ROMMELKRUID,
DE'JONGENS VAM DEN MOLEN
wetenschappelijke onderwerpen werden per ad
vertentie onder de aandacht der lezers ge
brachtDe eerste advertentie, voor zoover be
kend, werd in ons land geplaatst den 23sten
Mei 1626 in de courant, door Broer Jansz. uit
gegeven. De advertentie kondigde de uitgave
aan van het tiende deel van Wassenaers „His
torisch Verhael". In de volgende nummers zag
men geen annonces. En eerst in de jaren 1632,
'33 en *34 kwamen in elk nummer advertentiën
voor, maar nooit meer dan drie in één nummer
Voor en na verschenen er tal van couranten,
meestal om de week, sommige ook een paar
maal per week. De meest bekende was de „Op-
regte. Haerlemsche courant"" van Abraham
Casteleyn, die het eerst uitkwam den 8en Ja
nuari 1656 onder den titel „Weeckelijcke cou
rante van Europa".
Deze Haarlemsche courant bestaat nog en is
slechts van December 1811 tot 18 November 1813
niet uitgegeven; toen was de uitgifte verboden.
In 1813, na de verdrijving der Franschen kwam
het blad als advertentieblad uit. Advertenties
van geboorten, huwelijken en sterfgevallen
kwamen er in voor. En allerlei kwakzalvers
middelen werden er in aangekondigd op de ad
vertentiepagina. Dit advertentiegedeelte noem
de men „den bier- en fcroodpot".
Ook als nieuwsblad stond deze courant in
hoog aanzien, in het laatst der 17de eeuw werd
ze zelfs in het Engeiscb. vertaald.
Langzamerhand begon men er toe over te
gaan, eiken dag een blad uit te geven. En te
genwoordig hebben de groote bladen zelfs och
tend- en avondedities. Ook het formaat is veel
grooter dan vroeger en de advertentiepagina's
hebben zich enorm uitgebreid. Tegenwoordig
zijn de advertenties een levensbehoefte ,een be
staansvoorwaarde voor de couranten geworden.
En wat vroeger onmogelijk was, de belang
rijke gebeurtenissen in binnen- en buitenland
zijn in een minimum van tijd op de redactie-
hu reaux bekend. Daar zorgen telegraaf en te
lefoon wel voor. M.
Gemengd Nieuws.
0—
WEGEN-QU AESTIES.
In het Handelsblad» lezen wij:
In Engeland heeft een congres plaats gevon
den van het Instituut voor Transport en de
quinlessencc der besprekingen heeft ook groote
waarde voor ons land, al mogen de omstandig
heden in Engeland en bij ons in vele opzichten
ook diepgaande verschillen vertoonen. Het is
gebleken, dat de wegconstructeurs in staat zijn
een oplossing te geven voor eiken eisch, die
hun gesteld wordt, maar dat het verwezenlij
ken der oplossingen feitelijk hlleen afhangt
Vervolg: V.
Dirk moest blijven, waar hij was, en met lee-
d« oogen zag hij 't aan, dat Nico Rigter het eer
ste spelletje won. Toch was hij oók weer blij,
dat hij uit de put verlost werd en dus weer
w.ie kon doen.
Het tweede spelletje begon voor hem voel ge
lukkiger. Het duurde niet lang, of hij was alle
Jongens vooruit. En, .wat Dirk het aardigst
vond, Willem kwam nu in de put te zitten,
Willem, die nog wel jarig was! Het duurde
een poosje, en toen kwam Henk Willem verlos
sen! Nu zat Henk er inï Ten slotte ging Jan
met de buit strijken.
„Zullen we nu naar buiten gaan?" vroeg
Henk.
„Wacht nog even", zei Willem. Hij ging de
kamer uit; even later kwam hij met z'n moe
der teri/g. Toen kregen ze allemaal nog een
glas limonade en vervolgens gingen ze naar
buiten.
Achter op *t erf stond een hooiberg. Willem's
vader had de jongens toegestaan, om in 't hooi
te spelen, als ze maar niet te druk waren, en
ook elkaar niet met hooi gooiden. Dat had
Willem z'n vader dadelijk beloofd. En hij zei
zijn makkers nu, wat z'n vader hem verboden
had.
van de geldquaestie. De ingenieurs zijn in
staat, vooral door gebruik te maken van gewa
pend beton, een weg te maken, die in staat is
bet snelste en zwaarste verkeer te verdragen,
die stofvrij is en geen hinderlijk lawaai ver
oorzaakt, maar zij kunnen dit alleen doen, als
hun de noodige middelen er voor toegestaan
worden.
Engeland bezit ongeveer 35.000 K.M. wegen
der eerste klasse, 23.000 K.M. der tweede en
230.000 K.M. derde klasse wegen. Die der eerste
klas zijn de wegen voor snel- en zwaar motor-
verkeer en die van de derde klas eigenlijke
landwegen. De totale uitgaven ervoor zijn
f 600.006.000 per jaar, waarvan zoowat 20 pet.
opgebracht wordt door een belasting op de
auto's. Moesten de wegen der eerste en tweede
klase geheel en prima in orde gebracht wor-
dcu, dan zal dit ongeveer een kosten met zich
meebrengen van f2.400.000.000, hetgeen met af
schrijving in tien jaar een jaarlijksche extra
kosten zou veroorzaken van meer dan 400. mil
lioen gulden ^gerekend tegen oen iage rente
van ongeveer 5 pet.) Het geheel reorganiseeren
van het totale wegennet zou een bedrag ver-
eischon van ongeveer zes milliard gulden,
waardoor per jaar ongeveer 800.000.000 gulden
extra aan rente en afschrijving noodig zou zijn.
Voor ons land zijn de overeenkomstige cij
fers niet bekend, maar we zullen vermoedelijk
geen grove fout maken door de wegen in lengte
en gebruik evenredig te stellen aan de bevol
king (al moet ej-kend worden, dat voor het
zware goederenvervoer ons land er iets gunsti
ger voorstaat door de talrijke kanalen). We
kunnen dan de kosten voor ons land ongeveer
op het zesde deel stellen en zien dan al heel
snel in, dat ook het in orde brengen van ons
wegennet ver hoven onze tegenwoordige finan-
cieele kracht gaat.
Als men de kosten voor de wegen wilde ver
halen op de auto's, die de wegenquaesties
overal zoo urgent hebben gemaakt, dan zou in
Engeland een auto, die nu f 360 betaalt, jaar
lijks aan belasting moeten betalen een bedrag
\an bijna f4400, hetgeen natuurlijk niet meer
tc betalen ia. Ook de belastingbetaler kan dit
niet opbrengen, Het wegenprobleem is dus ge
heel teruggebracht tot een financieel probleem.
Terwijl vroeger de wegenquaestie feitelijk al
leen van- belang was voor de gemeenten in een
kleinen kring, mf voor de militairen, heeft de
auto het wegenvraagstuk nationaal en mis
schien voor een deel wel internationaal ge
maakt. In Engeland rekent men voor de auto
een werkingsstraal van 100 mijlen (ruim 160
K.M.) en al is dit voor ons land misschien wel
wat ruim genomen, ook hier heeft de auto een
zoo grooten werkingsstraal, dat de wegen
quaestie zeker niet meer communaal genoemd
mag: worden, junodat de eisch, dat elke gemeen
te zorgt voor prima wegen in haar eigen gebied
niet meer gesteld kan worden, omdat die eisch
de draagkracht der gemeenten verre overtreft,
„Kijk", zei Willem, „laten we nu zeg gen, dat
de hooiberg ee» kasteel is. Nu moeten er twee
boven op gaan zitten en de andere drie moeten
probceren, om het kasteel in te nemen. Wie wil
er verdedigen5?*
„Stil eens even", zei Henk. „Willem is jarig.
En daarom moet hij t eerst zeggen, wat hij
wil!"
„Laat mij dan maar verdedigen", zei Willem
„Dat wil ik ook wel", zei Jan.
„Goed", zei Willem. „Dat kan!" En meteen
klauterde hij als een kat boven op den hooi
berg. „Kom maar bij me, Jantje!"
Jan probeerde om bij Willem te komen, maar
dat ging zoo gemakkelijk nog niet!" De hooi
berg was wel niet hoog, maar Jan was een
klein ventje. Hoeveel moeite hij ook deed, hij
kon er niet boven op komen.
„Help me dan even", zei hij tegen Henk, die
hem smakelijk stond uit te lachen, „je ziet
toch wel, dat ik er zoo nooit boven op kom".
Henk gaf hem een duwtje, terwijl Willem
hem aan zijn arm naar boven heesch Nu
duurde het niet lang, of onze Janneman stond
naast Willem.
„Kom nu maar op", riep hij. „Probeer maar,
om ons kasteel in te nemen; je krijgt 't toch
nooit!"
„Ja, nu heb je heel wat drukte", zei Henk,
„nou dat je er boven op staat. Maar alleen kon
jo er toch niet op komen, hè ventje!"
vooral in een land als het onze, waar de con
structie van wegen voor zwaar verkeer dik
wijls zoo duur is door den lastigen bodem. Wil
men eeri goeden weg maken, dan dient deze
*en eerste een afdeel ing te hebben voor zwaar-
en snelverkeer, waar geen enkele voetganger
pf wielrijder zich op behoeft te begeven, Daar
naast dieivt dan een weg te komen voor voet
gangers en" fietsers, natuurlijk ook van be
hoorlijke breedte, terwijl bij Üe tegenwoordige
ontwikkeling van districtsbemoeiingen voor
waterleiding, gas, electrische geleidingen, etc.
rekening gehouden moet worden met de moge
lijkheid, dat groote buizen en kabelsystemen
gelegd en onderhouden moeten worden. Was
b.v. daarmee rekening gehouden in de Neder-
landsche steden, zoodat een rioleering aange
legd was, vergelijkbaar met die van Parijs en
b.v. naast de eigenlijke riolen extra systemen
aangelegd waren voor buizen en kabels, dan
zou het onderhoud der straten heel wat minder
kunnen kosten dan tegenwoordig en zou de
straat in een veel hetere conditie gehouden
kunnen worden.
Gaat men de cischen na van modern verkeer
en vergelijkt men dan eens de hierboven ge
noemde cijfers, dan zal men tot inzicht komen,
dat de moeilijkheden zoo groot zijn, dat de
quaestie met de uiterste voorzichtigheid aange
pakt moet worden. Bij het maken van beton
nen wegen ontmoet men ook het bezwaar, dat
het minstens zes weken duurt eer de weg voor
het gebruik geopend kan worden, daar im
mers de beton tijd moet hebben om te harden.
Daarom is bij wijze van proef in een drukbe-
reden plein voor een goederenstation te Sout-
hall een ander systeem van betonnen weg ge
probeerd. Op de geprepareerde onderlaag legde
men\r steenen van gewapend beton, die een
doorsnede hebben van 60 c.M. en een dikte van
15 c.M. Ze zijn geheel rond en worden naast el
kaar gelegd, zoodat er gebogen ruitvormige
openingen tusschcn ontstaan, die ipet aldus
gevormde betonnen blokken opgevuld worden,
waardoor een volkomen gesloten steenlaag ont
staat. De blokken worden verder aan elkaar
gehouden door middel van pinnen, die schuin
door een groot blok en een vulstuk gaan. Elk
rond blok weegt ongeveer een honderdtal kilo's
Deze wegen kunnen niet harsten en doordat ze
niet uit een massief blok bestaan, zijn ze vrij
goed geluidloos. Een stuk, dat vier maanden
in druk gebruik is geweest, voldoet goed en
vertoont geen teeken van slijtage. Natuurlijk
kan met deze bloken een weg veel sneller
klaar zijn, dan* wanneer het beton in situ moet
verharden. Of zoo'n weg ook voor steden ge
schikt zal zijn is de vraag, hoewel de patent-
houders erop wijzen, dat het gemakkelijk is
deze bestrating te bedekken met hout of met
ander volkomen geluidloos materiaal. Voor
het leggen schijnt geen geoefend werkvolk
noodig te zijn. Wil men de steenen weer weg
nemen, dan kan men de pinnen door de stuk-
„Krijg me maar", riep Jan weer, terwijl hij
in 't zachte hooi op en neer sprong.
„Wacht maar, ventje", riepen nu ook Dirk
en Nico, en de drie aanvallers probeerden, om
boven te komen
„Had je me maar", riep Willem, terwijl hij
Dirk, die bijna boven was, een duw gaf, waar
door deze naar beneden tuimelde en met zijn
neus in 't gras rolde, „hahal Pak me dan!"
Alle jongens schaterden het uit van het la
chen. Dirk keek even met een beteuterd ge
zicht om zich heen, maar per slot van reke
ning lachte hij toch maar mee. En dat was
voor hem ook wel het beste. Ha, daar had
Henk Willem bij zijn been te pakken. Hij trok
en trok, maar Willem was zwaar, en het viel
Henk niet mee, om hem naar beneden te trek
ken. Henk spande al zijn krachten in, en einde
lijkbom! daar lag Willem op den grond!
MaarHenk lag ook op den grond! In ,een
wip sprong Willem overeind, en, terwijl Henk
ook opkrabbelde, klauterde Willem weer, zoo
vlug hij kon, in zijn kasteel:
De jongens vermaakten zich danig! Willem's
moeder en ook zijn vader, die ondertussehen
was thuisgekomen, stonden met een lachend
gezicht in 'de deur te kijken.
Wordt vervolgd.
i o
ken heen in den ondergrond slaan en de groo
te blokken wegnemen, doordat in het midden
een klein gat is uitgespaard, dat natuurlijk tij
dens gebruik op den weg met gruis gevuld is.
De kosten worden niet vermeld. Wel zeggen de
berichten met nadruk, dat deze betonblokken
voor paarden geen bezwaar opleveren. B.
LOFZANG.
Auto met je gladde corpus,
Met je jachtig levenslot,
'k Hoor-zoo graag je claxon brullen
Vol van muzikaal genot!
'k Hoor zoo graag je motor ronken,
'k Snuif zoo graag je geurig stof,
'k Heb voor al je heerlijkheden
Niets dan onversneden lof
Als je langs den weg komt rennen,
Gd ik kleintjes wat opzij,
Vol rechtmatig zelfvertrouwen
Stuif je hecrschend me voorbij!
'k Zou je dan wel kunnen streelen,
Als een trouwe kameraad,
Stille troost in warme dagen,
Brave ridder van de straat!!
Stoor je niet aan voet-proleten,
Aan do lafaards met een fiets,
Al hun schelden* op je branie,
Doet jouw sterke boddie niets 1
Hoe omzichtig mijd je alles,
Als je dartelt door een laan.
Zelfs de zeer verdwaasde kippen
Op je ongewisse baan!!
Soms, als 's avonds hel je schijnsel
In m'n knippende oogen straalt,
Kan ik geen genot bedenken,
Dat bij dit festiintje haalt!
Als je lichtschijn aan komt glijden
Lang9 den smallcn, grijzen weg,
Sta *k decmoediglijk gedoken
Ergens in een doornenheg!!
Blijf lang zóó den weg befuiven,
Vol van feestelijk lawijt,
Zeer bescheiden gladde vogel,
Schucht're snelheid-heerlijkheid 1
Consumeer je kilometers.
Met den man der wet bevriend,
Zie. we vragen je ootmoedig:....
„Waaraan 4iebben we *t verdiend??!!"
Nadruk verboden.
Stofmaand 1922. KROES.
VOORNAKEN ZN DE MIDDELEEUWEN.
Do taal verandert, langzaam, heel langzaam.
Uitdrukkingen, die vroeger jaren schering en
inslag waren, vinden wij nu enkel ^erug in
boeken, die ons wegwijs maken omtrent spreek
woorden en zegswijzen. En zooals het gaat met
de geliefde, graag en vele gebezigde uitdruk
kingen, zoo gaat het al krek eender met de
voornamen van jongens en meisjes.
Boudewijn en Angenietje, Jasper en Miebel-
tje zijn „uit den tijd".
Een Holl&ndsclie plaats,omtrent de vijftien
de eeuw 1662 vrouwelijke zielen tellende, kon
bogen op 300 Annebetjcs. Op iedere vijf vrou
wen dus bijna één Annebet. Dat was van het
goede schier teveel, al is Anna Elisabeth zeer
zeker een fraai stel namen. Een andere plaats
wemelde van Margaretha's oftewel Grietjes.
En dan was de derde, veel verspreide naam, de
thans nog maar sporadisch voorkomende, Alle-
gonda, zeer inheemsch. Maar ook Helena, een
voudiger gezegd: Leentje; Christina, Antjedina
en Jolianna bleken schering én inslag. De jon
gens heetten: Gerrit, Jan, (nu nog overlevend
in het Geldersche Gartjan), Harm en, Hendrik,
Klaas, Jasper, Gozewijn, Johannes. Cornelis en
Pieter.
De variaties, de voornamen, ontleend aan
uitheemsche woorden, zijn van lateren tijd.. Als
wij een optelsommetje gingen maken van de
namen, die de borelingskes thèns op hun le
vensweg meekrijgen, wèl, wij moesten begin
nen bij die meergenoemde Boudewijn en An-
genita en wij zouden moeten eindigen bij Droo-
melot, Marjolein, Joffre en.Dé'tje.
DICHTER EN WISKUNSTENAAR.
Tennyson ontving kort na het uitgeven van
zijn beroemde gedicht: „Visioen van de Zon
de" het volgende schrijven van den beroemden
wiskundige Babage:
„Geëerde heer. In uw onlangs uitgegeven ge
dicht. Visioen van de Zonde, vind ik de vol
gende onjuiste bewering: Ieder oogenblik sterft
een mensch en wordt er een geboren. Ik behoef
u nauwelijs op te merken, dat, zoo dit juist
ware, de geheole bevolking der aarde steeds
gelijk zou moeten blijven, terwijl het een wel
bekend feit is, dat de geheele bevolking der
wereld in aantal niet constant blijft. Ik neem
daarom de vrijheid, u in overweging te geven
bij de volgende oplaag van uw sehoon gedicht
de bedoelde zinsnede aldus te verbeteren:
„Ieder oogenblik sterft een mensch, maar wordt
er 11/10 geboren'. Het juiste aantal is 1.167 doch
men moet met de versmaat eenigszins rekening
houden.
WAAROM DE KWARTEL GEEN STAART
HEEFT.
De vink was herbergierster. Op Aschwoens-
dag waren de kwartel, de kraai en de ekster
naar de kerk geweest om een asschen kruisje
te halen. Toen de kerkdienst beëindigd was,
gingen zij bij de vink binnen om op den goeden
afloop te drinken. En de vink schafte zulk een
kostelijken drank, dat ze van geen ophouden
wisten en zich alle drie een stuk in hun kraag
dronken.
Mar toen het op betalen aankwam, hielden
zij zich van den doove. Zij wilden de centen
in hun zak houden. De kwartel keek al eens
rond, hoe ze 't best weg kon komen. Maar juist
toen ze "t plan had op to vliegen en door de
half openslaande deur te verwijnen, pakte de
herbergierster haar bij den staart. En de mooie
lange staart, dien de kwartel vroeger had en
die haar trots en glorie uitmaakte, bleef in de
póót van de vink achter.
De toenmaals witte ekster kwam in de ko
lenbak terecht, waardoor zij zwarte vlekken
opliep, die ze nu nog heeft. En de kraai, die
vroeger een mooi gekleurd pak droeg, vloog
door den schoorsteen naar buiten, maar veran
derde gedurende die vlucht, door het vuile roet
in eerr pikzwarten vogel, wat zij tot heden is
gebleven.
Sedert deze gebeurtenis hebben de kwartels
geen staart meer. De vink roept nog steeds:
„Ik wil 't geld van mijn bier!" En de kwartel
antwoordt daarop geregeld: „Je hebt het ge
had!" Je hebt het gehadl" M.
EEN SCHOOLSTAKING IN CANADA.
Te Brandon, in Manitoba, zijn de onder
wijzers, ten getale van tachtig, reeds sedert
30 April in staking, omdat zij geen genoegen
wenschen te nemen met de door de autoritei
ten aangezegde verlaging hunner salarissen
met vijfentwintig percent. Sedert is het onder
wijs er volslagen gedesorganiseerd. De school
bevolking, die op de hand der onderwijzers is,
jaagt de plaatsvervangende onderwijzers weg
met allerlei plagerij en obstructie, zoodat thans
nog maar een paa# hunner over is en heeft ook
al in het openbaar gedemonstreerd met borden,
waarop stond: „Wij willen onze onderwijzers
terug hebben!"
De staking houdt de bevplking verdeeld. De
schoolautoriteiten worden gesteund door het
conservatieve deel der bevolking, de ouders der
schoolgaande jeugd steunt de onderwijzers in
hun actie. Beide partijen zijn even sterk en
geen harer toont teekenen die duiden op zwich
ten. Verscheidene der vroegere onderwijzers
zijn overgegaan tot het openen van particuliere
scholen, terwijl een aantal der oudere leerlin
gen elders onderwijs vinden.
EEN EIGENAARDIG VONNIS.
Berlijn, 14 Juni. De gevolmachtigde Pool-
sche gezant te Moskou, Olsccwsky werd door
de rechtbank te Warschau wegens toebrengen
van lichamelijk letsel tot vijf maanden gevan
genisstraf veroordeeld. Van de uitvoering van
dit vonnis zal worden afgezien, indien Ols-
cewsky vijf millioen Poolsche marken schenkt
voor het instituut ter bevordering der fabricage
van gifgassen voor oorlogsgebruik.
OOK EEN BELASTINGBILJET!
De „Limb. Koerier" schrijft:
Ergens langs de straat trok een officieel uit
ziend paperas de aandacht. Blijkbaar verloren
door den rechtmatigen eigenaar. Oprapen 1.
Even inzien!
Conclusie aanslagbiljet Personeele belas
ting 1922, ten name van een persoon uit de KI.,
Looyerstraat te Maastricht Nieuwsgierigheid
geprikkeld.
Huurwaarde f 1.10. Totaal f 1.10. Aftrek we
gens inwonende kinderen, kleinkindereu of pu
"pillen f 1.08. Totaal na aftrek f 0.02. Totaal in
hoofdsom over een vol jaar f0.02. 50 opcenten
van de gemeente f 0.01. Totaal van den aanslag
f0.03. Plus minus de kosten van het officieel
paperas en administratie.
Volgt.het bekende prettig aandoende mede-
deel inkje: bij verzuim van betaling zou, inge
volge de wet, tot vervolging moeten worden
overgegaan. Aangenaam vooruitzicht.
Even lachen.
GETROEFD.
De eigenaar van een kostschool zag, hoe een
van de leerlingen zijn mes aan het tafelkleed
afveegde.
„Nette manieren", zei hij, dat ben je zeker
thuis zoo gewend."
„Neen", antwoordde de jongen kalm, „thuis
hebben we schoone messen".
VEILIG.
Man: „Je moest je schamen, die kwaad
spreekster bij je aan huis te ontvangen. Vind
je het nu heusch prettig, zooveel over anderen
te hooren praten?"
Vrouw: „Neen, dat kan ik niet zeggen. Maar
zoolang als ze hier is, weet ik, dat zo niet over
mij babbelt".
ZE HAD HAAR DEEL.
„Ik hoor, dat er in deze stad één politieagent
is voor elke vijf honderd een en twintig be
woners", zei de vrouw des huizes.
„Dat weet ik niet en 't kon me niet schelen
ook", was 't antwoord van het meisje, ,4k heb
den mijne al".
HOE HIJ DIENDE.
Een oud man spreekt een officier aan. „Och,
mijnheer, heeft u niet een kleinigheid voor een
arm man, die zijn land een en twintig jaar ge
diend heeft en nu bijna van honger omkomt."
„Hier heb je een gulden. Bij welk regiment
heb je gediend?"
„Ik diende veertien jaar voor manslag en ze
ven jaar voor straatroof."
KLEINE BIJZONDERHEDEN.
In de 18e eeuw reden de burgemeesters van
Amsterdam in een koets ter waarde van meer
dan f20.000.
Op de oesterbanken in Zeeland worden schui
tenvdl zeesterren gevangen en als mest ge
bruikt. „Vijfhoeken" noemen de boeren die
sterren.
Een volwassen mensch zal per uur ongeveer
1200 maal ademhalen, en hij verbruikt in dien
tijd 5 kubieke meter lucht
Voor 1650 werd in Engeland slechts bij hoo-
ge uitzondering thee gebruikt. Geen wonder,
want ze kostto ongeveer 10 pond sterling per
pond.
De oudste kolenmijnen van Europa liggen
in Zuid-Limburg bij Kerkrade. Daar werden
reeds in de Middeleeuwen kolen gedolven
In het jaar 1921 is in de Vereenigde Staten
voor een waarde van 720 millioen gulden ge
stolen.
Het kortste testament is door een schatrijk
dagbladuitgever te Chicago gemaakt. Het be
stond uit slechts één zinnetje: Ik geef alle®
aan mijn vrouw.
Het gewicht van 6000 lucifers is slechts 1 Kg.
In het gezin van iemand te Stockholm bracht
de ooievaar vier jaar achtereen op precies den
zelfden dag een dochter.
In Japan zijn geen wilde dieren en bijna geen
giftige slangen.
Sint Petersburg telde vroeger ruim 2 mil
lioen inwoners en nu slechts een half millioen.
In de Vereenigde Staten wordt van de hoog
ste inkomens 73 percent aan inkomstenbelas
ting geheven.
