DE LANfiE DE MQRAAZ,
DE WILDE JACHT
HYPOTHEKEN.
Gemengd Nieuws.
FEUILLETON.
Alkmaar.
De per kwartaal in rekening te brengen hoeveel
heid water bedraagt bij een vloeroppervlakte van
50 M2. f minder 12 M3.
Voor Lot meerdere vloeroppervlak, iot eez» maxi
mum van 250 M2. daarboven, 2 M3. per 10 M2. Voor
een oppervlak boven 300 M2. wordt 1 M3. per 10 M2.
in rekening gebracht.
Voorts wordt per kwartaal in rekening gebracht:
lo. voor elk kuipbad met loozing 15 Mo.
2e. voor elk afzonderlijk douchebad mot
loozing 5 M3.
3o. voor een closet met reservoir 8M3.
4o. voor elk volgend closet met reservoir 4M3.
5o. voor besproeiing van oen tuin van 50
M2. of minder oppen/lakte AM3,
6o. voor elke volgende 50 M2. of gedeelte
er van 2 M3.
Het onder 5o. en Co. vermelde aantal M3. wordt
verdubbeld, indien de kwartalen, waarvoor een
abonnement wordt aangegaan, uitsluitend in bet
zomerhalfjaar vallen.
Het water wordt berekend tegen 10.25 per M3.
Indien de Directie oen ruimer gebruik vaststelt,
dan op grond van het abonnement is toegesaan,
wordt het meerdere gebruik, berekend uit de aan
wijzing van een controlsmeter, bijbetaalt tegen
f0.40 per M3.
Als wij burgers van Hugowaard nog eens het ge
nót mogen smaken om van de waterleiding te kun
nen profiteeren, dan zal zeer zeker ieder voor zich
na deze kostenberekening te hebben gelezen wel
kunnen uitmaken welke financieele offers zij eischl.
Hoogachtend,
£(te?v.LWR P>ï.
H. Hugowa«*d (Noord).
EEN HANDIGE BOEVENSTBEEK. Twee kiniess
en een kist.
Rome, 6 Juli. De meeste winkeliers in Rome
sluiten hun winkels van één tot drie uur 's middags,
liet publiek is dan toch gewoonlijk thute om hot
middagmaal te nuttigen. En zoodoende te ook voor
don winkelier en zijn personeel de gelegenheid ge
boden om eveneons rustig den inwendigen mensch
te versterken.
Een goudsmid, die zijn winkel op de Piazza Vene-
zia heeft, had dezen, eergisteren op den gewocen
tijd eveneens gesloten en was rustig naar de étage
er boven gegaan om h6t middamaal te gebruiken.
Voor de gesloten winkeldeur hing, buiten, een zwa^r
gordijn om te beletten, dat de middagzon van den
gesloten winkel een bakoven maakte.
De Piazza Venezia is vrijwel het centrum van Ro
me. Het is er zeifs in d'beetute middaguren vrij
druk. En er is steeds een tweetal „guardie regie"
aanwezig, dat op het plein patrouilleert.
De goudsmid in kwestie ia oen voorr.ie'Mis man.
Niet alleen was de deur van den winkel, met een rl-
armscliol verbonden, zoodat b»j het openen, in de
boven-étage een alarmsein gegeven werd, ook ver
schillende stoelen, schijnbaar !cs-w*g A» d*n ttd&ksl
geplaatst, waren met datzelfde alarmsysteem ver
bonden. Bovendien was in de wooa-verdleplng; etn
venstertje aangebracht waardoor men aen wi&kol
kon overzien. Maar ondanks dat alles....
In den gloeiendon zonneschijn c'Jo enbarmhartfg
uit den blauwen hemel op het witïaoierute plein
straalde, kwamen twee kruiers met een greote kist
aangezwoegd. 't Ding scheen geweldig zwaar to rijn.
't Zweet parelde de beide mannon op 't voorhoofd.
En, voor den winkel aangekomen, zetten zij bviia iact
een oogenblik neer, schijnbaar toevallig vJak. voor
het gordijn dat de deur bedekte.
De mannen gingen op de kist zitten, voegdfa zich
de natte hoofden af en koken amechtig naar een
vrouw, met een zeurend kind op dan arm, di© blik
baar doel uitmaakte van het convooL
,,'t Zal niet gaan", zei de een, ,,'t is te zwaar" La
ten wo liever een handkar halen". En tot do vrouw:
„Pas jij zoolang op de kist, al zal die wel niet van
zelf wogloopen".
De vrouw knikte loom, van ja. En ging op baar
beurt op de kist zitten, terwijl de mannen verwe
nen.
't Kind zeurde. De vrouw, om het af te leiden,
klopte op de kist. Maar 't kind zeurde verder.
De waker van het monument dat gewoonlijk bet
„altaar des vaderlands" heet, kwam aangeslonterd.
Hij vertrouwde het zaakje niet erg.
Alles was echter schijnbaar in orde. Het gordijn
hing onbewogen. De vrouw zat, suffig, te kloppen op
do kist, 't kind zeurde.
Toch slofte hij oven naar de politiemannen, „Als
daar maar niks achter zit. Wat zeggen jelui er van?
Die kist daar vlak voor de deur. Je kunt niet we
ten...
Do veldgroene mannen van den sterken arm gin
gen eens kijken, duwden aan de kist die zwaar bleek
te zijn, vonden niets verdachts en gingen vorder.
De vrouw klopte, 't kind zeurde, de zon gloeide en
langzaam kroop de tijd voorbij.
Eindelijk doken de mannen op met een handkar.
De kist werd op den ka rgeladen onder veel gesteun
en gezwoeg. En, met de vrouw en het kind op sleep
touw, vertrokken zij in de richting van het Colos-
sêum.
De waker van het monument was blijkbaar een
man met romantischen aanleg. Ook was hij hard
nekkig. Hij bleef het geval verdacht vinden en volg
de het 'drie-, of eigenlijk, viertal. En boe mos? hij
zich van zijn nu onbewaakte monument verwijderde
hoe meer hij overtuigd werd, dat hij eeas geraffi
neerde dievenbende volgde.
't Werd een obsessie. Ea, ten slotte, klampte hfê
weer eenige poliiie-agenten aan
„Wij zijn niet in dienst....K
Dan maar een „carabiniere" dien bij tegenkwam.
„Wat, diefstal?" Ga het gauw aangeven op bot po
litiebureau."
„Ja maar, daar gar-o met hun buit. En als ik
ze uit het oog ver'
,,'t Spijt me, maar ik moet raar df n?eM,
De arme waker werd wanhopig. Niemand wilde
aan zijn diefstal geloovea, En ten slotte moest hij
hot wel opgeven.
Teruggekeerd bij zijn monument vond bij daer de
goudsmid heftiglijk gesticulerend voor zijn winkel
deur en eon schaar va» belangstellenden dte naar
het gat in die deur tuurden, waardoor slechts een
kind kon zijn gekropen. Maar een kind dat al vol
leerd moet geweest r.ijn in he< edele handwerk.
Want het h ad,mn overleg, het ineeet waardevolle
1 in de kist weten te brengen, waarin vermoedelijk
I eon man gezeten heeft, dio alles netjes opstapelde,
j De alarmstoelen had het kind, wel wijselijk, met
rust gelaten. En door het kijk-venstertjw had :aie-
j mand van de goudsmid-farmlie «w, blik geworpan.
Dat gaat wel meer zoo met kijk-v®ioai.wï-iï^s.
Toen ik 's avonds laog? wliftkel kwwn, sfcmd
j er nog een kring van belangstaUeiuUa naar hst gor
dijn te kijken, dat door twee poUiieraAhnen streng
bewaakt werd. En men sprak van een balf millicen
I schade, die, later vastgesteld werd op twoe-honderd-
duizend Lire.
Hot spreekt van zelf, dat heel de politie ijverig
in de weer is, nu het te laat is. En de waker van
I hot monument triomfeert.
I Maar van de twee kruiers, de kloppende vrouw
en het zeurende kind is nog steeds geen spoor ont
dekt, al zijn natuurlijk ettelijke arrestaties het ge
volg geweest van dezen diefstal die niet van genia
liteit ontuloot is. T
HET SPOORWEGONGELUK BU PALENCIA.
Volgens een telegram uit Madrid wordt het aau-
tal slachtoffers van het spoorwegongeluk tengevol-
ge van een botsing tusscnen den sneltrein van Ga
liciö en een trein van Asturië geschat op 30 dooden
en 50 gewonden. Alle gewonden moeten in ern
st igen toestand verkeeren; bijna alle gewonden be
vonden zich in den trein van Asturië en reisden eer
ste klasse op weg naar do Spaansche badplaatsen.
Onder de gewonden bevinden zich de president van.
het hof van beroep te Oviedo. senator i.enea ee. het
Kamerlid Barrora. De machinisten én da stokers van
beide treinen zijn eveneens gedood. Een geheel ge-
i zin van acht personen is omgekomen.
DE STAKING BIJ DE SCHEEPVAART.
Uit Berlijn, 11 Juli. Naar uit Hamburg wordt
gemeld, heeft de Hamburg-Amerikalijn ongeveer
1000 pasagiers van het s.s. „Hansa" naai buitenland;-
sche recderijen moeten verwijzen. De stopzetting der
Duitsche stoomvaartdiensten ten gevolg© van d© sta-
king der scheepsingenieurs kost ds „Hapag" vele
i millioenen mark.
I Ook andere Duitsche stoomvaartmaatschappijen
j moesten hun passagiers naar buitealandache lij-
nen verwijzen.
DOCUMENTENDIEFSTAL.
I De Parijsche bladen maken melding van ©en nog
vTij duistere geschiedenis, dietetall of docomeïiten-
roof. die zich afspeelt in zeker© RuflshKbe kringen te
Parijs.
l Er leven te Parijs thans evenals vóór en geduren
de den oorlog' allerlei soort Ru^jem en het is de
I laatste jaren nog moeilijker gewenden dan vroeger
i om bij olken individueelen Rus te weten mek wat
voor soori men eigenlijk te doen heeft Vroeg men
zich t© voren vooral af of degene met wien men
te doen had tot de rovoJutionnairea of tot de po
litie of afwisselend of gelijktijdig tot beidé dezer ka-
tegoriën behoorde, sedert eind 1917 idja er onder, de
„revolutionn&iren" een aantal schalk*?, ringen bijge
komen, die elkaar bestrijden, belagen, bespionnee-
ren, en mot groote felheid om tutoldies eoncurreo-
ren. Het best af zijn te Parijs, vanwege den woning
nood. de heer Maklakof mot familie en kennissen,
omdat hij, door do regcerng van Kerenski in 1917
als „Russisch gezant" naar Parijs .gezonden, goed en
wel in het gebouw van het Russisch gezantschap zat
op het oogenblik, dat de bolsjewiskïichd revolutie
i uitbrak en het volkomen afbrok«n van allo otfl-
cieelo betrekkingen met Frankrijk plaats vond. Zoo
was er geen enkele Russische autoriteit, dio den heer
Maklakof uit zijn mooie gezantschapspaleb? kon
zetten. En hij bleef er begrijpelijkerwijze zitten. Bo-
I vendien bleef hij, zooveel mogelijk en waar dat op
ging, den titel van gezant van Rufrtand voeren. Bij
de Fransche regeering ging dit vrij lang op; zoo
lang als deze op een spoedigen val van het bolsje-
I wieme bleef rekenen en heil zag in militaire inter
venties als van Denikin, Joedonitej, Eoltsjak, Wran-
igei.
Toen de Fransche regeering dit stadium voorbij
was, werd de heer Maklahof langzamerhand minder
au sérieux genomen aio „gezant van Rusland",
zelfs aan eun Quai d'Orsay. (Het is volstrekt niet de
i bedoeling hier oenige kritiek te oefenen op de Fran
sche regeering ovor haar gedurende langen tijd of
ficieus blijven erkennen van den heer Maklahof. Ten
onzent ging men zeer kort geleden officieus nog veel
verder). Maar men zeide, dat hij nog betrekkelijk
goede inkomsten bleef behouden van financieele of
van industriecle groepen voor welke hij als „Russi
sche deskundigen" beschouwingen en rapporten over
financieel-economische kwesties en over op finan-
cieod-economisch gebied te volgen gedragslijn aangaf.
Erg lucratief moet dat echter niet geweest zijn, voor
al niet omdat de heer Maklahof tenslotte net als
zoovele anderen, die zich als „Russisch© deskundi
gen" hebben opgeworpen, in zijn rapporten vaak
moest gissen, hetgeen van zelf het miasem mee kon
brengen of hem noodzaakte zoo vaag en algemeen
politiek-theoretisch te blijven, dajfc d© financiers, die
wat positiefs wilden hebben, geen gold meer ter be
schikking stelden voor theorie. Msar toe opzichte
van zijn woning, het mooie getantschapspalei3 in de
Rue de Grenelle, kon Maklahof althans zeggen: „J'y
suis, j'y reste", zonder dat iemand er hem gemakke
lijk uit zou kunnen krijgen.
Maar hij heeft er nu blijkbaar niet goed genoeg
naar het Amerikaansch door ZANE GHEY,
Bewerkt door W. J. A. R0LDANU3 Jz»
5-
„Maar tweo mijl!.... Twee mijll" herhaalde hij
steeds weer. „Dat is de afstand van Blue Roan. Dat
is zijn afstand. En het is niet eerlijk tegenover den
Kingl"
Zijn gasten, Creech uitgezonderd, discussieerden
met hem, legden uit, redeneerden, bewezen hem, dat
het voor alle deelnemers eerlijk was. Bostil stemde
eindelijk toe, maar hij voelde zich niet op zjja ge-
maff. Uit alles bleek, dat hij bang was.
Toen de anderen afscheid genomen hadden, riep
Bostil Creech in de zitkamer terug. Creech schee t
verbaasd -toch was het duidolijk dat hij graag weer
goede vrienden met Bostil zou willen worden.
„Wat moet je hebben voor de ruin?" vrooo Bostil
kort en bondig, alsof hij hot nog nooit gevraagd had.
„Bostil, hebben we dat niet al lang van alle kan
ten besproken? En we zijn er kwado vrienden door
geworden!"
„Nou, we kunnen weer goede vrienden worden, als
je het paard verkoopen of ruilen wil".
„Het spijt me, maar ik kan niet!"
„Je hebt toch geld en paarden ncodig, niet?" vroeg
Bostil brutaal. In paardenhandel had ht2 geera ge
weien.
„Dat weet de hemel!" antwoordde Creech
„Nou, dan heb j© nu een prachtige gelegenheid.
Ik zal je vijfhonderd dollar in goud geven en Sar-
chedon op den koop toe."
Creech keek alsof hij niet goed gehoord had» Bos
til herhaalde het aanbod.
„Neen", aatwoorddo Grasch,
„Ik zal er duizend van maken en Plume erbij be
halve Sarch!"
„Neen!" Creech werd bleek en slikte moeilijk.
„Twee duizend en Dusty Ben er nog bij!"
Dat was een ongehoorde som voor eon paard.
Creech zag, dat Bostil radeloos was. Het was een bij
na overstelpende verleiding. Blijkbaar weerstoad
Creech die slechts door ook zijn gedachten op zijn
lenig, zachtoogig, edel dier te concentreercn.
Bostil gaf Creech geen gelegenheid iets te zeggen.
„Vijf-en-twintighondord en Two Face er nog bij!"
„LieVe God, Bostil, houd op! Ik kan geen afstand
doen van Blue Roan. Jij bent rijk en je hebt geen
hart. Dat heb ik altijd gewoten. Ten minste voor mij
heb je nooit hart gehad, sinds ik die twee renpaar
den bezit. Heb ik je kort geleden niet gesmeekt mij
een paar honderd dollar te leenen? Om die schuld
af te lossen? En jij wou niet, tenzij ik de paarden
verkocht! En ik moest mijn schapen verliezen Nu
ben ik een arme man word ik steeds armer. Maar
ik wil Blue Roan niet verkoopen of ruilen, niet voor
alles wat je bezit!"
Creech scheen, naar mate hij sprak, kracht te
winnen en met die kracht hartstocht Zijn oogen
fonkelden tegen het koude, verblekende gegieht
van zijn concurrent. Hij balde sija vuist naar hem.
„En bij God, ik zal die race winnen!"
Gedurende die woek had Lucy veel dingen over
Joel Creech gehoord en enkele daarvan teaakten
haar ongerust.
Een der pikeurs had niet alleen Joel's kloeren op
den weg gevonden, maar had ook het spoor van Lu-
cy's paard herkend en haar onmiddellijk die
vondst in verband gebracht. En dat samenkoppelend
met Joel's verschijning in het dorp iz. die oasr^ebak-
ken wapenrustig van leem, hadden de pftkeurs vrij
aardig de waarheid gegist. En Joel Creech kon hot
niet uitstaan belachelijk t© zijn. B© plBsowr® :Piaaak-
ten bet leven ondragelijk voor hem, Jmdden er
toegezien op de Russen, die MJ er in rijn dtenst
zoo moeilijk is Èet zelfs voor d©D ©enen Rus te we
ten, wat hij aan een anjderen Rus heeft Een secre
taris, dien hij eenigion tijd geleden aangenomen
heeft, is er met documenten, liefst met honderd
kilo documenten, van door gegaan en met 800 frank
toebehoorend aan de zuster van den heer Maklahof.
Onder de documenten zou ook een gedeelte van de
boekhouding zijn in zake de financieele ondersteu
ning van de Wrangel-expeditie. En onder de verdere
99 kilo zal ook nog wel wat 7.ijn wat niet. ^*o^r onbe
scheiden cn voor bolsjowiekwhe oogen bestemd is.
De politie is in de zaak gemengd. F.r hebben al
huiszoekingen en naar het schijnt, een arrestatie
plaats gehad.. „Verrassingen" zijn mogelijk, meenen
sommige bladen. Enkele spreken van oen „com
plot", de een ernstig, do ander spottend. Maar alle
zijn het ,er over eens, dat op het oogenblik do ge
schiedenis nog duister is.
LAGER VRACHTPRIJZEN.
Op de Engelsche spoorwegen worden met l Augus
tus do tarieven voor goederenvervoer verminderd
met 25 pet. van de 100 pet., die er sedert 1014 cp ge
legd waren. De vracht zal dus dan nog maar 75 pet.
boven die ypn Juli 1914 bedragen. Reeds vroeger (in
Mei 11.) was een reductie van 25 pet., van de verhoo
ging toegestaan voor ijzer, staal en andere indu
strieel© artikelen.
DE STAKING IN HET SLEEPVAARTBBDRIJF
NAAR DEN RIJN EN BELGIë.
De staking, die thans vrijwel algemeen is, omvat
280 sleepbooten, liggende te Rotterdam, Dordrecht
en Nijmegen, en in Dultschland. Tc Rotterdam lig
gen 71 booten stil,, in do Waalhaven en de
haven en boven de Willemsbrug.
IMMIGRATIE NAAR AUSTRALIë.
Uit Londen. 12 Juli. De eerste-minister van
West-Australië heeft bij zijn jongste bezoek aan En
geland hij wijze van proef een overeenkomst geslo
ten met do emigralie-overheid, volgens welke mot
medewerking van de betrokken regeeringen 75.000
Britsche landverhuizers op landerijen neergezet zul
len worden in het Zuidwestelijke district van West-
Australië, In afdeelingen van 25.000 por jaar. Hot ls
de eerste overeenkomst op grond vun de dIöüv/o
i ijksnederzettiugswet.
VOOR DEN LANDBOUW.
De ministerraad heeft besloten, dat het draadloos-
telefonische station op den Eiffel-toren driemaal
daags ten behoeve van den landbouw draadloos-te
lefonisch een bulletin betreffende de weersverwach
ting zal uitzenden.
I)e burgemeesters van alle gemeenten van Frank
rijk zijn uitgenoodigd zich een toestel aan te schaf
fen oin draadloos telefonische boodschappen te kuu-
ih'm ontvangen.
DE ONTPLOFFING TE GUXHAVEN.
Over de ontploffing to Cuxhaven wordt nog be
richt: Tijdens de ontploffing bevond zich de Ham-
burgsche trein, in de nabijheid van het depot m pas
seerde de plek in razende vaart. All© ramen van aen
trein werden verbrijzeld, in Groeten wnr.ïtn veï-s hal
zen vernield, ongeveer 100 daken wei-den afgerukt
en ruiten versplinterd. 1» oen omtrek va£ r> KM.
zijn alle ramen vernield. Door het rctKlv?aaien van
stukken katoen zijn vele boerenhutten in brand ge
raakt. Het aantal dooden is vermoedelijk gering,
daar zich op het oogenblik van de ontploffing nie
mand tor plaatse bevond. In het ziekenhuis zijn to
taal 13 zwaar en 34 lichtgewonden opgenomen. On
der de lichtgewonden bevindt zich ook een Entente
officier. Kort voordat de ontploffing plaats vond bad
juist de Entente-commissie een ondersoek ter plaa-
gebracht. Bovendien zijn ongeveer 100 personen
gewond, die zich in particuliere huizen bevonden.
De materieel© schade ia zoor groot en loopt in de
millioenen.' Ongeveer 20 huizen moeten opnieuw op
gebouwd worden. Te Cuxhaven zijn bovendien ver
scheidene kinderen door glasscherven en dakpan
nen gewond.
Over den oorzaak van de ontploffing is nog niets
bekend.
Naar wij vernemen wordt voor de schade aan
houtwerk en vernielde vensterramen do Hamburger
Feuerkasse aansprakelijk gesteld dio pas korten tijd
geleden door de ontploffing in de Nord Deutsche
Spiritfabrik zoo zwaar getroffen werd.
DE REGEERING EN DE SPOORWEGSTAKING IN
AMERIKA.
Uit Washington, 12 Juli. President Harding gaf
gisteravond een proclamatie uit, waarin hij een
ieder waarschuwid© zich te onthouden vam tusschen-
komst in de wettige pogingen tot het in stand hou
den van het vervoer tusscben de staten en het
transport van de post in de Vereenigde Staten. De
president vorzoekt de medewerking van alle open
bare autoriteiten en de goede burgers om de wet
ten te doen eerbiedigen en de operaties te verge
makkelijken, welke noodig zijn voor het leven, de
vrijheid en de veiligheid der eigendommen. De pro-
TE SCHAGEN, Donderdags in
HOfel Vredclusi.
ciamatie is een gevolg van de talrijke berichten over
stakers, die het posttreinen lastig maakten.
DE MIJNWERKERSSTAKING IN AMERIKA.
Uit Washington, 11 Juli. De mijnwerker» en
mijneigenaars in de steenkool- on anthraciotindu-
strio zijn er niet in geslaagd tot oen onmiddellijke
beslissing te komen ten aanzien van de voorstoilen
voor een regeling, gisteren door president Harding
gedaan; doch officieus wordt medegedeeld, dat cte
regeering Zaterdag de antwoorden verwacht dor
onderscheidene partijen. Van do andere zijde wordt
f voldoening voorspeld op de voorstellen van den pre
sident. Dezo beholzen, dat de mijnwerkers den ar-
i beid hervatten volgena den loonstandaard, die in
zwang was toen zij den len April het werk nocr-
1 egden on dat een raad van arbitrage wordt inge
steld, die bestaat uit drlo vertegenwoordigers der
arbeiders, cirie der eigenaars en vijf personen, die
het publiek vertegenwoordigen. Dezo raad zou een
nieuwen loonstandaard moeten opstellen.
KINDERLIEFDE EN KINDEBWXSDAAD.
Te Toronto (Canada) is 'n jongen van tien Jaar
Eddie Sanderson, door zijn speelgenooten nnn een
paal gebonden; zij wilden hem verbranden. Zij had
den al een hcelen berg kranten en droog hout om
den paal opgestapeld en stakon cr hot vuur in, toen
enkele omwonenden gealarmeerd werden door do
angstkreten van Eddie. Men snelde toe en kon het
vuur nog net stuiten, maar Eddie was al hevig go-
wond aan voeten en boenen. Uit het onderzoek
bleek, dat men te doen had met een verbijsterende
wraakneming. Eddie hoorde eigenlijk niet tot de
streek, waar hij mot rijn ouders was komen wo.-
[nen en werd beschouwd als een b-.stig vreemde-
ling, vooral toen een meisje van zijn jaren zich
hem aanhankelijk betoonde en de attenties van haar
stadgenootjes begon te negceren.
i Te verwonderlijk is de wreedheid, waarmee do
kinderen, die allen een jaar of tien of twaalf zijn.
Eddie hebben meenen to moeten richten, als men
I leest, dat zij zonder uitzondering behooren tot do
gegoede kringen der stad.
HET HERSTELDE FRANKRIJK.
Hoezeer Frankrijk werkt, aan het horstel van zijn
verwoeste gebied blijkt alt de medudeelingen, die
Roibol, de minister van het bevrijde gebied, In eou
interview gedaan hoeft.
Ile aantal_ gemeenten, dat ontruimd moest worden,
i bedroeg 3255 en 3235 zijn alweer opnieuw gevestigd.
I Vóór den oorlog waren er in het verwoeste gebied
i <395 en op 1 Juni waren er raeds 7085 heropend. Dc
bevolking van het verwoeste gebied lelde 4.690.203
zielen; thans bedraagt het 681.158 minder. Van het
verwoeste gebied is vorreweg hot grootste gedeelte
gezuiverd van granaten en loopgraven, Er waren
244.000 huizen verwoest en 410.791 beschadigd; thans
zijn er 207.179 nieuw gebouwd en 181.422 hersteld.
Van de 4500 verwoeste bruggen, viaducten, enz. zijn
er om en bij 1000 hersteld.
Bij den wapenstilstand was de veestapel vrijwel
vernietigd en ontbraken 835.000 stuky vee; 375.000
paarden, muilezels enz.; 873.000 schapen en geiten;
335.000 varkens. Op 1 Ju^i waren dezo cijfers: ruud-
vee: 493.470; paarden, muilezels: 275 000: schapen en
geiten 336.810; varkens: 174.655.
EEN SLACHTOFFER DER WETENSCHAP.
Edmund Weil, professor in do hygiëne cn bacterio
logie aan de Duitsche universiteit to Praag, is dezer
dagen op tragische wijze om het leven gekomen.
Een druppel van een cultuur vlektyphus-bacillen
was hot in het oog gespat en door het slijmvlies bin
nengedrongen. De geleerde wachtte in berusting hot
eindo af: hij was er zich van bewust wat de infec
tie beteekende.
Hij had zich vooral naam gemaakt op het gebied
van do bestrijding van den vlektöphus. Met zijn me
dewerker Felix slaagde hij er in, een middel aan
de hand te doen om vroegtijdige diagnose van do
gevaarlijke ziekte mogelijk te maken.
Gelijk bekend hebben vele besmettelijke ziektoi
ten gevolge, dat in het bloed een afweerstof gevormd
wordt, die voor iedere ziekte specifieke
draagt. Dit tegengif kan niet rechtstreeksch, bijv.
door microscopische beschouwing, worden aange
toond. Men moet het aan het licht brengen door ver
schillende eigenaardige reacties. Een der voornaam
ste van dezo reacties is de z.g. agglutinatie. Bacillen
die in een bloed-oplossing vrij zweren, klonteren on
der den invloed van het serum bijeen en zakkon
naar den bodem.;
Op dezelfde basis berustte de reactie van Wcil-Fe-
lix tot het herkennen van vlektyphus. De omstan
digheden waren hier ongunstiger, omdat de eigen
lijke verwekker van deze ziekte niet met volle ze
kerheid bekend is. Voor de agglutinatie-reactiw
wendde Weil daarom een bacil aan, die men b!J
vlektyphus-lijders vindt, hoewel hij niet de eigen
lijke ziekteverwekker is. Weil ontdekte, dat deze ba
cil, die hij X 19 noemde, steeds door serum van vlek
typhus-lijders geagglutineerd wordt. In de meeste
gevallen is de reactie reeds op den vierden dag na
de eerste teekenen der ziekte mogelijk.
De reactie van Weil-Felix, die sinds 1916 bekend
is, leverde spoedig gunstige resultaten aan hot Ooa
telijk oorlogsfront op. De bacteriënculturen van X V-
zijn in den handel gebracht, zoodat men den patiënt
slechts wat bloed behoeft af te tappen om uit te kun
nen maken of hij aan vlektyphus lijdt.
DE DALING VAN DE MARK.
Men schrijft uit Duitschland (Ld. 10 Juli aan de
N. R. Ct.:
Men moet hier leven en aanhoudend in nauw
contact blijven met alle mogelijke maatschappelijke
kringen om zich eenigszins een oordeel te kunnen
vormen over de stemming, die hier sedert den
moord op Rathenau heerscht. Het is meer dan be
grijpelijk, dat het buitenland het vertrouwen in
Duitschland verloor sedert op den noodlottigen Za
terdag, Ratbenau, die bij de voornaamste buiton-
landsche politicie en in financieele kringen het
meeste vertrouwen genoot, werd omgebracht. Maar
pleizier van zoolang Joel het geval als «dh man op
nam; maar later, toen hij er boos om werd, begon
nen zij hem te minachten. Dat leidde weer tot sar
casme hunner- en bittere woede zijnerzijds. Het
kwam Lucy ter oore, dat Joel vreemd begon te han
delen en te praten. Zij had gehoord, dat Veu Joel
in de herberg van Brnckton tegen den gre&d gesla
gen en een pistool uit zijn band ge ruk; had. Van
Joel lachte om het praatje en Brackton wi-'d® er
zich ook niet verder over uit laten. Daarna boorde
zij niets meer. De kanalen van praatjes waren plot
seling gesloten voor haar. Wannoor Lucy or mot
Bostil over praatte, begon hiji te vloeken op een ma
nier, die haar verbaasde en alles wat hij haar zeide
was Creech met rust te laten. Toen Muncie ten slotto
Joel, die nu en dan bij hem workte, ontsloeg, be
greep Lucy, dat er iets aan het handje was mot
Joel en dat zij de schuld daarvan was.
Zij begon er zich ongerust en bezorgd over te ma
ken, doch sprak er niet over maar nam zich voor
zelf uit te visschen wat er aar. hot hand.io was. lede
ren dag, dat zij uitreed, verwachtte uij hem to ont
moeten of ten minste hom ergens te zien; maar de
dagen verliepen en hij bleef onzichtbaar.
Op een middag zag zij eon paar Indianen schapen
langs den rivierweg naar den ford drijven; zij volg
de haar impuls en reed, do dieren na.
Lucy reed zelden den rivierweg af. Dat af- en op
rijden was ixtetf meer dan krachtverspilling en een
paard had daar even weinig lust in ala zij. Gewoon
lijk was het een wanna, stoffig© rit en do greote,
zwarte, overhangende muren hadden oen deprimeo-
rende uitwerking op haar, Zij had altijd ontzag voor
den somberen'canon en angst voor de vreemde, mur
melende roode rivier. Maar dien middag reed zij, in
do hoop Joel te rollen ontmoeten, naar bonoden. Zil
had een flauw idt e hom te zeggen, dat zij spijt bad
ovor wat zij had gedaan en hum te vragen hot ie
vergeten en zich niets meer aan te trekkm van wat
do pikeurs zeiden.
De schapen joegon in do zanderige aanslibbing,
waarlangs de wtg zich naar beneden kronkelde, een
dicht stofwolk op cn Lucy hield h'r paard in ora de
dieren wat verder voory.it te laten komen. Langza
merhand stierf het gokloppur der hoeven on het bla
ten der lommeren weg. Do stofwolk bleef echter over
den ingnng van het ravijn hangen on Lucy moost
Sarchedon or door Jagen. Sarchodon gaf niet om
/and cn stof, maar kot.' blijkbaar de schapenlucht
niet uitstaan. Lucy maukto zelden gebruik van haar
sporen, maar thariH gal zij hem ten tik mei hfMf
rijzweep on toen ging hij gehoorzaam, zij hot ook to
gen zin, verder. Hij droeg zijn kop als oen paard, dat
niet goed begreep waarom zijn meesteres er de voor
keur aan gaf hom in zoo'n muf hol to rilden, tor-
wijl zij van het heerlijke, koele wlndjo op do holling
kon genieten.
Lucy reed over de zandbank naar don oover, waar
de Indianen de schapen in oon reusachtige ruwe
boot laadden. Daar do schapen bang waren, was hot
laden gocn gemakkelijke taak. Hun geblaat kon bo
ven het gedonder fier rivier uit gehooid worden.
Bostil's schippers, Shugruo on Bomers, stonden tot
aan hun knieën in het drijfzand van do bank; en
hun pogingen om hun voeten vrij te houden waren
even vermoeiend als bun laden dor echapon. Thans
was do kudde heolomaal aan boord, do Indianen
volgden on do schippers trokken do logge boot vnn
do zandbank. Dan roeiden zij stroomopwaarts.
Langs den oover waren Jangzamo draaikolken en
dan was rooien mogelijk. In don snellen stroom zou
hot dwaasheid geweest zijn daartegen t» strijden,
laat staan vooruit to komen. De ruothodo om aan do
ovorzljdo te komen was langs den oever te rooien
tel een groot vooruitspringend rotspunt, zich dan
mot den stroom to laten meedrijven en door bord te
trokken aan den tegenover lAggonden oever te ko
men. Zwaar geladen als do boot was, waren do huu-
sen op ©en suvcesvoUon overtocht niet «root.
.WwM vervolgd.
