Alieicci lïleiïs- llrattuit- LuttniM Abonnementsgelden. vóór 1 April Brieven uit Rome. TERUG IN HET LEVEN. PROBATUM-Rijwielen Woensdag 29 Maart 1922. 65s''e Jaargang. No. 7000. Uitgevers i N.V. v.h. THAPMAN CoSchagen. FEUILLETON. Binnenlandsch Nieuws. K Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. BIJ inzending tot 'emorgene 8 sur, worden Adver- tentlën nog zooveel mogelijk ln het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. - INT. TELEF. no. 20 Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 0 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels fl.10, iedere regel meen 20 cent (bowijsno. inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Aon onze lazen balten dis gemeente Schagen doen wij het verzoek de abonnementsgelden over het «eiste kwartaal 182% ten bedrage van 11.85 (voor courant met Zondagsblad 12.38) over te maken per postwissel frf ovw te laten schrij ven op qtito postrekening Na 23330. De laeit&to manier van vereffening raden wij ten zeerste aan, daar dit slechts 9 cents kast; formu lieren zijn aan alle postkantoren h een halven cent verkrijgbaar. Per postwissel daarentegen zijn de kosten f 0.10. Na genoemden datum wordt beschikt met !U< verhoog in n. Toezenden ie dos voordoe lig! Voor alle abanné's, die gewoon zijn het eonranten- getd san onna Agenten (dn plaatselijke kantoorhou ders) te betalen, geldt dit verzoek niet Voor kan toor Bnrgerbmg Is het Agentschap opgeheven, zoo dat de abanné's aldaar bet ooarantenaeU Mun nu gelieve op te zenden. ®E ADMINISTRATIE. Van twee Apostels. Italië ia toet land van de groote tegenstellingen/ en 4n Rome komen de felle contrasten telkens scberp te genover elkaar te staan.'. Zondag den 12en Maart, was Rome zoo vol warme •zonneschijn en bloemengeur, dat het wel een stralen de Meidag scheen. De wedrennen in Paiioli waren Wel al sinds een maand begonnen, maar nu (pas kon <de vrouwenwereld er zich in hare elegante voorjaars toiletten laten bewonderen en zoo snorden dan dezen dag auto's en rijtuigen in lange rijen naar de ren banen even buiten de stad. De zoo «onverdrag.elijke Romeinscbe stotf, werd) in breede wolken opgejaagd, verblindde de voetgangers en hulde de wegen in een ondoorsdringbaro grijize materie. Roina scheen leeg te stroomen, maar een stad van bijna een anillioen 'in woners heeft verschillende aangezichten en Rome meer dan eendg andere. De groote wereld, de aristocratie en de leegloopers, die zich. tweemaal 's weeks bij de wedrennen vermaken- ds wel de minst sym pathieke van de kringen, die zich hier als groote cirkels langs elkaar voortbewegen zonder elkaar te snijden., dus zonder elkaar veel te hinderen, en zon der elkaar in het minöt te begrijpen, ook. Terwijl dam op dezen zomerschen dag, de Jongelui hun ,geld in Parteli verwedde en anderen in «die Cam- •pagna samenkwamen, waai' zij: een groote jacht or ganiseerden op eon paar armzalige wolven, die in de vlakte' Losgelaten, door de bonden vervolgd en verscheurd of door de dappere Jagers geschoten wer den; terwijl de officieren van de jongste tot de oud ste met ridderorden bespeld, zich met deze «edele sport vermaakten, bewogen zich door Rome's straten twee groote optochten, waaraan duizenden persomen deelnamen, want twee Apostels werden beden her dacht. Het was driehonderd jaar geleden, dat Fiillippo Neri heilig verklaard werd; 0<m den geliefden Santo te eeren, lieten «zijn bewonderaars een kristallen kist met rilververguld beslag Vervaardigen; in tegerKwoor- digheid/ van alle in Rome tegenwoordige kardinalen, werd! het stoffelijk o'verschot uit de steenen Itombe hierin overgebracht en nu taou he£ met groote plech tigheid! door de stadswijk wonden gedragen, waar vader Fllllpl helti meest werkte en leef de, door de strar ten om d«e 'Chiesa Nuova en het «Palazzo Massiöno. Tegelijker tijd marcheerdien 'vele toonlderlden repu blikeinen en communisten van die üPi&zza del Popoio naar het «Kapitool, waar zij de nagedachtenis van Giuseppe Maarini wildien huldigen, die voor Vijftig jaren stierf. Twee dagen te voren had) de koning, met veel om haal en veriooning op den AVentdno de eerste steen gelegd van een monument, dat weldra ook «deze tot nog toe <200 istllle en ongeschonden heuvel aal ont sieren. De man die. met Garibaldi en CaVonr het deflde Ita lië formeerde, Maazinl, die uit Rome verbannen werd omldaJt hij de republiek de meest logische pegeerimgs- vorm voor den jongen staat oordeelde,, die iin de ker ker werd geworpen, amnestie weigerde en als een vergeten man op «zijn zeven en zestigste jaar o«ndtor een aangenomen naam in Pisa stierf, wordt nu als een edele apostel herdacht «in alle steden van het schiereiland!. BIJ Aspromonte schoten de Italianen op Garibaldi en verwondden hem, /Mazzkti werd in Palermo ter dood veroordeeld, weer vrij gelaten, herhaaldelijk ge vangen gezet maar hoe ze hier ook een menoch bij zijn leven mishandelen en onrecht doen na hun dood worden ze (bejubeld en krijgen ze hun smake loos gsedienkteeken- iZooals het hier ging met den ban neling Dante, zoo gang het met Maazini en zoo zal het ga«an, met de koene pioniers die na hem komen. Van /zijn 22ste jaar 'in 1808 iwerd hij in Genua geboren leed en streed deze vurige patriot voor de bevrijding van tzjjn land. Een even fel tegeneftlan- der van 'Oostenrijk wals hij, als van Napoleon III, toen die als beschermer van Italië optrad; maar ook verklaarde hij zdch een- vijand van de monarchie na Garibaldi's govangenmame door de troepen van Vic- tor Emaniuel. Voortdurend hield hij de gemoederen wakker door zijn dagbladen en geschriften. Maazini droomde van het herstel der oude Romeinsche republiek en 'hij -zag niert in, dat zijn landgenooten daar nog bij lange na niet rijp voor waren en er nog veel water door de Tl- ber moet vloeien, voor dat dit Volk genoeg gedisci plineerd zal zijn om zichzelf te kunnen regeeren. Een lange stoet van jonge mannen, die roode vlaggen, portretten van Mazrinl en borden droegen waarop uitspraken van hem te lezen waren, drong met uit dagende houding door het Corson; op. hun gezichten Kvas strijdlust te leizen, het waren niet de ware Volge lingen van «deni edelen patriot maar veeleer jonge •menschen, wier vingers jeukten om hun revolver op •andersdenkenden af te schieten en toen zij een troep je Falcisten -zagen, kon do vechtpartij ook niet ge keerd worden, het regende stokslagen, schoten knal den en do odelij k owond viel een jonge man neer. maar dat zijn zulke kleinigheden bij dergelijke op stootjes, dait ze egenlijk niet de moeite Van het no- teeren waard zijn i Terwijl hier de hymnes van Mamelli en Garibaldi aangeheven werden, schreed ginds de optocht, waar aan boniderden katholieke vereendgimgen met hun vaandels deelnamen, gevolgd door de seminaristen, die in iRome stuideeren, langzaam aan, den stoet van geeetteUJken vooraf, die de kist omstuwde, die het ge beente Van den heilige bevatte. Sinds 1870, had zich niet meer een dergelijke processie door de Tïber-stod bewogen. Vóór dë baar, gingen «de bisschoppen, tien Naar het Engelsch van WILLIAM J. LOCKE Voor Nederland bewerkt door W. A. J. ROLDANUS Jr. Uitgave van W. DE HAAN, Utrecht. 16. „Misschien hebt u een Oosterscnen «CaruBO aan uw boezem gekoeste«rd," opperde de «dokter. Neen, dat niet!" lachte Baltazar. Ghineesche stem banden zijn niet op die manier gebouwd'. Maar het zou mij niets verwonderen als hij een volledige kri tische kennis omtrent de strategie van «den oorlog bezat. Die «blüksemsche jongen Latijn loeren- Ik kan er gewoonlijk niet bij- En kalm zijn geld beleggen in oorlogsleeeningenl" r «Hij zal toch niet stilletjes uitknijpen naar China?" „Geen Cfuaestie van", zeide Baltazar ernstig. „«Daar ben ik tenminste zeker van. De wonderbaarlijkste edgenachop van den Chinees is zijn loyaliteit. Zijn nauwgezette gehoorzaamheid is iets, «dat onze begtrip- ?)en te boven gaat. Dat is de reden waarom ik abso- U'Uit niets van den oorlog gehoord' «heb. Quonig Ho zou zich nooit schuldig maken aan ondankbaarheid. Dat u mij zoudt zakkenrollen, Is iheel wat' eerder moge lijk. Neen, Quong Ho zou op staan^en voet vroolijk. sterven, als hij daardoor mijn leven rodden kon. Dat weet ik". Hij haalde zijn pijp tilt zijn zak en stopte die. „Ik dacht, dat ik een heele boel wist. Maar thana begin ik te beseffen, dat ik absoluut niets weet en dat alles, wat ik ooit gelee«rd heb, niets beteekent'.' „Misschien", zeide de dokter na een aaroelenden blik, „hebt u uw voet op den eersten sport van den ladder dier wijsheid gezet." Baltazar barstte uit ia een vroolijken lach. ,Jk wou dat ik meer menschen ontmoet had zooals u. ZIJ zou den mij goed gedaan hebben. U kunt mij op ®oo'n heerlijk troostende manier zeggen, dat ik de Groote Ezel van het heelal ben." Nu zijn hoofd gene/zen, rijn angst om Quong Ho Onnoodig en zijn besluit om Quong Ho naar Cam- bridge te sturen, genomen was, hield niets hem meer In Water-End terug. Hij ging naar Londen waar de volle stroom van nationale gedachte en energie vloei de. Wat hij daar zou doen wist hij niet. Hij zou gaan loeren. Hil sou tenminste rijn hart laten kloppen in im ge<tal, met hun hooge witte mijters en die kardinaal van de Chiesa Nuova. in vol ornaat. Uit «de huizen hingen tapijten en kleurige kleeiden, iangs dien weg brandden kaarsen en waren altaren opgericht, van uit de vensters werden bloemen op do kist gestrooid en het volk, dot zich altijd luidruchtig uiten moet: riep: „Evtviwa San Fillipe" klapte in,'de handen en wuif de met zakdoeken als de kist aan 'hen voorbij /werd gedragen en zij het zilveren maske zagen van den heilige, wiens nagedachtenis door de Romeinen in dankbare herinnering wordt gehouden. Velen keken naar de processie uit nieuwsgierigheid alleen, maar er waren ook devote gezichten onder die «duizenden toeschouwers, en daar ginds, onder de menigte, idde Ide trappen van het kapitool opdrong, waren het ook meeat op emotie beluste jonge mannen, Idde te Ver- ge eföch «naar een ideaal izoelkeni waarmee ze hun ar moedig bestaan, hun leege gemoed) zouden' kunnen vullen. |,i «iitf S. Filippo Neri en Giuseppe Mazzini, apostels beide, want ook Mazzini was een idealistisch dweper, die met bewondcringswaardige zelfverloochening en volhar ding leefde voor zijn verheven idee: de wedergeboorte van zijn vaderland. Ook hij wilde evenals San Filippo de menschheid gelukkiger maken, hij had daar zijn leven voor willen neerleggen. De idealisten die in onzen tijd geboren worden, kunnen niet dezelfde idealen hebben als de XVle eeuwers, de samenleving vraagt andere krachten, andere talenten en offers naarmate de maatschappij een anderen vorm aanneemt; geestelijke ellende was er toen en nu, Apostels staan als lichte bakens daar, waar de branding het "hevigste is, maar het licht schijnt soms voor blin den wordt te laat gezien of eerst na eeuwen onderkend: Voor San Filippo was het leven minder gecompliceerd dan voor Mazzini; brandend van liefde voor ziin God, ging hij' als een lichtgevend mensch hier rond Mazirmi werd buiten Rome's muren gebannen, omdat hij hare burgers tot vrije gelukkige menschen wilde maken. Ewiva Mazzini' klonk het op het kapitool, „Ewiva San Filippo" juichte de menigte voor de kerk van den heilige. Apostels waren ze beide, hun geest wordt maar door zeer enkelen begrepen en nagevolgd, maar door de sraten van Rome, bewegen zich hier vaandels meft heilige voorstellingen en ginds andere met *Siazzini's rev<riutionnairen oproep tot het volk. Beiden worden zij toegejuicht en de zon speelt lachend over del duizenden, die vandaag den grooten mensch, diien zij bewonderen, met muziek en bloemen wilden herdenken. E.-3E, Het HIJWIEL voor hen die hooge eischen stellen. In diverse uitvoeringen. Vraagt prijsopgave. 6. ANNEVELDT, Dorpen, Schagen. TIJDREKENING. Jan liep met zijn Pa het "huis dooï En keek vol oplettendheid Naar 't verzetten van de klokken Voor den nieuwen zomertijd» En papa vertelde Jantje Waarom iedereen dat doet; Jantje luisterde aandachtig En begreep den truc héél goed. s Avonds vond men Jantje bezig Met de klok in den Salon; Daarvan draaide hij de wijzers Steeds maar t rug, zoo vlug hij kola, Jantje' Wil je 't wel eens laten1? Moet 'die mooie klok nou stuk? Jan keek in triomf naar Moed«er En hii straalde van geluk. Alle klokken draai ik t'rug Moe, Hé, mijn vingers doen al pijn, Want ik wou zoo graag eergister Nog eens lekker jarig zijn. Telegraaf. GLINGE DOORENBOS. EEN GROOT GETAL. Volgens do laatste (bekendmaking betreffende de afgegeven mniimmea-ibewijtzen voor ^automobielen en motorrijwielen, tot 2 iMaart,, blijkt dit aantal in to* taal te zijn '100.625. Een zeer «groot getal voor ons kleine Nederland, voor automobielen en motorrijwielen. KOLHORN. De Huisvlijttentoonstelling vanwege 't Departe ment der Mij. tot Nut van 't Algemeen „Kolhorn", op 14 en 15 Mei te houden, ondervindt wel aller medewerking. Behalve de bronzen medaille van H. M. de Koningin, werden nog toegezegd: een zil veren medaille van den burgemeester dezer ge meente, een zilveren mecL van de dames-commis sieleden; overigens van 't Nutsbestuur, van 't Har moniekorps, van 't Nutsdepartement en nog andere, te zamen een twaalftal. Ook de inzendingen van fraaie en nuttige band- werken zijn veelbelovend, alsmede de toezeggingen van vereenigingen en scholen ter opluistering. BARSINGERHORN. Zondagavond j.1. werd ten huize van den heer Van Stipriaan uitvoering gegeven door de gymna stiek vereeniging „De Westfries", met goeden uit slag; de leider, de heer Keesman van Schagen, had ook nu weder eer van zijn werk. Het plan, om de fraaie groepen sierlijk te belichten, moest men voor dezen keer opgeven, maar. £al later weieens tot uitvoering komen. De heer Slikker van Warmenhuizen was uitge- noodigd om ter afwisseling eenige muzikale voor drachten te geven en dat heeft goed voldaan. Er was flink publiek opgekomen en een geani meerd bal besloot den avond. KOLHORN. Tot molenaar van den Braakpolder, nabij Kol- born, werd benoemd de heer A. Droog te Kolhorn en tot secretaris-penningmeester in de plaats tre dend van den heer A. Droog, de heer Cs. Koorn te Lutje winkel. KOLHORN. Hier ter plaatse heeft men weer drie tijden, als: gewone tijd, zomertijd en tusschentijcL Naar de ge bruikers noemt men ze boerentijd, burgertijd en schooltijd. LOONSVERLAGING. De bouwvakarbeiders te Sneek zijn voor 't groot ste deel (160 man) in staking gegaan. Oorzaak: loonsverlaging. De patroons willen nJ. 10 ver laging, de stakers verkiezen niet eer 't werk op te vatten, of 't oude loon, 74 cent voor de vakmen- schen, 71 voor de opperlui, moet opnieuw ween worden toegezegd. DE MELKPRIJS, De melkslijters te Purmerend hebben den melk prijs verlaagd tot 14 cent per liter. In den omtrek van Purmerend ontvangen vele veehouders voor hun melk 9 cent per liter pi boer derij. ONDER EEN TAS STEENEN. Een viertal spelende kinderen geraakte gister morgen te Diemen onder een omvallende tas stee nen op de steenfabriek „Bingerden". Een negen jarige jongen werd levenloos onder den steenhoop vandaan gehaald. De drie andere kinderen waren min of meer ernstig verwond. LEVEND VERBRAND. Gisteren geraakte te Bussum een dame die tracht te een brandend potje terpentijn te dooven zelf in brand. Deerlijk verbrand werd zij opgenomen. Na enkele uren is zij gestorven. DE BOOMEN NIET GESLOTEN. Maandagavond ruim half tien passeerde een mo- torrijwielrijder den overweg bij de Wilhelminar school te Bussum, gaande in de richting Hilversum, Op hetzelfde oogenblik passeerde een trein. De mo torrijder werd gegrepen en bijna op slag gedood. De afsluitboomen waren niet gesloten. De politie nnm het lijk en de motorfiets in beslag. overeenstemming met het 'hart van het Rijk. Hij pak te het weinige lijfgoed, dat hij bezat, in een pas ge kochte koffer, nam afscheid van de onsympathieke, maar hinderlijk gastvrije Pillivant's, en nam met de hooge verwachtingen van een jongen den trein naar Londen. Zijn eerste indruk van de meropolia waa opwekkend Hier was een nieuwe wereld. Iedere pakjesdrager aan het station, iedere courant/emjongen, iedere straatben gel was in 'het bezit van een opeengehoopte kennis, waarvan hem, John Baltazar, «een deel ontzegd was. 'HIJ las vreemde wijsheid in «de negen van werkende meisjos en slordige vrouwen. Hij kocht alle avondbla den en daarna in een boekwinkel alle boeken en bro chures, die betrekking hadden op den oorlog. HIJ wilde eon schat van Inlichtingen hebben. Maar waar te beginnen? Indien hij slechts één en kele kennis in Londen had, die hem op weg kon hel pen, dan zou het boel eenvoudig zijn. Doch hij was absoluut alleen in een ontelbare massa eenheden, die door gemeenschappelijke banden verbonden waren. Wat hij bij zijn eerste vurig zoeken zag en voelde deod de kleinste tragedie van zijn eigen leven in het riet verzinken. Want er stonden grooter «belangen op het spel dan do revolutie der wiskundige gedndhten- gang door een nieuwe Groepentheorie. Bij do totale verwoesting van wat als de onsterfelijke werken dor menschheid1 beschouwd) waa, beetekende het verlies van oen paar Ghineesche manuschripten al even wei nig als dat van een peperhuis voor krentenbollen. De eerste halve eeuw zou de wereld niets hebben aan excursies in de meetkunde der Vierdimensionale Ruimte of aan een wetenschappelijke vertaling van hot Chlneeache klassieke werk: Hot Boek van Beloo- ningen en Straffen. Nu hij do werkelijkheden in Lon den zag, «besefte Ihlj dat hij zijn leven, gewijd had aan het najagen van schimmen. «Als hij die werkelijkheden maar kon begrijpen! Als hij er zich maar in onderdompelen en er deel van uitmaken, zijn intellect on «zijn lichamelijke kracht maar in dienst stellen kon van do reusachtige ma,- chine, die hij aan het werk zag. Dan zag hij zich door zijn eigen daden veroordeeld om als eon passief toeschouwer «van het groote dra ma te zitten kijken. Zijn alleen rijn viel op ihem als een doodsvonnis. HIJ besefte het niuttelooze van zijn ouderdom. Er was voor 'hem evenveol plaats.in het racderne Londen als voor een, bewoner van Mars. Hij, dio onbevreesd tot in de onbetreden binnenlanden van China doogredrongen was, voelde een angst voor drf groote wereldstad. Zij was te uitgestrekt, te onbe kend, te vreemd: een oorlogsstad, zooals hij nog nooit een stad gezien had. Jeugd in burgerkleeding was van haar aangezicht verdwenen. De «vreemde vaal- bruine uniiform vulde de straten. Het roode, waarin do soldaten vroeger ge«kleed. waren, miste hij. Ook het restaurant, waarin hij na zijn eerste wan deling door Londen ging dineeren, had eeri vreem den aanblik. Geen dames of h-eeren meer in avond toilet. Ook hier de uniform o verheer schend. En dan hoeveel verminkten en invaliden. Na bet diner wilde hij, de eenzaamste ziel dn Lon den, opnieuw een wandeling gaan maken. Hij kwam uit de schitterend' verlichte vestibule in een Stygi- sche «duisternis en in een onheilspellende stilte. In plaats van den vroégeren vroolljken levensstroom, gleden thans een paar onbestemde gedaanten over het trottoir. Nu en dan gaven een bewegend licht en een gesnor het bewijs, dat een taxi voorbijreed. HIJ bleef verbijsterd voor het restaurant staan tot hij rich herinnerde, dat hij gehoord bad van het donker hou den der hoofdwegen. Daar de hemel «bewolkt was, moest Londen het dien avond' buiten de vriendelijke huip der sterren stellen. Baltazar zag het in al zijn donkerheid en deinsde er onwillekeurig voor terug als vcor iets bovennatuurlijks. Hij lachte en ging op weg. Maar zijn wandeling duurde niet lang. Toen hij een straat overstak, acheeldie het maar een haar breedte of een <taxi, dien hij niet gezien of gehoord had, had hem overreden. Hij voelde den wind' in iden nok en hoorde den chauffeur vloeken. Daarna ver loor hij rijn moed. Het weer oversteken van TraJal- gar Square werd een gevaarlijk en adembeklemmend avontuur. Hij was blij weer in het licht cn de vei ligheid van het 'hotel te zijn. Neen, Londen was niets voor hem. Hij voelde er rich nog meer vreemdeling dan gedurende zijn laat ste ongelukkig verblijf. Er scheen voor hem geen an dere kans te bestaan ooits anders te zijn dan een nummer in oen hotel. Hij voelde «rich als een gebro ken kamrad, dat een.plaats zoekt in eon volmaakte machine. „Nog zoo'n paar dagen en ik word gek", zeide hij. Hij werd niet gek, maar vluchtte ten slotte mot het instinct, om zijn huis terug ie vinden, naar Cambrid.- ge, «Daar tenminste zou hij eenige draden van het le- von, die hij daar twintig jaar geleden verspreid ach tergelaten had, kunnen oproepen. Eerst toen feij hal verwege was herinnerde hij zich, dat het groote var canitie was, zoo lane 'had hij onverschillig voor tijd en jaargetijden geleefd. Maar ongetwijfeld zou de groote vacantie nog precies als vroeger de donsl) dus aan wezig zijn. iMaar wie aoudeni er na twintig jaar nog zijn ondanks het spreekwoordelijk lang leven der dons .Wie was nu don van iz'n College? Toen hij weg ging, wend1 Fordyce al aardig oud. Als «hij thans nog leefde, moest hij over die negentig zijn. Neen, For dyce moefti sinds lang tot rijn 'vaderen vergaderd zijn. Wi«e «k'on zijn opvolger wozen? Waarom had hij *het niet nagekeken in, een adresboek? Het 4eek idioot :bm terug te gaan naar rijn eigen College, zonder den (naam van den don te kennen. Wie traden indertijd /het- meest op den voorgrond? Westgrave, Barrett, .Withington, Raymond, Smith, «HartwelL, Grayson, (Mestyn allemaal mannen min of «ineer van zijn positie; Sheep&hank, de beroemde wiskunde-repeti- ttor, zijn vriend en vroegere helper. Van die allen zou lier toch /zeker nog wel een Over zijn. Hij «voelde zich I hoopvoller gestemd. Een pakjesdrager wierp zijn ko/ffer in een hans om, ijoen wolkom overblijfsel uit zijn jonge jaren, en keek ihem dn antwoord op zijn vraag, of de „Blue Boar" nog i (bestond aan als hoorde hij het in Keulen donideren, „De Blue Boor, sir? Maar .natuurlijk, sir." (Dus reed Baltazar do-or Trump4ngton direct haar |dat oude logement. Hiji huurde er een kamer en ging 4dan weer uit om rijn longen met de atmospheer van zijn geliefkoosde plaats en zijn iriel /met haar scho<an- Hheid to vullen .In den beginne ging hij geheel op iin «oude /herinneringen, die het aanschouwen- der zoo "welbekende gebouwen in 'hem wakker riepen. Maar (bij het zien van de groote nieuwere gebouwen kwam hij tot het besef van ieits nieuws, "van iets, dat 'vreemd was aan den academischen geest, die vroeger zijn Vleugels over de stad spreidde. De rustige straten waren gevuld met soldaten. Khaki, khaki, op rijwe ggen en «trottoirs; khaki, khaki op coliegje-binnenr plaatsen. 1') Don of tutor of fellow is een professor, die belast is met het algemeen toezicht op do studie van een college van een universiteit, I Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1922 | | pagina 1