Uitlui Mitiis- %r Van Rijswijk's Ho., Als II nog voor de Pinkster een SCH9ENHAHDEL- SCH3EN1AKERIJ MEERENKLEEDING Dinsdag 30 Mei 1922. 65ste Jaargang. No. 7033. UitflHVfirss N.V. v.lf. TRAPMAN Co, Schaip EERSÏË BLAD. Binnenlandseh Nieuws. leoanf^. GEMAAKT EN NAAK MAAT FEUILLETO N. TERUG IN HET LEVEN. zending SCHOENEN op zicht wilt hebben, Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Dondor- dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentlön nog zooveel mogelijk in hot eerstuitkomond nummer geplaatst. POSTREKENINO No. 23330. INT. TELEF no. 20 Prijs per 3 maanden f 1.05. Loaao nummors (T cent. ADVEBTRN- TIöN van 1 tot 5 regels fl.10, iedere regol moor 20 cent (howijsno. inbegrepen). Grooto lettors worden naar plaatsruimto berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. ANNA PAULOWNA. Zondugavond hield dc atdeelinfi Anna Paulowna van den Ned. Bond va,n Arbeiders in Xandbouw-, Tuinbouw- en Zuivelbedrijf een openbare vergadering in ,Veerburg." Nadat de heer Van der Ham, als Voorzitter, aan wezigen en pers welkom had gehoeten, verkreeg dé heer P. Kok, bondspropagandist het woord voor zijn onderwerp: „Waar man wij heen?" De werkgevers in net landbouwbedrijf, begon spreker, wilden blijkbaar weer terug naar den tijd, toen zij uilsluitend de macht hadden en de landarbeider niets te vertellen had. In Groningen was het door dat streven tot verwikkelingen gekomen; wilde men die hier in den kop van Noord-Holland ook? Het had ej; waarlijk veel van.Want ook hier in het Noorden huldigen de werkgever» blijkbaar met ln de eerste plaats het recht, maar de macht. Dat de arbeider een behoorlijk loon noodig heeft tot onderhoud van zichzelf en zijn gezin, wat behoeven wij ons daarom te bekommeren, zeggen velen. Ben ik mijn broeders hoeder? Neen, ons gaat het Biecht, dus moet het arbeidsloon naar omlaag. Wat wij, arbeiders, met :groote opofferingen en slechts voetje voor voetje ons wisten te veroveren, dat trachten zij zoo mogelijk weer te niet te doen, omdat zij op het oogenblik zich sterk gevoelen. Is het wonder, dat velen onzer moedeloos worden en zuchtend vragen, wat be reiken wij inet onzen Bond? Dezulken echter wijst spreker triomfantelijk op den oud-voorzitter B. Looij, cfiet nooit 't hoofd liet hangen, die steeds den moed er inhield, al die jaren van zijn voorzitterschap. (Luid DE LEVER'S ZEEP-nu DAT HAAPT STOFFEN ALS, NIEUW w FAbKr® /kantennan U SUNUGHTZEfP Neen, dit stond vast, er moest natuurlijk gewerkt worden, maar de arbeider was niet alleen werker, nij was ook mensch. Spreker schetst vervolgens, aan de hand eener reeks van citaten den huidigen economischen toestand in het algemeen en de positie van den arbeider in 't bijzonder, om te besluiten met het betoog, dat kapitaal en arbeid moeten samenwerken. De werkgevers te Anna Paulowna schijnen daar echter anders over te denken. De looncommissie werd op de laatete vergadering van de afd. der Hoil. Maatschappij van Landbouw eenvoudig uitgeschakeld, schoon haar beslaan cn werkzaamheid toch een erkenning was van het iccht van den arbeider. De eerste bespreking der afd. Landbouw stond in het teeken van bestrijding der werkeloosheid. Er werd een commissie benoemd, die met ons een onderhoud had en natuurlijk was ons deinstelling dier commissie, als bewijs dat 'men den goeden Weg scheen op te willen, ten hoogste aangenaam. Daarop volgde de tweede bespreking waarbij ons een loonregeling werd aangeboden, die een loonsverlaging inhield van ruim 25 tot ruim 33 pCL Daartegenover stelden wij de eischen der arbeiders. 2 Mei had een derde bespreking plaats en deze was tamelijk vruchtbaar. Het deed ons genoegen, dat de looncommissie door gemeen overleg tot een vergelijk poogde te komen. Hel aanbod der commissie hebben wij dan ook bij de leden tot een onderwerp van bespreking gemaakt en wij zouden ons best doen, gezien de tijdsomstandigheden, dat het aangenomen werd. Wel heeft het moeite gekost, maar besloten werd, de aange nomen overeenkomst te aanvaarden. Gaarne Willen wij hier een woord van hulde brengen aan den Burgemeester van Anna Paulowna, die al het mogelijke gedaan heeft om de rust in deze gemeente voor dit jaar te verzekeren- (Daverend applaus.) Ook waren er enkele leden der commissie, die getoond hebben, de tijdsomstandigheden) te begrijpfen. Des te meer schande voor de werkgevérs van Anna Paulowna, dat 'zij deze commissie gewoonweg hebben gedisqualiüceerd. Wij ontvingen namelijk van de afdeeling Anha IQ* Paulowna der Holl. Maatschappij van Landbouw een schrijven, dat in haar laatstgehouden vergadering be sloten was, 'de eerst aangeboden, regeling te handhaven. Treuriger houding is toch zeker wel1 niet denkbaar. Wij nemen aan en zijzelf doen hun eigen aanbod te niet. Als propagandist heb ik al veel beleefd, maar zoo iets heb ik toch inderdaad nooit meegemaakt. En waarom hebben zij dit gedaan? Omdat zij op het oogenblik' j zich sterk gevoelen. Nu gaat bij hen macht boven recht. Maar de malaise blijft niet eeuwig duren. Een andere tijd zal komen en dan zullen de arbeiders toonerë, dat zij de les, door de werknemers hun geleerd, goed hebben onthouden, Dan zal het ook bij hen gelden: Macht boven recht(Luid applaus). Reeds nu nebben zich al- enkele stemmen doen hooren, die 35 cent i per uur beloofden^ maar dan moest men van de zomer niet staken, Hoe lang kun je, bij zulke menschen, die hun eigen voorstellen nerroepen, op dat uurloon aan?Tot de oogst goed en wel' binnen is zeker. Applaus. Werkoolsheid is een van de grootste rampen en hier had, met wat goeden wil, een'instituut gesticht kunnen werken. Want dat de arbeiders liever een steun van 'f 9.GO zouden ontvangen ïnplaats va'n met werken 's winters f 21 thuis te brengen is natuurlijk leuterpraat. Doch in den goeden tijd zijn er veel1 te hooge Jand- prijzen en landnuren beiaald en tnu moeien de arbeiders werken voor minder Joon en doen zij dit niet. dan heeten zij arbeidsschuw. In Anna Paulowna is een overcompleet aan arbeiders en toch haalt men er Zeeuwen in, omdat de landarbeiders hier in den polder zelf te beroerd zijn om te werken, zoo heet het. Neen het is, wijl men misbruik maakt van.de tijdsomstandig heden. Zoo zijn er zelfs Belgen, die enkel voor den kost alleen wel willen werken. Daartegen kunnen wij niet concurreeren, wij verlangen voorloopig een compro mis, dat ons een redelijk bestaan oplevert en eenmaal de socialisatie van het bedrijf. Spreker richt zich daarop tot de nog ongeorgani- I seerden in de zaal, hun verwijtend, dat zij er aan j schuldig zijn, dat zoovelen Ieegloopen zonder werk. i Wij zULlen, besluit spreker, niet afzien van het zoeken inaar steeds betere wegen. Welnu, steunt dan uw I organisatie, helpt ons, om het kapitalisme te over stelpen, onder een vloedgolf van roode stemmen, opdat wij weldra, mogen aanschouwen den lichtenden dageraad van den komenden dag' (Langdurig, donderend applaus.) BREEZAND. Zaterdagavond 27 Mei hield de Muziekvereenlging „Concordia" haar jaarvergadering in de zaai vón den heer Jb. Borst. In zijn openingswoord memoreerde de voorzitter, de heer A. Raap, de prachtige samenwerking tusschen Bestuur en leden in het afgeloopen jaar. Hierna las de secretaris, de heer M. Broers, de notulen, welke onveranderd werden goedgekeurd. De rekening van den pen'nihgmeester weid in orde bevonden. Er was dit jaar een nadeelig saldo van f 67.53Va- In 1921 was dit f 73.50. Van het Bestuur werden de heeren A. Raap, J. Boganrds, M. Broers en E. G. van Oorschot herkozen, terwijl als nieuw bestuurslid gekozen werd de heer J. Wiggers. Bij de rondvraag stelt de'heer C. van Oorschot voor, om uniformpetten aan te schaften, hetgeen met meerderheid van stemmen wordt aangenomen. De heer C. W. van Oorschot vraagt, of het "Viiet wenschelijk is een reserve kleine trom aan te schaffen. Besloten' wordt, prijsopgave te vragen. Voorts wordt door hem gevraagd, oi aan 't schoolfeest dit jaar door alle werkende leden wórdt deelgenomen, waartoe, na eenige discussie besloten werd. De heer J. Wiggers informeert, wanneer de inventa ris wordt nagezien en krijgt van den commissaris ten antwoord, dat dit ten allen tijde kan gebeuren. Op een desbetreffende vraag van den heer P. Weijers wordt beslotèn, dit jaar opnieuw subsidie aan te vragen, in verband waarmee de heer J. Wiggers in overweging geeft, ook aan de Van Ewijcksluis een concert te -geven. Nadat nog besloten wordt, den Burgemeester het eerelidmaatschap aan te bieden, sluit de voorzitter met een woord van dank' Voor de aangename bespre kingen, de vergadering. BOVEN HET SCHOOLBORD. Te Eiber-gen heeft -een roodborstje d® die katholieke school boven het schoolbord zijn ne-st gebouwd; en vijf jongen uitgebroeid, meldt het N. v. d. D." DE WARMTE EN DE RAILS. Tengevolge van de hitrte waren deze wek aan de MeeuwenUaa® te Amsterdam de rails mn de tram baan der N.-H. Tram zoodanig uitgezet, en krom ge- trokkepft dat de tram niet meer kon passeeren. Er zijn toen nieuwe rails ingelegd. De verbogen rails waren nieuw materiaal. Te 'Broek in Watertand is een wagon van de tram uit de rails geloopen^ doordat, vermoedelijk bok ten gevolge van de hitte, het onderstel defect geraak,! was Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor. OTTO OTTiO TE UTRECHT. iMen schrijft: Ondier grooto belangstelling is prol. OAto Otto giis- ('T BETERE GENRE). Naar het' Engelsch van WILLIAM J. LOCKE Voor Nederland bewerkt door W. A. J.ROLDANUS Jr. Uitgave van W. DE HAAN, Utrecht. 82. Zóó spitsvondig -smeekte xij, dat hij haar overwol- dvgende begeedt© niet eens merkte. Zeker van haar Wefde cn eerlijkheid vertelde hij wat hij wist; maar toen do numerieke en topografische bijzonderheden to venvoivfenki voor haar bleken, lachte hij en ging naar rijn schrijftafel, waar hij, terwijl adj op den arm van- zijn stoel kwam o&itten, een kaaitt teekendie met ftilten cn cijfers. hij klaar wa», ging acij 'terug naar den divan en las de aanite©koningen. „Nu begrijp J.k alles. He t is vreeset ijk opwindend, mlot?" Ji\* het ervan komtl" /ij vouwde het stukje pap-Ier op en eftaSt hot in: haar corsage. „Natuurlijk ual het ervan komen 1" ,.7,eg', lieveling", riep hij udt, toen hij hot blaadje papier in haar comage aag verdwijnen, „laat dat als het Je (blieft neigen» «11-ngerent Verbrand het lieverl" „ï.k zal heft doen woodra ik t'huis kom". Zij nam zijn hand' in de -hare en keek op tijn arm bandhorloge. Dan «prang xij op. ZIJ meeaten dadelijk terug; de anderen zouden andere Iveel wat gaan den ken. „O, dile twee houden ook nog wel van een groen blaadje, Zlji zullen ons dankbaar zlj-n", lachte hij. Maar zij wild© niet langer blijven. Zij gingen weer naar den salon terug. „TIU heeft daar beneden ieen volledig Hunnenmu- awtm'zeide zij, „Teder stuk is al weer Interessant". „En wat vindt <u het meeat Interessant?" „Mij met) het gasmasker", izeldo Godfrey, vlug lie gend, want Lady Edna had geen blik geworpen op do tropeeën- die dj zoogenaamd hadi willen den. Toen hij haar ikoirt daarna dm een Haxl had helper( stappen, zri'de hij door het -raampje: ,®Ji6 «uit toch dat blaadje papier verbraaiidien?" „Als Je me niet vertrouwt, zal lik het je nu terug geven". antwoordde dj vrij scherp, 'terwijl «Ij haar hand ónder 'haar mantel teak. Wat kon hij andera doen dan zeggen, dat hij niet docht aan zog lot*. Zij lacht» en antwoordde dan op haar meest liefkooizenden toon: „Gelukkig maar, wanit waar 'h-et au unit, ,zou ik het ndet makkelijk kunnen .krijgen" De itaxi reed weg.. Godfrey ging weer naar binnen, zijn jong hoofd vol van de gedachte aan het door hem beschreven papie r,dat aan haar boezem lag. Lady Edna reed naar haar eenzaam tehuis en ging, zonder te vragen, of haar man er was, -regelrecht naar blaar slaapkamer. Zootira het haar mogelijk was, stuurde zij haar kamenier weg en zat dan in haar peignoir heel lang te denken zooals een vrouw denkt, wanneer zij voor het eerst op een kruispunt van we gen en wanneer Iedere weg naar een catastropha schijnt te leiden. De Natuur, die zij ais koud, eer zuchtig jongmeisje verdreven had, was harduopend teruggekomen. Eindelijk stond zjj op en ging naar haar tafeltje. Daarop lag het verfrommelde stuKje pu pier, Zij keek er naar. De cijfers en strepen hadden geen bctcekcnis voor haar vermoeide hersenen. Wat beteckende de strijd ln de wereld, vergeleken bij den strijd in haar ziel. Zij kon zich vannaent niet bekom meren om hooge re strategie. Morgen, wanneer zij weer friseh was, zou zij dat ingewikkelde plan wel ontwarren. Zij legde het stukje papier in een kleine, geheime iade van haar schrijftafel, waarvan zelfs haar kémenier de veer niet Jtcnde. HOOFDSTUK XX. Zij zou het stuk popier morgen bestudeeren, had zij gezegd. Maar den volgenden ochtend werd zij wakker met een barstende hoofdpijn en bleef zij in bed. Zij had nauwelijks den tijd, om zich te kloeden ten einde om twaalf uur aanwezig te kunnen zijn op een verga dering ln Westminstcr. En den gcheelein verderen dng, tot zij tegen middernacht uitgeput naar bed ging. had zij geen minuut voor zichzelf. Den volgenden ochtend hud zij haar gewone vroege afspraak met Godfrey. Er hing als iels najaarachtigs in ae lucht en uit den zwaar bewolkten hemel viel een motregen. De auto wachtte op den hoek van Belgrave Square. Zij trok het portier open, sprong erin, noc voor hij haar bijna gezien had, en sloeg zenuwachtig haar armen om zijn hoi». „O, lieveling wees lier voor' mij. Ik voel me zoo m-oo eti ongelukkig." Hij maakte zichzelf voor een bruut uit, dat hij haar met zulk gemeen weer uit liet gonn. Het was ntcèr dan engelachtig van hnnr om te komen, maar hij had haar nnuwlijks verwacht. Zou het niet beter zijn maar dadclijlc naar huis en nhar bed te gaan. „Noen, neent lieveling," fluisterde zij. Hier naast jou schrijl dan omgaand een briefkaart, dan kunnen we zorgen dat het nog goed in orde komt. De laatste dagen loopt hel gewoonlijk over de hand. vind ik rust. Storm of zonneschijn, wat komt het er - op aan, zóólang wij samen zijn?" ;,Hei en verdoemenis zouden het Paradijs zijn voor mij, als ik jou altijd bij me had," zeide hij, terwijl hij den auto in beweging bracht. „Als ik iou maar ontmoet had vóór ik dat ongeluk kige huwiijk sloot," klaagde zij. „Ja, bij God," zeide Godfrey, die zijn tanden op elkaar klemde en zich heel trotsch voelde. Zij dachten er geen van beiden aan, dat todn zij trouwden, hij een slungel van zestien was. Langzamerhand keerden zij tot de werkelijkheid terug. „Als ik juffrouw Mulder was, die. niemand kent, zouden we ergens een verborgen nestje kunnen nebben. Dut zou geluk betcckenen en het zou niemand hln deren. Maar ik ben Lady Edna Donnithorpe, verwant aan den halven adel en van gezicht bekend aan ieder een, Ue wel' eens een geïilustreerd blad inkijkt." ..Waarom niet alles ln den steek laten? vroeg Godfrey, recht voor zich uit op dien somberen, bijna verluien - weg kijkend. „Je loopbaan „Hoe zou je ie post als soldaat kunnen verlaten? Je l doet mannenwerk voor jc land." „De duivel hole het." „Wat?" „Die heclc, beroerde wereld," bromde hij, terwijl hij aan het stuur nikte, om een botsing rmd een motorbus te vermijden. Weer kwamen zij terug op het hoofdfeit van zijn soldntenplicht. Op den weg stortregende het. „Je zult doornat worden, els Je loopt," zeide hij, toen zij op den hoek van Belgrave Square kwamen. „Ik znl hot er maar op wagen, om jo voor Je huis al tu zetten." Hij waagde het, hielp haar uitstappen en bleet haar op het trottoir staan nakijken, tot zij do deur met haar huissleutel opengedaan had. Zij vloog naar boven en zag daar haar man aan de deur van zijn kamer, die op dezelfde verdieping lag, staan. IIU was in zijn chambcrcloakhct'ecne gedeelte van z(jn gezicht wos geschoren, het andere ingezeept, „Ik dacht, dat je 's avonds naar oen cantino gl,ng7" „Dol ga ik ook," antwoordde zij kalm. '„Helpt do jonge. Baltuzar daar ook?" „Do jonge Baltazar komt mij dikwijls halen, nis het regent, cn brengt ntij dn:n, vóór hij naar het Ministerie van Oorlog gaat, thuis" „Je ziet dien longen man veel te veel." „Don vorigen keer, dat we over de familie Baltazar spraken," zeide zij met 'een minachtend lachje, „be schuldigde jc frno van een amourette met zijn vader. Beste i iberavonldi Ijs UtrecM opgetroderv De groot» ®aal van Tivoli was geheel (bazel, buiten ©tonden bon-darden te wachten, Al dadelijk bij Bij® binnenkomen iwsj1d> hij met lui den bijval begroet. Na de gebruikelijke uiteenzetting? behandelde hij verschillende gevallen; iemand van 40 jaar, reeds neg<en jaar lijdend» aan ischias en zonder stok niet kunnende loopent, liep na de behandeling vlug hot podium af; een 76-jarige dame, die door ackrik gevolgd tor den püóWin®en dood vaa haar man bijna zê&i ©s®©? i!*ad ktïMkm ioopen ©a tos», -schen twee dames het podium werd ©pgjahrsvsht, kon, na be'handieüngi door die sa&l loopen. Een -dame vaa 62 jaar, diie jicht had», wilde ook genezen worden. Otto Ot/to vesnklaatrde, diat hij haar daarvan niet -zou kun nen' bevrijden. Mitssdhi'ön kon hij wel verkrijgen, dat- iz-e w-eer wat iz-ou kunnen Loopen. acoder stoös. En in derdaad ma de behandeiing kon idie patiënt -zich weer zachtjes aanj zonder stok vooruit bewegen. Een pa-< tiënt uit Den Haag}, lijden-die aan chronische hoofd pijn, verklaarde zich nu. de behandeling veel beter te gevoelen. Een stottenaar werd onderhanden genomen en ko-n daarna weer behoorlijk spreken. Deze en andere resultaten werden door ihet ovartal- rijke publiek luid» ttoegejulcht BREEZAND. 'Op de vergadering der Coöperatieve 'Land- -en Tuin bouw HanideLsvereeniging van Woensdagavond 24 Mei wilde het, zooals in het verslag dier vergadering reeda gemeld werd, met de fcusacherttijdsche verkie zing van een commissaris niert best vlotten. Na een reeks van .stemmingen was men nog niamendai ge- vordert!, waarop ten slotte op voorstel van -het Be- dtuur, de heer K. Keuris tot. deskundig toeziener werd benoemd. Uit betrouwbare bron vernemen wi,j nu, dat, de heer J. Wessel, direoteur-botekhouder, wiens ba lans door den Raad van Toezicht udtstekend dn orde was bevonden], zich 'door deae 'hiandelwijize dermate gekrenkt -acht, dat dit hem bewogen ilneellt, zijn -ont slag t e vragen, u B RONG AS EN ELEGT RE CITEXT, Het vo-rig jaar, toen de prijs van electrischen stroom verhoogd w-erd en de aaiilegkosten wa ngaabronlnstaln laltiies weer varmLnd-erden werden -in iden Bocmster nieuw» gasbronnon geslagen ^terwijl door techuuche verbeteringen de bestaande gasbi-onnen weer meer gas leverden. -Dit was niet bevorderlijk voor de afne ming van elect'r-iachen stroom van het G. E. II. te Deemster. In het Juorvor^iag van dllt bedrijf over 1921 schrijft de directeur dr. IL Kuipem echter: „Het vorig jaar scheen men ©en methode gevonden te heüiben om aan de «lechtwerkende gatbrounen, on ze grootste concurrenten, weer meer leven in te bla zen. D-e verbetering bleek in v»l» gevallen slecht* zeer tijdelijk te zijn, terwijl de droogt» va® h»t vorig jaar op vele hroiwieui tsun notMllóftAgieii Invloed heeft uitgeoefend. Wanneer wij 'de tarieven weer -kunnen verlogen -zal -het bedrijf door de groot,e .gemakken di* het biedt gemakkelijk -d» concurrent!» met de gas bronnen kunnen doorstaan" Edgnr, ga je verder scheren en wees niet zoo dwaas Boos en vernederd ging zij noar haar kamer, per slót van rekening lifld Edgor toch het recht om voor zijn goeden naam op te komen, Dit Was de eerste maal, dat nlj op Godfrey gezinspeeld had. Een angst maakte zich van fiaar meester en zij stelde zich de vraag, die de bedriegende vrouw zich steeds stelt: „Wat wisl hijT# Zij zagen elkaar dien dag niet meer vóór het diner het was een der weinige keeren, 'dat zij samen otent -= en toen scheen hij zijn optreden van dfcn ochtend goed te willen maken daar een hoffelijk gesprek over de loopende gebeurtenissen Vriendschappelijk gingen zij van elkaar. Toen zij den volgenden middag heel laat thüis kwaftb wig zij hem ,tot haar groolc verbazing, half gekleed voor hel diner uit haar knmer komem Hij glimlachte en hield een knoopenhaak ln de hoogte. „De mijne is nergens 1e vinden dat beroerde nieuwe kamermeisje ook c|lifb ter todi niets legen?" „We worden heel huiselijk,Zeide zij iroUiSCht ^lJal is ook wql zoó aangenaam" Zij verwonderde zich stem over zijn minzaamheid gedurende de twee volgende dagen- Hij Wem attent cn informeerde belangstellend nöar haar gezondheid', haar maatschappelijke cn politieke belangen. Zij was hang voor een wederopleving vön hei gevoel, dal Hun huwelijk van zf' galde cantine. „Het spijt me, lieveling, dat ik zoó stil geweest ben," zeide zij, toen zij op een ochtend afscheid nam van Godfrey. ,miaar ik word zoo zenuwachtig onder dezen toestand. Jk word het moe.'1 Een paar dagen later kwam Edgar Donnithorpe in haar boudoir, waar zij brieven zat te schrijven. „Neem me niet kwalijk, dat Ik je stoof, zeide hij, „maar ben je niet besloten Zaterdag naar Moutelord té gnnn?" „Zeker. Dat heb ik je toch gezegd. De Barrington* en Susio Delottiere cn nog een paar anderen komen.' „Heb je er bezwaar tegen, dat ik Zondag pas kom?'* „Natuurlijk nlel," antwoordde zij, Hij was buitenge woon hoffelijk. „Ghmg," zeide hij, „De quaestie la dat 'ik een, twnalflnl heeren te dtneeren wou vragen,'' ZIJ keek hem verbaasd unn, Want dat was een Inbreuk op dë gewoonten van het huis. Tot dusverre had hij zijn politieke heerendtners ln zijn club gegeven. Niet, dat dit een afspraak was, maar het was ttu eentneal altijd zoo geweest en hij was een slaaf van de 9leur. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1922 | | pagina 1