Alitneci Kiens-
ilratiiiit- LaidtnvblaL
lit WILDE «JACtti
Woensdag 16 Augustus 1922.
65ste Jaargang. No. 7078.
Uitgeversi N.V. v.h. ÏKAPMAN Co, Scliiigen
FEUILLETON.
BinnenAancisch Nieuws.
SCHAEER
clfHlfr.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 «ur, worden Adver-
teutiön nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENINO No. 23330. INT. TELEF. no. 20
Prijs por 3 maanden f 1.05. Losse nummers O cont. ADVKHTKN-
TÏÖN van 1 tot 5 regels f 1.10, iodere regel moer 20 cent (howljsno.
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Tïtf pn Vaah rlo Paee 0611 ^ruditig beroep op uwe medowerking. Bekeert u
VJ H CU V OOr uc xrers. voordat het te laat is, gelijk wij ons enkele weken geleden
Wij rullen het P
^goerinBspronram.
Mr. R. J. H. Paty'n sciv -.an do N. R. ürt.:
Volgens een couroutenberh-* uce£t dezer dagen, in Zwit
serland een vergadering plaats gehad van de amtircvolu-
taonuaire Karperclub ter bespreking Yan de vraag, oi deze
zich kan vereonigen met het Regoeriugsprogram, door
Jhr. Kuys de Beerenbrouok voor do volgende vierjarige
periode ontworpen. Wat in die vergjaeriug voorviel
is vermoedelijk voor de toekomst van ons land vau het
groots ie belang.
Zijn de geruchten, döie in omloop zijn, juist dam de
flianu van zaken betreffende de Regoeriingsurisis de vol
gende. liet zittend Kabinet zal, in hoofdzaak onge
wijzigd, aan het bewind blijven, indien het er in slaagt
een program samen te stellen, waarvoor de steun is te
verkregen der drie rechtsche facties. Tot voo weimgo
dagen was men hot nog Piot gfchcel eens geworden. Met
name de invloedrijke leider dor antirevolutionmaircn, i.te
heer üolijn, stelt cischen ten aanzien van bezuiniging
tot zoodanig bedrag, dat zeer ingrijpende wijzigingen
in administratie en wetgeving noodig zouden worden, liy
wil daarbij niet met algemeen® toezeggingeu cn formules
genoegen nemen, doch vooraf een vpst nccoord tot stand
gebracht zien ten opzichte van maatregelen, die im een
niet te ver verwijderde toekomst het evenwicht van het
budget waarborgen.
Deze geruchten staken een harl onder den riem aan
hen, die de laatste jaren met stijgende bezorgdheid de
algehoela ontieddoripg van onze publieke finanoi&n gade
sloegen en mei pijnlijke verbazing comstateerden, dat
noch onze leidende staatslieden, noen het groote publiek
er zich 'veel van schenen aan te trekken, dat ons land
in linamUati en oeconoroisch opzicht in snei tempo
achteruitgaat ln enkele jaren tbds zijn wij aan üeq
ranü van den a^'ond geuraeat: het ó'iaaisbujakroet, moi
zijn vernietigende werking voor de algemecme volkswel
vaart, gaapt ons tegen. Wordt thans inderdaad eem ener
gieke poging aangewend om alsnog die ramp te voorkomen,
uan is uit wei hel heugeiykslo feit, dat zich iu lang
heeft voorgedaan.
iuen aan zich afvragen, oi het Kabinet-Ruys do meest
aangewezen Regeerinfi is om hel zware stuk werk, aai
te doen valt, op zich te nemen, liet lijdt m.i. geen twijfel,
aal gliccn een rechtsch Aaoinet kan optreden. Voor ecu
nationaal Kabinet, samengesteld uit de beste mannen
van alle partijen, die zich de redding 'van het lanu icn
doel willen BLeiien, moge onder do huidige ernstige om-
üiaudigbcxien theoieiiscn iels ie zeggen valieu, door de
kracht dei- traditie zal practisch alléén kunnen slagen
een iiegeoriiig. die pariemeulair zoo slerk mogetijk saai
en voor haar nervorming>progam kan ekenem op een vast
aaneengesloten meerderticid, welke ziich hare vcraiit-
woordeiijkhedd bewust is. Daarmede» is echter nog niel
gezegd, dat dezelfde mannen, dje het zoover hebben
Jalen komen ais het 'gekomen is, nu oo*k do meest ge-
sciiikte personen zijn te achten om den wagen weer
in het spoor te brengen-
Jilijft ^ïet zittend Kabinet aan, dan wacht ons een
parlementaire episode, die zeker niet 'alledaagseh is.
De Regeering zal tegenover de VolksvertegcuwoordMng
ongeveer het volgende moeten komen verklaren: „rco
ca vim us. Nostca culpe, nestra maxima culpa. Nog een of
twee jaren van een beleid als door ons gevoerd cp, er
is geen redden qjeer aan- Gij, geachte a toe vaardigden, tot
welke partij gij ook moogt beboeren, hebt ons wel is
waar niets te verwijten, want gij hebt niet anders gedaan
dan ons in steeds sneller tempo in de verkeerde richting
voortdrijven: maar dat neemt niet weg, dat "wij allen
te zamen het land in een bijna wanhopige toestand
hebben gebracht Wjj zien dit nu m en zullen ©ba eer
lijke poging doen ora van de dwalingen onzes geineen-
schappelyken weegs terug te komen. Daarvoor aocn wij
bekeerd hébben. Wij zullen het mes in het levendé
vleesch moeten zetten en gij zult een geheélé réóks
pijnlijke operaties hebben to ondergaan; maar er helpt
geen lievcmocder aan: het is er op of er onder.''
Al zal de Troonrede van September dit alles wel Jn
ceni$jzins andere termen verkondigen, in het wezen
der zaak zal de inhoud daarop toch moeten neerkomen.
De gewijzigde omstandigheden zullen de schuld krijgen.
Het Kabinet kan zich daarmede echter van hare verant
woordelijkheid voor don huldigen stand van zaken jiiel
Afmahfiö. Sfea m©g van deu kapitein van t&ar 'prM$
eischen, dat hij de branding gewaar wordt vóórdat hij or
mot ziju schip middkm inzit Dit geldt zeker in het ge
geven geval. In financieel© en oeconomische kringen wist
men reeds een paar jaren, dat do koers, waarin gestuund
werd, op een ramp moest uitloopen. Waarom was zich
1 daarvan dan niet bewust de regeering, die beter dan wie
'ook in staat was uit to cjjfören, welke ondragelijke
lasten het complex van de door baar voorn telde maatre
gelen allengs op de schatkist logdo?
Wij krijgen dus dozen eigenanrdigen toestand, dat
de Reoeering om haar nieuwe program, n-l. een in
grijpend bezuinigingsplan, «Hniieraebik tc maken tot
scherpe kritiek van haar eigen tot dusver gevolgd
beleid zal moeten overgaan. Heeft zij daartoe den moed,
zooveel te beter. Hét zou van karakter getuigen, indien
zij zich tot een eerozaak rakende te herctclién, wat
onder hare leiding in het honderd is geloopetn- Men
vraagt zich echter met eenige zorg af, of men door aan
te nemen, dat zij zich aldus in het bootckleod zal steken,
nog blijft binnen hetgeen, in ons parlementair leven
feitelijk mogelijk is te achten. Het gevaar is groot, dat het
Kabinet bezwijkt Voor de verleiding om, len einde zich
zeltve schoon te wasschen. de zaken minder zwart voor te
stellen dan rij in werkelijkheid zijn. Geschiedt dit, dan
komt er \au een bezuiniging op voldoende schaal niets
naar het Amerlkaaaseh door ZANE ÖRBY,
Bewerkt door W. J. A. ROLDANUS Ir.
16.
Later verliet zij haar kamer, om te zien of het oogen-
blik geschikt was voor haar plan Om een pak voorraden
voor den pikeur tc maken. Haar tante was bezig in de
keuken en Bostil nog niet thuis. Lucy mam de gedegen
heid te baat om een pak klaar te maken en dat naar
haar kamer te brengen. Zij dééd het met groot genoegen.
Zij dacht terug aan het magere geacht van den pikeur.
En dat deed haar weer denken aan zijn haveLooze
kloeren. Waarom ook niet wat kleeren meenemen? Bostil
haa een kamer vol kleeren voor üjn mannen- Onmid
dellijk ging zij naar die kamer en zocht daar handig
en vlug ©en gehecle uitrusting uit, tot een kam en
scheermes toe. Dat alles droeg zij vlug naar haar kajper,
waar zij er nog oen stuk glas van een gebroken spiegel,
oen handdoek en zeep bijvoegde. Eu daarvan maakte
oen tweede pak.
Bostil kwam niet thuis voor het avondeten, waarover
j.ucya tante zich erg boos maakte. Zij aten samen en
door het wachten werd 'het vrij laat eer zij de tafel'
gingen opruimen. Gebruik makend van den bolderén
avond, bracht zij beide pakken naar het salie veld en
logde ze naast het pad neer.
„Ik hoop maar. dat er geen coyote langs komt,'' zieide
zij. Die mogelijkheid maakte haar eenter niet zoo
ongerust als de gedachte, hoe zij die pakken op Sage
King moest krfigen. Hoe ter wereld zou Zij dat ooit
kunnen doen?
Zij haastte zich haar huls Jterug, waarbij zij zooveel
mogclfjk in do schaduw der katoenboomen bleef, want
zij zou niet weten, wal zij zou moeten zeggen, als zij
haar vader tegengekomen was, ook al was hg in een
goed humeu.-. üro: pemerk/kwam zij in de zitkamer. De
lampen werden aangestoken qa een groot houtblok
knetterde in don haard. Zij zat te lezen, toen Bostil
binnenkwam.
fit
,Allo, Lucy,"
hij.
Hjj zag er moe uit en Lucy wist, dat hit gedronken
had, omdat hij haar, als hjj dat gedaan hal nooit een
zoen gat De vreemde, donkere schaduw log nog op
zijn gelaat, dat echter bij het aten van haar wat op-
helderde.
„Parlan. heelt me vorteid, dat je den King prachtig
getraind hebt beter dan Van hét ln deö laatston tijd
Rodaan hoeft," zcido BosöL „Maai zeg hem niet, dat ik'
het jon oververteld héb."
Dat WBB een prachtige Wttttóng van Farlana. „Kom
«des, dat kan tia waal gjn^'egstfeateesde aij. Ju en
.Mijne handen waren absoluut
opengebarsten"
Vferken ln den hiinieb herstellen
hon een outo....zulke uer+je* veroor.
taken ruwe handen en brengen &tcf
en vuil ln cV? huid
UFtBDOr-ZEEP rein# de huid volkoran
en brengt in de porten een wefciodigo
antveri^die veracht en beschermt
UPEDUCDT HEAUH SOAP
et uacJ» 2Q5P tv
terecht Want alléén indien aan het volk do oogen
worden geopend voor den noodtoestand, waarin bet La lid
verkeert, zal het bereid zijn de offers te brengen, zoiidém
welke borstel van het financieel evenwicht ondoenlijk is.
Uit dezen hoofde ware het verkieselijk geweest, dat
een formateur ware aangewezen, die vrijer tegènovéjp
het verleden staal dan Jhr. Ruys de Beerenbrouck c.s. Nu
'do opdraclit aan den tegenwoordigen prémier eenmaal
I heeft plaats gehad, is het in 's Lands belang misschien
hot buste-, dnt hij slaagt Mislukking vau zijn pogingen zou
waarschijnlijk wrijving tusachon de fracties der rechter*-
zijde in het leven roopen, terwijl bij do tegenwoordigé
samea'tteiiijig van de Tweede Kamer een hecht aau-
eengosloteii rechtsche meerderheid de eerste voorwaar»dó
is voor het verwezenlijken van een bezuiaigingsprügram.
Wat hiervan zij, hoofdzaak is .niet, wie achLer de
xMinisterstafc] zullen plaats nemen, doch wal do man
nen ,dje daar ziiting rullen hebbqia, tot stand brengen.
In dit opzicht zou, els het juist mócht blij ken, hoop
gevend zgn h©t bericlït, dal men ouderhandelt met ovor
een v^ge bezuixugingaleuze in het algemeen doch ovér
een NoJfdig en Ixioijzonderheden uitgewerkt program
ton aanzien van de- maatregelqm noodig om tot krachtige
inperking van uitgaven te geraken. Want te ohtkehhoh
vtilf niet, dftl het verbazend moeilijk zjl zgu op do
Staetubegrootiog de 130 h 150 mlilioen te schrappen, die
daarop thans te veel voorkomen-
Wie de begrooting vóór zich neemt, "komt aan
stonds tot do tdoiaom, dat men er niet kan komen, door
ieder hoofdstuk 20 25 pet. \e verlagen. Er zijn
uitgaven, we maan niet getornd kuja morden- Zoo moeten,
om Bleekte (Són zeer belangrijke categorie te noemén,
de rento en de aflossingen der Staatsschuld, waartoe
de Staat tegenover zijn cixxILlooren verplicht is, worden
opgebracht, hoe bezwaarlijk dit ook moge vallen. Even-
kon worden afgedongen op jgeslotcta contracten voor
publieke werken, die in uitvoering zijn. Onze zeeweringen
en dijken moeten in gocdeta staat blijven verkeereOj
willen wij niet gevaar loopen te verdrinken- Sommige uit
gaven van betevkenis, bijv. do juist verhoogde vcigoedïnn
voor de Kamerloden, zijn ln de Grondwet vastgelegd
en kunnen taict bij de wet wonden verminderd. Er vallen
dus een groot aantal 'posten dter begrooting af, die voor
verlaging met vatbaar zijn. Hieruit volgt, aat op de
overige posten moet worden bezuinigd in veel belang
rijker mate da n het 'totaal der uitgaven noodig is. Het
behoeft geen betoog, dat dit gemakkelijker gezegd dan
gedaan is. Voor een goed deel is onze Staats begroeting
slechts het in cijfer gebrachte beeld van onze wetgeving
en er zal dus een zeer omvangrijke wetgevende arbéid
noodig zijn. wil men bot eindcijfer der Staotsbegrooling
in voldoende mate en dan vermoedelijk jiog slechts in
oen reeks mn jaren omlaag brengen.
Daarbij m\ een ware hokatombo moeten worden aan
gelicht onder de lievelingsdenkboekien der verschil
lende politieke partijen. Gelukkig ziet men tegenwoordig
ook ter rechterzijde in, dat onfl volk de geldende onder
wijswet eenvoudig ,niet kan botaleg; maar wie durft
zich riffen met' do hoop, dat de driei fracties bet
daarom gemakkelijk eenB zullen worden over eenig nieuw
stelsel, dat wèi binnen de perken van öhzo flnahliëele
draagkracht blijft?
De legerwot van Minister Van Dijk moge betrek
kelijk niet duur zijn in verhouding tot het. aantal
geoefende manschappen, die zij oplevert, in absoluut
cijfer zijn de kosten hoog on zij dwingt tot een ver
dere aanschaffing van geschut en ammunitie, waar
van de zeker zeer aanmerkelijke kosten nog niet, bo-
kend zijn; zal 't Kabinet-ltuya er toe kunnen beslui
ten binnen enkele jaren met 'n derde logerwet voor
don dag te komen? De buitensporig uitgezette uit-
gavon voor het Hoofdstuk Arbeid zullen het stellig
medo moeten ontgelden; maar gesteld als Minister
1'ui'lnne zijn allebei een beelje boos op Van."
..Lig boos," bromde Bostil.
„En boven liem hoe kan Barlam© weten ,dat ik acn
King goed getraind heb?''
„O, iedej- tiaar op ©ca 'paard spreekt voor Farlane,
zo'oals Holley altijd zegt.... Lucy, jij gaat voorloopig
iederen dog met den Kin« uit. Jij moet hem rijden, maar
kijk goed uit, Jool Grefxh was vandaag in het dorp. Hij
sloop me na, toen hij me zag. Hij heeft wat in zijn La
Lucy wilde niet liegen en zij wist niet, wat zij zeggen
moest. Kort daarna zetde Bostil haar' goeden nacht,
Lucy probeerde verder te lezen, maar baar gedachten
gingen steeds terug naar het avontuur vain dien dag.
Den volgenden ochtend kostte het haar moeite haar
ongeduld te bedwingen, maar het geluk begunstigde
haar. Bostil was nergens te zien en Farlam© had nog
maaT juist éVen den tijd om Sage jgiug te zadelen^
Lucy reed het salieveld in, vrij zeker, dat niemand op
haar lette.
Zij had de pakken naast het 'dichtste struikgewas
langs het pod verborgen; en toen ezeif daarachter halt
hiela ,was zij niet bang van uit den corral gezien, te
worden. Het lichtste pak kon Zij makkelijk op het zadel
binden, maar mot hef Zwaarste had zij groote moeite.
Zij besloot het voor zich uit te houden. Dichtbij lag een
groote steen, met behulp waarvan zij" opsteeg. Wonder
boven wonder gedroeg Sage King zich goed.
Dan reed ?ij weer verder, waarbij zij aen King ver
schillende gangen liet aanjnemen om te probeereh bij
welken zij met pek het hiakkeiijkst zou "kunnen dragen-
Het lastige was, dat Sage King geen langzame gang had,
zelfe slappend ging hij nog snel. E<n Lucy was verplicht
hem in die gang te houden. Zij wilde snel vooruit
komen, ijiaar daar was geen quaestie van. Zij probeerde
niet maar de rotsen te kijken, omdöt znj! zoo var weg
waren.
Hoe /ou /"ij den pikeu- vinden? Het flitste door haar
hoen, dat zij hem dood zou kunnen vimden, en dat
scheen vreeselijk. Maar haar gezond verstand zeide haar,
dat zij hem levend en beter vinden zou. Het pak was
moeilijk vast te houden en Sege King weid zenuwachtig
door dat eentonige stappen- De uren sleepten zich voort
De zon werd heet Het was bij'na middag, toen zij bij
het punt kwam, waar zij links al moest slaan. Daarna
wera, nu do afstand aanmerkelijk kleiner werd, de
tocht minder vervelend.
Eindelijk kwam zij' 'bij de zone der hooge rotsen; zij
vond ze anders; hoe, zou ze zelf niet hebben kunnen
zeggen. Ten slotte zag zy de met groen omzoomde
aanslibbing en de enkele ceders. Dajn toekenden twee
paarden ach rood en zwart legen do salie at Het zien
daarvan gaf Lucy een rilling. Zij reed verder, ongedul
dig nu, maar ontroerd door hef'vreemde van baan avon
tuur.
Yóói 41 tg da «desa kwam, zag z$ een mam
deed enkele langzame étappen uil de schaduw. Zijn rug
was gebogen. Lucy herkende den pikeur en in haar
blijdschap hem weer "op den heen ie zien, gif zij een
schreeuw. Toen Sega King bij de plek kwam, waar by
stemd, liet zij het pa»i op den grond vallen.
„Dat was een heel karweitje," riep zij.
De .pikeur keek naar haar op met "oogen, die vuriger,
minder starend schenen dan zij zich herinnerde. „lf bent
gekomen?" zeide hij. begen al bang te worden dat./
„Natuurlijk ben ik gekomen-.- Bent u beter..... en
niet ernstig gekwetst?" zéide zij ernstig. „Ik ik beu
zoo blij."
„Ik heb een vreeseiïjke pijn in mijn rug, dat is alles/'
Lucy zag onmiddel^k dat hij na den eensten blik op
haar cén en al bog was voor Sage King- Zy Tachteg
Zoo echt voor een pikeur. Zy keek naarhem, wetend,
dat "hij dadelijk beseffen ZOU wat voor een paard zij
bereed. Zij liet zich. vlug van het 'paard glijden, wierp)
den teugel erover heen, maakte vlug het 'tweede pal-
los en legde het op 'den grond.
Mot langzame, moeilijke stappen, én gebogen rug ging
do pikeur naar Sage King toe, legde een magere sterke
bruine liand op hem en betastte hem, als wiüdo hy zióh
vergewissen, dat hij echt was. Dan floot hij .zacht Toen
hij zich tot Lucy wendde, schitterden zijn oogon.
„Het is Sage King, Bostil's lievelingspaard,' zeide
Lucy.
Sage KfngMaar ze*er noon een wild paaru
geweest?"
„Neen
„Een prachtdier. En natuurlijk kau rij 'hard Ioopsa?'
In die laatste woorden klonk jaloezie.
Lucy lachte. „Hard loopen'Do King is Bostil's
lievelingspaard. Hij slaat ieder paard in de boventanden/'
„Maar ik wed mot u, dat Wildfire hom kun slaan"
antwoordde de pikeur mei eon donkeren blik.
„Top!" riep Lucy brutaal.
Dan keken de pikeur en het jonge meisje elkaar
ernstiger aan. Hij glimlachte op een manier, die
zijn gezicht veranderde en de harde trekken ver
zachtte.
„Ik denk, dat ik zal moeten kruipen", zeide hft
spijtig. Maar misse' icn kan ik over een paar da
gen rijden als u terug wilt komen 1"
Zijn woorden brac.men Lucy Gp de gedachto, dat
zij naar alle waarschijnlijkheid na vandaag den pi
keur nooit meer terug zou zien. Zelfs als hij naar
den Ford ging wat zeer onwaarschijnlijk was, zou
hij daar niet lang blijven. Zij voelde een ongewone
verlegenheid.
„Ik ik heb een paar dingen voor u meege
bracht", zeide zij, op het grootste pak wftzend.
„Eeten bedoelt u!
^Dat wajs anders alles, wal Ik gevraagd KeÖ," aejöe
bil I
Aalberse kwijt zich dapper van zijne nieuwe taak
als bezuiniger, zal hij dan bij zijn geestverwanten
den noodigen steun vinden voor de offers, die het
Landsbelang van de arbeiders eischt? Zonder een
korting op de tractementen van ambtenaren en on
derwijzers, hetzij in den vorm van wederinvoering
van de pensioensbijdrage, hetzij in dien van een
speciale crisisheffing, zal men er niet komen; maar
ia vooral ook ln verband met de houding der Regee
ring bij de laatste herziening van de Pensioenwet
ten, aan te nemen dat een voorstel in dien geest
vlotweg zal worden geratificeerd?
Het is waarlijk geen overbodige weelde voor het
kabinet om er zich vooraf van te vergewissen, dat
hot bij zijn nieuwe program ook inderdaad op de,
medewerking der meerderheid kan rekenen. Deed
men dit niet, dan zou vermoedelijk reeds het eerste
ingrijpende wetsontwerp als oen knuppel in het
hoenderhok werken en liep het, naarmate men ver-
dor kwam, zekor spaak.
Zal do regoering slagen bij den nieuwen koers,
dien zij nu blijkbaar wenscht uit te gaan? Men kan
het van harte hopen en toch bezorgd zijn, wanneer
men zich rekenschap geeft van do moeilijkheden,
dio to overwinnen vallen. Een bedenkelijk riemeDt
in den toostand is ,dat bij de Jongste verkiezingen
weliswaar door alle partijen over de noodzakelijk
heid van bezuiniging is gesproken, doch dat slechts
onkelo Kamercandidaien zeer enkele van rechts
on zeer enkele van links genoeg karakter heb
ben betoond om ronduit aan de kiezers te verkon-
digon, dat men zich zware offers zal moeten ge
troosten. Hot staat te vreezen, dat de natie hierop
nog geenszins is voorbereid. Laten al degenen, dio
zich bewust zijn van het gevaar, waarin ons land
verkeert, doen wat, in hun macht is om tusschen
het huidige oogenblik en dat, waarop in de Kamer
de begrootings-debatten zullen worden gehouden,
ons volk met feiten en cijfers van den ernst van
den toestand te doordringen. Aangezien de regeering
in de eerste plaats op haar politieke geostverwanten
moot kunnen steunon, heeft in het bijzonder de
rechtsche pers in dit opzicht een roeping te vervul
len. Ons volk is verstandig genoeg om te beseffen,
dat bij voortgaande verarming der natie speciaal
ook de arbeiders en de kleine burgerij hun welvaart
zullen inboeten, en dat misschien een gezond fin^n-
cieol beleid op den duur een zeer wezenlijk belang
is van de minst gegoeden. Maar het groote publiek
hoeft om den financieelen toestand van het land to
begrijpen, andere voorlichting noodig dan die, wel
ke in de latere jaren aan de arbeiders werd ver
strekt. Er is dringend behoefte aan werkelijk zaak
kundige on tevens populair geschreven artikelen in
de bladen, dio de talrijkste groepen van onze bevol
king bereiken.
In afwachting van de dingen, die komen zullen,
kan men zich voorloopig stechts verheugen in het
feit,, dat bij do formatie van het kabinet de finan-
cioolo quaestio blijkbaar al het andere beheerscht.
Alléén langs dien weg kunnen wij misschien nog
uit het moeras geraken. Mogen regeering en volks
vertegenwoordiging de wijsheid deelachtig worden,
dio noodig is om ons Vaderland voor verdere inzin
king te behoeden.
BETROUWBAARHEIDSRIT.
Zondag 11. had de botrouwbaarheidsrit plaats, uit
geschreven door den heer Broer te Schagerbrug.
Deze rit begon onder een fijne motregen die nu en
dan zelfs ontaarde in een plasregen en den gehee-
„Ja, m&ar ik ik dacht Lucy voelde zich hoe
langer ^ïoe verlegener worden. Stel, dat die vreemde
pikeur zich beleedigd voelde. „Uw kleeren waren zoo
gescheurdEn geen wonder, aat u afgeworpen hemt...
met die schoenen. En daarom dacht Ik, dat
„U dachi, dat ik kleeren even hard noodig had alö
elen^' zride hij bitter. ^^Natuurlijk."
Zijn buk, moer dan zyn toon, deed Lucy pijn; onwil
lekeurig raakte zij sajn ann aan. „U zult toch niel
weigeren ze aan te nemen. Als het u blieft, doe. dat niet'
By haar aanraking kwam eon blos op zyn gezicht „Zo
aannemen? Natuurlijk f7'
Hij -trachtte het pak op te rapen, maar daar het
bukken hem blijkbaar veel pijn deed, hield Lucy hem
tegen.
„Maar u hebt nog niet ontbeten," protesteerde ay.
„Waarom niet eten voor 'jj dat 'pak 'open maakt f'
„Ik heb geen honger.... Maar misschien aai ik een
stukje eten, als ik me wat gekleed heb." Hy 'begon weg
te loopen, maar keerde zich weer om. „Miss Bostü,
bont u zoo goed geweest voor lederen zwervenden pikeur,
dien „u toevallig tegenkwam?"
„Goedl" riep zij blozend uit, terwijl zij haar blik
voor den zijne neersloeg. „Onzin!.... En bovendion,
u bent de eerste zwervende pikeur, dien ik zoo aan
getroffen heb".
„Nou, u bent goed", antwoordde hij aangedaan.
Dan liep hij met langzame, stijve stappen weg en
verdween achter de wilgon in hot kleine gat.
Lucy maakte het touw aan liaar zadel los en
bond Sage King daaraan vast op het beste gras-
plekjo, dat zij vinden kon. Dan maakte zij hot pak
met levensmiddelen open, intusschen bedenkend,
dat zij hier niet laDg moest toeven.
„Maar op den King zal ik als do wind terug kun
nen rijden", zeide zij tot zichzelf.
Het pak bevatte gedroogde vruchten en vlecsch
en brood, allemaal levensmiddelen dus, die aan
bederf onderhevig waren en er gedurende den lan
gen rit niet beter op geworden waren.. Zij legde dit
alles neer in de schaduw van een ceder. Kookgerei
had zij maar weinig twee pannen on een klein
potje. Zij zocht wat hout bij elkaar en stapelde dat
op voor een vuur, zoodat de pikeur het, zoodra als
hij kon, aan kon steken. Hij bleef lang weg, vond zij.
Lucy wachtte, maar nog steeds kwam hij niet terug.
Eindolijk dacht zij aan den rooden hengst en zij
liep naar de aanslibbing em naar hem t© kijken. Hij
was aan het grazen. Een groot gedeelte van het stof
en hot vuil was nu van zijn robe weg. Toen hij haar
zag, lichtte hij zijn kop op en hinnikte. Hoe wild
zag hij eruit! En zijn gehinnik was schel, helder on
krachtig. De beide andere paarden beantwoordden
het. Lucy ging dichter naar Wildfire toe. Zft word
nu betooverd.
i ,j Wordt vervolgd,
