De Middenstand in
Sovjet-Rusland.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Glastra's Schoenhandel,
Enorme Prijsverlaging,
N.V. „DE TIJDGEEST".
DE WILDE JACHT
*.V. „DE TIJDGEEST".
Minnenlandsch Nieuws.
Zaterdag 9 September 1922.
65ste Jaargang. No. 7092.
TWEEDE BLAD.
(Particuliere correspondentie).
Aioskou, Augustus 1922.
Ruslandgedurende twee generaties was hel voor
West-Europeesche begrippen een betoovering* een won-
der, een raadsel, en een verlangen. Nu is hét, nog
gehuld in een sluier der verte, een catastrophé. Morgen
kan het noodlottig worden. En nog steeds heeft het niet
opgehouden zoowel een raadsel als een jvonder té zijn.
De aanraking van Europa, vol vragen, zwanger van
noodlot, begon feitelijk al tijdens Peter den Groote.
Toen creze geniale barbar 1 Russische hoofd naar
hot Westen boog met b*>:^ vuisten die het Russische
volk bijna den nok hadden omgedraaid, begon de
ontwikkeling, waarvan wij nu ©en der laatste phasen
beleven
Vóór het Rijk aan het Europeesche machtsvertoon te
gronde ging ondervond Europa in zijn gemoedsleven en
in zijn zenuwen, in zijn denken en In zijn willen de
Russische fascinatie. De Russische denkers groeiden hoog
hoven het tot toen bekende menschenpeil, hun dicht
kunst werd niet slechts schoonheid, zij werd ethische
vorming. Alle ondervinding* oordeel en begrip kreeg Rus
sische kleuren. Toen woeldejn de niartelaara, die in
Reter-Pauis-vesting en itn Siberië te gronde gingen, dél
Europoeschen bodem om. Alleen door het weten, van hun
smart, dat de Europeesche menschheid ondraaglijk werd.
Er scheen zich een verecaiiging tusschen Rusland en
de fijnste geesten van hel Westen te voltrékkéii...
Tot wij in dezen tijd ondervonden, dat het Europeesche
medicijn voor Rusland niet helpt en het Russisch^
recept niet voor Europa. Deze tijd moet de theorieën
van een Tc is toj en een Dostojewski overwinnen., als
hij bestaan wil, moetbedenken, dat onder alle volken van
on:; werelddeel alleen het Russische nog In oerloesiaud
leeft. liet slaat hot 'dichtst bij God en bij het dier',
dat bewijzen de hooien vfltn zijn kunst en de afgrond
van zijn geschiedenis. En daarin ligt zijn kracht on
bctoo vering., maar ook die onmogelijkheid, het nh te
volgen.... Het blijft een wond»'' en oen raadsej. Ofschoon
de wetten van dit merkwaardige Latnjd nu juist niet ter i
ontwikkeling van de welvaart der „bourgeoisie" zij'n i
'opgesteld, is die bourgeoisie toch als' een Phoenix uit1
haar asch herrezen. Ook <3aL ontstaan van -den nicuwtm
Russichen middenstand is geschied buiten de lijn.en van
ae geldende theorieën- Want voor haar ontwikkeling
geldt zoomin de wet van Marx betreffende de „oorspron
kelijke ka pi taaltsophooping'door matelooze uitbuiting der
arbeidskracht (immers, gelijk Sinowjew onlangs in een
rede heeft toegegeven,, de arbeidérs hébbén hét jin dé
particuliere fabrieken beter dan in de staatsfabrieken),
noch de verklaring van Sombert, dat de bourgeoisie uit
gelukkige financieele operaties is opgekomen-
De oorsprong van wat thans onder den naam „Sow-
buren" (een afkorting van Sovjet-bourgeois) leeft, zijn
in wezen ,wa.t men met een variatie op O.W.-'ersi
conju nctuur-wiinstinakers of revolutie-winstmakers zou.
kunnen noemen. Deze nieuwe Russische bourgeoisie
bestaat in de eerste plaats uit commissarissen, uie bij
<ie veie requisibeis, confiscaties ©n inational'isatïes de kans
gezien en te baat genomen hebben, zich te verrijkén-
welke zware straffen de sovjetregeering oulrouwén ambté
naren ook oplegt. Verder zijn <Ie Sowburen gerecruteénl
uit de vroegere matrozen en arbeiders, die zich nu op hét
zooveel lucratiever beroep van speculant hebben géwor-
pen; ook hier treedt de conjuaictuur-oorapirong duidelijk
aan den dag. Bijzonder duidelijk onderscheidt men
deze bij de arbeiders-speculanten van de Oekraïne. Omdat
de sovjelregeeriiig meer en méér overtuigd wérd van
de onmogelijkheid de arbeiders de ariikelen voor levens
onderhoud van staatswege te'leveren,, zag zij zich tenslotlé
gedwongen, de arbeiders zelf niet alleen' gelegenheid té
geven, zich deze artikelen aan Ie schaffen, maar zij stelde
zelfs speciale treinen te hunner beschikking, waarin zij
uit verschillende landstreken der Oekraine naar Odessa
reisden,, om daar het ook voor den landbouw zoo hoog
noacügö zout in te koopen. Maar die vrijheid gaf aan
leiding tot verder speculatieve operaties en thans schijnt
dit deel van de vroegere arbeiders de economisch-
sterkste klasse der Oekraine. Al het goud en zilver, de
pelzen, de edelsteenén. ,eb de meubedén dér vroégéré
bourgeoisie dat alles is nu In hun handen; dezo
nieuwe klasse onderscheidt, zich 'door energie en durf
en moet zonder twijfel beschouwd worden als het. embryo
van den toekomstigen liandels- en industriestand van de
Oekraine. Op eigenaardige wijze zijn hier winstbejag en
P'itiionalisnie dooreejnjgeweven. Het spreekt vanzelf., dat
ook speculanten uit Noord-Rusland trachten verschillende
O^kroinische producten in te koopen, mnar <le OekraiU'
FEUILLETON.
jche snecjianten zulks mtrt alle mogflij'ce middflen
te verhinderen j am net {station te Kiëf is het herhaaldelijk
tot botsingen gekomen tusschen de „Russische" on de
,,Oekrainsche" speculanten, welke de eerstgenoemde
groep het uitstappen trachtten te beletten.
Tenslotte moeten als element van den nieuwen Russh
sohen middenstand ook de lagere sovjetambtenaren in
aanmerking worden genomen, me, dank zij de tot dusver
gevolgde eeconomische politiek, in ruime mate ia de
gelegenheid waren- zich persoonlijk 'te verrijken. Zooals
bekend is,, hebben ilti Sovjet-Rusland tot voor eenigén tijd
in- en uitvoerverboden bestaan om de speculatie in
levensmiddelen etn het transport van levensmiddelen door
particulieren tegen te gaatn. Reeds in het begin van het
vorig jaar kon een eenvoudig controleur per dag onge
veer 150.000 roebel verdienen,, daar op het betrappen
van een ongeoorloofd transport of van een. koetsier met j
een heimelijk aan de p&ardenrequisitie onttrokken paard 1
een belooniing van tien tot vijftigduizend roebei gesteld
was. Belangrijk grooter nog waren de ontvangsten
van de controleurs aan groote spoorwegstations* in het
bijzonder,, wanneer zij onder één hoedje speelden met de
Sowburen, de „sovjet-milliardairs" voortgekomen.
De levenswijze en de persoonlijke smaak van de
Sowburen loopen zeer uiteen. Ef zijn er, die doorgaans
groote allures willen aannemen en zich bergen „familie
zilver" 'met verschillende initialen* zelfs met kronen; 0
aanschaffen. Anderen geven het geld voornamelijk tbn
gei>ve van hun lichameliju wgjzijn uit Zij vormen de
klasse, die de cliëntèle uitmaakt van de nieuwe luxueuse
restaurants en die zich de bijzondere boosheid van
de „Iswestija" heeft op den hals gehaald. ,In Parijs,
Londen en New York schreef het blad onlangs,, is de
luxe gevolg van overvloed, bij ons evenwel heerscht de
luxe te midden van ongekende armoede en' honger. Onze
bourgeoisie bevindt zich in de periode vain ooispronke-
lijke kapitaal-vorming, wil echter niet sparen en verbrast
schaamteloos, wat zij den staat ontsteelt of de hongerige
bevolking afperst.
De „Iswestija" ging zelfs zoo ver, een bijzondere
belasting voor alle luxe branches te eischen: voor restau
rants, juwelierszaken, delicatassenwinkelsbanketbakker
rijen en zelfs rijtuigen. Daartoe is het echter niet
gekomen. Niet slechts de tegenstanders van het sovjet
regiem, maar ook zijn aanhangers saju het er over
eens., dat de Sowburen slechts opkomen voor de invoering
der Mordc" maar niet voor den ondergang van den sovjet
staat. Het orgaan van de nieuwe richting der grens
wijziging ?,Nakanune" zejde nog dezer dagen; „De nieuwe
bourgeoisie, die uit de revolutie geboren is, lieeft abso
luut geen aanleiding, zich tegen de mècht te verzetten,
die de nationaliseeriiig rijkdommen" heeft goed
gekeurd. Integendeel, zij voelt een samenhang met de
revolutie] moiré «vgeerini^ D© nieuwe leecnomisclie ele
menten zullen geen „bedreiging van het sovjelregiem"
worden en nretn heeft alle reden om te vermoeden, dat
Lenln's portret in de werkkamer van iedoren zakenman
loyaal oen plaats wordt ingeruimd.
JHet blijft een wonder en öen raadsel.
Zitting van Dinsdag 5 September 1922.
Voorkeur voor Prins' rijwielen.
De eerste beklaagde -vandaag was Pieter Kos, muzikant,
geboren te Zuid-Scharwoude den 23 Juli 1896, dus 26
jaren oud. Hij was sedert eenigtn "tijd gedetineerd in hét
Huis van Bewaring te Alkmaar. Etn wel ter zake van een
paar gevalletjes van verduistering. Dat zaakje diende
heden.
Van den rijwielhatndelaar Willem Stefenus Prins, aan
de Loet te Schagen had beklaagde een rijwiel gehuurd,
onder bepaling dat hij op detn afgesproken tijd die fiets
natuurlijk weer zou terugorengetn. Maar Piet bleef weg en
de fiets eveneens. Die had hij wederrechtélijk vérkochl
aan schipper Groet voor f 20. Dat gebeurde te Barsin-
gerhorn ia het café van N. de Jong, al kort na-dat de
fiets door beklaagde was gehuurd.
Verder heeft I-üet, eveneens in -het laatst van Juni j.l.
in de riiwielzaak van gebroedere-Abraham en Jan Prins
in de neerenstraat ie behagen een fiets in huurkoop
verkregen. Piet zou indien hij f 75 had afbetaald, eige
naar van the ffiüts zijn- Maar zoo ver schopte hij het
niet. Hij had er nog maar luttele guldens .op voldaan,
toen hij na enkele cfegen dit rijwiel wederrechtelijk
verkocht te Den Helder aan 'den kermisreiziger Bos
voor f 30.
Voor het ten Laste gelegde voor eerstgenoemdé flets.,
die hij van W. S. Prins 'huurde, legde beklaagde be
kentenis af. Maar niet ten opzichte van de tweede fiets
Voor elke SCHOEN, klein oi groot,
kunt gij alléén terecht in
Molenstraat Schagen.
10ND.16S Nltl OESLOUN.
Reparatie-prijzen zeer laag.
fli«$ rifwfëL dat Jyd m hutrfkoop verkreeg van gebroeders
A. en J. Prins. Wamt Piet deea het nu voorkomen, aisot
hij niet wist, dat hij juist berst f 75 betaala zou
moeten hebben- voor en aleer hij als eigenaar naar
willekeur over dat karretje kon beschikken-
Maar de President vona, dat Piet.aam het draaien was
met z'n verklaring. Veel te vertellen had Piet vandaan
niet Hij maakte net niet lang met zijne antwoorden of
toelichtingen.
De President wees er Piet op, dat htj eerder al, volgens
zijne op schrift gestelde verklaring had erkend te weten,
dat hij de in huurkoop verkregen fiets zoo maar niet
van de hand mocht doen.
Piet bleef er nu bij. dat hij niet wist dat hij die
fiets, die hij in huurkoop haa, niet moóht verkoop^
op een tijdstip dat hij de f 75 ©r voor nog lang niet
had afbetaald.
De Praiesus vroeg nog op verzoek van den verdediger,
aan W. S. Prins hoe bekl, bekend stond.
Maar daaromtrent wist Willem Prin* niets bijzonders
te vertellen. Hij had, zei hij, te voren nooit zaken mei
Piet 'Kos gedaan.
Nadat ook 'Abraham Prins als getuige was gehoord,
verkreeg de heer Officier het woord. Z.Ë.Gestr. vond ué
verontschuldiging van. beklaagde, dat die niet" zou hebben
geweten, dat hij de fiets zoo maar niet mocht verkoopen,
niet steekhoudend. Zulke huurkoopcontracten zijn van te
algemeene bekendheid,, dan dat men de strekking daarvan
niet zou kennen. Voorts wijst Z.Ë.Gestr. er op, dat be
klaagde in Januari 1921 reeds enkele maanden straf voor
deze rechtbank heeft opgeloopen.
Thans luidt de eisch tegen beklaagde wegens verduis
tering 8 (maanden gevangenisstraf.
Mr. Smal 'treedt op als verdediger. Pleiter denkt aan
twee mogelijkheden; óf zijn cliënt is een misdadig type?
óf hij is ontoerekenbaar. De heer Officier heeft hem bij'
eerstgenoemde groep ingedeeld. Pleiter dénkt aan dé
mogelijkheid., dat we hier met een geval van verminderdé
loerekenjngsvatbaarheid te doen hebben. Bekl. kan zijn
wil niet bepalen. Hij is een ongelukkig mensch. Gevan
genisstraf zal naar sprekers meening geen depressie op
z'n cliënt uitoefenen. Opname in een Dijzonder gesticht
aou die meest geschikte oplossing zijn voor dezen be
klaagde., (Ce ook niet. 'in een 'krankzinnigengesticht thuis-
behoort. De raadsman refereert zich verder aan het
oordeel van de rechtbank en beklaagde, die vandaag niet
veel zegt., heeft er niets bij te voegen.
Een te hardhandige aansporing.
De volgende zaak brengt ojns de voortgezette behande
ling van de mishaloldeling, ten laste gelegd aan den
Alkmaaraehcu koopman B. Messing. Deze heeft een
jeugdigen knecht die naar 's patroons meening J5ijö
tijd in t werk niet goed besteedde, mishandeld.
Eisch tegjen den mu afwezigen beklaagde f 30 boete
of 30 dagen brommen.
Deuren dicht.
Volgt oen zaak met gesloten deuren-
Een vergisring.
Sijporinus Commandeur uit Hooitn was als beklaagde
niet verschenen,. Den X5den Mei j.l. had de slager Duin
hem te veel smoesjes in een Café tc Hoorn on Sijpert
verliet daarom die herberg, 'n Poosje later op die»
Meidag n^eende Sijpert den aindcr per fiets te zién
naderen qn gaf dien fietsrijder een. flink, pak tammebng.
Maar Sijpert had, zooals hem aldra bleek, den verkeerde
voor. Die niet verzuimde, van de onverdiende afstraffing j
ter bevoegder plaatse deugdelijk melding te maken. Jan
Hakhof, de mishandelde, had nu de genoegdoening,
tegen zijn thans niet "verschenen aanvaller f 40 boete, sub-
sidiair 40 dagen zitten te hooren eischen.
De regelen van den weg.
Freek Schagen van Blokker had in. November van hei
vorige jaar verkeerd .uitgeweken voor een motorwieb
rijder, die daardoor kwam te vallen. In deze vroeger
reeds behandelde ep. door ons weergegevén zaak, wérd
nu als getuige n-og gehoord de molorwielrtjder in kwestie
de heer G. Koomen, metselaar te .Wijdenes, die wégéna
ziekte ter vorige behandeling niet present kon zijn-
De heer Officier vorderde, nadat Koomen was gehoord,
bevestiging v3n het kantonrechterlijk vonnis* aan be- i
klaagde afgelegd.
Mr. Kusters, verdediger, vroeg vrijspraak.
Mooie smoesjes.
De 24-jarige Johannes den Oudendammer, stoffeerder j
te Hoorn heeft in Mei j.l. aldaar bij den koopman I
J. Roorda 25 pond kapok f 1 per pond weten los te j
krijgen met mooie, bedriegelijke praatjes. Johannes be
taalde die kapok liefst niet eens en verkocht ze toch
maar. nog wel voor eenige guldens verlies, aan ziekeren
Harderwijk.
Dat gevalletje kwam voor den strafrechter, waar tegen
Johan thans 5 maanden gev. werd geëischt
Samen brommen?
Aafje de Leeuw, de 24-iarige echtvriendin van Pietér
Vader te Helder heeft aldaar hare echtelijke liefdé op
j Juni j.l. zoo ondubbelzinnig getoond., dat zij zich
aan belemmering schuldig maakte, toen de politie bezig
was harenn gemaal wegens dronkenschap op te pakken-
I De O.v.J. eischte tegen het jeugdige vrouwtje hedén
II 20 boete of 20 dagen hechtenis.
i Piet Vader uit Den Helder moest daarna zelf jiog
terechtstaan -en wel wegens door hem betoonde wédér-
I spannigbeid, toen de Heldersche politie hem 'op 5 Juni
wilde opbrengen. Ook 'Piet werd opgeknapt 'met een
eisch tot f 20 oi 20 dagen brommen.
Noy moer geheimen.
Daarna oen zaak met gesloten deuren tot beaiuii)..
A.s. Dinsdag uitspraken-
Trekking van 500 nummer» een overstaan van
NotarU A. G. MuJie
Woensdag 6 September 1923
Prijs van t 1000 9363
400 2483
200 1334 2021 10954
100 9787 16313 18496
I'rijzen van t 90. eigen geld.)
61 2754 5417 7863 10321 12580 15101 16967 18676
327 2834 29 64 61 94 19 71 99
58 88 59 7916 10506 12617 35 74 18711
414 2955 5530 8019 10710 51 61 87 18827
72 3022 5690 2Q 31 12711 99 17003 75
L0i) 26 5721 45 63 12872 15224 17105 97
cJJ 3157 44 8101 10811 12940 47 37 18936
61 3262 76 8 1095313009 58 76 39
833 3303 5805 27 64 57 15415 17200 19012
34 3416 43 8297 82 01 17 19 25
43 21 56 83351102013138 29 22 88
58 43 93 8493 45 7515505 58 19108
80 82 5975 8540 47 82 17 80 54
82 3538 6002 8613 93 13248 24 87 19200
930 97 6 191111813353 44 95 38
94 3600 22 21 76 92 51 17356 54
1103 24 6149 88181125513448 63 93 84
4 33 62 8926 80 80 79 17404 19327
66 41 6200 761131113524 96 81 96
93 64 23 05 63 41 15607 90 19448
1266 65 6376 0013U423 U 27 17555 63
D9 3725 6438 22 87 48 6519510
72 3847 6525 0102 4413688 51 17610 12
78 54 27 24 65,43201 65 29 77
90 94 6? ntlSÖj» 94 7819622
1316 3908 6624 9203 751570617709 19875
1405 27 67 41 O 89 86 581993*
1532 36 6717 961160313848 92 98 41
71 70 18 9365 37 59 9517894 91
1645 94 68 99 j 6513981 1583012901 99
1757 4022 6813 9439 87 14057 16010 14 20045
lóo7 4129 40 71 11746 90 45
ü3 41 78 86 86 1412316130
96 4228 6902 9506 11844 14328 76
908 41 60 2211948 51 78
59 61 64 26 61
82 78 7048 51 62
96 4371 80 91 63
2010 4421 7235 961942022
2104 87 40
21 45*1 54
28 20108
33 24
44 50
65 74
63 84 8120209
8616230 18076 24
8716301 18114 65
90 11 30 04
231442316448 39 20317
86 60 65 64
naar het Amerikuansch door ZANE ÖREY,
Bewerkt door W. J. A. ROLDANUS Jr.
25.
De pikeur liep regelrecht naar den bevenden Wild-
fire toe. Terwijl Wdldfire steigerde en sprong, greep
de pikeur den teugel en trok het paard naar bene
den. Wildfire probeerde het nogmaals, trok den pi
keur bijna in de hoogte, doch een striemende slag
met den lasso bracht hem weer tot staan. Het bleek
heel duidelijk, dat de pikeur het dier volkomen in
zijn macht had..
„Vader!" riep Lucy zwakjes.
Bostil kwam vlak bij baar staan, terwijl de pi
keur "Wildfire vasthield. Lucy was zoo bleek, als een
b oem bij maanlicht. Haar oogen stonden donker
d tor emoties, waarvan angst de overheerschende
was. Dan liet die helft van zijn hart, welke mon-
sc hel ijk was, haar rechten gelden. Lucy was nu nog
slechts zijn dochter. Haar angst, haar jammerlijk
glimlachje, al9of zij niet durfde hopen op de goed
keuring van haar vader, ontroerden Bostil en bij
opende zijn armen voor baar. Lucy liet er sich in
vallen.
„Lucy. kind, je hebt de race van den King gewon
nen en je armen ouden vader een groote teleurstel
ling bereid 1"
„O, vader, ik heb het nooit gedacht nooit ver
moed, dat Wildfire op den King zou springen",
fluisterde Lucy. „Ik kon hem niet houden. Hij was
vreoselijk.Hot maakte me duizelig..,. Vader,
Van is toch niet gewond en de King ook niet?"
,Het paard mankeert niets en Van ook niet", ant
woordde Bostil. „Huil niet, Lucy. Je hebt het er
schitterend afgebracht! Bij God, wat reedt je dien
rooden duivel.... En heusch, ik ben er beclemaal
niet boos om!"
Lucy viel niet flauw, maar het scheeldo heel wei
r.ig. Bostil zette haar op den grond, bracht haar
door de rijen bewonderende Indianen en sipplsudis-
seerende pikeurs en liet haar £rij de vrouwen
Toen hij zich weer omkeerdo, kon hij nog jufst
zien hoe de vreemde pikeur Wildfire besteeg Hot
vas een vlug en gevaarlijk werkje, want de hengst
stond op zijn achterbeenen. Toen hij v/oe# op «ion
i grond kwam, rukte hij het gras uit en liet dat naar
alle k iften vliagón. En loen Mj weer steigerde,
was het alsof hij een roode knoop van zichzelf maak
te. lorwljl zijn vurig haar rechtop stond een
«\oost wild beest, als krankzinnig om den ruiter af
te werpen. Bostil had nooit zoo'n wilden gn door
c/. v paard hooren uitstooten. Eveneens had hfi nooit
zoo n onvergelijkelijken ruuer gezien als dezen
vreemdeling. Deze had nu zijn lange sporen onder
1.' paard gebracht en scheen nu een deel van hem
i uit te maken. Hij kon er met afgeworpen worden
I En dit was geen bokkende mustang, maar een
I woeste, sterke, zich verzettende hengst. Ongetw ij-
I fold had er zoo dacht Bostil iederen lieer, dn.t
dc ruiter zijn paard besteeg, een dergelijk gevecht
plaats. Dat was juist een kolfje naar de hand van
de ruiters; de meesten zouden geen paard willen
hebben, Jat niet steigerde. Maai Bostil begreep da-
I del ijk, dat in het geval van dit roode onard geen
ruiter naar zoo'n gevecht verlangen zou, al jvas het
j Alleen maar om de buitengewone kracht, vlMgheid en
woestheid van den hengst.
i Dc pikeurs wedden allen, dat het paard den
I vreemdeling zou afwerpen, En Bostil, die de steeds
I toenemende kracht van het dier. zag, was het mi t
I hen eens. Geen ruiter kon op dat paard Mijven zit-
j ten. Plotseling deed het paard in de salie een mis
stap, viel tegen den grond en wierp zijn berijder
over den kop. Man en neard waien vlug weer op
maar do ruiter had eon voet in den stijgbeugel vóór
Wildfire weer liep. Dan steigerde hei paard, begon
te galoppeeron, kwam in een breeden cirkel weer te
rug en gehoorzaamde langzamerhand aan den rui
ter. Wildfire tyrais nat van schuim cm zweet. De pi
keur hield hem voor Bostil in en stapte af.
„Soms rijd ik hem en soms ook niet," zeide hij met
een glimlach.
Bostil stak hem zijn hand toe. Hij; mocht cüön pikeur.
Hij zou het openhartige gezicht., minder hard dain dat
van de meeste pikeurs, en de mooie, donker© oogén mooi
gevonden Rebben* zelfs al was hun eigenaar ntet geko
men met de toovcrformule: een groot, wild paard en
den moed dat te berijden-
„Nou, je hebt hem langer gereden dan wij een van
Bllén vermoed hadden*" zeide Bostil, terwijl bij den man
hartelijk de hond schudde. „Miin inAam is Bostil'. Aan
genaam kennis met je te maken.
v „Mijn naam is Slone Lin Slone", antwoordde de
pikeur. „Ik "ben een wilde-paardepjager en kooi uit
2228 89 7306 83 1450416513 74 20404
57 4694 21 9202 54 361660318239 29
2334 4716 712105 84 8 69 95
47 19 7401 8 48 14649 75 20511
68 38 47 98341220414777 27 91 20636
2400 4847 7510 9234 514809 6518342 20767
^1 4026 85 58 45 22 82 45 73
y> 7627 G4 £23041402218710 18420 81
«3 6910028 ffi 31 23 25 20805
\io9 91 UUOO12420 43 46 66 2i
.,5113 7721 81 31 «381683618544 7
5264 7831 lC20ÖE5g 4616914 48
g! SS £1bF
Vort»! IJt* taxa tSOOcw Uit,
Trekking van 100 nnninirie ten wuitaau van
Notaris A. G. Malie
Donderdag 7 September 1921
Priji van I 1500 10658 jw-
1000 3055 i
Prijzen van t 90.-- eigen gekt}
35 1953 4824 6787 8370105>5 13572 15148 18011
84 2196 67 7261 8666 29 13630 16349 19257
106 2745 80 7629 8905 10768 54 16629 19374
48 3031 5037 7706 96 10855 13815 93 194 5
337 3169 5423 8000 9025 11230 13954 1673919592
525 98 85 17 9204 11376 14133 17056 19874
59 3321 5561 8120 0571 11770 14526 17402 19954
849 3708 5628 8249 9629 1220314663 1753320094
1032 3867 6112 91 45 12914 14783 17647 20362
1872 4461 6261 94 9804 58 14845 17756 20543
1717 4661 6 47 8346 64 13566 15052 17<&>
BELASTINGVERLAGING PROVINCIE NOORD
HOLLAND.
Naar wij uit doorgaans goed ingelichte bron, ver
nemen, aldus het Hdbld., zullen de te heffen op
centen op de verschillende Rijksbelastingen ten be
hoeve van de provincie Noord-Holland in 1923 aan
merkelijk lager zijn dan in dit jaar. Men spreekt zelfs
van een verlaging van bijna één vierde.
Zooals bekend, zijn de belastingen in Noord-Hol
land, evenals in de meeste andere provincies trou
wens, vrij hoog. In 1922 worden b.v. geheven 34 op
centen op de Grondbelasting en de Personeele be
lasting en 17 op de Rijksinkomstenbelasting.
Als daar dus een vierde afgaat, zal dat in alle krin
gen een groote verlichting geven.
ROOKEN IN AUTOGARAGES.
De Minister van Binnenlandsche Zaken heeft door
tusschenkomst van Gedeputeerde Staten tot de ge
meentebesturen een circulaire gericht van den vol
genden inhoud:
De Minister van Arbeid vestigt mijn aandacht op
•le gevaren, welke kunnen ontstaan bij niet-behoor-
ijke han havi:.,^ of bij ebreke van voorschriften,
uie ten doel hebben hél rooken in auto-garages te.
verbieden.
Dit geeft mij aanleiding U te verzoeken het noo-
„Ulah? Hoe ter wereld ben je dan hier gekomen
Maar je hebt een pracht paard en je hebt er in de
race een uitstekenae pikeur op gezet.... Mijln dochter
Lucy
Bostil aarzelde. Hij dacht vlug na. Achter zijn ge
dachten kwamen echter het verlangen en het besluit
om dat paard Wildfire in zijn bezit te krijgen.. Hij had
vergeten wat hij onder andere omstandigheden tegen
dezen vreemdeling had kuinnen zeggen- Hij nam Slone's
gezicht goed op en zag geen angst of leugenachtigheid,
ue jonge man was eerlijk.
„Bostil, ik heb dat wilde paard dagen en weken en
maanden over honderden mijlen nagejaagd door den
canon eui over de rivier."
„Dat is niet mogelijk," viel' Bostil hem in de rede.
„En toch is het zoo. Ik'.ral je later wel vertellen hoe..(.
Ergens hier in den. omtrek heb ik Wildlïre gevangen en
hem getemd voor zoover hij ooit getemd zal worden.
Hij putte mijn krachten uit en vluchtte. Je dochter kwam
toevallig langs geleden redde mijn paard en
redde ook mijn leven. Dagen lang was ik er beroerd aaii
toe. Maar ik werd weer beter en en toen wou zij,
dat ik haar Wildfire in de groote race zou laten rijden.
Ik kon niet weigeren-.En het zou een groote race
gewtoest zijn izonder dat ongelukkige intermezzo met
Sage King. Het spijt me erg,, sir."
^„SLone, liet '{is een pijnlijke teleurstelling voor me
geweest* maar het is nu alweer v-oorbij", antwoordde
Bostil. „Zoo, heeft Lucy op die manier >Raar paard
gevoelen? Zij 'was er erg geheimzinnig mee.... Zoo
zoo." Bostil ..voelde* dat er anderen achter hem stonden.
„Holley, geef de liand aan Slone, een paardenjager uit
utah...!. Ln jij ook* Cal Blinn. fEp Macomber, en
Wetherby* laat ik je even voorstellen aan mijn nieuwen
vriend SLÓneEn Cordtis* schud jij de hand van een
kerel* die een prachtig paard bezat."
Bostil lachte, terwijl hij den paardendief aan Slone
voorstelde. De anderen lachten ook* Gordts inbegrepen.
Bostil had nog veel van den ouden rookelloozen pikeurs
geest over ©n het interesseerde en emuséèrdt hém
Gordts cn Slone samen te zien- Ongetwijfeld had Slone
meer gehoord van den beruchten paardendief. Het voor
deel was ongetwijfeld aan Cordt's zijde* -*ant hij was
opgewekt en vroolijk, terwijl Slone ©enigszins- stijf en
bleek werd onder het voorstellen.
„Hoe gaat het, Slon©?" teemde Cordts, terwijl hij
zijn hand uitstak. „Het is me zeker aangenaam kennis
met je te maken. Ik zou Sage King wel willen raileju
voor dden rooden hengst."
Een schaterlach begroette dezen grap* weannaed® elteö
behalve Bostil en Slone instemden. De aardigheid sloeg
op Bostil en hij liet dat goed blijken. Slone glimlachte
zelfs niet.
„Hoe gaat het, Cordts?" antwoordde hij. Aangenaam
kennis te maken nou zal ik je tenminste kunnen
herkennen* als ik je weer zie."
„Kom, laten we vandaag goede vrienden zijn," viel
Bostil hem in de rede. „En laten we nu naar huis rijden
en gaan eten- SLone* jij gaat met mij mede."
De groep ging langzaam den heuvel op. waar de
paarden wachtten. Macomber* Wetherby, Burthwait, Blin
en al de andere vrienden van Bostil feliciteerden
den jongetn. pikeur en waren allen blijkbaar zeer met hem
ingenomen-
De zon stond laag in het Westen; purperen schadu
wen vlekten de gouden lichten in de vlakte weg; de
dag van de groote races was bijna voorbij. Indianen
waren hier en daar nog in groepen verspreid., anderen
brachten de paarden naar Duiten* terwijl de groote
meerderheid met de menigte naar het dorp reéd of liép.
yBostil merkte op dat Gordts 40b- .naar voren gespoed
had en nu iets ipadrukkelijks tegen Dick Sears en
IHutchinson schoen te zeggen. Bostil hoorde Gordts
Vloeken. Waarschijnlijk gaf hij de(n norschen Sears een
Uitbrander. Gordts had zich onberispelijk gedragen
zijn woord gehouden* zooals Bostil gedacht had, dal hij
doen zou. Gordts én Hutchfiison sprongen op hun
paarden en reden Weg iets links van .e verspreide
menigte. Maar Sears bleef achter. Bostil vond dat
Vreemd en schreef het toe aan dé gemelijkhéid van. dén
kereL die bij de races verloren had. Bostil, die Sears
liever niet meer zag, nam zich voor nooit meer zoo dom
te zijn om paardendieven, óp een race te vragen.
Alle paaiden behalve Wildtire stonden in een troepje
bij elkaar. Sears scheen het druk te hebben met ae
beugels aan zijn zadel. E|n Bostil moest steeds weer*
of hij wilde or niet. naar Wildfire kijken.
Plotseling kwam 'er een stilte in het 'gesprek dér
mannen: Holley vloekte. Bostil keerde zich om en zag
Sears met twee revolvers staan in een dreigende houding.
„Verroer je niet," riep hij.
„Wat bezielt jou in 's hemels naam?" vroeg BostiL
„Ik zal je neerschieten, als je je verroert," ant
woordde Sears Zijn oogen- brutaal en staalblauw, met
een gloed, dien Bostil' heel' goed kende, trilden, térwijl
hij alle punten voor ach goed in het oog hield. Een
hoosaardige, kleine zandratelslaing op het punt om te
bijten.
..Holley, keer je om," beval Sears.
De oude pikeur* die vooraan in de groep was, ge-
