Alumni Nleiws-
Mmtutii- LoMlil
SCHOPPEN' 0NING.
Raad Broek op Langendijk.
Donderdag 3 November 1921,
64ste Jaargang. No. 6918.
Uitgevers i N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
FEUILLETON.
SCHA
Dit blad verschijnt viermaal per week :Dinsda£. Woensdag. Donder-
iti en Zaterdag. Bij inzending tot 's m. 8 uur worden Advertentiën
zooteel mogelijk in het eerstuitkomend nnmmer geplaatst
POSTREKENING No. 23330.
INT. TELEF. no. 20
Prijs pef 3 maanden t' 1.65. Losse nummers 6 cent. ADVEKTKfs
T1ËN van 1 tot 5 regels t' 1.10, iedere regel meer 20 ct. (bewijsno
inbegrepen), tironte leners wotden naar plaatsruimte berekend
Zitting van Dinsdag 1 November 1921
Hit zij hem gegund.
liet is heel wat jaren geleden, dat Daniël Meijer, af
komstig uit lieer tlugowaard, terechtstond wegens het
®ppen van het rijwiel van den heer Isedore Roer te
Jpaar. En na dien hebben we dezen modernen Daniël
uit den Leeuwenkuil hier nog wel eens gezien, 't Was
in z'n gocien tijd een druk heer en men kon hem
0p versciliUende boerenkermissen present vinden. Maar
Wantje is thans sterk verouderd. Hij telt nu 46 lente's
en 't is hem aan to zien, dat hij neet wat hoog en
lMg achter den rug heeft. We hebben 'm ooks we]
drukke avondjes zien meemaken. En thansis sinjeur
zwervende. Hij wil wel een plaatsje in een rijkswerk
inrichting voor zich zien inruimen. Om 't zoover te
schoppen, vroeg hij de politie te Alkmaar om centen.
En klaar was ie.
De O.v.J. cischte nu 3 dagen hechtenis en 2 jadr
en 6 maanden rijkswerkinrichting, Wat Duanlief 'nu
eigenlijk wel wat veel vond. Ja 't 'is den lui niet ge-
makkelijk naar den zin te maken'
Wie zaait, zal maaien.
Te Hoorn kregen Petrus en Johannes van den Vor-
jfcenbosch den 12 Augustus J.f. lust in het wederrechtelijk
meenemen van 'n partijtje gras. Petrus maaide en
Jo deponeerde den rijken oogst van de zeis in een gras
zak. En toen huis-toe. Maar 'n agent betrapte het stel
letje. En toen liep het fout. De eisck tegen elk der
grasdieven luidde f 15 o! 15 dagen.
Broederliefde.
Do 22-jarige Gcrnt Timmer woont te Heiloo en ex
ploiteert zijn zaak als logementhouder te Alkmaar.
Toen op 27 Augustus zijn broer wegens openbare
dronkenschap door een paar politie-beamblen werd beet
gepakt, teneinde naar het „bero" te worden getrans
porteerd, was jjerrit 'daar heftig over verbolgen. Zoo
hoog gingen de zeeën van verontwaardiging bij hem,
dat hij zich aan handtastelijkheden tegenover de dienaren
Hermandad's te buiten ging. 't Ging er toen wild en
woest naar toe en Gerrit beet, sloeg en trapto, zoo hard
als hij maar kon. Hij liep met al z,n drukte nog een
eisch op tot 3 weken gevangenisstraf.
Om zijn woorden kracht bil te zotton.
Hermanus Thomas Heins volgde nu. Maar hij was
\tkWtjes weggebleven. Hij resideert te Hoorn en heelt
in den avond van 14 Augustus aldaar in de verlof-loka
liteit van A. Bakker een glasruit aan gruizelementen ge
kieperd. Om dat klaar te spelen, bezegde Manus gemaks-
.Hwlve maar een bierfleschie. Én toen ging het als van
n leien dakje. Maar ook de eisch liep vlot van stapel
en luiddef 25 boete of dagen brommen.
Om biljarten
Matthcos de Sa in on Wessel Francken uit Bergen
hebben hunnen dorpsgenoot Johannes Wilhelmus Otten
in den nacht van 6 op 7 September J.I. leelijk nagezien.
Otten kreeg er lustig oj> van het tweetal. Vuistslagen
niet te kort en ten slotte nog een beet in de duim.
'n Kwestie, die men te voren in oen café had gehad
overbiljarten, scheen in de zaak niet vreemd to zijn.
Doch hoe het zij, Otten kreeg opslag, geen klein
beetje. En hij deed klachten ter bevoegder plaatse. Wat
niemand mag verwonderen.
De O.v. J. eischte tegen de Sain f 20 boete of 20
dagen hechtenis en ten opzichte van den ander, waar hel
bewijs_ niet sterk was, vrijspraak.
^aifcratius Mc ijland van Uitgeest was den 27sten
Augustus 'n beetie uit z'n humeur. Wet ook anderen wel
eens overkomt. Maar Meijland ging in die onaangename
stemming wat heel ver. Hij had' wat op Arie Goedhart en
toen hij dien eerst erg ruw en dreigend had toegesproken,
ontmoette hij dien nog later op den avond.' opnieuw.
Toen waren de rapen gaar en deed1 Meijland zijn
best om met een mes Arie een por te verkoopen. Door
snelle wendingen wist Arie gelukkig het gevaar te
ontkomen. Maar Meijland ontkwam het gevaar dat hij
zichzelf op den hals haalde het gevaar tot een
ernstige strafeisch niet en thans werd tegen beklaagde
2 maanden gev. gevorderd.
'n Persnelict.
Cornelis Kloosterboer van Sint Pancras had een nogal
vinnig ingezonden stuk voor plaatsing in de „Nieuwe
Langendijker Courant", uitgave J. 'H. Keizer, Noord-
Scharwoude, bestemd en dit dan ook met zijn naam
onderteekend, doch van het zetsel was de letter 6 wee-
gevallen en was het dus ondertcekend Klooterboer, zei de
Pies. Wat beklaagde bevestigde. Deze* beklaagde had
het stuk inkwestie en persoon ten bureele van genoemd
blad aangeboden, waar het geaccepteerd werd. Klooster
boer haa grieven en was ontstemd. De Burgemeester
Kroonenburg nad wat grievends ten opzichte van Kloos
terboer gezegd, meende deze en Kloosterboer meende in
de hem betreffende uitlatingen van Burgemeester tevens
een poging te zien om de rechtsche partij tegen hem,
Kloosterboer op te zetten. Een poging die gelukkig,
volgens Kloosterboer ijdel is gebleken en niet is gelukL
Maar .een en ander meende Kloosterboer niet kalmpjes
te kunnen dulden en in een oogenblik van boosneidl,
zooals hiji thans !zei, heeft hij~ een ingezonden stuk
tegen Burgemeester opgesteld en naar Noord-Scnarwoude
gebracht, waar de uitgever der „Nieuwe Langedijker
Courant het opnam in het nummer van 8 September.
Er kwamen uitdrukkingen in voor als zou Burge
meester een aaneenschakeling ryan onwaarheden en op
zettelijke onjuistheden en grove, hatelijke leugens den
raad wensdien voor te zetten. Een en ander hield nauw
verband met den voorgenomen bouw van een Bijzondere
School, die voor de gemeente veel te veel geld moest
kosten, naar $e meening van Kloosterboer.
Burgemeester had zich intusschen door het niidige
courant-artikel beleedigd gevoeld en had een klacht
ingediend. Indien Kloosterboer de leelijke uitdrukkingen
had willen intrekken, zou de beleedigde
partij klachten hebben ingetrokken. Maar Kloosterboer
is wel eenigszins op het geschrevene teruggekomen, doch
heeft niet volledig amende honorable gegeven. En toen
is 't zaakje aan t róllen geraakt. Kloosterboer had heej
wat te vertellen, was voorzitter van Tuinbouw-vereeni-
ging, Witte Kruis en nog zoo'n plaatselijke afdeelin^
lifter of daar van, bekleedde van vier instellingen de
functie van secretaris cn was dus wel werkzaam in het
vereenigLngsleven.
De President vond het heel goed, dat beklaagde werkte
in het belang van Sint Pancras, in 't bijzonder en in dat
van Nederland in 't algemeen, maar het algemeen be
lang werd naar Z. E. Achtbare's meening niet gediend
door een ingezonden stuk, als dat waar het hier om giaat.
De heer 'Officier achtte het doel van beklaagde, om
te beleedigen, aanwezig en requireerde déswege f 75
boete subsidiair 75 dagen hechtenis.
Treiteren.
Alida Francisca Gerardina Brokkewoont met haar
zuster Wilhelmina Christina Hendrika te Schagen.
Zij zijn geboren Helderschen en hebben het -zoo'n
beetje aan den stok met Jan Kort en diens zuster
Corrielia Kort en' ook met Jan's vrouw, Aagje van
der Welle, alle drie min of meer zenuwachtige menschen.
Jan is zelfs al zenuwziek geweest En, te oordeelen naar
de geschiedenis die nu voör de rechtbank werd behan
deld, worden de Korten zoo voortdurend nogal door
de plaagzieke Brokke's getreiterd.
Alida, die 35 jaren telt, moest eerst als beklaagde
verschijnen, in zake van een beleediging, vrouw Kort
aangedaan, door haar voor grasdief te schelden. Dat vond
plaats op 26 Augustus. Beklaagde ontkende en wist
bedaard en netjes haar woord te doen. Maar zij "kon
President en Officier toch niet best van hare onschuld
overtuigen. Bij Burgemeester Cornelissen van Schagen
waren trouwens 'inlichtingen verstrekt, die het volstrekt
niet in de (ïand werkten, om Alida's onschuld in deze
aannemelijk- te maken. Intusschen, ze deed haar best en
gedroeg zich voor de vierschaar zeer correct, 't Feit was
fischied aan den Menisweg, waar Aagje met gras liep.
oen passeerde Alida daar per rijwiel en schold haar
uit. De O. v. J. achtte het bewijs geleverd en requireerae
tegen beklaagde, die volgens Z.E.Gcstr. een plaagzieken
aard heeft, f 25 boete of 25 dagen hechtenis.
I Mr. Leesberg, pleiter, concludeerde tot Vrijspraak.
Wilhelmina Christina Hendrika Brokke uit Schagen,
die twee jaren ouder is dan haar zuster, moest nu
voorkomen, En wel omdat Mientje op 9 September j.1.
1 te Schagen op den Nieuwen weg Aagié v. d. Welle voor
grasdief had gescholden. Dat pad Cornelia de Graaf,
timmerman en jager in de Moerbeek, gemeente Nieuwe
Nicdorp, toevallig gehoord, toen hij dien dag bjj Jan
Kort,met wien hij wel Aftens iaagt, aan Huis was.
Ook Hendrika ontkende ten stelligste en wist daartoe
flink woorden te vinden. Maar de officier achtte het
delict bewezen en vorderde ook tegen haar f 25 of
125 dagen zitten.
De verdediger, Mr. Leesberg, wees er op, dat de klacht
j en het proces-verbaal in zeer vage termen zijn gesteld en
was van meening, dat de rechtbank wel tot vrijspraak
zal moeten komen, wegens gebrek aan bewijs.
Voor de kermis.
Joiiannes Corneiis Zwanenburg Gz., een 16-jarige
broodbakkersknecht, .die met 'het oog op zijn leeftijd
nog einder de kinderwetten viel terwijl de zaak (aan
gezien zijn medebeklaagde 2 jaren ouder was en dus on
dezen de kinderwetten niet meer toepasselijk Waren],
in het openbaar kon worden behandeld, woont te
Alkmaar. Zijn mede-beschuldigde Eilaas Stam, ook een
geboren Alkmaarder eveneens.
Ze hebben te zaïnen en in vereeniging jn den nacht
van 13 op 14 Augustus i.f. ingebroken m het kantoor
van den industrieel W. F. Stoel te Alkmaar. Met den
buit vap ongeveer f 155 smeerden ze 'm weer. Ze er
kenden 't .gebeurde. Behoefte aan een nieuw 1 pak en
zucht om cfo Alkmaarsche kermis lustig mede te vieren,
waren de treurige motieven tot het misdrijf, dat den
heer Officier al zeer ernstig voorkwam. Z.E.Gestr. vor
derde tegen elk 8 maanden gev., voorwaardelijk, met een
proeftijd van drie jaren.
Mr. Sluis, verdediger van den jongsten beklaagde, sloot
zi-ch bij het genomen requisitoir aan.
Wat al te erg.
De volgende beklaagden, ook twee Man bod", waren
Petrus Snel en Willem Appelman. De eerste is afkom
stig uit Bovenkarspel, de ander is geboren en wonende
te Heer Hugowaard. Ook hier „vier' een hunner onder
de kinderwetten en had dientengevolge een advokaat
De jongelui waren in den nacht van 20 op 21 Augus-
Otus verlekkerd op een smakelijken appel. Zoo midden in
den oofttiid, en versch van den boom... nou, asjeblief....
Ze bevonden zich in Rustenburg, gemeente Ursem, Gauw
over Aldert Tessel's hek gewipt, zich in het bezit van
de begeerde heerlijke appelen gestéld én Voort
De ouwe boer had er toch niks van gemerkt. Maar al
was dat op 't moment waar en lag de man dien nacht
rustig den slaap des rechtvaardigen te genieten,a des
anderen daags had het Ursemmer boertje heel goed in de
gaten, wat er gebeurd was. Een paar dikke, half afge-
j scheurde twiigen, droevig neerhangende aan de rijk
beladen vrachtboomen op Aldert's weelderden boom-
gaard, spraken als stomme getuigen duidelijk genoeg.
Petrus en Wimpie wilden nu de E.A. Heeren wijs
maken, dat het maar vier appelen waren, die ze met
hun beiden hadden gegapt. Maar de ouwe boer miste
heel wat appelen en peren en cfe jongelui mochten nog
van geluk" soreken, dat er maar f lo boete tegen elk
hunner werd geëischt, voor Snel te vervangen door
15 dagen hechtenis, voor Appelman door een maandje
tuchtschool.
Mr. de Groot, Appelman's toegevoegde raadsman,
verklaarde, geen termen te vinden om in deze zaak
pleidooi te houden en refereerde zich dan ook aan hei
oordeel der rechtbank.
Beleedigüig.
Paulus Duin, een Jeugdig arbeider uit Grootebroek,
was absent. Hij heeft in den avond van 17 September j.1.
de politie beleedigd en liep daarmee een eisch op
tot 'f 20 boete of 20 dagen hechtenis.
Ook hier het absentisma.
Ook de beschuldigde Jacob Baken van Helder -was
absent. Hij was indit en 't vorige jaar in dienstbetrekking
geweest bij Dirk de Graai te Koetgras., die hem weke
lijks boven de f 24 loon nog royaalweg een gulden ga!
om daarvoor dan het verplichte zegel", dat slechts 50
cents kostte, te plakken.
Maar toen Jaap, na herhaald verzoek van den
ander nooit zijn zégelboekje toonde, liep het vast en
kwam het uit dat Japie geen zegels had geplakt en het
geld stikum 'had gehouden.. Een adjunct-commies van
den Raad van Arbeid kwam er nu nog als getuige
bij te pas. Tegen Jaap werd door den heer Officier f 50
boete of 50 dagen hechtenis gevorderd.
Lal.
Johannes Koning schitterde ook al door afwezigheid'.
Hij woont te Enkhuizen, waar hij op 28 September een
schooljongentje met name P. Lub mishandelde, door mei
een "Stok te slaan. Dit liep uit op een eisch tegen
Johannes tot f 20 boete of "20 dagen brommen.
Onder familie.
De volgende beklaagde, de 60-jarige Wouter van Marle,
ook uit Enkhuizen, was 'wel present. Hij heeft den
5den Juli aldaar zijn neef Hendrik Veen beleedigd. De
78-jarige Geertje Kreeft had het gehoord. De eisch
luidde f 25 boete of 25 dagen hechtenis.
Schuin.
De Roiterdamsche 'koopman L. Rotgans ..had op 11
Augustus j.1. te Hoorn plaatjes verkocht ter grootte van
een ansichtkaart, waarop voor de eerbaarheid aansloote-
Üjke afbeelingen voorkwamen. Dat mag niet en er
werd f 15 boete of 15 dagen hechtenis gerequfreerd.
Een zaakje met gesloten deuren tot besluit
A.s.' Dinsdag uitspraken.
DETECTIVE-ROMAN NAAR HET ZWEEDSGH VAN
S.ADUSE.
1.
HOOFDSTUK I.
De weigering.
Doodsbleek stond Ragnhild' von Heden, half door
het zware gordijtn verborgen, tegen de gesloten deur
geleund. Haar adem inhoudend luisterde zij naar wat
er in de kamer daar naast gebeurde. En vt meest iets
verschrikkelijks zijn, daar het de anders zoo kalme,
verstandige jonge dame zoo opwond. Zij streek haar
hand over haar oogen als wilde zij een 'boozen droom
verjagen. Toen zij echter aan gene zijide van de deur
nog luidere en driftiger stemmen .hoorde, begon haar
slanke gestalte te beven en ontsnapte oen zucht van
wanhoop aan baar borst.
jMijn God! Mijn Godl" fluisterde zij, „Is pap krank-
unig geworden?"
'Dam legde zij haar oor weer togen het sleutelgat en
lufa'tonde verder, trillend van spanning en ongerust
heid,
Raignthild von Heden was een (mooi achttienjarig
meisje, het oonig kind van majoor Brynolf von Heden
Haar krullend baar was zwart als dat van een Kro-
oolsche on haar cpelaatstrekkcn hadden om bijna
klassieke zuiverheid. Onder de fijn geteekende, mis
schien iets to geprononceerde wenkbrauwen stond 'n
paar donkere oogen. En bij dit ook in andere opzich
ten zuidelijk uiterlijk bezat izi] een hudd,.zoo teer en
blozend als slechts oom Zweedsche die hebben kan.
Ragnhild was een zeer goed opgevoede jonge dame,
dio onder gewone omstandigheden! met minachting
op iederen luisteraar zou hebben neergezien. Doch in
dat uur stond er voor haar zooveel op het spel, dat
al het andere daarvoor wijken moest. Want achter die
gesloten deur werd over haar levenslot beslist.
Luitenant Sixten Torhardt, de man, dien zij liefhad
en aan wien zij reeds haar ja-woord had gegeven,
was ecnige oogenbllkken te voren naar haar vader ge
gaan om aanzoek te doen om haar hand. Dus was 't
maar &1 te begrijpelijk, dat zij niet rustig afwachten
kon hoo dat aanzoek uitvallen zou. En des te meer,
daar haar vader den laatsten tijd den luitenant niet
bepaald vriendschappelijk geoiod scheen te zijn,
Zoo-dra Torhardt'a -naam in zijn tegenwoordigheid
genoemd werd betrok zijn gezicht. Hot leek wel alsof
hij een bijzondere antiipathio tegen den mam opgevat
had.
Ragnhild had menigmaal op het punt gestaan
haar ^ader to zeggen dat zij 'Sixten haar hart geschon
ken had. Maar zijn had1 de woorden niet over haar lip
pen kunnen krijgen, want .zoodra er sprake geweest
was van den luitenant was de majoor stijf geworden.
Thans had echter Sixten Torhardt besloten zelf
een eimde aan de zaak te maken en niet te wachten
totdat de majoor door Ragnhild voorbereid was. Vol
spanning over het resultaat en in de blijde hoop den
zegen van haar vader t)e krijgen, was Ragnhild in den
salon Daast de kamer van den majoor geslopen. Doch
dadelijk na haar binnenkomen had het haar verwon
derd dat het gesprek tusschen de beide heeren op
zoo'n ïuiden toon gevoerd werd. Of zij wilde of niet,
moest zij nu en dan een woord opvangen en tenslotte
betrapte zij er zich op, dat zij als 'n dief in den nacht
aan de deur stond te luisteren.
Em wat zij hoorde, vernietigde met één slag al haar
gekiksdroomen.
„Nooit in mijn leven gef ik mijn dochter aan een
windbuil als u", riep de majoor uit. „U moest u scha
men mij iets dergelijks te vragen."
„Mij schamen?l Majoor, ik hoop...."
„Neen, schei uit. De hoop zou toch tevergeefs zijn".
„Maar waarom? Geef tenminste een reden op F'
„Die 'kunt u krijgen 1 Ik erken gaarne, dat u een
uitnemend! officier bent, en dat u geen vermogen be-
zit, laat ik ook buiten beschouwing. Ik zeg neen, om-
dat u een losbandige kerel, een gewetenlooze vrou
wenverleider bent".
„Ik?!"
„Jaèi, u, luitenant, Dat heb ik zelfs zwart op wit".
„Onmogelijk, majoor. Het moet een vergissing zijnV
„Zoo zoo. Is dit een vergissing? En dit? En dit?
Lees maar! Mooie brieven, wat? Sedert 'n paar weken
word ik met deze kleine ontboezemingen overstroomd
en dat alleen maar op het vermoeden, dat u u mis
schien met mijn dochter zoudt kunnen verloven.
Wat zou het dus wel worden, wanneer de verloving
In werkelijkheid tot stand kwam?"
.„En die brieven moeten -op mij betrekking hebben?"
„Dat is, geloof ik, niet moeilijk te begrijpen. Kijk
maar wat hier staat: „Wanneer uw dochter mij mijn
Sixten ontneemt, krabbel ik haar de oogen uit.
Hij heeft mij trouw gezworen voor het geheele leven".
Onderteekend met Asta".
„Ik ken niemand van dien naam".
„Neen, natuurlijk niet. Dat antwoord heb ik ver
wacht. 'U kent natuurlijk ook geen Julia? Ook zij
dreigt. Luister maai*; „Gisteren hooide ik bij geruchte
dat mijn lieveling zich met juffrouw von Heden
verloven zal. Maar dat zeg dk u, komt er iets vain deze
verloving, dan zal ik de lieve kleine bruid volkomen
op de hoogte brengen van de betrekkingen tusschen
ons. En stoort zij zich daaraan niet, dan zal ik op den
trouwdag een schandaal veroorzaken, dat heel Stock
holm in opstand' brengen zal. Ik ben gevaarlijk en I
In de voltallige raadszitting van Dinsdagavond werden
door den nieuw benoemden secretaris, den beer P.
Keizer van Hellevoetsluis. de vereischte eeden afge
legd, waarna Installatie volgde.
De beer Keizer hoopte met de "kracht die hem door
God geschonken is, zijn werkzaamheden in het belang
van de gemeente, naar aller genoegen to kunnen ver
richten.
Bij de laatste kasopname waren kas en boeken bq" den
gemeente-ontvanger in orde.
Het provinciaal clectrisch bedrijf mag 8 M2 grond
van de gemeente koopen, voor 8 gulden per M2.
Zii wensdite dit stukje grond, dat bij het cfoor hen
gekochte gebouw van Blad en Prins ligt, voor jt gulden
in bezit te hebben.
De administratie van directe belastingen vroeg de
bouw van een dubbele woning ,pm deze beschikbaar te
stellen voor twee ambtenaren, wier standplaats op het
oogenblik Zuid-Sdiarwoude is, doch waar voor hen
geen woningen besdiikbaar zijn.
De raad was échter van oordeel, dat dit op de
trotseeren" laat ik mij miet. Julia."
„Dat moet een afschuwelijke schurkenstreek zijn'."
«Béide de luitenant met bevende stem. „Ik ken geen
Julia, heb er nooit een gekend".
„Ik denk heel anders over de zaak", zei de overste
hard. „Er is zeker veel waars in deze brieven. Deze
bijvoorbeeld ziet er al heel geloofwaardig uit: „Wan-1
neer uw dochter wist hoe innig ik luitenant Torhardt
li,efheb, dan zou zij niet den moed hebben hem van
mij af te (nomen. Zij berooft niet alleen een vrouw
van haar minaar, maar ook een kind van zijn vader".
Onderteekend: Een diep ongelukkige".
„Neen, nu wordt het heusch te barl" riep de luite
nant uit. „Kind en vadert Ieder woord is een leugen 1"
„Natuurlijk!" antwoordde de majoor hoonend. „/Hier
heb ik aiog meer brieven van die aardige meisjes,
Rosa, Hellevi en Vippon. En dit is ide laatste, dien ik
gisteren gekregen heb: „Red uw dochter eer het te
laat is! Luitenant Torhardt is niet alleen een vrou
wenverleider, maar ook een speler. In de club staat
hij bekend als een brutale écarté-speler. Een
vriend."
Na deze woorden volgde een kort zwijgen .En het
luisterende Jongo meisje haalde zóó diep adem, dat
zij bang werd, dat men haar zou kunnen hooren.
„Nu", ging haar vader op strengen toon voort,
„ontkent u dat ook, luitenant? Of is het soms ook
een leugen net als het andere?"
„Ik., ik.... kan niet...." stameldo Sixten.
„Neen, dat zou ook doelloos zijn. Dat briefje over
het spelen heb ik gecontroleerd. En het klopt. U bent
een der handigidste hazardspelers van de club".
„Ik speel alleen écarté en nooit hoog, hoogstens vijf
of 'tien kronen".
„Dat is mogelijk. Maar ook dat is niet bepaald een
aanbeveling voor een armen luitenant. Het verwon
dert mij inderdaad, dat u de brutaliteit hebt ondanks
dat alles om de hand van mijn dochter te vragen"..
„Maar al die brieven zijn fantasie, niets dan ge-
meene leugens!"
„Behalve dien over het hazardspel, toevallig den
eenigen, dien ik heb kunnen controleeron", spotte de
majoor.
„Ik had niet gedacht, dat de majoor iets hechten
zou aan dergelijk gemeen anoniem geschrijf".
„Die toon past u absoluut niet, luitenant. WTanneer
de beschuldiging omtrent uw hartstocht voor liet spel
ongegrond gebleken was, zou ik al het andere ook als
leugen beschouwd hebben. Thans heb ik daar echter
geen enkele reden voor. En ik pas ervoor om dergelij
ke vrouwepraatjes te maken met Asta, Rosa, Vippon
en hoe «zij verder mogen heeten. Houd u uw kleine
schatjes maar en laat mijn dochter met rust. Ik zal
haar tegen een zoo losbandig iemand weten te be
schermen. Dat verzeker Ik u."
Krakende stappen bewezen, dat de nwjoc*'
deur kwam. En de bevende, doodableeke Ragnhild
kon zich Apg juist achter de piano verschuilen vóór
eerst haar vader en dan Sixten binnenkwam.
„De dag zal komen, majoor, dat lk bewijzen zaL.M
begon *de luitertant, maar de majoor viel hem onmid
dellijk in de rede:
„Genoeg daarover! U zult, hoop ik, begrijpen, dat
een toenadering tot mijn dochter voor haar en mij
een beleediging zijn zou. Ook een correspondentie
tusschen u beiden zal ik niet dulden."
„Maar...." begon de luitenant, om onmiddellijk
weer in de rede gevallen te worden.
„Ik heb geen tijd dit gesprek voort te zetten",
zei de de majoor koud. „En denk goed aan wat ik u
gezegd heb". Dan liep hij vlug de kamer uit en deed
de deur achter zich dicht.
Sixten Torhardt bleef een oogenblik met gebogen
hoofd staan. Hij balde zijn vuisten en prevelde:
„Welke schurk kan me dat aangedaan hebben?"
Dan richtte bij zijn flinke gestalte op en zijn staal
blauwe oogen schitterden. „Als ik hem tusschen mijn
vingers krijg, zal hij zijn plozier op kunnen 1" zo Ulo hij
half luid.
Een snikken van uit den anderen kant der kamer
deed hem vlug omkijken.
„Raguhildl" riep hij verbaasd uit, „Jo hebt toch
niet gehoord)...."
„Ja", fluisterde zij snikkend. „Jullie praatten zoo
hard, Sixten! Het is verschrikkelijk. Zog, dat hot
niet waar is!"
„Ik zweer je op mijn eer, dat deze anonieme be
schuldigingen de gemeenste leugens zijn, die ooit zijn
verzonnen. Er is geen woord van waar!"
„Behalve dan over het spelen", zeide zij argwanend.
„Dat heb je niet kunnen ontkennen".
„Twijfel jij ook?" vroeg hij wanhopig. „Dan blilft
mij niets ander over dan Zie mij aan, Ragnhild,
Geloof je d'at ik je sta voor te Mogen, op dit oogen
blik nu ik als een hond het huis uitgejaagd word?
Jou behoef ik toch zeker neit te bezweren, dat al dio
verhalen over andere vrouwen de gemeone verzinse
len van een schurk zijn. Je weet toch, dat er voor mij
sedert ik je voor de eerste maal gezien heb, goen an
dere vrouw bestaat of bestaan heeft dan jij
Smeekend stak hij haar zijn handen toe. En zij
nam die impulsief in de hare. Haar wangen hadden
oen kleur gekregon en haar oogen straalden, toon ziJ
in de zijne keken. Op dat oogenblik was Ragnhild
von Heden een schoonheid.
„Ik geloof aan je", zoide zij innig.
„Dank je, lieveling. Dat zal mij helpen in den strijd
dien dk tegen leugen on laster zal moeten aanbindenl
En ik zal in dien strijd niet verslappen. De mijne zal
je worden, Ragnhild, ondanks allen gemot)non laster 1"
Wordt vervolgd.
