Alitifii Nienws-
DE LANGE 4 DE MOKAAZ,
Donderdag 14 Septemb. r 1922
65st« Jaargang. No 7095.
££KöIBLAD.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
FEUILLETON.
HYPOTHEKEN.
Raad Harenkarspel.
DE WILDE JACHT
SCHAGER
CDDRANT.
Dit blad wschlint viermaal pos week: Dinsdag, Woonadag, Dondar- IlltnOTrPrC N V 17 li TRAPMAN 8. f!il SrlUHnPII Prlla »er 8 maandon 11.85. Losao mimmora 0 cont. ADVERTEN-
dag on Zaterdag. Bij inzending tot '3morgons 8 uur, worden Advoc- Ully SJVGIO I H.«a V.I.i IBfil KifiN 07 U(J., UbliUlJGU TI8N v(Ln j tot 5 ragolfl flil0i lodor0 rogol mooB go cont (howljsno.
tentlSn nog zooveel mogelijk in het eeretuitkomond nummer geplaatet. POSTREKENING No. 2333C. INT. TELEF. no. 20 inbegrepen). Grooto lettera worden naar plaatsruimto berekend.
DIT NUMMEH BESTAAT UIT TWEE BJ.AOÏ
Zitting van Dinsdag 12 Sept. 1922.
Zeker niet erg gunstig.
Johan Jacobus Verheul en Nicolaas Elias stonden
ln het eerste strafzaakje terecht. Zij houden er
geen vaste woonplaats op na, deze jongelui, le
nige, taaie sterke klanten, die hun zwerversleven
voor geen regelmatig bestaan zouden willen ruilen.
Zij vinden in den woonwagen onderdak en had
den in den loop van dit jaar reeds terechtgestaan,
omdat er voor hen nog iets met Madame Justüia
viel te verhandelen. Er was sinds dien onderzoek
gedaan omtrent hun particulier ieven. Hoi. resultaat
was, dat de heer Officier, die al gauw het woord
verkreeg, (daar 'er guen getuigen werden gehoord),
aanleiding vond om gevangenisstraf tegen de be
klaagden te eischen. De eisch was nu tegen Verheul
6 maanden gev. on tegen Elias 3 maanden gev.
De raadsman der jongelui, Mr. Smal, bopaalde er
zich (gezien de stukken uit het dosior) bij, om zich
aan het oordeel van de rechtbank te refereeren.
Te water gegooid.
De tweede strafzaak, deed ons verzeilen heel aan
de Kroil, gem .Barsingerhorn. Daar woont in stille
vrede de landsman Jaap Boontjes., die zich in zijn
geboorteplaats in het ongestoord genot van het
door hem voor aannemelijken prijs gehuurde gras-*
gewas verheugt. Reeds sinds een heelen tijd
totdat.... een opgeschoten Kreiler jongen van 'n
jaar of zestien het in z'n boddy kreeg om op een
schoonen dag in Mei van 't vorige jaar, eens lek
ker languit, in dat malsche graas te gaan liggen.
En dat vlak tegen maaitijd I Dat. was nou krek om
Pietertjes van te worden. En dat, werd boer Jaap
dan ook. Hij toog op hooge boenen naar den jon
gen en verbood hem, het gras zoo voor het maaien
ongeschikt te maken.
liet jongmensch (een zoon van Germefit Mars en
Trijntje Hakkof) ging doodeenvoudig een beetje
verder opnieuw languit „rusten". Jaap weer heoiil
En nu nam hij Piot Mars op enmarsch, daar
ging onze rustlievende vriend het eendenbier in.
Met kroos op den kop aan de tippel toen hij weer
bij den wal opgekrabbeld was.
En Jaap, fier op zijn krachttoer, maakte daar de
moeder Trijntje kundig van, door haar toe t.o
roepen: Tk heb het kreng te water 'gooid, 'oor, hij
stond teuge me op als een leeuw". Ook het dochter
tje van Trijn kwam al spoedig moeder de Jobstij
ding van Piet's onvrijwillig bad melden, Bovendien
was do 36-jarige werkman Kees Krap, toen aan de
Kroil, nu te Winkel woonachtig, getuige van het
landelijk tooneeltje. Het bewijs was dan ook in alle
glorie te leveren en wegens mishandeling werd nu
togen Jaap f 40 boete of 40 dagen brommen gevor
derd.
Vergeten?
Hendrik Rovers te Helder had van de daarstelling
van een motor voor een of ander doel aan den Ka-
naalweg, geen voldoende aangifte gedaan. Hij was
door don kantonrechter wel vrijgesproken, maar
de heer Officier eischte thans tegen hem f 14 of 7
dagen zitten.
Na hernieuwd onderzoek.
Evenmin als Hendrik Rovers was de volgende be
schuldigd* verschenen Dat was Jaap Waterman
liij de behandeling van diens zaakje op 9 Mei
was opnieuw onderzoek gelast, dat inmiddels was
bewerkstelligd. De heer Officier requireerdo. .pu t
jaar rijkswerkinrichting, voorafgegaan door de tm-
ditionieeïe 3 d&gen hechtenis., nnodig voor het in
orde maken van toilet, verzórgl.og v*n jfciderobe,
etc.
Niet vlekkeloos.
Franciscus Jacobus Fortuin uit Den Helder heeft
in Mei terechtgestaan en werd onderzoek gelast
naar beklaagde's verleden. Dat nu juist niet vlekke
loos kan heeten. De heer Officier eischte 3 maan
den gev. voorwaardelijk met 3 proefjaren.
Esn motorongeluk.
Willem Bos werd nu uitgeroepen. Maar dat ver- j
geefs en gelijk de stem eens roependen in de woes-
tijn. Nu, dan Klaas Blom maar. Die was na een
Klein beetje geduld oefenen wel present. Klaas is
den 15den December 1899 te Heerhugowaard gebo
ren en aldaar woonachtig.
Hij was op Zaterdagavond, den 22aten April jl. met
achter zich zijn 23-jarigen dorpsgenoot Piet Goet,
op de motorfiets naar de beroemde Zaterdagavond-
markt te Alkmaar gereden. Er waren nog twee rao-
torfietsrJtdars madogtigii&n. Dat waren de '19-jarige
Corneiis Kuiper uit de Berkmeer, die achter zich
zekeren van der Ham had zitten,, terwijl Jaap
Blokker als passagier Piet Wonder Junior achterop
had. Te ruim 9 uur had het gezelschap genoeg van
Alkmaar gezien en werd de terugrit ondernomen.
Op den breeden, elf kilometer langen Hugowaar-
dor Middenweg, in het Zuideinde, niet ver van de
l boerenhofstede „Wolvershof", reed het clubje toe-
I risten een met een ket bespannen bakwagen van
bakker Visscher achterop, die ijverig bezig was zijn
eetlustige klanten van het noodige voedsel te voor
zien. Brechtje Over, een boerendochter daar uit de
buurt, hoorde en zag de motorrijders en ging uit
respect voor het ferm aantal kilometers, dat ge
maakt werd, in het gras loopen, nog zoo dom niet!
Kuipor reed voor, na hem volgde Blom, terwijl Jaap
Blokker de rij sloot, 't Ging er, volgens ooggetui
gen, flink van langs. Helaas, Blom reed den bak
kerswagen ter zijde raak. Piet Goet kwam van hot
motorrijwiel te vallen en bekwam daarbij een been
breuk. Het scheenbeen tusschen knie en enkel was
gebroken. De patiënt is naar het Sint Eilsabethsge-
sticht te Alkmaar vervoerd, waar Dr. van Dam
hem heeft behandeld. Na omstreeks elf dagen ver
blijf aldaar is Goet, wien een gipsverband was
verschaft, naar huis gebracht. Hij is verder door ziin
huisdokter behandeld. Tien weken is hij buiten wer
ken geweest.
Hij heeft echter bij den vader van Blom, toen hij
daartoe in staat was, licht werk mogen verrichten.
Er is belangstelling in den toestand van Goet ge
toond. Deze stélde een eisch in tot schadevergoe
ding, doch aangezien het totaal daarvan bedui
dend boven de f 150 was en derhalve het maxi
mum overschreed, dat men bij den strafrechter
kan aanvragen volgde Piot 's Presidenten raad
om liever zijn eisch tot schadevergoeding bij den
Burgerlijken rechter in te dienen.
Dokter van Dam achtte het lichamelijk letsel van
Piet Goet niet bij het zware, doch ook niet bij het
lichte letsel te rangschikken. Het was daar tusschen
in. Het licht, dat Blom op zijn stoomfiets had,
cR.cn avond, was niet sterk en straalde lang niet
ALKMAAR.
Te SGHAGEN Donderdoos in tlOlel Vredclusl.
zoo ver vooruit als dat van de twee andere rijders.
Bakker Visser beweerde, goed te zijn uitgeweken,
maar zijn ket was omgesprongen, toen de drie mo
torrijwielen naderden.
Blom zei, rechts te zijn gepasseerd, aangezien hij
dat links niet kon doen, want daarvoor was de bak
kerswagen een beletsel. De bakker was, volgens
Blom, namelijk links inplaats van rechts uitgewe
ken.
De O.v.J. eischte tegen Klaas Blom een maand
hechtenis.
Mr. de Groot, verdediger, concludeerde in zijn plei
dooi tot ontslag van rechtsvervolging, subsidiair-
vrijspraak.
Een treurig gevolg.
De 20-jarige aannemer Roelof van Doornik uit
Enkhuizen, had het aanbrengen van rioleering in
de Uitenboschstraat te Alkmaar aangenomen. Nu
had hij in Juni jl. een in verband met dat werk in
genoemde straat gemaakte tamelijk diepe put ver
zuimd af te dekken of te doen afdekken. Wat ge
bleken is een ernstige nalatigheid te zijn geweest.
Dav, verzuim, toch he6ft treurige gevolgen gehad.
Want er speelden vaak kleine kleuters in d6 nabij
heid van dien open put.
Den 16en Juni tuimelde de bijna 3-jarige Cornelia
Hendrika Mulder, een timmermansdochtertje, in
den put enverdronk. Men kan zich den toestand
der ouders denken. De menschen waren radeloos.
Van Doornik liep met t'nt nalatigheid een eisch cp
tot 2 maanden hechtenis.
Mishandeling.
Nu was Willem Bos' strafzaak aan de orde. Er
was onderzoek naar het verleden van dezen Egmon-
der jongeling gedaan, maar de heer Officier kon
zich niet bij het rapport neerleggen en vond dat
Wim eens aan den lijve moest gevoelen wat de ge
volgen van zijn doen en laten zouden zijn. Z.E.Gest.
eischte 3 maanden gev. wegens de door beklaagde
gepleegde mishandeling.
Een. nieuw onderzoek.
George Serpenti, een 28-jarig kellnertje uit Groot
Mokum, had op wederrechtelijke manier zich op 30
April jl. in het bezit van een anders rijwiel weten
te stellen .Hij wou dat wel niet best weten en
trachtte door bij afwisseling hard te liegen of lui*
de te schreien, er zich tusschen uit te wringen,
maar gelukken deed dat niet.
Sinjeur had anders een keurige smoes in mekaar
gezet, als zou een ander, zekere Louis Kemp, van
't Groot Nieuwland in Alkmaar, vakgenoot van
George, met de kar zijn komen aansjouwen. En toen
had George dan wel begrepen dat een het een ge
stolen karretje was. In ieder geval had Serpenti
het vehikel te Uitgeest „op spoor" gedaan en was
zelf ook al gezwind in een wagon getippeld. Maar
hij was met zijn fiets toch een beetje in den kijkert
geloopen bij de geroutineorde menschen waarmee
hij noodig liad om in den trein te belanden met
zijn buit. Het rijwiel werd in beslag genomen en
„Sjors" kreeg 'n strafzaakje aan zijn broek.
Nadat hij naar hartelust er op los gelogen had
(ook ten opzichte van een verduistering te Amster
dam door hem gepleegd, waarvoor hij thans aldaar
voorarrest „geniet") werd na verhoor van eenige
getuigen de zaak verwezen naar den rechtercom
missaris, wien de stukken tot hernieuwd onderzoek
in handen zullen worden gesteld.
Handen thuis.
Max Valentijn te Helder had aldaar op 24 April
jl. een 13-jarigen slagersjongen, J. de Wit, genaamd
mishandeld. Dat draaide neer op een eisch tot f75
boete of 75 dagen hechtenis.
Ongewenschte visite.
Izaak Keizer, de volgende beklaagde, was absent.
H'< heeft den 30 April jl. te Oudorp in den voor
deii nacht hestemden tijd zich wederrechtelijk in
'e woning van den ouden Jan Vreeker begeven.
Keizer deed den ouden man met dat ongewenschte
bezoek heusch geen pleizier en liep er een eisch
mee op tot f25 boete of 25 dagen zitten.
Simon Venneker, uit Oudorp, die met Keizer mee
gegaan was naar binnen bij ouwe Jan, was daar
mee natuurlijk ook in overtreding. Tegen Simon
werd f 40 boete of 40 dagen de doos in gevorderd.
Poortsluiter was heden Lourens Tamis, die ook al
bij Vreeker op visite was geweest in den nacht van
30 April op 1 Mei jl., Ook hij liep een straf eisch op
en wel tot 2 maanden gevangenisstraf.
Een zaak met gesloten deuren tot besluit.
Heden over 14 'dagen uitspraken
Vergadering van den Raad op Dinsdag 12 September
1922, des avonds half acht.
Aanwezig allen.
Voorzitter de heer Jb. Burger, burgemeester, secre
taris de heer Jb. Dam.
No: opening volgt lezing der notulen, die onveranderd
weiden, vastgesteld.
Medegedeeld wordt, dat voor de vacature van gemeen
te-vroedvrouw 2 sollicitaties zijn ingekomen. In verband
evenwel met de stemme®^ die opgingen om in overleg te
treden met den plaatsehjken geneesheer, tenèindê tot
een compromis te komem waardoor deze voor de ver-
losisngen, zou zorgdragen, heeft een onderhoud pliaats
gehad en na afloop der openbare vergadering zal' Voorz.
mededeelinge® doen. De dokter heeft zich bereid vér-
klaard de functie tijdelijk waar te nemen, zoolang niet
in die vacature is voorzien.
Ingekomen is de bekende circulaire van het comité
uit de vereenigiingen van burgemeesters en secrelarissén
in de verschillende kantons over het niet eens kunnen
worden met de gemeente Alkmaar, speciaal' wat betreft
de toelating van kinderen uit 'de buitengemeenten te
Alkmaar. In overweging wordt gegeven geen afzonderlijke
overeenkomst te sluiten-
Voorzatter acht het noodig dat aan het advies van het
comité gevolg wordt gegeven, indien dit voor onze
gemeente zou voorkomen- Goedgevonden.
Door de Vereenigimg „Het Groene Kruis" wordt ver-
hiooging va® subsidie gevraagd en wel van f 5 op f 10.
I Voorzitter zegt, dat indertijd f 5 subsidie is gegeven,
om de gelegenheid van ontsmetting der schoolboeken-
Van die gelegenheid is sléchts eenmaal gebruik gemaakt
en waar hier is een aMeeling van het Witte Kruis),
stellen B. ©n W. voor, geen subsidie meer te verleené®.
De heer Francis wijst op de goede inburgering van
het 'Witte Kruis.
De vergadering gaat accoord met het voorstel van
B. en W.
j Aan de|n tijdelijke®, onderwijzer te Wlaarfland, den
1 heer Mahieu, is eervol öntsllag Verleend, wegens een
vasste benoeming. In diens plaats is tijdelijk Benoemd
Me.j Kooij.
Mededeeliiig is ontvangen dat overgeschreven is op
de rekening der gemeente bij den postcheque- en giro
dienst, een bedrag van f 1929.481/a, zijnde de 25 pCt.
rijksbijdrage voor den schoolbouw te Dirkshorn.
I Diverse verslagen over vervolg-ojnderwijs zijn inge
komen en worden voorgelezen. Idem van de commissies
lot wering van schoolverzuim.
Het vervolgonderwijs heeft goede vruchten afgeworpen.
Aan de orde is de voorloopige vaststelling der gemeen-
Iberekenijng» sluitende met een nadeelig saldo van
f 2784.6U/,.
De heer Dekker rapporteert dat alles ln orde was en
de commissie adviseert tot goedkeuring.
De heer De Vries evenwel had één opmerking. Spr.
heeft n.1. een post op de rekening gevonden: "overname
schrijftafel van den secretaris en spr. was van die
overname niets bekend.
Voorzitter zegt, 'dat er toch mededeeling va®, Is gedaan.
Ook 'de heer Bakker is er niets van bekend.
Voorzitter zegt, dat de secretaris voor eigen rekening
een bureau had' gekocht en B. en W. bet oribüHijk
naar het Amerikaansch door ZANE GREY,
Bewerkt door W. J. A. ROLDANUS Jr.
26.
Na het diner ging Bostil met de mannen naar
Brackton's herberg, waar Slone en de andere win
naars de prijzen in ontvangst namen.
„Lieve hemeL, dat is meer geld dan ik j® mij®
leven ooit bij elkaar gehad heb!" riep Slone uit, on-
geloovig naar het goud kijkend.
Bostil vond het prettig en aardig, maar daarach
ter school de oude begeerte om zijn eigen doel te
bereiken.
Bostil was abnormaal royaal in vele opzichten;
monsterachtig zelfzuchtig in één opzicht.
„Slone, je drinkt heelemaal niet", zeide hij.
„Neen, ik houd niet van drank."
..Gok jo ook?"
„Ik mag graag wiedden op ex® race", antwoord
de Slone openhartig.
„O, datlis geen gokken. Die pikeurs van mij zullen
wedden op het slaan van oen paardestaart". Hij
nam Slono wat terzijde, terwijl de anderen vol aar:
dacht waren voor hot uitreiken der prijzen door
Brackton. „Slone, hoe zou je er over denken, voor
mij tn rijden?"
Slone scheen verbaasd. „Ach. ik heb nooit voor
iemand gerede®,' antwoordde hjj langhaam, „ik ben
niet graag gebondenik 'bon eén paamcr:jager, zie je.
Bostil. 'keek den iofnigen maan aan en vroeg zich af, wat
hij wist omtrent de inocilijkhede® ven het baantje, dat
hem aangeboden werd. Bostil wist heel goed, dat hij
de b^sste en de lastigste baas in de bovenlanden was om
voor te riiden.
„Zeker, dat weet- ik heel goed. Maar dat waakt geen
verschil uit," ging Bostil' overtuigend voort, „Als we
hot namen ku®nen vfeden dan «nou je een hoste boel
van dat goudgeld, waarmee jo ®u rinkalt, kunnen ovcr-
jparen. Fe® zwerwonde lókftur bouwt nooit een corral."
„Dank Je, Bostil" njntwoordde Stone ernstig. Ik zaJ
er over denken.. Het zou eigenlijk ©on boetjé gék zijn
om nog op jacht te gaa»*, nu ik \Vlwifire gevangen heb.
Ik zul eraan denken. Misschien zal ik hst doe®, als je
denkt, <lat ik goed met een larwo en oen. paard
kan omgaa®." i
„Lieve btaud," bare»® tartG uit. JMky dW
hij liever wil, dit je cuw revolver maar hem gooit dan
een lesao, E® ik ook. En wat jouw omgaan, mot ee®
WW) htrefl, heb het nooit bete? gezietn,"
Slone ach.ee® voi'iegen en hjtaf naar de goudstukken
in zijn handpalm kijken. Iemand stootte Bostil aan;
hij keerde zich om en zag Brackto® naast zich staan.
De andere mannen waren aan hot grappen maken met
de Indianen.
„Ga even mee, nu ik een oogenblikje vrij heb," zeidie
jfirackton, terwijl hij ee® 'lantaarn opnam. „Ik moét je
iets laten zien."
Bostil volgde Brackton e® Slone ging mede. De oude
man deed een deur open., die toegang tot een klei®
kamertje, half vol met voorraden en winkelartikelenf
gaf. De lantaarn verlichtte 't kamertje slechts flauwtjes.
...Kijk." En Brackton liet het licht vullen op een man,
die voorover las.
Bostil herkende het bïeeke gezicht va® Joel Crcech.
j „Braak iWat beteekent dat? Is hij dood?" Bostü
voelde een vreemden- onbegrijpelijken schok. Het zién
j van een. doode had hem nog nooit geschokt.
I „Neen, hij is ®i©t doodmaar ais hij het was, zou hel
'misschien het beste zijn voor allemaal. Hij is alleen
maar fl8uw gevallen. I® den beginne dacht ik,, dat hij
dronke® was. Maar dat is hij niet."
9 „En waarom wou je hem me late® zien?" vroeg Bostil
j norsch.
„Ik vond, dat je hem zie® woest."
„En waarom, Braokto®?"
Bracton zette de la®taarn neer, duwde Sl'oné zacht
het kamertje uit, reide: „Wacht Ken, mij® zoon." en
sloot dan de deur. „Joel is bij mij geweest, sinds de
vloed hem ven d<® anderen oéver afgeslote® heeft,"
zeide Brackton. „E® hij heeft me last genoeg bezorgd.
•Maar niemand anders zou iets voor hein gedaan hébben
en dus moest ik het wel doe®.. Ik had medelijden met
hem. Hij huilde aüs een baby,, die zij® moeder ver
loren had. Toe® werd hij woest en ging tekeer als ee®
bezetene. Wainreer ik rüet bezifl was, hield ik ©e® oociè
op hem. Maar soms kon ik het ®iet «n in dien tijd
heeft bJJ drenk gestole®. wat ham imzenrt maakte,
j En toe® ik zag, dat hij probeerde een van mijn revolvers
te gappen, kreeg ik argwaan. Een keer zeide hij: „De
paarden va® mijn vader moeien sterven «n ik ml iemand
dooden." Hij waa krankzinnig en gevaarlijk. Dc maakte
I m© ongerust, maiar alles wat ik doe®: kon was mijn
revolvers weg te sluiten. Vannacht heb «k hem. gesnap*,
toen hij I® hoi donker, achter den winkel, met een paar
mantoen stond te praten. Zij maakten zich alle vM te
voeten behalve Joel' maar ik hertcende Gordt». Hei
fcesfeft me attes behalm Joel was ncsw& c® woelt En
toen ee® dor pikeur» hom riop„ zeide hij: ,Die boot is
®oodt 'weggedreven. Want den' nacht van den vloed
ben ik zelf de touwe® gaan ■vastbinden. Zij kunnen nooit
losgeraakt zijn. Iemand moet ze doorgesneden hebben
juist vóór den vlood om zeker te zij®, dat do
paarden va® mijn. vader niel overgebracht konden wor
den E® a;ls de paarden, van mij® vader sterven., zal'
ik iemand doode®."
Brackton ®am de lantaarn op en legde een hand op
den deurknop om weg te gaan.
„Toen heeft ee® pikeur Joelt een stomp gegeven
ikheb niet gezie® wie en Joel kreeg een flauwte.
Ik heb hem 'naar bi®nen gesleept. En zooalis u ziet, hij
is toog ®iet bijgekomen."
„Nou, Brackton de jongen is krankzinnig," zeide
Bostil.
„Dat geloof ik ook. En ik be® bang, dat hij brand zal
stichten hij is dol op bra®den of iets dergelijks."
„We zullen maar afwachtc®," antwoordde Bostil.
En zij gingen naar buiten, waar SLone op Hen
wachtte. Dan riep Bostil zij® gasten en ging met hen
en Slo®e naar huis.
Bostil zette zijn sombere stemmilng va® zich af en hij
was erg uit zyn humeur, toen *Lucy naar zijn kamer
kwam om hem goeden nacht te zeggen. Hij wist. dat zij
gekomen wbs om meer tc zegge® dan dat.
I „Zoo, dochtertje," zeide hij. Schaam je je niet /je
i armen oude® vader onder het oog te komen?"
Lucy keek hem twijfelend aa®. „Neen, ik schaam me
niet. Mapr ik bc® een beetje bang."
„Ik ben onschadelijk, beste kind. Ik ben een gebroke®
I man. Toe® jo Sage. hing buiten gevecht gesteld hebt,
j heb je me gebroken."
„Vader, dat is niet aardig. IJ hebt mij boos
ff"1 toen u er op zinspeelde, dat ik iets geniepigs
I „Waarom heb je dan mij niet ge?aadpleegcl?"
I „Ik vond het zoo aardig jullie allemaal te terras se®.
En och, u vi®dt ee® verrassing in oen race altijd aardig
behalve wanneer u er het slachtoffer van bent.. En
dan, het was mij® eenige kans om voor den.. King te
komen. Os wat zou het prachtig geweest rij®. Vader, ik
zou van hem eve® goed weggekropen zijn als van de
j andere®."
„Neen, dat zou je ®iet"
„Vader, Wildfxre kan d«® King slaan."
„Noo.it, beste meid. Eau mak paard va® 'den voet te
loopen i« ®og ntet hetzelMe als hem in regelmatige
race slaan."
i Dan vachfjefc. vacfer ao dochter het owte «mdw-
werp, do oene koppig e® onverstoorbaar, de anjde®
levendig e® met vurige oogen. Het einde was échter
ditmaal anders. wa®t Lucy zeide ten slotte, dat Bostil
nooit meer een race zou wagen. Dat prikkelde Bostiüj
en het kostte hem heel wat moeite om zij® drilt tej
bedwingen.
„Laten we er ®u niet verder over praten. Vertel' me
liever eens hoe jé Wildfire e® Slone gered héb."
Lucy ging dadelijk vertelle® en zij was nauwelijks
begonnen of hij was 'één en al belangstelling. Dat was
de meest ontroerende soort romantiek voor hem.
„Lwry, je bent ee® prachtmeid," zeide hij geestdriftig'
toyen zij klaar was. Ik ka® het Slone niet kwalijk
neme®, dat hij verliefd op je geworden is."
„Wie heeft dat gezegd?" vroeg Lucy.
„Niemand. Maar het is zoo niet?"
Zij keek naar hem op met ooge®., die even openhartig
waren als ooit inaar toch ee®igszins melancholiek',
vond hij._ iets droefgeestig e® vervvonderends, alsof een
vreemd en ernstig ding haar dreigde.
„Ja vader het is het is waar," stamelde zij.
„Nou; je behoeMe het me niet te vertelle®, maar ik
ben blij., dat je het gedaa® 'hebt."
Bostil wilde haar verder vragen, of zij' de liefde va®
den pikeur beantwoordde, maar óp de een of andere
onverklaarbare wijze ko® hij de vraag niet stellen. Het
jonge meisje was zoo eerlijk als ooit zoo eerlijk als
goud. Bostil was bang voor ee® geheim., dat hem pijn
zou kunnen Idioen. Even zeker als het léven er was en
de dood slechts een schrede verwijderd, zou de een of
andere pikeur, vroeger of later, de liefdé va® dat meisje
winnen. Bostil wist dit, was er bang voor. Toch zou
hij zijn dochter nooitaan een armen kerel fgéven.
Een ma® als Wetherby moest Lucy's hand krijgen. E®
Bostil wilde op dat oogenblik ®iet te veel weten, hij wilde
zijn stoel opkomende woede niet gewekt zien- Toch was
hij nieuwsgierig e® daar hij Lucys gedachtengang wilde
kennen begon hij haa.r als van óuds te plagen.
„Al weer zoo'n se®1imenteele pikeur," zeide hij. ,Als
ik jou was, zou ik me schamen zoo met die arme
kerels te spelen."
„Veder!
,Je bent ee® hartelooze flirt met hls je moeder was
Vóór ze mij leerde kennen."
„Dat ben ik ®iet. En ik geloof er ook 'niets van, dat
moeder fret geweest is," antwoordde Lucy. Het was
makkelijk haar te prikkelen.
3 WoïvK vervolgd.
