ROMMELKRÜID.
DE JONGENS TM DEN MOLEN
cognac, dio hij haast niet kon koopen, omdat
ze zoo duur was.
We waren Kleef genaderd en Herr Schaffner
opende de portieren. Wij zochten onze zitplaat
sen weer op en poogden te slapen, wat niet al
te best lukte.
Te middernacht kwamen we in Keulen aan.
Ongeveer een uur oponthoud. We konden
ons dus wat vertreden op het perron en een
fleschje eau de cologne koopem,. waarmee
druk gevent werd.
En wie zou nu Keulen 'aandoen, zonder een
fleschje van het wereldberoemde reukwater
te koopen!
Na Keulen hebben we zoo goed en zoo kwaad
het ging een „tukkie" gedaan. Maar niet lang,
want de trein stoomde met ontzettend ge
weld door het leisteengebergte voort in de
richting van Wïesbaden.
Tegen den morgen genoten we van het schoo-
ne uitzicht op den Rijn aan den rechterkant en
tegen de bergen links. De verdere reis verliep
heel kalm. Het uitzicht bleef mooi, maar in
teresseerde niet bijzonder meer; we waren
langzamerhand wat moe geworden en hangerig
Te WurtzJjurg werd de „Speisewagen" weer
aangehaakt, zoodat We in Beieren weer wat
opkikkerden na een stevigen maaltijd.
De trein snorde voort door het schoone
Beieren en ratelde eindelijk van de hoogvlakte
naar de DonauvalleL Tegen een uur of drie
bereikten we Passau. Weer „Zollrevision". De
Oostenrljksche douane maakte het zich heel ge
makkelijk. Naar onze bagage werd bijna niet
omgezien. Met onze Hollandsche guldens kwa
men. we nog even in de knel. We hadden te veel
geld bij ons en moesten wachten. Maar de Hol
landers hebben een streepje voor bij de Oosten
rijkers en al spoedig kregen we een wenk maar
door te loopen Zoo liep ook dat weer goed af.
Spoedig *n tientje ingewisseld voor kronen en
kaartjes gekocht. En daar zaten we weer. We
ontvingen ruim 190.000 kronen voor ons briefje
van f 10. De reis van Passau naar Linz kostte
maar eenige dubbeltjes. We hadden dus al
heel wat kronen op zak. De overgebleven mar
ken kwam in een aparte af deeling van de por
tefeuille om op de terugreis verdere diensten
te doen.
Tot Passau waren we vrij nauwkeurig op tijd
gebleven. De trein had weinig vertraging. Maar
op Oostenrijksch gebied veranderde dit ter
stond. Een paar uur over den gezetten tijd be
reikten we Linz, waar we een paar dagen zou
den vertoeven.
- Doodmoe zochten we al spoedig na ons
eerst eens flink gewasschen en' wat gegeten te
hebben de slaapkamers op. En weldra slie
pen we in, droomende van het verre vreemde
land, waar we nu waren, en waarvan we ons
zooveel voorstelden.
Flink uitgerust verschenen we den volgenden
morgen aar het ontbijt. Het leven in het oude
rijk der Habsburgers nam een aanvang. Doch
hierover de volgende week meer. M.
TmJc is Imker, hij woont in üpendam.
Joris is Jutter, hij zit naast Jan in de tram.
Kobus is Koster, hij is *t eerst in de Kerk.
Lodewijk is Lui, hij is liefst niet aan *t werk.
Maarten is Melkboer, hij verkoopt de Melk
rauw,
Nelis is Negociant, hij woont in
Noordse 1 erwou.
Otto is de oudste zoon van Oom Tom,
Piet is Portier, Pas maar op! Hij is lang nï<.£
Iot;«
Rudolf is» Rechter en Ritus is boer,
Simon is Schilder, nu Schrabt hij de vloer.
Teun is Tuinier, hij werkt in zijn Tuin,
Ulrich is Jit, hij vangt een Uil in het duin.
Volkert Visscher, aij Vaart langs den kant.
Willem is Winkelier, hij woont in het
Weztland
IJsbrand is een Ijverig smid, hij smeedt het
IJzer heet.
Zeger is ZegsmaD. van veel meer, dan hij
Vervolg.
Een week was voorbijgegaan. En penning
meester Willem van Rijn maakte zich klan,
om de dubbeltjes vorr den voetbal van F'jo
medeleden in ontvangst te nemen. Hij had een
schoolschrift van 5 cent gekocht in een klein
CEMENT ALS BRANDBLUSCHMIDDEL.
Bij den brand van een pakhuis en een daar
naast gelegen houtopslagplaats in Seneca (N.
Amerika) is voor het eerst gebruik gemaakt
van cement om den brand te stuiten en met
zeer verrassend succes. Groote massa's hout
hadden reeds vuur gevat, toen men op het idee
kwam om de bedreigde houtstapels te bestrooi
en met cement waarvan groote hoeveelheden
vlak bij beschikbaar waren. Door het water
van de spuiten pakte het cement samen tot
kleine stukjes, die beletten, dat zuurstof bij het
hout kon komen, zoodat geen nieuw hout meer
vuur kon vatten. Het cement, dat op het-bran
dende hout terecht kwam belette het wegvlie
gen van vonken en brandends stukjes, terwijl
het vuur eronder gesmoord werd. Bij dien
brand werd ook van cement gebruik gemaakt
voor het blussehen van olie, waarvan ongeveer
anderhalve kubieke meter in een tank in vlam
was geraakt en die tot overmaat van ramp
overal heen spatte, omdat uit het pakhuis al
lerlei blikken in dien tank vielen, die dan
uit elkaar sprongen en dé brandende olie over
al heen verspreidden. Men wierp eenige zakken
droge cement in het reservoir met. de vlammen
de olie. De zakken verbrandden natuurlijk
oogenblikkelijk, maar de fijn poedervormige
cement werd daarna over de opperv lakte heen
gestoven, waardoor weer door afsnijding van
de zuurstof het vuur geblusekt werd.
Het rapport OTcr dien brand constateert met
nadruk, dat zonder gebruik van het cement de
houtvoorraad geheel verloren geweest zou zijn.
Het feit is belangrijk genoeg om onderzoekin
gen uit te lokken en bij gelegenheid de iue-
p&ssing ook bij ons eens te probeeren. Hdbl.
KLEINE ARTIKELEN UIT STAAL.
De Amerikaan scho tarief commissie, die be
zig is de gegevens te verzamelen voor een nog
hoogeren tolmuur rondom de Vereenigde Sta
ten, dan nu reeds bestaat, geeft een aantal cij
fers, die doen zien, dat de kleinere artikelen
uit staal toch nog van groot belang zijn. De
grootere artikelen zijn rails, balken, scheeps-
platen, etc. Als1 eerste klein artikel kunnen we
noemen de „eeiton tie" een -stalen band, die ge
bruikt wordt Yoor het bijeenhouden van de ba
len ruwe katoen. Deze banden zijn bijna een
millimeter dik, 22 c.M. breed en bijna 550 c.M.
iang en worden in bundels van 45 eng. ponden
(ruim 20 Kg.) verhandeld. Amerika produceert
jaarlijks tusschen twee a drie millioén bun
dels, terwijl ongeveer de helft daarvan door
Engeland en Duitschl&nd geleverd kan worden.
Dat groote hoeveelheden van dit artikel noodig
zijn, volgt reeds uit den Amerikaanzchen ka-
•winkeltje. waar een oud vrouwtje m woonde,
en in dat schoolschrift had hij op de 3ers»n
bladzijde met vette letters geschreven: Kas
boek van de voet bal vereeniging „V W.'\
Op de volgende bladzijde stond: „Inkomsten"
en dan kwamen de namen van a Je jongens,
die lid waren. Boven die namen had hij weer
geschreven: „Contributie", Een aantal bladzij
den verder stond te lezen: ..Uitgaven'.
Hoe Willem dat zoo netjes in eikaar gezet
had? Dat ral ik je vertel»"»:: Zijn vader had
hem gezegd hoe hij dden moest. Boer van Rijn
had schik in de voetbalclub van z'n zoon en
z'n vrienden en^daarom hielp h j de jongens
ook waar hij kon.
„En, penningmeester, hoe staat 't met t geld
voor de bal?" vroeg hij, toen Willem thuis
kwam met het schrift onder den arm.
„Och, vadei**, _zei Willem en hij keek niet
erg vroolijk, „nog maar zes jongens hebben
betaald, zes van de één-en-twintig"!
„Dat valt nïel mee, hè?" antwoordde boer
van Rijn, terwijl hij Willem op zijn schouder
klopte, en vervolgens lachend de deur uitging.
Nee, dat viel Willem heelemaal niet mee.
Hij was 's middags met Henk Nieuwenhuizen
op stap gegaan. Jan, Henk en hijzelf hadden
betaald, Maar toen ze hun andere schoolkame
raden aanklampten, hadden de meesten heele
maal niet meer om de voetbalclub gedacht en
daardoor hadden ze natuurlijk ook geen geld
toenoogst, die op zijn hoogst 13.000.000 balen
heeft bedragen, terwijl elke baal vele banden
vereischt.
Wat wij in het algemeen aanduiden met kip
pengaas is een belangrijk artikel, dat in 1919
in meer dan 300.000.000 Kg. afgeleverd werd.
Het eigenlijke gaas, dat bruikbaar is voor ze
ven,, het afweren van insecten, en dat ook uit
andere metalen gemaakt wordt, bereikt in
Amerika nog een jaarlijksche productie van
26:000.000 Kg.
Ook de wielen voor locomotieven en wagons
behooren tot de kleinere artikelen. Zij zijn
in vele gevallen gemaakt uit een gegoten cen
traal stuk met een band, die eromheen ge
krompen wordt, maar worden ook gewalst of-
gesmeed. Van de gegoten soort wordt paarlijks
ongeveer 3.000.000 stuks gemaakt en in totaal
in 1919 meer dan 100 millioen Kg. Van kettin
gen van diversen aard wordt niét de hoeveel
heid opgegeven, maar alleen de waarde, die
geraamd wordt op 10 millioen dollar per jaar.
Hieronder zijn dan begrepen zoowel de zware
kettingen voor Kranen en schepen, als die voor
rijwielen, etc.
Aan bouten, schroeven, klinknagels en derge
lijke artikelen wordt voor meer dan 20 millioen
dollar gefabriceerd, terwijl het bouwbedrijf nog
een grooter bedrag aan stalen en ijzeren kleine
artikelen verlangt.
Aan «ileine spijkertjes van allerlei aard werd
vf MT meer dan 10 millioen dollar gemaakt en
wol ongeveer GO millioen Kg. Hoefijzers hebben
een geschatte waarde van 9 millioen dollar,
Als bijzonder klein artikel wordt nog vermeld
stalen krullen, die gebruikt worden voor het
schuren van hout eu waarvan Amerika jaar
lijks van 500.000 tot 750.000 Kg. maakt en ver
bruikt.
Aan baleinen voor parapluis en parasols wordt
jaarlijks bijDa 2 millioen. dollar besteed en aan
gespen, baken, etc. voor klecding en schoeisel
meer dan G millioen dollar. Stalen broekknoo-
pen bereikten verleden jaar 500.000 gros ter
waarde van 300.G00 dollar. Ook spelden worden
nog wel van staal gemaakt en wel 1.800.000 pak
ken van 3360 stuks, terwijl er ruim 9 millioen
gros haarspelden geproduceerd werden en
4.700.000 gros stalen veiligheidsspelden. De pro
ductie van stalen pennen wordt er geraamd op
2.500.000 gros. ter waarde van 1.700.000 dollar.
De aangegeven lijst is natuurlijk lang niet
compleet, daai allerlei artikelen, zooals schuur-
hagel, schroevon, zadelmakerswaar, etc. niet
nader opgegeven zijn. De bedoeling was dan
ook alleen een indjruk te geven van het belang
van menig artikel, waar men anders geen aan
dacht aan wijdt.
WAT KOSTTE DE OORLOG?
Volgens een Londensche statistiek kost de
Volkenbond 1 millioen pond per jaar, terwijl de
oorlog 50 milliard pond kostte en meer dan 30
millioen gesneuvelden en invaliden.
bij zich. En ook troffen ze veel jongens niet
thuis. Nico Rigter. Wout Vet en Jan Robbers
hadden hun dubbeltje geofferd. Dat was dus bij
elkaar zestig cent!
„Denk er om!" had Willem tegen de niet be
talers gezegd. ..dat je dan de volgende week
dubbel moet betalen!"
Maar Gerrit de Jong, het zoontje van een ar
me weduwe, had toen geantwoord: „Hoe moet
ik vier weken achter elkaar aan een dubbel
tje komen? Een maal, dat zou nog gaan, »naar
vier dubbeltjes.! pie kan moeder nooï* beta
len!" Zoo zat Willem te denken! tWas w aar,
wat Gerrit gezegd had. Zijn moeder kon zoo
maar niet veertig cent betalen voor een voet
bal vereeniging. Dat was voor haar te veel»
Maar zoo kregen ze nooit genoeg geld bij
elkaar! Dat zou toch jammer wezen, vomal,
omdat ze nu al zoo'ii mooi terrein hadden
Willem stoud op en ging Re kamer uit. Hij
zou maar eens naar Henk gaan, m nog eens
te praten over de kwestie.
Zij vader stond in de deur.
„Hoeveel hebben jullie nu, Wiliem?" vroeg
hij.
„Zestig cent, vader!" antwoordde Willem.
„Daar kan je niet veel mee beginnen, hè?*"
vroeg zijn vader lachend.
Willem begreep niet, hoe zijn vader nog la
chen kon. Hij zou wel kunen huilen.
Wordt vervolgd.
KLOKKEN JKET WERELDTIJD.
In de „Telefunken Ztg." beschrijft R. Hirsch
z.g. polytopische klokken. 4
Op het draadlooze station te Nauen is er
een in gebruik, waarbij de wijzerplaat een we
reldkaart is met de Noordpool als middelpunt.
Uit verschillende plaatsen op de kaart zijn pij
len naar den omtrek getrokken, die elk voor
zich op de klok als kleine wijzer dienen voor
de betrokken plaats. Wegens de rangschikking
op de wereldkaart moet bet geheel draaien in
gelijke richting als de aarde, d. w. z. tegen
gesteld aan een normale klok en moet de wij
zerplaat in 24 uur verdeeld zijn. De eene helft
daarvan is donker gekleurd om nachturen «Jtn
te duiden.
Door Hirsch is nog een tweede systeem van
wereldklok bedacht, waarvoor elk normaal
uurwerk met 12-urige wijzerplaat kan dienen.
Hierbij is aan den kleinen wijzer een spiraal
van twee gangen bevestigd. Deze spiraal
draagt versehillénde andere kleine wijzers, elk
met plaatsaanduiding.
Deze klok loopt in normale richting. Wil
men weten of men in een andere plaats met
dag- of nachturen heeft te doen, dan gaat men
van het voetpunt van den kleinen wijzer voor
de plaats, waar men zich bevindt, met het
oog langs de spiraal/langs den koristen weg
tot aan het voetpunt van den kleinen wijzer
der andere plaats. Passéert men daarbij de 6
op de wijzerplaat, dan verkeert de andere
plaats in de tegengestelde daghelft. Op soort
gelijke wijze laat ook de datumwisseling zich
vinden. Radia Nieuw*.
EEN WET OP DE HAARDRACHT.
Het Engelsche Lagerhuis heeft dezer dagen
een wetsontwerp aangenomen, waarin het vol
gende bepaald wordt: Iedere vrouwelijke
persoon, die zestien jaren of minder telt moet.
het haar loshangend of in een afhangende
vlecht op den rug diagen; iedere vrouwelijke
persoon, die zestien jaren of minder telt en
het haar opgestoken draagt, zal in overeen
stemming met de Wettelijke bepalingen wor
den bestrafL Wordt een vrouwelijke persoon
driemaal wegens een vergrijp tegen deze be
palingen gestraft, dan zal zij zoo lang In een
opvoedingsgesticht moeten vertoeven lot zij
haar zestiende jaar bereikt heeft."
Deze aangelegenheid staat in verband met
de strafrechterlijke bepaling, waardoor on
langs de z.g. beschermingsleeftijd voor meis
jes van veertien tot zestien jaar" is verhoogd.
Klaarblijkelijk wil nu de wetgever voor meis
jes onder de zestien jaar een soort uniform
instellen in de haardracht, opdat iemand, die
de bepalingen van de beschermingswet over
treedt. niet de uitvlucht gebruiken kan, dat
hij den leeftijd van het meisje niet geksnd
heeft.
DE VERLIEZEN DER TURKEN ZN DEM
WERELDOORLOG.
Blijkens een onlangs gepubliceerde statistiek
heeft Turkije in den oorlog 50.000 officieren
en soldaten verloren; 35.000 officieren en sol
daten zijn in de hospitalen aan hun vtonden
overleden en 240.000 aan ziekten. Het totaal
aantal dooden bedraagt derhalve 325.000. Het
aantal invaliden is 400.000. Bij het begin der
mobilisatie, in 1914, telde het Turksche leger
150.000 man. H-:t werd op 780.000 man gebracht
en later opgevoerd tot 2K50-000 man
DE CAMEL-WALK IS Dé DANS-
Heel Londen is bezeten van de nieuwste
dans. die dt,n smakelijk»n naam draagt van
den Camel walk (Kameelen-loop). Het verzin
sel is dezen zomer geïmporteerd door Ameri
kanen, die in hecle zwermen op H oude Euro
pa zijn losgetrokken.
De kameelen-loop is een soort glijdends,
langzame kuier-dans, die de bekoorlijkheid
heeft van een golf, die op z'n dooie gemak door
de zee roltZiedaar de aanbeveling van de
wonderbaartijke gratie, die de kameelen-loop
dezen winter geven zal aan de verwilderde
jeugd, die verzot was op steps en trotts.
Maar voor den nuchteren beschouwer zal
er weinig verschil zijn tusschen den komen
den winter en vorige dansseizoenen., want de
kameelen-loop wordt gedanst op de muziek
van de fox-trott.
DE JUWEELEN VAN DEN TSAAR.
Uit Moskou verneemt men, dat de sowjet-re-
geering een catalogus met fotografische af
beeldingen laat vervaardigen, van de kroon-
juweelen. die zij binnenkort denkt aan den
man te brengen. Deze catalogi zullen in het
buitenland voor gegadigden verkrijgbaar wor
den gesteld. Hieruit zou volgen, dat de ge
ruchten omtrent een gedeeltelijken verkoop
die reeds vroeger zou hebben plaats gehad, on
juist zijn. De waarde der juweelen, die zich
thans nog in het bezit der sowjet-regeering
bevinden, zou ongeveer een milliard gulden be
dragen, iw.z. als diamant gerekend zonder
acht te slaan op de historische of gevoelb-
waarde der sieraden, terwijl bovendien een
aantal der juweelen feitelijk geen vaste markt
waarde hebben, daar zij uniek zijn.
Men zegt, dat de sowjet-rogeering de kost
baarheden eerst bijeen had willen houden in
een verzameling, als kunstvoorwerpen, doch
dit plan stuitte op zoo grooten tegenstand, dat
men nu tot verkoop overgaat, ofschoon er-
eveneens een strooming bestaai om ze niet di
rect te vervreemden, doch als onderpand eener
leening te gebruiken.
EEN EIGENAARIG ARBEIDSCONFLICT.
Dezer dagen is te Manage nabij Mons ln
België een eigenaardig arbeidsconflict tot op
lossing gebracht. Eenigen tijd geleden werd
aldaar een overeenkomst bereikt tusschen de
arbeiders in de glasfabrieken en hun werk
gevers, waarbij den arbeiders een loonsver-
hooging werd toegestaan op voorwaarde, dat
zij hun normale productie zouden handhaven.
Een tijd lang ging alles goed, doch op zekeren
dag verzuchten de arbeiders opnieuw om
loonsverhooging. Dat werd dit" keer gewei
gerd. Daarop bevolen de leiders der vakver-
eeniging aan de arbeiders hun productie met
veertig procent te verminderen om de patroons
te noodzaken aan hun eischen too te geven
uit vrees voor buitenlandsche concurrentie.
De arbeiders volgden het bevel op. Als tegen
maatregel daagden de werkgevers alle 350
arbeiders, die lijdelijk verzet haddon gepleegd
voor het gerecht
Het hof deed uitspraak ten gunste van de
werkgevers en veroordeelde de arbeiders ora
de schade te vergoeden die zij door hun ver
minderde productie hadden veroorzaakt. De
schade beliep 150.000 francs, zoodat iedore
arbeider meer dan 400 francs moet betalen.
DWAZE STUMPERS!
Er zijn van die menschen, (U kent ze toch ook?)
Dié hun leven verknoeien door giftig gestook,
Om maar te kwetsen!
Ze schuifelen schichtig en schuw langs de
straat
En vermoorden hun ziel in zoetsappigen haat
Met een grijnzenden lach op 't azijn-zuur
gelaat!....
Kom ,laat ze kletsen!!
Wanneer er in stilte een rijke wat geeft
Aan den broeder, die tobbend z'n leventje
leeft,
Dan gaan ze kwetsen!
„Hij wist toch geen raad met z'n vele O.W.
„En 't liep hem genoeg bij z'n gok-zaakjes mee,
„Licht, dat ie nou eind'lijk iets nuttigere
deelw....
Ach, laat ze kletsen!!
Als een dappere moeder, met vaardige hand,
Heel d*r huisgezin kleedt, tja iets boven z'n
stand,
Dan graan ze kwetsen!
„De kind'ren zijn trotsch en d^ moeder er bij,
„Ik ga er geen stap voor die opschik opzij,
„Doe toch niet zoo dwaas met je
opschepperij!"....
Och, laat ze kletsen!!
Als een wakkere kereld z'n kansen gebruikt
Van z'n voordeel geniet en z'n nadeel ontduikt,
Dan gaan ze kwetsen!
„Die kerel schijnt eerlijk, al is ie doortrapt,
„Die heeft zich al rijk aan een ander gegapt,
.„Maar nooit is ie nog bij z'n zwendel
gesnaptl"..
Toe laat ze kletsen!!
Nooit is in den grond van hun denken Iets
waars,
Lap al hun geleuter dus kalm aan je laars,
Zonder te kwetsen', i
Ze hebb^p genoeg aan hun sarrend verdriet,
En mishand'len zichzelf, al erkennen ze 't
niet,
Want ze gaan door 'n tekort aan geweten
failliet!....
Bah! Laat ze kletsen!!!
Nadruk verboden.
Aug. 1922. KROES.
Even laehen.
IN DEN SPOORTREIN.
Twee boeren ontmoeten elkaar in den spoor
trein bij Arnhem.
kaatst, toen er bij ons op t dorp dat op
stootje was", vertelde Joris, „liep onze burge
meester den heelen dag met zijn insienje om".
„Insienje?" roept Jochem, „wat is dat voor
'n ding?"
„Wel, de ketting, die hij om den nek draagt."
„Wat je zegt", roept Jochem verbaasd, „bij
ons laten wij hem altijd maar los loopen. Hij
doet geen mins kwaod".
- BAAS BOVEN BAAS.
Mijn vrouw vindt het thans loopende
feuilleton in onze courant zoo interessant, dat
ze onzen dinertijd een uur vroeger gesteld
leeft om dadelijk h t \rrvoig te kunnen le
zen, als de loopster de krant brengt.
Nou, dan mot je mijn tante hebben. Die
is dadelijk na het eerste hoofdstuk van het
feuilleton krantenbezorgster geworden, om
het vervolg een paar uur eerder te kunnen
lezen.
ZICH ERUIT GERED.
Een rijke landgoedbezitter liet eens aan
een vriend de renstallen zien, die uren in
den omtrek bekend stonden als de beet in
gerichte en zindelijkste in deh lande.
De vriend merkte bij het aansteken van een
sigaar, dat er zich in een donkeren hoop van
den stal als het ware een heele hangmat van
spinnewebben bewond en hield zijn lucifer, wat
langor aan dan noodig was, terwijl hij met
spiedenden blik in den hoek keek.
Do eigenaar had met één oogopslag de
netelige situatie overzien. Op driftigen toon
riep hij één der stalknechts en duwde hem
toe:
Zeg, hoort dat hier in den stal?
Zeker, mijnheer, antwoordde de stal
knecht. Ik wist dat ze er waren en liet ze
er met opzet zitten.
Hoe heb ik het nou met je? Wist je dat?
Ja, mijnheer, daar worden al de vliegen
in gevangen, die anders de paarden zouden
hinderen.
ONDER OUDE KENNISSEN.
Zoo, ouwe jongen, zie ik je weer oens,
Apropos, dat was zeker je verloofde, waar
mee ik je verleden jaar zomer eens ontmoet
heb? Jullie bent nu toch zeker getrouwd?
Ja, getrouwd wel, maar we wonen toch
niet samen.
Zoo, wat is er dan voor zwarigheid?
Och, zwaarighdld is er absoluut niot. Ik
ben niet met haar getrouwd en zij niet met
mij.
KLEINE BIJZONDERHEDEN.
Reeds in de dertiende eeuwi 'werd er in Enge-
land gevoetbald.
In Midden-Afrika komen rupsen voor, die
zijden nesten weven, zoo groot als kokosnoten.
In New-Yorksche warenhuizen wordt per
jaar voor meer dan een millioen dollars aan
goederen gestolen.
De eerste glazen spiegels zijn in het jaar
1300 te Venetië vervaardigd-
Een normaal mensch gebruikt volgens een
Amerikaansche statistiek tot zijn 60ste jaar
1000.000.000 woorden.
Turkije is door den oorlog zoo arm geworden,
dat bijna nergens meer de harem bestaat.
Tengevolge van het voortdurende geraas in
Londen zijn de meeste bejaarde bewoners dier
wereldstad eenignzins doof.
De boekenproductie is in Japan grooter dan
in elk ander land ter wereld.
Sommige Amerikaansche dames laten op
haar gepolijste vingernagels portretten aan
brengen van haar liefste vrienden.
De kat, oorspronkelijk uit Egypte gekomen,
is daar thans zeldzaam.
De afstand van de aarde tot de zon bedraagt
ruim 92.800.000 mijl.
Door den wereldoorlog is de tuberculose-
sterfte weer grooter geworden en gekomen tot
den stand van 1896. M.