ROMMELKRÜID.
DE JONGENS YAN DEN MOLEN
Even laehen.
Ook in voor-historische graven, in Schotland
in de Jura en op vele andere plaatsen, heeft
men rookgereedschap gevonden, steeds in den
vorm van een pijp, maar soms van de vreemd
soort igstc vormen.
Een eigenaardig soort pijp wordt tegenwoor
dig nog gebruikt op vele eilanden in den Groo
ten Oceaan, tot het werelddeel Australië be-
hoorende. Die pijp wordt B&ubau genoemd,
en bestaat uit een stuk bamboe van een me
ter lang en ter dikte, van een arm. Aan den
Neenen kant is de pijp open, aan den anderen
afgesloten. Daar is terzijde een gaatje geboord
waarin een soort peperhuis van bladeren ge
stoken is, dat met tabak gevuld wordt. De ta
bak wordt aangestoken, en door het mond
stuk aan het uiteinde wordt de pijp vol rook
gezogen. Daarna wordt het peperhuis wegge
nomen en het mondstuk afgesloten Door de
kleine opening, waarin eerst het peperhuis
stak, zuigt men dan. den rook naar binnen,
dien men geheel inslikt. De pijp gaat van hand
tol hand de hecle rij van rookers langs en
ieder slikt op zijn beurt een deel van den
rook in. Dit duurt net zoo lang, tot allen be
dwelmd op den grond liggen.
Zich een roes rooken schijnt ook in Saksen
gebruikelijk geweest te zijn. Mag men oude
kroniekeu gelooven, dan brachten de bewoners
van het dorpje Wachau van. de Leipoger Mes-
se Hanauertabak en pijpen mee, welke zij in
den mond staken, waarna ze aan 't vuurvre-
ten en rook-uitblazcn gingen. Hierdoor wer
den hun koppen duizelig, Die sloegen zij dan
net zoolang tegen den muur of ttgen den
rand van de tafel, tot zijn er bij neervielen.
M
7
HET EENZAAMSTE EILAND.
Een zekere Mn. Frooks, te Kingscote in
Dorcbester heeft een brief ontvangen van baar
vriendin, de vrouw van den predikant Hogers,
die thans met haar man woont op het eiland
Tristan da Cunha, beschreven als het „een
zaamste eiland ter wereld", dat in het aller
zuidelijkste gedeelte- van den Atlantisch en
Oceaan gelegen is, ruw uitgedrukt: tusschen
kaap Hoorn (Z. Amerika) en Kaap de Goede
Hoop (Z. Afrika).
Rev. Rigers leidt daar het missiewerk en
de school. En de „Daily Mail" haalt uit den
brief, waarin deze verlorenen hun. bestaan ver
tellen, het volgende aan:
Op de rijen kruisjes moet, zoowel van boven
naar beneden, als van links naar rechts gele
zen, dezelfde Noorhollandscbe plaats te le
zen zijn. Voor *t gemak wil ik er bijvoegen,
dat deze plaats ligt in H gedeelte van West-
Friesland, dat door de Zuiderzee wordt om
spoeld.
3. Tot slot een paar strikvragen:
a. Op welke stoel zit men nooit?
b. Wie leeft van den wind?
c. Welke haan lust geen haver?
d_ Hoe zou men loopen, als de brug weg
was?
Inzendingen aan L. Roggeveen, Loet 41,
Schagen.
Vervolg.
Jan mik.e een kereepit precies op den schou
der van Jaap, de molenaarsknecht Jaap keek
om zich heen, zonder de jongens te zien.
„Zouden we regen krijgen?" mompelde hij.
De joi-gens hadden groote moeite, om niet
in lachen uit le barsten.
Jaap wreef met zijn vinger langs zijn neus,
trok een heel diepzinnig gezicht en zei toen
weer: „Zouden we regen krijgen? Ik zie toch
nergens een wolkje". Toen ging hij weer aan
zijn werk.
Nu konden de jongens vrij uitlachen, en dat
deden ze ook. Maar nu moeten jullie niet den
ken. dat ze ^ap uitlachten! Neen, ze wisten
wel, dat Jaap er niet boos om zou zijn gewor-
,De huizen zijn er volkomen kaal. De men-,
schen leven er vooral van visch en aardappe
len. Vee kan er in het algemeen slechts matig
gedijen, ten gevolge van de rattenplaag, den
velen regen, wind enz. Het landschap is prach
tig. De menschen zijn zeer goedig, maar weten
letterlijk niets.
„lederen dag is er school; we bebben 60
leerlingen, waarvan 35 tusschen 3 en 15 jaar,
de rest volwassenen. Men heeft hier veel ver
stand van het kaarden en spinnen van wol
en het breien van wollen kleeren. De vrouwen
maken hun meeste kleeren zelf. Graag dragen
ze bedrukt goed. Ze zijn van zulk een omvang
dat men 3J20 meter goed noodig heeft voor een
blouse en 3.70 meter voor een rok.
„De mannen hebben een geweldig tekort aan
kleeren. Heel veel jassen en broeken zijn één
gat al gat.
„De menschen gaan trouw naar de kerk, zelfs
door de week. Het spijt ons erg, clat ons klein
huisorgel nooit is aangekomen. Ze houden van
zingen, maar kunnen geen wijs houden. Ov er-
zindelijk zijn ze niet, maar hoe zou dat ook
kunnen? Soms zitten ze 14 maanden zonder
zeep!
_Van brood heeft men hier nooit gehoord.
Ik wou, dat ik flink wat rijst had meegenomen
want zomers, wanneer er weinig aardappelen
zijn, zou men dan tenminste iets hebben; het
visch-eten, vooral waar de visch heel andei*
is dan in Engeland, gaat ten slotte vorvelen.
We hebben bet overigens heel goed en heel
druk en verwachten met ongeduld de komst
van de „Quest", daar ons leven hier erg een
zaam is."
EEN NIEUW ALPHABET VOOR BLINDEN.
Het is een nadeel van het Br&ille-schrift,
dat het alleen kan w -nlen c ntciiferd door
J^genau. d?e net hebben geleerd. De corres
pondentie tusschen blinden en zienden blijft
dus tot een l»epaalden kring beperkt. Om deze
moeilijkheid te ontgaan, heeft men Jangen tijd
naar een sciirift gezocht, dat met gewone
letters zou worden geschreven en voor allen
leesbaar zou zijn.
Da aerste pogingen in deze richting deed
Braille zelf, maar zonder bevredigende resul
taat. Ook door de heeren Ba llu, Clé en prof.
Roya werd aandacht aan dit onderwerp be
steed.
Dezer dagen heeft de heer P. Cantonnet een
schrijfmethode en relief uitgevonden, waarbij
de gewone leiters werden gebruikt. Deze me
thode heef*, de goedkeuring verworven van
hei congies interallié des mutïlés.
Dii alphabet volgt zooveel mogelijk de Ro-
meinsche letterteekêns en bewaart den sym-
metriscben vorm. Sommige letters, als de T.
den, als iiij gemerkt had, dal de regendrop
pel een kersepit was. Jaap hield we', van een
grapje, en hij was een beste vriend van de
jongens. Hij hielp ze dikwijls, als zo een
vlieger wilden maken, of hij beschilderde hun
tallen, met mooie kleuren.
AI gauw waren de kersen op. Alleen Grietje
had er nog een paar. Ze at voorzichtig het
vruchtvleesch om den pit weg, en hield dan
het steeltje met de pit over. Dat was flink ge
daan van zoo*n kleine meid.
„Daar", zei ze tegen Jan, en gaf hem nog
een kers.
„Is die nog voor mij", vroeg Jan.
„Jan ziek", antwoordde Grietje.
„Wat meen je?" vroeg Jan.
„Ze zegt, dat je die kers nog mag hebben,
omdat je ziek bent", zei Dirk.
..Is dat zoo, zas?' Vroeg Jan-
„Jan kes. Jan ziek," zei de kleine meid weer.
„Dankje wel, hoori\ zei Jan. Hij gaf zijn zus
een zoen en at de kers op.
O wee daar slikte hij bij ongeluk de pit ook
door!
„Dan krijg je een kerseboom in je lijf", zei
Willem.
,Js dat waar?" vroeg Jan, en hij keek een
beetje angstig.
„Weineen, T is maar een grap", zei Dirk",
„Kennen jullie dat verhaaltje van den baron
van Munchausen!" vroeg hij toen.
„Nee,'hoe is dat?"
„Kijk, zoo: De baron van Mönchausen was
eens op de jacht. Opeens zag hij een hert met
een prachtig gewei. Hij dacht: Dat hert wil ik
de I, of de L, zijn precies als de onze, behalve
dat zij gevormd worden door een reeks pun
ten in plaats van een gesloten lijn.
Met deze methode heeft zich een systeem
van den heer Nouet vereenigd, en het schrift
Cantonnet-Nouet is aangenomen in het Con
gies voor verbetering in het lot der blinden,
dat den 21en Juli jl. te Parijs gehouden werd.
ZONDERLING.
To IIobarL. in de Britsche kolonie. Tasmanië,
heeft zich een zonderlinge gebeurtenis afgespeeld.
Een werkman van de Hobart Cily Corporalion
had tot driemaal toe een zelfden droom1 waarin hij
een vrceselijk ongeluk zag gebeuren met een
hijschkraan. waarmee hij en zijn kameraden pleeg
den te werken. Het droomgeval weixl door hem en
zijn makkers in den breede besproken.
Een week later kwam een staaldraad., bij de
bediening van de kraan gebezigd, in contact met
een hoogspanningsdraad. Een arbeider., die de
kraan bediende werd daardoor geëlectrodu-
ceercL
Precies zoo had zijn kameraad de toedracht
van het ongeluk gedroomd en de herinnering aan
dien droom maakte^ een diepen indruk op do
overise arbeiders.
MERKWAARDIGE REDDING.
Te Seaton (Cumberland) was een boerin in
een weiland nabij haar boerderij bezig kippen te
voederen, toen een wild geworden koe op haar
afkwam, haar tegen den grond wierp en de vrouw
begon te steken met haar hoorns.
De boerin begon Ie schreeuwen, en op haar
hulpkreten kwam haar trouwe herdershond toe-
loopen om haar te „ontzetten".
Het moedige dier sprong tegen de koe op, beet
har^r in den neus c-n in de pooton en maakte
het haar zoo lastig, dat ze na verloop van eenige
minuten, gedurende welke de vrouw hulpeloos
op den grond lag het bp een loopen zette.
De boerin wist ten slotte weer overeind te
krabbelen en naar huis te strompelen, waar ze
leelijk toegetakeld aankwam. Haar wonden waren
dank zij de tijdige redding, door den hond ge
bracht, gelukkig van dien aard, dat levensgevaar
was uitgesloten.
ENGELAND HET SMERIGSTE LAND IK
EUROPA.
Aldus luidde het oordeel van Lord Newton in
het Hoogerhuis bij dc 2elezing van de „wet
ter bestrijding van den rook". Deze wet is het
resultaat van het rapport der commissie tot be
strijding van den rook, hetwelk door Lord Newton
wordt gepresideerd. Dc wel is een uitbreiding van
de Public HeaHh Act, welke straf stelt op het ver
schieten. Hij nam zijn geweer en wilde het la
den, toen hij bemerkte, dat hij geen kogels
meer had. Alleen had hij nog een handjevol
kersen. Toen at hij gauw een paar kersen op
en de pitten deed hij in zijn geweer. Met die
pitten schoot hij op het hert. Maar hij had *t
zeker niet geraakt, want het dier liep weg".
„Is 't nou uit?" vroeg Jan.
„Welnee, luister maar! Een paar jaar later
was de baron van Munchausen weer op de
jacht. Hij zag toen een groot hert, met een
geueï. zooals hij nog nooit gezien had. Nu had
hij wel kogels bij zich. Hij legde aan, schoot
en het hert viel dood neer. Toen hij naderbij
kwam. zag hij, dat tusschen *t gewei op den
kop van het hert een klein kersenboompje
groeide, met kersen er aan. Het was hetzelfde
hert, dat hij een paar jaren geleden met ker-
sepitten had willen schieten. Toen waren de
pitten wel ie den kop van het hert gekomen,
maar *t was niet gestorven. En uit die pitten
was een kerseboompje gegroeid".
Kn wat deed dc ln»ron uen?" vroeg Willem
„Hij plukte de kersen en at ze op. Ze smaak
ten fijn", lachte Dirk.
„Is 't eerlijk gebeurd?" vroeg Jan.
„Weineen" lachte Dirk toen. „1 is maar een
sprookje, maar is wel leuk!"
„Misschien heeft die baron van Mönchau
sen wel nooit bestaan", zei Willem.
„Best mogelijk", antwoordde Dirk. „Wat
zeg jij, zus?"
„Muun gause kessepit", zei zus.
En toen lachten zo allemaal!
Wordt vervolgd.
■■nainaw
spreiden van smerigen cn voor de gezondheid
schadelijken rook. Tot dusver bleek deze wet on
voldoende, zoodat bij de thans in behandeling
zijnde wet de bevoegdheid dor autoriteiIgn is
uitgebreid, en zij gemachtigd zijn om particuliere
huizen en fabrieken te verbieden vooje hun ver
warming of hun bedrijf steenkolen te gebruiken,
die een schadelijken rook verwekken.
Lord Newton betoogde dat de Engclschen de
gewoonte hebben zich zelf om hun zindelijheid
te prijzen., doch hij meende dat Engeland en
Schotland over het algemeen genomen de sme
rigste landen van Europa zijn. In Lofnden valt
elke maand 25 ton roet per vierk. mijl. Dit is in
een jaar genoeg om een pyramide te bouwend
welke vier of vijf maal zoo hoog is als de
Wesuninster Clock Tower. De gevei van hei Parle
ment is zóó vuil en verwaarloosd, dat een groot
aantal mannen gestadig bezig is zorg te dragen dat
het 'sierwerk met naar beneden valt. Sleden als
Sheffield en Rochdale schamen zich zóó voor haar
vuilheid, dat zij er van af zien statistieken te
publicecren over de door roet veroorzaakte schade I
In Manchester alleen worden de extra-kosten voor
het wasschcn van boorden die door roet zijn
bevuild, op 50 duizend p. sL per jaar geschaf (ge
lach). In het 'industricefe Duitschiand is de toe
stand veel beter, hetgeen te danken is aan het
weinige gebruik van huisbrand, het vele gebruik
van gas en de doeltreffendheid van het gebruik van
beter soort kolen voor induslrieele doeleinden.
WAT MET BOKSEN VERDIEND WORDT.
Het Engelsche blad Boxing rekent uit, wat
Dempsey sedert hij den titel van wereldkam
pioen zwaar gewicht heeft behaald, verdiend
heeft en komt dan tot het lieve sommetje van
800.000 dollarin 3 jaren. Gespecificeerd
wordt het aldus: 200.000 dollar voor engage
ment bij het café-ch&ntant, 27.000 dollar voor
het gevecht met Willard, 55.000 dollar voor
dat met Miske, 300.000 dollar voor dat men
Carpentier, 100.000 dollar voor dat met Bren-
nen en waarschijnlijk ruim 200.000 dollar van
de film. Toch klaagt Jack nog overarmoe
de. Veel medelijden echter ontmoet hij niet.
DE „DORSTIGSTE" STAD.
Roemoeroeti een klein plaatsje in Kenva, eischt
de onderacheidix^ voor zich op, de ,dorsügste'
stad te zijn in het Engelsche rijk. misschien wel
van de wereld. In dit plaatsje wonen tien volwas
sen Europeanen en bet heeft niet minder dan vier
drank vergunningen terwijl het plan bestaat er
een .hotel tc bouwen, waardoor het 'een vijfde
vergunning zou krijgen-
SCHADELOOSSTELLING.
Een eerzaam inwoner van Londen werd dezer
dogen gearresteerd en eenige weken in hechténis
gehouden. Naar ten slotte bleek: ten onrechte, de
man had niets op zijn geweten.
„Punch" verneemt nu dat men bef slachtoffer
dezer rechterlijke dwaling bij wijze van com
pensatie een klein misdaadje zal verooriooven.
DE OORZAAK VAN MOEDERVLEKKEN
In het Cbr. Schoolblad „Onze Vacatures"' geeft
C. bet volgende voorbeeld van ki oderetym oïogie
Het is op school, 'n Paar kleine jongens hoor
ik legen elkaar pralen.
„Jó 'o jó, wa "be jij *n moedervïckke op je
arm. Jonges, kijk die jó 's een slaag van rn moe-"
den ccliad tiebbè
„Nietes niks van waar!"
..Ja wè-waar. Doe tan nog 's je mouw zoo op.
Kijk tan zelf. Kijk dé£r. één, twee drie.'
„Jó schei uit: Blijf van m'n arm, bè je wijs, dat
sijn moedeTvlekke, ben *k mee gehore.'
.,Ja da soa je willeDa's alleen ais je slaag van
ie moeder gehad heb. daar krijg ie ze van. Daarom
nieten het moedervfekke. "Wat doch ieT
HOOGE PRIJZEN VOOR CHINEESCH
POR SELEXN.
Dezer dagen werden te Londen twee kleine
Chineesche vazen van nes duim hoogte voor den
piis van 30.000 p. steri. door een Amerikaan
gekocht. Deze vazen, die ongeveer 400 jaar oud
zijn, behooren tot de fraaiste stukken in groen
gevlekte perzik bioezemkleur.
Op dezelfde veiling werd een vaas uit de Kangh-
dynastie voor 2400 pond Verkocht en een paar
tóen Lung-vazen voor 1700 pond.
DE WRAAK VAN DEN HOND.
Een bnrikspreker kwam met z"n hond een
tapperij binnen en bestelde een glas bier.
.Geef mij er ook een", zei de hemd.
De tapper, keek verrast naar het beest cd vroeg:
„Kan die hemd praten!*
„Natuurlijk ban ik praten", zei de hond, schiet
een beetje op met je drinken."
De tapper was verrast over het leuke beest,
en zeide: „dat is een buitengewone hond. Wil je
hem soms verkoopen?"
„Nou", zei de buikspreker, ,wat Jieb je er voor
over?"
„Wel vijf en twintig gulden", antwoordde de
tapper.
„Maar wat wiL je met hem doen?" vroeg de
ander.
..Wel hem tentoonstellen, en er geld mee ver
dienen."
„'t Gaat me aan m'n hart", zei de eigenaar.
Maar ik kan het geld goed gebruiken..,"
Toon bukte hij naar den hond. pakte hem bq
z'n kop. en legde hem in den hoek.
„Is 't meenens baas, dat je me gaat verkoopen?
vrooö de hond.
„Houd je goed, ouwe kerel," zei de buikspreker,
terwijl hij het geld opnam. „Ik heb er spijt van,
maar 't moet".
„Wel", zei toen de hond, terwijl z'n haas de
deur uitging, „ik hang me nog Tjever op, dan
dat ik nog ooit een woord spreek".
En hij hield woord.
MINDER MENSCHEN.
Op het te Londen gehouden vijfde interna
tionaal congres voor malthusianisme is mee
gedeeld, dat het geboortecijfer voor geheel
Europa gedaald Is van 40 per duizend in 1876
tot 36.5 in 1921, wat overeenkomt met een ver
mindering van drie millioen geboorten per
jaar voor Europa alleen, terwijl met Amerika
en Australië samen de vermindering waar
schijnlijk stijgt tot ongeveer vijf millioen
's jaars.
BEVOLKING VAN FRANKRIJK.
Volgens het Journal Officiel telt Frankrijk
39.209.666 inwoners.
HAAGSCHE BLUF!
De conferentie in den Haag
Heeft alles overwonnen!
De wereld juicht, Europa leeft,
Het recht heeft overwonnen
Men was er sober met het woord,
Met dwaze ideaaltjc3,
Nu komen, dank den goeden wil....
De puntjes bij de paaltjes!!!
De allerhoogsten van elk volk
Had men hierheen gezonden!
Spontaan verbond men er elkaar
De diepgeslagen wonden
Men deed concessies, ruim en grootsch,
Elk wou de eerste wezen,
Om met zijn heerlijk liefdewerk,
Zelfs Rusland te genezen!!!
Hoe innig klonk die lieve toon
Van kinderlijk vertrouwen!
Dit was het eerste stralend licht
In tijden vol benauwen!!
Men kleurd' er z'n betoogen niet
Met rouge, of poederdonsje,
Hoera! De vrede zegeviert!
Dit was gaan onderonsje !1
Hoe snakte ieder naar dit uur,
waarin men weer kon toonen
De hechte solidariteit
Van oud-Europa's zonen!
Het nationale breed gebaar
Bij t liefdevol vergeven!!
De kunst om met en vóór elkaar
Endóór elkaar te leven !1
Welaan gezegend zij den Haag,
Dit noemt men resultaten!
De doodsklok luidt de levens uit
Van alle diplomaten 1
De Duitscher wordt weer „mensch" genoemd,
De Rus: „en trouwe broeder"!
Zacht ruste T onvoldragen kind
Der Genueesche moeder!!!!
(Alle rechten voorbehouden.)
Juli 1922. KROES.
WARE WOORDEN.
Gelezen op een bord in een park:
„Een verstandig wandelaar loopt op den weg
en niet op het gras. Daardoor onderscheidt hij
zich van het vee."
Men zegt, dat de vrouwen nieuwsgierig zijn.
Maar *t is niet waar, want als z'en nieuw
kleed of 'n nieuwen hoed moeten hebben, vra
gen ze nooit aan den man, waar hij het geld
haalt.
Het berouw is de Mei der deugden.
Het ongeluk kan de menschen beter maken,
het kan ook ten verderve voeren. Met den
eenen steen immers kunt gij uw mes slijpen,
met den anderen een ruit ingooien.
MIS VERSTAAN.
„Wat zou ik nu krijgen, als mijn huis morgen
afbrandt", vroeg de huiseigenaar, die juist be
zig was zijn pand te verzekeren.
„Ik denk drie of vier jaar", zei de agent van
de brandverzekering.
MENSCHENKENNIS.
„Zoo, bent u apotheker? Dat dacht ik eigen
lijk ai, u hebt zooiets zalvends".
HAD ZE ZE MAAR!
Moeder tot baby, 11 maanden oud, die niet
gauw genoeg naar haar zin „papa" zegt: An
ders heb je zoo'n praats en nu sta je met je
mond vol tanden".
DE TEL KWIJT.
Een klein jodenmeisje vertelde 's morgens ver
rukt óp school, dat ze een nieuw broertje gekregen
had.
En hoe heet "T jongetje?" vroeg de onder
wijzeres vriendelijk.
„Aron," antwoordde het meisje.
Een paar dagen later vroeg de onderwijzeres:
„En hoe mat 't met Aron?"
Het joaenkindje keek de vraag&r niet begrij
pend aan.
vWei je nieuwe broertje Aron", hield de onder
wijzeres aan.
„O, Aron!" riep nu het meisje. „Ja juffrouw dat
was een vergissing. Hij heet Mozes, en hi£
maakt 't heel goed. Ziet o, vader en moeder
merkten later, dat ze al een Aron hadden.'
ZUN VADEB*S EVENBEELD.
„lieve jongen", zei de grootmoeder, je wordt
het levend beeld van je vader. Je hebt tje vaders'
oogen, z'n neus, en je vadert mond."
.,En of* zei Jantje trotsch, jk heb z'n broek
ook al aan".
VOOR EEN WINKELRUIT STAAT: NEEM
EEN KODAK MEE.
Agent tot een (hef, die een Kodak-fotogra fic-
toestel uit een winkelraam steelt: „Zoo deze keer
snap ik te."
Dief: „Verduiveld, waf mot je van me? Ik doe
toch alleen maar, wat ze in de etalage vragen?
KLEINE BIJZONDERHEDEN.
Er zijn vuurpijlen van 25 Kg. gewicht, die 10
KAL hoog in de lucht kunnen afgeschoten
worden.
In Engeland zijn twéé millioen meer vrou
wen dan mannen.
In 1921 waren in ons land bijna 20.000 ver
gunningen en 16000 verloven.
Voor den oorlog staakten er jaarlijks gemid
deld 800.000 arbeiders, terwijl dat aantal in
1919 klom tot twee en een half millioen.
Volgens professor Gerald Here zijn er in Ja
pan geen oude vrijsters.
In China werden reeds 5000 jaar geleden
bankbiljetten in circulatie gebracht
Vele moderne vrouwen in Engeland willen
geen trouwring dragen, omdat zij de trouw
ring als een symbool van dienstbaarheid be
schouwen.
In Th dringen ia een belasting op den bruid
schat ingevoerd.
Door verwarming zet ijzer uit door afkoe
ling krimpt het in. Als de zon even achter een
wolk verdwijnt, wórdt de hoogte van den Eif-
f el toren direct iets kleiner.
De kans, dat de eéne vingerafdruk absoluut
gelijk is aan een andere is slechts 1 op
64.000.000.000. ic
