Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Reclames.
Achteruitgang van de Nieren.
Wilhelmina, over de tuinen der koninginnen gesproken
heeft, tijdens het bezoek van Princess Alice en den Graaf
van Athlone aan de Koningin-Moeder.
Onze Koningin heeft door op het denkbeeld in te
gaan en door de uitvoering zoo volmaakt te doen
geschieden een onschatbare© dienst aan ons land be
wezen.
Niet alleen door in het land der bloemenliefhebbers
Engeland, de mooiste en waarlijk meest vorstelijke re
clame te maken, die men zich op bloemengebied kan
denken
Daarvan zullen slechts bepaalde groepen van Haar
volk direct profiteeren.
Doch doordat Hare Majesteit indien er prijzen uil-
gedeeld zouden worden de eerste prijs zou krijgen.
Het zou gaan tusschen de buitengewoon smaakvolle in
zending van onze Zuidelijke Koninklijke Buurvrouw
Elisabeth en die van onze beminde Koningin.
Maar die van Koningin Wilhelmina verdient de me
daille voor uitnemendheid. Buitendien, geen enkele Ko
ningin had bloemen van eigen bodem. De bloemen:
waren uit den vreemde, uit een en hetzelfde kleine
land, uit Holland.
Al de vorstinnen hadden Engelsche kweekers om
hunne tuinen aan te leggen.
Er wan slechts één uitzondering: The Queen of Hol
land.
Die had een Hollandschen kweeker om Haar tuin aan
te leggen gehad die had wél Hollandsche bloemen van
Holland naar Engeland doen sturen, om in dien Hol
landschen Koningstuin te bloeien, maar het waren niet
de hyacinten, tulpen, crocussen en narcissen, welke de
andere vorstinnen uit Haar land gehaald nadden, doch
het waren geheel andere bloemen^ bloeiende planten,
verrukkelijke seringen uit Aalsmeer, schitterende azaléa's
en rhododendrons uit Boskoop.
Zie, om dien artistieken vaas, zooals ik hoorde
speciaal voor het doel te Leiderdorp gebakken de
beelidge teere Japanschè azalea. Wat een fijne verschei
denheid van kleuren in die azalea mollis, maar .boveal
wat .een prachtige collectie rhododendrons.
De roode Koningin Wilhelmina. Het doet even ratót
aan, van een „roode" Koningin te spreken, de licht-rose
Prinses Julia na en dan de twee nieuwe variëteiten, die
nog zonder naam in Engeland aankwamen, doch door
de firma van Nes met keurige wellevendheid gedoopt zijn
naar de twee personen, die aan de inzending van
onze Koningin den stoot hebben gegeven.
De mauve rhododendron heet Princess Alice, de
donkerroode heet Earl of Athlone.
Iiulde aan de firma van Nes te Boskoop, die weer
pionierswerk doet om onzen naam, die steeds weer
klappen krijgt, omhoog te brengen.
Do representant der firma van Nes vertelde mij. dat men
steeds weer verstomd is, dat de planten in bloei van
Holland naar Londen vervoerd werden en spreke^
hunno bewondering uit, hoe weer nieuwe planten uit
Holland komen, om de inzending te ververschen- De
firma van Nes, die een Engelsche firma met den
verkoop belast heeft, zal zeker veel profijt trekken en
zal ongetijfcld alles doen om door goede waar tc le
veren, het vertrouwen, dat zij gewekt heeft, met te
beschamen-
De reprp^entant vertelde hoe buitengewoon veel En-
gelschen goed op de hoogte znn van tuinieren en dat
daaardoo rhet staan op een Engelsche tentoonstelling
zoovee? interessanter is, dan in Holland.
ik acht de Engelschen ook de grootste liefhebber van
tuinieren, bloemen en planten, vandaar dat deze in
zending veel nuttig effect zal sortceren.
Een Engelschman, die bemerkte, dat ik met den re
presentant Ilollandsch sprak maakte een praatje en zei,
dat 'het succes enorm zou zijn mits de Hollandsche
kweekers maar goede waar zouden blijven leveren.
Twijfelt u daar dan aan, vroeg ik doodleuk. Niet aan
deze firma, zei hij, maar wel aan andere. Hij vertelde
mii toen, hoe Joh. Telkamp ditmaal dus niet Gerard
Telkamp uit Hfllegom, hem beetgenomen nad. Ver
der zei, hij dat wij in het opzicht van onze leveranties,
geen goeden naam hadden en dat doordat de Hollansche
boeren indertijd de zuivelproducten zoo schandelijk vcr-
valscht hadden, de Denen ons schromelijk verdrongen
hadden. Ik bleef zeer onschuldig doen. Mijn Engelsch-
man ging verder en bleek bijzonder goed op dc hoogte tc
zij 11. Uw land, zei hij, maakt op het óogenblik een ont
zettende crisis door, alhoewel het met in den oorlog
is geweest Ik geef uwe iandgenooteü schoon gelijk, dat
zij neutraal zijn gebleven, schoon gelijk, dat zij geld
verdiend hebben. Maarik vind de practijkeii, die
door enkelen begonnen, langzamerhand epidemisch wer
den, toch wel wat al te erg.
U kunt, zei hij, van mij niet verwachten, dat ik pro-
Duitsch ben, maar toch moet ik zeggen, dat ik hel le
veren van gemalen dakpannen en andere meer dan
beestachtige vervalschingen aan de vrouwen en kinderen
mijner vijanden, heef min vindt
Wat aan uwe landslieden heden geschiedt, meende hij,
dat een soort gerechtigheid was tegenover hetgeen wij
als volk misdreven hadden.
Ilij gpf toe, dat het heel treurig was, dat de goeden
onder de kwaden moesten rijden, dal geschiedde in Rus
land ook. Maar hij vreesde, dat »wat wii aan dc Dnitscners
bij onze oorlogslcveranties misdreven hadden, nu op ons
verhaald wcrdT Daaraan schreef hij toe de ontzettende
verliezen, de bedroevende moedeloosheid der Hollanders
en de plaag der Duitschers en der Duitsche Marken in
Nederland.
De verlammende invloed der Duitsche Marken in
Hollandsch bezit, de hardwerkende Duitschers, die Ne
derland overstroomen1
en als er één ding? is, dat (Mirs. Pilliwa/nit niet zien (kan,
dan is het een lijk. Toen haar oude tante hier stierf,
is zij bijna van haar stokje gegaan. Neen, neen, oude
jongen," ging hij voort op een kalmeerenden toon,
die Baltazar prikkelde, „ga nu rustig liggen, net als
de dokter zegt, dan zullen wo morgen wel eens ver
der praten over opstaan."
„Je hebt me dn je macht", zeidie Baltazar, nijdig
kijkend'.
„Ja, zoo ongeveer. .En je bent niet gewoon je zin
niet te krijgen".
„Neen, dat geloof ik ook", zeide Baltazar, nu vrien
delijker kijkend' naar zijn gastheer. „Ik vermoed, dat
je gelijk hebt. 'n Beetje jt-udht zou misschien iwel goed
zijn". Hij ging weer dn bed terug em knikte tegen de
verpleegster, dtie hem int een makkelijke houding
legde. ,^Een beetje omgang met andere menschen zou
mijn manie/rij kunnen verbeteren. En daar ik alles
aan u verplicht ben, Mr. Pillivant, mag ik op zijn
minst wel beleefd) zijn. En heuach, ik ben u zeer
dankbaar ion ik geef mijl onvoorwaardelijk aan u
over.'
„,0 dat is in ordè, oude Jongen".
„Neen, dat is niet in orde", riep Balthazar, die de
onhebbelijke houding, welke hij van den beginne af
aan tegenover zijn gastheer aangenomen had, be
sefte. „Ik ben meer dan onbeleefd geweest. Het spijt
mdj. Ik heb lang genoeg in China gewoond om ie we
ten, dat geen persoonlijke ramp gebrek aan hoffelijk
heid/ kan verontschuldigen. Ik begrijp, dat ik, door
een geneesheer'a raad op te volgen, uw huishouden
de minste last rad veroorzaken".
„Maar je -behoeft niet zulke boekentaal te spreken",
zeide Pillivant.
„Ik heb zóólang met boeken geloefd), dat ik mis
schien met de tegenwoordige Engelschen niet goed
moer oan kan gaan."
Pillivant keek hom argwanend aan.
„De meeste boeken zijn goon stook waard", zeide hij
,yU bont niet de eerste wijsgeer, die een diergelijke
meoning verkondigd heeft", zeide Balthazar lachend.
„Heeft niet. oon van onze oude dramaschrijvers ge
zegd: Je bemoeien met het inwendige van een boek
is je bozig houden met het geforceerde product van
een ander mans brein? Neon, Do mannen van de
practiijk doen -de dingen jndef?"
Jk ben zelf een man van dó praktijk", zeide Pil
livant, „en als ik bedenk, dat ik als kantoorjongen
met- acht. shilling in de week begonnen ben, dan moet
dk zeggen, dat ik een bliksemsche boel gedaan heb.
Luister eens" hij schoof een stoel vlak naast het
Ik heb niets tegengesproken. Het was als een: "Mene
tekeli Toen ik hedenochtend het Handelsblad las en ik
las het beursverslag en de teruggang der geheele beurs
onder leiding der aandieelen Jurgens, die onder de
lagere Markenkocrs kelderden, 'toen dacht ik onwille
keurig aan dit gesprek. Nemesis»
Maar toen ik gisteren met dien Engelschman gespro
ken had kwam juist Lord Northcliffe omgeven door
een stoet jonge Daily Mail-lieden in morning coat en
hooge hoed binnen.
Lord Northcliffe was nog in zijn globetrotter-cos-
tui/a, lange ulster en slap hoedje. Hij vloog de boel rond
Siond even langer stil bij de Hollandsche inzending. De
kleurensymphonie, trok ook de aandacht van dezèn
Koning der Persheeren. Toch een flinke kerel, die
Northcliffe. Hij gaat nu naar Pau, doch als hij terug
komt, zal ik hem bl] een gemeenschappelijken vnend
ontmoeten.
Daar verheug ik mü bepaald op, want Lord Nortn-
cliffe is vol over ons Insulmde en onze menschen daar
in Insulmde.
Ik heb nog altijd de grootste bewondering gehad) voor
onze Nederlandsche ambtenaren, ingenieurs, industri-
eelen, planters en kooplieden. Ik betreur dan ook diep,
dat er d'oor ons Departement van Koloniën zooveel
Duitschers en Oostenrijkers naar Indië zijn gezonden;
Die Duitschers, die de meest treurige lieden zijn in
Koloniën, die altijd maar weer hun stok klaar hebben
om een zwarten, bruinen, of gelen broeder af te ranse-
en, zoodra hij de Duitscher dien broeder niet be-
t is zeker, dat die bruine en gele broeders de
Duitschers wel begrijpen en haten.
Laten wij toch voor onze eigen Iandgenooten zorgen;
Onze eigen Iandgenooten zullen eerder voor ons Over-
zeesch Nederland in de bres springen, dan de Duitschers
en Oostenrijkers.
Protesteert tegen dat uitzenden van vreemdelingen in
Staatsbetrekkingen.
Laat men bedenken, dat de Duitschers fn Nederland-
schen dienst altijd weer Duitsche industrie, handel en
banken zullen voortrekken.
Wij Nederlanders moeten op onze tellen passen, hard
werken en eerlijk in zaken zijn, leveren de goede waar,
waarvoor wij betaald worden.
Laten wij Nederlanders toch onzo Eerste Staatsbur
geres, onze Koningin, niet teleurstellen.
Waar deze voorgaan kan, daar gaat Zij voor, dat kunt
gij hier in Londen constateeren.
Onze Koningin komt met het allerbeste, dat wij
op "bloemengebied leveren kunnen. Laten wy in alles
dat 'voorbeeld volgen. Laten wij altijd en in alles in
het buitenland het beste leveren.
Wij kunnen heel goed buiten bedriegerijen, want wij
staan met heel veel dingen vao.r.a.an.
Waakt voor uw productie, waakt voor uw uitvoer.
Is uw buurman niet eerlijk in zijne productie, geef
hem aan de algemeene verachting priis. Het is uw plicht
als Nederlander, want de „rotte kool bij de groenvrouw"
dat spreekwoord gaat maar al te zeer op.
Gij lezers in Noord-Holand, ook gij hebt een grootc
wereldmarkt open voor u. Er zijn er onder u mot
wereld-reputatie, met goede wereld-reputatie.
Gij anaeren neem een voorbeeld aan die en draagt
zorg om de Hooge Leiding van Hare Majesteit onze
Koningin Wilhelmina te volgen.
Adverteert uwe waren f Adverteert in den vreemde en
bedenk dat de eerste leverantie, imdlien die goed is,
uwe beste advertentie is.
Vcreenigt u, wanneer gij als enkeling niet durft, maar
volg de Hooge Leiding.
Volg het Koninklijk voorbeeld en zendt dan naar den
vreemde, een goed. een Koninklijk Product'
Leve de Koningin»
Zitting van Dinsdag 14. Maart 1922.
Beëediging.
In buitengewone burgerlijke terechtzitting werd Mr.
R. Veendorp, commies-redacteur ter gcmecntc-sccrctane
te Helder, beëedigd als kantonrechter-plaatsvervanger al
daar.
Toch niet handig genoeg.
Een 2ü-jarig jongmensuh. Jan Dijkstra, geboortig uit
Groningen, woonachtig te Nijmegen en thuns gedetineerd
te Alkmaar, was de eerste beklaagde vandaag. Hij had
onder listige voorwendselen een Alkmaarsch ingezeten*
f 50 weten afhandig te maken en zich alzoo aan oplich
ting bezondigd. Deswege had hij zich. nu te verant
woorden, waarbij hij toonde, het woord goed te kunnen
doen. Ook is hij stellig rijk een fantasie.
Nadat hij een paar dagen had gelogeerd in het hotel
van tfe Wed. Pctr. Johs. Grol te Amsterdam, in Novem
ber i.L, viel zijn oog daar op het portret van een jong
meisje, een overleden nichtje van de hotelhoudster.
Toen Jan hoorde, dat 't meisje al een paar jaren dood
was, oveneden aan de zoo gevreesde tuberculose, gnf
hij zijn spijt te kennen dat hij niet eerder van dit geval
had geweten, want hij kon zulke patiënten genezen.
De juffrouw zei, nog een nichtje te hebbeu dat lijdende
is aan tuberculose en telefoneerde naar de ouders van
dat meisje. Ook Jan kwam aldra aan de telefoon en 't
kwam 'zoover, dat Jan dien eigen dag naar Alkmaar
spoorde en zich bij den winkelier Herman Eijknolt.
vader van het meisje, vervoegde. Jan geraakte met Eijk-
holt en diens ega Catharina Johanna Maria Bakkers, in
bed, ging zitten en boog zich -vertrouwelijk naar Bal
tazar toe „ini Juli 1914 was ik maar een klein bou-
wertje enj .aonnemertijo te IHolloway. Toen Kitchener
in September zijn -millioen man opriep."
/Wacht evenil" riep Baltaizar, terwijl bij zijn hand
aan zijn voorhoofd bracht. „In September -negentien
veertien beeft Kitchener een -millioen man opgeroe
pen?"
„Ja, zeker, maar dat is allemaal al oude geschiede
nis. Enfin, toen die oproep kwam, zeide ik tegen
-mezelf: een) mftillioen) mammen zm/llen ondierdak mioo-
dig (hebben. Tijdelijke gebouwen. Geen bout ge
noeg. Ik bezat geen roode cent in die wereld-. Maar ik
sloeg een goeden slag en verkocht aam de regeering
houit, diait ik nieitl had, voor tweemaal den .prijs, waar
voor ik wist, dat ik het zou kunnen koopen. Binnen
zes maanden was dk rijk en van dait ©ogenblik af ben
ik steeds rijker geworden. Ik heb een flat in Park
Laine en dit hui® bier, ik ben bij de munitie betrok
ken en ik heb mijn auto's en evenveel benzine als
ik -hebben wil en ik ben van groot muit voor de re-
geering en draag mijn steentje bij v-oor bet winnen
vam den oorlog. En daarbij niets te imaken met je
idiote boeken. Als ik me druk gemaakt bad met boe
ken, (zou ik mijn 'kans verloren bebben. -Net wat jij
gedaan ihebt. Je hebt jezelf begraven in- boeken en
zelfs niet! gehoord van den -oorlog., laat staan iets ge
daan «voor <j-e .vaderland. Boeken maken me moe.
Baltazar keek naar bet- opgeblazen mannetje, met
zijn 'kleine oogen. Hij doorzag! hom geheel en voelde
een grooten afkeer voor hem. Zelfs -met zijn be
perkte kenniial van oorlogstoestanden was het hem
duidelijk, dat dit mannetje die- -tot zijn eigen voor
deel uitgebuit bad. Maar wanneer Je geen hemd van
jezelf aan je lichaam hebt en de pyjama's van een
ander draagt, in zijn bed ligt en zijn eten eet, dan
moet je de welgevoegeHjkbeid in acht nemen.
„Er zijn zeker groote fortuinen gemaakt met den
oorlog?"
„Dat kan je denken. ;Em dde 'op fatsoenlijke wijze
gemaakt zijn, nou -die kerels met hersenen verdienen
die. Maar er zijn een boel van die andere O.W.'era"
Pillivant schudde zijn gepommadeerd hoofd .•-« „en
dait is een groot schandaal."
„O.W.ers, dat is een nieuw woord."
„Je zult een hoop nieuwe woordlen en nieuwe din
gen- vinden, nu je wakker gew-o-rden bent."
Haart -twijfel ik geen oogeriblik aan," zei-da IBalta-
zar. „En als u nu een half uurtje over hebt, zal u er
wel geen bezwaar tegen hebben iniji een ©n ander
over den oorlog te vertellen."
geeprek over de ziekte dochter. Hij praatte als Brugman.
De patiënte kon hij genezen en wet mei medicijnen
die zeer zeldzaam zijn en in Duitschland groeien. Des
nachts bij het maanlicht moest hij daar die kruiden
zoeken. De invoerrechten zijn bijzonder hoog en die
kruiden mochten niet worden uitgevoerd en hij zou ze
zelf uit Duitschland halen. Dc bereiding was een ge
heim van hem. Zoo geneeskrachtig was dat goedje,
dat 'een halfpond ervan de geheele wereld van tubercu
lose zou kunnen genezen. Dijkstra gaf voor zelf in een
klooste rte zijn geweest en uit liefdadigheid tegenover de
Katholieken op te treden.
Desgevraagd antwoordde hij nu, met Katholiek to zijn.
De medicijnen waren zoo- duur, had hij verder voor
gegeven dat die wel f 1000 moesten kosten.
lntusschen, voorloopig zou f 300 voldoende zijn. Jan
die een paar instrumenten, thermometer, enz. mee had
gebracht, werd toegelaten bij de zieke dochter, die hij
onderzocht Hij deelde de ouders mede, dat 'zij tuber
culose had, 't Was een familiekwaal^ maar hij kon die
genezen. Om die onontbeerlijke heilzame kruiden uit
Duitschland te bekomen, dat was echter een heele onder
neming, want, als hij werd gesnapt, zou er 25 jaar
gevangenisstraf opzitten.
Het verloop van de besprekingen was, dat Jan zich
eerst met f 50 zou tevreden stellen. Het was de vrouw
des huizes opgevallen, dat onderwijl haar man zich
had verwijderd, om klanten te helpen, Jan onrust
toonde, of hij het geld wel zou krijgen. Eijkholt stelde
hem de f 50 ter band en Jan zou medicijnen leveren
envertrek.
Hij had nog hoog opgegeven van booten en een auto
die hij bezat. Maar toen bleek, dat het oplichterij was,
liep Jan er "tusschen.
Nu moest Jan wel erkennen, dat hij niet Weet of
er geneesmiddelen voor tuberculose zijn en dat hij
die althans niet kan. Hij beweerde, gehoord te hebben
van zekeren Bielen, die lijders aan tuberculose zou
kunnen genezen. Ook dat de heele wereld van t.b.c. ge
nezen kon worden met èen halfpond geneeskracntige
kruiden ,had hij „gehoord". Dijkstra beproefde wel zijn
zaakje zoo goed mogelijk te bepraten, maar de 'heer Offi
cier achtte het bewezen, dat 'bier oplichterij was ge
pleegd.
Beklaagde heeft al meermalen terechtgestaan en is
dus geen nieuweling voor de justitie.
De eisch luidde: 5 maanden gevangenisstraf.
Mr. Zcilemnker, verdediger, lichtte bckluagde's levens
loop toe. Do jongen is niet 'bepaald slecht, doch meer
een zwakkeling. Pleiter verzoekt clemente straf.
Beider Belang, maar allereerst rijn belang.
Bernardus Jonannes Go os, kleermaker te Eoknuizen,
was aangesteld geworden ais Hoofdagent van de Haag-
ache maatschappij „Beider Belang". Hij had als gewoon
agent aangesteld Jacob Schekkerman te wjjdenes, die een
viertal obligatiën f 100 had geplaatst Deze geniet
4 pCt provisie, in dit geval dus in totaal t 16. Hij
stuurde dan ook f 384 over aan Goos, Deze genoot nog
2*/ï pCt van de f 400. Dat werd dus f 10, zoodat hij ten
slotte f 374 aan de Haagsche Maatschappij moest over
maken. Doch door ziekte en tegenspoed bleef Goos in
gebreke en moest hij ten slotte wegens verduistering
terechtstaan.
De O.V.J. eischte 3 maanden gevang.
Mr. Sluis. verdOTigcr, wees op de omstandigheden,
waarin beklaagde had verkeerd en concludeeme tot
voorwaardelijke straf.
iLeeiijk afneloopen.
Johannes Koop, oud 43 jaar, geboren te Medemblik,
wonende te Hoorn, waar hij sleepersbaas is, moest ver
volgens terechtstaan.
Na afloop der paardenmarkt tc Purmerend, was hij
in 't café van Yeth te Avcnhorn, waar meer bezoekers
waren. Ook Jozef Mulder, een Hoornsch transportar
beider sinds een jaar of drie in dienst bij Koop,
kwam daar binnen. Koop beweert, door Mulder te zijn
getart, die kameraden bij zich had.
Koop maakte zich boos en gaf Mulder eerst een
paar krachtige stompen en sloeg hem vervolgens met
een drankglaasjc in net gezicht. En 't kwam zoo onge
lukkig raak, dat het eene oog- ernstig getroffen wera en
ncx gezichtsvermogen daarvan byno geheet vtJttoren is
gegaan. Do oogarts van Cleef uit Alkmaar, die den.
getroffene heeft behandeld, achtte nog ecnigo kans aan
wezig, dat het iets beter kan worden. Maar er is geen
kans, dat het gezichtsvermogen weer normaal wordt
Beklaagde bekende de mishandeling, wuarloo hij zeide,
fomen te zijn omdat hij bij herhaling getart geworden
doch hjj verklaarde stellig, niet meer een dergelijk
feit 'te zullen komen. Als sleepersbaas heeft hij echter
heel wat te stellen met die transportarbeiders, die
in 2ijn dienst werken. Koop geeft eenige toelichtingen,
hoe liastig het is, met 'dit volk tc moeten omgaan.
Mulder orkent, na het voorgevallene vergoeding van
beklaagde te hebben genoten in de onkosten.
Koop wees er nog op, dat Mulder daags na het Voor
gevallene een turfschipper heeft helpen lossen, wat mis
schien het oog ook kwaad gedaan heeft.
Dr van Clcel zegt, dat zulks geen invloed heeft gehad
daar geen infectie was to constateeren.
Mulaér verklaarde ondanks het Voorgevallene, dat
Koop gedurende de 3 jaren, dat hij er in betrekking is
altija een beste baas is geweest
De President wees er Koop op, dat die zeer roekeloos
was opgetreden, maar Mulder kreeg te hooren, ook zich
zelf het voorgevallene te mogen wijten.
Tijdens het verhoor had Koop gevraagd,hem toen
geen gevangenisstraf op te leggen, maar de heer (J^ficier
zei al zou er geen reden zijn om juist gevangenisstraf te
kiezen, nu is ten laste gelegd mishandeling, zwaar licha
melijk letsel ten gevolge hebbende, schrijft de wet voor,
dat uitsluitend gevangenisstraf daarvoor is te eischen.
De heer Officier wil de zaak van beide kanten
bekijken, Z.E.Gestr. overweegt eenerzijds, dat de beklaag
de hem is aangeduid als de schrik van Hoorn. Ook is
de op schrift gestelde verklaring, bij den rechter-commis-
saris afgelegd, door den getuige Koelinga, die wegens
ziekte nu niet kon komen, voor beklaagde bezwarend.
Echterheeft de O.v.J. van een zijde, die boven de
partijen staat, gunstige inlichtingen aangaand--, Koop be
komen, die een ijverig, werkzaam man is.
De weg is voor beklaagde nog open, om van de
hem bij vonnis op te leggen straf gratie tc vragen.
Do cisch luidt tenslotte: 4 maanden gevang.
Bekl. uit zijn bezwaar tegen gevangenisstraf en wordt
er door den Pres. op. gewezen, dat de weg van gratie
vragen openslaat
Een paar opstoppers,
De 3/-jarige Klaas Boontjes van Sint Maarten bevond
zich op 18 Januari j.1. per rijwiel in Schagen, waai*
hij op Tjallewal, den 60-jarigen koopman Jb. Bais uit
Schagen ontmoette. Boontjes was ontevreden op Bais
over den aankoop van eenige varkens van fcl. Kuiper,
waarin Boontjes aeel in de winst meende te hebben, wel
ke meening Bais niet deelde. In tegenwoordigheidvan den
koopman K. Snaas heeft Boontjes toen Bais een paar
opstoppers toegediend. O.v.J. eischte nu wegens
mishandeling tegen Boontjes f 50 boete of 50 dagen
hechtenis.
Vechtlust!»
De 21-jarige Cornelis Hoebe, een als nogal vecht
lustig bekend staand jongmensch uit Bergen, was daar
onder meerdere bezoekers op Donderdagavond 26 Janu
ari aanwezig in het. café van Hillebrand Smit. .Toen
zekere Nicolaas Brandwijk huiswaarts ging, kwam Hoebe
hem achterop in den donkeren avond en het duurde
niet lang of Nico werd door Cornelis mishandeld, die
hem in de keel groep en gevoelig tegen den scnoudcr
stompte. Het bakkersknechtje J. Otte was daarbij tegen
woordig, maar had wegens de duisternis den dader toch
niet met zekerheid herkend.
Burgemeester van Rhenen, tot het [pvea van inBchtin»
gen gehoord, verklaarde dat beklaagde Hoebe n.et gunstig
staat aangeschreven.
De O.v.J. acht mede uit de aanwijzingen in het proces
verbaal het bewijs geleverd. Of gevangenisstraf of een
zeer hooge boete zal hier van toépassing zijn. Geëischt
werd f 150 boete of 150 dagen hechtenis. Beklaagde zei
nog: dan bega ik een groot ongeluk.
Jaap Smits van Uitgeest schitterde door afwezigheid.
Op 30 Januari j.L was hij boos op den 24-jarigeu bak
kersknecht .J van Egmond, die kwaad van hem gezegd
zou hebben. Toen zij elkaar des namiddags om 1 uur
ontmoetten, stompte Smits zijn tegenpartij na een korte
woordenwisseling tegen het oog en tegen den kaak. We
gens zjin hardhanoig optreden liep Smits een eisch
op tot 1 25 boete of 25 dagen hechtenis.
Voor een denneboompjé.
De volgende, tevens de iaaatste beklaagde vandaag, was
de 30-jarige kunstschilder Henri Beers, geboren te
Nieuwer-Amstel en woonachtig te Bergen aan Zee. Ilij
heeft te Bergen elan Zee op 29 December j.L met het
oogiüerk van wederrechtelijke toeëigening eon den ne
boompje weggenomen, staande op den hoek "van den
Van Spijk-weg en de Elzenlaan.
Dat boompje behoorde aan de bouwexploitalie-maat
schappij, waarvan Burgemeester van Rhenen van Ber
gen cire^ur is, die als getuige werd gehoord.
De O.v.J eischte tegen Beers f 25 boete of 25 dagen
hechtenis.
A.s. Dinsdag uitspraken.
Eenj huisdokter vorfldaort, dot do engste gevallen
rvan. jaoeoTziieikte igWom/dioni wonden B>ij -persornsTn, die ie -
•veel hefaben giedroaiken, te awaor 'habiben gegeten en
een inspannend leven van haast en drukte geleid
Ihdblben. Hij vergeleek hij een ondorzook de nieren
<van een jongen maai ran 40 jaren mot die van een
ouden anam van 70 jasren. (Beiden droegen do <stem
pel van ouderdom. .Waaroan? Omdat, ihét leven, dat
de Jongeman leidde, ihem in dén (bloei van /zijn loven
nieren als vaai een -ouden man hezor^do.
Hoe yerduJdelijken deze woorden niet al te dik
wijls de ooimak. .van/ crutgpijm, lurinestoorrussen, waier-
izudhtiige izwellingien, merg/mis, ifceuma/tteühe aandoe-
(niiugon, voortdurend© vermoeidiheid enz.
Nderzietote wordt als te voorkomen beschouwd
vergeet dit (niet. Vermijd tocht en kou, wees matte
met uw eten en drinken, /zorg vooa* de noodige rus&
liahaamshewetging, ontspanning en slaap, en ivoor go-
regelde ontlasting.
Koster'® Rugpijn Nieren (Pillen csijn een! ortaohaibarf.
hulp aan den natuur tot onderhoud es- hora tol r.-m
de werkmainheid! der mieren. Door deze ora-auen bi:
te staan in Ih-im; .taak om het bloed 'te asudwm, ..irnayr;
dat erkende Diergeneesmiddel veel Mj cm de k\. de g*
volgen van onbedachtzaamheid tegen te gna a.
Als de /nieren venzwakt ödjn, versterk den niet
Foster's -Rugpijn Nieren Pillen, «Zijn zij ju.I, woch
dan /zoo vorstandi'g <xra ihaar ge/zond te houden.
Foster's 'Rugpijn Nieren Pillen zijn te Sobagien ver
krijglbaai- hij do bekende Drogisten 11.75 per doos
Dien daigi en) den wlgienden) luisterde (Baltazar naar
wati Püldvant, de 'verpleegster en de dokter hem over
het wereldconlfliict vertelden en las hij alles wat zij
hem over dat onderwerp konden geven. Dr. Rewsby,
zocht het geheele stadje af naar oorlogalitterartuur.
Wat hdj hoorde en wat hij las was hetgeen ieder in
telligent kind wist, maar voor dezen man met zijn
«groote dmtedlectueele ontwikkeling, was heb verbijs
terend nieuw. In die 'twee dagien had1 hij geen besef
-vija tijd, kwam geen o ogenblik de wensch in hem
op det9 anders te dJoen don te luisteren en te lezen.
Hot' -martelaarschap van «België, het bombardement
van Reims, hot in den grond boren- van. de „Luk-
tiama/'Y het gebruik van vergiftig-dle gassen, he-t «bom
men gooiien op open steden, dat alles verdoofde on
bedwelmde hem bijna, zoodaö hij nu en dan. zijn hand
aan zijn hoofd bracht en uitriep: „Hot is onmoge
lijk 1 Ik kan- het mieti gelooven". En wie ook -bij* hem
mocht zijn, iedler antwoordde steeds weer: „Het is
waar. Wat u leest is slechts de buitenkant van de
duiivelscho .ölechtheddi, dn© d© beschaafde wereld bezig
is -te bestrijden". En zijn geest van geleerde kwam
don in opstondL Hoe hieldlhetl intellectueele Duitsch
land zich? De wiskundigen en Oriëntalisten, wier na-
men hem zoo vertrouwd in de ooren (klonken,., om i
niet eens te spreken van hen, die -uitmuntten in we
tenschappen, welk© buiten Idle spheer van' zijn eigen
studio lagen? Zij waren, «zoo «zeide de dokter, nog er
ger, dan de ruwste «boer. of arbeider. (Een monster
achtig mtellecthaMJ&m©, dot zich zóó -ontwikkeld had,
dat het met minachting op ieder (zedelijke sanctie
neerzag» De dokter liet hem de bekende plaat van
Norm-an Lindsoy zien!: een typisch Duitsche profes
sor, die zichzelf in «ctern ispiegiel «bekeek en als «zijn
beeldl een gorilla zag dn een van bloedl druipende
Pruisische uniform en met een Parudsischen helm. En
toen Baltaizar de rwaartieM) van dte teekening besefte,
stolde «zijn bloed) in zijn aderen 'Het geheele machtige
mtelletetualiame van 'Duitschland waa niets anders
dan een werktuig van izljn gorilla-onimalisme. Het
was een overweldigende onthulling,: En itihans begreep
hij. ook duidelijk d© psychologische betoekenis der
'krachten, waartegen de beschaafde wereld streed.
Maar hoe stond het met Engeland? Engeland's vloot
o, ja-I iHij was geboren en opgevoed in het geloof
van -haar tanoverwMijkheid. Doch het leger? Een
.roem/rijk leger natuurlijk; een zeker en -betrouwbaar
schiM iih «de ver afgelegen posten van het Rijik, maar
als vanzelf «prekend niet® vergeleken bij de uitge
breide militaire stelsel van Europa's vasteland! En
nu boord© hij tot «ün groot© verbazing, dat bot Rrit-
sidhe Rijk al z'n zonen terugroepen vanaf diezelfde
ver afgelegen posten, «zich binnonl een tijdsverloop
van twee jaar had opgewerkt! «tot een dor drie groot
ste militair© mogendheden van do wereld. En dat al
les was het werk van Kitchener, nu eenige maanden
geleden zoo jammerlijk verdronken met de Harnp-
shire....
Eni dan weer prikkelde de revolutie in ihet maat
schappelijk leven het papderen geld-, de 's avonds
donker blijvende straten, d!e drankwetten zijn felle
weetgierigheid. Hij herinnerde zich au bijna met een
gevoel van wrok de enkele teekenen en bewijzen van
oorlog, die tot hem dóórgedrongen, maar ongemerkt
langs Ihem heen gegaan waren: de nationale inschrij
ving, die hij voor -een bureaucratische onbeschaamd
heid uitgemaakt had; dJe idiote inkomstenbelasting,
welkjo hij als een bewijs van Engeland's Verval had
beschouwd.
„Ls er vanaf het begin (der wereld ooit zoo'n dwaas
geweest als dk?"
De .gevatte dokter, tot wien deze trh trosche vraag
gericht was, antwoordde:
„Ik kan me geen voorbeeld herinneren".
Maar toen 'hij nég eens goed' zijn eigen afzondering
overwoog, bed)&cht hij, dat er .toch al dien tijd een le
vende sahakel (tusschen hem en die in beroering ge
brachte wereld bestaan had. Iedere week, met mooi
of leelijk weer, door sneeuw of stol waa Quong Ho
naar het kleine dorpje gereden.
„Wanneer is het nieuws van den oorlog -algemeen
bekend geworden in Water-End?" vroeg hij. Hij
moest zijn- vraag driemaal in verschillenden vorm
herhalen, om de anderen aan hun verstand te bren
gen wat hij bedoelde, want zij konden niet begrijpen
dat een intelligent irnan 'zoo iets vroeg. Doch hij kon
nog niet beseffen, hoe een electrische schok dadelijk
na de oorlogsverklaring het land van het eene einde
naar het andere -had doen trillen. Hij kon nog niet de
onmiddellijke (ontwrichting van het maatschappelijk
leven door «bet heele land heen peilen. Het oproepen
der reservisten, hot imobiliseeren «dor territoriale troe
pen alleen reed® had iedere gemeente, hoe ver verwij
derd ook van de industriecentra, in rep en roer ge
bracht. De typische moeilijkheden, waarin iedere ge
meente door het sluiten der banken gedurende die
noodlottige Augustusweek gebracht was, hadden
eveneens ieder (Individu dó werkelijkheid van den
oorlog doen beseffen.
.Wordt vervolgd.
