De Dingen om ons heen.
Scl
TO
l
Influenza en de gevolgen.
Za
Op
He
v^lngezonden Stukken.
Reclames.
"N.V. „DE TIJDGEEST".
op
op 1
g*m«, boven Venetië, begon de plechtigheid. Eer
tijds een bolwerk tegen de Germanen, de plaats
waar Augustus, gaarne vertoefde en waar Marc-
Aurelius de barbaren van het Romeinsche grondge
bied terug wierp, kon er wel geen omgeving ge
vonden worden, hier dichtbij den Isonzo, waar zoo
bitter gevochten werd die meer typisch Ro-
imemsch was. Ini Aquilea's oude basiliek dan, .wer
den de elf kisten geplaatst, die allen het overschot
van een niet te identifieeren soldaat bevatte, dat op
verschillende plaatsen waar aanvallen plaats had
den' gevonden wercLUit deze elf zou de moeder van
een vermiste er één aanwijzen om in triomf naar
Rome gevoerd te worden.
Uit de Abr.utzen, uit Sardinië eni uit alle streken
van Italië' waren treurende moeders gekomen, dio
snikkend het „Requiem in Pace" aanhoorden en
naar de kisten staarden alsof ze zeker wisten dat
hun kind in een er van rustte. Het was een moeder
uit Fiume, die door d'Ainnumzio aangewezen i was
om de keus te doen. Zij zou op een der kisten een
bloem leggen en die zou dan uitverkoren zijn, maar
de goede vrouw vergat gelukkig deze tooneelgeste;
zij stond daar voor het altaar en aarzelde. Twee
maal strekte zij de hand naar een baar uit en trok
haar terug, toen opeens zich omwendend, schreed
zij recht op een der andere af, legde er hare han
den op en zei: „Deze", toen viel ze biddend'en
voor op de knieën neer.
Zeide haar een stem: in deze rust mijn jongen?
Zeker meende ze een stellige aanwijzing ontvangen
te hebben en daar was in heel de basiliek geen oog
droog; ook de Hertog van Aosta liet het hoofd op
de borst zinken en weende.—
Zóó ving de verheerlijking aan, van dien eenen:
Ignoto, van dien eenen Onbekenden, die nu lang
zaam naar de eeuwige stad getransporteerd werd,
waar onder het monument van Victor Emanuel,
midden in de stad een grafkelder voor hem in ge
reedheid werd gebracht.
Langzaam, heel langzaam, voerde de trein hem
naar Rome, want aan elk dorpje werd halt ge
maakt; daar luidde de klok en al was het mid
den in den nacht, kwamen er de bewoners met
hun bloemen om den held te eeren. 's Nachts wa
ren er fakkels aangebracht op den lijkwagen, die
groot en open was. Daarin stond de kist op een
kanon, maar met bloemen zoo overdekt, dat men
niets zag dan geurige rozen en lauriertakken. Als
een lichtgevend fantoom, rolde de trein in den don
keren nacht door Veneto, maar in Venetië in Padua,
in Florence, Arezzo en Pistoia, moest hij vele uren
blijven staan om alle bewoners gelegenheid te ge
ven er langs te trekken. In Padua was een stoet
van 500.000 menschen, want van alle kanten waren
ze daar samen gestroomd. Het défilé ging in de
grootste orde, er werd gezongen, bloemen gestrooid.
Een nieuwe wagon moest aangehaakt worden, om
dat de kransen en bloemstukken ontelbaar vele
waren. In Padua, waar zóóveel op het graf van
de heilige Antonius gebeden wordt, was de menigte
ln een bijna godsdienstige zinsverrukking. Het
scheen wel dat zij hun „Santo" met den geheim-
zinnigen Onbekenden vereenzelfdigden; er trilde een
fanatistiache devotie door deze biddende en schrei
ende menschen, die door zooveel toespraken, cou
rantenartikelen en aanplakbiljetten bewerkt waren,
om in dezen held den edelsten en dappersten der
dapperen te eeren. Een blinde man wilde de kist
aanraken, kussen met de grootste moeite kon
men er hem zoo dicht bij brengen, dat hij door de
bloemen heen, met de vingers het ijzeren beslag
kon voelen; het was^alsof hij er een wonder van
verwachtte 1
Niet alleen slaagde de regeering er in de won
den van de treurende vrouwen, moeders en geliefden
weer met dit zeer kostbare theaterstuk open te
rijten, maar de vaderlandsliefde van bet volk werd
er door op kookpunt gebracht en daar er onder de
intellectueele Italianen velen zijn, die de dingen om
hen heen niet alleen nuchter maar cynisch bekij
ken, ontbreekt het hier ook niet aan scherpe kri
tiek en er wordt gemompeld, dat dit alles maar een
politieko machinatie is, een willen zoethouden en
vereenigen van alle partijen.
In den nacht voor Allerzielen (2 Nov,), kwam de
trein met den te verheerlijken strijder in Rome aan.
Het volk was buiten de poort samen gestroomd
om hem te ontvangen, want eerst den volgenden
ochtend zou de kist binnen de stad gedragen wor
den. Fakkels en flambouwen verlichtten fantastisch
de Campagna, waar de katafalk als een triomfwa
gen doorheen reed. Geen militair vertoon was er
toen zij even buiten de stadsmuur staan bleef, het
volk knielde en de vrouwen weenden.
In Rome was alles dien ochtend van den 2en
November koel en officieel; het militair hield allen
op grooten afstand; was het om de personen van
den koning en den kroonprins te beschermen^ die
achter de baar gingen? Uit heel Italië waren de
vaandels naar Rome gebracht, die mee in den strijd
waren; vele waren in flarden geschoten en die al
len salueerden dë kist, die in Michel-Angelo's kerk,
de S. Marie delle Angeli was neergezet om den ze
gen te ontvangen. Het volk stond hier achter een
dichte palissade van "soldaten, het leger ^huldigt in
dezen eenen het dappere Italië, dat overwinnaar
(bleef. De officieren», in groot tenue, arijn met "zóóveel
medailles behangen, dat van hun uniform weinig
meer te zien is.
„Wij vinden dat zoo mooi" hoorde ik een kinder
lijke Italiaansche zeggen, „omdat het de eerste maal
is dat wij in den oorlog zijn gegaan."
•Uit óLen imandi der kinderen hoort men de waarheid,
het is bier alles nog jong eni nieuw maar oud als
de wereld, is de ondank en de 'laster en terwijl een
jonge kerel, die "wellicht vluchtend "door een kogel
ontdekt. En aan zijn wijsvinger had Sixten zich ge
kwetst!Voor iemand het verhinderen kon, had de
nand den knop bereikt en het licht uitgedraaid.
Wat daarop volgde, gebeurde vlugger dan het tb
vertellen is. Geluidloos dook achter de safe een donkere
gestalte op. Een oogenblik zag men die zich in de
deuropening legen het uit den salon komende licht
afteekenen. Het was een slanke mannelijke gestalté zon
der hoofddeksel en verward haar. Als een stormwind
vloog zij door den salon.
Carring zette den vluchtende na, de majoor greep
echter nog sneller in, zij het dan ook op andere wijze.
Hij greep n.L het eerste voorwerp, dat binnen zijn be
reik was den zwaren kristallen inktkoker van de
schrijf tafel en slingerde dien met alle kracht den
vluchteling na. Hij trof hem echter niet, maar vloog
langs zijn oor, en goot zijn zwarten inhoud 'op het.
lichtblauwe salontapijt. Het volgende oogenblik hoorde
men een paar deuren hard toeslaan en dan vlugge
voetstappen op do binnenplaats.
„VercLdat ie ook te oud bent om zoo'n wedloop
mee te maken," bromde de majoor. „Wie voor den
duivel kan het zijn? Het is de brutaalste en vermetelste
schurk, dien ik ooit medegemaakt heb. Zich vlak vbor
onze oogen uit de voeten te maken. Maar "het was
handig 1 Vervloekt handig!"
„Ja, het was brutaal,' zeide Ragnhild, die voelde,
dat zij iets zeggen moest. j
„Brutaal 1 Nog veel meer" Dat de kerel het gewaagd
heeft zoo lang hier te blijven I"
„Hij zal wel gehoopt hebben, dat wij gauw weg
gaan zouden, waardoor hij" ontsnappen kon."
„Onzin, kind! Hij was hier om te luisteren. Dat is
de kwestie. Men had niet voldoende aan de gramophoon-
telephoon, maar had ook nog luistervinken in reserve.
TV word inderdaad scherp bewaakt, dat moot ik zeggen.
Ragnhild was een onmacht nabij. Een onov©rwin-
Ejke angst had zich van haar meester gemaakt. Een
stem fluisterde haar in„Het was Sixten Torhardt,
die zich verborgen hield, de man, dien je Uefhebt;
je hebt hem zelf het huis in zien loopen, toen je
vader kwam. Hij heeft "het niet gedaan om zien te
verbergen, maar om den andere, die de papieren aan
het stelen was, te waarschuwen. Om zich op je vader
te kunnen wreken, .heeft Sixten zich met spionn«n
den rug gedood werd, Mer op het „Altaar des Va
derlands" gelegd' wondt, stond genraal Ca/donna, die
man die het beele leger uit niets in elkaar gesmeed
heeft, die dertig maanden van taaie Werkkracht aan
zijn land gaf, te Florence in burgerkleoding naar den
trein te kijken, die daar gelau-werd binnenreed, i
De man', die als zondebok moest d/ienen, na het ver
raad van iC&poretto, zal eerst door de geschiedenis
recht worden gedaan om het even of ze hem tnu de
grootste smaad iieonen aangedaan. Het edelmoedige
élan, de verbeelding, het fanatisme en ook de on
dank, zijn in dit volk van zeer ouden datum.
Bij de plechtige herdenking van wat het leger in
diezen» oorlog deed, treden de ie karaktertrekken weer
zeer op den voorgrond- en hetzij er nu een held, een
lafaard, een "die in zijn. (hart een verrader of een hei
lige was, met zooveel uitelijke praal, met zoo'n bij
na goedkoope emotie midden in de eeuwige stad werd
neergelegd, het (blijft een feit, dat de man aan wien
Italië nu het meest te danken heeft, bijna als een ban
neling "buiten hare poorten Staat.
Rome, iNov. '2L
E. F,
In Washington.
Wie een internationale conferentie in den war wil
sturen, zende er een Franschman heen»
Men zegt, dat dit geen spreekwoord is, doch wij
h'iuclea vol, dat het er dan spoedig een zal worden.
Briand heeft in Washington al zijn best gedaan de
juistheid dier aanstaande spreuk te 'bewijzen.
Natuurlijk niet opzettelijk, maar omdat hij nu een-
maai niet anders kon. Het feit, dat hjj de eenige
hoofdgedelegeerde is, die het Engelsch niet machtig
is, .zoodat alles te zijnen behoeve vertaald moet wor
den, maakt dat zijn kennis van wat de andere mis
sies denken, en van wat e>r in het Amerikaansche volk
gevoeld en gehoopt wordt, uit de tweede hand komt.
Daardoor is hij 'beslist in het nadeel vergeleken bij
al zijn collegae. Doch dan komt er bij, dat hij als de
vertegenwoordiger van Frankrijk, dat nog steeds in
de angstobsessie van 1914 hUjft verkeeren, heeft te
pleiten voor precies het tegenovergestelde van wat
het doel der conferentie is.
Hij moet de stelling verdedigen, dat er drie mil-
lioen Franschen, anderhalf millioen Czechen en Po
len noodig zijn om zeg tweehonderdduizend Duit-
schers zonder technische hulpmiddelen in bedwang
te houden.
Tweeëntwintig tegen éen Is de minste marge, waar-
hij Frankrijk -zich veilig kan gevoelen. En eigenlijk is
het vijfentwintig tegen een, aangezien het .Belgische
broertje ook meedoet.
Terwijl dus iedereen over ontwapening en beper
king der wapeningen sprak, moest Briand de stelling
verdedigen, dat zijn land het mét geen man minder
kan doen, en dat het bovendien net zooveel slag
schepen moet hebben als Japan en net zooveel duik-
booten en andere kleine vaartuigen als Engeland of
Amerika....
Zooiets noemen ze over het water „a tall order", 'n
héél ding. En als zulk een standpunt dan verdedigd
wordt in een spech van anderhalf uur, plus ander
half uur vertaling,, pleit het bijzonder voor de hoor
ders dat dj noch iBriand zelf, noch zijn tolk hebben
gevraagd „nu maar op te houden". In den Amster
dam schen Raad had de publieke tribune er al dade
lijk een eind aan gemaakt
Maar Amerika heeft nu eenmaal, sedert Laiayette
Üie opstandige 'kolonisten voor anderhalve leeuw
kwam helpen, altoos een zwak gehad voor de Fran-
sche republiek en sedert het lijden in den oorlog,
(bekroond door de overwinning, kan Frankrijk nog
meer dan vroeger een potje breken bij den Ame
rikaan.
Men heeft dus Briand la-ten uitpraten en toen Is er
én van iBalfour èn van Hughes een antwoord geko
men.... uitermate hoffelijk, dat spreekt en vol vleien
de woorden aan het adres van Frankrijk, maar niets
anders inhoudend dan hetgeen men in het gewone
leven uitdrukt door een heleefd schouderophalenl
Men heeft den F-ranschen premier beduid dat de
vraag van de legers niet aan de orde was, dat men
nota had genomen «van zijn wenschen en motieven en
dat, als Frankrijk weer eens ln die omstandigheden
van 1914 zou komen, noch Engeland, noch Amerika
reden hadden anders te (handelen, dan zij toen deden.
Dit is wialt Havas, ihet groote succes van Briand
noemt en met dat .succes" op zak gaat de Premier
nu Vrijdag scheeps om natuurlijk als triomfator in
Parijs te worden begroet en daar dan de pogen hot
Angora-verdrag goed te praten....
Of dit zal gelukken dan wel of de Entente, die toch
al zoö menlgen schok had te doorstaan, nu defini
tief schipbreuk zal lijden, zullen de eerew degen van
December ons leeren. I
Nu die (Waaftiingtonsctoe speech zoo duidelijk het
verschil van psychologisch Inzicht tusschen «Roma-
nen en Angels aksen aan het licht bracht, en nu men
in Londen heel openlijk er van spreekt, dat samen
werking aan den- (Rijn ook wel eens onmogelijk zou
kunnen blijken, 'nu Frankrijk zelf die samenwerking
in den Levant over boord' wierp, Jdjkt het ons, alsof
de barst in de Entente heel wat meer Kitiljm en dek-
vernis noodig zal maken, dan er op het oogenblik bij
den drogist op het hoekje is te krijgen.
Doch keeren we terug naar Washington.
De rede [van Briand was slechts een Intermezzo, een
„fgetódven. En nu is bij verloren. Carring zal hem
dadelijk bier brengen en dan...." Zij moest zich vast
klemmen aan een stoelleuning, om niet te vallen. Alles
schemerde voor haar oogen.
„Wat zie je bleek, Ragnhild!," zeide haar vader.
„Zou het niet beter zijn als je naar bed, ging?"
„Gelooft u, dat ik bij alles, wat hier in huis gebeurt,
zou kunnen slapen?" vroeg zij. „Het is zoo verschrik
kelijk Zij liet zich op den stoel vallen en een kramp
achtig snikken schokte haar slanke gestalte.
„Nou, (nou, kalmeer maar, kindje," troostte haar
vader tiaar. j^Je zult Wel zien. dat alles nog goed
afloopt. Carring pakt dien schurk wel en brengt hem
hier.'
In Ragnhild's brein stapelden de vragen zich op
elkaar. Kon een man als Sixten Toihardt, een Zweedsch
officier, zich werkelijk inlaten met spionnen?
Of wist hij niet wat het beteekende, dat hij 'zich met
hen verbond? Zeker hebben zij hem ten opzichte van
hun bedoeling om den tuin geleid. Of misschien is
hij alleen maar door een vergissing, door een luim van
het toeval in deze zaak gewikkeld geraakt. Geen oogen
blik twijfelde zij eraan of "Sixten was de vluchteling.
Haar instinct en haar verstand zeiden haar dat Zij
had' immers de nand met kien gekwetsten wijsvinger
gezien.
De majoor had inmiddels het licht weer opgedraaid
en ide door den inktkoker veroorzaakte verwoesting
opgenomen. Deze was niet gering. De inkt was overal
heengespat en had op het tapijt een groote vlek gemaakt.
De vluchteling en Carring hadden erin geloopen en op
verschillende plekken zwarte schoenafdrukken achter
gelaten. Vloekend ging hij weer naar zijn kamer, waarop
hij opnieuw probeerde Ragnhild te kaüneeren.
Op dat oogenblik kwam Carring, buiten adem' eo
uitgeput' terug. Hij was alleen.
^Hebt hebt u ]iem niet gepakt T stamelde Ragn-
fal Neen, hij moet hardlooper van beroep zijn," "hijgt
Carring. „Tegen gewone menschen loop ik gemakkelijk
op Maar deze vloog als een bal over de hoaag en ver
dween, als werd hij uit een kanon geschoten, in het
donker
Ragnhild stiet een zucht van verlichting uit, Sixten
invoegsel, Hat alléén werd toegelaten, omdat bet
Frankrijk gold- en omdat men "don Premier voor zijn
terugkeer do kans wilLde geven 'te «zeggen wat hjj op
(rijn hart haid.
Het werk van de Conferentie gaat voort. Dat wil
izeggen, er "wordt verder gediscuteerd. Tastbare voort
gang valt niet te bespeuren, doch daarvoor is het
dan ook nog rijkelijk vroeg, vooral 'ten opzichte van
de Cbineasche quaestie, die feitelijk alles over-
•heerschit.
Japan, dat zich moet uitbreiden, en dllt slechts kan
doen in China, daar alle «andere «naburige landen
„dank jo" zeggen en krachtig genoeg zijn om een uit
breiding ten hunnen koste te verhinderen, Japan
moet naar China en China kan zich niet verzetten.
Hoogstens met internationale verdragen en papieren
sancties.
Met ddit feit heeft die Conferentie rekening te hou
den. Al verklaart de Chineesche delegatie en de re
geering in Peking, dat zij'er op staat, dat China in
elk opzicht onafhankelijk moet blijven dat alle be
zette gebieden behooren te worden ontruimd», en al
verklaart «de geheele wereld zich accoord met die {al
leszins gerechtvaardigde) wenschen, dan is men toch
nog precies even ver ala voor dien tijd en voor die
prachtige internationale verklaringen, wanneer Japan
zich er «toe bepaalt te zeggen: heeren, ik zal mijn
best doen uwe wenschen dn elk opzicht "te eenbie-i
digen....
Veel meer zal men "vermoedelijk van Japan niet te I
hooren krijgen. «Ai ware het slechts, dat niemand j
meer kan en moreel gesproken mag beloven, j
dan hij kan houden.
Wanneer het overtuigend bewijs .wordt geleverd,
diat het Japansche rijk niet meer dan tweederden zij
ner inwoners kan onderhouden, moet het voor dat
andtere dehde een uitweg zoeken.
Als dan elke deur goed gesloten is, terwijl op die
van China alleen een papiertje is geplakt „Verboden
Toegang, Art. X Cornfer. Wash." is het duidelijk,
dat die deur, in «weerwil van alle afspraken, heit eerst
open wordt geduwd.
Nadat er zooveel Japanners in «Göttingen en Bonn
hebben gestudeerd, kent men in Tokio de Juiste ver
taling en meer «nog: de toepassing van „Not
kennt kein Giebot" en wee.t men wat ,,'n vodje pa
pier" is.
Deze overweging blijkt in Japan sterk te worden
gevoeld. Men wil gaarne zijn vloot en desnoods zijn
leger inkrimpen, waarom niet? Het verslindt geld en
als de anderen het ook doen, blijft de verhouding ge
lijk. Maar men kan de noodzakelijkheid ;van expansie
niiet hit den weg gaan.
En dus?
iDu,s zal er meer noodig zijn dan leen platonische
verklaring, dat het door troebelen en burgeroorlog
verscheurde China, dat zonder geld. zit bovendien, on
schendbaar, zelfstandig en souverein is. Al laat men
het alle gedelegeerden honderd maal uitschrijven,
daardoor wordt het niet zool
Als de heeren nog een maand of wat bijeen blijven
en 'blijven redeneeren, valt China wellicht van zelf
ulit «elkaar en kunnen zij het internationaliseeron,
Manfdaat van Japan, met garantie eener goede behan
deling 'der inboorlingen, onder toezicht van een com
missie uit den •Volkenbond en een Finschen of Bra
ziliaan schen «Hoogere Commissaris ala algemeon
controleur.
Het éeniige andere alternatief is: het uitboksen mat»
Japan. Eens en vooral die aspiraties van Tokio den
kop indrukken. t
Een IderdJe weg is er niet. Dan natuurlijk een pa
pieren overeenkomst die geldig blijft tot de Not den
Japanner 'dwingt te doen alsof eo* geen Gebot bestaat.
«Doch de vlootbeperking gaat er door.
Zondër twijfel. Zeven tegen tiien groote schepen li
precies hetzelfde als veertien itegen twintig en....
het kost de heiftl
UITKIJK.
Mijnheer dé Redacteur l
Beleefd verzoek ik u onderstaand in uw bied te wil!
opnemen.
Waarschuwing pen het publiek.
Tijdens de voetbalmatch Zondag J.1. word door e
gedeelte van het publiek een onsympathieke houdi
aangenomen, ten opzichte van den scheidsrechter
de spelers vpn H. R. C. 5.
Alzoo wilden wij hier volgende bcpolingel
uit het reglement der N. H. V. B. gaarne eens ondq in ,.d«
de oogen van de toeschouwers brengen, te meer daa den
Sparla doodden scheidsrecht ter gewaarschuwd werd duthi
herhaling van een dergelijke houding onderstaand art
toegepast zal worden.
Art. 83: Een scheidsrechter heeft de bevoegdheid
wedstrijd te doen staken, hetzij door overlast van
op
spelers of ven het publiek. Hij is gemachtigd spelen HELI
of toeschouwers, die het regelmatig verloop van den
wedstrijd verhinderen van het "terrein te "doen verwty.Mnfl
deren. Indien de ontvangende verceniging niet binnej luUU
een door den scheidsrechter te bepalen tijd voor h.j:sp
verwijdering zorgdraagt, art. 74, no. 1, 2 en I nW
voorj haar toepasselijk, waarin o.a. voorkomt, dat d t
ontvangende vereeniging een boete van f 10 kan krijgei
en de wedstrijd met 5—0 verloren verklaard wordt.
Wij hopen dus, dat het geacht publiek hier cve
rekening mee wil houden.
U, mijnheer de Red. dankend voor de verleend
plaatsruimte,
V. V. „SPARTA" Schagen
Velen hebben tot hun schado ondervonden, dat
de gevolgen van influenza en griep soms erger dan
de kwaal zelf zijn.
Een van do gevolgen Is achteruitgang van de nie
ren, en dit kan maanden van pijn en ellende met
zich brengen. Bij kou en koorts toch worden de
teero nierorganon overspannen door hun pogen om
de ongewone hoeveelheid onzuivere stoffen uit het
bloed te filtreeron. Zorg voor de nieren bij dezo
inspanning zou uitputting voorkomen, doch hoe zel
den wordt die zorg besteed. En dezo verwoarloozing
leidt tot ontsteking van de nieren en blaas, urino-
kwalen, onzuiver bloed, niergruis, nierwaterzucht,
rheumatiek, steen, rugpijn, duizeligheid enz.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen baten tegen deze
nierverschijnselen. Wees niet moedeloos door vroe-
fere verwaarloozing; hoewel vroegere behandeling
et best is, kan verdere ernstige ontwikkeling voor
komen worden. Dit speciale goneesmiddel voor de
nieren behaalde zelfs bij gevorderde en ernstige nier
en blaaskwalen succes. Duizenden dankbare man
non en vrouwen hier in het land danken hun goe
de gezondheid aan tijdige behandeling met FoBter's
Rugpijn Nieren Pillen.
De handteekening van James Foster op de ver
pakking waarborgt de echtheid. Foster's Rugpijn Nie
ren Pillen zijn te Schagen verkrijgbaar bij de be
kende Drogisten f 1.75 per dnos.
was dus gered tenminste voor het oogenblik. Zij
kon weer vrij ademhalen. Dien korten tijd wilde zii in
de eerste plaats ervoor gebruiken zich zekerheid te
verschaffen over de rol, die hij in deze aangelegen--
heid speelde. Misschien kon zij hem op de een ct
antlere manier behulpzaam zijn. Haar hoop herleefde
weer. Sixlen Toihardt kon geen oneervolle daad begaan.
Noch liefde» noch haat konden hem tot iets zoo laags
brengen.
„Wie voor den duivel kan het zijn?" vroeg de majoor.
„Allleen een getrainde sportman kan aan u ontsnappen}!*
„Ja, tenminste op groote afstanden. In dit geval
kwam de duisternis hem ook te hulp."
„De kerel leek toe eruit te zien als een neger."
„Dat was gezichtbedrog. In ieder geval kan ik nog
niet met zekerheid zeggen wie het is. Maar ik meen
het te weten. Een onbevreesde, onverschrokken kérel,
die alles op één kaart zet, om 'lijn doel te bereiken.
Dat masker was een goede ingeving." -
JJEen masker? Wat bedoelt u daarmede?" vroeg
Ragnhild1.
„De man had immers een zwart masker voor zjjn
gezicht. Hebt u dat niet gezien?
%)Ik da dit dat hij zijn gezicht afwend hield."
„Ja, dat deed hij ook, maar toch zag je het masRer.
Het liep tot aan zijn kin."
„Een beroerde geschiedenis, dat de schurk ons ont
snapt is," zeide de majoor.
,,Nu, dat zal hem toch niet gelukken, dank zjj uw
{;oeden inval met dieninktkoker. Zooals ik gezien heb,
\ecft hij op het tapijt een visitekaartic achtergelaten. Dat
zijn prima sdioenafdrukken, met behulp waarvan wc
hem zeker te pakken zullen krijgen."
Al pratend ging Carring naar don salon, waar hij
de afdrukken bekeek. Hij vergeleek ze met de teéke-
ning, die hij reeds van de sporen in de kamer van
den majoor gemaakt had, en hii teekende nu ook de af
drukken, die de majoor Qp het tapijt in den salon
achtergelaten had.
„Waarom doet u dat?" vroeg von Heden, die precies
naging .wat Carring deed.
„Hot kan ryittig jrijn ook het visitekaartje yan u te
hebben, majoor, om het gemakkelijker van de andere
ta kunnen onderscheiden, antwoordde Carring glim
Trekking van 500 nummers «en ovcp.
slaan van Notaris A. G. MULIE.
Woensdag 23 November 1921.
Prg» van f 2000 8167
1000 15765
500 197-15 70036
20' 7970 H069
100 15957
Prgaeu van 1 90.— eieen eeld.
7 2460 4507 7059 9139 11122 14136 16473 19070
24 7 7 46 60 47 11271 14213 88 191U5
4J 91 86 7 7 9237 11369 44 16593 39
69 2516 4652 7226 60 78 47 95 58
136 2610 4721 7304 78 85 52 16669 72
04 26 61 16 79 86 14324 16702 19200
322 2721 66 89 91 81 45 8 41
45 79 4805 7403 9305 11418 75 36 99
52 2803 4917 32 8 15 14418 46 19346
443 21 55 80 33 11549 24 71 70
-61 34 5072 92 69 11679 40 92 19433
'526 40 5191 7513 9414 11718 79 95 60
77 50 5205 67 38 11804. 98 16804 64
99 56 45 81 73 75 14557 9 19514)
600 2522 5305 7654 99 ll9b4 81 72 19636
721 70 6 63 9529 12UÖ0 14642 16911 94
28 3056 86 84 9603 12147 98 98 19718
38 93 5440 7717 13 54 14803 17109 56
68 31U5 73 95 54 97 25 21 94
844 98 76 65 73 12200 51 24 18826
618 .3215 5702 7812 83 27 1493/ 17209 63
28 «7 12 74 9716 53 68 I7 1W92/
1614 3379 65 7905 9880 12328 15047 bi 28
43 3412 85 27 9982 79 89 85 20100
74 51 5810 46 1000/ 12463 15245 95 20109
1223 3618 31 54 89 2545 51 17320 25
1314 24 59 72 99 68 55 64 59
1427 95 85 8018 10111 87 86 85 86
1519 3745 5904 8108 53 12635 15341 17444 99
20 59 15 18 10222 12814 48 UJ2024/
79 61 47 65 90 72 61 17569 72
1607 70 59 6213 10336 79 15442 17683 20307
24 3800 81 8373 38 93 29 17713 35
35 33 6032 96 76 12920 6-1 90 40
50 34 46 8446 85 37 73 17884 70
1707 63 50 94 98 44 90 17926 83
25 32 6128 99 10514 98 15667 51 8
28 60 89 8620 34 13109 15700 18187 20602
81 4077 6214 74 85 48 88 18222 29
1917 94 65 8712 10621 91 15856 56 38
30 4129 87 25 35 13214 83 18316 56
48 13442 15905 95 78
64 59 29 18487
68 70
75 13588
Aanv
Aan
E
bel
r
d»(
01
t(
53 71 6366 64
3035 90 6400 74
58 4215 77 96
2120 51 6581 8847
57 88 6640 50 10721 13604
97 4307 91 8922 49 28
72: >2 11 6719 30 10908 13786 16020 83 93
2JlJ[Hio 70 62 15 97 57 18847 20807
/I'' 4 92 9003 45 13826 16206 18904 43
35 18537 20748
52 50 51
69 18638 60
90 45 07
9' 9/ 6810 29 46 84 9 27 48
9" 4413 40 9104 72 89 68 83
2421 93 6052 10 11017 13980 16428 19056
Vorige lijst atond 16001 m.x. 16101.
ircr; „DE TIJDQt--ST":
frekkiriQ van 100 nummer* ?en uv«u*«
staan van «otaris A. G MUbi
Bondardaj? 4 November 192L
Prya van t 100 615
Frijsen vim 90. 'uren ft
C 2021 50& 7968 10417 12465 14708 17500 10189
183 2928 5278 8078 28 12828 77 37 19523
679 3005 58C3 8702 10587 13202 151») 1/719 lf72«
954 3132 6103 8902 1U65Ö 13326 15315 18218 42
82 3293 6251 74 81 13543 15374 183J5 20C24
116 3713 6901 9459 10759 70 15980 1^03? 20425
242 3381 12 9646 10834 13624 16811 19156 40
484 4140 7031 9861 11014 13918 2^1 0 20515
644 4888 7250 10096 11185 14169 65 e 60
2009 5025 7'/99 10356 11455 14284 17116 ül 70
2122 38 7818 73 12349 14356 17368 19 ü.3 20942
Vorige U)st stond 77 »>5m.x. 7 59 1 664 ms
J1664 18'KV? vervollen
lachend. „Dat van den gemaskerde heb ik reeds ge
ïdentificeerd."
„Zoo". zeide de majoor nieuwsgierig. „Wie is het
dan?"
„Dezelfde, die zoo groote tiaast had, toen hij bin
nenkwam. dat hij vergat zijn voelen te vegen."
„En ilie den vingerafdruk op de d«mr maakte?"
„Ja. Een beroepsinbreker kan geweest zijn.
anders zou hij niet zooveel sporen achter/slaton hebben.
De detectieve stelde nu in de kamer van den majool
een nauwkeurig onderzoek in. Hij werkte vlug en stil,
bekeek de kleinste hoekjes en maakte nu en dan één
aanteekening. In het bijzonder interesseerde hij zich
voor den hoek, waarin de safe stond. Hij mat de
ruimte achter die safe.
„Die ruimte is niet erg groot," zeide hij, ,het moe)
een slank jongmensch geweekt zijn, dat hij zich hierin
heeft kunnen persen. Ik kan het niet."
Mef den majoor sctioof hij de safe wat naar vor*n
en kroop erachter. En hiec deed hij een belangd^-
vondst, die, wanneer Ragnhild het gezien hadj
laatste hoop vernietigd zou jiebben. Hij vond n.1. <Jen
manchetknoop, bestaande uit een blauw geömaill«*rtlcn
muisknoop met drie vergulde kronen. Een Knoop,
alleen officieren die op hun kepi dragen. Carring liet
zijn vondst echter aan niémand zien, maar «tók den
knoop in zijn vestjeszak.
„Zoo. nu ben ik hier klaar," zeide hij. „En hoop,
dat we vannacht geen nieuwe verrassingen mee
maken. Wanneer ik nu nog even met clen liuiskn|echt
gesproken heb, kan Tk naar de stad terug-"
.„Waar blijft John toch?" vroeg von Heden.
„Hij schijnt niet thuis to zijn.
Op dat oogenblik kwam aï«s antwoord op zijn vraag
het Kamermeisje, doodsbleek en over al honr leden
bevend bitïfienvliegen,
„Wat is <jr in Godsnaam nu weer gebeurd? vroeg
de majoor verbaasd
„John," fluisterde het meisje met bevende stem, „hij
is vermoord."
Wordt vervolgd..
