Schager Courant
TWEEDE BLAD.
Is belastingverlaging bij het nieuwe
Hoogheemraadschap moyslijk?
FEUILLETON.
TERUG IN HET LEVEN.
De Tentoonstelling „De
Ideale Woning",
gearrangeerd door de Daily Mail
Zaterdag 18 Maart 1922.
65sle Jaargang. No. 6994.
Belastingverlaging, een fieflijk, maar onbekend geluid,
•zult gij zeggen.. Ale belastingen gaan steeds omhoog en
telkens nieuwe komen er bij. Nu weer de aanslagbil
jetten voor het hoogheemraadschap. De schrik is er
ons van om het hart geslagen. Gij lezer, die zoo rede
neert, hebt daartoe alle reden. Het is u zelfs heusch mei
kwalijk te nemen als gij 'bij kennisneming van die
vele en velerlei verschrikkelijk nooge aanslagen soms
een enkel dik qt onparlementair woord gebruikt, on-
heusch wordt of naar zondebokken zoekt. Want dit
rijn menscheliike eigenschappen en zou men nu den
mensch het henben van zyiver menichelijke eigenschap
pen mogen ten kwade duldenHet overkwam mij dezer
dagen, op mijn weg naar het gemeentehuis, dat mii plots
een belastingplichtige op zij schoot met de vraag: „kan ik
aanstonds bij jou terecht, als ik geld noodig heb om
mijn belasting te betalen?" Deze man zocht naar een
zondebok, inplaats van den algemeenen toestand, gevolg
van den wereldoorlog in aanmerking te nemen. Maar
hij bereikte op deze wijze natuurlijk niets. Veel beter
van naar zonoebokken te zoeken in zaken, die "nu een
maal zoo zijn door omstandigheden onafhankelijk van
onzen wil, is het oitt vereend de handen aan den
ploeg te 8laan, teneinde te trachten tot betere toesanden
te komen, ook op het stuk van belastingheffing.
De belastingen tm. e t e n naar omlaag en zij m o e t e n
billijker onder de onderscheidene belastingplichtincenl
worden verdeeld. Ieder bestuurder zal het in den ko
menden tijd moeten beschouwen als één zijner eerste en
voornaamste plichten om met alle kracht die in hem
is daarnaar te streven, zonder nochtans de hem toe
vertrouwde algemeenc belangen te schaden. Dat is niet
gemakkelijk, maar ieder, die op verantwoordelijken post
gesteld is, zal zjich daaraan naar de mate van zjjn
kennen en kunnen ten volle moeten geven
Het vorig jaar April en Mei schreef ik reeds over
de te' wachten belastingheffing door het hoogheemraad
schap. Ik wees er op, dat die heffing zou zijn tweeërlei).
Vooreerst een heffing, omdat het hoogheemraadschap van
de waterschappen, cÖe tot nog toe met het dijksonder-
houd belast waren, dat onderhoud zou overnemen. De
nu verzonden belastingbiljetten hebben betrekking op
het jaar 1921. De oude dijksbesturen hebben in dat
jaar nog de kosten der dijkswerken geraamd en deze
weiken uitgevoerd. Het nieuwe hoogheemraadschap stond
daar nog buiten en betaalt over 1921 de kosten terug.
Deze worden thans over de eigenaars van landerijen en
gebouwen omgeslagen. Of het hoogheemraadschap duur
der of goedkooper werkt, zal eerst kunnen blijken in
1922 en volgende jaren, als het hoogheemraadschap zelf
voor het 'opmaken van de raming der dijkswerken en
voor de uitvoering zorgdraagt.
Laat men nu heusch niet meenen, dat het stellig duur
der zal zijn. Ik voor mij, acht, als ik let op ervaringen,
die ik als hoogheemraad tot nog toe opdeed, wel degelijk
de mogelijkheid aanwezig, dat het stelsel van gecentrali
seerd cujk'sonderboud goedkooper zal blijken te zijn. Men
leze vooral niet verkeerd. Ik heb het niet over de
personen die het beheer voerden, want in den tijd) dat
ik aan het 'bestuur van het hoogheemraadschap deelnam
ben ik steeds versterkt in mijn meening, dat hun arbeid
niet ander dan grooten Hof verdient, Ik heb het over het
nieuwe stelsel en met over personen. Laten we dus
hopen, ft at (.het stelsel van meer gecentraliseerd dijks-
beneer, dat eeret op de belastingbiljetten over 1922
tot 'uitdrukking zal Kunnen komen, althans geen ver
hooging, en zoo mogetijk een verlaging, van beasting
te Zien zal geven, vergeleken bij de rondgezonden biljetten
over 1921, welke nog op het oude stelsel gegrond ziin.
Dit geldt dus het heffingspercentage van 4.4 pCt., dat
men deswege op de achterzijde van de aanslagbiljetten
vermeld vindt
Maar tegen de andere heffing, ook aan den aenterkant
van de aanslagbiljetten aangegeven, heb ik zeer ernstig
bezwaar, dat zeke rgedeeld wordt door heei velen.
Dat is de 3.4 pCt van de belastbare opbrengst der lande
rijen, en van de belastbare opbrengst der huize
(men kan deze belastbare opbrengst ook nagaan op zijn
grondbelastingbiljet, welke moet dienen tot dekking van
watersncxxlkosten. De kosten van dijksverdeeling na den
watersnoot! van 1916 worden eerst nu in belasting om
gezet. Ik schreef net reeds eerder: men had na vijf jaar
voor het vooruitzicht van die kosten te moeten dekken,
langzamerhand de oogen gesloten. Maar de provincie
Naar het Engelscb van WILLIAM J. LOCKE
Voor Nederland bewerkt door W. A. J. ROLDANUS Jr.
Uitgave va* W. DE HAAN, Utrecht.
11.
„Die wilt u zeker wel hebben, niet?" zeide hij tegen
Baltazar. „U zult ze in den auto wel noodig hebben
en ik behoef u niet te zeggen, dat u er nu niet bepaald
als een candidaat voor een schoonheidstentoonstelling
uit ziet"
„Ik dank u zeer" zeide Baltazar' terwijl hij de aange
boden kleedingstukken aannam.
Zij reden weg: de dokter, sergeant Doubleday en een
agent met een baar in den eenen auto; Pillivant Bal
tazar en een chauffeur in den grooten Rolls Royce.
„Dat allles in twintig minuten klaarspelen," zeide Pil
livant, die een zwaar gouden horloge te voorschijn
haalde, „bewijst wat wij Engelschen kunnen, als we
willen.
Twintig minuten?" zeide Baltazar. „Ik dacht, dat het
dne uur was."
„Twintig minuten nadat ik naar de telephoon ben
gegaan," verzekerde Pillivant. triomfantelijk.
De auto s snelden voort Benige oogenbllkken bewaarde
Baltazar weggedoken op de makkelijke achterplaats, een
peinzend 'stilzwijgen, aat Pillivant, die van tijd. tot
tijd naar hem keek, liever niet stoorde. Er was iets
griezeligs aan' dezen man, die bijna door een bom
gedood moest worden om iets van dón oorlog te hooren.
Zij sloegen het ruwe moeraspad in," waann Quong Ho
zoo dikwijls met den ouden wagen gehost nad. Het was
droog geweest in den laaatsten tijd, waardoor het pad in
goeden staat verkeerde. Maar de auto's hosten VTeeselijk
en bij iederen sprong schreeuwde Pillivant het uit, bang
als hij was voor de veeren van zijn Rolls-Royce.
„Als hij uit elkaar springt, bestaat er geen kans een
anderen te krijgen."
„Waarom niet?" vroeg Baltazar.
„Omdat er een oorlog Is, waarde heer. U schijnt het
niet te begrijpen."
„Neen, daar ben ik ook erg banfl voor," zeide Balta
zar. „U moet heusch wat geduld nebben. Ik kan met
dadelijk beseffen, wat er gebeurt"
Zij klommen de helling op, die de hoeve in het
zicht bracht Pillivant wees naar den rookenden puin
hoop.
„Dat zal u wel helpen om het te beseffen. Zoo
zien Belgiö en Noord-Frankrijk eruit"
„Wanneer ik mijn vriend Quong Ho levend terugge
vonden heb, zal ik weer in staat zijn te denken."
Gedeputeerde Staten, hierbij vooral gesteund door de
Amsterdamschc afgevaardigden heeft wei gezorgd, dat
deze slapenden eenmaal met schrik zouden ontwaken.
Het hoog! mraadschap werd belast met de erfcehuid
van een gi-, deel, drie vyfde, gedeelte namelijk, in de
rente en aflossing, welke jaarlijks verschuldigd zullen
zijn op twintig millioen kosten van dijksher-
stelling. voorwaar geen kle.nigheid. Over 1921 zou deze
uïtkeering ware het voorstel van gedeputeerde staten
ongewijzigd door de statenvergadering aangenomen
ruim f 750.000 hebben bedragen, dat is op zichzelf nog
ongeveer f 100.000 meer dan over 1921 aan onderhoud
van alle d ijken van het hoogheemraadschap ten koste is
gelegd. Tot delging van een zoo groot mogelijk gedeelte
aer watersnoodleening, zouden zooals gedeputeerde sta
ten het iiitdrukten, ae eigenaars van landerijen en ge
bouwen het hoogheemraadschap „hun uiterste krachten
hebben in te spannen". Daartegen mocht mets hen ver
murwen. De eenige verbetering, welke werd verkregen,
bestond hierin, dat in de statenvergadering ondanks
aanhoudende bestrijding van gedeputeerde staten een
meerderheid werd gevonden voor een voorstel, om
als het rijk wellieht een bijdrage mocht verleenen in de
watersnoodkosten, de helft van die bijdrage in mindering
te brengen op de uitkeering van het hoogneeinraadschap.
Daaardoor is over 1921 de uitkeering van f 753.000 ver
minderd met f 167.000, dus tot op f 586.000. Ware dit
niet gebeurd, dan zou het 'heffingspercenüige, op de
achterzijde vermeld, thans in plaats van 3.4 pCt. nog
nagenoeg 1 pCt hooger zijn gefeest.
Nu doet zich intusschen ten aanzien van die rijks
bijdrage iets zeer merkwaardigs voor. Men moet weten,
dat de met de stichting van net nieuwe hoogheemraad
schap opgeheven regeling voor den Noorner IJ- en
Zeedijk 'de iaarlijksehe tmaerhoudskosten van dert Noorder
IJ- en Zeedijk toi een bedrag van niet meer dan f 100.000
ten laste van dat waterschap bracht. Het meer benoodigde
zou door rijk en provincie worden gedragen. Bij de op
richting van het hoogheemraadschap werd bezwaar ge
maakt dat deze verplichtingen van rijk en provincie
zoo maar zouden komen te vervallen, doch 'ook op (Et
punt bleven gedeputeerde staten onwrikbaar aan hun
meening vasthouden^ zoowel op gronden van recht als
van billijkheid. Thans blijkt echter ,dat juist op die
ingetrokken regeling voor den Noorder IJ- en Zeedijk de
Minister van Waterstaat de rijksbijdrage van f 334.000
heeft gegrond. Het rijk blijft dus zijn verplichtingen,
voortvloeiende uit die regeling, erkennen. Maar dan
moet dit logisch tot gevolg hebben, dat die rijksbijdrage
niet voor een deel in de kas tier provincie blijve, maar
geheel'aan het hoogheemraadschap, dat de verplichtingen
van den Noorder IJ- en Zeedijk overnam, worde uitge
keerd. Daardoor zou het nu benoodigde heffingspercen
tage van 3.4 pCt nogmaals met odgeveer 1 pGt. kunnen
worden verminderd. Blijft 2.4 pCt.
Maar hierbij komt nog meer. Als het rijk erkent, dat
het apn zijn verplichtingen, welke voortvloeien uit rege
ling van den Noorder IJ- en Zeedijk, moet blijven
voldoen, dan zal zeker de provincie opnieuw moeten
overwegen of haar standpunt van zich eenzijdig daar
aan te onttrekken toch wel inderdaad juist is geweest
en op den duur houdbaar is. Het reglement voor den
Nooraer IJ- en Zeedijk was voor rijk en provinCie is
namelijk letterlijk gelijkluidend.
Neemt men hierbij nü nog In aanmerking, dat Am
sterdam ten onrechte geheel'en al buiten de regeling is
gelaten, dan zijn er zeker redenen te over, opdat de
provincie het hoogheemraadschap geheei en al van de
bijdrage in de watersnoodkosten ontheffe.
Gedeputeerde Staten wilden, dat eigenaars- van lande
rijen en gebouwen in het hoogheemraadschap „hun
uiterste krachten" tot delging van de watersnoodkosten
zouden inspannen. Welnu, de thans uitgereikte belasting
biljetten toonen wel aan dat meer verlangd wordt dan
inspanning van „uiterste krachten".
Het belang van de ontheffing met de 3.4 pCt waters
noodkosten, dat loopt aardig naar de helft van den
totalen aanslag voor het hoogheemraadschap, is zeker
groot genoeg om er van de zijde van het hoogheemraad
schap, gesteund door de belastingplichtigen, bij (het
provinciaal bestuur een zoo krachtig mogelijke actie
voor te voeren.
Dat ora nu ten slotte toch nog eens met gedepu
teerde staten te spreken ieder belanghebbende daar
voor „zijn uiterste krachten inspanne.'
Punnerend.
D. KOOIMAN.
Vroeger heb ük u wel een» verteld, dart de Daily
Mail een ochtendblad is met een oplage van ruim In
anilloen.
Anderhalf millioen menachen lezen dagelijks het
blad de Daily Mail. Ongeveer Yt van de (bevolking
van geheel Nederland. Zoo'm blad ia betrekkelijk een
macht, dn den Staat.
Eigenaar van hert blad ia dje bekende Lord Nobtih-
cli/ffe, die juist verleden week van zijn reis om die
wereld in Engeland is teruggekeerd.
De Daily Mail houdt van xc-clamó. Zoo heeft ze nu
te WelwJJn, eenige mijlen van mijn woonplaats ver
wijderd, een groot bouwterrein gekocht, grenzend aan
net terrein van Weiwijn Garden City {Weiwijn Tuin
Stad) met het doel daar een Ideaal Tuinstad, de „Dai
ly Mail Tuinstad" te doen verrijzen,.
iDe Tuinstad zelf is nog erg in wording, er zijn wel
reeds eenige huizen gebouwd, doch de wegen zijn neg
niet gehard, zoodot men nu in het voorjaar weinig
pleiizier beleefd van een bezoek aan dit houw,terrein.
De eerste spade in het bouwterrein, een feestelijk^
gebeurtenis werd gestoken op 9 Juni *20 door Briga
dier v Generaal Vtecoaimifc Hamoden, die in de buurt,
in Kampt cm uitgestrekte ^amiliehezitt ingen beheert- en,
daar ook woont, terwijl Veldmaarschalk Lord Haig
verleden week het park feestelijk geopend heeft.
De huizen, welke inmiddels gebouwd zijn, hebben
allerminst pretentie, Ziji beantwoorden juist >aan de
.minimum eischen, die de 'Engelsche woningwet van
1919 aan het bouwen van hiuiizen stelt.
Een alleraardigst idee is het geweest, om om het
park een ceintuur van vruchitboamen (aan te leggen,
die verzorgd worden door de jonge lieden, die er
wonen en die daartoe zich yereenigd hebben in Daily
Mail Tuinbouw Vereenóging.
Wil men liever heden geen bezoek brengen aan de
Daily Mail Tuinstad izelif, maar zoudt ge toch eens
graag kennis maken met de verschillende woningen,
die daar door u gekocht zouden kunnen .worden, dan
'kunt ge u een gang naar Weiwijn Garden City, zoo
heet het «tartten, sparen.
Do Daily Mail heeft nl. dm Olympia, het reusach
tigs gebouw in Londen, waarheen, ik u na. voor hip-
pysohe feesten reeds verscheidene malen gevoerd
hebeen tentoonstelling gearrangeerd.
Laten wij aannemen, dat u zich in Engeland wilt
vestigen en geen idee heeft van prijzen, wat betreft
woning, inrichting of onderhoud.
Dan neemt ge de Piccadilly Hailway toi Barons
Court, loopt 5 minuten en ge krijgt voor .twee shil
ling (f 1.20) toegang tot Olympia en de tentoonstelling
Allereerst met u dan een groote maagnette van de
Daily Mail Tuinstad. Ge ziet hoe het park aange
legd is met de wegen en het vruchtboomen ceintuur.
Gij ziet 'hoe er keurige tennisbanen zijn aangelegd,
hoe een aardige vijver afwisseling brengt dn het ter
rein, da* hier en daar glooiend is en 400 voet boven
de zee ligt. Maar tevens ziet ge, de modellen van de
verschillende woningen, zooals die gebouwd zijn
of gebouwd 'kunnen worden.
Op practische wijze wordt u gelegenheid gegeven
den naam van de architecten te noteer,en, zoadat ge
thuis nog eens over de zaak nadenkend, aan den ont
werper om verdere 'inlichtingen kunt schrijven.
Gti ziet er alleenstaande huizen, zoowel als twee
wonigen onder een dak, Er la gebruik gemaakt van
den Georgestljl, die vierkanten bouw uit het einde
der 18e eeuw.
Men treft er de huizen aan, zooals hert Arbeidsmi-
nisterie, die heeft ontworpen en waarmee het Enge
land vergiftigd heeft op de meest schromelijke en te
gen alle eischen van goeden smaak indraiscbende
wijze.
Maar ook kunt ge kennis maken met de huizen
ontwerpen door de architecten, die de drie prijzen
van de Daily Mail prijsvraag gewonnen hebben.
De Daily Mail heeft n.1. een prijsvraag 'Uitgeschre
ven voor een ontwerp van een villa, die niet meer
dan 2500 p.st. (f30.000) mocht kosten. De eerste prijs
was 300 p.st. (f 3600), de 2e prfia 125 p.st., en de derde
prijs 75 p.st. De eerste prijs was werkelijk een aller
aardigst ontwerp. De villa, die van buiten eenvou
dig en vierkant, doch zeer smaakvol ©enigszins
Italiaansch© renadsisonce te, bevat beneden keu
ken, dienstbodenritkamer, era bijkeuken, verder hall,
eetkamer, zitkamer en rustkamer. Boven 5 slaapka
mers en een badkamer. v
Ik dien meteen te zeggen, dat de ontwerpen allen
boven de 2500 p.st. bleven en alle bekroonde 'huizen
3000 p.st. (f36000) zouden kosten.
Deze woningen zouden met éen dienstbode bewoond
kunnen worden, vooral ook omdat er overal gasfor
nuizen en gashaarden zijn.
Toch betwijfel dk of éen dienstbod© ivoor zulk ©ene
woning? voldoende zou zijn. Het dieDstbodevraag
stuk ia hier in Engeland ook zeer moeilijk, vandaar
dat allerlei menaoheni hunne groote woningen opge
ven en kleiner gaan bewonen of in meer praciisch
gebouwde huizen, wqar men met het .mtitinmim aan
tal dienstboden kan volstaan.
Wanneer wij nu de projecten van heit Daily Mail
villapark voldoende hebben bekeken, dan gaan we
de tentoonstelling eens verder rondkijken.
Allereerst ging dk eens de model-woning binnen,
die geannonceerd was als de slechtste soort woning
in geheel Engeland te vioden. Het was een getrouwe
copie van de woningen der mijnwerkers in Wales.
Het was een éenckamer woning. In die een© kamer
waren twee bedsteden, een wieg *en verder werd daar
gegeten, govasschen en geleefd, als men dat ten
minste leven mag noemen.
Enfin, aan die woningtoestanden wordt een einde
gemaakt en (kijkt men er ook slechts naar els naar
een fariteit. Wat een contrast vormde aan de over
zij reden bijna tot den lagen muur en hielden dan
stil. Zoodria zij uitgestapt waren, volgde het heele
gezelschap Baltazar, die voorop ging als iemand, die op
het punt staat een geest aan te brengen. Bij den hoek
van het in puin liggende huis zagen zij Quong Ho,
die daar nog lag, zooals Baltazar hem achtergelaten had;
de kom met water was niet aangeraakt De schaduw
van den muur sneed nu zijn lichaam in een verticale
lijn. Zijn gel gezicht leek blauwgeplekt en doodsbleek
onder het rose en witte katoen van zijn verbonden hoofd.
Baltazar's gezicht was bijna even doodsbleek en een
vreeselijke angst stond in zijn oogen te lezen. Hij. wees
„Daar," zeide hij, terwijl hij den dokter meetrok
en den anderen een teeken gaf te blijven staan.
Samen bogen zij zfch over Quong Ho heen. „Als hij
dood is," fluisterde Baltazar met een heesche stem,
„heb ik nem vermoord."
„Hij is nog niet dood." antwoordde de dokter.
„Goddank r zeide Baltazar.
Sergeant Doubleday, die het tooneel der ruïne overzag
met net oog van den politieman en den Brit, wendde
zich tot Mr .Pillivant en zeide:
„Zulk soort dingen moesten niet gepermeteerd zijn."
HOOFDSTUK VII.
Baltazar werd een paar ochtenden later wakker om te
ontdekken, dat zekere vage gebeurtenissen, die hij als
droomën beschouwd had, waar waren. Hij lag inder
daad in een makkelijk bed in een mooie kamer, een
vrouw met een zachte stem en in het grijs gekleed stond
glimlachend aan het voeteneinde van zijn bed; dat kon
niét anders zijn dan een verpleegster. Zich bewust
wordend, dat iets niet makkelijK zat, lichtte hij zijn
hij aangezien had voor" een schandeliji
aanval op zijn hersens met het doel daaruit de ge
heimen van zijn wiskundige onderzoekingen te trekken,
was het verbinden van zijn hoofd door den dokter ge
weest
„Hoe voelt u u vanochtend?'' vroeg de verpleegster.
„Heel goed, dank u," zeide Baltazar. ,En ik zou me
nog beter voelen, als u mij wilde zeggen, waar ik ben?
Dit is het huis van Mr. Pillivant"
„Pillivant, Pillivant? O ja. Ik ben erachter. Het is
net alsof ik een tijdje mijn. hoofd kwijt ben geweest."
De verpleegster knikte. „Maar nu is het weer in orde.
Laat ik even alles bedenken." Plotseling ging hu rechtop
zitten.
„Hoe is het met Quong Ho?"
„Die maakt 'het zoo goed als we hebben durven
hopen."
„Leeft b*j? Heusch r
„Ja, heusch l"
rijde dat ontwerp van ©ene woning in beton-
Wat er allemaal rte izten was op deze tentoonstel
ling pleit werkelijk, voor bet organisatorisch talent
der beeren van de Daily Mail. Het was bijna te vol
met stands. Men kon er smaakvolle, kostbare, zoowel
als emaatovolle, goedkoop© inrichtingen van hulzen
zien. Die prachtige Engelsche cretonne», die, heerlijke
sofa's, en gemakkelijke fauteuils ging men voorhij
met een gevoel van temptatie-
Prachtige en eenvoudige badkameadnrichtimgen tot
een electrisch zonnebad toe, kon men uitkiezen.
(Stofzuigmachineswajschdniriöhtingen^ om, thuis "de
wasch te doen,1 vloertegels, en parketvloeren, practi
sche hangkasten met een patent kleerenhanger voor
mannenkleeren dn bert' ibijtzomder, om aoo meteen .te
koopen.
Van alles iwa® er.
Daarbij automatische cmulzielldinjstruimenten, die
"zacht speelden, zoodlat' (men (bijna op een fauteuil ging
zitten om |zadht dn slaap gedeund te worden.
Toen iemand mij' 'een desinfteteermachineitje on
der den neus ihiel'd, dacht 'ik opeen© aan: bloemen.
Ilk ging toen onóniddellijik naar het groote bijlge
bouw, waarin de 'Koninklijke model tuinen te zien
waren. Wat was dat ischitterendl
Toen (ik (binnenkwam, werd mijn oog bet eerste ge
troffen door den tuin, ingeizonlden door de koningin
der Belgen. Het was een tuin geheel in blauwe kleur
gehouden.
Blauwe cinerarias en blauw© hyacinthen. IHet was
werkelijk heel bijzonder mooi van toon.
Ik ga u niet alle tuinen beschrijven, zooals die van
koningin Alexandra, d© koningin van Spanje, de ko
ningin van Noorwegen, de koningin van Ruxnenië,
Wel moet dk u nog ©ven noemen 'dien van de Prin-
cess 'Mary, de verleden week1 gehuwde, konings
dochter. Die ituin, die .aan,' de overzijde van dien van
de Belgische koningin was, had) werkelijk iets zeer
b^zonders in aanleg. De tuin was op ©ene belling ont
worpen met een waterval, terwijl de andere tuinen
allemaal terrasvormig, waren.
iDe minst mooie vond ik den tuin van de koningin
van Noorwegen. Die tuin was wat ijl met alleen die
gele narcissen, langs (de paiden der gegons.
Vraagt u mij, wat de mooiste tuin was, dgn1 ia dl af
zeer gemakkelijk te beantwoorden.
De mooiste tuin was die van Koningin Wilhehnina
der Nederlanden, of zooals het hier stondl „the Queen
of Holland
Alle tuinen waren door Engelsche tuinarchitecten aan
gelegd metHollandfiche bloemen, noofizakatijk' hya
cinten en narcissen.
Onze Koningin heeft echter doen toonen, dat Neder
land in het voorjaar nog andere bloemen aan de zoo
bij uitstek bloemen liefhebbende Engelschen leveren kan,
dan de bloemen onzer onvolprezen bollen.
De firma G. B. van Nes en Zoon te Boskoop, die de
eer heeft haar naam te zien prijken onder aien der
Koningin^ heeft het vertrouwen door de Koningen in naar
gesteld, niet beschaamd.
De enorme verscheidenheid van rhododendrons, aza
lea mollis, door de firma van Nes op zeer smaakvolle
wijze in een tuinaanleg saam gebracht met enkele serin
gen en tulpen dwingt tot bewondering.
Nu kunnen de Engelsche bloemenvrienden zien, wat
Nederland op het gebied van getrokken bloemen be-
teekent
Hel is inderdaad ongeëvenaard Wanneer men ai die
tuinen ziet met er "boven de namen der Koningin*-
nen, die de turnen deden aanleggen en men ziel "dan
den tuin van Nederlandsch Koningin, dan zou men
als Nederlander wei het .Wilhelmus van Nassouen wil
len gaan zingen.
Natuurlijk is deze tentoonstelling een reclame-tentoon
stelling, allereerst voor de Daiy Maü, net meest ver
spreide Engelsche dagblad, ten tweede voor alle in
zenders, maar toch is het gelpkkig geweest, dat onze
Koningin op - het verzoek van Princess Alice en haar
echtgenoot den Graaf van ALhlone ,is ingegaan om
op deze tentoonstelling een tuin, die Haar naam' zou
dragen, in Ie zenden.
De Daily Mail heeft nJ. indertijd aan Ptrincess Alice
gevraagd om beschermvrouwe dezer tentoonstelling te
zijn. Vandaar dan ook het "feit, dat zooveel koninginnen
en Engelsche princessenbereid zijn geweest een tuin
in te zenden.
Princess Alice is ae dochter van wijlen den Duke
of Albany, broeder van wijlen Koning Edward. Haar
moeder is de ook in Nederland welbekende Duchess of
Albany, de zuster van onze Koningin-Moeder. Koningin
Wilhehnina en 1 incesS Alice zijn dus germain-nichteni
De graaf van Athlone was voor den oorlog Prins
van Teek en is een broeder van Koaéngijnj Matiy
van Engeland.
Daar de Duitsche titels gedurende den oorlog alle
maal opgeruimd zijn, werd de Prins van Teek tot Eari
of Athlone verbeven.
Doordat echter de Eari of Athlone van vorslelijken
bloede is, blijft Princess Alice door haar huwelijk toch
Princess en verliest zij niet zooals Princess Patricia
van Connnught haar pnncessen-titeh Tusschen een Ho-
nnurablc Mr. Rainsay en een Eari of Athlone, ex-Prins
van Teek, is toch noc een verschiL Vandaar dat het
eene nichtje Princess Alice bleef en het andere nichtje
Lady Patricia Ramsay werd.
Het schijnt, dat Pnncess Alice haar nicht, Koningin
Baltazar liet zich weer in de kussens vallen. „Het
laatste wat ik mij duidelijk herinner was, dat zij hem
na dat helsche schokken ipver het moeras in. het hospitaal
gedragen hebben. Wat is er daarna gebeurd?"
U bent flauw gevallen en zij hebben u hier gebracht"
„Welke dag is het?"
„Vrijdag"
Lieve Hemel," zeide Baltazar. „Ik ben hier van af
Woensdagmiddag geweest."
„Zoudt u niet een k lein beetje willen ontbijten?"
„Graag een heele boel," antwoordde Baltazar.
De verpleegster lachte. De patiënt was veel beter. Zij
wilde weggaan, maar Baltazar riep haar terug.
„Vóór u mat moet u mij even zeggen ot ik nu alles
goed inzie. De Europeesche oorlog heeft nu al twee jaar
geduurd< En bij de nieuwe manier van oorlogvoeren
laten de Duitschers uit Zeppelins bommen over Enge
land vallen. Een Zeppelin heeft Woensdagnacht bommen
op mijn huis gegooid om ze kwijt te zijn zooals
Mrs. Pillivant me verteld heeft U ziet,, ik herinner
me alles weer. Daarna is hij in vlammen gedaald
en de heele bemanning verbrand. Is het niet zoo?"
„Precies zoo is het gegaan," antwoordde de ver
pleegster.
„Nou weet ik zoo wat waar ik ben," zeide Baltazar.
De verpleegster ging mijn ontbijt halen, dat nij met
smaak at .Hij was nauwlijks klaar, toen Dr. Rewsby
binnenkwam.
„Dat is prachtig," zeide hij! Prachtig Opzitten en
eten. En hoe is ae opis?'
„O, dat komt er niet op aan," zeide Baltazar, toen de
dokter zijn pols voelde. „Hoe is het met Quong Ho?"
De dokter gaf een ernstig rapport. Een fractuur in
den schedel, zware hersenschudding. Gebroken been. Het
bewustzijn was echter half teruggekeerd een b.oopvoi
teeken. Maar het zou een moeilijke en langdurige ge
schiedenis worden.
„Als 'u soms een specialist wilt raadplegen of speci
ale verpleegsters noodig oordeelt, behoeft u geen oogen-
blik te aaiteelen,' 'zeide Baltazar. „Geld is geen bezwaar."
„Ik zal het onthouden," antwoordde de dokter. „Maar
alshij een even goed gestel heeft als u, dan zal het best
gaan. Volgens de regelen der kunst moest u even hulpe
loos zijn als hij."
„Wat heb ik dan?"
„Uw halve schedelhuid is weggerukt Hoe u na uw
krankzinnigen tocht van Woensdag nu op kunt zitten en
eitjes eten, is mij een raadsel/
Baltazar glimlachte grimmig. „Ik heb heusch geen
tijd om lang buiten westen te zijn, wanneer ik een ach
terstand van twee jaar Europeesche geschiedenis heb
in te halen."
„Die Europeesche geschiedenis komt later wel te
recht," zeide de dokter. „Laat ik nu eens kijken hoe
het met dat hoofd van u gaat"
Nadat hij een nieuw verband geleed had, zeide hfl
tegen Baltazar:
„En nu kalm liggen en niet piekeren over den oorlog,
Quong Ho of wat ook."
„En vleugels laten groeien en een hal bestellen en de
quadratuur van den cirkel uitwerken en de formule
ontdekken van de Godheid in termen van de Laatste
Functie van Energie.... Lieve God, kerel P' riep hij on
stuimig, terwijl hij zich op zijn elleboog oprichtte. _Be-
grijp je het niet? Ik ben jaren lang dooa geweest mijn
eigen dwaze, domme schuld en nu ben ik weer levend
geworden en heb ik de wereld teruggevonden in eert
onbegrijpelijke janboeL En als ik niet kan raan pro-
beeren dat te begrijpen, zal ik stikstapel gek worden."
„Ik kan u alleen bevelen in bed te blijven tot ik u
permissie geef om op te staan," zeide de dokter. „Tot
ziens. Ik kom vanavond nog wel eens kijken/'
Zoodra hij weg was, gooide Baltazar de dekens weg
en sprong uit bed.
Laten alle doktere naar de hel ioopen»" zeide hij.
„Ik ben mijn heele leven niet ziek geweest cn niet van
plan er nu mee te beginnen. Trouweufc ik ben zoo
goed als ooit. Ik ga me aankleeden."
Jk ben bang;, dat dat niet gaan zal", sedde de ver
pleegster..
waarom miert?"
„Omdat <u geen Ckteeren hebt".
(Hij 'keek een paair seconden maar de vreemde, green
en rood. gestreepte zijden pyjama, die hij aan had en
herinnerde zich dan (hert wil© en bebloede obdervest
en de flanellen/ broedt, waarin hij te Water-End geko
men- was.
„Alll© duivetet" riep bij mirt. „Zonder die geleende
dingen ben lik nog naakter dan toen dk op die wereld
kwam."
„Hot zom beter zijn, aia m, weer maar bed ging", zei
de die verpleegster.
„Ik moert weer terug in de wereld. En zoo gauw
mogelijk."
,*Dat kunt m niet doen dn een pyjama."
„Ik moet mijn gastheer vragen mij een! paar klee-
ren te 1 eenen."
„Ik zal naar geneden gaan' en hein erover spre
ken zeide de verpleegster.
Zij ging weg, terwijl Baltazar op den rand van het
bed ging zitten. Al heel' gauw kwam Pillivant bin
nen, die hem hartelijk begroette. Hee1 blij hem zoo
goed te zien. Was al half bang geweest, dat er uit zijn
huis een begrafenis zou zijn. Gehoord, dat hij' een
paar kleeren wilde hebben. Met alle soorten van ge
noegenZou morgen de spulletjes bij elkaar zoeken.
„Maar ik heb nu: kleeren noodig", zeide Baltazar.
Pillivant schudde izijn hoofd. „Ik moet de bevelen
van den dokter opvolgen. Toen ik dat den eersten
keer niet gedaan heb, kreeg ik bijna een lijk In huls,
