AliEiiü NitiïS-
Mmtiitit- Lnlliiitlil
eerste blad.
De slag bij Genua.
VAN RIJSWIJK's
Woensdag 26 April 1922.
65ste Jaargang. No. 7015.
Uitgeversi N.V. vl THAPMAN Co, Sciiagen
De collectie SCHOENEN voor't voorjaar Is bij
SCHGENHANDEL SCHOENMAKERIJ
Ingezonden Stukken.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. BIJ inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiön nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKEN1NQ No. 23330. INT. TELEF no. 20
Prijs per 3 maanden 11.65. Losse nummora 0 cent. ADVERTEN-
TïöN van 1 tot 5 regels 11.10, iedere regol moer 20 cent (bowijsno.
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimto berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
De slag bij Genua; niet een militaire veldslag, doch
een diplomatieke veldslag wordt daar geleverd.'
Het plan van vredelievend samenzijn 'is plotseling
verijdeld en heeft plaats gemaakt voor een diplomatieke
veldslag- -
Ol net te wijten is aan een Zelfoverschatting van
Lloyd George, waardoor de eerste dagen inplaats van de
banden (Vaster te knoopen een verwijdering te weeg
hebben gebracht?
Of het de bedoeling was van Lloyd George om eerst de
zaak een beetje in het honderd te laten loopen om
daarna met een meestergebaar en alle begaafdheid hem
eigen de partijen samen te brengen en daardoor een
enorme overwinning op zijn naam te mogen boeken?
Of het te wijten is aan de afwijzende houding der
Franschen, waardoor de Duitschers rijp werden een
waagsprong naar het Russische kamp te doen?
Of net de slimheid van Chicherin is geweest?
Of het wellicht aan de Hebreeuwscne afkomst van
Rathenau en Ghicherin ligt, die over het 'Oude Testa
ment elkaar gevonden hebben?
Deze vragen stelt men zich 'onwillekeurig, maar het
antwoord blijft steeds vaag.
Vast staat dat de Duitschers meer toekomst hebben
gezien in een samengaan met Sovjet-Rusland dan in.
verder onderhandelen met de Entente.
Als een donderslag aan onbewolkten hemel ïs het
bericht, dat Duitschland in Rusland |bp Paaschzonldag een
Yerdrai gesloten hadden in de Entente kringen ontvangen
De Engelschen, anders zoo onbewogen, trokken een
gezicht als of er een Paaschei zoo groot als het Paleis
op den Dam plotseling gebroken was eneen vuii
ei bleek te zijn.
Ieder hield zijn neus vast en keek In de ochtendbladen
naar de neuzen op de portretten van Chicherin en
Rathenau en schrok nog eens toen de gelijkenis bleek.
Allemachtig wat zijn wij or in geloopen. Dat was t>p
elk gezicht in Engeland te lezen.
Maar de Engelschen waren bijna alweer bereid om
het 'feit te aanvaarden. De Engelschen willen rust, willen
werk.
Of de Duitschers nu met Rusland samengaan Iaat het
gros der Engelschen koud.
De Duitschers zullen met die Russen de handen vol
hebben'
Waar moeten ze de duiten vandaan halen om dat
land te reconstrueeren?
Hoelang zal dat duren? Misschien Wel 50 jaar. Wie
dan leeft, die dan zorgt'
Wij zijn in Engeland juist bezig wat op ons econo
misch verhaal te komen.
Laat die Moffen naar de pomp Joopen.
Zoo dachten vele Engelschen en verheugden zich
over de betere tendens in Engeland zelf.
Fabrieken, die eerst onder de werkstaking der mijn
werkers geléden hadden, daarna wegen» gebrek' aan
werk eeif half jaar stopgezet moesten worden, beginnen
weer langzamerhand (orders; te krijgen en aan den gang
te gaan. Bijna iederen dag kunnen ze weer werklieden
aannemen.
Dttt gaat dus in de goede richting. De statistiek van j
het Departement van Arbeid wijst hier ook op.
Het aantal vverkloozon is in 13 weken tijds met 216.000
verminderd.
Het bedraagt nog wel 1.718.000 personen, doch het
is flink aan bet dalen. Ër is verbetering te bespeuren.
Latei* wij, zoo denken de Engelschen, werken, ons
bezig houden met onze eigen hulpbronnen, die voor de
hand liggen en ons toeleggen op handelsverkeer met onze i
Dominions met Canada, Australië, Nieuw Zeeland en I
Zuid-Afrika.
Laten wij weer trachten te leveren naar Britsch lndië.
Laten wij ons speciaal gaan toeleggen op China,
waar nu wel binnenlandsche onlusten heerschen, doch
waar millioenen en nog eens millioenen lieden wonen,
die op zich zelf een wereldmarkt voor onze industrie
beleekenen.
Laat ons liever daar op onze tellen passen, om niet I
verdrongen te worden door Japan.
Maar al dachten de Engelsche zakenlieden zoo, niet 1
aldus redeneerden da politici en staatslieden.
Voor die is er ook een geheel andere inzet.
Duitschland en Rusland samen, beteekent een ont
zettende macht, vooral in de toekomst.
Men ziet de hulpbronnen der beide landen reedfc
door de werkzame en handige Duitschers samenvoegen)
en daardoor Duitschland tot enormen bloei en macht
geraken.
Men redeneert niet, dat dit wellicht een halve eeuw en I
schatten geld zal vorderen en dat de Duitschers geen»
geld hebben.
Vooral de Franschen weten bij de Entente een geest
waardig te maken, die slechts voordeel voor Duitschland
en Rusland een ontzettend, onbeschi'iiÜiik nadeel voor de I
fculcnle zDf I
Daarbij komt, dat Frankrijk een troetelkind gebaard
heeft te Versaillra. Dat kind heet Polen. Het was na
tuurlijk te voorzien, dat dit troetelkind steeds in gevaar
zou zijn on hoe de Franschen ooit anders gedacht I
kunnen hebben is op zijn minst genomen lichtvaardig. I
Maar in elk geval beteekent een samengaan van
Duitschland met Sovjet-Rusland eenc voortdurende be
dreiging van Polen.
De Franscho Pleegmoeder Marianne maakt dus önmid
dcllijk misbaar.
Maar Frankrijk gaat verder. Een samengaan van
Duitschland met Rusland beteekent een heropening der
vijandelijkheden. De Sovjet-Regcering heet een leger
van 1.500.000 man te hebben. Aangevoerd door de
Russische generaals en officieren, welke naar Duitsch
land uitgeweken zijn, aangevuld met Duitsche officieren
en kader zou er binnenkort een leger van meerdere
millioenen Russen op Frankrijk los kunnen stormen.
Dc nieuwe oorlog is dus om zoo te zeggen door dat
verdrag ontketend.
Dat de Franschen hier Wel deels gelijk zullen hebben,
laat geen twijfel Lekkere jongens zijn de Duitschers
niet en het zou toch wei een kolfje naar hun hand
zijn om door middel van het Roode Rusland! de wereld
oorlog ten slotte toch nog te winnen. Groote genade, wat
zouden de andere volken dan moeten bloeden. Wij Hol
landers natuurlijk ook. De Duitschers zouden zeker
niet vragen: Kun ie betalen, maar zeggen: je moei
betalen, sl zulle» jullie en volgende generaties de
slaven der Duitschers worden. De Duitschers zullen
dat goedpraten door te zeggen, dat het een eer is een
slaaf van Duitschland, een slaaf van de Duitsche Kui
tuur te zijn.
Maar het ergste vindt Frankrijk misschien nog de
geldquaestie.
Die overeenkomst met Rusland, zoo redeneeren de
Franschen. beteekent, dat Duitschland geld zal verstrek
ken aan Rusland. Dat geld komt ons als schadevergoe
ding toe..
Nu is daar ontegenzeggelijk ook veel vari waar. De
Duitschers doen onwillekeurig alsof zij geen oorlog ver
loren hebben, alsof zij te Versailles niet gedwongen
zijn geworden oorlogsschadevergoeding te betalen.
Het is van het standpunt der Duitschers uit, natuurlijk
ook wel heel vervelend, dat zij door dat akelige vredes
verdrag van Versailles niet zóó sabelen kunnen als zij
wel willen. Wat is die rem ellendig, want anders zouden
zij de wereld binnenkort economisch veroveren.
Zie wat zoo'n Hugo Stinnes een succes heeft, tot in
Nederlandsch lndië toe. En nu eischen die' lamme
Entente-kerels al dat mooie geld, dat wij zoo graag voor
hun economische vernietiging zouden willen gebruiken,
van ons op. Waar blijven nu die mooie ronde Neder-
landsche rijksdaalders, die die „Dumme Hollander" zich
door onze agenten, de Poolsche Joden, hebben laten
ontfutselen?
Is het niet hard voor een Duitscher? zoo redeneerent
zij.
Maar de Duitschers moeten betalen voor hunne wah-
daden, voor hunne onnoodige verwoestingen in Frank
rijk'en elders.
Zij hebben geld, voor den dag er mee. Nu zou dat
geld toch weer aan de Entente ontsnappen en in Rus
land belegd worden om met Rusland tezamen de Entente
eerst recht te kunnen hestonen.
Neen, redeneert Frankrijk, dat zal niet 'gebeuren.
Frankrijk eischt de ontbinding van de overeenkomst
tusschen Duitschland en Rusland gesloten, beroept zich
op het 'verdrag van Versailles.
Hoe ver zal Engeland meegaan met Frankrijk?
Wij Nederlanders zien, evenals de Zwitsers, dat de
Franschen evengroote despoten zijn als de Duitschers.
De quaestie mot den vrijen Rijn toont dat aan.
Dc bevoorrechting van België tegenover Nederland ge
schiedt op een weinig sympathieke manier.
Engeland is "het met die manieren van Frankrijk'
niet eens.
Een deel van de Engelsche pefs .wil wef, dat En
geland Frankrijk door dik en dun zal steunen, doch de
meerderheid van het Engelsche volk is daar niet voor.
Buitendien ziet tnen m de houding van Frankrijk
steeds: „wraak".
Het Engelsche karakter is vergevensgezind, buitendien
de Engelschman heeft een zakengeest en wü vóór alles
rust, opdat he^ industrieele- en zakenleven zal kunnen
oplboeien.
Merkwaardig is dat Mr. Leslie Urquhart, Voorzitter
van de groote Britsche Maatschappij, die enorme con
cessies en mijnen in Rusland bezit, juisi door Lloyd
George naar Genua is geroepen om advies te geven ten
opziento der financieele en commercieele situatie.
Dat doet steeds nog denken aan een fcucht van Lloyd
George om wat zakelijiks met Rusland tof stand
te brengen.
Men begint echter aan elke vredelievende en zakelijke
oplossing te twijfelen.
Ook al krijgt Frankrijk haar zin, dan is met dat ver
nietigen van fde< Duilsch-Russische overeenkomst xk
ndet de beteekenis van Paaschzondag verdwenen.
Dc relatie tusschen Duitschland en Sovjet-Rusland!
heeft bestaan.
Beide volken zagen dus heil in een elkaar.zoeken. Com
mercieel zal dit dus toch doorgaan, alleen in het
geniep, doch misschien daarom juist nog erger, geprik
keld door Frankrijks dwang.
Voor de Sovjet-regeering is dat verdrag een groote
inorecle overwinning, die hare positie in Rusland en
daarbuiten zal versterken.
Dat blijft'
Wil Lloyd George Iets bereiken dan moet hij com
mercieel de Duitschers overtroeven, dus overbieden.
De Entente zal slechts één manier hebben om
Duitschland schaakmat te zetten, dat is door mft Rus
land eene overeenkomst te maken, die zoo gunstig is
voor Rusland, dat de Duitschers er uit liggen.
Dat kan Lloyd George bereiken door de macht van
net geld.
Voor de .Sovjet-regeering zou dat een nog grootere
overwinning dan die van Paaschzondag beteekenen.
Ik vrees; dat het Bolsjewisme op Paaschzondag een
troef heeft uitgespeeld die heel ongunstig is voor de
niet roode wereldburgers.
Wellicht zal alles nog terecht komen, maar het beeld
in mijn vorig artikel geschilderd, blijft nog van kracht.
Frankrijk als sombere Fronde-figuur in den achtergrond,
maar overigens in Genua zoowel als elders de strijd
tusschen Evolutie en Revolutie.
Wij kennen allen bij vo5ksreesten het 'touwtrekken,
de „tug of war" noemen de Engelschen het.
In Genua lijkt het ook wel een „tug of war."
Het lijkt wel of de Roode Ploeg iets gewonnen heeft
op den Bezadigden Ploeg.
nu geheel gereed. U kunt nu een magnifieke en
voordeellge keuze doen.
Frankrijk trekt met «nee. jpaar loopt de pibegen
tusschen de beenen, zonder te weten hoeveel onheil
het wóllicht juist voor de vrienden van den Bezadigden
Ploeö aanricht.
wellce ploeg zal winnen? Of zal het eindigen in een
„draw" (gelijk spel)?.
Niemand gewonnen, doch de ploeg Evolutie zoowel
als do ploeg Revolutie adem scheppende voor een
volgend treffen.
Mijnheer de Redacteur,
Mag ik nog even voor de plaatsing van dit stukje
uiw gastvrijheid genieten in uw blad? Bij voorbaat
mijn dank.
Nog eens het kindeke Hoogheemraadschap,
't Is <mjj hoogst aangenaam, dat vriend Koo ij-man
ook verder bereid is, voor hen, die dat wenschen, in
lichtingen te geVen, maar dam, moet men welluiden-
der toon aanslaan, als Breed' dat heeft gedaan. Na
tuurlijk, waar .algemeen op bezudnigtmg wordt aan
gedrongen (en dat is hoog nooddg) vindt men het vast
niet prettig, te worden herinnerd, dat de groote hee-
ren dat wel allerminst ion toepassing brengen, waar
het de salarissen betreft. Nu, ik ben niet zoo naïef te
ontkennen, dat in ieder lichaam leiders noodig zijnl
O neon, de een: zal steeds meer en beter met zijn her
sens kunnen! werken, en de ander met zijn handen.
Dus gaat het niet best, om van een dijkgraaf te ver
langen, dat hij ook polderjongen kan weizen, neen, een
pientere polderjongen, die zijn hersens niet met alco
hol vergiftigd heeft, zou beter heide functies kunnen
waarnemen, die heeft ten minste nog een periode van
leeren achter don rug, noodig voor zijn vakkennis.
(Maar dijkgraaf, hoogheemraden, enz., ze worden be
noemd, en 't is wel opmerkelijk, men ziet in zoo'n li
chaam geen' enkele polderjongen een functie toeklee-
den, neen, die haalt 'men uit den hoek als een stuk
handwerk en laat ze, na het gebruik, weer aan hun
lot over, Natuurlijk zonder pensioen, want ze ver
diener genoeg.
Vriend KooUraan, ik schaf den arbeid van enkele
heeren niet gering, maar zU zUn het, die voor ons de
duiten1 opstrijken en als het op presteer en van arbeid
aankomt, wel nu, dan zouden tegenover het loon der
polderjongens, dijkgraaf enz., bun arbeid ook wol.
voor een vijfentwintig gulden In die week kunnen le
veren. Maar t is de eeuwen door al in sleur gegaan,
hoe zwaarder arbeid, hoe meer men moet ontberen 1'
Vriend Kooijman, ik zal het hierbij laten, met de ver
zekering, al9 onze redacteur plaats gaf alleen voor de
namen der mopperaars, de courant wéken lang on
verkwikkelijk zou wezeri.
Onder vriendelijken dank aan onzen Redacteur,
P. BREED,
Lagedijk, Behagen.
'N NIEUW LICHT (ONDER DEN DOMPERI
Waar de heer Met ook thans e'n licht mag hebben
opgestoken, we zullen zoo vrij zijn er toch eens den
domper op -te zetten (dat is nou eenmaal Roomsche
monopolie).
Men moet bepaald Huigowaordsch raadslid zijn om
zóó slecht te lezen en te begrijpen wat wij schreven;
en nóg erger, om, hetzij dan in uiterst gekleeds en
verzorgde termen, zóó kras te durven «speculeeren op
de onwetendheid, kortheid van geheugen en dom-
i held zijner lezers.
I Vóór de vuile wasch -echter nog deze sunlight: de
i heeren schijnen er verbazend; 'slecht tegen te kunnen
als je ze met 'm lachend gezicht ronduit je meening
zegt en ze ook uiterlijk ten voeten-uit toekent. Uw
waardigheid (maakt ddAr toch zeker nog geen salifco-
mortalo of 'n doodsmak over, hoop ik. Dat- is slechts
uiterlijke omlijsting rond het eigenlijk portret, die al-
I leen maar dient om er meer re-lief en diepte aan te
geven. En nou houden ide heeren er van mij in 'n
I houterig, lijstje te zetten, ik zet de heeren in gouden
lijsten; en nu is het eenmaal verboden over den
j smaak te twisten naar het woord van 'n eerbied-
j waardig Romein, die het weten kon. Ook „m'n toon"
j mag minder aangenaam zijn (óp hoop van beter heb
1 ik de laatste dagen zangzaad geslikt). Maar daérom
niet zoo somber ep. naar gewichtig, heeren, zoo kort
en afgemeten en uw toornigen 'blik in m'n onschul
dige kinderkijkers gepriemt. Kom, komt 'n bre- 'e
ruime opvatting geeft immers elk vogeltje z'n -bekje,
en waardeert den nachtegaal, maar ookden spot
vogel.
En nu den eersten oa bij de horens gevat; 'ai
Paasch-üs!
1. De heer Mot stelt mij in staat Van 'beschuldiging
j als hebbende geharnast de politieke partijen alhier en
de 'v.-D. Partij door het slijk gesleurd.
Vooraf moeien we echter dit toedenken, dat de heer
Met 'n bekend zwak beeft voor groote woorden en de
wensch bij hem graag de baker is der gedachte. Maar
toen- ik dat toch las, ben -ik er 'direct op uitgegaan en
heb den eersten den besten blauw-kiel -met slobhroek
aangehouden en gevraagd hoe het gesteld was met
z'n „politieke hartstocht", Hij keek me groo-t aan en
begreep waarachtig d'a-t ik het rui juist niet over 'n re
genbuitje had, en hij zei: „Och jongen, iwe blijven
liever gezond, en maken ons niet druk om die dikke
i raadhuis-woorden op niks af". .Sinds dien zijn m'n
nachtmerries daarover verdwenen. En nu wat de V.
D. partij in het bijzonder betreft. Elk lezer izal euken-
I nen, hoe ik enkel don heer -Met heb aangevallen in
z'n publieke -gedragingen, die, nou Ja, ook in mijn
j oog 'u miniatuur V.-Democraat is. Overigens is me
I dit wel bekend, mede uit. 'n door mij ten zeerste ge-
waardeerden omgang met «enkelen, meer hoogstaande
V.-:Democraten, dat deze respectabele en serieuze par
tij er beleefd, maar toch dringend voor zou bedanken
om-met den heer Met te staan of te vtfllen; waarom
ik don heer Met den welgemooniden raad zou willen
geven in godsnaam geen kiekeboe te gaan 'spelen
achter den broeden rug der V.D. partij.
2. De heer Met beschuldigt mij vervolgens ,,-op het
einde van m'n stuk groote nonsens te verknopen"
(dan pas! dan valt het nogal meel), als hebbende be
weerd, dat de voorstellen dor R.-.IC. raadsleden te bil
lijken zijn, omdat zU het als meerderheid in hun
macht hebben.
Neen, mijnheer Met. hier is u bepaald -op uw smalst,
Dat is je grofste speculatie, maarft la baisse- Je
wille keurigste tekst verdraaing onvorgevelijik, tenzij u
soms eerelid mocht zijn van de natte gemeente, wjéns
predikant in den (bijheltxt: „en Petrus weende bit
ter", bij -hoog en bij laag 'ai bijhelsche goedkeuring
wou lezen voor 'z'n Oranje-bittertje, want zeid'le,
Petrus bitterde toch ook. Op 'n even onoioozele ma
nier feitelUk tracht u uwe lozers en kiezers 'n beele
•mallemolen voor oogen te draaien, waaraan drie-
(kwart zich natuurlijk staat 'to vergapen. Ter wille
van hen zal ik daarom het wijsje nog eens vóórflui-
I ten. Zeker, het voorstel (feitelUk van het R.K. school
bestuur en door de R,K. raadsfractie voorgestaan) is
op zichzelf,te billijken:
a. omdat de meerderheid der katholieken jarenlang
hier hun eigen Bijz. school betaalden en 'tevens nog
'n belangrijk, misschien wel het grootste deel van de
•O.L. scholen;
b. omdat de RK. school veel aninder k-^t per kind
en per jaar dan de O.L. scholen (Volgens raadsver-
slag -in -Sch. Grt. en N.H. Dagblad van de vergadering
van 22 'Dec. 1.1. was de 'verhouding 13. wat -toon door
geen van allen bestreden werd.) 'Mocht deze statistiek
nochtans niet precies kloppen (de heer Met noemt het
'lompweg 'n leugen, maar hoedt zich er wel voor 'n
'juistere statistiek te gerven, omdat er van bevoegde
zijde gezegd word tdat de verhouding waarschijnlijk
nog grooter isl) dan ontloopt het niet zoovel dat 't
iets aan m'n redeneering afdoet, en da-n .zal ik mU
ook niet de onnoodige moeite getroosten daar nadere
gegevens over te verzamelen, omdat, het voor den
versten, maar eerlijken buitenstaander zelfs reeds
duidelijk is, dat ééne groote Roomsche school (met
moor dan 030 kinderen) minder kost dan 'de vier klei
nere -O.L. scholen aan onderhoud, personeel, onder
wijlsmateriaal, brandstoffen, enz. Eb al loopt men met
klompen aan handen en voeten, dan nog is het te
voorzien, dat de a.s. 3 R.K. scholen alhier niet méér
zullen kosten dan de vier O.L. scholen pe-r hoofd, al
bergen «die bijna de helft minder kinderen. Wat zou
den de heeren hier dan ook spek takelen als er voor
gesteld zou worden omtrent het scholenbudget, elke
party haar eigen, evenredig aandeel te laten, wat hen
'dan zeker per hoofd duurder zou uitkomen. Wel 'n
schrille tegenstelling met de goedhartige vertroosting
van den heer Met, die mU met het Vooruitzicht op in
hoogen ouderdom de verzekering meegeeft, dat de
linkachen dan -wel aan onze school «zullen hebben
meebetaald. Nou mag dat met het oog op zoo'n ge
noeglijken ouden dag, misschien onbeleefd zijn, maar
ik vraag toch: dan pas?
Maar is het dan ook teveel gezegd, "wanneer ik dit
voorstel op zichzelf billijk, noem; wanneer wij; wel
■eens wat willen zien voor ons om-niet gegeven geld.
Maar is 'het dan teveel gezegd, wanneer wU gevrij
waard willen blijven van hooghartige kritiek en be
rispingen en spot van den heer Met en de scheldpartij
v«an deni heer Kostelijk, waar deze zelf groot op gaat.
(Zie Sch. Grt. «cLd. 15 April 1.1.). Maar is het dan geen
staaltje van elementair fatsoen voor genoemde hee
ren, om in deze ik we at ie meer bescheiden en
kiesch te zijn, aan welke woorden de «heer Met weer
'n valschen draai moest geven door 'het voor te stel
len alsof ik „in het algemeen en in alles" meer be
scheidenheid vroeg van ide linkse he -dan van de recht-
sche raadsleden. Heusch- «ik heb voorloopig nog geen
reden zoo'n pracht voorbeeld' van (genoemde heeren
te verwachten; zóó hóóg zijn m'n verwachtingen, nog
niet gespannen 1 Babi 'n normale V.-Democratische
maag kan dat niet «verwerken, En om de heeren 'n
lesje in de bescheidenheid te geven, zeg ik'nog eens,
dat „alles wat •billijk is" «tenslotte „volstrekt niet al
tijd" 'behoeft of kan worden uitgevoerd, zoo sommi
ge Roomschen dat soms mochten denken; evenmin
als genoemde heeren in de wet 'n summum van bil
lijkheid en rechtvaardigheid mogen zien, al kan die
misschien de overname keeren. Overigens heeft de
snuggere lezer nog dit te bedenken, «dat, wanneer
het patronaat bij de locailiteiten der (R.K. betrokken
wordt, de lasten toch grootendeeLs door de Room-
Mschen zelf gedragen worden, wiat «te'graag vergeten
wordt.
1 Maar wat is tenslotte de grootste publieke verma
kelijkheid der verschillende ingezonden stukken doj
dit blad en in het NJH. Dagblad.? «Dat de heeren met
de vuist op tafel slaan en uitvaren tegen de R.K.
raadsfractie, doch eigenlijk.het R.K. schoolbe
stuur bedoelen. Tja! neemt me nu niet -kwalijk, maar
dat is nu juist niet hetzelfde. En m'n werk is nu fei
telijk heelemaal af, omdat dit lichaam alleen zich
zelf kan verdedigen, omdat zijn motieven en gestes
voor 'n buitenstaander niet ,te beoordoelen zijn. Maar
nu echter de heer burgemeester in do laatste raads
zitting uitdrukkelijk verklaarde, daarover eerst later
nadere verklaring te geven, ontzeg ik do hoeren het
recht en de bevoegdheid1 daarover nu reeds hun uit
spraken ten kwade te doen, evenmin als ik ze ten
goede zou willen en «mogen geven,.
De U"ver der heeren Met en Kostolijk, bepaald 'n be
tere zaak waard, wordt echter wederom geheel comc-
die, als men nagaat, hoe zij wel degelijk de RJC.
raadsfractie bestookten, zooals wel blijkt uit de raads
vergadering van 22 Dec. 11,, want toen konden zU
moeilijk al op de hoogte zUn van de (onbewezen) In
correctheid van het R.K. schoolbestuur. ZU vergaten
zichzelf toen «reeds zóózeer dat zU de taxatie-som be
schimpten hoewel zU slechts over kletspraat en geen
officieele gegevens beschikten 'vóórdat de gemeente
opzichter ter vergadering verschenen was (waarna zij
dan ook de taxatiesom als billijk moesten erkennen).
(Zij schimpten «dus alvast maar bij voorbaat, waaraan
toen ten duidelijkste de mentaliteit dezer heeren kan
•toetsen. Lompo voorbarigheid trouwens durft het
thans weer voorstellen, alsof het patronaat in do toe
komst niet voor gymnastiek en vak J zal worden be
stemd, ondanks den aankoop en Installatie van dure
gy m nastiek-werktu igen.
E6n onschuldig gemoedsbezwaar nochtans, wat den
man eore aandoet, had de heer Kostelijk -tegen de R.
K. raadsfractie zblf. „Waarom wildo zij niet o,rn ad
vies naar den ondorwUsraad?" «Maar waarom wilde u
het eigenlijk? Volstaat voor u geen gunstig advies
van den hoer Inspecteur L.O.? Of acht u ons zóó
naif to meenen, dat WU uw truc niet doorzagen, dte
slechts 'n tijdige aanvrage wilde beletten? De heer
Kostelijk zal goed doen dit bandje om beide z'n klom
pen te leggen.
Er blUft den heeren maar é&n schemerlichtje, dJ.
do meoninig dat zij tegenover ons en oigon partijge-
noo-ten 'n verstandiger eni weldadiger politiek haddon
gevoerd, zoo zij ten overstaan dezer toch 'biilljko zaak
meer meegaand en broed van kUk, minder bekrom
pen en hatelUk en dom waren geweest, tevens om
dat tegenwerking hunnerzijds niets aan «do zaak ver
andert en incorrectheden of vengissingen in een pu
blieke zaak zich toch altUd openbaron, .zooala nu wel
blijkt.
En zoo gebeurde het in de grasmaand. 1922 dat ons
argeloos dorp opschrok door de geweldige hoempa's
rvan het duo Met-KoateUJk, waarbU KostelUk de
Turksche trom zijner scheldwoorden mishandelde,
vóór de, kermistent hunner vermakeiUke, doch....
scheeve voorstellingen.
DIRK POLAND.
Heerhugowaard (Zuid), 22 April 1922.
P-S. Als palfrenier sUjf en statig achterop nog de-
zo plechtige verklaring: Al het geschrevene ia voor
mijne persoonlijke verantwoording. Niemand mag in
dezen als medewerker worden aangezien. Inlichtin
gen zijn door mij ingewonnen. bU verschillende R.K.
raadsleden, zonder dat iemand van hen maar eenltra-'
zins wist, waartoe ik ze wilde gebruiken.
Dit, inplaats van Hofmonn, ter geruststelling veler
geschokte, dorpeche gemoederen,
