Nieuwjaarsgroeten.
Uit het Hart Yan Holland.
TWEEDE BLAD,
frankrijk en Engeland.
50 CENT (mits niet grooter dan 3 regels)
Plaatselijk Nieuws.
FEUILLETON.
SCHOPPENKONING.
Duitschland» ondertekening werd ▼erkregen.
Dat het niet betalen kan ra geld, staat sedert lang
vast. Dit wist iedereen sedert een
van het oogenblik, dait het milii
in paar y
ardengegi
jaar, dw.z.
goochel be-
Ieder jear wordt er meer aan Kerstmis gedaan,
gon. Maar in den vorm van waren, van leveranties, en tot alle kringen on lagen van onze groote stads-
van werk kan Duitschland betalen, zeggen de on-1 bevolking dringt dit ieest door. Den Haag krijgt
Zaterdag 24 December 1921.
64ste Jaargang. [No. 6947
De zooveelste conferentie....
Ditmaal Briand en Lloyd George, die zullen pogen
die ietwat bouwvallige Entente wat in elkaar te
pleisteren.
Torwij 1 die twee in Downing Street elkaar via
een tolk hun hartsgeheimen zitten mee te deelen
en onderwijl zonder tolk in hun eigen taal denken:
„wat heb ik toch misdaan om met dien kerel opge
scheept te zijn?" confereeren daar buiten in krant
en telegram die twee andere bevriende tegenstan
ders: Reuter en Havas. Reuter verneemt, Havas
hoort van goedingelichte zijde, dat de gesprekken
liepen over.... het een en ander. Dat Briand vertelde
hoe hij het in Washington had gehad, eni dat hij het
'n knap stuk werk vond dat die affaire met Ierland
nu zoo'n beetje in orde was. Waarop Lloyd George
verzoenlijken, en als Duitschland dan wordt uitge
zogen tot het merg, dan is het nog niet zoo vree-
selijk, want dit had het ons ook gedaan als „de
laatste minuut" voor ons het eerste was gekomen.
Heelemaal ongelijk heeft men niet in die laatste
bewering. Duitschland had allicht nog meer ge
vraagd, nog zwaarder voorwaarden opgelegd. Het
regime in België, fn Roemenië enz. bewijst dit. Maar
Duitschland had vermoedelijk eerder het eco
nomische bewustzijn terug gekregen en had wel
eerder gezien, dat leveranties in goederen alleen
dan van werkelijke waard© zijn, als de eigen land
genoot ze niet kan produceerem Dat de gedwongen
leveranties van fabrieksartikelen alle eigen fabrie
ken in die branche tot stilstand doemt Dan had de
Keizer waarschijnlijk een theatraal gebaar gemaakt
en een verzoening met den „overwonnene" inge
leid en verklaard, dat hij „nu de schuld geboet en
Duitschland's heerlijke zegepraal erkend is", afstand
doet van de betalingen en in plaats daarvan genoe
gen neemt met Canada of Zuid-Afrika of wat. hem
dan op dat oogenblik in het hoofd zou zijn geko
men.
Engeland weet d.w.z. zijn industrieels weten
dat elke lading machinerieën, die goedkoop ver
kocht werden, zóóveel arbeiders in Engeland broo
deloos maakt. Het weet dat als Duitschland glas
werk invoert, de nieuwe Britsche fabrieken het
loodje leggen. En zijn handelaars weten, dat als
zeide, dat Briand toch ook niet heelemaal zonder
verdienste was, nu hij sedert vijftien jaar de <jie zeventig millioen Duitschers niets meer kunnen
eerste Fransche premier was, die voor Kerstmis
door zijn begrooting was heen gekomen.
Met dergelijke vriendelijkheden en losse praatjes
hebben de twee premiers den tijd gedood tot de
financieels experts bij eikaar waren om eens na
te gaan, of en hoeveel Duitschland nu eigenlijk
wel zou kunnen betalen.
Dat dreigement v,an kanselier Wirth: We kunnen
niet betalen wat we moeten en wat zal er gebeu
ren? i9 de' laatste en misschien de ergste scheur in
de Entente.
Het Fransche geknoei achter Engeland's rug met
Angora was een onaangename verrassing^ Het par
ticuliere tractaat van Wiesbaden was ietwat er
ger. Nog erger was de rede van Briand in Washing-
koopen, omdat al hun papierengeld weggaat aan
boeten voor den verloren oorlog, de Britsche handel
niets meer te doe-n heeft.
Voor Frankrijk is het een ander geval.
Daar moet de Staat zorgen voor het herstel van
een groote landstreek. Zorgen met Staatsgeld. Staats
geld dat uit de eigen burgerij niet is te halen en
dus van anderen moet komen. Wanneer dus Duitsch
land aan den Franschen Staat machines of werk
kracht of bouwsteen levert, behoeft de Staat die
niet te koopen en geniet hij dus een zeker voordeel,
al pruttelt er ook een fabrikant, een arboider of
een handelsman.
Engeland wil zaken doen, Frankrijk wil geld heb
ben. En dit is het cardinale verschil tusschen die
tegen het einde van het jaar een bijzonder feeste
lijk aanzicht, door alle kerstversiering. Alle win
kels maken er werk van, en tooien de etalages met
hulst en roode linten, maken er extra belichting met
rooden warmen gloed, en stallen Kerstgeschenken
uit. Sommigen maken fantastische Kerstlandschap-
pen met watten als sneeuw en Kerstmannetjes en
kerkjes en kapelletjes of romantische hutjes. Ban
ketbakkers stallen enorme kerstklokken uit en bouw
werken van suiker en chocolade met roode micar
raampjes, waarachter lichtjes branden.
Op wel twintig plaatsen in de stad zijn kerst-
boommarkten, zoodat ieder zijn kerstboom kan krij
gen, zonder met dit onhandige artikel ver te moe
ten sjouwen.
De grootste Kerstboomenmarkt is op het Voor
hout, dat een stuk sparrenbosch gelijkt. Maar bo
vendien loopen er venters met karren vol Kerstboo-
men langs de huizen, om het den menschen nog
eenvoudiger te maken en verleden jaar was de aan
voer zoo groot, dat de kooplieden hun hoornen op
geen stukken na kwijt konden raken en bij massa's
op de markt achter lieten voor de stadsreiniging.
Tegen Kerstmis dalen de prijzen dan ook enorm,
en voor een kwartje kan je dan een boom krijgen,
die nauwelijks in de kamer past.
Tot in de achterbuurten toe ziet men uitstallin
gen van Kerstboomversieringen en ook op de markt
worden ze tegen heele lage prijzen verkocht, want
de inkoopsprijs schijnt dit jaar met den eigenaardi-
gen stand der marken niet bijster hoog te zijn.
Verder heeft Den Haag zijn vaste Kerstgebruiken
en Kerstfeesten. De groote restaurants organiseeren
extra Kerst-diners en Kerst-soupers, waar gedanst
wordt, en waar het zoo druk is, dat degenen, die geen
plaats besproken hebben, weinig kans hebben om
er een te veroveren. Hotel de Twee Steden was al
tijd het bekende restaurant met het meest gereno-
meerde Kerstdiner. Het is nu weer geopend en de
Hagenaar die van traditie houdt kan er weer zijn
tafeltjes vinden.
Tevens is het Kerstfeest ook het feest voor de ar
men. Een aardige indruk maakt altijd de Kerstinza-
meling van het Leger des Heils. Op alle voorname
punten van de stad zijn dan potten opgesteld, die
te n over het Fransche leger en bijna heelemaal het twee landen. Elke maatregel die Frankrijk voorziet aan een driepoot hangen, versierd met groen en
zaken doen, terwijl elke goudmark, door Duitsch
land op de Engelsche markt besteed, een verlies is
op de schaderekening, waarmede de Fransche fi
nanciën staan of vallen.
Tusschen die twee onomstootelljke feiten moeten
Lloyd George en Briand een uitweg zoeken.
Waar elke andere strijdwaag tenslotte uit den
weg was te ruimen met het terugnemen van wat
onaangename grootspraak, met het verloochenen
van iemand, die zijn mond heet te hebben voorbij
gepraat, geldt het thans een materieel belang eer
ste klasse: financieel© welvaart. En wel twee soor
ten van welvaart, die nu eenmaal uit één kraan
niet kunnen worden getapt.
De breuk komt deze week nog niet. Maar als
Briand Donderdag naar huis gaat, zal Havas, zal
Reuter toch groote moeite hebben om aan te toonen,
dat er iets anders in die besprekingen besloten is,
dan dat er eerstdaags een— „conferentie zal
worden gehouden", de zooveel eende!
UITKIJK.
einde aller dingen is de dwaasheid van het Frau om Duitschland tot nakoming zijner verplichtingen
sche vlootplan, dat in Washington ontwikkeld werd. +e dwingen, belemmert het Engelsche volk in het
Daartegen laaide de Britsche (en andere) tegen- ------- ■*-
stand zoo fel op, dat Sarrant aanstonds bevel kreeg
zéér véél water in zijn wijn te doen en het te laten
voorkomen of dit schoone plan niet meer dan aca
demische beteekenis had.
Nu heeft het inderdaad weinig meer om het lijf,
dan dat uw dienstwillige een plan maakt om de
Koninklijke Petroleum Mij. zoo vriendelijk aan te
küken. dat zij de Nederlandsche Staatsschuld gaat
aflossen... Met het vriendelijk kijken zou het gaan,
net als met het plannen maken van Admiraal Lebon.
Maar als het op de omzetting in feiten aankomt,
wordt het een mislukking.
Al zou Frankrijk permissie krijgen een vloot van
een millioen ton te bouwen, dan kwam er nog niets
van. Aangezien die schepen geld kosten en Frankrijk
alles heeft: roem, Duitsche kolen, plannen, groot
spraak en nog het een en ander maar geen geld.
Aangezien nu zelfs de meest patriotische Fransche
scheepsbouwer ai eveninin als een ententevriend
nis Vickers on Co. een oorlogsschip op stapel gaat
zotten, dat hij weet dat onbetaald blijft, was de op
winding over het Fransche vlootplan, materieel ge
sproken, vrijwel overbodig. Dat menl moreel ontsticht
was over dit absoluut bewijs, dat men in Frankrijk
van de conferentie van Washington geen syllabe
heeft begrepen, was een tweede en ernstiger
cjuaestie.
Hoe dit zij, men gevoelde in Engeland, dat het
samengaan met een land, dat zulke rare streken op
zijn kompas heeft, als Frankrijk blijkt te bezitten,
don 1 angsten tijd had geduurd.
Geld leenen en nooit terug zien, komt meer voor
in dit leven, maar te moeten zien dat dit geld be
steed wordt voor een vloot, die nooit een andere
functie kan hebben dan Engeland onaangenaam te
zijn, was toch wel wat te erg.
Nu komt. als de kroon op alles de verklaring van
Wirth, waarop een beslissing dient te worden ge
nomen. Uitstel of executeeren. Een andere keuze
is er niet.
Duitschland kan niet betalen wat het moet. om
dat de heeren in Maart van dit Jaar uit eikaars
rekensommen en technische toelichtingen niet wijs
konden worden en men „dus" In eigengereidheid luk
raak een cijfer vaststelde, waaronder ten slotte
vlaggen. Een aardig symbool voor het Kerstmaal der
armen.
Als een spaarpot zijn deze potten ingericht met
een gleuf in den deksel, en ze noodigen zeer sug
gestief uit om er een kleinigheid in te werpen.
De toename van het Kerstfeest in ons land moet
wel in hoofdzaak worden toegeschreven aan bui-
tenlandsche invloeden en vooral Duitsche invloe
den doen zich hier gelden. De liefdadigheid die we
aan Duitschland en Oostenrijk hebben bewezen is
hierin ook van groot belang. We hebben de eigen
aardigheden van die landen leeren kennen, en we
hebben er vrienden gemaakt, het zij doerdat. we
arme kinderen in ons midden hebben goedgedaan,
hetzij we die landen zelf hebben bezocht.
Extra druk hebben het daarom de liefdegaven-
eentralen, die zorgen voor het klaarmaken en in
pakken en versturen van kerstpaketten naar Duitsch
land en Oostenrijk. Menigeen wil er zijn pleegkindje,
dat hier lang geweest is, graag een gelukkig Kerst
feest bezorgen en stuurt zulk een pakket. De lief-
degaven-centralen kunnen haast hun werk niet aan,
hebben moeite de ingewikkelde orders uit te voeren.
Toch betreur ik het ieder Jaar, dat dit feeet om
eigen St. Nicolaasfeest gaat verdringen. Want al
heeft het Kerstfeest een eigenaardig liefdadig en
verheven karakter, al is het een feest, waar veel
gemoed en veel beteekenis in zit, toch mist het
wat het echte St. Nicolaasfeest heeft, het echte Hol-
landsche karakter. Ook het St. Nicolaasfeest is een
feest dat de weldadigheid bevordert, maar in zooveel
aardiger vorm. Het heeft de aardigheid van de
anonimiteit der geschenken en geeft gelegenheid wel
te doen en niet om te zien. En het geeft aanleiding
tot zooveel pret en plagerij met verzen en malle
grappen, terwijl Kerstmis altijd iets plcbtigs heeft.
Den Haag Juist heeft steeds neiging het Holland-
sche voor het buitenlandsche te laten varen, en def
tig mee te doen met uitheemsche manieren. Daar
voor is het de vreemdelingenstad met buitenland
sche invloeden van vreemde gezantschappen. De
menschen voelen er zich gauw te deftig voor wat
echt Hollandsch is en St Nicolaasfeest is echt Hol-
landsch.
Het is nu wel zoo ver, dat het Kerstfeest bij ons
niet voor dat in Berlijn of Londen onderdoet Dat
iedereen er aan meedoet, en het viert op zijn wijze,
dat wil zeggen op de Duitsche of Engelsche wijze.
De een vat het religeus op, de ander als een winter
feest volgens heidensche overlevering.
Tot in koffiehuizen en restaurants toe is de in
vloed merkbaar. Overal kerstversiering en kerst-
muziek.
Ook onze theaters houden rekening met het
Kerstfeest, zorgen voor een speciaal ontspannings
programma, waar we kinderen mee heen kunnen
nemen, eenvoudig blijspelletje, terwijl er tal van
kindermatinees zijn.
En Scala zorgt voor een extra specialiteiten-pro
gramma, iets, dat sinds deze programma's niet alle
daags meer genoemd mogen worden, altijd inslaat
omdat het zoo echt ontspanning biedt en elk wat
wils geeft.
De feestelijkheid wordlt bovendien nog verhoogd'
door de vele gasten die we hebben. Want haast elk
huisgezin in Den Haag krijgt zijn logé's. Bakvis-
schen en H.B.S.-scholieren komen altijd graag in
de Kerstvacantie in Den Haag logeeren, andere fa
milieleden hebben er hun jaarlijksche reünie, en alle
gasten willen wel eens wat genieten en wat uitgaan.
Het is daarom overal vol en gezellig tot Nieuwjaar
toe, tot elk weer naar huis gaat en aan het werk
trekt na op feestelijke wijze afscheid te hebben geno
men van het oude jaar en met nieuwen moed weer
te beginnen aan 't nieuwe jaar in afwachting wat
het ons zal brengen.
W. P.
IN ONS BLAD DAT OUD5JAARSDAO VERSCHIJNT, BESTAAT OELEOENHEID TOT
HET PLAATSEN VAN EEN NIEUWJAARSGROET AAN BEOUNSTIOERS, FAMILIE,
VRIENDEN, ENZ. TEOEN CONTANTE BETALINO VAN
OPGAVEN S.V.PL. SPOEDIQ AAN ONS BUREAU OF AAN H.H. KANTOORHOUDERS
EN BOEKHANDELAARS. DE UITGEVERS.
WISSEL ONTVREEMD.
Voor eenige maanden meldden wij de ontvangst
van eep. open brief met geldswaarden uit Amerika
voor een ingezetene alhier. Aan den inhoud had
toen niets ontbroken. Dat echter de post aan de
overzijde van den Oceaan ook haar ontrouwe die
naren heeft, bleek dezer dagen, eveneens in onze
gemeente. Een zakenman ontving een brief, waar
uit zooails later bleek, een wissel was ontvreemd.
Daar de wissel echter alleen te Amsterdam betaal
baar is, heeft de dief weinig aan den roof.
UITSLAG VERKOOPING.
Uitslag der verkooping op 22 December, ten over
staan van notaris C. L. v. d. Bergh ahier.
Een perceel weiland en drie perceelen bouwland,
aan den Slikkerdijk, genL Zijpe, samen groot 3.76:60
H.A., eigendom van mevr. de wed. A. van Rees te
Zeist, thans in gebruik bij den heer J. Komen Jr.
Kooper I. Hage te Heerhugowaard voor f 6310.
SCHAGER VEEFONDS.
Dat de gezondheidstoestand van onzen veestapel
alles behalve gunstig is, blijkt wel hieruit, dat van
het Schager Veeverzekeringsfonds in de laatste 8
weken niet minder dan 8 koeien wegens tuberculose
geheel zijn afgekeurd en dat bovendien1 nog verschil
lende belangrijke gedeeltelijke afkeuringen tot be-
I dragen van f 45 f 150 zijn vergoed!. Het behoeft geen
betoog, dat de financiën van de vereeniging er in
den laatsten tijd niet op vooruit zijn gegaan.
EEN FRIESCHE KRIITE.
Onder de Friezen in Hollands Noorden wordt ge
werkt om een Kriite Scagen op te richten. Kriite
Scagen wil zeggen: Een vereeniging van Friezen,
ter bevordering van de Friesche taal, gevestigd te
Schagen.
PLUIMVEETENTOONSTELLING.
Tot keurmeesters aan de Tentoonstelling van
Pluimvee en Konijnen op 15 en 16 Januari 1922 in
onze gemeente te houden, uitgaande van de vereeni
ging Westfriesland, zijn tot keurmeesters uitgenoo-
digd de heeren K. Groot te Nieuwe Niedorp voor
DETECTIVEROMAN NAAR HET ZWEEDSCH VAN
r 8.A.DUSE,
Hot volgende oogenblik lag de bewustelooze onder
het autobankje. De auto werd naar buiten gebracht
en Roland sprong op de stuurplaats.
„Rijd maar naar het hek en wacht daar op mij,"
beval Carring. Hij keek om zich heen. Het was hoog I
tijd geweest om den stal te verlaten. Het halve go-
bouw brandde reeds en het was duidelijk, dat men- net j
opgeven moest. Het woei echter gelukkigerwijze gehéeJ
met, zoodat er absoluut geön gevaar voor de villa be
stond.
Van alle kanten kwamen de menschen, die door het
schijnsel en fuide roepen bang geworden waren, toe-
ge/viogen. Aan hulp bij Eet niusschen zou het dus
niet ontbreken. Daarom besloot de detective zoo gauw
mogelijk weg te gaan, om zijn gevangene iin veiligheid
te brengen.
Do majoor had de paarden aan de zorg van een
ander toevertrouwd en kwam nu naar Carring toe.
„U wilt weggaan, en alles in den steek laten nu er
brandstichters aan het werk gijn?"
„Er bestaat geen gevaar voor uitbreiding," zeide Car
ring terwijl hij hem scherp aankeek.
„Hoe kunt u dat weten?"
„De altaarkaarsen zijn uitgebrand," antwoordde Car
ring met nadruk op ieder woord.
De majoor deinsde terug als had hij een slag ge-
kregen, maar hij antwoordde niet.
„Ik zaï Roland terugsturen, zoodra ik hem missen
t0n> G'ng de detective voort. „Vergeet intusschen niet
op de papieren te letten. U moet op, alles-voorbereid zijn,
oogenblik kan een nieuwe verrassing komen.
i u f*0?.1© hij jn de auto en baalde voor alle
zekerheid zijn browning uit zijn zak.
„Nu kan je wegrijden," zeide hij tegen Roland.
„Hoe is die brand ontstaan?" vroeg deze, nadat hii
??l0j .beweging gebracht had.
Omdat ik Vandaag niet 'de beschikking heb over
mijn gewoon scherp denkvermogen," antwoordde Car
ring. Ik heb nog altijd koorts en ben ziek, anders
had ik die bom niet op de tafel laten liggen/
Roland floot zachtjes.
„Uw denkvermogen,' meester," zeide hij, „te even
schelp als altijd. Hoe hadt u dat anders van de paar
den kunnen voorspellen?"
„Dat lag erg voor de hand. Zplfs de grootste schurk
aan een hart hebben, speciaal voor dieren. En zooalh
ie ziet, had ik geujk/'
pakkan ^aar^oor h^Een we nu dezen knaap te
„We hebben veel meer dan dat," zeide Carring.
«We h«hben den sleutel tot het raadsel."
„En wat steekt daarachter?"
„Een vróuw."
HOOFDSTUK XV.
Hat geheim der kaarten.
De autotocht door Stockholm werd zonder incidenten
volbracht. Carring had verwacht, dat hij door de mede
plichtigen. van oen gevangpne gevolgd zou worden,
en hield zich op alles voorbereid. Maar er was geen
vervolger te zien. Do -brandstichter had natuurlijk ge
loofd, dat do auto slechts naar buiten gebracht was,
om hem niot te laten verbranden. Hij zag immers mei,
dat er-een geboeide man in lag. Mogelijk was ook, dat
hij zich, zooaLs vele brandstichters, met van het tooneel
van zijn misdaad had kunnen losrukken.
Om tweo uur 's nachts kwamen zij veilig en wen in
Carring's villa in Larkstaden. De gvangenewas nog
niet 'tot bewustzijn gekomen en werd in do buiten
ste ontvangkamer van den detective gedragen, op een
sofa gelegd ©n van zijn voetboeien bevrijd.
„Moet ik dadelijk naar Stocksund terugrijden?'
vroeg Roland.
„Neen, je blijft hier; ik heb je meer noodig dan de
majoor. Ik voel me heel moe en kan je hulp ijiet
missen."
Carring onderzocht nu den gevangene zorgvuldig en
ontdekte, dat hij. In het geheel "niet gemaskerd was;
haar en baard waren echt en niet geverfd. Zijn lin
nengoed was niet gemerkt -en gaf dus geen enkel aan
wijzing omtrent zijn naam. In zijn zakken vond Carring
een portefeuille met een paar bankbiljetten, een por-
temonnaie, een sleutelbos, een ongemerkten zakdoek en
een zwart masker.
„Zog n masker feichijnt een onmisbaar ding voor
iederen mot te zijp," zeide Roland. Carring knikte
Hij keek een beetje teleurgestéld. Wat hij gevonden
had. gaf niet veel opheldering. Hij had meer verwacht
Bij een tweede, nog zorgvuldiger fouillering echter
vond hij in een geheim klem zakje in de voering der
linker ondermouw een spel kaarten en een aanteekën-
boekje. En wel van precies dezelfde soort als David
Grimmer in de auto der schurken gevonden had.
„Hahfif" riep Carring blijde uit „Het lijkt wel alsot
de mollen zich van tijd met kaartspelen bezig houden.
Misschien hebben zij in den Inferno een geheime speei-
club." Hij verdiepte zich dadelijk in de bestudeering van
het aanteekenboekje. Eerst vond hij er verscheidnö
aanteekeningen in een naar het scheen totaal onlees
baar geheimschrift Dan kwamen er eenige onbeschreven
blaadjes en vervolgens een bladzijde met een in gé-
woon handschrift geschreven adres:
Demetris Office, Postbox 913, Köbenhavn.
Aan het eind van het boekje bevondi zich een lijst,
die er aldus uitzag:
27/7TV 5
3/8rn *7
10/8n 10*#è
17/8UI li
24/8I 4è
31/8JV 9
7/9I 13***
„Hum?" prevelde Carring. .„Dat is heel interessant
Jammer, dat ik zoo weinig tijd heb."
(Met koortsachtige haast schreef 'hij' de lijst en het
Kopenhaagtsche adres over. Dam telde hijl vlug de
kaarten en ontdekte dat cr z©s ontbraken. Met Ro-
3and verdeelde hij de kaarten In de verschillende klem-
ren en zag dat de ïzes ontbrekende (kaarten] schoppen
vier, klaveren drie, ruiten aas en izeven en harten vijl
en megen waren.
Nadat hij dat alles opgeschreven had, legde hij
(kaarten en notitieboekje in het geheime mouwr^je
en die andere dingen in hun «sakken terug."
„Een gelhk, dat Je (hem zoo goed verdoofd hebt",
zeide hij tegen Roland. „Nu kam je hem echter weer
tot het bewustzijn terugroepen], terwijl lik dien boel
hier wat nader (bestudeer".
Met die woorden ging, hij aam rijm schrijf taf el zétten
en mam het spel kaarten en het aam teekenhoekje, dat
Grimmer hem gegeven had, voor zich.
In dat (laatste stond op «die eerste bladzijden het
zelfde onhegrijphane geheimschrift als in dat van den
gevangene. Vervolgens vele ledige (bladzijden en ein
delijk een bladzijde met ©eniiige eveneens in geheim
schrift geschreven regels. Dit aanteekenboekje was
heel wat zoiffervuilidliger 'bewerkt dan het eerste. Onmid
dellijk zag die detective, dat de inhoud geheel anders
was. Maar het geheimschrift was hetzelfde.
(Het bestond uit cijfers, zoowel geheel© -getallen als
breuken, letters, allleriMI scheiding-steekens, kruisen,
sterren, en meetkumdiige figuren. (Zij schenen totaal ©n-
foetgrijipbaar, ien 'Carring dacht hier inderdaad een om-
opQosbaar geheimschrift gevonden te hebben.
Teleurgesteld bladerde hij verder en kwam iblj die
bladzijde, waarop slechts een paar regels geheim
schrift. stonden. Onwiilllekieurig dacht hij' aan het
Deenache adres, dat hij overgeschreven had-. Dat was
precies -zooals hier het geheimschrift en twee regels
geschreven. iHet zag er izoo- unit:
v 214 f h g t -P/f X 6 j '/a, 3»/, c
d/a n'/a A hrlcK
Va b/,o
Deze toekens waren in vijf groepen verdeeld, even
veel dus afls het adres woorden (bevatte. D© detective
teld© de teekens van het geheimschrift. Er waren er
dri©-emdartig.
„Zou het Kopenhaagsche adres mij den sleutel ge
ven?" prevelde hij en telde dan ook het aantal letters
daarvan. Het waren er eveneens drie-en-dertig.
(Hij verving nu de -teek©ns'achtereenvolgens door de
werkelijke letters en cijfers van het adres. En -op 'die
wijze kreeg hij d© teekens, die met demetris Office,
Postbox 913, Köbenhavn" overeenkwamen.
Daarbij ■ontdekt© hij, dat mliet steeds hetzelfde teer
ken ook de-zellfdie (letter wieergaif. De letter n bijv. kwam
tweemaal in het adres voor en de letter O driemaal
De eerste maal kwam de letter e overeen met een 2,
de -tweede maal- met een 4, de derde m-aal m-et een 6,
©n die vierde maall imet een gelijkzijdigen driehoek.
.De letter o werd' op die e©rste plaats vervangen door de
/breuk X, dan door K en ton tflotte door S/3. Voor de
I adechts éénmaal voorkomonde a stand het cljfar 1, voor
de tweemaal voorkomende dl die eerste Tna-ai H en de
tweede maal 2/2.
Er 'zat dus een zeker systeem in dit geheimschrift.
Nadat Carring de eerste bladzijden mn het aanteeken
boekje een poosje (bestudeerd had, had hij ontdekt,
dat de klinkers door cijfers weergegeven werden, die
bij ieder hieuw voorkomen regelmatig hooger werden
en ieder vierde maal' door een meetkundige figuur ver
vangen werden,
(De letter a werd op die wijze door de oneven cijfers
1, 3., 5, enz. weergegeven en de vierde maal door een
cirkel; de letter e, door de even jgteta'lflen en 'een gelijk
zijdigen driehoek; de letter i door 1/2, 2/2 enz. en een
vierkant; die letter o door enz. en een trecht-
h-oekigen driehoek.
Die -medeklinkers daarentegen werden door ander©
medeklinkers' vervangen votlgens het principe, dat die
eerste ©n laatste van het alpbaibet met elkaar ver
wisselden, de tweede met den vóórüaatsten enz. (Kwam
een medeklinker van de tweede maal voor dan werd
hij door een bijzonder teeken vervangen.
In het woord' Office bijvoorbeeld werd de letter tf
die eerste maal door een t, de tweede maal door ©en
horizontaal streepje vervangen.
Dit geheimschrif t was dus heel imgenteu-s uitge
dacht en heel moerdijk op te lassen Wanneer Carring
niet de vertaMng tin het Deensch adres gevonden had,
dan zou hij' er zeker veel 'tijd \oor noodig gehad hebben,
om het te -ontcijferen. Nu echter 'had hij den sleutel
betrekkelijk makkelijk gevonden.
Vervolgens begon Carring de lijst, di© hij zooeven
gecopieerdl (had,- te bestudeeren iDe eerste getallen
reeks was blijkbaar ie$n lijst van datums. De detec
tive Vergeleek ze met zijn kalender én zag, dat iedere
aangegeven datum een Maartdag was. Dè eerste was
27 Juü en file laatste 7 September. De jfog. dus die nu
reeds (begonnen was.
Plotseling ging hem ©en lticht op. Vanavond, den
7en 'September, zou er in den Inferno een vegiaderiing
der „Mollen" gehouden worden.
D© in de lijst genoemde data be teekenden dus Be
ker <re dagen van hun vroegere vergaderingen. Hij" ver
geleek nu de overige cijfers met fiSe iy'st der zes
'ontbrekende kaarten. En plotseling was cfe heele zaak
hem volkomen helder. Hoe eenvoudig, Hoe ongeloof
lijk eenvoudig.
Op dat oogenblik werd hij echter fn zijn overpein
zingen gestoord. Roland had den gevangene weer tot
bewustzijn gebracht. Deze richtte zich al vloekend op.
„Nou, nou, jongen, houd je kalmf' zeide Carring
dreigend en ging naar hem toe. „Wees bly", dat ie er
zoo gemakkelijk afgekomen bent. Je hadt evengoed In
de handen van de geheime politie kunnen vallén."
„Geheime politie,' zeide de andere. „Je bent zelf
zoo'n vervloekte hond. Je hebt .jmmers gezegd.
^,Kijk pie aan, "'viel Carring hem in de rede. „Ken [a
„Neen, maar je hebt immers gezegd...."
„Dat h'eb ik gedaan om jp te redden."
„Jij?" riep de gevangene uit „Jij wilde mij reddeni
Maar ie bent toch niet een van dte...."
„Ja, aedda Camng, ..ik ben oen van de inj^den.'-
