llititii Kienws-
MitrMi- iiiMlil
Hoogheemraadschap
NoorMands Noorderkwartier.
DE WILDE JACHT"
Donderdag 27 Juli 1922.
65ste Jaargang. No,
Ullgevursi N.V. v.h. TKAPMAN Co., Sctiagen
Naaimachinereparatiën
FEUILLETON.
SCHAGER
COURANT.
Dit blad verschijnt vlortnaa! por wöok: Dinsdag, WoonBdag, Dondor-
dag tin Zaterdag. DU Inronding tot 's morgens 8 uur, worde» Advor-
tentlHn nog zooveel mogelijk in het oorstuitkomond nummer geplaatst.
POSTREKENINO No. 23330. INT. TELEF. no. 20
Prijs per 3 maanden (1.65. Losse nummers 6 cont. ADVERTEN-
TIöN van 1 tot. 5 regels f 1,10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Vervolg.
Bij den post Jaarwedde Dijkgraaf merkt de hoer
K. Breobaart Jz. op, dat het samengaan van do be
trekkingen van Dijkgraaf van dit Hooghoem
raadschap on van den Anna Puulownapolder hom
ongowenscht voorkomt.. Hot is voor den Dijkgraaf
0(in hoon- on weor-gesjouw van Anna Paulowna
naar Alkmaar, zondor eind. Dat is ön voor den Dijk
graaf zelf èn voor het Hoogheemraadschap zeer on-
gewenHcht. Spr. zou daarom gaarne willen, dat do
heer Wijdenes Spaans alleen was Dijkgraaf
van het Hoogheemraadschap en de finantiöele na
doelen voor hem, wil spr. gaarne door het Hoog
heemraadschap laten dragen.
I)o hoor Kooiman vindt in de opmerking van den
heer Breebaart veel waars, en de wijze waarop het
f.un do ordo wordt gestold is spr. zeer sympathiek.
Ilij acht bot gewcnscht om over deze kwestie thans
niet vorder-tó sprokon, maar het Dag. Bestuur zal
er gaarne zijn godachtón eens over laton gaan.
Dijkgraaf dankt don heer Breebaart voor de goede
bedoelingen, die uit zijn woorden ten opzichte van
zijn persoon spreken.
Bij ariikol 5, Reis- en Verblijfkosten, komt ln be
handeling de nieuw ontworpen verordening daar
over. Daarin Is door hot Dag. Bestuur oen bezuiniging
ontworpen, waarover wij in. de toelichting lezen:
De verordening op de reis- cn verblijfkosten bepaalt,
dat, wanneer een dienstreis lamger dan 4 uur heeft ge
duurd, wegens verblijfkosten cciivast bedrag per dag en
een vast bedrag per nacht wordt toegekend. Deze bedra
gen worden uitbetaald onafhankelijk van de vraag of
zy al of niet werkelijk zijn uitgegeven., terwijl hot bedrag
Sa* dog geldt zoowol voor mzen van 4 uur., als voor
o van langeren duur.
Uit den aard dor zaak ls de vergooding zoodanig
gesteld, dat jbj" voor reizen van langeren duur voldoemde
is te achten, met gevolg, dat zij voor korte reizen in
het algemeen te ruim1 15.
De ervaring heeft ons dan ook geleerd, dat ten opzichte
van .do verblijfskosten kan bezuinigd worden.., waarom
wij oen nieuw tarief hebben ontworpen. Daarbij1 is lot
basis genomen het tarief, dat geldt 'voor dienstreizen ton
behoeve van hot Rijk gedaan.
Deze verordening wordt vervolgend ongewijzigd aan
genomen.
Bij post 23, kosten van gebruik en onderhoud van
automobielen voor den algemeenen dienst, f2000,
vraagt de beer Vas Visser inlichtingen. Hij heeft
vorder nog een automobiel opgenomen gozien en
voor aankoop f 10000.
Dijkgraaf licht in, dat de eene automobiel voor
don dijkgraaf is aangeschaft om de werken te in-
Bjiocteoron. en te rijden van Anna Paulowna naar
Alkmaar, de andere auto is voor den ingenieur en
het verdero technische personeel.
De heer Vas Visser acht de som voor aankoop
hoog, spr. noemt f1900 als bedrag voor een goede
automobiel en spr. dringt op de grootst mogelijke
zuinigheid aan.
Dijkgraaf wijst er op, dat de aankoop plaats had
in 1920 en 1021. Er zijn Dodge-wagens gekocht
die zoor soliedo zijn. Do wagens zijn, hoewel toen
do automobielen veel hooger in prijs waren, als
thans, zeer goedkoop ingekocht. Er is gekocht con-
dufce-interieur, opdat bij slecht weer de menschon
binnen zouden kunnen zitten. De zuinigheid is hier
Juist, in hooge mate betracht en het Hoogheemraad
schap hoeft bij dezon aankoop zeer vool profijt, go-
had.
Nadat de heer Vas Visser nogmaals gewezen
heoft op goodkooper wagens en zijn bozuiniglnga-
aandrang had herhaald, zegt de heer Kooiman, dat
i deze laatste aanmaning in dit geval niet op zijn
plaats is, omdat do dijkgraaf bij den aankoop van de
auto's zeer kaufm&nnisch is opgetroden cn een hooi
aardig voordeel voor het Hoogheemraadschap heelt
behaald.
Bij post. 27, jaarwedden ambtonaren, wordt tevens
I goedgekeurd, do uitbreiding van het aantal ambte
naren mot een opzichter-teokenaar op oen jaar
wedde van f2000, met B 2-jaarlijksche verhoogingen
van f 200, tot f 3000.
Bij den bolangrijken post 38, onderhoud cn in
standhouding van de cooworingon, begroot op
357.020, wijst de heer R. Kaan op den toestand van
den Watorlandschcn zeedijk. Spr. beeft voor ondor-
houd daarvan geraamd gevonden (27390. En waar
hom yde toestand van dien dijk niot soliede toescheen
vraagt spr. of dat bedrag voldoende is. Spr. heef»
vooral hot oog op de scheuren in dezen dijk aan de
1 zeezijde. Spr. noemt scheuren van 2 c.M. breedte en
een diepte die niet te peilen was. Spr. wijst ovoneens
op de voorooverwerlten die meer voorziening elschen
en daarom zou spreker wenschen dat. nia groot»;.* be
dragen noodig' blijken als thans op do begrooting
zijn uitgetrokken, het Dag. Bestuur machtiging zal
krijgen die bedragen uit te geven. Spr. is bevreesd,
dat als die voorziening niet ttjdlg genoeg wordt,
aangebracht, later het dubbele bedrag wellicht niet
voldoende zal zijn.
De heer Poppons, ingenieur, acht het uitgotrok'ceo
bedrag voldoende. Spr. wijst er op, dat de voorziening
van aian Waterlandfiohen dijk óp t Noorden met dijk
verzwaring zal gepaard gaan.
Dijkgraaf wijst "er op., dat het werk 'van de dijken
xnee en tegen kon vallen, maar spreker belooft gaarne ctat
nl het begroote geld beslist zal worden verwerkt, des
noods voor een ander doel als waarvoor het is uilge
trokken. Het geld zal geheei en volledig worden besteed.
De heer K. Breebaart Jz. is het volkomen met deze
opvatting eens. Laat men vooral die herstellingen doen.
die noodig zijn., om grootcre uitgaven te voorkomen. Spr.
i noemt nog op voor net nieuwe gedeelte van dein; Water-
landschen dijk, op het 'meest bedreigde punt, hot aan-
I brengen van een krambesdhermiing.
I De heer K. Breebaart Jz. vraagt nog een paar Inlich
tingen over de werken aan do Hotndsbos&Ghe en vraagt of
het "bedrag daarvoor uitgetrokken, niet 'hooger is dan
voorheen. Spr. meent, dat "het 'do laatste jaren tréndoa
is geweest i
Dijkgraaf zegt dat op oogehMikken als en gewerkt
I kan worden, het de bedoeling ia met meenttere msnscheü
hot weik aan te pakken. En al <9 de toastend der af
werken goed. het Dag. Bestuur wilde ac tCiCÖ tjog til
noodigo verbetering In aanbrengen.
De "heer Breebaart verklaart tócfl Ttózsec
1 men occoord.
Bij post -15 schoonhouden en uitdiepen
watergangen, enz., vraagt 'de hcetr ,R. Kaan oï
trokken bedrag van f 3000 'daarvoor voldoende is, 8i
meent, els er tnoet worden uitgediept, dat dan f 3000
niot genoeg is.
De heer Poppens, ingenieur, acht f 3000 voldoende,
terwijl do Dijkgraaf er nog op wijst, 'dat er streken zijn
I waar men zelf wol zorgt dat de modder uit do siootcn
van alle systemen, worden spoedig en onder
Bimntle nltgovoerd door
G. ANNEVELDT, Dorpen, SCHA GEN,
naar het Ametfkaanseh door ZANE GHEY,
Bewerkt door W. J. A. ROLDANUS Jt.
0.
„Het ia een land van leeuwen', zeide hij. En dan
begon hij dadelijk een groot vuur aan te leggen aan
de andere zijde van de grasvlakte, om op die wijze
do paarden tusscben twee vuren in te hebbed. Hij
sneed al het wildbraad in^dunne repen en gebruik
te een uur om die te roosteren. Dan ging hij Giggen
om te rusten en zeide: vIk zou wel eens willen we
ten, waar Wildfire vannacht is. Ben ik dichter bij hem?
En wat is zijn doel?"
Dan kwam do slaap tot hem en de nacht scheen
kort. in do grijze ochtendschemering stond hfj weer
vorfrischt op.
De paarden waren zenuwachtig, Nagger hinnikte
hem een welkom tegemoet. Blijkbaar hadden zij een
onrustigon nacht doorgemaakt. Slone vond leeuwen-
sporen bij do bron en op zandige plekken. Pan ging
hij op weg naar den bergpas tusschen don grooten
rotsmuur en het platoau. Een dichte vegetatie van
dworgoikon maakten het voortgaan moeilijk. Maar
toon hij or eenmaal was, zag hil, dat do pas Blechts
een smalle kloof was, die aan beide zijden sterk daalde.
Recht voor en onder Slono opende zich de canon,
schitterend en gloeiend langs de pieken en rotswan
den, die door de opgaande zon verlicht werden. Het
kostte Slono moeite niet te blijven kijken. Maar de
jacht wachtte hem. Het pad, dat hij naar beneden
zac gaan, was door Indianen gemaakt. Het werd waar
schijnlijk eens per jaar door hen gebruikt en door
wilde dieren en hot was buitengewoon steil ruw.
Wildfire had verscheidene malen de nauwe kloof voor
dien pns op en neer geloopon vóór hij naar beneden
gegaan "was. Slone vermoedde, dat de groote hengst
geschrokken was van den rousachtigen nfgroud, maar
daarin ten slotte toch afgedaald was, om op die wijze een
hinderpaal to plaatsen tusschen bom 'en zijlui *)ervoigera.
Het kwam in Slone nooit óp aan Wildfire minder in
telligentie toe te schrijven. Slono steeg af, nam Naggor
bij den teugel en bajon te dalen. De mustang met de
bagage was koppig. Hij snoof en hinnikte en klauwde
in de aarde. Maar hij Wilde niet allsen achterblijven en
dus volgde hij.
Het pad liep onder ceders, die op den rand van een
ofgrond stonden. Slone wist <SéR die er was, zemdar dot
hh'keek. HU wijdde al in aandarht aan bat pad en uan
«aa Epacdt, «aft £335 v
iwhboh w' h&l was r/rcV; vi' een peurd op to heengen.
Mas' Negge; wm kxncaüg, stoaci Kink pp ziju been**,
en wilde ov?it»! heen gaan. waar Sionc bc-iu voorging
Geleidelijk werkt» Slone zich mar beneden on van den
afgrond weg. Het was moeilijk ca zwaar werk en
i bovendien gevaarlijk ook, omdat het iiiet langzaam ge-
1 daan kon worden. Eindelijk liep hot pad uit in wat
een "ravijn bleek te zijn.
I Dat ravijn werd een canon- Aan. 'het begin was
een droge aanslibbing vol kiezelsteen en rotsblokken en
sneed diep in de ingewanden der aarde in. Het be
lemmerde het uitzicht op de omringende rotsmuren en
i pieken. Water sijpelde van onder een klip en vormde^
versterkt door andere bronnen, een beekje. Warm, drpog
I en woest in het begin, werd oie kloof koel en schaduw-
I rijk ten weelderig met gras en bloemen en mos met
zilveren bloesems. De kleur der rotsen was van geef in
dieprood veranderd. Vier uren van eindeloos naar be-
neaen kronkelen over rotsblokkon cn ba'nken en alle
denkbare oneffenheden putten de krachten van den
mustang uit cn Slone het hem genadig in een lange
uitgestrektheid van den canon, waar het nooit ontbrak
aan gras en water. Op die plek liicld Slone op voor de
middagrust en liet Nagger zijn buik vol eten. Die drie
dagen iu het 'grazige hoogland hadden, niettegenstaande
het voortdurende njdom over dag, Nagger in nog betere
conditie gebracht.
Hier Eet Slone alle bagage achter behalve wat op
zijn zadel was en de zak met enkele ponden vieescfi
cn andere etenswaren en de twoe paniien. Dezen zak
bond hij achter op zijn zadel, waarna hij den tocht weer
voortzette.
Nu kwam hij op een plek waar Wildfire zijn spoor
verdubbeld had en een zij-canon ingeslagen was. Hot
klimmen daaruit was zwaar voor Slone. om niet te
spreken van Noggar. Eenmaal boven, bevond Slone
zich op een groot, woest «plateau met glinsterend roode
rotsen en cactusboschjes. Rot plateau was mijlen lang ón
ingesloten door groote muren on mesa's van gekleurde
rotsen. De middagzon brandde fel. Een vrij 'harde wind,
heet als uit een oven, woei over het plateau en voerde
rood stof mede. Slone liep hier, waar hy had kunnen
rijden. En hy; legde verscheidene mijlen over dit woeste
plateau of. De groote rotsen aan de tegenovergestelde zijde
van den canon rezen aanmerkelijk dichterbij op. wat
was er, zoo vroeg Slone zich af, beneden in die scheur
in de aarde Ongetwijfeld was daar de groote rivier, maar
hij wist er niets van. Zou die «Wildfire terug doen
keeren? Slone herinnerde zich bitter hoe Bij altijd be
weerd had, dat Nagger gedeeltelijk visch en gedeeltelijk
vogel was. Wildfire zou hem niet ontsnappen.
Langzamerhand begonnen plantefa met lange, geel-
gepluünde sprieten do woeste oentensgheid va*z fcefc gSs-
Seau io verbreken, Efe S&ao hwoja na rraod qa
komt. Het is bovendien een scha tting .voor de eerste maal
en desnoods kan het bedrag.uit andere posten worden
aangevuld.
Dijkgraaf en Hoogheemraden verkrijgen nu de mach
tiging om verschillende werken ouderliands pan te
besteden of 'in eigen beheer te ricmea.
Dc. heer K. Breebaart Jz. mankt nog de opmerking,
dat het zichtbare, onderhoud v/oi voor onderhandsché
of jQuenborc aanbesteding vatbaar is, maar niet het on
zichtbare. /Vis zich don onverwachte werken openbaren
die direct voorziening eiscken, wil spr., dat direct wordt
ingegrepen.
Dijkgraaf zegt, dat dit natuurlijk zal gebeuren en hot
Dag. Bestuur daartoe ook altijd do bevoegdheid hoeft.,
n.1 ,(jls 0o nood dringt, zoon te hot voorschrift luidt.
Bij den post 55, bijdrage ingevolge art. 5 van het Regle
ment jfou Bestuur pan do Provincie verschuldigd,
zegt dc hoer Vas Visser, dat bil dc oprichting vau dit
Hoogheemraadschap dooCr 'do Pro'vineiaio Staten een
groot deel dor schulden zijn gelogd op de bewoners van
Noord-Holland hoven het IJ. Spr. is niet op do hoogte
van de lectuur dio aan deze oprichting is voorafgegaan,
maar toch heeft het hcni in hooge mato verbaasd, dat er
tegen deze wijze van bandelen door de Ingelanden der
vMWilijliende waterschappen niot sterker is geprotes teerd.
Spr. he ft hier goeu stem, maar hij (ate.lt de Hocwdingtv
landen lilcr aan h>g«D. de^u p/iat to atn-mman, daar :<ij
anders dozo lastopleggiiig goedkouren en diezo strop
aanvaarden.
De hoer D. do Door kan mot dezon gedachtenKang
niet moogaan. Do Provincialo wet hooft dezo rego-
ling voor het Hoogheemraadschap vastgesteld en de
verantwoordelijkheid daarvan rust niot op ons,
maar op dio Statenleden, dio bij gebrek aan gemeen
schapszin alle druk op dit deal van Noordholland
hebben gelegd. Wij staan hier voor een fait-accqmpli
en dat aanvaardend hebben wij ons laten verkiozen,
hebben dat dus geaccepteerd, echter los van de
vraag wat er verder zal gebeuren om deze schuld
minder drukkend to doen wordon.
Dijkgraaf zegt, dat hot aantal protesten bij deze
regeling legio is geweest. Er zijn waterschapsbestu
ren, dio zelfs twee, driemaal hebben geprotesteerd.
Het lijkt spr. verkeerd om tegen dozen post te stem
men, omdat wij bier deze rcgoling hebben moeten
aanvaarden. Beter is te trachten in den verkeerden
toestand verbetering te krijgen en daarover wil spr.
gapHTio iu comité mededeelingen doen. Zich verzet-
ton, zooqIb do heer Vas Viseer aangeeft, moot spr.
cap.lsacta.
Lo bfXR Vafl Viseer vraagt vervolgens Inlichtingen
cvo?i éc. opaQftLC van koTgoldon on of het juist is, dat
do boirekfcon fcanhioe tol lino voor het geheelo be-
nocdigfo fcxbrag, dut hoog la, effocton ln ondorpand
moet hebea.
Dijkgraaf zegt, dat dit niot Julit is. Do bankinstel
ling diq het gold loont, krijgt hot overschietende in
dónoslto en daarvoor moet dio bankinstelljjug zeker
heid govoru
Do hoor Pijper maakt de opmerking, cm hot pen-
sionneeron van aiobtonaren, ena, voos eigen reke
ning te nomen.
Dijkgraaf zegt, dat dezo zaak in onderzoek is, ter
wijl de heer Breebaart hiervoor waarschuwt, wij
zend op Waard en Groot en hot hooge bedrag dat
daar uitbetaald is geworden voor het ongeluk met
den opzichter van dien polder. Men moet met die
eigon risico voorzichtig zijn, gezien de lage premie
die het thans vordert.
Bij post 70 komt, aan de orde het leeningsbosluit
noodig voor do oprichtingskosten. In de toelichting
lezen wij, dat deze oprichtingskosten hebben bedra
gen f 283.000. nl.:
Jaarwedden Dijkgraaf en Hoogheemraden f 23.125.—
Jaarwedden Secretaris, Penningmeester
on Ingenieur 16.625.- -
kiczel in roede, zachte lebteen. en vandaar iai harde,
rood» rctSotccn. Hier ging voor hut Verst na zeven
weken Wildfiro's spoor verloren. Maai Slone bad ujn
richting dal plateau af met de canons rr.ebïs en links.
Nu cij dan vond Slono spoor van het oude Idiaiu-n-
pad 'cn dat maakte hem dubbel zeker, dai bij zich niet
vergiste. Hij behoefde/ Wildfire s sporen niet te hebben.
Hij liet Nagger den weg kiezen en bet 'paard vond
dadelijk de plekken, dio het minst weerstand boden-
Maar dat wend al moeilijker en inóciiilker. Deze kale
rots zou. als een vijl, Wüdfire's hoeven neei gauw doen
slijten. En Slone verheugde zich daarover. Misschien
zouden hij en Nagger het. beneden i|n dezen; vreeselijken
afgrond met den hengst kunnen uitvechten. Slone begon
ver voor zich uit te kijken In de hoop, dat hij WildTire
zou zien. Tweemaal had hij'Wildfire gezien, doch slechte
op een grooten afstand. Toen bad bij geleken op een
vliegende lichtstreep, vandaar de naam, (1), dien Slome
hem gegeven had.
De woeste rotsstreek werd nu doorsneden door grep
pels. Het was noodig die om te trekken of erin en
eruit 'te klimmen. Op deze wijze beteekende mijlen
loopen slechts een kleine vooruitgang in rechte richting.
Maar Slone hield vol. Soms voerde de wind een dof
rommelend geluid mede. Was het een stroom of een
neerstortende lawine of een waterval? Hij koia het
niet zcjggen.
Van één ding was hij echter zeker dat hij nooit
den terugweg 'gevonden zou kunnen, hebben. Maar hij
wist 'bij instinct, dat hij" dezon tocht nooit meer maken
zou. liet plateau voor hem werd woester en wilder van
omtrek, donkerder van kleur, spookochtiger van aanzien
het voortgaan langzamer en steeds gevaarlijker. Er waren
pl kken, waar hij 'Nagger nooit had moeten brengen
waar even uitglijden een gebroken been -beteekende.
Maar Slone kon niet lerugkeeren. En behalvo zijn on
tembare geest deed nog iets anders hom' joortguan-
Woer drong het geluid, dat óp donder geleek, tot hem
door, luider ditmaal. Het plateau scheen te eindigen
in een reeks groote kapen of voorgebergten. Slone was
bang, dat hij wéldra op zoo'n voorgebergte zou komen,
vanwaaraf hij zien zou, dat verder voortgaan onmogelijk
was. Hij voelde zich opgelucht ,j.u do greppels, waar
Iiij niet ver zien kon. Nu kwam hij er uit een, vanwaar
zich een rug uitstrekte met een helling, die te gevaarlijk
was voor een paard. Hij stapte er mot veel minder
vertrouwen op dan Nagger. Rechts was een Vooruitste
kende, lage rotsmuur en een paar voeten paar links
een dónkere afgrond. Hot 'pad was bier slechts flauwtjes
zichtbaar zes inches breed en zeer Keilend. Die rug
scheen Slone eindelocs toe. Hij keek aiechts naar zijn
voeten en luisterde slechte j»ar Naggcrte steppen, lm
a). EESfllS höteskca! WoerlicM.
Jaarwedden overige ambtenaron
Reis- en verblijfkosten
Aankoop van woningen voor ambtenaren
Aanschaffing van 2 automobielen.
Gebruik der automobielen
Legger cn grenskaart
Kiezerslijst
Verkiezingen
Kohieren
Kantoorinrichting, archief on bibliotheek
Kantoorbonoodigdheden, advertentiën, te
lefoonkosten, kadastraal recht, loges
enz. w
Kantoorhuur, verlichting, verwarming,
assurantiën, tolefoon, schoonhouden
kantoorlokalen
Rente van opgenomen kasgeld
Pensioensbijdragen, rentezogels, enz.
Diversen
26.150.—
10.500.—
00.500.—
16^00.-—
4.500.-
62.600.—
7.500.—
9.000.—
9.500.-
10J200.
0.750.
3.450.
9.800.—
1.400.
2.109.51
f 282.909.51
Heeft de algem. vergadering bij de begrooting
voor 1921 f42.00.— toegestaan als gedeeltelijke af
schrijving op dit bedrag, zich daarbij in beginsel
verklarende voor eon aflossing over 6 juar, bet komt
ons bij nodore ovorweglng voor, dat een iaat van
f42.000.— onder de tegenwoordige omstandigheden
te zwaar is on den dienst te voel zou belaston; daar
bij komt, dat de oprichtingskosten niet f250.000,—
hebben bedragen, zooala aanvankelijk was geraamd
maar f33.000.méór, zóodat, met handhaving van
een aflossing van (42.000.— de termijn van 6 jaar
reeds tot 7 jaar zou mooten wordon verlengd; wij
zijn er ton slotte toe gekomen om den tormijn van
7 jaar'te brengon op 14 jaar; wordt dan in 1921 rond
f23.000.— afgoschreven, dan blijft voor de volgende
13 jaren jaarlijks oen bedrag van f20.000.— af te los
sen. Mot het oog op den aard der uitgaven meenen
wij echter niet verder te kunnen gaan, willen de
lasten niet te veel naar de toekomst worden ver
schoven.
Met algemeene stemmen goedgekeurd.
Bij post 72 wordt machtiging gegeven tot over
schrijvingen.
Hiermede zijn de uitgaven afgehandeld en volgen
de ontvangsten.
De heer R. Kaan maakt eerst nog een opmerking
over het gemeenelandshuis in Petten waarvoor een
belangrijk bedrag wordt uitgegeven, zonder dat er
een ontvaögstpost tegenover staat. Spr. vraagt wat
bedoeling of men met dit huis heeft.
Dijkgraaf zegt, dat dit punt reeds de volle aan
dacht van het Bestuur heeft, maar dat het nog niet
definitief is afgehandeld.
De hoer Jb. Burger wijst, op de lage huur die ont
vangen wordt voor een perceel land te Petten.
Dijkgraaf zegt, dat het verhuurd is door de Ilonds-
bossche tot 31 December 1922. Deze huur hadden wij
eenvoudig over te nemen, maar hot zal straks pu
bliek wordon verhuurd.
De hoor D. do Boer vraagt inlichtingen bü post 6
opbrengst van landerijen enz. en wijst in verband
daarmee op don dijk van Schermeer.
Dijkgraaf zegt, dat de dijken enz. nog niot in eigen
dom aan het Hoogheemraadschap zijn overgegaan
de revenuen zijn dus nog voor de polders, tegen
vergoeding van een zeker bedrag aan ons, waarvoor
wij do lasten overnemen.
Bij post 33, opbrengst tijdelijke geldleeningen
wordt met algemeene stemmen goedgekeurd het
aangaan van nog een kasgeldleening van f300.000.
De hoer Vas Visser maakt aanmerking op het niet
goed ttdrosseeren van de aanslagbiljetten. Hoe komt
dat, vraagt spr. De inning geschiedt per giro, waar
op een uitdrukking voorkomt, van: handteeke.ning
van don belastingbetaler cn do handteekening is
groote paard liep voorzichtig, maar natuurlijk, en gleed
niet uit. Die rug strekte zich hit in een langen boog,
welke zich langzaam van den afgrond Verwijderde en
tegm het eiuü een weinig steeg. Slone loosde eén
zucht van vexlicïriing, toen hij Nagger weer op den
gelijken rotsgrond had.
Plotseling deed een vreemd, maar toch bekend geluid
Slone stilstaan, als was hij geslagen. Het woeste, schrille,
hooge, doordringende gehinnik vajn een hengst. Nagger
hinnikte terug en sloeg met "zijn hoefijzers op dein rots.
Met een> huivering keek 'Slone voor zich uit.
Daar, een paar honderd yards verder, stond op een
voorgebergte een rood paard.
„Mijn GodlHet is Wildfire!" Hijgde Slone.
Hij kon zijn oogen niet gelooven. Hij dacht, dat hij
droomde. Maar terwijl Nagger uitdagend stampte en
snoof, bleef Slone voor zich uitstaren en wist einde
lijk, dat dit prachtige schouwspel geen gezichtbedrog
was.
Wildfire was zoo rood als vuur. Zijn lange manen,
wapperend in den wind, waren als een zwiopende,
zwartdoorstreepte vlam. Afgeteekend als hij daar te
gen den achtergrond van den canon stond, leek hij
reusachtig, een demonisch paard, dat gereed stond
zich in de woeste diepten to storten. Hij keek met
hoog opgerichten kop over zijn schouder en iedere
lijn aan hem was als bezield met wildheid. Weer liet
hij dat schrille, doordringende gehinnik hooren.
Slone begreep, dat het een uitdaging aan Nagger
was. Als Nagger alleen geweest was, zou Wildfire
hem gedood hebben. De roode hengst was oen paar-
dendooder. Overal in Utah had hij het spoor van een
moordenaar achtergelaten. Nagger begreep het ook,
want hij hinnikte in woede en vrees terug. Er was
een ijzeren arm noodig om hem tegen te houden.
Dan sloeg Wildfire achteruit, sprong naar beneden
en verdween uit Slone's gezicht.
Slone snelde vooruit, maar werd tegengehouden
door een breed spleet in het rotsachtige plateau. Die
moest bij omloopen. En dan belette 'n tweede derge
lijke hinderpaal hem in zijn haast om op het voor
gebergte te komen. Hij was gedwongen langzamer te
gaan. Wildfire had hij alleen maar van dichtbij kun
nen zien. En dit was de groote canon, die afstanden
verkleinde on de nabijheid vergrootte. Op en af klim
mend en zich met moeite een weg banend, leerde hij
eindelijk geduld. Hij had Wildfire van dichtbij ge
zien. Dat was genoeg. Dus ploeterde hij voort en wijd
de hij weer zijn aandacht aan Nagger. Hij had een
uur isoodig om op de plek te kom es waar Wildfire
verdv enen was.
Het was inderdaad een uDstekend
over een dol, dat een duizend voet lager teg. Een
witschuirqonda liviesf krcsks&k; sg& v? daor heen en