Op zijn eigen, drooggrappige manier,
kon hij in enkele trekken het een of ander kluchtig
voorval, of een grappigen samenloop van sommige
toestanden schetsen, waarvoor een ander stellig het
dubbel aantal woorden zou gebruikt hebben, om ze
duidelijk te maken. Als de toehoorders dan zaten
te schudden van 't lachen vertrok hij geen spier. Toch
dook er te midden van de pret, van tabaksrook en
punchgeur, een beeld voor zijne herinnering op,
waarmede het gezelschap volstrekt niets te maken
had. Het was het beeld, dat hij tusschcn de me
nigte op de Sluis had gezien: een lief, vroolijk ge
zicht, omlijst door een wolk van kroeshaar, aardig
tegen hot zwarte regenscherm uitkomend. Het stak
tegen dien achtergrond ai als een zonnig plekje te
gen al die sjouwende, vermoeide, natte menschen.
Het keek zoo vrijmoedig en vroolijk rond alsof het
nog nimmer kennis ihad gemaakt met de zorgen en
rampen van do wereld, welke haar omringde.
Kilaas peinsde er over hoe lang het wél duren zou,
vioor dit gelaat nu tuisschen die andere gezichten zou
verdwijnen, als (het ware één met deze zou worden.
Want dit was natuurlijk maar een kwestie van tijd.
Het kon morgen of overmorgen gebeuren. En hij
wast welke ramp haar dreigde te overvallen, maar
de eigenares van dat aardig kopje wist het rndet. Zij
vermoedde er zelfs niets van.
■Het hinderde hem, haar zoo onbezorgd te zien, zoo
zonder het minste voorgevoel, van het leed dat haar
wachtte. Hét veroorzaakte hem een zekeren angst,
dien zij ongetwijfeld ook zou ondervonden hebben,
als zij geweten had wat hij wist.
Toen de heeren, vrij laat, het koffiehuis verlieten,
begaf Klaas zich naar zijne werkkamer, waarnaast,
zijn slaapvertrek gelegen was. Hoe het kwam, zou
bij nieit hebben kunnen zeggen, 'mear toen hij den
sleutel in het slot stak, kon hij niet goed besluiten
hem daarin om te draaien. Hij had volstrekt geen
slaap, en boven het vooruitzicht om wakker in zijn
bed te liggen woelen verkoos hij eene wandeding on
der den vrijen hemel.
Nia eenige straten te zijn doorgegaan, stond hij
voor den ingang der straat waar zijne ouders woon
den.
Hij wilde eens zien of ze treeds thuis gekomen wa
ren. Waarschijnlijk zouden ize er niet zijn, want hot
was pas ihalf twee, en hij kende de gewoonten van
de vrienden hij wie ze heden te gast waren. Men ein
digde idie samenkomsten aldaar niet zoo spoedig. Hij
wilde alleen maar een® izien; Als ze nog op waren,
zou het kunnen gebeuren dat hij nog even naar bo
ven ging. ;Hij verlangde er in stilte naar dat het zoo
zijn zou.
Nader gekomen, zag hij een rijtuig voor de deur
staan, ien een blik naar boven werpend, kwam hij
tot de ontdekking, dat de venstens van de tweede ver
dieping helder verlicht waren.
Ze waren dus thuis, maar niet alleen. Zooveel lam
pen en lichten werden er in (het dagelijksoh leven
nooit aangestoken.
Daar hij ook den sleutel van de ouderlijke wo
ning had, kon hij vrij naar binnen gaan. Hij liep de
trap op en kwam dn het verlichte salon, waar geen
der aanwezigen hem aanvankelijk opmerkte.
Gekleed in rok en met een blom in hét (knoops
gat, zat de componist en muziekdirecteur Blom, met
wien de Elvins onlangs kennis gemaakt hadden, voor
'de vleugel te Sfantaseeren. M'evrouw Êlvin lag in
(haar keurig avondtoilet op een gemakkelijken stoel
met halfgesloten oogen te luisteren.
De echtgenoote van denc omponist, eene jonge too-
neelispeelister van den iGrooten (Schouwburg, scheen
niet izoo in de muziek te zijn verdiept. Zij lag met
de armen onder het hoofd op een rustbank, in zulk
een aohtelooze houding, 'dat -een gedeelte van haar
blauwzijden onderrok zichtbaar was. 'Zij merkte hier
van zelf blijkbaar niet®. Zij had de schitterende oogen
behaagziek opgeslagen tot den heer Elvin, die over
de bank heengebogen, haar iets in het oor fluisterde.
Het scheen een vroolijke partij te zijn: op een klei
ne tafel naast de ruéttoank stonden twee opengetrok
ken champagnetflesschen en wder glazen.
„Nee maar, Klaasl Waar kom jij vandaan?" vroeg
zijne moeder, die hem het eerst gewaar werd.. Hij
werd in het kringietj-e welkom geheeten en ieder deed
zijn best hem te vertellen, waarom men hier hij el
kander zat. Ze hadden elkander op het souper van
hunne wederzijidsche vrienden ontmoet; maar het was
er zoo ontzettend vervelend geweest, dat ze besloten
hadden, onder het voorwendsel van1 den anderen mor
gen vroeg aan den arbeid te moeten, bij tijds weg
te gaan. Dit was dan ook geschied. Ze moesten ge
deeltelijk denzelfden weg volgen en reden dus sa
men heen. Bij het huis van de Elvins gekomen, had
de heer des huizes zich herinnerd, juist gisteren een
mand champagne te hebben ontvangen, waarvan de
inhoud nog niet was gékeurd. Het rijtuig moest dus
eivén blijven wachten, tot men dien aaügenamon
plicht had vervuld.
„Proef zelf maar of 't geen uitstekend fijn merk
te", vervolgde de heer Elvin. Hij had nog een glas
voor zijn zoon uit de kast gekregen en schonk het
vol met den parelenden wijn. „Ik heb vijf en twin
tig flesschen voor honderd vijf en, twintig francs over?
genomen; zoo'n koopje kon dk me niet laten ont
glippen".
„Nee, in deze dure tijden mag men waarlijk geen
gelegenheid tot een voordeeltje ongetoi*uikt laten",
merkte Mevrouw Blom op. Zij zat nu overeind en
stak haar blanken ronden arm uit, om haar glas nog
een® te laten vaifllen. ,jDat zou een onverantwoorde
lijke verkwisting zijn, met waar?"
Mevrouw Elvin, die naast de tooneelspeelster was
gaan zitten, lachte om de kwajongens-achtige ma
nieren der jonge vrouw.
,,'Zeker", stemde zij 'toe; „vooral mag men een ge
legenheid om 't leven wat op te vroolijken nooit ver
zuimen. Men verzamelt daardoor een heerlijken voor
raad in de schatkamer van de herinneringen, en de
ze zijn 't beste van alles. Nogmaals dank voor uw
gezelschap, dezen avond."
Er werd getoost; beleefdheden werden gewisseld
en Izulke hartelijke woorden werden er gesproken,
alsof allen oude, dierbare vrienden waren. De heer
Blom zag er een weinig, vermoeid uit en keek op
zijn horloge.
„We zullen nu toch moeten besluiten naar huis te
gaan.", zeide hij tot zijne vrouw, ,,'t Is over tweeën."
„'Nu wat komt dat ér op aan? 's Nachts moet
men niet op de klok zien dat is niet behoorlijk".
„Nee, in den eersten nacht komt dit niet te pas;
in den tweeden ook niet en zelfs niet in den derden,
■vierden, of vijfden. Maar in den zesden nacht, dien
men slapeloos doorbrengt, tasten de vangers onwille
keurig in 't vestjezakje, 't Is nu al de zevende nacht.
En morgen om tien uur héb je repetitie voor 't nieu
we stuk."
De jonge vrouw zag haar man verwijtend aan, en
met dreigend opgeheven wijsvinger sprak zij:
„Foei Karei, heb je 't nu al vergeten wat Alice zoo»
mooi heeft gezegd over de gunstige gelegenheden,
die men niet verzuimen mag? Je denkt niet aan je
schatkamer,, Kereltje! Je denkt niet aan je toekomst,
beste mant" z
„Bn jij denkt er niet aan je rollen te leeren, Alf-
'hÜdl"
„Die zijn giauw genoeg geleerd! Trouwens, de woor
den zijn de hoofdzaak niet, maar de geestdrift; en die
maar niet mag doen. Beklaagde was weggebleven en
tegen hem werd geëiacht f 25 boete of 26 dagen hech
tenis.
Brandstichters.
Een 22-jarige boerenknecht met name Pieter van
Stiprdaan, resideerende in den Anna Paulownapol-
der, heeft aldaar in den nach van Donderdag 5 op
Vrijdag 6 Mei de „aardigheid" gehad om een heele
ihooimijt er aan te wagen. Die was van C. Ruiten
burg en werd door Piet royaal in brand gestoken. De
mijt ging in vlammen op. Altoertus Kaag, Piet's mak
ker in de boosheid, was medeplichtig geweest door
aan Piet lucifers voor het brandje te verschaffen. Te-
gen elk der beschuldigden eischte de O.v.J. i 60 boe
te of 60 dagen brommen.
Lange vingers.
Leendert Jan Hoep uit Anna Paulowna, heeft ver"
leden herfst ten nadeele van den landbouwer Geer-
ligs wat tarwe, gerst en aardappelen gestolen. On
eerlijkheden die niet door den beugel kunnen. Dat
bleek wel uit den edsch tot 5 maanden gevangenis
straf. i ii
Hij blee! vrij.
De Ambtenaar bij het Openb. Ministerie van het
Kantongerecht te Helder, waarvoor was behandeld de
zaak tegen G. W. Jumink., van den Helder, was in
appèl gekomen 'tegen een KantonrecbterUJk vonnis
inzake het niet kunnen vertoonen van 'n dekbewijs.
Zoo was bekl. met zijn paard in overtreding geraakt
De Kantonr. had bekl. van alle rechtsvervolging ont
slagen, wat den Ambtenaar aanleiding had gegeven
in appèl te gaan. Wat nu werd behandeld.
De O.v.J. was het met den Kantonrechter een® en
vroeg bevestiging van diens vonnis., waarbij bekl.
van alle rechtsvervolging werd ontslagen.
Idem, idem.
Poortsluiter was Jacob v. d. Veer, udf Helder, die
ook geen dekbewijs van zijn paard had kunnen ifcoo-
nen en eveneens de paardenwet had overtreden. De
Kantonrechter had ook hem van alle rechtsvervolging
onitslageni bij vonniswijziginig. De Ambtenaar weer
ijverig in appèl! De O.v.J. deelde des Kantonrechtecs
meening en vroeg bekrachtiging van het door dien
Magistraat gewezen vonnis.
A.s. Dinsdag uitspraken en niéuwe zaken
ZIJPE.
Woensdag had ten overstaan van Notaris Vrijburg
plaats het boelhuis van de erven Wed. Smit aan het
Buurtje. Daar werd ondermeer verkocht de hier be
kende draver Zwaluw, met veulen van den harddra-
•vershengst Dum'ast, voor f1128, plus kosten.
T ZAND.
Dinsdag had ten 'overstaan van notaris Vrijburg
plaats de verkooping van een nieuw gebouwd woon
hui® mét boet, kaptoerg, weiland en tuin aan den
OKeinsmerweg, groot 86.80 Aren., eigenares mej. Wed.
G. v. d. Werf, Het perceel is opgehouden op f9000.
Het perceel land van dezelfde eigenares tegenover
bovenstaand perceel gelegen, is opgehouden op f 3000.
DOODGESCHOTEN.
De landbouwer J. L. J., uit Venlo, is Maandag, naar
de N. Venlo'sche Ct. melidit, aan de iStraelsche grens
waar hij aan het jagen was, in beide beenen ge
schoten, naar men beweerde door een Dultschen
jachtopziener. De man is spoedig daarna overleden.
V EEN HUIZEN.
Inplaats van wijlen den heer C. Appel is tot ker
kelijk ontvanger alhier benoemd de heèr A. Appel.
krijg je zeker niet als je thuis blijft zitten zeuren.
Nee, die moet men uit 't leven meebrengen. Wat
zegt u, mijnheer Elvin? U, die kunstenaar is, zult
me zeker hegrijpen."
Zij wendde het van levenslust tintelend gelaat tot
Klaas en smeekte met hare groote, schitterende oogen
om zijne instemming.
„Wel zeker", 'antwoordde Klaas, met een knikje.
Hij plaatste den elleboog, dien hij op de eene knie
hield om het hoofd in de hand te kunnen laten
rusten, op de andere. „Wel zéker; thuis, in de stille
woonkamer, Je zitten uitdrogen, heeft veel meer van
den dood dan van levensgenot."
„Nee, zoo bedoel ik 't niet. Ik vind 't thuis ook
heerlijk. Ik kus mijn jongens rcht hartelijk, als i'k
bij ze ben. «Ze zijn de liefste' kinderen van de we
reld. 't Is ook 'n genot, te bed liggende, 's morgens
zijn koffie te drinken, de meiden naar rechts en naar
links te sturen en dan naar Karei te luisteren, die
voor je speelt, terwijl naderhand op 't tapijt zijn ci-
garette ligt te rooken. Maar de deuren tot dien he
mel moeten open staan, zoodat men naar welgeval
len er in en er uit ken gaan; anders wordt zelfs 't
Hemelrijk al te saai".
De componist was er niet meer zoo recht bij. Hij
kon niet instemmen met het gelach der anderen over
de redevoering van zijn vrouw. Het onderwerp was
dan ook wel van eenigszins teederen aard, te kiesch
althans om er grappen over te maken.
„Nu ja dat gaat goed zoolang 't gaat", ze 1 hij.
,Maar zeven nachten 'achtereen tot drie uur op blij
ven is in elk geval te veel. Ik beb buitendien tegen
mijn maagkwaal te strijden en jij zult morgen zoo
schor zijn als 'n kraai."
„iMaair we leven, Kereltje; we genieten van 't le
ven!" sprak zij, haar man over 't hoofd streelend,
zoodat de juweelen van haar ringen tegen zijn don
ker haar flikkerden.
„Goed, Maar hoe lang?"
„Wat doet dat er toe? Wat zegt u, mijnheer El
vin, is 't erg wanneer ons leven kort is? Al® 't maar
schoon was?"
Zij had Klaas nu eenmaal tot haar orakel gekozen
en hij moest wel antwoorden.
„Dat moeten we aan de „liefste kinderen der we
reld" vragen. Ik weet niet of ze van chocolade en
suikergoed houden, maar ik wil veronderstellen dat
ze op die snoeperijen gesteld zijn; en als ze nu op 'n
goeden morgen wakkerworden en er om vragen en
er is niemand die 't hun geven kan, dan vrees ik,
dat ze met dien toestand lang niet ingenomen zul
len zijn."
Wordt vervolgd.